Lukian - 2015-12-10, 07:14 Temat postu: Objawienie Boga Ojca Jedyne prywatne objawienie Boga Ojca: http://www.armatabianca.org/pl/bog-ojciec daglezja77 - 2015-12-10, 07:57 Takie rzeczy tylko w KRK.. Lukian - 2015-12-10, 09:01
w rzeczy samej Jachu - 2015-12-10, 11:42 No bo Biblia mówi: Jan. 1:18 18. Boga nikt nigdy nie widział: on jednorodzony syn, który jest w łonie ojcowskiem, ten nam opowiedział. (BG) I żeby było jasne,nigdzie w zgodzie z oryginałem ,nie ma określenia "jednorodzony bóg" Lukian - 2015-12-10, 16:50 Dn 7:9 pau "Patrzyłem, jak postawiono trony i usiadł Przedwieczny. Jego szaty były białe jak śnieg, włosy na Jego głowie jak czysta wełna. Jego tron był z ognistych płomieni, a koła u tronu - to ogień płonący." Jachu - 2015-12-10, 18:47 Lukjan:
Ale w nagłówku Daniel podał: Dan. 7:1 1. W pierwszym roku Belsazara, króla babilońskiego, miał Daniel sen, a to co widział, leżąc na swoim łóżku, zaniepokoiło go. Potem spisał sen, a oto jego treść: (BW Wizję bierzesz za rzeczywistość ??? Zwiastun - 2015-12-10, 20:29
No niektórzy tak właśnie czytają biblię, tak ją interpretują i nauczają innych chcąc być mędrkami i nauczycielami a potem same problemy   
Daniela 7:9: „Odzienie jego było białe jak śnieg, a włosy na jego głowie — jak czysta wełna”. Biel symbolizuje prawość i czystość. Naturalna wełna zwykle jest jasna, niekiedy wręcz biała. Stąd też włosy przypominające wełnę musiały być białe. 
Można sobie wyobrazić co widział Daniel: Sędziego o białych włosach, przyodzianego w jakąś śnieżnobiałą szatę - Te obrazy słowne dobitnie potwierdzają, że wyroki Jehowy są sprawiedliwe i mądre. Jest On Sędzią, który zasługuje na najgłębsze zaufanie i szacunek.
Krótko zwięźle i na temat. Bóg nie jest człowiekiem żeby go sobie namalować czy ujrzeć. „Bóg jest Duchem, a ci, którzy go czczą, muszą oddawać cześć duchem i prawdą” (JANA 4:24) Wyjścia 33:20 Jana 1:18 1 Tymoteusza 1:17
Jachu - 2015-12-10, 21:43 Wj 33:18-20 18. I rzekł Mojżesz: Spraw, abym ujrzał Twoją chwałę. 19. Pan odpowiedział: Ja ukażę ci mój majestat i ogłoszę przed tobą imię Pana, gdyż Ja wyświadczam łaskę, komu chcę, i miłosierdzie, komu Mi się podoba. 20. I znowu rzekł: Nie będziesz mógł oglądać mojego oblicza, gdyż żaden człowiek nie może oglądać mojego oblicza i pozostać przy życiu. (BT) Lukian - 2015-12-11, 15:00 Iz 6:5 bt4 "I powiedziałem: Biada mi! Jestem zgubiony! Wszak jestem mężem o nieczystych wargach i mieszkam pośród ludu o nieczystych wargach, a oczy moje oglądały Króla, Pana Zastępów!" 3. W przypadku posługiwania się cytatami należy podać źródło przytaczanego materiału i wyraźne zaznaczyć cytowany tekst kursywą, kolorem lub za pomocą funkcji [quote]. Anna01
ShadowLady86 - 2015-12-11, 15:51 Powinniście panowie odwiedzić temat o sprzecznościach KLIK Bo w końcu oglądano tego Boga czy nie oglądano? I na to i na to są wersety. chryzolit - 2015-12-12, 01:42 Do Tematu. Rozumię iż nie ma sprzeczności w kwestii oglądania,czy widzenia Boga. Fizycznie człowiek nie może go widzieć,ponieważ różnica natur,tym samym chwały jest tak duża,ze człowiek nie przeżyje takiego kontaktu. Natomiast może oglądać Boga,ale jak czytajmy. Efez.1;18. [i]''i oświecił oczy serca waszego,abyście wiedzieli,jaka jest nadzieja,do której was powołał i jakie bogactwo chwały jest udziałem świętych w dziedzictwie jego.''[/i] Tak.można w tematach duchowych widzieć sercem,lepiej dalej i skuteczniej. Na innym miejscu pisał,abyśmy patrzyli na Jezusa dokończyciela wiary,i my patrzymy i widzimy,ale nie fizycznymi oczyma. Pozdrawiam. Jachu - 2015-12-12, 21:42 Nawet śmiertelnemu,mniej czy bardziej ułomnemu człowiekowi,gdy otworzy się możliwość zrozumienia/pojęcia jakiegoś problemu/zagadnienia,to ów nieraz powie" o teraz to widzę,-rozumiem" Są ludzie,którzy nie chcą,boją się widzieć. Bo co bliscy,znajomi,współwyznawcy dotychczasowi powiedzą. Lepiej być w kokonie,ciepło i przytulnie.Nieprawdaż??? booris - 2015-12-13, 01:33
Jako pierwsi widzieli go Adam i Ewa.Potem Mojzesz rozmawia z nim twarza w twarz.No i jeszcze tych 70 ... Anna01 - 2015-12-13, 18:50
Chryzolicie, ja czytam, że można nie tylko widzieć boga, ale i się z nim bić i spokojnie sobie żyć dalej. Mało tego ! Człowiek wygrywa z bogiem i ZMUSZA boga do pewnych czynności. 25) Gdy zaś wrócił i został sam jeden, ktoś zmagał się z nim aż do wschodu jutrzenki, (26) a widząc, że nie może go pokonać, dotknął jego stawu biodrowego i wywichnął Jakubowi ten staw podczas zmagania się z nim. (27) A wreszcie rzekł: Puść mnie, bo już wschodzi zorza! Jakub odpowiedział: Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz! (28) Wtedy [tamten] go zapytał: Jakie masz imię? On zaś rzekł: Jakub. (29) Powiedział: Odtąd nie będziesz się zwał Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi, i zwyciężyłeś. (30) Potem Jakub rzekł: Powiedz mi, proszę, jakie jest Twe imię? Ale on odpowiedział: Czemu pytasz mnie o imię? - i pobłogosławił go na owym miejscu. (31) Jakub dał temu miejscu nazwę Penuel, mówiąc: Mimo że widziałem Boga twarzą w twarz, jednak ocaliłem me życie. Czy Jakub był innej niż wszyscy ludzie natury ? Jakiejś specjalnej ? Boskiej ? A może ten "ktoś" nie był bogiem ? I czy to możliwe, żeby bóg nie znał imienia syna Izaaka ???!!! RM - 2015-12-13, 22:20
Wtrącę się. Jakub wszedł w posiadanie znanych nam prerogatyw duchowych w sposób wątpliwy moralnie. Izaak i Ezaw nie zaakceptowali tej sytuacji, w której Jakub zawłaszczył pałeczkę duchowego dziedzictwa. Aby wybryk Jakuba miał jakikolwiek sens, Jakub musiał uzyskać akceptację Boga. Autor przedstawia to jako walkę Jakuba z Bogiem. Walka toczyła się o to, aby Bóg zaakceptował to, iż Jakub wszedł w posiadanie określonych walorów. Czy Bóg nie znał imienia Jakuba? Oczywiście znał. Chodzi o to, że Jakub posiał coś, co nie było połączone z jego imieniem. Inaczej, Bóg pyta, jak to jest, że wszedłeś w posiadanie wartości, które nie są związane z twoją osobą, z twoim imieniem. Z takim schematem literackim spotykamy się również w Dz. Ap. w opisie, kiedy jacyś ludzie w nieuprawniony duchowo sposób posługiwali się imieniem Jezusa i zostali pobici. To, że Jakub przemógł Boga oznacza po protu, że Bóg zaakceptował Jakuba w roli duchowego dziedzica przymierza. Nadanie nowego imienia to po prostu pełna akceptacja dla Jakuba ze strony Boga. Z tym nowym imieniem uzyskał błogosławieństwo Boga, które należy rozumieć tak, że teraz otrzymał imię, które było duchową autoryzacją dla prerogatyw, w których posiadanie wszedł w sposób nieuprawniony, kiedy jeszcze nosił imię Jakub. |
||||||||||||||||||||
