Kościoły ortodoksyjne - Czytania na każdy dzień
Vandersky - 2016-04-30, 21:36
| BoaDusiciel napisał/a: | | żebyśta se dali siana |
Ale nas jest sztuk jeden. | BoaDusiciel napisał/a: | | nie macie ani pereł, ani niczego co święte |
A kolega niech nie odbiera tego osobiście, bo to nie o kolegę mi chodziło tylko, o tych, których w ogóle nie interesuje prawda. Kolega zaś organoleptycznie wykazuje skłonności do jej poszukiwania 
BoaDusiciel - 2016-04-30, 22:40
| Vandersky napisał/a: | | BoaDusiciel napisał/a: | | żebyśta se dali siana |
Ale nas jest sztuk jeden. | BoaDusiciel napisał/a: | | nie macie ani pereł, ani niczego co święte |
A kolega niech nie odbiera tego osobiście, bo to nie o kolegę mi chodziło tylko, o tych, których w ogóle nie interesuje prawda. Kolega zaś organoleptycznie wykazuje skłonności do jej poszukiwania |
Gratuluję wiedzy na temat moich odczuć organoleptycznych 
A odnośnie szukania prawdy, to nie wiem gdzie ona jest, ale wiem gdzie jej nie ma.
Nie ma jej właśnie tam, gdzie Kolega sądzi że jest 
Vandersky - 2016-05-01, 11:52
| BoaDusiciel napisał/a: | | ale wiem gdzie jej nie ma |
To jest doskonalsza droga szukania prawdy, tzw. via negativa, a w teologii - teologia apofatyczna
Vandersky - 2016-05-01, 13:13
VI NIEDZIELA WIELKANOCNA, ROK C
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 15,1-2.22-29)
Dekret Soboru Jerozolimskiego
| Cytat: | Niektórzy przybysze z Judei nauczali braci w Antiochii:
”Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni”.
Kiedy doszło do niemałych sporów i zatargów między nimi a Pawłem i Barnabą, postanowiono, że Paweł i Barnaba, i jeszcze kilku spośród nich udadzą się w sprawie tego sporu do Jerozolimy, do Apostołów i starszych.
Wtedy Apostołowie i starsi wraz z całym Kościołem postanowili wybrać ludzi przodujących wśród braci: Judę, zwanego Barsabas, i Sylasa i wysłać do Antiochii razem z Barnabą i Pawłem. Posłali przez nich pismo tej treści:
”Apostołowie i starsi bracia przesyłają pozdrowienie braciom pogańskiego pochodzenia w Antiochii, w Syrii i w Cylicji. Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy bez naszego upoważnienia wyszli od nas i zaniepokoili was naukami, siejąc wam zamęt w duszach, postanowiliśmy jednomyślnie wybrać mężów i wysłać razem z naszymi drogimi: Barnabą i Pawłem, którzy dla imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa poświęcili swe życie. Wysyłamy więc Judę i Sylasa, którzy powtórzą wam ustnie to samo.
Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne. Powstrzymajcie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Dobrze uczynicie, jeżeli powstrzymacie się od tego. Bywajcie zdrowi!”. |
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 67,2-3.5.8)
Refren: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże.
| Cytat: | Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi, *
niech nam ukaże pogodne oblicze.
Aby na ziemi znano Jego drogę, *
Jego zbawienie wśród wszystkich narodów.
Niech się narody cieszą i weselą, +
że rządzisz ludami sprawiedliwie *
i kierujesz narodami na ziemi.
Niech nam Bóg błogosławi, niech się *
Go boją wszystkie krańce ziemi. |
DRUGIE CZYTANIE (Ap 21,10-14.22-23)
Miasto święte
| Cytat: | Uniósł mnie anioł w zachwyceniu na górę wielką i wyniosłą, i ukazał mi Miasto Święte, Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga i mające chwałę Boga. Źródło jego światła podobne do kamienia drogocennego, jakby do jaspisu o przejrzystości kryształu: Miało ono mur wielki a wysoki, miało dwanaście bram, a na bramach dwunastu aniołów i wypisane imiona, które są imionami dwunastu pokoleń synów Izraela. Od wschodu trzy bramy i od północy trzy bramy, i od południa trzy bramy, i od zachodu trzy bramy. A mur Miasta ma dwanaście warstw fundamentu, a na nich dwanaście imion dwunastu Apostołów Baranka.
A świątyni w nim nie dojrzałem: bo jego świątynią jest Pan Bóg wszechmogący oraz Baranek. I miastu nie trzeba słońca ni księżyca, by mu świeciły, bo chwała Boga je oświetliła, a jego lampą jest Baranek. |
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 14,23)
Aklamacja:Alleluja, alleluja, alleluja.
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i do niego przyjdziemy.
Aklamacja:Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 14,23-29)
Duch Święty nauczy was wszystkiego
Jezus powiedział do swoich uczniów:
| Cytat: | ”Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy w nim przebywać. Kto Mnie nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.
To wam powiedziałem przebywając wśród was. A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem.
Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat. Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.
A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie”. |
Komentarz:
Ten kto uparcie tkwi tylko przy znaku wprowadza nieuchronnie spory i zatargi siejąc zamęt w duszach, kłócąc się o literę czy kształt, bo wg niego tylko taka litera i taki kształt dają zbawienie. Zaczynają przypisywać owi opacznie uczeni ludzie obrzędom i przedmiotom magiczną moc. Moc zbawczą jakoby wypływającą z odpowiedniego słowa, gestu czy obrazu utrwalonego w metalu, kamieniu czy drewnie. Otóż żeby było ci wiadomym: Bóg nie mieszka w dziełach ręką ludzką uczynionych, słowem ludzkim wypowiedzianych, okiem ludzkim podziwianych. A jest tylko siedem znaków, które Pan sam ustanowił, siedem sakramentów, w których On niezawodnie przebywa i działa. Wszystko inne jest niemym bożkiem, jeśli traktowane tak jakby było tym, co samo sobą moc reprezentuje i daje, i że Pan w nim jest obecny. O niemądry, czy przyzywasz przez wiarę Pan dla duszy swojej, czy dla bożka niemego w przyrzeczeniu, figurze i obrazie, aby ożywił się obraz, jakoby Pana? Popatrz, Apostoł Jan wypatruje w Mieście Świętym, Jeruzalem świątyni, aby dopiero w niej ujrzeć Pana. I nie dojrzał on jej, bo całe miasto stało się świątynią Pana i nie ma już sekretnych i tajnych miejsc, których byś musiał szukać bo chwała Pana je oświetliła. Tak i ty nie szukaj światła i chwały na zewnątrz siebie lecz w sobie samym szukaj Pana. Czyż nie wiesz, że to ty jesteś świątynią Ducha Świętego, do której Ojciec wraz z Synem pragnie przyjść, aby z tobą wieczerzać? Nie chce Bóg, abyś go gościł w przedsionkach, w dziełach rąk swoich, ale w Jego dziele, które stworzył na swój obraz i podobieństwo, bo dla siebie je stworzył, aby i w nim Jego chwała rozbłysła.
Vandersky - 2016-05-02, 10:50
PONIEDZIAŁEK VI TYGODNIA WIELKANOCNEGO
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 16,11-15)
Chrzest Lidii
| Cytat: | Odbiwszy od lądu w Troadzie popłynęliśmy wprost do Samotraki, a następnego dnia do Neapolu, a stąd do Filippi, głównego miasta tej części Macedonii, które jest rzymską kolonią.
W tym mieście spędziliśmy kilka dni. W szabat wyszliśmy za bramę nad rzekę, gdzie, jak sądziliśmy, było miejsce modlitwy. I usiadłszy rozmawialiśmy z kobietami, które się zeszły.
Przysłuchiwała się nam też pewna bojąca się Boga kobieta z miasta Tiatyry imieniem Lidia, która sprzedawała purpurę. Pan otworzył jej serce, tak że uważnie słuchała słów Pawła. Kiedy została ochrzczona razem ze swym domem, poprosiła nas, mówiąc: „Jeżeli uważacie mnie za wierną Panu, to przyjdźcie do mego domu i zamieszkajcie w nim”. I wymogła to na nas. |
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 149,1-2.3-4.5-6a i 9b)
Refren: Pan w ludzie swoim upodobał sobie.
| Cytat: | Śpiewajcie Panu pieśń nową; *
Głoście Jego chwałę w zgromadzeniu świętych.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą, *
a synowie Syjonu radują się swym królem.
Niech imię Jego czczą tańcem, *
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan lud swój miłuje, *
pokornych wieńczy zwycięstwem.
Niech się święci cieszą w chwale, *
niech się weselą na łożach biesiadnych.
Chwała Boża niech będzie w ich ustach: *
to jest chwałą wszystkich świętych Jego. |
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 15,26b. 27a)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Świadectwo o Mnie da Duch Prawdy
i wy także świadczyć będziecie.
EWANGELIA (J 15,26-16, 4a)
Duch Prawdy będzie świadczył o Jezusie
| Cytat: | Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku.
To wam powiedziałem, abyście się nie załamali w wierze. Wyłączą was z synagogi. Owszem, nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije, będzie sądził, że oddaje cześć Bogu. Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie. Ale powiedziałem wam o tych rzeczach, abyście gdy nadejdzie ich godzina, pamiętali o nich, że Ja wam to powiedziałem”. |
Komentarz:
Lidia jest wzorem i figurą misji domowego Kościoła. Niezrównana w gościnności dla posłańców Pańskich. Przyjmująca za zaszczyt, a nie obowiązek goszczenie pod swym dachem żywego Słowa. Nagroda dla niewiast słuchających uważnie tego co mówi Pan jest wielka. Dzięki pokorze i posłuszeństwu Lidia uniknęła wikłania się w spory o prawa żydowskie. Pan dał jej łaskę wyczekiwania i rozróżnienia kiedy Pan mówi do niej wprost. Jako bojąca się Boga słuchała nauk synagogi i sprzyjała jej pomimo, że była poganką, zapewne bogatą, sprzedającą luksusową purpurę. Słuchała pomimo, że była nauczona przez religię grecką by zwracać w niej uwagę na rytuał a nie na doktrynę. I oto Pan wynagradza jej postawę słuchania. Ma ona możliwość goszczenia pod swym dachem największego misjonarza Słowa, którego Pan osobiście powołał do wielkiego dzieła głoszenia Królestwa poganom. Staje się patronką wielkiej misji Pawła. Bo pokornych Pan wieńczy zwycięstwem. A końcem wieńczącym to dzieło jest chrzest jej samej wraz z całym domem.
Lidia przez pokorę uniknęła bolesnego procesu wyłączenia z Synagogi. Dzięki posłuszeństwu nie musi przechodzić rzeczy pośrednich w wierze, które często powodują jej załamanie. Dlatego Chrystus mówi wprost, że nie sam Duch Prawdy będzie świadczył o Nim, ale współudział mamy także my, którzy jesteśmy z Nim w łączność poprzez posłuszeństwo Jego Słowu.
BoaDusiciel - 2016-05-02, 11:15
Jakieś wnioski z historii Lidii będą ?
Np. takie, że księża nie będą łazić "po kolędzie", a poczekają na zaproszenie ?
Bo wyraźnie jest napisane, że Lidia ich zaprosiła, oni sami nie wciskali się z wizytą
Vandersky - 2016-05-03, 15:42
NMP KRÓLOWEJ POLSKI - UROCZYSTOŚĆ
PIERWSZE CZYTANIE (Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab)
Wielki znak ukazał się na niebie
| Cytat: |
Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem ukazał się wielki znak na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu.
Ukazał się też inny znak na niebie: Oto wielki Smok ognisty; ma siedem głów i dziesięć rogów, a na głowach siedem diademów. Ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba i rzucił je na ziemię. Smok stanął przed mającą urodzić Niewiastą, ażeby skoro tylko porodzi, pożreć jej Dziecko. I porodziła Syna - mężczyznę, który będzie pasł wszystkie narody rózgą żelazną. Dziecko jej zostało porwane do Boga i do Jego tronu. Niewiasta zaś zbiegła na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga.
I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: „Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca”. |
PSALM RESPONSORYJNY (Jdt 13,18bcda.19-20)
Refren: Tyś wielką chlubą naszego narodu.
| Cytat: | Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego *
spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi,
i niech będzie błogosławiony Pan Bóg, *
Stwórca nieba i ziemi.
Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki *
w sercach ludzkich wspominających moc Boga.
Niech Bóg to sprawi, *
abyś była wywyższona na wieki. |
DRUGIE CZYTANIE (Kol 1,12-16)
Bóg nas przeniósł do królestwa swojego Syna
| Cytat: | Bracia:
Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów.
On jest obrazem Boga niewidzialnego, Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone.
On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie. |
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 19,27)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Jezus powiedział do ucznia: „Oto Matka twoja”,
i od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 19,25-27)
Oto Matka twoja
| Cytat: | Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.
Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: „Niewiasto, oto syn Twój”. Następnie rzekł do ucznia: „Oto Matka twoja”.
I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie. |
Komentarz:
Gdy Niewiasta zostaje zacieniona Duchem Świętym, tak zacieniona przyobleczonym słońcem schodzi brzemienna na ziemię wydzierając niebu noc i ciemność smoka. A gdy ten, tak deptany przez Niewiastę pod jej stopami, nie mogąc unieść jej brzemienia zostaje przygnieciony aż do prochu ziemi i pociąga wijącym się w konwulsjach ogonem za sobą cały swój dwór demonów, niby to gwiazd świecących jego ciemnością . Tak zmiażdżony porażką szatan pragnie pochłonąć to, co okazało się od niego potężniejsze, aby posiąść tego moc. Jednak moc obleczenia w dziecięciu nie została przez smoka rozpoznana i niewidzialnie przed nim porwana do Tronu Boga została i stamtąd czyni smoka bezsilnym na wieczność, tak jak trwa wieczność jego ślepoty. Nie mogąc zatem posiąść tego, co niewidzialne dla niego, chce choć zdobyć to co widzi. Jednak nawet i to co widzi staje się dla niego niedostępnym, gdyż Niewiasta zbiegając na pustynię ukrywa się w oazie prawdy przez niego nieprzeniknionej. Tak oto władza Pomazańca przez moc z nieba i przez światło prawdy jest zbawieniem i wybawieniem od smoka tych, którzy pod tą władzą służą. Służą pod władzą królestwa Syna, któremu Ojciec dał je w całkowite posiadanie. A król nie cały czas władzę swoją sprawuje lecz na czas, gdy udał się w dalekie strony od nas poddanych, władzę przekazał Matce, dla której posłuszeństwa, tak jak on sam je ma dla niej, od nas zażądał.
BoaDusiciel - 2016-05-03, 21:33
| Vandersky napisał/a: |
Komentarz:
Gdy Niewiasta zostaje zacieniona Duchem Świętym, tak zacieniona przyobleczonym słońcem schodzi brzemienna na ziemię wydzierając niebu noc i ciemność smoka. A gdy ten, tak deptany przez Niewiastę pod jej stopami, nie mogąc unieść jej brzemienia zostaje przygnieciony aż do prochu ziemi i pociąga wijącym się w konwulsjach ogonem za sobą cały swój dwór demonów, niby to gwiazd świecących jego ciemnością . Tak zmiażdżony porażką szatan pragnie pochłonąć to, co okazało się od niego potężniejsze, aby posiąść tego moc. Jednak moc obleczenia w dziecięciu nie została przez smoka rozpoznana i niewidzialnie przed nim porwana do Tronu Boga została i stamtąd czyni smoka bezsilnym na wieczność, tak jak trwa wieczność jego ślepoty. Nie mogąc zatem posiąść tego, co niewidzialne dla niego, chce choć zdobyć to co widzi. Jednak nawet i to co widzi staje się dla niego niedostępnym, gdyż Niewiasta zbiegając na pustynię ukrywa się w oazie prawdy przez niego nieprzeniknionej. Tak oto władza Pomazańca przez moc z nieba i przez światło prawdy jest zbawieniem i wybawieniem od smoka tych, którzy pod tą władzą służą. Służą pod władzą królestwa Syna, któremu Ojciec dał je w całkowite posiadanie. A król nie cały czas władzę swoją sprawuje lecz na czas, gdy udał się w dalekie strony od nas poddanych, władzę przekazał Matce, dla której posłuszeństwa, tak jak on sam je ma dla niej, od nas zażądał. |
Wow ! 
nesto - 2016-05-03, 21:42
| Vandersky napisał/a: | Komentarz:
Gdy Niewiasta............. |
Umysł ludzki potrafi stworzyć powalające teksty.
BoaDusiciel - 2016-05-03, 21:50
A co to znaczy "zacieniona Duchem Świętym" ? 
Vandersky - 2016-05-03, 22:42
| BoaDusiciel napisał/a: | | Wow! |
| BoaDusiciel napisał/a: | | A co to znaczy ... |
Nie psujmy teraz tego Może kiedyś ...
Vandersky - 2016-05-04, 10:02
ŚRODA VI TYGODNIA WIELKANOCNEGO
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 17,15.22-18,1)
Paweł w Atenach
| Cytat: |
W owych dniach ci, którzy towarzyszyli Pawłowi, zaprowadzili go aż do Aten i powrócili, otrzymawszy polecenie dla Sylasa i Tymoteusza, aby czym prędzej przyszli do niego.
Stanąwszy w środku Areopagu Paweł przemówił: „Mężowie ateńscy, widzę, że jesteście pod każdym względem bardzo religijni. Przechodząc bowiem i oglądając wasze świętości jedną po drugiej, znalazłem też ołtarz z napisem: «Nieznanemu Bogu». Ja wam głoszę to, co czcicie, nie znając. Bóg, który stworzył świat i wszystko na nim, On, który jest Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach zbudowanych ręką ludzką i nie odbiera posługi z rąk ludzkich, jak gdyby czegoś potrzebował, bo sam daje wszystkim życie i oddech, i wszystko. On z jednego człowieka wyprowadził cały rodzaj ludzki, aby zamieszkiwał całą powierzchnię ziemi. Określił właściwe czasy i granice ich zamieszkania, aby szukali Boga, czy nie znajdą Go niejako po omacku. Bo w rzeczywistości jest On niedaleko od każdego z nas. Bo w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, jak też powiedzieli niektórzy z waszych poetów: „Jesteśmy bowiem z Jego rodu". Będąc więc z rodu Bożego, nie powinniśmy sądzić, że bóstwo jest podobne do złota albo do srebra, albo do kamienia, wytworu rąk i myśli człowieka. Nie zważając na czasy nieświadomości, wzywa Bóg teraz wszędzie i wszystkich ludzi do nawrócenia, dlatego że wyznaczył dzień, w którym sprawiedliwie będzie sądzić świat przez Człowieka, którego na to przeznaczył, po uwierzytelnieniu Go wobec wszystkich przez wskrzeszenie Go z martwych”.
Gdy usłyszeli o zmartwychwstaniu, jedni się wyśmiewali, a inni powiedzieli: „Posłuchamy cię o tym innym razem”. Tak Paweł ich opuścił. Niektórzy jednak przyłączyli się do niego i uwierzyli. Wśród nich Dionizy Areopagita i kobieta imieniem Damaris, a z nimi inni.
Potem opuścił Ateny i przybył do Koryntu.
|
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 148,1-2.11-12.13-14a)
Refren: Niebo i ziemia pełne chwały Twojej.
| Cytat: | Chwalcie Pana z niebios, *
chwalcie Go na wysokościach.
Chwalcie Go wszyscy Jego aniołowie, *
chwalcie Go wszystkie Jego zastępy.
Królowie ziemscy i wszystkie narody, *
władcy i wszyscy sędziowie tej ziemi,
młodzieńcy i dziewice, *
starcy i dzieci.
Niech imię Pana wychwalają, *
bo tylko Jego imię jest wzniosłe,
majestat Jego ponad ziemią i niebem. *
I On pomnaża potęgę swego ludu.
|
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 14,16)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja będę prosił Ojca, a da wam innego Pocieszyciela,
aby z wami pozostał na zawsze.
EWANGELIA (J 16,12-15)
Duch Prawdy doprowadzi was do całej prawdy
| Cytat: | Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz jeszcze znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek słyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi.
Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego bierze i wam objawi”.
|
Komentarz:
Człowiek szukający prawdy już jest wielce religijny. Stara się w prawdzie, owym "Niepoznanym Bogu" odnaleźć zrozumienie potrzeby czci. Pragnie on uleczyć i połączyć rozdarcie w sobie między tym co większe niż on, a tym co jednak mu podobne, zdolne do odczuwania podobnych pragnień. Zatem posiada ów człowiek już zalążki i zdolność wiary tak jakby śnionej i bezkształtnej, gdyż ciało nie chce jeszcze odczuwać udziału w tym co duchowe, bo nienamacalne. Oko nie chce patrzeć na to co niewyraźne, bo nie ma to kształtu, który mogłoby podziwiać. Ucho zaś nie chce usłyszeć tego, do czego nie może dostroić własnej akustyki. Skoro zaś szuka cielesne wiary w wyrafinowaniu wyśmiewa i nie pojmuje tego co wydaje się mu być zbyt prostym. Ale to jednak prostaczka uczy Pan mądrości, bo niepojętny jest ten, kto prostotą gardzi i ją wyśmiewa. Nigdy ów człowiek znieść nie zdoła tego co głębsze, bo to co głębsze potrzebuje najpierw prostego przyjęcia, aby mogło wejść i doprowadzić do całej prawdy. Duch Prawdy bowiem sam musi dostroić nas, bez naszego oporu. Tym zaś oporem zadufania w sobie grodzi człowiek drogę do siebie, a mądrość czuje się nieproszona.
Vandersky - 2016-05-05, 11:43
Czwartek, 5 maja 2016
(Dz 18,1-8)
| Cytat: | Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków. Kiedy Sylas i Tymoteusz przyszli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: Krew wasza na waszą głowę, jam nie winien. Od tej chwili pójdę do pogan. Odszedł stamtąd i poszedł do domu pewnego „czciciela Boga”, imieniem Tycjusz Justus. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest.
|
REFREN: Wobec narodów objawił zbawienie
| Cytat: | Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.
Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i wierność swoją
dla domu Izraela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie. |
(J 14,18; 16,22)
Nie zostawię was sierotami, powrócę do was i rozraduje się wasze serce.
(J 16,16-20)
| Cytat: | | Jezus powiedział do swoich uczniów: Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie. Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: Co to znaczy, co nam mówi: Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie; oraz: Idę do Ojca? Powiedzieli więc: Co znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co mówi. Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość. |
Komentarz:
Gdy człowiek bluźni i sprzeciwia się Bogu zostaje ochrzczony nie Duchem Świętym, Duchem Jezusa Chrystusa, który sam przyszedł przez wodę i krew, i Ducha, ale nieczystością samej tylko własnej krwi. Krew człowieka zaś w żaden sposób nie może go oczyścić z jego grzechów, żaden jego uczynek nie może go usprawiedliwić, bo nieczyste nie usunie nieczystości. Owszem, aby się przed samym sobą usprawiedliwić dołoży swoją nieczystą intencję do nieczystego uczynku. Krew tego chrztu nie tylko spływając po głowie zanieczyszcza umysł kłamstwem, ale też spływając do oczu zamiast przemywać je, zasklepia swoją krzepliwością. Taki człowiek widząc zwycięstwo własnej nieprawości będzie się weselił a smutek i zawodzenie u niego wywoła zwycięstwo sprawiedliwości. Sprawiedliwy z wiary żył będzie. Niesprawiedliwy z owocu martwych swoich uczynków.
Vandersky - 2016-05-06, 10:27
ŚW. APOSTOŁÓW FILIPA I JAKUBA - ŚWIĘTO
PIERWSZE CZYTANIE (1 Kor 15,1-8)
Zmartwychwstały Chrystus ukazał się Jakubowi
| Cytat: | Przypominam, bracia, Ewangelię, którą wam głosiłem, którąście przyjęli i w której też trwacie. Przez nią również będziecie zbawieni, jeżeli ją zachowacie tak, jak wam rozkazałem. Chyba żebyście uwierzyli na próżno.
przekazałem wam na początku to, co przejąłem; że Chrystus umarł za nasze grzechy, zgodnie z Pismem, że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem: i że ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu, później zjawił się więcej niż pięciuset braciom równocześnie; większość z nich żyje dotąd, niektórzy zaś pomarli. Potem ukazał się Jakubowi, później wszystkim Apostołom. W końcu, już po wszystkich, ukazał się także i mnie jako poronionemu płodowi. |
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 19,2-3.4-5)
Refren: Po całej ziemi ich głos się rozchodzi.
| Cytat: | Niebiosa głoszą chwałę Boga, *
dzieło rąk Jego obwieszcza nieboskłon.
Dzień opowiada dniowi, *
noc nocy przekazuje wiadomość.
Nie są to słowa ani nie jest to mowa, *
których by dźwięku nie usłyszano:
Ich głos się rozchodzi po całej ziemi, *
ich słowa aż po krańce świata.
|
EWANGELIA (J 14,6-14)
Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie
| Cytat: | Jezus powiedział do Tomasza:
„Ja jestem drogą, prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście”.
Rzekł do Niego Filip: „Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy”.
Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: «Pokaż nam Ojca»? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On sam dokonuje tych dzieł. Wierzcie Mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie. Jeżeli zaś nie, wierzcie przynajmniej ze względu na same dzieła.
Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca. A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu. O cokolwiek prosić Mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię”. |
Komentarz:
Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przez Ciało Chrystusa, które jest mistycznym zjednoczeniem ludzkiej natury z całą Trójcą w jej Boskiej naturze. Podczas gdy Ojciec posyła Syna w ludzkim zrodzeniu i działa w nim, Syn podtrzymuje łaskę w przybranym ciele, aby nic z tego co dał mu Ojciec nie zostało utracone. A Ojciec pociąga do siebie przez Syna we wierze i w wierze dokonują się wszystkie nasze dzieła w imię Jezusa, których on sam dokonywał. A i owszem, większe są one przez to, że Duch został wylany na wszelkie ciało i już nie jest ograniczone głoszenie tylko dźwiękiem ludzkiego słowa. Duch daje moc, aby w głoszonej wierze dźwiękiem mowy i słowa poznać Syna, a przez niego i Ojca. A przez to Chwała Boża rozprzestrzenia się na wszelkie stworzenie i już nie tylko w Judei czy Samarii, ale po całej ziemi głos się rozchodzi. Jednak na próżno uwierzy ten, kto nie chce w swoim ciele nieść działania łaski przez zachowywanie prawdy Ewangelii. Uczynki dokonane zaś w ciele świadczą i o wierze i o łasce jeśli są i w wierze i łasce dokonane, my zaś świadkami jesteśmy tego.
BoaDusiciel - 2016-05-06, 10:50
| Vandersky napisał/a: | | Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przez Ciało Chrystusa, które jest mistycznym zjednoczeniem ludzkiej natury z całą Trójcą w jej Boskiej naturze. |
A mnie się zdaje, że to zdanie jest zdaniem wielokrotnie alogicznym i to na kilku poziomach.
|
|
|
