Słowa, które przynoszą życie - Poezja duszy miłością malowana
Henryk - 2009-03-10, 09:34
No...ale tej pani na zdjęciu przydałby się jakiś środek lokomocji.
nike - 2009-03-10, 10:49
Hej Hej tutaj jest dział poezji
Anonymous - 2009-03-10, 10:54
Nike
częścią poezji jest natchnienie a to z różnych zródeł pochodzi .
Beatrycze też pono piękna była jeno w oczach Dantego
pozdrawiam
Henryk - 2009-03-10, 12:29
nike napisał/a: | Hej Hej tutaj jest dział poezji |
No przeca na temat...
Takie zdjęcie, że poezja.
Pozdrawiam.
nike - 2009-03-10, 12:39
Hehehehehe
Anonymous - 2009-03-11, 14:55
Czasem proza o Bogu może być jak poezja np Wędrówki Pielgrzyma pióra Brata z Betfordu
Jachu - 2009-03-12, 10:58
Śnię,tworzę,używam harfy
I to jest moja poetycka droga
Czynić z mego życia poemat dla Boga
Chociaż usłyszę głosy urągania
Nie dbam-czy wzrastać będa,czy ucichać
Lecz się umarłych zgrają nie zatrwożę
Tak mi dopomóż.Chryste.Panie Boże.
Juliusz Słowacki
Jachu - 2009-03-29, 21:08
Jerycho
Choć twierdza w gruzy się wali
Choć płonie nad głową dom
Nie dajcie – wy, w zbroi ze stali,
Przystępu rozpaczy i łzom!
Lecz oręż dobrawszy świeży,
W obronie człowieczych praw
Ostatnia garstko rycerzy
Do końca swe czoło staw!
Powoli się światło wciska
I dalej posuwa w głąb
A jak Jerycho w zwaliska
Od dźwięku runęło trąb
Tak runie w świetlanej zorzy
Więzienia ponury gmach
I ludzkość oczy otworzy
Po przykrych zbudzona snach.
Więc w naszym trudnym pochodzie
Zwątpienie i rozpacz precz
Ze szczęściem ludzkości w zgodzie
Podnieśmy nasz duchowy miecz.
Niech narody w kryzysie nie płaczą
Ucisk zakończy teraźniejszy wiek zły
Niebawem Jutrzenkę – Nowy Wiek
zobaczą
On wszystkim i na zawsze otrze ich łzy.
Amen.
s.Helena P. za zgodą podał Jachu
Jachu - 2009-04-06, 21:10
GOLGOTA
Te oczy patrzyły
Usta spieczone
Ból szarpie ciałem
Jako bezbronny
Ach Władca w koronie
Czy wytrzymam ? Pytanie.
Wokół gęby wykrzywione
Cieszą się ofiary widokiem
A te serca grzechem obciążone,
Złe,krwi widoku nienasycone
Chcą zobaczyć,kogo?Eliasza?
Wymienili Go za Barabasza
O ironio historii
Ich król-popatrz,skonał...
Dokonało się jednak dzieło zamierzone
Patrzcie,świt wstaje-a te uskrzydlone-
Myśli radosne,wiosna-Zmartwychwstanie.
Witamy Cię Panie!
s.Helena P.
za zgodą podał Jachu
Anonymous - 2009-04-09, 07:27
Nike
nie wiedziałem że masz talent !!!
pozdrawiam
nike - 2009-06-15, 02:00
Zaskoczenie
tuż przede mną
posuwa się wolno
stara kobieta
idę bardzo powoli
patrzę
na jej opuchnięte nogi
czuje kruchość
jej starych kości
myślę o okrucieństwie czasu
i znikomości życia
wtedy nagle
kobieta odwraca się
uśmiecha się ciepło
i mówi
że jest wdzięczna Bogu za życie
EMET - 2009-06-15, 09:22
nike napisał/a: | Zaskoczenie
tuż przede mną
posuwa się wolno
stara kobieta
idę bardzo powoli
patrzę
na jej opuchnięte nogi
czuje kruchość
jej starych kości
myślę o okrucieństwie czasu
i znikomości życia
wtedy nagle
kobieta odwraca się
uśmiecha się ciepło
i mówi
że jest wdzięczna Bogu za życie
|
EMET:
Znakomicie, Nike.
Stephanos, ps. EMET
Anonymous - 2009-06-15, 14:08
Bardzo piękny wiersz winszuję talentu
pozdrawiam
nike - 2009-07-25, 21:55
Ja nie jestem kłeszeba i nie umiem dokładnie czysto po kłeszubsku mówić. Jeżdżę tam tylko kilka razy w roku odpoczywać w domku drewnianym w samym lesie. Jest tam cudownie.
Esther - 2009-08-15, 16:28
czarem legendy owiani
niczym feniks z popiołów wskrzeszany
co wzlatuje ponad wyżyny
porzucając zgliszcza, ruiny
głowę swą z prochów podnosi
ku niebu się wznosi
nieśmiertelna ptaszyna
i uczuć lawina
w skrzydła jej usidłani,
wśród ognistych jej piór i uczuć zapłątani,
tak podobni a tak różni,
zawieszeni gdzieś w próżni,
w świecie tym zagubieni,
wśród gorejących płomieni,
niepojęci i nierozumiani,
kochający i kochani
by serca magnetyzm ich silny
trwał wiecznie w uczuciu niewinnym
i niczym nieśmiertelna ptaszyna
każdy dzień od nowa zaczynał
i płomień w sercach rozniecał
niczym feniks z popiołów wzleciał
|
|
|