Forum biblijne

[Jachu]

Jak to wytłumaczycie:

5 Moj. 8:3-5
3. Upokarzał cię i morzył cię głodem, ale też karmił cię manną, której nie znałeś ani ty, ani nie znali twoi ojcowie, aby dać ci poznać, iż człowiek nie samym chlebem żyje, lecz że człowiek żyć będzie wszystkim, co wychodzi z ust Pana.
4. Twoja odzież nie zniszczała na tobie ani twoja noga nie nabrzmiała przez te czterdzieści lat.
5. Poznaj tedy w swoim sercu, że jak człowiek ćwiczy swego syna, tak Pan, Bóg twój, ćwiczy ciebie.
(BW)
Tyle lat w jednej odzieży po pustynnych gruntach , a odzież cała i nie zmieniana.
Czy Biblia mówi nieprawdę?

[Henryk]

[Arius]

[Jachu]

[Jachu]

Trochę wersetów związanych z powyższym;

Mat. 13:35
35. Aby się wypełniło, co powiedziano przez proroka mówiącego: Otworzę w podobieństwach usta moje, wypowiem skryte rzeczy od założenia świata.
(BG)
Mat. 25:34
34. Tedy rzecze król tym, którzy będą po prawicy jego: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego! odziedziczcie królestwo wam zgotowane od założenia świata.
(BG)
Łuk. 11:50
50. Aby szukano od tego rodzaju krwi wszystkich proroków, która wylana jest od założenia świata,
(BG)
Żyd. 4:3
3. Albowiem wnijdziemy do odpocznienia, którzyśmy uwierzyli, jako powiedział: Przetożem przysiągł w gniewie moim, że nie wnijdą do odpocznienia mojego; choć dokonane są dzieła Boże od założenia świata.
(BG)
Obj. 13:8
8. I będą się jej kłaniać wszyscy mieszkający na ziemi, których imiona nie są napisane w księgach żywota Baranka zabitego od założenia świata.
(BG)

1 Piotr. 1:19-20
19. Ale drogą krwią, jako baranka niewinnego i niepokalanego, Chrystusa;
20. Przejrzanego przed założeniem świata, a objawionego czasów ostatecznych dla was,
(BG)
Jan. 17:24
24. Ojcze! któreś mi dał, chcę, abym gdziem ja jest, i oni byli ze mną, aby oglądali chwałę moję, którąś mi dał; albowiemeś mię umiłował przed założeniem świata.
(BG)
Efez. 1:4
4. Jako nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli świętymi i nienaganionymi przed oblicznością jego w miłości.
(BG)

Izaj. 61:10
10. Bardzo się będę radował z Pana, weselić się będzie moja dusza z mojego Boga, gdyż oblókł mnie w szaty zbawienia, przyodział mnie płaszczem sprawiedliwości jak oblubieńca, który wkłada zawój jak kapłan, i jak oblubienicę, która zdobi się we własne klejnoty.
(BW)

Izaj. 59:14-21
14. Dlatego prawo zostało usunięte na bok, a sprawiedliwość pozostaje daleko, gdyż prawda potyka się na rynku, a dla uczciwości miejsca nie ma.
15. Prawda się zapodziała, a ten, który unika złego, bywa plądrowany; Widział to Pan i za złe to poczytał, że nie ma prawa.
16. Widział też, że nie ma nikogo, i zdumiał się, że nikt nie występuje; a wtedy dopomogło mu jego ramię i wsparła go jego sprawiedliwość.
17. Przyoblókł się w sprawiedliwość jak w pancerz i hełm zwycięstwa włożył na swoją głowę, przyoblókł się w szatę pomsty i odział się w płaszcz żarliwości.
18. Według uczynków odpłaci: swoim przeciwnikom zawziętością, swoim wrogom odpłatą, wyspom też da odpłatę.
19. I będą się bali na Zachodzie imienia Pana, a na Wschodzie jego chwały, gdyż przyjdzie jak ścieśniona rzeka, na którą napiera powiew Pana.
20. Przyjdzie jako Odkupiciel dla Syjonu i dla tych, którzy w Jakubie odwrócili się od występku - mówi Pan.
21. Co do mnie zaś, to moje przymierze z nim, jest takie, mówi Pan: Mój duch, który spoczywa na tobie, i moje słowo, które włożyłem w twoje usta, nie zejdą z ust twojego potomstwa ani z ust twoich wnuków mówi Pan - odtąd aż na wieki.
(BW)

Mat. 22:8-14
8. Wtedy rzecze sługom swoim: Wesele wprawdzie jest gotowe, ale zaproszeni nie byli godni.
9. Idźcie przeto na rozstajne drogi, a kogokolwiek spotkacie, zaproście na wesele.
10. Słudzy ci wyszli na drogi, sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych, i sala weselna zapełniła się gośćmi.
11. A gdy wszedł król, aby przypatrzeć się gościom, ujrzał tam człowieka nie odzianego w szatę weselną.
12. I rzecze do niego: Przyjacielu, jak wszedłeś tutaj, nie mając szaty weselnej? A on oniemiał.
13. Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu nogi i ręce i wyrzućcie go do ciemności zewnętrznej; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
14. Albowiem wielu jest wezwanych, ale mało wybranych.
(BW)

Mt 20:28
28. na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu.
(BT)

1 Tm 2:5-6
5. Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus,
6. który wydał siebie samego na okup za wszystkich jako świadectwo we właściwym czasie.
(BT)

1 Moj. 3:21
21. I uczynił Pan Bóg Adamowi, i żonie jego odzienie skórzane, i oblókł je.
(BG)

1 Piotr. 5:1-4
1. Starszych, którzy są między wami, proszę ja spółstarszy i świadek ucierpienia Chrystusowego, i uczestnik chwały, która ma być objawiona:
2. Paście trzodę Bożą, która jest między wami, doglądając jej nie poniewolnie, ale dobrowolnie; nie dla sprośnego zysku, ale ochotnym umysłem:
3. Ani jako panując nad dziedzictwem Pańskiem, ale wzorami będąc trzody.
4. A gdy się okaże on książę pasterzy, odniesiecie niezwiędłą koronę chwały.
(BG)

1 Kor. 1:26-31
26. Widzicie zaiste powołanie wasze, bracia! iż niewiele mądrych według ciała, niewiele możnych, niewiele zacnego rodu;
27. Ale co głupiego jest u świata tego, to wybrał Bóg, aby zawstydził mądrych, a co mdłego u świata, wybrał Bóg, aby zawstydził mocnych.
28. A podłego rodu u świata i wzgardzone wybrał Bóg, owszem te rzeczy, których nie masz, aby te, które są, zniszczył.
29. Aby się nie chlubiło żadne ciało przed obliczem jego.
30. Lecz z niego wy jesteście w Chrystusie Jezusie, który się nam stał mądrością od Boga i sprawiedliwością, i poświęceniem, i odkupieniem,
31. Aby, jako napisano: Kto się chlubi, w Panu się chlubił.
(BG)

2 Kor. 5:1-21
1. Wiemy bowiem, że jeźli tego naszego ziemskiego mieszkania namiot zburzony będzie, budowanie mamy od Boga, dom nie rękoma urobiony, wieczny w niebiesiech.
2. Albowiem w tym namiocie wzdychamy, domem naszym, który jest z nieba, żądając być przyobleczeni.
3. Jeźliż tylko przyobleczonymi a nie nagimi znalezieni będziemy.
4. Bo którzyśmy w tym namiocie, wzdychamy, będąc obciążeni, ponieważ nie żądamy być zewleczeni, ale przyobleczeni, aby pożarta była śmiertelność od żywota.
5. A ten, który nas ku temuż właśnie przygotował, jestci Bóg, który nam też dał zadatek Ducha.
6. Przetoż mając zawsze ufność i wiedząc, że póki mieszkamy w tem ciele, pielgrzymujemy od Pana:
7. (Bo przez wiarę chodzimy, a nie przez widzenie).
8. Lecz ufamy i wolimy raczej wynijść z ciała, a iść na mieszkanie do Pana.
9. Przetoż też usiłujemy, bądź w ciele mieszkamy, bądź z ciała wychodzimy, onemu się podobać.
10. Albowiem musimy się wszyscy pokazać przed sądową stolicą Chrystusową, aby każdy odniósł, co czynił w ciele, według tego, co czynił, lub dobre, lub złe.
11. Przetoż wiedząc o tym strachu Pańskim, ludzi do wiary namawiamy, a Bogu jawnymi jesteśmy; i mam nadzieję, iż w sumieniach waszych jawnymi jesteśmy.
12. Albowiem nie samych siebie wam znowu zalecamy, ale wam dajemy przyczynę, abyście się chlubili nami i żebyście mieli co mówić przeciwko tym, którzy się chlubią z powierzchownych rzeczy, a nie z serca.
13. Bo choć od rozumu odchodzimy, Bogu odchodzimy, choć przy rozumie jesteśmy, wam jesteśmy.
14. Albowiem miłość Chrystusowa przyciska nas, jako tych, którzyśmy to osądzili, iż ponieważ jeden za wszystkich umarł, tedy wszyscy byli umarłymi;
15. A że za wszystkich umarł, aby ci, którzy żyją, już więcej sobie nie żyli, ale temu, który za nich umarł i jest wzbudzony.
16. Dlatego my od tego czasu nikogo według ciała nie znamy, a chociaśmy też znali Chrystusa według ciała, lecz już teraz więcej nie znamy.
17. A tak jeźli kto jest w Chrystusie, nowem jest stworzeniem; stare rzeczy przeminęły, oto się wszystkie nowemi stały.
18. A to wszystko z Boga jest, który nas z samym sobą pojednał przez Jezusa Chrystusa i dał nam usługiwanie tego pojednania,
19. Ponieważ Bóg był w Chrystusie, świat z samym sobą jednając, nie przyczytując im upadków ich, i położył w nas to słowo pojednania:
20. Przetoż na miejscu Chrystusowem poselstwo sprawujemy, jakoby was Bóg upominał przez nas, prosimy na miejscu Chrystusowem, jednajcie się z Bogiem;
21. Albowiem on tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy się my stali sprawiedliwością Bożą w nim.
(BG)

[Henryk]

[nike]

Ja byłam na wycieczce w Izraelu i Egipcie, sandały zniszczyłam przez dwa tygodnie dokumentnie, a jeszcze miałam zapasowe i adidasy. Drobniutkie kamyczki i piasek, bardzo źle się chodzi.
Trudno mi jest sobie wyobrazić Izraelitów przez czterdzieści lat dzień w dzień w tym samym obuwiu i ubraniu. Był to cud, przez który Bóg Jehowa chce nam coś powiedzieć, o naszych szatach usprawiedliwienia, które każdy otrzymuje, przy swoim poświęceniu się Bogu i każdy z nas musi dbać o te szaty, bo innej szaty już nam Bóg nie da. Przepiękna lekcja dla każdego chrześcijanina.

[nike]

Odgrzebuję temat niesamowicie ważny.
Porozmawiajmy, dlaczego szaty Izraelitów nie niszczyły się?
Może te szaty są jakimś proroctwem. nie uważacie?

[Parmenides]

Moim zdaniem Bóg chciał pokazać ludziom, że jest w stanie działać poza fizycznymi prawami tego świata, czyli, że jest wszechmocny. Czasem proste, życiowe sprawy są najbardziej przekonujące.
Nie wyklucza to innych aspektów i interpretacji tego tematu.

[Anowi]

[Anowi]

wpadło mi do głowy - ich szaty były skażone Egiptem - ich tęsknota za ogórkami, czosnkiem nie pozwalała Bogu odziać ich w nowe szaty. Dzieci, które narodziły się na pustyni, które nie znały dobrobytu Egiptu - one weszły do Ziemi Obiecanej.

[nike]

Cytat:

jeśli owe szaty są proroctwem to dlaczego żaden z wychodzących z Egiptu nie wszedł do Ziemi Obiecanej?

Ja to nie wszedł?

[Anowi]

(Joz 5:4) A ta była przyczyna, dla której Jozue dokonał obrzezania. Wszyscy mężczyźni zdolni do noszenia broni, którzy wyszli z Egiptu, umarli na pustyni, w drodze po wyjściu z Egiptu. (5) Ci bowiem wszyscy z ludu, którzy wyszli, byli obrzezani; natomiast ci z ludu, którzy się urodzili na pustyni w drodze po wyjściu z Egiptu, nie byli obrzezani. (6) Czterdzieści bowiem lat Izraelici błąkali się po pustyni, póki cały naród nie wymarł, mianowicie mężczyźni zdolni do noszenia broni, którzy z Egiptu wyszli, ponieważ nie słuchali głosu Pana. Im bowiem Pan poprzysiągł, że nie pozwoli im ujrzeć tej ziemi, którą poprzysiągł ich przodkom; że da nam ziemię opływającą w mleko i miód. (7) Na ich miejsce wzbudził ich synów i tych Jozue obrzezał. Nie byli oni obrzezani, w drodze bowiem ich nie obrzezano.

[Eutychus]

Podoba mi się interpretacja Jacha i Henryka.

Jeśli mozna poprosić o Waszą interpretację finału tej historii.

Plemiona Rubena, Gada i połowa plemienia Manassesa przekroczyły Jordan tylko po to aby wspomóc drugą połowę plemienia Manassea i 9 pozostałych plemion.
Po zakończeniu głównej batalii podboju, powróciłi do swoich rodzin, na przyznane im przez Mojżesza tereny, po wschodniej stronie Jordanu.

Czy jest w tym jakiś obraz i kogo obrazuje 9,5 plemion w ziemi kanaanejskiej, na zachodnim brzegu Jordanu, a kogo te 2,5 po wschodniej stronie?

[APF]