Anonymous - 2006-06-11, 15:26 Temat postu: Poezja duszy miłością malowana Dusza. Od tego słowa pochodzi słowo "duszewny". Duszewny znaczy mający swoje źródło w duszy. Duszewny - nie zawsze znaczy zły, cielesny, grzeszny. Duszewny - to pochdzący z duszy. "Panie, zbaw duszę moją"! To dobra modlitwa. Wierzę, że Bóg pozwala nam przyjrzeć się własnej duszy i zrozumieć ją poprzez to, że oświeca ją światłem swojej milości. Chciałabym, aby tu znalazły się wiersze zainspirowane miłością. Anonymous - 2006-06-11, 15:26 Przychodzisz do mego brudu Ze swoją sprawiedliwością Dar Bezcenny dar ducha Zapłacone Wykupione Ostęplowane Czemu uciekasz w pogoni za spełnieniem Uwierz Ja bardziej pragnę twego szczęścia niż Ty sama Proszę Ciebie który Wiesz czego mi trzeba Podaruj mi miłość Mego Miłego I nie zabieraj jej Proszę Ciebie Który cierpisz z cierpiącymi Napełnij moją duszę Znowu swoim blaskiem I nie pozwól mi odejść Zbyt daleko Anonymous - 2006-06-11, 15:27 Miły Zacznij mówić do duszy Musi ciebie słuchać Zacznij mówić do wiatru Mów - odpowie ciszą Stare przyjaźnie Poukładane na półkach Nowe miłości Wyjęte z szuflad serca Czy nie wiedziałeś o tym Stałeś z boku spojrzeniem A moje łzy kapały Na puste posłanie Jedynie Twoja Miłość Na czas prób i pokus Najlepszym lekarstwem Panie Anonymous - 2006-06-11, 15:27 Od Ciebie wszelka miłość Dar odkrywania siebie Dar odkrywania jego Uczysz mnie rozumieć Duszę bliźniego Uczysz stawać z boku Tkliwością malować Spojrzeniem dotykać I nie żałować Uczysz mnie siebie Rozumieć pragnienia Odważnie czerpać Aż do spełnienia Cenić kobiecość Która cię odmienia Przychodzisz tęsknotą Wychodzisz z pół cienia Patrzysz pod powieki Dotykasz marzenia Preznet Podarunek Jeden pocałunek Rozrzucone perły Zbieramy schyleni Panie Niech tę przyszłość Twój czas rozpromieni Anonymous - 2006-06-11, 15:27 Napisałam wiele wierszy o miłości, ale upublicznianie ich uważam za ekshibicjonizm. Chyba, że piszemy je "pod publiczkę", albo jako słowa do piosenki. Anonymous - 2006-06-11, 15:27 Aniu przecież nikt Ci nie każe pisać. Każdy robi to chyba z własnej woli. Może ktoś odnajdzie w tym co napisałam coś mu bliskiego. Może ktoś pomyśli tak: " czy jestem wierzący, czy ateista - miłość jest udziałem wszystkich i każdy ma do niej prawo". Czasem czyjaś ekshibicjonistyczna odwaga może kogoś uwolnić, może przynieść pocieszenie. Taką miałam intencję. Pomijając już piękno poezji samo w sobie. Anonymous - 2006-06-11, 15:28
To też nie piszę, ale bardzo podziwiam innych za odwagę, za otwartość i chęć dzielenia się z innymi swoimi przeżyciami i stanem duszy :) . Anonymous - 2006-06-11, 15:28 Przyszedłeś niespodziewanie Nieoczekiwanie Wyciągnąłeś swoje dłonie na spotkanie W ludzkim pragnieniu Odwieczym życzeniu Naszych serc zbliżeniu Idealizm nie praktyczny Acz nie banalny Tak daleki i bliski A jednak realny Anonymous - 2006-06-11, 15:28 gnes Dla kogoś - magnes Dla Ciebie - siostra Juz nie ta -nie ostra Agnes - ta Miła Wcale - nie zawiła Agnes - spragniona Nie kochanka Nie żona Agnes zgubiona Lecz w duchu - spełniona Anonymous - 2006-06-11, 15:28 madelaine, dziekuje Anonymous - 2006-06-11, 15:28 Kto nie kocha - traci wiele Polecam 1 Koryntian 13 Anonymous - 2006-06-11, 15:29 Witam Czyżby nie było nikogo, kto chciałby coś tu napisać? agneess - 2006-07-13, 09:10 Jeżeli zdołasz zachować spokój, chociażby wszyscy już go stracili, ciebie oskarżając; Jeżeli nadal masz nadzieję, chociażby wszyscy o tobie zwątpili, licząc się jednak z ich zastrzeżeniami; Jeżeli umiesz czekać bez zmęczenia, jeżeli na obelgi nie reagujesz obelgami, jeżeli nie odpłacasz za nienawiść nienawiścią, nie udając jednakże mędrca i świętego; Jeżeli marząc - nie ulegasz marzeniom; Jeżeli rozumując - rozumowania nie czynisz celem; Jeżeli umiesz przyjąć sukces i porażkę, traktując jednakowo oba te złudzenia; Jeżeli ścierpisz wypaczenie prawdy przez ciebie głoszonej, kiedy krętacze czynią z niej zasadzkę, by wydrwić naiwnych, albo zaakceptujesz ruinę tego co było treścią twego życia, kiedy pokornie zaczniesz odbudowę zużytymi już narzędziami; jeżeli potrafisz na jednej szali położyć wszystkie twe sukcesy i potrafisz zaryzykować, stawiając wszystko na jedną kartę, jeżeli potrafisz przegrać i zacząć wszystko od początku, bez słowa , nie żaląc się, że przegrałeś; Jeżeli umiesz zmusić serce, nerwy, siły, by nie zawiodły, choćbyś od dawna czuł ich wyczerpanie, byleby wytrwać , gdy poza wolą nic już nie mówi o wytrwaniu; Jeżeli umiesz rozmawiać z nieuczciwymi, nie tracąc uczciwości lub spacerować z królem w sposób naturalny; Jeżeli nie mogą cię zranić nieprzyjaciele ani serdeczni przyjaciele; Jeżeli cenisz wszystkich ludzi, nikogo nie przeceniając; Jeśli potrafisz spożytkować każdą minutę, nadając wartość każdej przemijającej chwili; twoja jest ziemia i wszystko, co na niej i - co najważniejsze - synu mój - będziesz CZŁOWIEKIEM Anonymous - 2006-07-18, 10:43 Agneess Nawet nie wiesz jak bardzo było mi potrzebne przeczytać to , co tutaj zamieściłaś. DZIĘKUJĘ. 
Terebint - 2006-07-29, 23:26 Gdy uczeni zamilkli, Niech prostacy powiedzą, Dokąd świat cały zdąża; Może oni to wiedzą? Może to dziecko małe Swoim śpiewem podpowie Jakąś prawdę uczonym, Wypełni pustkę w głowie? Lub płonąca Warszawa, Oświęcimia kominy I buciki dziecięce Na Majdanku chowane Ruszą serca uczonych, Aż powiedzą z trwogą: Uwierzyliśmy w człowieka, A zgubiliśmy Boga... (Piotr Otczyk) |
||||||||
