Forum biblijne

[Krystian]

pretor61 My teraz wiemy ,że nasienie gorczycy nie jest najmniejsze , ale dla tych ludzi, do których mówił Jezus było, więc podał jako przykład

[Jachu]

Do moderacji średniej i najwyższej:

Czy można sprawić,aby nie bywało w poszczególnych tematach oczywistych off topów i innego zaśmiecania i schodzenia całkowicie na inne termaty?

Please

[Anowi]

Cytat:

Jeżeli w rozdziale czwartym u Marka (4:31) Jezus mówi, że ziarenko gorczycy "jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi" to specjalnie nic ciekawego nie wymyślę, żeby udowodnić, iż wcale najmniejszym nie jest.

Pretor, wielka nie jest ta gorczyca

[Parmenides]

[nike]

Wracamy do tematu Abraham- ofiara posłuszeństwa. inne posta usuwam nike.

[Eliot]

[Jachu]

Wielkie dzięki Nike

Nic nie mam do poruszania innych tematów przez nas wszystkich,ale raczej czyńmy to przez zakładanie nowych watków,lub tez wyszukaniu i pisaniu w już wcześniej założonych.
Myślę i wierzę,że off topowanie nie jest zamierzone,ale przeszkadza w poznawaniu konkretnego zagadnienia.

[EMET]

[Parmenides]

Szkoda, że wymiana zdań została przerwana, bo była chyba interesująca. Nie wydaje mi się, że zawsze należy sztywno trzymać sie reguł, w końcu w rozmowie też często schodzi się na zupełnie inny temat, a czasem jest to ciekawsze od pierwotnego. A tutaj z powodów technicznych nie możemy ściśle naśladować rozmowy, np porządkując ją i kierując w odpowiednia stronę; przenoszenie zaś wątku często kończy się jego wygasnięciem.

Ale skoro tak się już stało i mamy wracać do Abrahama - to wracajmy. Przytoczę jeszcze fragmenty z tego samego dzieła co na początku. (S.Kierkegaard "Bojaźń i Drżenie" ; PWN Warszawa 1982). Znajdują się one w rozdziale zatytułowanym "Nastrój".

„Stanął więc i położył rękę na głowie Izaaka jak do błogosławieństwa, a Izaak pochylił się, aby to błogosławieństwo przyjąć. A oblicze Abrahama było ojcowskie, spojrzenie łagodne, mowa jego krzepiąca. Ale Izaak nie mógł go zrozumieć, jego dusza nie potrafiła się unieść; objął Abrahama za kolana, upadł mu do nóg, prosił o zachowanie młodego życia, pięknych nadziei, przypomniał radość w domu Abrahama, przypomniał smutki i samotność. Ale Abraham podniósł chłopca i prowadził go za rękę, a słowa jego były pełne pociechy i nawoływań do odwagi. Izaak nie mógł go jednak zrozumieć. Weszli na górę Moria, a Izaak ciągle go nie rozumiał. I odwrócił się na chwile Izaak, a kiedy znów spojrzał na oblicze Abrahama, zobaczył że było zmienione: dziki wzrok, groźny wyraz. Abraham schwycił Izaaka za piersi, rzucił go na ziemię i rzekł: „Głupi chłopcze, czy myślisz, że jestem twoim ojcem? Jestem czcicielem bałwanów. Myślisz, że to z rozkazu Boga? Nie, to dla mojej zachcianki. Myślisz, że to rozkaz Boga? Nie, to jest moja przyjemność.” Zadrżał wtedy Izaak i zawołał przerażony: „Boże w niebiosach, zmiłuj się nade mną, Boże Abrahama, bądź Ty mi ojcem!” Ale Abraham powiedział a duchu:”Panie w niebiosach, składam Ci dzięki; przecież lepiej jest, by myślał, że ja jestem nieludzki, niż gdyby miał przestać wierzyć w Ciebie”.
(…)
„Był brzask, Abraham wstał wcześnie, objął Sarę, oblubienice swej starości, a Sara pocałowała Izaaka który wyzwolił ja od hańby, Izaaka, który był jej dumą, jej nadzieja po wszystkie pokolenia. I tak wyjechali w milczeniu na drogę, Abraham utkwił wzrok w ziemi, a kiedy na czwarty dzień podniósł oczy i ujrzał daleko przed sobą górę Moria, wzrok jego znów zwrócił się ku ziemi. W milczeniu ułożył stos, związał Izaaka,, w milczeniu wyciągnął nóż: i wtedy ujrzał kozła, którego zesłał mu Bóg. Złożył go w ofierze i wrócił do domu. Od tego dnia począwszy Abraham się zestarzał i nie mógł zapomnieć, czego Bóg żądał od niego. Izaak rósł jak przedtem, ale oko Abrahama pociemniało i nie oglądał on już żadnej radości.”
(…)
„Było wczesne rano. Wszystko przygotowano do podróży w domu Abrahama. Abraham pożegnał Sarę, Eleazar, wierny sługa, odprowadził go aż na drogę, a potem powrócił do domu. Jechali razem prosto Abraham i Izaak, aż przybyli do góry Moria. I Abraham przygotował wszystko do ofiary, spokojnie i łagodnie, ale kiedy odwrócił się i porwał miecz, Izaak widział, że palce lewicy Abrahama skurczyły się z rozpaczy, i przeszedł dreszcz przez jego ciało – ale Abraham porwał miecz.
A potem wrócili do domu i Sara pospieszyła im na spotkanie, ale Izaak stracił wiarę. Nigdy na świecie nikt o tym nie wspomniał słowem i Izaak nie powiedział nikomu ani słowa o tym, co widział, Abraham zaś nie myślał, aby ktokolwiek to widział.”

[din]

Abraham nie miał Prawa Mojżesza. Jednakże tu i tak chodziło o złożenie ofiary..

U Boga składanie ofiary jest prawe. Tymbardziej że było to wyjątkowe życzenie Boga.

[Anowi]

niesamowite ile uczuć można wpisać w jedną historię

[Jachu]

Piękna beletrystyka,ot co.

[pretor61]

Gdzieś już był wątek - sprzeczności w Biblii - ale nie pamiętam w którym miejscu

[din]

Kwestia rozumienia tego przypadku jako wyjatku.... Taka wola Boga.

[Eliot]