Forum biblijne

[makabi]

[makabi]

Wicie,
to twoim zdaniem Pawel nadal jest pod zakonem i chce wyzwolenia, ale ze wzgledu na Filipian woli pozostac w ciele (pod zakonem).To sie nie trzyma kupy.Nie kupuje

[wit]

[adzient]

[makabi]

Przepraszam, ale o ile dobrze cie zrozumialem, to Pawel byl pod Prawem ( czyli polegal na wlasnych uczynkach jako drodze zbawienia) a jednoczesnie nauczal wierzacych, aby pod nim nie byli? Przeciez wyraznie pisal, ze kto jest pod prawem, temu Chrystus na nic nie jest potrzebny. Zupelnie nie rozumiem, po co komplikowac rozumienie ww tekstow. Skad w ogole jakas obsesja na punkcie nauki o posmiertnej egzystencji, jako nauki demonicznej?
Nie rozumiem tego. Przeciez gdyby tak trzymac sie antypoganizmu to trzeba wyrzucic pol Biblii do kosza.
Mamy wiec w Biblii slady dychotomii platonskiej ( swiatynia ziemska i niebianska), potomstwo aniolow i kobiet (gigantes-tytani), opowiesc o Noem (epos o Gilgameszu), Adama i Ewe (w mitologii afrykanskiej Adam i Adma zjedli banana) i wiele innych.
Dlaczego nauka o zyciu posmiertnym jest jakims szczegolnym wyznacznikiem prawowiernosci?
Czy ktos w II wieku odrzucal niesmiertelnosc duszy? Owszem, byly przegiecia w druga strone - dokeci (pozorne zmartwychwstanie w ciele duchowym, eschatologia nazwijmy ja antyziemska) oraz gnostycy (mieli laczyc sie po smierci z Bogiem Ojcem i Matka, odrzucajac zmartwychwstanie).
Nie znam natomiast zadnego tekstu o braku zycia po smierci. Zycie po smierci nie jest dla mnie kwestia fundamentalna, ale tez nie rozumiem domniemanej demonicznosci tej nauki.

[wit]

[adzient]

[wit]

[adzient]

[Anna01]

Mam prośbę o obszerne wyjaśnienie,
czym był ZAKON.

[RN]

[Anna01]

[RM]

Cytat:

Mam prośbę o obszerne wyjaśnienie, czym był ZAKON.

Kiedy człowiek wybrał drogę poznania dobra, nastąpił chaos. Mężczyzna i kobieta oddalili się od siebie, nastało bratobójstwo, Lamech ogłosił pierwsze prawo. Prawo - zakon, stało się regulatorem relacji społecznych. Gdyby ludzie nie wprowadzili odgórnych, siłowych regulacji relacji społecznych, myślenie oparte na poznaniu dobra, doprowadziłoby do całkowitej anarchii i sprowadziłoby ludzi całkowicie do poziomu istot stworzonych z prochu ziemi - czyli funkcjonowaliby jak goryle, w najlepszym wypadku. Prawo - zakon, przywróciło porządek i nadało ludzkości możliwość egzystencji i rozwoju, ponieważ chroniło określone wartości i tworzyło dla wszystkich uniwersalny punkt odniesienia w kwestii tego, co jest dobre.
Aż do Mojżesza nie istniało pojęcie prawa bożego i w zasadzie takie pojęcie nie istnieje. Za pośrednictwem Mojżesza Bóg powołał wśród ludzi swoją awangardę, naród wybrany. Dlaczego nadał mu prawo, a raczej autoryzował prawo napisane przez Mojżesza? Dla ludzi nie istniał żaden inny porządek organizacji społecznej, jak tylko porządek oparty na prawie. Dlatego Bóg chcąc powołać swój lud, który potem miał stać się nośnikiem bożej prawdy dla całej ludzkości oraz miejscem realizacji obietnicy (Pomazańca), był zmuszony posłużyć się do realizacji tego celu prawem. Ale prawo - zakon, jak to także powiedział Jezus, miało na celu tylko jedno, doprowadzić ludzi do spotkania z Pomazańcem, wskazywało na niego. Żadna z bożych obietnic nie była związana z prawem, wszystkie dotyczyły Pomazańca.
Zaś jedną z podstawowych bożych obietnic jest wyzwolenie z jarzma prawa, ponieważ prawo jest tylko i jedynie skutkiem zbłądzenia. Prawo jest nierozerwalnie połączone z dzrewem poznania dobra, a jak wiadomo, Bóg nigdy nie chciał, aby człowiek z tego drzewa spożywał owoce.

Zakon regulował wszystkie dziedziny organizacji społecznej narodu wybranego. Ponieważ jest to prawo oparte na zasadzie, częścią tego prawa są sędziowie, którzy w kolejnych pokoleniach tworzą coraz nowsze interpretacje oparte na filarach głównych zasad opisanych w PM. Jezus, jak wiadomo, podważył wszystkie fundamentalne zasady prawa, poza tymi, które dotyczyły miłosierdzia i łaski. Zatem podważył zasadę odwetu, zmienił zasadę sabatu, odwrócił zasadę rozumienia nieczystości, przeinterpretował dekalog, podważył autorytet rabinatu, zanegował porządek hierarchii pionowej, nierozerwalnie połączony z zakonem. Po co? Aby doprowadzić nas do zmiany myślenia, czyli tego co nazywamy pobieżnie nawróceniem. Jego Królestwo nie tylko nie jest oparte na zakonie, ale każdy uczestnik jego Królestwa jest nazwany większym od największych mężów żyjących pod zakonem.

Zakon był stanem przejściowym, jak to wyraźnie i jednoznacznie opisał Paweł. Był to czas, w którym człowiek powinien był zrozumieć, że funkcjonowanie pod zakonem jest przekleństwem i drogą prowadzącą do śmierci. Prawo prowadzi ludzi do myślenia toksycznego, opartego na rywalizacji, dominacji i sile. Prawo ustawia nas wzajemnie w pozycji rywali, wzajemnej kontroli, oskarżania, poszukiwania błędów i wytykania wad. Zaś boża prawda, którą można ostrożnie nazwać bożym prawem, uczy nas wybaczania, usługiwania, miłosierdzia i łaski. Żadna z wartości wymienionych w poprzednim zdaniu nie ma związku z zakonem.

To jest moje wyjaśnienie roli i znaczenia zakonu. Jeśli będą pytania odpowiem.

[RM]

A tutaj znowu Tropiciel utrącił niewygodny dla swojej ideologii tekst i napisał coś bez sensu w innym temacie po to, aby temat zakonu powędrował na drugą pozycję.
Więc a kuku Tropicielu, zapraszam Ciebie i innych do zapoznania się z tematem zakonu, opisanym w poście powyzej.

[Listek]