Benjamin Szot - 2012-11-02, 13:27 ODPOWIEDŹ dla użytkownika David77 : 1. Fakt braku nauki o preegzystencji Mesjasza w Pismach Hebrajskich jest najlepszym dowodem na to, że taka doktryna była nieznana Żydom i zupełnie im obca podobnie jak brak jakiegokolwiek śladu " nauki " trynitarnej w Piśmie Świętym. Również ewidentny brak nauki o preegzystencji Mesjasza widać w Ewangelii Mateusza, Marka, Łukasza, w Dziejach Apostolskich, w listach apostoła Piotra. Jedynie niektóre zdania napisane przez apostoła Jana oraz apostoła Pawła w obecnych kopiach greckich mogą coś takiego sugerować. Znamienne jest jednak to, że w tych greckich kopiach kopii Pism pisanych już niestety nie przez uczniów Mesjasza dopuszczono się wielu oszustw aby przeforsować niebiblijną naukę o trójcy. Zasianie chwastu na polu pszenicznym odbywało się stopniowo. Nieprzyjaciel działał skutecznie. Najpierw wykorzystał nienawiść do Żydów, by przenieść niechęć do całej kultury żydowskiej. Nie było to więc i bezpieczne i mile widziane, by się powoływać na język hebrajski i na jakieś Pisma Hebrajskie. Rezultat był natychmiastowy. Pierwszym znakiem było usunięcie z Pisma Świętego Imienia JEHOWAH - Boga Wszechmocnego. Drugiem znakiem było zastąpienie imienia Mesjasza Jehoszua ( Jeszua ) greckim Ιησους . Ciekawą informację można znaleźć na ten temat w Encyclopedia Americana Vol.16 p. 41 : "Jesus Christ....Matthew (1:21) interprets the name originally as Jehoshua, that is, 'Jehovah is Salvation.'" Natomiast odrzucone przez Greków Hebrajskie Imię Mesjasza mające ogromny sens zostało zastąpione greckim IESOUS. Dlaczego tak zrobiono skoro nawet dzisiaj nie tłumaczy się imion ważnych osobistości na inne języki ? Z całą pewnością, by ukryć przed ludźmi ważną informację tkwiącą w hebrajskim brzmieniu imienia Mesjasza. To imię wskazywało na Niebiańskiego Ojca właściwego Autora planu zbawienia ludzkości. Imię więc Mesjasza zniekształcono przez co przybrało co najmniej podejrzaną formę. W słowniku Dictionary of Christian Lore and Legend opracowanym przez professora J.C.J.Melfurda, 1983, p.126 napisano : " It is known that the Greek name endings with sus, seus, and sous which are phonetic pronunciations for the chief Greek god of Olympus - were attached by the Greeks to names and geographical areas as means to give honour to their supreme deity, Zeus." ( tłum. Wiadomo, że greckie końcówki nazwy z -SUS, -Seus i -Sous które są fonetyczną wymową dla głównego boga greckiego Olimpu - były dołączone przez Greków do nazw i obszarów geograficznych, jako środek oddawania czci ich najwyższemu bóstwu, Zeusowi. " ). Forma IESOUS przypominała pozdrowienie kierowane do greckiego Zeusa i szybko się przyjęła. Faktem niezbitym jest, że w dniu dzisiejszym raczej nikt nie jest prześladowany z powodu imienia Jezus. Natomiast niech ktoś spróbuje głosić Ewangelię w imieniu Jehoszuy Mesjasza - to zobaczy na własnej skórze jaka będzie reakcja ludzi - Ewangelia Mateusza 10 : 22. Trzecim znakiem było zaprzestanie głoszenia Ewangelii i zanik świętego ducha Bożego w społeczności, która się uważała za chrześcijańską. Spowodowane to było przeniknięciem do zboru " wilków w owczej skórze " oraz zainfekowaniem się gnostycką, helleńską filozofią przez niektórych starszych zboru - Dzieje Apostolskie 20 : 17, 29 - 30. Najbardziej widoczne to było w gminie chrześcijańskiej w Aleksandrii oraz w Rzymie. W Rzymie nieprzyjaciel miał ułatwione zadanie po wymordowaniu gorliwych chrześcijan za panowania Nerona. W Aleksandrii również grunt był przygotowany, gdyż od dłuższego czasu pleniły się tam platońskie i gnostyckie poglądy. Niestety doszło do odstępstwa, które się rozrosło na wielką skalę - 1 list do Tymoteusza 4 : 1 - 3; 2 list do Tymoteusza 4 : 3 - 4. Czwartym znakiem było potraktowanie logosu z Ewangelii Jana podobnie jak w filozofii Platona. Błędne rozumienie hebrajskiego pojmowania terminu " logos "(słowo) przez Justyna Męczennika było istotnym bodźcem dla późniejszego rozwinięcia się herezji trynitarnej. Justyn utożsamił Logos w pierwszych wersetach Prologu Ewangelii Jana z Chrystusem - I Apologia, 46. Następni jeszcze bardziej uwikłali się w filozofię grecką. Niektórzy pisali swoje apologie, by nawet bronić chrześcijaństwa przed pogańską krytyką, ale im bardziej bronili odwołując się do myślicieli greckich by poprzeć swoje tezy tym bardziej wikłali się w pogański świat pojęć greckich, który był zupełnie odmienny od myśli hebrajskiej. Piątym znakiem było utożsamienie Ojca i przedludzkiego Syna w statusie ontycznym. Było to obce chrześcijanom, którzy traktowali słowa Chrystusa w sposób duchowy - 1 list do Koryntian 2 : 13 -14. Lecz ci, którzy już nie mieli świętego ducha Bożego rozumieli słowa Mesjasza cieleśnie i dosłownie np. " Ja i Ojciec jedno jesteśmy " - Ewangelia Jana 10 : 30. Konsekwencją tego było przyjęcie na soborze nicejskim w 325 r. niebiblijnej doktryny o wspólistotności ( gr. homoousios ) Ojca i Syna. Prawdopodobnie nie doszłoby do tego gdyby sobór nie został zmuszony do przyjęcia takiego poglądu przez zbrodniczego cezara Konstantyna,który jako pontifex maximus przewodził temu soborowi. Przyjęto wtedy credo archidiakona aleksandryjskiego Atanazego popieranego przez biskupa Hozjusza oraz biskupa rzymskiego Sylwestra uległego i kolaborującego z cezarem. Szóstym znakiem było wydanie edyktu cunctos populos 28 lutego 380 r przez cezara Teodozjusza wychowanka biskupa Mediolanu - Ambrożego, że wszystkie ludy mają przyjąć naukę o trójcy biskupa rzymskiego Damazego. Każdy kto by się temu sprzeciwił miał być odtąd ścigany i tępiony przez władzę świecką. Dalszym wypaczeniem było przyjęcie doktryny o osobowym statusie Ducha Świętego. Konsekwencją tego było przyjecie na soborze w Efezie w 431 r. doktryny, że Maria jest Matką Bożą, a w dalszej jeszcze konsekwencji na soborze chalcedońskim w 451 r. że Chrystus miał dwie natury : boską i ludzką. 2. Fakt materializowania się aniołów dowodzi najlepiej, że nie byli oni ludźmi chociaż byli podobni ludziom. Nigdy nie byliby równi Adamowi istniejąc tysiące lat a może i więcej, i mając naturę boską przeobrażoną w ludzką. Podobnie sprawa wyglądałaby z przeniesieniem przedludzkiego życia lub innych boskich elementów do ciała Syna Człowieczego. Nigdy życie takiej istoty nie byłoby równe życiu pierwszego człowieka Adama. Okup więc rozumiany jako równowartość byłby niemożliwy. 3. Proponuję dokładnie w języku hebrajskim przeczytać Psalm 102 by dobrze zrozumieć do kogo się odnosi. A przy okazji warto wiedzieć, że kopia grecka listu do Hebrajczyków, której tłumaczenia znajdują się w popularnych tłumaczeniach Biblii zawiera słowo " Pan " w wersecie 10, którego to słowa nie ma w tekście hebrajskim. Byłoby chyba wielkim nieporozumieniem, gdyby Ojciec Niebiański mówił do własnego syna " Panie. " Już pisałem jak należy to rozumieć, ale jeśli ktoś uważa inaczej to niech sam sobie odpowie czy literalnie rozumiejąc słowa Hebr. 1 : 11 - 12 uznaje, że fizyczna ziemia i niebiosa zostaną zniszczone, bo jeśli nie to chyba znak, że coś w jego interpretacji nie jest tak jak trzeba. 4. Cała tradycja żydowska i wszystkie Pisma Hebrajskie były po to, żeby przygotować świat do przyjścia Mesjasza, który miał odkupić rodzaj ludzki. Dzieło odkupienia i dzięki temu przygotowanie ludzi do nadejścia Królestwa Bożego było istotne a nie filozofia dotycząca preegzystencji, której śladu nawet nie ma w Pismach Hebrajskich. arturolczykowski - 2012-11-02, 13:50 Benjamin Szot:
To nie bylo zadne zastapienie a tranliteracja tego imienia na jezyk grecki. Poza tym mylisz sie, wiele imion i nazw wlasnych, szczegolnie te czesciej uzywane przyjmuje wersje danego jezyka. I tak po polsku mamy Jerzy Waszyngton, Nowy Jork, Londyn, itp. Poza tym imie Je(ho)szua ma znaczenie tylko dla tych, ktorzy znaja hebrajski, nawet jakbys zachowal w NT to imie w tej wersji to i tak zaden polak nie wiedzialby, ze to oznacza Jah jest zbawieniem, czyz nie? To zwykla propaganda.... Jachu - 2012-11-02, 15:03
Piszesz prawdę,przemawiał też i przez aniołów . -zaznaczenie Jachu, ale idźmy dalej tym torem postrzegania- przytoczmy jeszcze raz: Dz.Ap. 7:30-32 30. A kiedy minęło czterdzieści lat, ukazał mu się na pustyni góry Synaj anioł w płomieniu gorejącego krzaka. 31. A Mojżesz ujrzawszy to, dziwił się temu zjawisku; gdy zaś podchodził, aby się dokładnie przypatrzyć, rozległ się głos Pański: 32. Jam jest Bóg ojców twoich, Bóg Abrahama i Izaaka, i Jakuba. A zatrwożony Mojżesz nie śmiał się przypatrywać. (BW) Powiedz zatem,czy to sam Bóg Najwyższy przemówił,posławszy Owego Anioła,czy też raczej Ów Anioł szczególny,który byl narzędziem mówczym Boga. Po co byłby wysłany Anioł,-Posłaniec,tylko po to aby się pokazać? Czy głos,to nie Logos Boży? No i Mojżesz mógł się nieśmiało przypatrywać ? Przecież napisane jet wyraźnie : 2 Moj. 33:20-23 20. I rzekł: Nie będziesz mógł widzieć oblicza mego; bo nie ujrzy mię człowiek, aby żyw został. 21. I rzekł Pan: Oto, miejsce u mnie, a staniesz na opoce. 22. A gdy przechodzić będzie chwała moja, tedy cię postawię w rozpadlinie opoki, i zakryję cię dłonią moją, póki nie przejdę. 23. Potem odejmę dłoń moję, i ujrzysz tył mój; ale twarz moja nie będzie widziana. (BG) Aniołowie mieli możliwość materializowania się i przybierania ludzkich postaci,aby ludzie mogli ich widzieć, bo byli tylko aniołami,ale Boga nikt nigdy nie widział,bo ma Boską naturę,-wyższą od anielskiej. Dlatego też do kontaktów z rodzajem ludzkim używani byli właśnie aniołowie ,łącznie z Tym Największym,który pełnił rolę Logosa Bożego. David77 - 2012-11-02, 18:38 Benjamin Szot,
Beniaminie mam wrażenie że nie znasz Psalmu 102 może jedynie nadinterpretacja ale do rzeczy : Psal 102 : 1 ולפני יהוה ישפך שיחו i wobec JHWH wylewał skargę swoją Werset 2 mówi do kogo zwraca się Psalmista wers 2 .יהוה שמעה תפלתי JHWH wysłuchaj modlitwy mojej wers 13. יהוה שמעה תפלתי a ty JHWH na wieki zasiadasz wers 16 . וייראו גוים את שם יהוה Będą się bały narody imienia JHWH wers 17 .כי בנה יהוה ציון ponieważ odbudował JHWH Syjon dalsza słowa Psalmu również opiewają Najwyższego Boga JHWH wers 20 כי השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל ארץ הביט ponieważ spojrzał z wysokości świętości swojej JHWH z niebios na ziemię popatrzył wers 22 לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם Aby głosić na Syjonie imię JHWH wers 23 בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את יהוה w zgromadzeniu ludów razem i królestw aby służyć JHWH W wersecie 25 jest dalej mowa o tym że Psalmista zwraca się do Boga JHWH אמר אלי Powiem Boże mój wers 26 . לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים Od dawna ziemie ugruntowałeś i dziełem rąk twoich niebiosa . Tak więc po krótkiej analizie można tylko jeden wyciągnąć wniosek , w psalmie tym jest mowa o Bogu JHWH jak i o psalmiście którzy się zwraca do tego Boga Autor listu do Hebrajczyków nie cytuje z wersji hebrajskiej ale z LXX Psal 102 :25 κατ' ἀρχὰς σύ κύριε τὴν γῆν ἐθεμελίωσας καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σού εἰσιν οἱ οὐρανοί Hebr 1:10 καί σὺ κατ᾽ ἀρχάς, κύριε, τὴν γῆν ἐθεμελίωσας, καὶ ἔργα τῶν χειρῶν σού εἰσιν οἱ οὐρανοί· W słowach tych występuje bardzo mała nie istotna różnią mianowicie w Psal zdanie rozpoczyna się od stwierdzenia : ,,u początku ty Panie '' natomiast słowa z hebr 1:10 rozpoczynają się zaimka osobowego ,, TY u początku Panie '' Habr 1:8 πρὸς δὲ τὸν υἱόν do Syna zaś ,słowa te informują nas o tym kogo dotyczy ten werset wers 9 , 10 jest niczym innym jak kontynuacją wersu ósmego. Jak widzisz Benjaminie jest wielkim nieporozumieniem twierdzenie że apostołowie cytowali tylko z ksiąg hebrajskich wobec tego przemyśl sobie to co wcześniej napisałeś na temat LXX
arturolczykowski,
Arturze zrozumiałem bardzo dobrze co autor ma na myśli jego twierdzenia posiadają poważną lukę co też pomija w wyżej cytowanej książce . Pozdrawiam .. pprawda - 2012-11-02, 19:15 Na początku było Boże słowo , i Boża światłość -- a Jezus - reprezentant Bożej mądrośći . Bożego słowa i Bożej światłości - przyszedł dopiero po Janie. - Bo do Jana było prawo i prorocy , a od Jezusa do dziś jest głoszona Ewangelia. http://moznazycwiecznie.webnode.com/ Benjamin Szot - 2012-11-03, 12:34 ODPOWIEDŹ dla użytkownika David77 : Kiedy ktoś czyta list do Hebrajczyków bez porównania z tekstem Hebrajskim z którego zaczerpnięte zostały różne wersety może popaść w błędne rozumowanie. Spowodowane jest to tym, że kopie greckie a właściwie mówiąc kopie którychś kopii zrobione zostały już nie nawet przez uczni uczniów, lecz kolejnych kopistów, którzy podlegając jurysdykcji biskupa rzymskiego dopuścili się różnych fałszerstw tekstu biblijnego. Pomimo więc nawet jak najlepszych intencji można dojść do zupełnie mylnych wniosków. Interesującym przykładem celowej zmiany tekstu znaleźć można się w jednym z najstarszych kodeksów greckich - Codex Vaticanus , pochodzący z IV wieku. W pierwszym rozdziale, a trzecim wersecie Listu do Hebrajczyków jest fragment, w którym, według większości rękopisów, dowiadujemy się, że "Chrystus podtrzymuje φερων [gr: feron] wszystko słowem mocy swojej" (Hbr 1:3). W Codex Vaticanus jednak oryginalny pisarz napisał nieco inny tekst, z czasownikiem, który brzmiał podobnie w języku greckim. Tekst brzmiał : "Chrystus objawia φανερων [gr: faneron] wszystko poprzez moc swego słowa." Kilka wieków później, drugi kopista czytając ten fragment w manuskrypcie postanowił zmienić to słowo . Potem znowu kilka wieków później, trzeci pisarz czytając rękopis zauważył zmianę dokonaną przez jego poprzednika i on z kolei usunął poprzednie słowo i przepisał słowo poprzednie. Potem dodał uwagę na marginesie, by wskazać swoją dezaprobatę zmiany jaką zrobił wcześniejszy, drugi skryba. Uwaga mówi: "Głupcze i kanalio ! Zostaw starą wersję czytania, nie zmieniaj jej! " (Na to fałszerstwo zwrócił uwagę m.in. : prof. Bruce M. Metzger, prof. Bart D. Ehrman ). Innym interesującym znakiem zmiany jest słowo Kύριε które występuje w tekście greckim Hebr. 1 : 10 natomiast nie ma słowa " Panie " w cytowanym wersecie hebrajskim Psalmu 102 : 26. Byłoby co najmniej dziwne, gdyby Bóg zwracał się do własnego syna " Panie ". Na podstawie dzisiejszych badań wiadomo, że autorem listu do Hebrajczyków był apostoł Paweł, który napisał ten list - jak twierdzi Euzebiusz - w języku hebrajskim. Byłoby zresztą niezrozumiałe gdyby do własnych rodaków Paweł pisał po grecku. Kopia listu w języku greckim została sporządzona przez jego ucznia, natomiast obecna kopia jest dziełem Klemensa Rzymskiego. Tak przynajmniej twierdzą wybitni znawcy. Już z tych spostrzeżeń wynika, że należy do tekstu podejść z pewną dozą ostrożności i nieco większą wnikliwością tym bardziej że trynitarni oszuści nie przebierają w środkach by tłumaczenie tekstu listu do Hebrajczyków 1 : 1 -12 nagiąć do swojej chorej trynitarnej teologii. Doktryna o preegzystencji zaś była punktem wyjścia do przyjęcia Chrystusa innego niż ten który został opisany w Piśmie Świętym - Gal.1 : 8. Zacznijmy więc po kolei. Pierwszy werset werset stwierdza, że Bóg wielokrotnie przemawiał przez proroków, a werset drugi dodaje, że dopiero u kresu tych dni Bóg przemówił przez swojego Syna. To bardzo ważna informacja, która pokazuje, że wcześniej Bóg nie przemawiał przez swojego Syna. W następnej części tego wersetu - kłamliwie przetłumaczonej w wielu dostępnych wydaniach Biblii " przez którego także wszechświat stworzył " - δι’ οὗ καὶ ἐποίησεν τοὺς αἰῶνας dowiadujemy się, że Bóg ze względu na Syna uczynił αἰῶνας . Słowo to w starych polskich wydaniach Biblii było zazwyczaj oddawane poprzez " wieki " , natomiast współczesne przekłady oddają to zazwyczaj jako " porządek rzeczy ", lub " systemy rzeczy ". Ewidentnie nie chodzi więc o wszechświat. Gdyby Bóg przez swego Syna uczynił stary porządek rzeczy wtedy Syn byłby odpowiedzialny za całe zło, które w tym porządku tkwi, a to jest niemożliwe. Logiczne jest więc, że musi chodzić o Nowy Boży porządek rzeczy. Werset trzeci pokazuje w tłumaczeniach jak próbowano przypisać Synowi współistotność ( homoousios ) z Ojcem. Gdyby w sensie ontycznym Syn był doskonałym odwzorowaniem istności Ojca to byłby drugim Bogiem - a to jest niemożliwe. Nie może być dwóch Bogów, bo to jest sprzeczność logiczna. Wyrażenie greckie - χαρακτὴρ τῆς ὑποστάσεως αὐτοῦ - nie świadczy bynajmniej, że tu chodzi o byt, istotę czy inne kategorie ontologiczne, lecz o przymioty Ojca, które Syn odzwierciedlał przez co był odblaskiem Jego chwały. Werset czwarty jest koronnym wręcz wersetem wskazującym na niemożliwość prawdziwości trynitaryzmu oraz preegzystencji. Werset ten mówi bowiem, że Syn odziedziczył κεκληρονόμηκεν znamienitsze imię od aniołów. Gdyby był drugą osobą trójcy to jakie wyższe jeszcze imię by otrzymał ? To samo pytanie można postawić w przypadku gdyby Syn preegzystując w niebiosach był drugą po Bogu istotą. Na jakie wyższe stanowisko byłby wyniesiony ? Musiałby się stać wtedy drugim Bogiem, a to jest niemożliwe. Natomiast skoro Syn był człowiekiem - 1 Tym 2 : 5 - to logicznie wnioskując mógł otrzymać znamienitsze imię od aniołów będąc wyniesionym przez Ojca ponad nich. Ponadto warto zwrócić uwagę na to, że Syn otrzymał nowe imię nie z racji swego urodzenia, lecz z racji posłuszeństwa i okupu jaki złożył za rodzaj ludzki. Potwierdzają to wersety 5 - 7 a zwłaszcza słowo πάλιν ( t.zn. ponownie ) w wersecie 6. Aniołowie nie oddają Synowi pokłonu z racji urodzenia, lecz wywyższenia Go przez Boga. Werset ósmy jest ewidentnym przykładem fałszerstw jakich dokonano w popularnych tłumaczeniach, aby podtrzymać fałszywą doktrynę trynitarną, że Syn jest Bogiem. Napisano w nich : " lecz do Syna : tron twój o Boże. " Ale z tych samych względów z jakich Ojciec nie zwraca się do Syna tytułując go " Panie ", z takich samych względów nie zwraca się do niego " o Boże " . Wszelkie wątpliwości w tej kwestii usuwa tekst hebrajski Psalmu 45 : 7 gdzie napisano : כִּסְאֲךָ֣ אֱ֭לֹהִים עוֹלָ֣ם וָעֶ֑ד שֵׁ֥בֶט מִ֝ישֹׁ֗ר שֵׁ֣בֶט מַלְכוּתֶֽךָ - " Tronem twoim Bóg na wieki i na zawsze , berłem prawości berło królestwa twego " - Psalm 45 : 7 ( przekład Vocatio ) ; " Tron twój jak Pan wiecznotrwały, berło sprawiedliwe, berło królestwa twego " - Psalm 45 :7 ( przekład Izaaka Cylkowa ) ; " Tron twój : Bóg na wieki wieków, berłem prawości jest berło twego królowania. " - ( przekład Czesława Miłosza ). Podobny przekręt w tłumaczeniach widać w wersecie dziewiątym. I znowu napisano tam : " Dlatego namaścił Cię o Boże, Bóg twój …" Tymczasem tekst hebrajski Psalmu 45 : 8 עַל־כֵּ֤ן׀ מְשָׁחֲךָ֡ אֱלֹהִ֣ים אֱ֭לֹהֶיךָ שֶׁ֥מֶן שָׂשׂ֗וֹן מֵֽחֲבֵרֶֽיךָ - powinien być przetłumaczony : " dlatego namaścił ciebie Bóg, twój Bóg olejkiem radości bardziej niż towarzyszy twoich " - ( przekład Vocatio ) ; " Przeto pomazał cię Pan, Bóg twój, olejem wesela, ponad rówieśniki twoje " - ( przekład Izaaka Cylkowa ); " Dlatego Bóg, twój Bóg pomazał ciebie olejem wesela ponad rówieśników twoich " - ( przekład Czesława Miłosza ). Warto też zwrócić uwagę, że nie stało się to z racji urodzenia Syna, lecz ze względu na to iż umiłował on prawość, a znienawidził nieprawość jak mówią wcześniejsze słowa wersetu tego Psalmu. Werset dziesiąty może pozornie sprawiać wrażenie, że Syn miał preegzystencję jeśli się ten werset wraz z dwoma kolejnymi wyrwie z całego kontekstu. Do podobnych wniosków można dojść wyrywając inne wersety z kontekstu np. z Ewangelii Jana 10 : 30 gdzie napisano : " Ja i Ojciec jedno jesteśmy. " Wiadomo jednak do jakich wniosków się dojdzie jeśli się nie uwzględni całego kontekstu. Stąd też warto przeanalizować nie tylko cytowany w liście do Hebrajczyków werset Psalmu 102 : 25, lecz cały ten Psalm w wersji hebrajskiej. W Psalmie tym wielokrotnie występuje Imię Boże i ewidentnie Psalm jest skierowany do Boga Wszechmocnego. JEHOWAH jest więc Tym, do którego Psalmista kieruje swoją modlitwę - Psalm 102 : 1 - 2. Kolejne wersety 23 - gdzie znowu występuje Imię Boże, oraz 24 i 25 cały czas sygnalizują, że Psalmista nie zmienił swojej modlitwy kierując ją do kogoś innego. Stąd też byłoby nieco dziwne, gdyby tak się stało w wersecie 26. Wyłącznie JEHOWAH Bóg jest Stwórcą nieba i ziemi. Mówi o tym wyraźnie proroctwo Izajasza 44 : 24 - " Ja jestem JEHOWAH Stwórca wszystkiego, Ja sam rozciągnąłem niebiosa, sam ugruntowałem ziemię - kto był ze mną ? " Wszystkie zaszczyty, których miał dostąpić od Boga Wszechmocnego wynikają nie z jego statusu ontycznego jak tego chcą zwolennicy trynitaryzmu, lecz jako nagroda od Boga Wszechmocnego za posłuszeństwo i złożoną ofiarę z własnego życia, by wykupić ludzi z niewoli grzechu i śmierci. Stąd liczne odniesienia apostoła Pawła do Boga. Od Jego najwyższej pozycji i autorytetu wyprowadza całą argumentację dotyczącą Syna. Świadczy o tym werset 1, 5, 6, 7, 8 i druga część 9 wersetu rozdziału 1 listu do Hebrajczyków. W związku z tym werset 10 zgodnie z sensem Psalmu 102 w wersji hebrajskiej nie może zaprzeczać całej Biblii. Ok. 50 tekstów biblijnych mówi, że to Ojciec stworzył niebiosa i ziemię, a Mesjasz nigdy nie twierdził, że jest Stwórcą. Gdyby przyjąć, że Bóg jest Stwórcą i Syn jest Stwórcą i Bogiem Wszechmocnym, to byłoby dwóch Bogów, a to jest oczywisty absurd. Byłoby to też całkowicie sprzeczne z hebrajskim monoteizmem. Nigdzie też w natchnionych Pismach Hebrajskich nie widać, aby Syn preegzystował i był pośrednikiem w stwarzaniu fizycznych niebios i ziemi. W istniejącej kopii greckiej fragmentu listu do Hebrajczyków w cytowanych wersetach pochodzących z greckiej Septuaginty, która nigdy nie była tekstem natchnionym - ( tekst został odrzucony w Judei ze względu na liczne błędy i apokryfy ) - istnieje pewne zamieszanie z powodu wątpliwej interpolacji pewnych słów. Psalm 102 : 23 - 25 LXX ma inny sens niż w wersji hebrajskiej. Tekst Septuaginty wprowadza myśl, która nie występuje w tekście hebrajskim masoreckim. Powodem różnicy istniejącej między tekstem greckim LXX a hebrajskim ( Psalm 102 : 24 ) jest inne odczytanie tekstu spółgłoskowego jako że pierwotne pismo hebrajskie było zapisem spółgłoskowym. I tak jeśli w czasowniku hebrajskim ענה - "innah" zmieni się samogłoski ( hireq czyli " i " na qamac - czyli "a" ) - otrzyma się czasownik - "anah". I wtedy zamiast słów " wyczerpała się w drodze siła moja " można otrzymać słowa : " On [ Bóg ] odpowiedział [ mu ] ." W tym wypadku sens byłby taki, że Bóg odpowiadałby modlącemu się jako Panu i taki też tytuł dodaje Septuaginta ( LXX ) choć w hebrajskiej tekście w ogóle takie słowo nie występuje. W dalszej części fragmentu podobna sytuacja zaistniała w odczycie kolejnego wersetu 25, w którym w tekście hebrajskim istnieje wyrażenie אמר אלי - " omar Eli " co znaczy " powiem - Boże mój ". Jeśli inaczej się odczyta ten tekst wstawiając w zapis spółgłoskowy inne samogłoski to otrzyma się wyrażenie " emor elai " ( poprzez wstawienie samogłoski hatep segol czyli - " e", holem czyli - "o", patah - czyli "a", zamiast holem - czyli "o", patah - czyli "a", hireq - czyli "i" ). Otrzymane w ten sposób wyrażenie znaczy " powiedz mi " - co mogłoby oznaczać, by Bóg skrócił dni, które muszą upłynąć zanim Jego Królestwo nadejdzie. W Psalmie jest jednak wyraźnie mowa o przyszłym Królestwie po przeminięciu starych niebios i starej ziemi. Ale nawet przy takim odczytaniu tekstu nic nie wskazuje, że modlący stał się Absolutem którego imię JEHOWAH występuje w tekście Psalmu wiele razy. Nic też nie wskazuje na to ani z kontekstu hebrajskiego, ani z kontekstu greckiego, że Syn stał się Stwórcą czy pośrednikiem w stwarzaniu fizycznych niebios i ziemi. Co więcej, gdyby rozumieć dosłownie werset jedenasty i dwunasty omawianego listu do Hebrajczyków, to należałoby przyjąć że Syn zniszczy fizyczne niebo i ziemię, gdy się zestarzeją. Reasumując, list do Hebrajczyków nie świadczy o preegzystencji Syna i wręcz podkreśla, że przyszły świat który ma nadejść nie został poddany aniołom - list do Hebrajczyków 2 : 5. Nie ma też nigdzie takiego wersetu, który by wskazywał, że przyszły świat będzie poddany jakiemuś demiurgowi, czy bogu-pośrednikowi w stwarzaniu. W Piśmie Świętym powiedziano natomiast o drugim przyjściu Syna Człowieczego, który jak błyskawica pojawi się nagle ku zaskoczeniu wszystkich w chwale Ojca Niebiańskiego - Daniela 7 : 13 - 14, Ewangelia Mateusza 24 : 30. PS. Jak na razie argumentacja użytkownika mnie nie przekonała. Pozdrawiam pprawda - 2012-11-03, 13:17 Rodowód Jezusa Chrystusa , podany jest od Abrahama i od Adama - także Jezus Chrystus nie mógł istnieć przed Adamem i Abrachamem ... http://moznazycwiecznie.webnode.com/ amiko - 2012-11-03, 15:02
Syn Boży Chrystus jako duch jest pierworodnym wszelkiego stworzenia.Z NT wynika,że to On był z Żydami w Starym Przymierzu i ich prowadził. Podobnie jak Żydzi nie widzicie preegzystującego,wiecznego i nieśmiertelnego Syna Bożego Chrystusa. 
Jachu - 2012-11-03, 16:38
 No super Ratao
Po hebrajsku Mesjasz,po grecku Chrystus,a po polsku Pomazany/Pomazaniec (Duchem Świętym) No i proszę: Ps. 45:1-10 1. Przewodnikowi chóru. Na nutę: "Lilie..." Pieśń pouczająca synów Koracha. Pieśń miłosna. 2. Serce moje wezbrało miłym słowem: Opowiem czyny moje królowi. Język mój jest jak rylec biegłego pisarza... 3. Najpiękniejszy jesteś wśród ludzi; Rozlany jest wdzięk na wargach twoich, Dlatego Bóg pobłogosławił cię na wieki. 4. Przypasz miecz swój do biodra, bohaterze, Blask swój i dostojeństwo swoje! 5. Niech ci się szczęści! Wystąp w obronie prawa, łagodności i sprawiedliwości, A prawica twoja dokona cudownych czynów! 6. Strzały twoje są ostre, Ludy padają pod nogi twoje, Upadnie serce wrogów króla. 7. Tron twój, Boże, trwa na wieki wieków; Berłem sprawiedliwym jest berło królestwa twego. 8. Miłujesz sprawiedliwość, a nienawidzisz bezprawia; Dlatego pomazał cię Bóg... twój Bóg Olejkiem wesela jak żadnego towarzysza twego. 9. Wszystkie twoje szaty pachną mirrą, aloesem i kasją; Z pałaców z kości słoniowej rozwesela cię gra na strunach. 10. Córki królewskie wychodzą na spotkanie twoje, Małżonka stoi po prawicy twojej Zdobna złotem z Ofiru. (BW) Kiedy miało miejsce pomazanie Olejkiem/Duchem Św. ,czyż nie dopiero po przyjściu Jezusa w ciele? Czyż nie po Jego wyjściu z Jordanu? David77 - 2012-11-04, 23:50 Benjamin Szot,
Beniaminie: Podaj nazwiska tych wybitnych znawców , i źródło gdzie można o tym przeczytać .
Odwołujesz się bardzo często do tradycji żydowskiej w związku z tym jak ci się wydaje Król Salomon to kłamca czy też sługa Boży . Kiedy Salomon zlecił zbudowanie świątyni do tego działa byli zatrudniani robotnicy ale co ciekawy nie im jest przypisana budowa świątyni ale właśnie Salomonowi tak jak by to on sam zbudował świątynie Podobnie jest z fragmentem z Ks Izaj 44:24 Całe działo sworznia jest przypisane Bogu chociaż NT podaje że stwarzanie odbywało się za pośrednictwem Słowa .
Jest takie powiedzenie ,,nigdy nie mów nigdy '' więc zastanów się na spokojnie jak wyjaśnisz sobie fakt że większość cytatów z Pism ST to właśnie cytaty z LXX . Są ludzi którzy twierdzą np że Apokryfy były dodane już po tym jak kanon LXX była już skompletowany .
No nie koniecznie musi tak być jak twierdzisz : Są dowody na to że w czasach biblijnych Król był tytułowany słowem Elohim ale słowo to w tamtych czasach ze względu na ścisły monoteizm miał znaczenie osłabione . . Również na podstawie słów z Hebr 1:8 przy analizie greki wcale nie wynika że fragment ten należy oddawać jako Vocativus .
Fakt o którym piszesz a raczej cytujesz jest mi dobrze znany ale są różne manuskrypty i stąd te różnice w lekcjach : podtrzymujący wszystko słowem swojej potęgi — większość rękopisów wszystkich tradycji objawiający wszystko słowem swojej potęgi — Kodeks Watykański Interlinie Vocatio zwraca uwagę na inne możliwości zrozumienia tej frazy : 1:3 Możliwe też : ,,podtrzymując '' ,,kierując '' ,,dostarczając '' ,,dając '' ,,przynosząc '' ,, sprawiając ' ' ,,tworząc '' ,,kształtując''
Mamy różne opisy zniszczenia ziemi w ST Piotr pisze : 2 Piotra 3: 6 (6) przez co świat ówczesny, zalany wodą, zginął. (7) Ale teraźniejsze niebo i ziemia mocą tego samego Słowa zachowane są dla ognia i utrzymane na dzień sądu i zagłady bezbożnych ludzi. Czy woda była symboliczna czy literalna ? jeżeli woda była wodą to dlaczego ogień ma być tylko symbolem ?
Beniaminie w jakim sensie Pan Jezus stał się na krótko mniejszym od aniołów ? co znaczą słowa na krótko ? Jest ogulnie wiadome że Pan Jezus odpowiednik pierwszego człowieka Adama był tak jak Adam mniejszy od aniołów ale pisarz listu do Hebrajczyków naznacza że Jezus stał się na krótko niższy od aniołów ? to zdanie sugeruje że co najmniej dwie interpretacje : 1 Logos a późniejszy Jezus jako jeden z pierwszych Synów Boga przewyższał godnością pozostałych aniołów ale rodząc się jako człowiek był na krótko bo 3,5 roku niższy od aniołów . 2 . Logos będąc w niebie był równy aniołom rodząc się jako człowiek był niższy od aniołów ,jednak dochowując wierności Bogu do samego końca i powracając do nieba stał się wyższy od aniołów . Beniaminie nasuwa mi się takie pytanie : Skoro w tradycji żydowskiej na porzadku dziennym była takie powiedzenia jak ,, zstąpił z nieba ,, powróci do nieba '' to dlaczego o takim sposobie wyrażanie nie wiedzieli Faryzeusze ? Ew Jan 6: 41-42 Wtedy Żydzi szemrali przeciwko niemu, iż powiedział: Ja jestem chlebem, który zstąpił z nieba. (42) I mówili: Czy to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę znamy? Jakże więc teraz może mówić: Z nieba zstąpiłem? Proszę abyś się do tego odniósł Pozdrawiam . amiko - 2012-11-05, 07:30 Jachu
Syn Boży jest wiecznym Chrystusem.Został pomazany Duchem Świętym już przed swoim przebywaniem z Żydami w Starym Przymierzu. 1 Kor.10.4 I wszyscy ten sam napój duchowy pili ,pili bowiem z duchowej Skały,która im towarzyszyła,a Skałą tą był Chrystus. Jachu - 2012-11-05, 08:28
Daj dowód z Pisma,że Chrystus został pomazany Duchem,że stał się Mesjaszem zanim przyszedł na Ziemię. No i przy okazji wytłumacz po co w takim razie musiał być pomazany drugi raz przy wyjściu z Jordanu. Ech Ratao. 
Benjamin Szot - 2012-11-06, 18:31 ODPOWIEDŹ dla użytkownika David77 : 1. Czy nie wystarczy porównać styl listów Klemensa Aleksandryjskiego z grecką kopią listu do Hebrajczyków ? Czy fałszerstwo w kopii greckiej o którym napisałem nie wystarczy ? 2. Czy w tradycji żydowskiej mówi się, że Salomon sam zbudował świątynię ? 3. Stwarzanie odbywało się za pośrednictwem słowa Bożego ale, czy w Prologu Ewangelii Jana w pierwszych trzech wersetach napisano, że słowo to było Synem Najwyższego ? 4. Czy Septuaginta mogła być kiedykolwiek tekstem natchnionym skoro była pisana po grecku i skoro stwierdzono w niej ok. 6000 błędów i odejścia od wierności względem tekstu hebrajskiego ? 5. Czy JEHOWAH mówił kiedykolwiek do Swego Syna " Panie " albo " Boże " ? 6. Czy fałszerstwo dotyczące Hebr. 1: 3 i zapisanie czasownika " feron " zamiast " faneron " w Kodeksie Watykańskim nie jest wystarczającym dowodem, że chciano zrobić Chrystusa Bogiem ? Czy jest to jedyny wypadek tego typu czy też mamy więcej podobnych fałszerstw ? 7. Czy werset o zestarzeniu i przeminięciu szaty świata musi wskazywać, że chodzi to o stworzony wszechświat przez Syna Bożego ? 8. Czy jest choć jeden werset, który by mówił, że logos był w niebie aniołem ? A jeśli był - zdaniem użytkownika aniołem - to jakim w końcu ? równym innym aniołom czy też nadrzędnym wobec nich ? A jeśli był nadrzędny wobec nich to na jakie wyższe stanowisko został wyniesiony ? Bogiem się stał ? 9. A dlaczego niby faryzeusze mieliby nie wiedzieć o pochodzeniu czegoś lub kogoś z nieba - Ewangelia Marka 11 : 30 - 31. A w ogóle czy oby tradycja faryzejska to dobry przykład na cokolwiek ? P.S. Mam do użytkownika szereg pytań, które nie mieszczą się w poruszonym temacie. Czy mógłbym prosić o napisanie na moją skrzynkę i podanie adresu mailowego ? Pozdrawiam kodak27 - 2012-11-06, 19:45
David77 - 2012-11-07, 12:45 Benjamin Szot, Ponieważ nie odpowiedziałeś na moje pytanie więc je na nowo wklejam i myślę że tym razem pofatygujesz się aby udzielić mi odpowiedzi . Beniaminie w jakim sensie Pan Jezus stał się na krótko mniejszym od aniołów ? co znaczą słowa na krótko ? Jest ogulnie wiadome że Pan Jezus odpowiednik pierwszego człowieka Adama był tak jak Adam mniejszy od aniołów ale pisarz listu do Hebrajczyków naznacza że Jezus stał się na krótko niższy od aniołów ? to zdanie sugeruje że co najmniej dwie interpretacje : 1 Logos a późniejszy Jezus jako jeden z pierwszych Synów Boga przewyższał godnością pozostałych aniołów ale rodząc się jako człowiek był na krótko bo 3,5 roku niższy od aniołów . 2 . Logos będąc w niebie był równy aniołom rodząc się jako człowiek był niższy od aniołów ,jednak dochowując wierności Bogu do samego końca i powracając do nieba stał się wyższy od aniołów . Beniaminie nasuwa mi się takie pytanie : Skoro w tradycji żydowskiej na porzadku dziennym była takie powiedzenia jak ,, zstąpił z nieba ,, powróci do nieba '' to dlaczego o takim sposobie wyrażanie nie wiedzieli Faryzeusze ? Ew Jan 6: 41-42 Wtedy Żydzi szemrali przeciwko niemu, iż powiedział: Ja jestem chlebem, który zstąpił z nieba. (42) I mówili: Czy to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę znamy? Jakże więc teraz może mówić: Z nieba zstąpiłem? |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
