nike - 2009-06-22, 19:36 Brawo Emet za wymyślenie, fajna no i nie łatwa. Teraz przyszłam z lekcji i widzę odpowiedź, rzeczywiście, historia dosyć znana jest. 
doulos achreios - 2009-06-22, 19:39
Ale to było w 'tamtym' ustroju. ---------------- Gdyby była "tak trudna", rozwiązałby ją ktoś inny.
========================
A moje zagadki mają bardzo znane rozwiązania 
Miłego wieczoru 
EMET - 2009-06-22, 20:30 douols achr.: Ja dziś spróbuję podobnie. Jestem jednym z pięciu. Ten, który mnie odwiedził, sprawił moje ocalenie. Pozostałe cztery to ostrzegawczy przykład. Proszę o podanie wszystkich pięciu oraz imienia tego odwiedzającego. 
EMET: Sodoma, Gomora, Adma i Ceboim. Ocalało jedynie Coar. Odwiedzającym - Lot. tym razem chyba nie o to Ci chodziło...(?) Stephanos, ps.EMET doulos achreios - 2009-06-22, 21:05
Pięć miast Okręgu Jordanu wymienionych w Rdz 14:8
Judy 7
Rdz 19:21-22
doulos achreios - 2009-06-22, 21:10 A taką - całkiem samodzielnie !! - ułożył pewien chłopiec, który właśnie skończył 9 lat i lepiej rymuje, niż ja: Jednym z czterech byłem; Jego pocieszyłem - A innych zgromiłem. Chodzi temu chłopcu o odpowiedź, kim byli owi czterej i ów pocieszany. EMET - 2009-06-22, 21:19 doulos achr.: Chapeau bas, EMET-cie! Plaudite, cives! Nie wątpiłem w Twoją celność. Pięć miast Okręgu Jordanu wymienionych w Rdz 14:8
Judy 7
Rdz 19:21-22
[/quote]
EMET: No, ale była jeszcze obok tej zagadki jakaś jeszcze; nieprawdaż? W tym samym post pomieszczona. Czyli częściowe tylko rozwiązanie... Stephanos, ps. EMET doulos achreios - 2009-06-22, 21:29
I tak następny to będzie niemal jubileuszowy - np. wg Jachu (cichego, pokornego) liczba "400" odpowiadająca ostatniej literze hebr. - jest liczbą znamienną... 
Więc gwoli ścisłości - jedna rozwiązana całkowicie i doszczętnie, a druga - jeszcze nie, alem pewien, że to kwestia czasu. EMET - 2009-06-24, 12:31 doulos achr.: I może - dla odmiany - coś na odwrót: Byłem jednym z sześciu. Ja - niestety - przepadłem, a o losie pozostałych pięciu - nie wiadomo, ale szansę dostali. Proszę o podanie wersetów, w których mowa o tych sześciu i o tym, jaką szansę dostali... [/quote]
EMET: Uważam, że może chodzi o sytuację opisaną w wg Łukasza 16:27 - 31. Ale: mogę się mylić... Stephanos, ps. EMET doulos achreios - 2009-06-24, 14:56
Zakończenie przypowieści każdy może sobie dopowiedzieć.
------------ Nawiasem: wyrażenie przekonania o własnej omylności to zrozumiała kurtuazja , lecz przecież za mylne odpowiedzi nikt nie "traci punktów", zwłaszcza u mnie...
nike - 2009-06-26, 21:58 Ile było: desek, drągów, i słupów, w Przybytku na pustyni proszę o tekst biblijne.
EMET - 2009-06-26, 22:33
EMET: To już nie dla mnie; kiepski jestem w tej tematyce 'deskopodobnej'... Stephanos, ps. EMET nike - 2009-06-26, 22:56 Dlaczego?Nie jest tak źle, tylko trochę szukania hehe.
EMET - 2009-06-27, 09:10
EMET: W prezencie dla Ciebie z Leksykonu ŚJ -- "Wymiary. Biblia podaje, że przybytek miał 30 łokci (13,4 m) długości i 10 łokci (4,5 m) wysokości (zapewne chodzi o wymiary wewnętrzne) (por. Wyjścia 26:16-18). Szerokość najwyraźniej również wynosiła 10 łokci (por. Wyjścia 26:22-24). Można to wyliczyć następująco: Tylna, zach. ściana przybytku była zbudowana z sześciu ram, z których każda miała 1,5 łokcia szerokości (razem 9 łokci), oraz z dwóch ram nazywanych narożnymi podporami, najwidoczniej ustawionych tak, że każda z nich dodawała jeszcze pół łokcia do wewnętrznej szerokości przybytku. Żydowski uczony Raszi (1040-1105 n.e.) w komentarzu do Wyjścia 26:23 napisał: „Wszystkich osiem desek było ustawionych w jednym rzędzie, ale ze środka przybytku nie było widać całej szerokości tych dwóch [narożnych podpór], lecz tylko pół łokcia z jednej strony i pół łokcia z drugiej strony, co w sumie dawało szerokość dziesięciu łokci. Pozostały łokieć jednej deski i pozostały łokieć drugiej deski stykały się z grubymi na łokieć deskami północnej i południowej ściany przybytku, tak że na zewnątrz wszystko było równo” (Pentateuch With Targum Onkelos, Haphtaroth and Rashi’s Commentary, Exodus, tłum. na ang. M. Rosenbaum i A. M. Silbermann, s. 144; kursywa za tłumaczami). Miejsce Najświętsze prawdopodobnie miało kształt sześcianu o długości, szerokości i wysokości 10 łokci — podobnie jak Miejsce Najświętsze w późniejszej świątyni Salomona, tyle że tam długość każdego boku wynosiła 20 łokci (8,9 m) (1 Królów 6:20). Długość Miejsca Świętego była dwukrotnie większa niż jego szerokość. Warto przy tym zwrócić uwagę na to, że obie części lnianej tkaniny okrywającej przybytek miały po 20 łokci szerokości (Wyjścia 26:1-5). A zatem jedna część (20 łokci) okrywała przybytek od wejścia do miejsca, gdzie łączyła się haczykami z drugą częścią. Łączenie to najwyraźniej wypadało nad słupami, na których zawieszono zasłonę oddzielającą Miejsce Najświętsze. Druga część lnianej tkaniny (20 łokci) przykrywała Miejsce Najświętsze (10 łokci) oraz tylną, zach. ścianę przybytku (10 łokci). Ramy. Ściany były zrobione z drewna akacjowego pokrytego złotem i prawdopodobnie składały się z ram (podobnych do ram okiennych), a nie z pełnych elementów (Wyjścia 26:15-18). Przypuszczenie to wydaje się uzasadnione z dwóch względów: 1) pełne deski tak dużych rozmiarów z drewna akacjowego byłyby niezwykle ciężkie i 2) cheruby wyhaftowane na tkaninie okrywającej deski byłyby widoczne wewnątrz przybytku tylko na suficie (Wyjścia 26:1). Wydaje się więc, że elementy te wykonano tak, by kapłani przebywający w przybytku mogli widzieć cheruby na lnianym pokryciu. Niektórzy współcześni uczeni również uważają, że przybytek był wykonany raczej z ram niż z pełnych elementów. Chociaż więc w starszych i niektórych nowszych przekładach hebrajskie słowo kéresz tłumaczono na „deska” (Bg, Bp, BT, Bw), część współczesnych przekładów oddaje je jako „rama” (Wyjścia 26:15-29, AT, JB, NŚ). Na pn. i pd. ścianę wykonano po 20 ram (Wyjścia 26:18, 20). Każda rama miała 10 łokci (4,5 m) wysokości i półtora łokcia (67 cm) szerokości; głębokości ram nie podano. Ścianę tylną, czyli zach., tworzyło sześć ram oraz dwie ramy narożne, zwane „narożnymi podporami” (Wyjścia 26:22-24). W związku z ramami Biblia wspomina o „pierścieniach”. Najwyraźniej umocowano je do ram i przekładano przez nie poprzeczki. Trzy rzędy takich poprzeczek łączyły całą konstrukcję w jedną całość. Prawdopodobnie poprzeczki u góry i na dole składały się z dwóch części, gdyż tylko o środkowej powiedziano, że przechodziła „od końca do końca”. Poprzeczki te były zrobione z drewna i pokryte złotem (Wyjścia 26:26-29). Słupy i podstawy. Z przodu przybytku, od strony wejścia, stało pięć słupów pokrytych złotem, a cztery takie słupy podtrzymywały zasłonę oddzielającą Miejsce Święte od Miejsca Najświętszego (Wyjścia 26:32, 37). Cała konstrukcja przybytku opierała się na 100 podstawach z gniazdami na czopy znajdujące się od spodu każdej z 48 ram (po dwie podstawy pod każdą z ram i cztery dodatkowe podstawy pod cztery słupy między Miejscem Świętym a Najświętszym). Podstawy te były w całości wykonane ze srebra (Wyjścia 26:19-25, 32), a każda ważyła talent (ok. 34 kg) (Wyjścia 38:27). Poza tym było jeszcze pięć miedzianych podstaw pod słupy przy wejściu do przybytku (Wyjścia 26:37). Ze względu na wagę srebra podstawy te nie mogły być bardzo grube; zapewne przypominały ciężkie płyty.". Skróty -- Bg - 'Biblia Gdańska', reed. 1988 Bp - 'Biblia Poznańska', ed. 1991 - 1994 BT - 'Biblia Tysiąclecia', ed. 1971 Bw - 'Biblia Warszawska' [Tow. Biblijne], ed. 1980 AT - An American Translation, ed. 1951 JB - The Jerusalem Bible, ed. 1966 NŚ - 'Przekład 'Nowego Świata', ed. 1997 Stephanos, ps. EMET nike - 2009-06-27, 11:53 Tylko,że mnie interesuje dokładnie ile było szt. :Ile było: desek, drągów, i słupów, w Przybytku na pustyni
EMET - 2009-06-27, 12:50
EMET: Niech ktoś zatem... policzy. Stephanos, ps. EMET |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
