leszed - 2010-09-03, 00:54 Temat postu: Protestanci charyzmatyczni., chrzest Duchem św., Duch św. jest tematem zarówno biblijnym jak i praktyki kościołów. Protestanci i ich pluralizm przypomina inną różnorodność, mianowicie prawosławną, z pewnymi kulturowymi różnicami, tradycjami itd. Co ciekawe w obu przypadkach przeżycia z pogranicza modernistycznego racjonalizmu a raczej patrząc od wewnątrz wspólnot chrześcijańskich przeżycia związane z cudami, żywym Bogiem, słowem z wiarą w jednym czasie lecz w różnych bardzo miejscach, pokazałyby iż ten Duch św. nie umarł, wręcz przeciwnie. Pod koniec XIX w. doszło do dalszych procesów technologicznych, informacyjnych itd. a akurat w tym czasie żył Demos Szakarian, doszło też do różnych migracji z krajów niespokojnych do spokojnych, gdzie pokój międzynarodowy lokalnie przyjął postać amerykańskiej oazy. W takich warunkach protestantyzm wykształcił najbardziej niespodziewane wersje, czy aż tak bardzo dziwne? W skrócie, to ruch uświęceniowy europejsko amerykański kwitł na bazie zaangażowania w kwestie poznania Boga. Dawno już jednak chrześcijaństwo nie zadawało tak wielu pytań na które padało tak wiele odcieni odpowiedzi, odcieni wersji oraz zawieszania dogmatyzmu. Po drugiej stronie chrześcijaństwa od protestantyzmu czyli w rzymskokatolicyźmie nastąpiła wyraźna tendencja odwrotna. Papież po raz pierwszy stał się nieomylny tak oficjalnie i nie chodziło tu o pozę, o symbol lecz o przekonania swoich członków. Swoją drogą nic dziwnego, skoro kościoły przestały być ograniczone granicami państw czy narodów. (Jednak jak by się nad tym rzymskim odcieniem zastanowić, nadal pozostał 'ikoną' tego obrazu jedynego kościoła z nieba). Dawny porządek stał się zagrożony mówiąc ogólnie. Niektórzy wróżyli koniec świata z godziny na godzinę, zobaczyli tak wiele rzeczy na raz, by się okazało, że ludzka wyobraźnia prawie nie zna granic. Obok siebie zbudowano na jednej ulicy tak wiele kościołów gdzie było to dopuszczalne iż wielu zastanawiało się z jednej strony nad podziałami w chrześcijaństwie, ich istotą w sensie teoretycznym, teologicznym jak i niektórzy głosili pragmatyzm, służenie bliźnim i istotą modlitwy. Ateizm w międzyczasie dojrzał do pozorów racjonalności co niebawem miało doprowadzić do światowych rewolucji. Jeśli chodzi o wyobraźnię ja nie miałem na myśli twórczość religijną w pojęciu ateistycznym, chodziło mi jedynie o różnorodność ludzkości w zewnętrznym przejawie organizacyjnym kościołów a nawet form zewnętrznych, budynków czy szop, 'stajenek' dla zgromadzeń wiernych a prostych ludzi. Biblia już od ponad stu lat przeżywała okres krytyki w sensie negatywnym jak i krytycyzmu głównie ze strony ateistów oraz niechrześcijan. Każdy ruch robił wrażenie odpowiedzialności za idee rozpowszechniane na świecie. Biblia więc po prostu była czytana, czy była nawet czy nie zakazana. Mnie tutaj interesuje głównie jak Biblia wróciła do domów jako księga pomocna w codziennym życiu, Słowo które odpowiadało na problemy, jak Bóg otworzył sobie drogę do oczyszczenia ludzi dzięki prawdzie odkrywanej ponownie. Zagadnienie chrztu Duchem św. można odczytać jako zdemitologizowane jeśli uznamy iż każdy człowiek może spotkać się z żywym Bogiem który pragnie przekroczenia ludzkich słabości i ograniczeń. Zawsze protestanci używali rozumu by wykluczyć zwiedzenia, a to w scholastyczne mnożenie bytów i objawień religijnych, a to historie czyśćcowe i manipulacje zbawieniem. Teraz okazało się iż Biblia jest nie tylko narzędziem do wykluczania herezji ale do budowania prawdziwego obrazu rzeczywistości. Człowiek świadomy swojej różnorodności może odkryć jedność (Kościoła Chrystusa) w zwykłym odczytaniu ewangelii. Naprawdę dobra nowina istnieje, a w życiu jest w stanie być kołem napędzającym wzrost duchowy człowieka. Na tym protestanckim sceptycyźmie w sensie pozytywnym oraz pragmatyźmie bibliocentryzmu rodziło się oczekiwanie Pana. Było ono dostępne zawsze od czasów Jezusa, jednak chrześcijaństwo dojrzało do wyjawienia pozornego konfliktu rozumu i ducha w jednoczeniu się bardzo różnych ludzi. Zawsze Kościół powszechny, osiągalny był siłą zarówno w czasach apostolskich jak w czasach misji na świecie wśród pogan, jak okazało się i współcześnie. Nigdy dotąd Biblia nie była tak poznana na świecie, jednocześnie jej realia tak różne w stosunku do postępu cywilizacyjnego. W krajach rozwiniętych powstawały pytania, czy Bóg dziś mniej znaczy i czy może znaczyć więcej równolegle do przemian na świecie. Ludzie uwierzyli, że coś już się skończyło, nie ma płaskiej ziemi, istnieją rzeczy niewidzialne dla oka jak prąd i trudne do zrozumienia jak tematy z nowoczesnej fizyki. Jedni oczywiście zwątpili, drudzy zwrócili się w stronę Boga. Jeśli tak wiele jest możliwe dla człowieka, może latać i zgłębiać dno oceanu, to cóż dopiero takiego niezwykłego w jedności białych z czarnymi chrześcijanami? Oczywiście czasem ta wiara była na wyrost, niektórzy zawierzyli wyobraźni miast cudom. Chrześcijaństwo to nie komunizm a Biblia to nie podręcznik naukowy z XIX w. Bóg zawsze wyprzedza możliwości człowieka, to właśnie jest podstawą otwartości na Ducha św. zanim powstały jakiekolwiek podróby, sekciarskie wykorzystywanie boskich cudów do nabijania kasy itp. po prostu zapytano Boga, po prostu spróbowano nowego sacrum; czy stało się to wszędzie profanum? Zwrócono się do Ducha św. o Jego dary i... prośba spotkała się z odpowiedzią. Sięganie do niepublikowanych historii mija się z moim celem, w warunkach wolności religijnej nie ma już miejsca na kulturowe odrzucenie z kretesem możliwości cudów. Ludzi odpowiedzialnych za kultywowanie modlitwy na językach nazwano zielonoświątkowcami a charyzmat to słowo nie tylko zarezerwowane dla prostych ludzkich zdolności. Mówienie językami niewyuczonymi stało się na zawsze już uzasadniane praktykami NT. Szybko w Stanach zielonoświątkowcy znajdowali sobie braci pośród różnych protestantów a nawet w grupach amerykańskich w KRK. Ruch ten ogarnął od dołu kościoły niczym noszenie nowego rodzaju butów. Z tym weszliśmy w XX w. Okazało się szybko iż nie tylko czytanie Biblii może prowadzić do nowego rodzaju modlitw ale i odwrotnie, zjawisko nowych grup chrześcijańskich praktykujących coś tak niezwykłego może prowadzić do sięgania po Biblie. (W taki sposób zetknąłem się ja z kierunkiem 'do Biblii' i jako członek KRK zaakceptowałem protestancką inność. Nowonarodzenie przeżyłem będąc już wśród protestantów, choć nie było to wymierzone z mojej strony przeciw komukolwiek; oczywiście mój sprzeciw zaczęły budzić przeróżne niebiblijne herezje i przegięcia, nie ludzie). W Polsce charyzmatycy w KRK nie mieli zbyt łatwego startu w drugiej połowie XX w. ale mimo to liczebnie mogą obecnie znacznie przekraczać liczbę charyzmatyków protestanckich wśród kościołów ewangelicznych i ewangelickich czy kalwińskich. W łonie protestantyzmu jak katolicyzmu polaryzują się często stanowiska charyzmatyczne i antycharyzmatyczne. Cóż, chrzest Duchem św. jest pojęciem różnie rozumianym, wielu zielonoświątkowców utożsamia go z manifestacją w formie daru języków ale i inni zielonoświątkowcy marginalizują ten przejaw nie do zakresu chrztu DŚ, tak się działo na Śląsku Cieszyńskim w Kościele Stanowczych Chrześcijan- później znanym jako część KZ w Polsce, przy czym KZ to tylko część ruchu zielonoświątkowego czy charyzmatycznego. Obecnie trudno jednoznacznie zamknąć ruch do jednej czy kilku organizacji tym bardziej że powstają wciąż nowe grupy niezależne chrześcijan kultywujące wiarę w cuda dziś. To że charyzmatycy są różnorodni, to spóścizna protestantyzmu, rzekłbym nawet kontynuacja. Chcesz? Przyjmiesz tzn. zaakceptujesz występowanie daru języków w kilku wersjach, jednocześnie na płaszczyźnie teologicznej jest to kwestia niezależna od np. pojmowania nie/utracalności zbawienia. Organizacyjnie to tylko lokalnie jak dana wspólnota wygląda pod względem przywódstwa. Jeśli np. w KRK rządzi ksiądz, to w zależności jaki on jest wspólnota może być inna od tej w sąsiedniej parafii. Czasem grupami Odnowy charyzmatycznej KRK rządzi osoba żonata albo i kobieta. Ja w tym ruchu widzę oddolność i lokalność chociaż ludzie lubią zjazdy w innym mieście, to nie pańszczyzna parafialna, to życie.Nie jestem za monokościelnictwem, uważam iż dary mogą występować w ograniczonym zakresie w zborze i nie oznacza to wcale niedorozwoju, wręcz przeciwnie, taki dar byłby sztuczny jeśli istniałby dla daru, nie osoby i osób. Nie koncentruję się też na językach choć to rozumiem. U siebie doswiadczyłem wyjątkowej sytuacji przed tzw. chrztem DŚ, mianowicie z uwielbieniem Boga w moim, zrozumiałym języku śpiewałem 'nowe pieśni' i nie było to kopiowanie czegoś znanego. Zarówno melodia jak słowa przychodziły mi świeże a układały się w zdania z sensem i od razu to śpiewałem. Często to było jak pamiętam wychwalanie Boga. Jak dla mnie to był pierwszy tego typu cud w życiu. Nie dziwi mnie to iż inni mają zupełnie inaczej, to coś od dawna u mnie nie powraca. Nie jest moim celem chwalić siebie ani antagonizować ludzi, pokazuję taką wersję i tak to opisuję. Pojęcie chrztu DŚ prawdopodobnie nieraz źle interpretowałem jako nadzwyczajny dar Ducha, biorąc zaś pod uwagę niecharyzmatyczne racje, jako nawrócenie lub jego szczególny przypadek nowonarodzenie. Dzisiaj chrzest Ducha św. jest bliżej pojęcia chrztu Jana w Jordanie dla mnie. Jezus wprowadził przez swojego Ducha nowe publiczne zjawisko w dniu pięćdziesiątnicy, podobnie jak Jan Chrzciciel. Zarówno ilościowo jak jakościowo zjawisko które wystąpiło- powszechnej manifestacji Bożej jest dla mnie właśnie zapowiedzianym przez proroków wylaniem Ducha, chrztem w DŚ. Duch św. zstępuje, ludzie przyjmują dary lub też wcale nie doświadczają cudu ale DŚ chrzci a wtedy rzeczywistość człowieka się zmienia. Dookreślenie tego na razie pozostawiam. Na starcie Kościoła wtedy chrzest DŚ był czymś niesamowitym na skalę historyczną, czy jeszcze doczekamy na ziemi chrztu DŚ II? Czy może to zjawisko niewidzialne na maxa? leszed - 2010-09-03, 14:02 W następnym opisie cytaty i materiał do rozważań. Zapraszam leszed - 2010-09-03, 14:11 Do chrztu Duchem Świętym: [(?) jest przytoczone o duchu co przytaczam w znaczeniu raczej nie Ducha św. do rozważenia]. Ogólnie zebrał się spory materiał co do 1. chrztu DŚ i 2. co do DŚ w ogóle, skoro ten chrzest jest z Nim związany. Tłumaczenie BW, [niektóre cytaty (...) powtarzające pominąłem], [pogrubiłem kilka interesujących odrębnych znaczeń]. Materiał NT: Mateusza 3:11 Ja was chrzczę wodą, ku upamiętaniu, ale Ten, który po mnie idzie, jest mocniejszy niż ja; jemu nie jestem godzien i sandałów nosić; On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Mateusza 3:14 Ale Jan odmawiał mu, mówiąc: Ja potrzebuję chrztu od ciebie, a ty przychodzisz do mnie? ? Mateusza 28:19 Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, Marka 1:8 Ja chrzciłem was wodą, On zaś będzie chrzcił was Duchem Świętym. ? Marka 10:38 A Jezus im powiedział: Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja piję albo być ochrzczeni tym chrztem, którym Ja jestem ochrzczony? Marka 10:39 Odpowiedzieli mu: Możemy. Wtedy Jezus rzekł im: Kielich, który ja piję, pić będziecie, i chrztem, którym jestem ochrzczony, zostaniecie ochrzczeni. Łukasza 3:16 sam Jan odpowiedział wszystkim, mówiąc: Ja chrzczę was wodą, lecz przychodzi mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów jego; On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. ? Łukasza 12:50 Chrztem mam być ochrzczony i jakże jestem udręczony, aż się to dopełni. ? Jana 1:26 Odpowiedział im Jan, mówiąc: Ja chrzczę wodą, ale pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie; 27 to Ten, który przyjdzie po mnie i któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka sandałów jego. Jana 1:31 I ja go nie znałem; lecz dlatego przyszedłem, chrząc wodą, aby był objawiony Izraelowi. 32 Jan świadczył też, mówiąc: Widziałem Ducha, zstępującego z nieba jakby gołębica; i spoczął na nim. 33 I ja go nie znałem; lecz Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, rzekł do mnie: Ujrzysz tego, na którego Duch zstępuje i na nim spocznie, Ten chrzci Duchem Świętym. 34 A ja widziałem to i złożyłem świadectwo, że ten jest Synem Bożym. ? Jana 3:22 Potem Jezus poszedł wraz ze swymi uczniami do ziemi judzkiej i tam przebywał z nimi, i chrzcił. Jana 4:2 (chociaż sam Jezus nie chrzcił, ale jego uczniowie) Dzieje Apostolskie 1:4 A spożywając z nimi posiłek, nakazał im: Nie oddalajcie się z Jerozolimy, lecz oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode mnie; 5 Jan bowiem chrzcił wodą, ale wy po niewielu dniach będziecie ochrzczeni Duchem Świętym. Dzieje Apostolskie 11:15 A gdy zacząłem mówić, zstąpił na nich Duch Święty, jak i na nas na początku. 16 I przypomniałem sobie słowo Pana, gdy powiedział: Jan chrzcił wodą, ale wy będziecie ochrzczeni Duchem Świętym. 17 Jeżeli więc Bóg dał im ten sam dar, co i nam, którzy uwierzyliśmy w Pana Jezusa Chrystusa, to jakże ja mogłem przeszkodzić Bogu? ? Dzieje Apostolskie 18:25 Był on obeznany z drogą Pańską, a pałając duchem przemawiał i nauczał wiernie tego, co się odnosi do Jezusa, choć znał tylko chrzest Jana. ? Dzieje Apostolskie 19:1 Podczas gdy Apollos przebywał w Koryncie, obszedł Paweł wyżynne okolice i przyszedł do Efezu, a spotkawszy niektórych uczniów, 2 rzekł do nich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy uwierzyliście? A oni mu na to: Nawet nie słyszeliśmy, że jest Duch Święty. 3 Tedy rzekł: Jak więc zostaliście ochrzczeni? A oni rzekli: Chrztem Janowym. 4 Paweł zaś rzekł: Jan chrzcił chrztem upamiętania i mówił ludowi, żeby uwierzyli w tego, który przyjdzie po nim, to jest w Jezusa. 5 A gdy to usłyszeli, zostali ochrzczeni w imię Pana Jezusa. 6 A gdy Paweł włożył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty i mówili językami, i prorokowali. 7 Było zaś wszystkich tych mężów około dwunastu. ? Rzymian 6:4 Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili. ? Efezjan 4:5 jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest; ? Kolosan 2:12 Wraz z nim zostaliście pogrzebani w chrzcie, w którym też zostaliście wespół wzbudzeni przez wiarę w moc Boga, który go wzbudził z martwych. ? 1 Piotra 3:18 Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was przywieść do Boga; w ciele wprawdzie poniósł śmierć, lecz w duchu został przywrócony życiu. 19 W nim też poszedł i zwiastował duchom będącym w więzieniu, 20 które niegdyś były nieposłuszne, gdy Bóg cierpliwie czekał za dni Noego, kiedy budowano arkę, w której tylko niewielu, to jest osiem dusz, ocalało przez wodę. 21 Ona jest obrazem chrztu, który teraz i was zbawia, a jest nie pozbyciem się cielesnego brudu, lecz prośbą do Boga o dobre sumienie przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, ........................ ? Mateusza 1:18 A z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak: Gdy matka jego, Maria, została poślubiona Józefowi, okazało się, że, zanim się zeszli, była brzemienna z Ducha Świętego. Mateusza 1:20 I gdy nad tym rozmyślał, oto ukazał mu się we śnie anioł Pański i rzekł: Józefie, synu Dawidowy, nie lękaj się przyjąć Marii, żony swej, albowiem to, co się w niej poczęło, jest z Ducha Świętego. ? Mateusza 3:16 A gdy Jezus został ochrzczony, wnet wystąpił z wody, i oto otworzyły się niebiosa, i ujrzał Ducha Bożego, który zstąpił w postaci gołębicy i spoczął na nim. Mateusza 4:1 Wtedy Duch zaprowadził Jezusa na pustynię, aby go kusił diabeł. ? Mateusza 5:3 Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem ich jest Królestwo Niebios. Mateusza 12:17 żeby się wypełniło, co powiedziano przez proroka Izajasza w słowach: 18 Oto sługa mój, którego wybrałem, umiłowany mój, w którym moja dusza ma upodobanie. Złożę na niego Ducha mego, a On obwieści narodom sąd. 19 Nie będzie się spierał i nie będzie krzyczał, i nikt na ulicach nie usłyszy głosu jego. 20 Trzciny nadłamanej nie dołamie, a lnu tlejącego nie zagasi, dopóki nie doprowadzi do zwycięstwa sprawiedliwości. 21 A w imieniu jego narody pokładać będą nadzieję. ? Mateusza 12:28 A jeśli Ja wyganiam demony Duchem Bożym, tedy nadeszło do was Królestwo Boże. ? Mateusza 22:43 Rzecze im: Jakże więc Dawid w natchnieniu Ducha nazywa go Panem, gdy mówi: ? Mateusza 26:41 Czuwajcie i módlcie się, abyście nie popadli w pokuszenie; duch wprawdzie jest ochotny, ale ciało mdłe. ? Mateusza 27:50 Ale Jezus znowu zawołał donośnym głosem i oddał ducha. ? Marka 2:8 A Jezus zaraz poznał w duchu swoim, że tak myślą w sobie, i rzekł im: Czemuż tak myślicie w sercach swoich? ? Marka 3:29 Kto by jednak zbluźnił przeciwko Duchowi Świętemu, nie dostąpi odpuszczenia na wieki, ale będzie winien grzechu wiekuistego. Marka 3:30 Bo mówili: Ma ducha nieczystego. ? Marka 8:12 I westchnąwszy w duchu swoim rzekł: Czemu ten ród żąda znaku? Zaprawdę powiadam wam, że temu rodowi znak nie będzie dany. ? Marka 12:36 Wszak sam Dawid powiedział w Duchu Świętym: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem stóp twoich? Łukasza 1:15 Będzie bowiem wielki przed Panem; i wina, i napoju mocnego pić nie będzie, a Łukasza 1:17 On to pójdzie przed nim w duchu i mocy Eliaszowej, by zwrócić serca ojców ku dzieciom, a nieposłusznych ku rozwadze sprawiedliwych, przygotowując Panu lud prawy. Łukasza 1:35 I odpowiadając anioł, rzekł jej: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to, co się narodzi, będzie święte i będzie nazwane Synem Bożym. Łukasza 1:41 A gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Marii, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, i Elżbieta napełniona została Duchem Świętym, ? Łukasza 1:47 i rozradował się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim, Łukasza 1:67 A Zachariasza, ojca jego, napełnił Duch Święty, więc prorokował tymi słowy: ? Łukasza 1:80 A dziecię rosło i wzmacniało się na duchu, przebywając na pustkowiu, aż do dnia wystąpienia przed Izraelem. Łukasza 2:25 A był wtedy w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon; człowiek ten był sprawiedliwy i bogobojny i oczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty był nad nim. Łukasza 2:26 Temu Duch Święty objawił, iż nie ujrzy śmierci, zanim by nie oglądał Chrystusa Pana. Łukasza 2:27 Przyszedł więc z natchnienia Ducha do świątyni, a gdy rodzice wnosili dziecię Jezus, by wypełnić przepisy zakonu co do niego, Łukasza 3:22 i zstąpił na niego Duch Święty w postaci cielesnej jak gołębica, i odezwał się głos z nieba: Tyś jest Syn mój umiłowany, którego sobie upodobałem. Łukasza 4:1 A Jezus, pełen Ducha Świętego, powrócił znad Jordanu i był wodzony w mocy Ducha po pustyni, Łukasza 4:14 I powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o nim rozeszła się po całej okolicznej krainie. Łukasza 4:18 Duch Pański nade mną, przeto namaścił mnie, abym zwiastował ubogim dobrą nowinę, posłał mnie, abym ogłosił jeńcom wyzwolenie, a ślepym przejrzenie, abym uciśnionych wypuścił na wolność, ? Łukasza 8:55 I powrócił duch jej, i zaraz wstała, a On polecił, aby jej dano jeść. ? Łukasza 9:55 A On, obróciwszy się, zgromił ich i rzekł: Nie wiecie, jakiego ducha jesteście. Łukasza 10:21 W owej godzinie rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom; zaprawdę, Ojcze, bo tak się tobie upodobało. Łukasza 11:13 Jeśli więc wy, którzy jesteście źli, umiecie dobre dary dawać dzieciom swoim, o ileż bardziej Ojciec niebieski da Ducha Świętego tym, którzy go proszą. ? Łukasza 12:10 Każdemu, kto powie słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie odpuszczone; lecz kto by bluźnił przeciwko Duchowi Świętemu, temu nie będzie odpuszczone. Łukasza 12:12 Duch Święty bowiem pouczy was w tej właśnie godzinie, co trzeba mówić. ? Łukasza 24:37 Wtedy zatrwożyli się i pełni lęku mniemali, że widzą ducha. Łukasza 24:39 Spójrzcie na ręce moje i nogi moje, że to Ja jestem. Dotknijcie mnie i popatrzcie: Wszak duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam. Jana 3:5 Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Jana 3:6 Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest. Jana 3:8 Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha. Jana 3:34 Albowiem Ten, którego posłał Bóg, głosi Słowa Boże; gdyż Bóg udziela Ducha bez miary. Jana 4:23 Lecz nadchodzi godzina i teraz jest, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawali Ojcu cześć w duchu i w prawdzie; bo i Ojciec takich szuka, którzy by mu tak cześć oddawali. Jana 4:24 Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie. Jana 6:63 Duch ożywia. Ciało nic nie pomaga. Słowa, które powiedziałem do was, są duchem i żywotem, Jana 7:37 A w ostatnim, wielkim dniu święta stanął Jezus i głośno zawołał: Jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije. 38 Kto wierzy we mnie, jak powiada Pismo, z wnętrza jego popłyną rzeki wody żywej. 39 A to mówił o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w niego uwierzyli; albowiem Duch Święty nie był jeszcze dany, gdyż Jezus nie był jeszcze uwielbiony. ? Jana 11:33 Jezus tedy, widząc ją płaczącą i płaczących Żydów, którzy z nią przyszli, rozrzewnił się w duchu i wzruszył się, Jana 14:17 Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi i nie zna; wy go znacie, bo przebywa wśród was i w was będzie. Jana 14:26 Lecz Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w imieniu moim, nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem. Jana 15:26 Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca wychodzi, złoży świadectwo o mnie; Jana 16:13 lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi. Jana 20:22 A to rzekłszy, tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego. Dzieje Apostolskie 1:2 aż do dnia, gdy udzieliwszy przez Ducha Świętego poleceń apostołom, których wybrał, wzięty został w górę; Dzieje Apostolskie 1:8 ale weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi. Dzieje Apostolskie 1:16 Mężowie bracia! Musiało się wypełnić Pismo, w którym Duch Święty przepowiedział przez usta Dawida o Judaszu, który stał się przywódcą tych, co pojmali Jezusa; Dzieje Apostolskie 2:4 I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch poddawał. Dzieje Apostolskie 2:17 I stanie się w ostateczne dni, mówi Pan, Że wyleję Ducha mego na wszelkie ciało I prorokować będą synowie wasi i córki wasze, I młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, A starcy wasi śnić będą sny; Dzieje Apostolskie 2:18 Nawet i na sługi moje i służebnice moje Wyleję w owych dniach Ducha mego I prorokować będą. Dzieje Apostolskie 2:33 wywyższony tedy prawicą Bożą i otrzymawszy od Ojca obietnicę Ducha Świętego, sprawił to, co wy teraz widzicie i słyszycie. Dzieje Apostolskie 2:38 A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego. Dzieje Apostolskie 4:8 Wtedy Piotr, pełen Ducha Świętego, rzekł do nich: Przełożeni ludu i starsi! Dzieje Apostolskie 4:31 A gdy skończyli modlitwę, zatrzęsło się miejsce, na którym byli zebrani, i napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i głosili z odwagą Słowo Boże. Dzieje Apostolskie 5:3 I rzekł Piotr: Ananiaszu, czym to omotał szatan serce twoje, że okłamałeś Ducha Świętego i zachowałeś dla siebie część pieniędzy za rolę? ? Dzieje Apostolskie 5:5 Ananiasz zaś, słysząc te słowa, upadł i wyzionął ducha. I wielki strach ogarnął wszystkich, którzy to słyszeli. Dzieje Apostolskie 5:9 A Piotr do niej: Dlaczego zmówiliście się, by kusić Ducha Pańskiego? Oto nogi tych, którzy pogrzebali męża twego, są u drzwi i ciebie wyniosą. Dzieje Apostolskie 5:32 A my jesteśmy świadkami tych rzeczy, a także Duch Święty, którego Bóg dał tym, którzy mu są posłuszni. Dzieje Apostolskie 6:3 Upatrzcie tedy, bracia, spośród siebie siedmiu mężów, cieszących się zaufaniem, pełnych Ducha Świętego i mądrości, a ustanowimy ich, aby się zajęli tą sprawą; Dzieje Apostolskie 6:5 I podobał się ten wniosek całemu zgromadzeniu, i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, i Filipa, i Prochora, i Nikanora, i Tymona, i Parmena, i Mikołaja, prozelitę z Antiochii; Dzieje Apostolskie 6:10 Lecz nie mogli sprostać mądrości i Duchowi, z którego natchnienia przemawiał. Dzieje Apostolskie 7:51 Ludzie twardego karku i opornych serc i uszu, wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu, jak ojcowie wasi, tak i wy! Dzieje Apostolskie 7:55 On zaś, będąc pełen Ducha Świętego, utkwiwszy wzrok w niebo, ujrzał chwałę Bożą i Jezusa stojącego po prawicy Bożej ? Dzieje Apostolskie 7:59 I kamienowali Szczepana, który się modlił tymi słowy: Panie Jezu, przyjmij ducha mego. Dzieje Apostolskie 8:15 którzy przybywszy tam, modlili się za nimi, aby otrzymali Ducha Świętego. Dzieje Apostolskie 8:17 Wtedy wkładali na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego. Dzieje Apostolskie 8:18 A gdy Szymon spostrzegł, że Duch bywa udzielany przez wkładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze Dzieje Apostolskie 8:19 i powiedział: Dajcie i mnie tę moc, aby ten, na kogo ręce włożę, otrzymał Ducha Świętego. Dzieje Apostolskie 8:29 I rzekł Duch Filipowi: Podejdź i przyłącz się do tego wozu. Dzieje Apostolskie 8:39 Gdy zaś wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i eunuch nie ujrzał go więcej, lecz radując się jechał dalej swoją drogą. Dzieje Apostolskie 9:17 I poszedł Ananiasz, i wszedł do domu, włożył na niego ręce i rzekł: Bracie Saulu, Pan Jezus, który ci się ukazał w drodze, jaką szedłeś, posłał mnie, abyś przejrzał i został napełniony Duchem Świętym. Dzieje Apostolskie 9:31 Tymczasem kościół, budując się i żyjąc w bojaźni Pańskiej, cieszył się pokojem po całej Judei, Galilei i Samarii, i wspomagany przez Ducha Świętego, pomnażał się. Dzieje Apostolskie 10:19 A gdy Piotr zastanawiał się jeszcze nad widzeniem, rzekł mu Duch: Oto szukają cię trzej mężowie; Dzieje Apostolskie 10:38 o Jezusie z Nazaretu, jak Bóg namaścił go Duchem Świętym i mocą, jak chodził, czyniąc dobrze i uzdrawiając wszystkich opętanych przez diabła, bo Bóg był z nim. Dzieje Apostolskie 10:44 A gdy Piotr jeszcze mówił te słowa, zstąpił Duch Święty na wszystkich słuchających tej mowy. Dzieje Apostolskie 10:45 I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy z Piotrem przyszli, że i na pogan został wylany dar Ducha Świętego; Dzieje Apostolskie 10:47 Czy może ktoś odmówić wody, aby ochrzcić tych, którzy otrzymali Ducha Świętego jak i my? Dzieje Apostolskie 11:12 I powiedział mi Duch, abym z nimi poszedł bez wahania. Poszło też ze mną i tych sześciu braci i tak przyszliśmy do domu owego męża. Dzieje Apostolskie 11:15 A gdy zacząłem mówić, zstąpił na nich Duch Święty, jak i na nas na początku. Dzieje Apostolskie 11:22 Wieść o nich dotarła także do uszu zboru w Jerozolimie; wysłali więc do Antiochii Barnabę, 23 który, gdy tam przybył i ujrzał łaskę Bożą, uradował się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem trwali przy Panu. Dzieje Apostolskie 11:24 Był to bowiem mąż dobry i pełen Ducha Świętego i wiary. Sporo też ludzi zostało pozyskanych dla Pana. Dzieje Apostolskie 11:28 I powstał jeden z nich, imieniem Agabus, i przepowiedział, natchniony przez Ducha, że nastanie głód wielki na całym świecie; nastał on też za Klaudiusza. ? Dzieje Apostolskie 12:23 W tej samej chwili poraził go anioł Pański za to, że nie oddał chwały Bogu; potem stoczony przez robactwo, wyzionął ducha. Dzieje Apostolskie 13:2 A gdy oni odprawiali służbę Pańską i pościli, rzekł Duch Święty: Odłączcie mi Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem. Dzieje Apostolskie 13:4 A oni, wysłani przez Ducha Świętego, udali się do Seleucji, stamtąd zaś odpłynęli na Cypr, Dzieje Apostolskie 13:9 A Saul, zwany też Pawłem, napełniony Duchem Świętym, utkwił w nim wzrok Dzieje Apostolskie 13:52 Uczniowie zaś byli pełni radości i Ducha Świętego. Dzieje Apostolskie 15:8 Bóg też, który zna serca, przyznał się do nich, dając im Ducha Świętego jak i nam, Dzieje Apostolskie 15:28 Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, by nie nakładać na was żadnego innego ciężaru oprócz następujących rzeczy niezbędnych: Dzieje Apostolskie 16:6 I przeszli przez frygijską i galacką krainę, ponieważ Duch Święty przeszkodził w głoszeniu Słowa Bożego w Azji. Dzieje Apostolskie 16:7 A gdy przyszli ku Mizji, chcieli pójść do Bitynii, lecz Duch Jezusa nie pozwolił im; ? Dzieje Apostolskie 17:16 Czekając na nich w Atenach, obruszał się Paweł w duchu swoim na widok miasta oddanego bałwochwalstwu. Dzieje Apostolskie 18:25 Był on obeznany z drogą Pańską, a pałając duchem przemawiał i nauczał wiernie tego, co się odnosi do Jezusa, choć znał tylko chrzest Jana. Dzieje Apostolskie 19:21 Po tych wydarzeniach postanowił Paweł za sprawą Ducha udać się poprzez Macedonię i Achaję do Jerozolimy, mówiąc: Potem, gdy tam będę, muszę i Rzym zobaczyć. Dzieje Apostolskie 20:22 I oto teraz, zniewolony przez Ducha, idę do Jerozolimy, nie wiedząc, co mnie tam spotka, Dzieje Apostolskie 20:23 prócz tego, o czym mnie Duch Święty w każdym mieście upewnia, że mnie czekają więzy i uciski. Dzieje Apostolskie 20:28 Miejcie pieczę o samych siebie i o całą trzodę, wśród której was Duch Święty ustanowił biskupami, abyście paśli zbór Pański nabyty własną jego krwią. Dzieje Apostolskie 21:4 I odszukawszy uczniów, pozostaliśmy tam siedem dni; a niektórzy za sprawą Ducha mówili Pawłowi, żeby nie szedł do Jerozolimy. Dzieje Apostolskie 21:11 i przyszedłszy do nas, wziął pas Pawła, związał sobie nogi i ręce i rzekł: To mówi Duch Święty: Męża, do którego ten pas należy, tak oto zwiążą Żydzi w Jerozolimie i wydadzą w ręce pogan. ? Dzieje Apostolskie 23:8 Saduceusze bowiem uczą, że nie ma zmartwychwstania ani anioła, ani ducha, natomiast faryzeusze uznają jedno i drugie. Dzieje Apostolskie 23:9 Wszczął się tedy wielki krzyk, a niektórzy z uczonych w Piśmie ze stronnictwa faryzeuszów zerwali się i spierali się zawzięcie, mówiąc: Nic złego nie znajdujemy w tym człowieku; a może mówił w nim duch albo anioł? Dzieje Apostolskie 28:25 Nie mogąc dojść z sobą do zgody, zaczęli się rozchodzić, gdy Paweł rzekł jedno słowo: Dobrze Duch Święty powiedział do ojców waszych przez proroka Izajasza, ? Rzymian 1:3 o Synu swoim, potomku Dawida według ciała, 4 który według ducha uświęcenia został ustanowiony Synem Bożym w mocy przez zmartwychwstanie, o Jezusie Chrystusie, Panu naszym, 5 przez którego otrzymaliśmy łaskę i apostolstwo, abyśmy dla imienia jego przywiedli do posłuszeństwa wiary wszystkie narody, ? Rzymian 1:9 Świadkiem bowiem jest mi Bóg, któremu służę w duchu moim przez zwiastowanie ewangelii Syna jego, że nieustannie o was pamiętam Rzymian 1:11 Pragnę bowiem ujrzeć was, abym mógł wam udzielić nieco z duchowego daru łaski dla umocnienia was, Rzymian 2:29 ale ten jest Żydem, który jest nim wewnętrznie, i to jest obrzezanie, które jest obrzezaniem serca, w duchu, a nie według litery; taki ma chwałę nie u ludzi, lecz u Boga. Rzymian 5:5 a nadzieja nie zawodzi, bo miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który nam jest dany. ? Rzymian 7:6 lecz teraz zostaliśmy uwolnieni od zakonu, gdy umarliśmy temu, przez co byliśmy opanowani, tak iż służymy w nowości ducha, a nie według przestarzałej litery. Rzymian 7:14 Wiemy bowiem, że zakon jest duchowy, ja zaś jestem cielesny, zaprzedany grzechowi. Rzymian 8:2 Bo zakon Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, uwolnił cię od zakonu grzechu i śmierci. Rzymian 8:4 aby słuszne żądania zakonu wykonały się na nas, którzy nie według ciała postępujemy, lecz według Ducha. Rzymian 8:5 Bo ci, którzy żyją według ciała, myślą o tym, co cielesne; ci zaś, którzy żyją według Ducha, o tym, co duchowe. Rzymian 8:6 Albowiem zamysł ciała, to śmierć, a zamysł Ducha, to życie i pokój. Rzymian 8:9 Ale wy nie jesteście w ciele, lecz w Duchu, jeśli tylko Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest jego. ? Rzymian 8:10 Jeśli jednak Chrystus jest w was, to chociaż ciało jest martwe z powodu grzechu, jednak duch jest żywy przez usprawiedliwienie. Rzymian 8:11 A jeśli Duch tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, tedy Ten, który Jezusa Chrystusa z martwych wzbudził, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez Ducha swego, który mieszka w was. ? Rzymian 8:13 Jeśli bowiem według ciała żyjecie, umrzecie; ale jeśli Duchem sprawy ciała umartwiacie, żyć będziecie. Rzymian 8:14 Bo ci, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi. ? Rzymian 8:15 Wszak nie wzięliście ducha niewoli, by znowu ulegać bojaźni, lecz wzięliście ducha synostwa, w którym wołamy: Abba, Ojcze! Rzymian 8:16 Ten to Duch świadczy wespół z duchem naszym, że dziećmi Bożymi jesteśmy. Rzymian 8:23 A nie tylko ono, lecz i my sami, którzy posiadamy zaczątek Ducha, wzdychamy w sobie, oczekując synostwa, odkupienia ciała naszego. Rzymian 8:26 Podobnie i Duch wspiera nas w niemocy naszej; nie wiemy bowiem, o co się modlić, jak należy, ale sam Duch wstawia się za nami w niewysłowionych westchnieniach. ? Rzymian 8:27 A Ten, który bada serca, wie, jaki jest zamysł Ducha, bo zgodnie z myślą Bożą wstawia się za świętymi. Rzymian 9:1 Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię, a poświadcza mi to sumienie moje w Duchu Świętym, ?? Rzymian 11:8 jak napisano: Zesłał Bóg na nich ducha znieczulenia, dał im oczy, które nie widzą, i uszy, które nie słyszą, aż do dnia dzisiejszego. ? Rzymian 12:1 Wzywam was tedy, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali ciała swoje jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być duchowa służba wasza. Rzymian 12:11 w gorliwości nie ustawając, płomienni duchem, Panu służcie, Rzymian 14:17 Albowiem Królestwo Boże, to nie pokarm i napój, lecz sprawiedliwość i pokój, i radość w Duchu Świętym. Rzymian 15:13 A Bóg nadziei niechaj was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadzieję przez moc Ducha Świętego. Rzymian 15:16 żebym był dla pogan sługą Chrystusa Jezusa, sprawującym świętą służbę zwiastowania ewangelii Bożej, aby poganie stali się ofiarą przyjemną, poświęconą przez Ducha Świętego. Rzymian 15:19 przez moc znaków i cudów oraz przez moc Ducha Świętego, tak iż, począwszy od Jerozolimy i okolicznych krajów aż po Ilirię, rozkrzewiłem ewangelię Chrystusową. ? Rzymian 15:27 Tak jest, postanowiły, bo też w samej rzeczy są ich dłużnikami, gdyż jeżeli poganie stali się uczestnikami ich dóbr duchowych, to powinni usłużyć im dobrami doczesnymi. Rzymian 15:30 Proszę was tedy, bracia, przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, i przez miłość Ducha, abyście wespół ze mną walczyli w modlitwach, zanoszonych za mnie do Boga, 1 Koryntian 2:4 a mowa moja i zwiastowanie moje nie były głoszone w przekonywających słowach mądrości, lecz objawiały się w nich Duch i moc, 1 Koryntian 2:10 Albowiem nam objawił to Bóg przez Ducha; gdyż Duch bada wszystko, nawet głębokości Boże. 1 Koryntian 2:11 Bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo kim jest Bóg, nikt nie poznał, tylko Duch Boży. 1 Koryntian 2:12 A myśmy otrzymali nie ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, czym nas Bóg łaskawie obdarzył. 1 Koryntian 2:13 Głosimy to nie w uczonych słowach ludzkiej mądrości, lecz w słowach, których naucza Duch, przykładając do duchowych rzeczy duchową miarę. 1 Koryntian 2:14 Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać. ? 1 Koryntian 2:15 Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, sam zaś nie podlega niczyjemu osądowi. 1 Koryntian 3:1 I ja, bracia, nie mogłem mówić do was jako do duchowych, lecz jako do cielesnych, jako do niemowląt w Chrystusie. 1 Koryntian 3:16 Czy nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście i że Duch Boży mieszka w was? ? 1 Koryntian 5:3 Lecz ja, choć nieobecny ciałem, ale obecny duchem, już osądziłem tego, który to uczynił, tak jak bym był obecny: 1 Koryntian 5:4 Gdy się zgromadzicie w imieniu Pana naszego, Jezusa Chrystusa, wy i duch mój z mocą Pana naszego, Jezusa, 1 Koryntian 5:5 oddajcie takiego szatanowi na zatracenie ciała, aby duch był zbawiony w dzień Pański. 1 Koryntian 6:11 A takimi niektórzy z was byli; aleście obmyci, uświęceni, i usprawiedliwieni w imieniu Pana Jezusa Chrystusa i w Duchu Boga naszego. ? 1 Koryntian 6:17 Kto zaś łączy się z Panem, jest z nim jednym duchem. 1 Koryntian 6:19 Albo czy nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który jest w was i którego macie od Boga, i że nie należycie też do siebie samych? ? 1 Koryntian 7:34 i żyje w rozterce. Także kobieta niezamężna i panna troszczy się o sprawy Pańskie, aby być świętą i ciałem i duchem; mężatka zaś troszczy się o sprawy tego świata, jakby się podobać mężowi. 1 Koryntian 7:40 Ale według mojego zdania jest szczęśliwsza, jeśli tak pozostanie; a sądzę, że i ja mam Ducha Bożego. ? 1 Koryntian 9:11 Jeżeli my dla was dobra duchowe posialiśmy, to cóż wielkiego, jeżeli wasze ziemskie dobra żąć będziemy? 1 Koryntian 10:3 i wszyscy ten sam pokarm duchowy jedli, 1 Koryntian 10:4 i wszyscy ten sam napój duchowy pili; pili bowiem z duchowej skały, która im towarzyszyła, a skałą tą był Chrystus. 1 Koryntian 12:1 A co do darów duchowych, bracia, nie chcę, abyście byli nieświadomi rzeczy. 1 Koryntian 12:3 Dlatego oznajmiam wam, że nikt, przemawiając w Duchu Bożym, nie powie: Niech Jezus będzie przeklęty! I nikt nie może rzec: Jezus jest Panem, chyba tylko w Duchu Świętym. 1 Koryntian 12:4 A różne są dary łaski, lecz Duch ten sam. 1 Koryntian 12:7 A w każdym różnie przejawia się Duch ku wspólnemu pożytkowi. 1 Koryntian 12:8 Jeden bowiem otrzymuje przez Ducha mowę mądrości, drugi przez tego samego Ducha mowę wiedzy, 1 Koryntian 12:9 inny wiarę w tym samym Duchu, inny dar uzdrawiania w tym samym Duchu. 1 Koryntian 12:10 Jeszcze inny dar czynienia cudów, inny dar proroctwa, inny dar rozróżniania duchów, inny różne rodzaje języków, inny wreszcie dar wykładania języków. 1 Koryntian 12:11 Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu poszczególnie, jak chce. 1 Koryntian 12:13 bo też w jednym Duchu wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało - czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem. ? 1 Koryntian 14:1 Dążcie do miłości, starajcie się też usilnie o dary duchowe, a najbardziej o to, aby prorokować. 1 Koryntian 14:2 Bo kto językami mówi, nie dla ludzi mówi, lecz dla Boga; nikt go bowiem nie rozumie, a on w mocy Ducha rzeczy tajemne wygłasza. 1 Koryntian 14:12 Tak i wy, ponieważ usilnie zabiegacie o dary Ducha, starajcie się obfitować w te, które służą ku zbudowaniu zboru. ? 1 Koryntian 14:14 Bo jeśli się modlę, mówiąc językami, duch mój się modli, ale rozum mój tego nie przyswaja. 1 Koryntian 14:15 Cóż tedy? Będę się modlił duchem, będę się modlił i rozumem; będę śpiewał duchem, będę też śpiewał i rozumem. 1 Koryntian 14:16 Bo jeżeli wysławiasz Boga w duchu, jakże zwykły wierny, który jest obecny, może rzec na twoje dziękczynienie: Amen, skoro nie rozumie, co mówisz? 1 Koryntian 14:32 A duchy proroków są poddane prorokom; 1 Koryntian 14:37 Jeśli ktoś uważa, że jest prorokiem albo że ma dary Ducha, niech uzna, że to, co wam piszę, jest przykazaniem Pańskim; ? 1 Koryntian 15:44 sieje się ciało cielesne, bywa wzbudzone ciało duchowe. Jeżeli jest ciało cielesne, to jest także ciało duchowe. 1 Koryntian 15:45 Tak też napisano: Pierwszy człowiek Adam stał się istotą żywą, ostatni Adam stał się duchem ożywiającym. 1 Koryntian 15:46 Wszakże nie to, co duchowe, jest pierwsze, lecz to, co cielesne, potem dopiero duchowe. 1 Koryntian 16:18 podnieśli bowiem na duchu mnie i was. Szanujcie więc takich mężów. 2 Koryntian 1:22 który też wycisnął na nas pieczęć i dał zadatek Ducha do serc naszych. ? 2 Koryntian 2:13 nie zaznałem spokoju ducha, bo nie zastałem tam Tytusa, mego brata; toteż pożegnawszy się z nimi, odszedłem do Macedonii. 2 Koryntian 3:3 wiadomo przecież, że jesteście listem Chrystusowym sporządzonym przez nasze usługiwanie, napisanym nie atramentem, ale Duchem Boga żywego, nie tablicach kamiennych, lecz na tablicach serc ludzkich. ? 2 Koryntian 3:6 który też uzdolnił nas, abyśmy byli sługami nowego przymierza, nie litery, lecz ducha, bo litera zabija, duch zaś ożywia. 2 Koryntian 3:8 czy nie daleko więcej chwały mieć będzie służba ducha? 2 Koryntian 3:17 A Pan jest Duchem; gdzie zaś Duch Pański, tam wolność. 2 Koryntian 3:18 My wszyscy tedy, z odsłoniętym obliczem, oglądając jak w zwierciadle chwałę Pana, zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, jak to sprawia Pan, który jest Duchem. ? 2 Koryntian 4:1 Dlatego, mając tę służbę, która nam została poruczona z miłosierdzia, nie upadamy na duchu, 2 Koryntian 4:13 Mając zaś tego samego ducha wiary, jak to jest napisane: Uwierzyłem, przeto powiedziałem, i my wierzymy, i dlatego też mówimy, 2 Koryntian 5:5 A tym, który nas do tego właśnie przysposobił, jest Bóg, który nam też dał jako rękojmię Ducha. 2 Koryntian 6:6 w czystości, w poznaniu, w wielkoduszności, w uprzejmości, w Duchu Świętym, w miłości nieobłudnej, ? 2 Koryntian 7:1 mając tedy te obietnice, umiłowani, oczyśćmy się od wszelkiej zmazy ciała i ducha, dopełniając świątobliwości swojej w bojaźni Bożej. 2 Koryntian 7:13 Dlatego ucieszyliśmy się. A w tej naszej pociesze jeszcze więcej ucieszyła nas radość Tytusa, iż został na duchu pokrzepiony przez was wszystkich; 2 Koryntian 11:4 Bo gdy przychodzi ktoś i zwiastuje innego Jezusa, którego myśmy nie zwiastowali, lub gdy przyjmujecie innego ducha, którego nie otrzymaliście, lub inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosicie to z łatwością. 2 Koryntian 12:18 Uprosiłem Tytusa i z nim razem posłałem brata; czyżby was Tytus wyzyskał? Czy nie postępowaliśmy w tym samym duchu? Czy nie kroczyliśmy tymi samymi śladami? 2 Koryntian 13:13 Łaska Pana Jezusa Chrystusa i miłość Boga, i społeczność Ducha Świętego niech będzie z wami wszystkimi. Galacjan 3:2 Chcę dowiedzieć się od was tego jednego: Czy przez uczynki zakonu otrzymaliście Ducha, czy przez słuchanie z wiarą? ? Galacjan 3:3 Czy aż tak nierozumni jesteście? Rozpoczęliście w duchu, a teraz na ciele kończycie? Galacjan 3:5 Czy ten, który daje wam Ducha i dokonuje wśród was cudów, czyni to na podstawie uczynków zakonu, czy na podstawie słuchania z wiarą? Galacjan 3:13 Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie, 14 aby błogosławieństwo Abrahamowe przeszło na pogan w Jezusie Chrystusie, my zaś, abyśmy obiecanego Ducha otrzymali przez wiarę. Galacjan 4:6 A ponieważ jesteście synami, przeto Bóg zesłał Ducha Syna swego do serc waszych, wołającego: Abba, Ojcze! ? Galacjan 4:28 Wy zaś, bracia, podobnie jak Izaak, dziećmi obietnicy jesteście. 29 Lecz jak ongiś ten, który się według ciała narodził, prześladował urodzonego według Ducha, tak i teraz. 30 Lecz co mówi Pismo? Wypędź niewolnicę i syna jej; nie będzie bowiem dziedziczył syn niewolnicy z synem wolnej. 31 Przeto, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, lecz wolnej! ? Galacjan 5:5 Albowiem my w Duchu oczekujemy spełnienia się nadziei usprawiedliwienia z wiary, Galacjan 5:16 Mówię więc: Według Ducha postępujcie, a nie będziecie pobłażali żądzy cielesnej. Galacjan 5:17 Gdyż ciało pożąda przeciwko Duchowi, a Duch przeciwko ciału, a te są sobie przeciwne, abyście nie czynili tego, co chcecie. Galacjan 5:18 A jeśli Duch was prowadzi, nie jesteście pod zakonem. Galacjan 5:22 Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, Galacjan 5:25 Jeśli według Ducha żyjemy, według Ducha też postępujmy. Galacjan 6:1 Bracia, jeśli człowiek zostanie przyłapany na jakimś upadku, wy, którzy macie Ducha, poprawiajcie takiego w duchu łagodności, bacząc każdy na siebie samego, abyś i ty nie był kuszony. Galacjan 6:8 Bo kto sieje dla ciała swego, z ciała żąć będzie skażenie, a kto sieje dla Ducha, z Ducha żąć będzie żywot wieczny. ? Galacjan 6:18 Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z duchem waszym, bracia. Amen. Efezjan 1:3 Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który nas ubłogosławił w Chrystusie wszelkim duchowym błogosławieństwem niebios;Efezjan 1:13 W nim i wy, którzy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię zbawienia waszego, i uwierzyliście w niego, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym, Efezjan 1:14 który jest rękojmią dziedzictwa naszego, aż nastąpi odkupienie własności Bożej, ku uwielbieniu chwały jego. 15 Przeto i ja, odkąd usłyszałem o wierze waszej w Pana Jezusa i o miłości do wszystkich świętych, 16 nie przestaję dziękować za was i wspominać was w modlitwach moich, ? Efezjan 1:17 aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam Ducha mądrości i objawienia ku poznaniu jego, 18 i oświecił oczy serca waszego, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja, do której was powołał, i jakie bogactwo chwały jest udziałem świętych w dziedzictwie jego, Efezjan 2:18 Albowiem przez niego mamy dostęp do Ojca, jedni i drudzy w jednym Duchu. Efezjan 2:22 na którym i wy się wespół budujecie na mieszkanie Boże w Duchu. Efezjan 3:5 która nie była znana synom ludzkim w dawnych pokoleniach, a teraz została przez Ducha objawiona jego świętym apostołom i prorokom, ? Efezjan 3:13 Przeto proszę, abyście nie upadali na duchu z powodu udręk, jakie za was znoszę, wszak to chwała wasza. Efezjan 3:16 by sprawił według bogactwa chwały swojej, żebyście byli przez Ducha jego mocą utwierdzeni w wewnętrznym człowieku, Efezjan 4:3 starając się zachować jedność Ducha w spójni pokoju: Efezjan 4:4 jedno ciało i jeden Duch, jak też powołani jesteście do jednej nadziei, która należy do waszego powołania; ? Efezjan 4:23 i odnówcie się w duchu umysłu waszego, Efezjan 4:30 A nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia. Efezjan 5:18 I nie upijajcie się winem, które powoduje rozwiązłość, ale bądźcie pełni Ducha, Efezjan 6:17 weźcie też przyłbicę zbawienia i miecz Ducha, którym jest Słowo Boże. ? Efezjan 6:18 W każdej modlitwie i prośbie zanoście o każdym czasie modły w Duchu i tak czuwajcie z całą wytrwałością i błaganiem za wszystkich świętych Filipian 1:19 wiem bowiem, że przez modlitwę waszą i pomoc Ducha Jezusa Chrystusa wyjdzie mi to ku wybawieniu, ? Filipian 1:27 Niech życie wasze będzie godne ewangelii Chrystusowej, abym czy przyjdę i ujrzę was, czy będę nieobecny, słyszał o was, że stoicie w jednym duchu, jednomyślnie walcząc społem za wiarę ewangelii Filipian 2:1 Jeśli więc w Chrystusie jest jakaś zachęta, jakaś pociecha miłości, jakaś wspólnota Ducha, jakieś współczucie i zmiłowanie, Filipian 3:3 My bowiem jesteśmy obrzezani, my, którzy czcimy Boga w duchu i chlubimy się w Chrystusie Jezusie, a w ciele ufności nie pokładamy. Filipian 4:23 Łaska Pana Jezusa Chrystusa niechaj będzie z duchem waszym. Amen. ? Kolosan 1:8 który też doniósł nam o miłości waszej w Duchu. Kolosan 1:9 Dlatego i my od tego dnia, kiedy to usłyszeliśmy, nie przestajemy się za was modlić i prosić, abyście doszli do pełnego poznania woli jego we wszelkiej mądrości i duchowym zrozumieniu, Kolosan 2:5 Bo chociaż ciałem jestem nieobecny, to jednak duchem jestem z wami i raduję się, widząc, że jest u was ład i że wiara wasza w Chrystusa jest utwierdzona. Kolosan 3:16 Słowo Chrystusowe niech mieszka w was obficie; we wszelkiej mądrości nauczajcie i napominajcie jedni drugich przez psalmy, hymny, pieśni duchowne, wdzięcznie śpiewając Bogu w sercach waszych; Kolosan 3:21 Ojcowie, nie rozgoryczajcie dzieci swoich, aby nie upadały na duchu. 1 Tesaloniczan 1:5 gdyż ewangelia zwiastowana wam przez nas, doszła was nie tylko w Słowie, lecz także w mocy i w Duchu Świętym, i z wielką siłą przekonania; wszak wiecie, jak wystąpiliśmy między wami przez wzgląd na was. 1 Tesaloniczan 1:6 A wy staliście się naśladowcami naszymi i Pana i przyjęliście Słowo w wielkim uciśnieniu, z radością Ducha Świętego, 1 Tesaloniczan 4:8 Toteż kto odrzuca to, odrzuca nie człowieka, lecz Boga, który nam też daje Ducha swego Świętego. ? 1 Tesaloniczan 5:19 Ducha nie gaście. 1 Tesaloniczan 5:23 A sam Bóg pokoju niechaj was w zupełności poświęci, a cały duch wasz i dusza, i ciało niech będą zachowane bez nagany na przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa. 2 Tesaloniczan 2:13 My jednak powinniśmy dziękować Bogu zawsze za was, bracia, umiłowani przez Pana, że Bóg wybrał was od początku ku zbawieniu przez Ducha, który uświęca, i przez wiarę w prawdę. ? 1 Tymoteusza 3:16 Bo bezsprzecznie wielka jest tajemnica pobożności: Ten, który objawił się w ciele, został usprawiedliwiony w duchu, ukazał się aniołom, był zwiastowany między poganami, uwierzono w niego na świecie, wzięty został w górę do chwały. 1 Tymoteusza 4:1 A Duch wyraźnie mówi, że w późniejszych czasach odstąpią niektórzy od wiary i przystaną do duchów zwodniczych i będą słuchać nauk szatańskich, ? 2 Tymoteusza 1:7 Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, lecz mocy i miłości, i powściągliwości. 2 Tymoteusza 1:14 tego, co ci dobrego powierzono, strzeż przez Ducha Świętego, który mieszka w nas. ? 2 Tymoteusza 4:22 Pan niech będzie z duchem twoim. Łaska niech będzie z wami. Amen. Tytusa 3:5 zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego, ? Filemona 1:25 Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa, niech będzie z duchem waszym. Amen. Hebrajczyków 1:14 Czy nie są oni wszyscy służebnymi duchami, posyłanymi do pełnienia służby gwoli tych, którzy mają dostąpić zbawienia? Hebrajczyków 2:4 a Bóg poręczył je również znakami i cudami, i różnorodnymi niezwykłymi czynami oraz darami Ducha Świętego według swojej woli. Hebrajczyków 3:7 Dlatego, jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli głos jego usłyszycie, ? Hebrajczyków 4:12 Bo Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić zamiary i myśli serca; Hebrajczyków 6:4 Jest bowiem rzeczą niemożliwą, żeby tych - którzy raz zostali oświeceni i zakosztowali daru niebiańskiego, i stali się uczestnikami Ducha Świętego, 5 i zakosztowali Słowa Bożego, że jest dobre oraz cudownych mocy wieku przyszłego - 6 gdy odpadli, powtórnie odnowić i przywieść do pokuty, ponieważ oni sami ponownie krzyżują Syna Bożego i wystawiają go na urągowisko. Hebrajczyków 9:8 Przez to Duch Święty wskazuje wyraźnie, że droga do świątyni nie została jeszcze objawiona, dopóki stoi pierwszy przybytek; Hebrajczyków 9:14 o ileż bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego ofiarował samego siebie bez skazy Bogu, oczyści sumienie nasze od martwych uczynków, abyśmy mogli służyć Bogu żywemu. Hebrajczyków 10:15 Poświadcza nam to również Duch Święty; powiedziawszy bowiem: Hebrajczyków 10:26 Bo jeśli otrzymawszy poznanie prawdy, rozmyślnie grzeszymy, nie ma już dla nas ofiary za grzechy, 27 lecz tylko straszliwe oczekiwanie sądu i żar ognia, który strawi przeciwników. 28 Kto łamie zakon Mojżesza, ponosi śmierć bez miłosierdzia na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków; Hebrajczyków 10:29 o ileż sroższej kary, sądzicie, godzien będzie ten, kto Syna Bożego podeptał i zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony, i znieważył Ducha łaski! ? Hebrajczyków 12:3 Przeto pomyślcie o tym, który od grzeszników zniósł tak wielkie sprzeciwy wobec siebie, abyście nie upadli na duchu, utrudzeni. Hebrajczyków 12:5 i zapomnieliście o napomnieniu, które się zwraca do was jak do synów: Synu mój, nie lekceważ karania Pańskiego ani nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza; Hebrajczyków 12:9 Ponadto, szanowaliśmy naszych ojców według ciała, chociaż nas karali; czy nie daleko więcej winniśmy poddać się Ojcu duchów, aby żyć? Hebrajczyków 12:23 i zebrania pierworodnych, którzy są zapisani w niebie, i do Boga, sędziego wszystkich, i do duchów ludzi sprawiedliwych, którzy osiągnęli doskonałość, ? Jakuba 2:26 Bo jak ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa. Jakuba 4:5 Albo czy sądzicie, że na próżno Pismo mówi: Zazdrośnie chce On mieć tylko dla siebie ducha, któremu dał w nas mieszkanie? 1 Piotra 1:2 według powziętego z góry postanowienia Boga, Ojca, poświęconych przez Ducha ku posłuszeństwu i pokropieniu krwią Jezusa Chrystusa: Łaska i pokój niech się wam rozmnożą. 1 Piotra 1:11 starając się wybadać, na który albo na jaki to czas wskazywał działający w nich Duch Chrystusowy, który przepowiadał cierpienia, mające przyjść na Chrystusa, ale też mające potem nastać uwielbienie. 1 Piotra 1:12 Im to zostało objawione, że nie sobie samym, lecz wam usługiwali w tym, co teraz wam zostało zwiastowane przez tych, którzy w Duchu Świętym zesłanym z nieba opowiadali wam radosną nowinę; a są to rzeczy, w które sami aniołowie wejrzeć pragną. ? 1 Piotra 2:2 jako nowonarodzone niemowlęta, zapragnijcie nie sfałszowanego duchowego mleka, abyście przez nie wzrastali ku zbawieniu, 1 Piotra 2:5 I wy sami jako kamienie żywe budujcie się w dom duchowy, w kapłaństwo święte, aby składać duchowe ofiary przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa. 1 Piotra 3:4 lecz ukryty wewnętrzny człowiek z niezniszczalnym klejnotem łagodnego i cichego ducha, który jedynie ma wartość przed Bogiem. 1 Piotra 3:18 Gdyż i Chrystus raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was przywieść do Boga; w ciele wprawdzie poniósł śmierć, lecz w duchu został przywrócony życiu. 1 Piotra 3:19 W nim też poszedł i zwiastował duchom będącym w więzieniu, 1 Piotra 4:6 W tym celu bowiem i umarłym głoszona była ewangelia, aby w ciele osądzeni zostali na sposób ludzki, ale w duchu żyli na sposób Boży. 1 Piotra 4:14 Błogosławieni jesteście, jeśli was znieważają dla imienia Chrystusowego, gdyż Duch chwały, Duch Boży, spoczywa na was. 2 Piotra 1:21 Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym. 1 Jana 3:24 A kto przestrzega przykazań jego, mieszka w Bogu, a Bóg w nim, i po tym Duchu, którego nam dał, poznajemy, że w nas mieszka. ? 1 Jana 4:1 Umiłowani, nie każdemu duchowi wierzcie, lecz badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat. 1 Jana 4:2 Po tym poznawajcie Ducha Bożego: Wszelki duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, z Boga jest. ? 1 Jana 4:3 Wszelki zaś duch, który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, nie jest z Boga. Jest to duch antychrysta, o którym słyszeliście, że ma przyjść, i teraz już jest na świecie. 1 Jana 4:6 My jesteśmy z Boga; kto zna Boga, słucha nas, kto nie jest z Boga, nie słucha nas. Po tym poznajemy ducha prawdy i ducha fałszu. 1 Jana 4:13 Po tym poznajemy, że w nim mieszkamy, a On w nas, że z Ducha swojego nam udzielił. 1 Jana 5:6 On jest tym, który przyszedł przez wodę i krew, Jezus Chrystus; nie w wodzie tylko, ale w wodzie i we krwi, a Duch składa świadectwo, gdyż Duch jest prawdą. ? 1 Jana 5:8 Duch i woda, i krew, a ci trzej są zgodni. Judy 1:19 To są ci, którzy wywołują rozłamy, zmysłowi, nie mający Ducha. Judy 1:20 Ale wy, umiłowani, budujcie siebie samych w oparciu o najświętszą wiarę waszą, módlcie się w Duchu Świętym, ? Objawienie 1:4 Jan do siedmiu zborów, które są w Azji: Łaska wam i pokój od tego, który jest i który był, i który ma przyjść, i od siedmiu duchów, które są przed jego tronem, Objawienie 2:7 Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów. Zwycięzcy dam spożywać z drzewa żywota, które jest w raju Bożym. ... Objawienie 2:29 Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów. Objawienie 3:1 A do anioła zboru w Sardes napisz: To mówi Ten, który ma siedem duchów Bożych i siedem gwiazd: Znam uczynki twoje: Masz imię, że żyjesz, a jesteś umarły. Objawienie 3:6 Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów. ... Objawienie 4:5 A z tronu wychodziły błyskawice i głosy, i grzmoty; przed tronem zaś płonęło siedem ognistych pochodni; jest to siedem duchów Bożych. Objawienie 5:6 I widziałem pośrodku między tronem a czterema postaciami i pośród starców stojącego Baranka jakby zabitego, który miał siedem rogów i siedmioro oczu; a to jest siedem duchów Bożych zesłanych na całą ziemię. ? Objawienie 11:11 Lecz po upływie trzech i pół dnia wstąpił w nich duch żywota z Boga i stanęli na nogi swoje, i strach wielki padł na tych, którzy na nich patrzyli. Objawienie 13:15 I dano mu tchnąć ducha w posąg zwierzęcia, aby posąg zwierzęcia przemówił i sprawił, że wszyscy, którzy nie oddali pokłonu posągowi zwierzęcia, zostaną zabici. Objawienie 14:13 I usłyszałem głos z nieba mówiący: Napisz: Błogosławieni są odtąd umarli, którzy w Panu umierają. Zaprawdę, mówi Duch, odpoczną po pracach swoich; uczynki ich bowiem idą za nimi. ? Objawienie 17:3 I zaniósł mnie w duchu na pustynię. I widziałem kobietę siedzącą na czerwonym jak szkarłat zwierzęciu, pełnym bluźnierczych imion, mającym siedem głów i dziesięć rogów. Objawienie 19:10 I upadłem mu do nóg, by mu oddać pokłon. A on rzecze do mnie: nie czyń tego! Jam współsługa twój i braci twoich, którzy mają świadectwo Jezusa, Bogu oddaj pokłon! A świadectwem Jezusa jest duch proroctwa. Objawienie 21:10 I zaniósł mnie w duchu na wielką i wysoką górę, i pokazał mi miasto święte Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, Objawienie 22:6 I rzekł do mnie: Te słowa są pewne i prawdziwe, a Pan, Bóg duchów proroków posłał anioła swego, aby ukazać sługom swoim, co musi się wkrótce stać. Objawienie 22:17 A Duch i oblubienica mówią: Przyjdź! A ten, kto słyszy, niech powie: Przyjdź! A ten, kto pragnie, niech przychodzi, a kto chce, niech darmo weźmie wodę żywota. Jak widać znacznie więcej jest o Duchu oraz o duchu niż o chrzcie w Duchu, stąd też znaczenie chrztu może być lepiej zrozumiane w temacie Ducha. Poza tym temat samego chrztu mógłbym rozbudować szczególnie o chrzest wodą, jest kilka odniesień do chrztu w ogóle w tym w znaczeniu chrztu który Jezus się spodziewał przejść (raczej bolesnego). Oprócz samego przytaczania wersetów możnaby przygotować zagadnienie w szerszych kontekstach niż gdzie niegdzie podałem. Tyle uzupełniająco do pierwszego wpisu. leszed - 2010-09-05, 22:53 Rozpoczęcie wniosków Chrzest Duchem św. Mateusza 3:11 Ja was chrzczę wodą, ku upamiętaniu, ale Ten, który po mnie idzie, jest mocniejszy niż ja; jemu nie jestem godzien i sandałów nosić; On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Marka 1:8 Ja chrzciłem was wodą, On zaś będzie chrzcił was Duchem Świętym. Formy czasu teraźn. i przeszłego. Mateusza 3:14 Ale Jan odmawiał mu, mówiąc: Ja potrzebuję chrztu od ciebie, a ty przychodzisz do mnie? Ważniejszy tu czas teraźniejszy potrzeby chrztu [Duchem św.], mimo iż swoje napełnienie Duchem św. Jan już dawno przeżywał. Cytat który mi poprzednio urwało a nie zauważyłem: Łukasza 1:15 Będzie bowiem wielki przed Panem; i wina, i napoju mocnego pić nie będzie, a będzie napełniony Duchem Świętym już w łonie matki swojej. Wykluczam więc chrzest DŚ jako pierwsze napełnienie z zasady, choć nie wykluczam. Jezus go przewyższa w sformułowaniach: Łukasza 1:35 I odpowiadając anioł, rzekł jej: Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię. Dlatego też to, co się narodzi, będzie święte i będzie nazwane Synem Bożym. Mateusza 1:18 A z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak: Gdy matka jego, Maria, została poślubiona Józefowi, okazało się, że, zanim się zeszli, była brzemienna z Ducha Świętego. Mateusza 1:20 I gdy nad tym rozmyślał, oto ukazał mu się we śnie anioł Pański i rzekł: Józefie, synu Dawidowy, nie lękaj się przyjąć Marii, żony swej, albowiem to, co się w niej poczęło, jest z Ducha Świętego. Jezus jest z Ducha św. Jana 1:31 I ja go nie znałem; lecz dlatego przyszedłem, chrząc wodą, aby był objawiony Izraelowi. 32 Jan świadczył też, mówiąc: Widziałem Ducha, zstępującego z nieba jakby gołębica; i spoczął na nim. 33 I ja go nie znałem; lecz Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, rzekł do mnie: Ujrzysz tego, na którego Duch zstępuje i na nim spocznie, Ten chrzci Duchem Świętym. 34 A ja widziałem to i złożyłem świadectwo, że ten jest Synem Bożym. Co więc widział Jan? czy to jak chrzci Jezus Duchem? zapewne nie, a to co widział to zstąpienie Ducha na Jezusa. Z tego także wynika (czas teraźn.) iż Jezus jest dysponentem chrztu DŚ. Bardzo też prawdopodobnym jest że widział to co zrelacjonował Mateusz, a Jan potwierdza sens tego tekstu znając jego treść: Mateusza 3:16 A gdy Jezus został ochrzczony, wnet wystąpił z wody, i oto otworzyły się niebiosa, i ujrzał Ducha Bożego, który zstąpił w postaci gołębicy i spoczął na nim. Możnaby powiedzieć, iż dotąd Jezus nie dał jeszcze Ducha św. Czy to odnosić do chrztu DŚ?: Jana 7:37 A w ostatnim, wielkim dniu święta stanął Jezus i głośno zawołał: Jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije. 38 Kto wierzy we mnie, jak powiada Pismo, z wnętrza jego popłyną rzeki wody żywej. 39 A to mówił o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w niego uwierzyli; albowiem Duch Święty nie był jeszcze dany, gdyż Jezus nie był jeszcze uwielbiony. Duch św. przecież działał już wcześniej. Jana 14:17 Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może, bo go nie widzi i nie zna; wy go znacie, bo przebywa wśród was i w was będzie. Jana 14:26 Lecz Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w imieniu moim, nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem. Jana 15:26 Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca wychodzi, złoży świadectwo o mnie; A tutaj mamy na wszelkie sposoby opisanego Ducha św. i to w jednej dłuższej konwersacji Jezusa na przestrzeni jednej doby. Duch prawdy w czasie teraźn. i przyszłym wśród nich najpierw, potem w nich. Zesłany w czasie przyszłym od Ojca jak od Jezusa którzy w tym współdziałają. Możnaby powiedzieć iż pragnienia Ojca i Syna się w jednym momencie ziszczą. (Tu być może lepiej zachować ostrożność, mam wrażenie iż pojmowanie ludzkie Ducha może zawieść mimo Pisma). Związek najważniejszy Jezusa z Duchem: Hebrajczyków 9:14 o ileż bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego ofiarował samego siebie bez skazy Bogu, oczyści sumienie nasze od martwych uczynków, abyśmy mogli służyć Bogu żywemu. Może Duch jest we wszelkim dobru, prawdzie doskonałej bo: 1 Koryntian 12:3 Dlatego oznajmiam wam, że nikt, przemawiając w Duchu Bożym, nie powie: Niech Jezus będzie przeklęty! I nikt nie może rzec: Jezus jest Panem, chyba tylko w Duchu Świętym. /////// 1 Jana 5:6 On jest tym, który przyszedł przez wodę i krew, Jezus Chrystus; nie w wodzie tylko, ale w wodzie i we krwi, a Duch składa świadectwo, gdyż Duch jest prawdą. ////// Jezus był w wodzie chrztu Jana, w chrzcie cierpienia i krwi, stąd o tym świadectwo. ////// Dzieje Apostolskie 1:8 ale weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was, i będziecie mi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi. Jana 20:22 A to rzekłszy, tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego. Dzieje Apostolskie 1:2 aż do dnia, gdy udzieliwszy przez Ducha Świętego poleceń apostołom, których wybrał, wzięty został w górę; No i tu mamy proces który pokazuje postęp czasowy oraz czym było 'tchnął' oraz czym były polecenia. Jezus posłużył się udzieleniem DŚ oraz zapowiedział niedługo kolejne zstąpienie Ducha, podobnie do tego który sam przeżywał przy Janie. Po zmartwychwstaniu Jezus był z nimi i Jego dysponowanie Duchem o czym mówił Jan się rozpoczęło. (Jan już nie żył, więc jak jego potrzeba chrztu od Jezusa miałaby się spełnić? Jezus miał już teraz pełnię władzy na niebie i na ziemi, więc osobiście co do Jana mógłby odpowiedzieć na tą potrzebę...).Teraz ważniejszym było dla żyjących by w natchnieniu Ducha trwali i czekali na zstąpienie. Podobne uwarunkowanie opisał Paweł: Galacjan 3:2 Chcę dowiedzieć się od was tego jednego: Czy przez uczynki zakonu otrzymaliście Ducha, czy przez słuchanie z wiarą? Dzieje Apostolskie 5:32 A my jesteśmy świadkami tych rzeczy, a także Duch Święty, którego Bóg dał tym, którzy mu są posłuszni. a to jeszcze co do tamtych poleceń i osiągnięciu w Duchu św.: Dzieje Apostolskie 2:4 I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch poddawał. Dzieje Apostolskie 11:15 A gdy zacząłem mówić, zstąpił na nich Duch Święty, jak i na nas na początku. 16 I przypomniałem sobie słowo Pana, gdy powiedział: Jan chrzcił wodą, ale wy będziecie ochrzczeni Duchem Świętym. 17 Jeżeli więc Bóg dał im ten sam dar, co i nam, którzy uwierzyliśmy w Pana Jezusa Chrystusa, to jakże ja mogłem przeszkodzić Bogu? No i ta wzmianka jest właściwym wskazaniem o sformułowaniu chrzest Duchem św. (Dla ciekawych kontekst pokazuje iż mówili ci ludzie językami już bez tych wszystkich przyjezdnych obcokrajowców na święcie Zielonych Świątek gdzie zstąpienie Ducha tu Piotr sugeruje). Piotr sobie mówiąc bezpiecznie jedynie przypomniał tamto, jakaś analogia jest. Dzieje Apostolskie 2:17 I stanie się w ostateczne dni, mówi Pan, Że wyleję Ducha mego na wszelkie ciało I prorokować będą synowie wasi i córki wasze, I młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, A starcy wasi śnić będą sny; Dzieje Apostolskie 2:18 Nawet i na sługi moje i służebnice moje Wyleję w owych dniach Ducha mego I prorokować będą. Dzieje Apostolskie 2:33 wywyższony tedy prawicą Bożą i otrzymawszy od Ojca obietnicę Ducha Świętego, sprawił to, co wy teraz widzicie i słyszycie. Dzieje Apostolskie 2:38 A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego. 39 Obietnica ta bowiem odnosi się do was i do dzieci waszych oraz do wszystkich, którzy są z dala, ilu ich Pan, Bóg nasz, powoła. Tak więc jakiś dar Ducha miał otrzymać każdy, nie pisze tu, że chrzest DŚ ściśle. Galacjan 4:6 A ponieważ jesteście synami, przeto Bóg zesłał Ducha Syna swego do serc waszych, wołającego: Abba, Ojcze! Efezjan 1:13 W nim i wy, którzy usłyszeliście słowo prawdy, ewangelię zbawienia waszego, i uwierzyliście w niego, zostaliście zapieczętowani obiecanym Duchem Świętym, Dzieje Apostolskie 4:8 Wtedy Piotr, pełen Ducha Świętego, rzekł do nich: Przełożeni ludu i starsi! Wtedy Piotr był już pełen Ducha Dzieje Apostolskie 4:31 A gdy skończyli modlitwę, zatrzęsło się miejsce, na którym byli zebrani, i napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i głosili z odwagą Słowo Boże. I zjawiska tego typu były bardzo mocne, obfite rzekłbym. Tytusa 3:5 zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego, Chrzest DŚ nazwałbym za tym tekstem totalnym odnowieniem (w którym swój udział pragnął mieć także Jan Chrzciciel który zwracał się o odnowę swego narodu, co się za jego dni rozpoczęło). Tego typu manifestacja wprost opisana jest raz w NT, z taką siłą i zwrotem historii świata. Odbyło się to na pewno raz na ziemi, co do duchów ludzi sprawiedliwych po śmierci kto wie czy ryzyko słowa chrzest DŚ jest właściwe. Tyle odnośnie tego chrztu. Następnie nasuwa się temat daru lub darów Ducha Świętego. cdn. maybe meritus - 2010-09-05, 23:21 Jednej rzeczy nie rozumiem... Jest napisane: Ef 4:5 Jeden jest Pan, jedna wiara, jeden chrzest. Czy chrzest Duchem Świętym jest jakiś inny od sakramentu chrztu? leszed - 2011-01-30, 23:47
Chrzest który jest jeden, dotyczy jak nie chrztu Jana, to chrztu Jezusa- w tym może nie jego samego (co jest chrztem Jana a dotyczy tylko wyjątku którym jest Jezus co do grzechu), może chrzest nie dotyczy tego chrztu którym Jezus chrzcił, a właściwie jego uczniowie. Może nie dotyczy samego chrztu którym zanurzali apostołowie, w tym Paweł ad Efezjan, może też nie dotyczy tych uczniów Jana podwójnie ochrzczonych a potem jeszcze przyjmujących Ducha św. Może wreszcie chrzest to nie pojęcie tylko chrztu Duchem św. To wreszcie jaki to jeden chrzest? A może ile ma odmian? Jezus sam był ochrzczony, chrzcił oraz zlecał chrzcić, poza tym chrzcił na dwa sposoby jak mówi Pismo: woda i Duch św., więc jeżeli nas dotyczy jeden chrzest, to wg mnie dotyczy wody i warunków do spełnienia przy tej wodzie oraz dotyczy Ducha św., a to dotyczy wszystkich którzy uwierzyli jak sugeruje Piotr w Dz., patrz obietnica wyżej z proroctwa Joela. Co do darów DŚ jeszcze nie rozpisuję się zgodnie z tym co zamierzałem; Duch św. jest darem, reszta to szczegóły praktyczne. Dymensja - 2011-01-30, 23:54 Dobrze zauważyłeś Leszed, że Duch Święty jest tym darem, darem największym 
Dz.Ap. 2:38 38. Tedy Piotr rzekł do nich: Pokutujcie, a ochrzcij się każdy z was w imieniu Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów, a weźmiecie dar Ducha Świętego. (BG) leszed - 2011-01-31, 00:12
Dymensja - 2011-01-31, 00:37
Wylanie nadprzyrodzone przeżycie Ducha Świętego dla mnie to prawdziwe nowe narodzenie. Jan to zapowiadał; On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. To nie jest tylko sama taka moc jak to się dziś mówi i dary. To jest moc do życia w poświęconym życiem, to jest moc przemienienia ze starej natury do nowej. We chrzczeni do ciała duchowego Chrystusa, w tym ciele jesteśmy podatni na każdy dar, choć to nie cel sam w sobie. Bez tego nie można nawet ujrzeć Królestwa Bożego, a dziś ludzie temu nawet nie chcą wierzyć i potępiają to, sami sobie krzyżują Chrystusa na nowo. Sami siebie skazują na potępienie przez nie wiarę w Boże Słowo.
leszed - 2011-01-31, 10:41
leszed - 2011-01-31, 10:46 Duch św. jest za mało poznany. |
||||||||||||||||||||
