Forum biblijne

[.Cyprian.]

Mam kilka przemyśleń związanych z postami Davida77 w tym temacie. Chciałbym je teraz krótko przedstawić. W zasadzie poległem w polemice z Davidem, ale po dłuższym namyśle doszedłem do pewnych wniosków.

AKAPIT I - SEPTUAGINTA, VULGATA, HIERONIM i "DZIECIĘ HORUSA"

[David77]

.Cyprian.,

Cytat:

Otóż Davidzie wiem to właśnie z Septuaginty i nie jest prawdą, że Septuaginta nie zawiera frazy Jestem, Który Jestem. Zawiera ją w formie pochodnej,

Drogi Cyprianie ale która Septuaginta ? Orygenes który jak by nie było żył w środowisku greckim

w jego 'Hexapli' frazę z 2Moj 3:14 wyraził w tłumaczenie na grekę za pomocą czasu przyszłego

ἔσομαι (ὃς) ἔσομαι - < esomai (hos) esomai >. Będę który będę

Myślę że gdyby chodziło o czasownik w czasie teraźniejszym to tak by również przetłumaczył go Orygenes a skoro oddał czasownik ten w czasie przyszłym to miał ku temu powody

Na jakich przesłankach się opierasz nazywając Orygenesa dzieckiem szatana ? Czy może dla tego że on sam głosił iż Syn został stworzony przez Ojca ? Takie zarzuty są bardzo śmieszne i nie poważne to tak jak byś napisał : nie możemy czytać listów Pawła bo on wcześniej był mordercą Chrześcijan

Cytat:

Odpowiedziałem, że na pewno się nie utożsamiał Według mnie słowa muszą mieć kontekst. No bo teraz David, moja cięta riposta Za co chciano ukamieniować Jezusa? Ew. Jana 8, 58-59 - BW

Ten werset już kiedyś wyjaśniałem ale dla przypomnienia

Ew Jan 8: 58-59 58) Odpowiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, nim jeszcze pojawił się Abraham, Ja już byłem. Biblia Warszawsko -Praska

Stan wspomniany w Ewangelii według Jana 8:58 rozpoczął się, „zanim Abraham zaczął istnieć”, i w dalszym ciągu trwa. W tej sytuacji grecki czasownik εἰμί (eimi), podany w pierwszej osobie liczby pojedynczej, w czasie teraźniejszym trybu oznajmującego, słusznie przetłumaczono za pomocą czasu przeszłego. Wprawdzie eimi, biorąc dosłownie, jest formą czasu teraźniejszego, ponieważ jednak poprzedza ją aorystyczna fraza bezokolicznikowa odniesiona do przeszłości Abrahama, należy uznać, iż w tym wypadku chodzi o tak zwane praesens historicum, czyli czas teraźniejszy użyty w narracji zamiast czasu przeszłego. Hadley i Allen tak piszą na ten temat:

„CZAS TERAŹNIEJSZY HISTORYCZNY. - W żywej narracji przeszłe zdarzenie jest często rozumiane i opisywane jako rozgrywające się w chwili obecnej (...) W takim zastosowaniu czas teraźniejszy bywa bez skrępowania używany zamiennie z czasami przeszłymi (...)” (Greek Grammar, par. 828).
Z kolei A. T. Robertson, autor dzieła A Grammar of the Greek New Testament in the Light of Historical Research (Gramatyka grecka Nowego Testamentu w świetle badań historycznych), wyjaśnia na stronach 866-869 pod hasłem „Czas teraźniejszy historyczny”: „Ta plastyczna konstrukcja jest znana we wszystkich językach, zwłaszcza w użyciu potocznym (...) w greckim spotyka się ją znacznie częściej niż w angielskim; stanowi ocalały element ‚pierwotnego pnia językowego’. ‚Poprzedza podział na formę niedokonaną i aoryst’. (...) Występuje dość często w LXX [Septuagincie], (...) Hawkins naliczył w LXX aż 337 wypadków posłużenia się czasem teraźniejszym historycznym.

Używa go również Józef Flawiusz. Przykłady z Nowego Testamentu są wręcz uderzające. Czas ten nie zawsze jest aorystyczny. Może oznaczać czynność trwającą, jak to jest w wypadku imperfektu. (...) Hawkins (...) znalazł 93 przykłady użycia czasu teraźniejszego historycznego w Ewangelii według Mateusza (z czego 15 w przypowieściach) i aż 162 w Ewangelii według Jana oraz 151 u Marka. Konstrukcja ta rzadko występuje w pozostałej części Nowego Testamentu. Najczęściej pojawia się w Ewangeliach: według Marka, Jana, Mateusza, w takiej właśnie kolejności (...)”.


Przy bliższym przyjrzeniu się Przekładowi Nowego Świata można zauważyć, że w zasadzie — poza ostatnią księgą, to jest Objawieniem — do przetłumaczonego tekstu nie przenoszono czasu teraźniejszego historycznego; tam, gdzie wymaga tego kontekst, użyto czasu przeszłego. Przykłady występowania w tekście greckim czasu teraźniejszego historycznego obok form czasu przeszłego można znaleźć w Ewangelii według Jana 1:29-42, a także w rozdziale 20 tej Ewangelii; wyraźnie pokazano to między innymi w Biblii poznańskiej. Warto tam też porównać ze sobą wersety 12 i 13 z pierwszego rozdziału Ewangelii według Marka. Większość miejsc, gdzie w języku greckim występuje czas teraźniejszy historyczny, nawet tradycyjne przekłady biblijne — w tym katolickie — tłumaczą za pomocą form czasu przeszłego; kolejny przykład tego można znaleźć w Ewangelii według Mateusza 3:1.

Okoliczność, iż greckie zwroty z czasem teraźniejszym historycznym występujące obok zwrotów w czasie przeszłym są słusznie oddawane za pomocą sformułowań w czasie przeszłym, jest uznawana przez najlepszych współczesnych tłumaczy Biblii. Doktor James Moffatt, członek zespołu, który opracował Revised Standard Version, w dokonanym przez siebie przekładzie tak przetłumaczył werset z Ewangelii według Jana 8:58: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam — rzekł Jezus — zaistniałem, nim się Abraham urodził”.

Profesor E. J. Goodspeed, który należał do zespołu pracującego nad American Standard Version, w swoim przekładzie oddał wspomniany werset następująco: „Jezus rzekł do nich: ‚Powiadam wam, istniałem, zanim się urodził Abraham!’”

Popatrzmy na inne przekłady:

C. Williams, The New Testament: „Wtedy Jezus rzekł do nich: ‚Najuroczyściej powiadam wam: Istniałem, zanim się Abraham urodził’”.

A. S. Lewis, „The Four Gospels” According to the Sinaitic Palimpsest: „Rzekł do nich: Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam: Zanim Abraham był, ja już byłem”.

The Twentieth Century New Testament: „Wierzcie mi — odparł Jezus — zanim się Abraham urodził, ja już byłem tym, kim jestem”.

G. M. Lamsa, The Modern New Testament: „Jezus rzekł do nich: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Zanim się Abraham urodził, ja byłem”.

J. Murdock, The Syriac New Testament: „Jezus rzekł do nich: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, że zanim Abraham istniał, ja byłem”.

F. Pfaefflin, Das Neue Testament: „Jezus: ‚Zanim się pojawił Abraham, ja już tu byłem!’”
C. Stage, Das Neue Testament: „Jezus rzekł im: ‚Zaprawdę, zaprawdę wam powiadam: Zanim Abraham się urodził, ja byłem’”.

Nácar Colunga, Nuevo Testamento: „Jezus odpowiedział: ‚Prawdziwie, prawdziwie mówię wam: Zanim się narodził Abraham, byłem ja’”.

Hebrajskie przekłady Nowego Testamentu, zarówno F. Delitzscha, jak i Salkinsona-Ginsburga, zawierają odpowiedni czasownik w formie dokonanej „byłem” (haiithi), a nie w formie niedokonanej

וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם יֵשׁוּעַ אָמֵן אָמֵן אֲנִי אֹמֵר לָכֶם( אֲנִי הָיִיתִי) עוֹד עַד לֹא־הָיָה אַבְרָהָם׃

Warto zwrócić uwagę na to, że starosyryjskie, bardzo wczesne przekłady (kuretoniański i Peshitta) tłumaczą to także w sposób podobny do PNS. Jeden z najbardziej znanych grecystów na świecie, komentując grecką konstrukcję użytą w Jana 8:58, stwierdza:

"Czasy... 4.2.4. Konstrukcja 'Extension from Past'. Kiedy użyte jest z wyrażeniem z czasu przeszłego [...] czas teraźniejszy sygnalizuje działalność rozpoczętą w przeszłości i trwającą do czasu teraźniejszego: Łuk. 13:7; 15:29; Jan 14:9; Dzieje Ap. 27:33; Jana 8:58 [prin Abraam.. ego eimi], 'ja istnieję od czasów poprzedzających narodzenie Abrahama'..." - Kenneth L. McKay, "A New Syntax of the Verb in New Testament Greek,An Aspectual Approach"

Ew Jan 8: (52) Rzekli mu Żydzi: Teraz wiemy, że masz demona. Abraham umarł i prorocy, a Ty mówisz: Jeśli kto zachowa słowo moje, śmierci nie zazna na wieki. (53) Czyś Ty większy od ojca naszego, Abrahama, który umarł? Także prorocy umarli. Za kogo się uważasz? (54) Odrzekł Jezus: Jeżeli Ja siebie chwalę, chwała moja niczym jest. Mnie uwielbia Ojciec mój, o którym mówicie, że jest Bogiem waszym. (55) I nie poznaliście go, ale Ja go znam; i gdybym powiedział, że go nie znam, byłbym podobnym do was kłamcą. Ale Ja go znam i słowo jego zachowuję. (56) Abraham, ojciec wasz, cieszył się, że miał oglądać dzień mój, i oglądał, i radował się. (57) Wtedy Żydzi rzekli do niego: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś? (58) Odpowiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, pierwej niż Abraham był, Jam jest. (59) Wtedy porwali kamienie, aby rzucić na niego, lecz Jezus ukrył się i wyszedł ze świątyni.

W tych słowach znajdziesz odpowiedź za co żydzi chcieli ukamienować Jezusa .

Pozdrawiam .

[EMET]

[.Cyprian.]

David77,
Na początek. Dobrze by było odnieść się do wszystkiego, co opisałem w mojej najbardziej obszernej wypowiedzi na tym forum. A była ona taka obszerna tylko i wyłącznie z jednego powodu. Tym powodem był szacunek dla Twojej osoby, dla Twojej wiedzy i zaangażowania w tą tematykę.

[David77]

.Cyprian., Nie odnosiłem się do wszystkiego co napisałeś ponieważ uznałem to za zbyteczne ale ok będę rad jak podasz mi regułę gramatyczną greki koine które mówi jak ty to zdajesz się sugerować :

Cytat:

imiesłów ὤν pochodzi od czasownika εἰμί. Oznacza to, że jest jego formą zastępczą.

Ja nic takiego nie napisałem że owy imiesłów oznacza formę zastępczą . . To co napisałem :

ὤν- imiesłów od: εἰμί – być, istnieć, zdarzać się, żyć, dziać się, następować, nastawać, przydarzać się; znaczyć, oznaczać; przebywać; być naprawdę, być obecnym, być dostępnym;

zatem frazę ἐγώ εἰμι ὁ ὤν możemy przetłumaczyć na ,,Jestem będący ,Jestem
istniejący - W obu przypadkach mamy do czynienia ze stwierdzeniem ale nie z Imieniem Boga

Słowa ἐγώ εἰμι ὁ ὤν Ja jestem ten Będący ( Istniejący )

W tym zdaniu przed imiesłowem ὤν występuje rodzajnik okreslony który pełni funkcję wskazującą w tym przypadku na Boga . Co jest bardzo istotne nie mamy tutaj do czynienia z zaimkiem względnym jednostkowym ος który .Zatem jak już pisałem o tym zdanie Jestem który Jestem brzmiało by prawdopodobnie ;

ἐγώ εἰμι ος εἰμι



Interlinia Vocatio

ew Jan 1:18 oddaje imiesłów ὤν jako ,,Będący ''

Odnośnie owego ὤν możemy przeczytać :

Ew Mat 1:19 A Józef, mąż jej, będąc prawym i nie chcąc jej zniesławić, miał zamiar potajemnie ją opuścić.

będąc -ὤν

Łuk 3:23 A Jezus poczynał być jakoby w trzydziestu latach, będąc (jako mniemano,) synem Józefa, syna Helego,

będąc-ὤν

Ew Jan 3:4 Rzekł do niego Nikodem: Jakoż się może człowiek narodzić, będąc stary? izali powtóre może wnijść w żywot matki swojej i narodzić się?

będąc -ὤν

Ew Jan 4:9 Rzekła mu tedy ona niewiasta Samarytańska: Jakoż ty będąc Żydem, żądasz ode mnie napoju, od niewiasty Samarytanki?

będąc- ὤν

Cytat:

Uważali, że Jezus jest opętany. W Ewangeliach są przykłady opętanych i bluźniących, a pomimo tego nikt ich nie chciał kamieniować. Myślę, że dlatego wielu interpretuje próbę ukamieniowania inaczej niż Ty, właśnie za εγω ειμι. Ale ja się przy tym nie upieram. Natomiast rad byłbym bardzo, gdybyś zechciał dokładnie przetłumaczyć: ויאמר אליהם ישוע אמן אמן אני אמר לכם בטרם היות אברהם אני הוא׃

Odnośnie słów z ew Jan 8:58 to wszystko masz w poprzednim poście czy słowa ego eimi mamy tłumaczyć w czasie teraźniejszym tak jak na to wskazuje podstawowe znaczenie owego czasownika czy też jak piszą Gramatycy mamy tutaj do czynienia z czasem historycznym . Podany przez ciebie cytat pochodzi z ew Jan 8:58

W tym przypadku tłumacz frazę Ja jestem oddał słowami אני הוא Czy jest to właściwe tłumaczenie ? Czy Tłumacz (Tłumacze) opierali się na tekście greckim czy po prost przełożyli tradycyjnie z angielskiego na hebrajski ?

Zarówno NT F. Delitzscha, jak i Salkinsona-Ginsburga, zawierają odpowiedni czasownik w formie dokonanej „byłem” (haiithi), a nie w formie niedokonanej



וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם יֵשׁוּעַ אָמֵן אָמֵן אֲנִי אֹמֵר לָכֶם( אֲנִי הָיִיתִי) עוֹד עַד לֹא־הָיָה אַבְרָהָם׃

Szukając prawdy masz dwie drogi

1) Przyjmowanie za ślepo tłumaczeń dokonywanych przez Trynitarzy którzy zawsze będą tak tłumaczyć tekst biblijny żeby potwierdzał ich doktrynę .

Przykładów mamy bardzo dużo ,we współczesnych wydaniach biblii w uwadze marginesowej możesz przeczytać że np .dane słowa nie występują w oryginale zostały dodane później .

2) Skoro inni inaczej wierzą zadajesz sobie pytanie dlaczego tak wierzą czym to argumentują i tutaj zaczyna się twoja droga polegającą na dotarciu do sedna sprawy

Bóg nie będzie nas rozliczał z nieznajomości języków biblijnych ,znajomość języków jest dla nas jedynie pomocą w dotarciu do poprawnego rozumienia tekstu biblii .

[Parmenides]

[.Cyprian.]

[.Cyprian.]

[David77]

.Cyprian.,

Cytat:

Tu się nie zgadzam. to jest szukanie dziury w całym. Słownik Septuaginty np. podaje: ο επικαλυπτον - he that covers. Ponadto nawet dziś w potocznym języku polskim ludzie mówia: Ten, co czyta zamiast Ten, który czyta. Więc to jest zmienne.

Wystarczy przejrzeć kilka przykładu z zastosowaniem rodzajnika ho a można zauważyć że w żadnym przypadku nie jest tłumaczony na ,, który '' Każda książka do greki koine to potwierdzi . Np .

. Greka koine ma bardzo rozbudowaną gramatykę i rozróżnia rodzajnik okreslony od zaimka wskazującego ,w związku z tym tam gdzie należy użyć zaimka wskazującego mamy zaimek a nie rodzajnik , gdyby było to obojętne to wówczas rodzajnik ho pełnił by trojaką funkcję .

ος εν μορφη θεου υπαρχων zauważ że Paweł nie używa tutaj rodzajnika ho ale zaimka wskazującego hos

ος εστιν εικων του θεου - w tym zdaniu również apostoł Paweł używa zaimka wskazującego hos

ὃς – pronomen, nominativus masculinum singularis – zaimek: ὅς, ἥ, ὅ: ten, ta, to; który, która, które; on, ona, ono; jaki, jaka, jakie;

και ομολογουμενως μεγα εστιν το της ευσεβειας μυστηριον ος εφανερωθη εν σαρκι εδικαιωθη εν πνευματι ωφθη αγγελοις εκηρυχθη εν εθνεσιν επιστευθη εν κοσμω ανελημφθη εν δοξη


Tak jak mówię wystarczy przejrzeć przykłady z zastosowaniem zaimka wskazującego a wniosek sam się nasuwa .

[.Cyprian.]

[David77]

.Cyprian.,

Cytat:

A przykład, który podałem ze słownika Septuaginty? Ponadto, nawet przyjmując tak ostre rygory gramatyczne, to nadal Ten, który czyta i czytający są tożsame. Więc nadal, i z uporem twierdzę, że Ego eimi ho on - Jestem Istniejący, jest tym samym, co Jestem Który Jestem. Cały wywód logiczny wyprowadziłem. A gramatyka to potwierdza.

To co podałeś to angielskie tłumaczenie a nie żadna reguła która by to potwierdziła ,przyczym słowo który występuje w tym przykładzie jako orzeczenie domyślne .

Posiadam 6 książek do greki biblijnej w każdej z nich pisze jednomyślnie : Rodzajnik ho jest tłumaczony jako dla rm Ten rz Ta n To , zaimek wskazujący hos - ten, ta, to; który, która, które; on, ona, ono; jaki, jaka, jakie;

W 2 Moj 3:16 jak już napisałem nie mamy zaimka wskazującego hos ale rodzajnik określony Ten taka mała subtelna różnica .

Podaj kilka przykładów z biblii gdzie rodzajnik ho jest tłumaczony na ,, który '' przykłady te muszą być zgodne ze znaczeniem owego rodzajnika .

[EMET]

EMET:
Aby uzmysłowić np. Userowi '.Cyprianowi' istotę zagadnienia -- odnośnie translacji i rozumienia frazy z Ex 3:14 - אֶֽהְיֶ֖ה אֲשֶׁ֣ר אֶֽהְיֶ֑ה [zapis z BHS] - < `ĕhjĕ(h) `ªszĕr `ĕhjĕ(h) > ["h" - się nie wymawia] -- zapodam pewien materiał z książki wydanej przez ŚJ ----

Cytat:

6 Wyjawiając swe imię, Bóg czyni coś niezwykłego i przejmującego — zaprasza, byśmy się doń zbliżyli i Go poznali. Pragnie, żebyśmy podjęli najmądrzejszą z życiowych decyzji, mianowicie nawiązali z Nim zażyłe stosunki. Ponadto nie tylko wyjawił swe imię, lecz również wyjaśnił, co ono oznacza. Znaczenie imienia Bożego 7 Jehowa wybrał sobie imię o bardzo głębokiej treści. Dosłownie znaczy ono: „On powoduje, że się staje”. Rzeczywiście, wszystko istnieje dzięki Niemu. Już samo to budzi szacunek, podziw i lęk. Ale czy imię Boże zawiera w sobie jedynie taką myśl? Mojżesz najwyraźniej pragnął dowiedzieć się czegoś więcej. Przecież imię to było już znane. Ludzie posługiwali się nim od stuleci. Nie ulega zatem wątpliwości, że gdy Mojżesz pytał Boga o imię, chciał lepiej poznać osobę o tym imieniu. Dociekał niejako: „Co mogę o Tobie powiedzieć Twemu ludowi, Izraelowi, żeby wzmocnić jego wiarę w Ciebie i przekonać go, że naprawdę zostanie wybawiony?” 8 W odpowiedzi Jehowa podał znaczenie swego imienia. Oznajmił Mojżeszowi: „Okażę się, kim się okażę” (Wyjścia 3:14). W wielu przekładach Biblii czytamy tu: „Jestem, który jestem”. Jednakże skrupulatne tłumaczenie w Przekładzie Nowego Świata wskazuje, że Bóg nie potwierdził tu tylko swego istnienia. Przeciwnie, wyjaśnił Mojżeszowi — a zarazem każdemu z nas — jaka myśl kryje się w tym imieniu. Jehowa będzie ‛się okazywał’ wszystkim — czyli stanie się wszystkim — co uzna za niezbędne do spełnienia swych obietnic. Przekład Josepha B. Rotherhama oddaje ten werset w taki bezpośredni sposób: „Stanę się, kimkolwiek zechcę”. Pewien znawca biblijnego języka hebrajskiego objaśnia to sformułowanie następująco: „Bez względu na sytuację czy potrzebę (...) Bóg ‛stanie się’ rozwiązaniem danego problemu”. 9 Co to oznaczało dla Izraelitów? Obojętnie, jaką by napotkali przeszkodę i w jak trudnym znaleźliby się położeniu, Jehowa miał się stać wszystkim, co było potrzebne, żeby oswobodzić ich z niewoli i zaprowadzić do Ziemi Obiecanej. Niewątpliwie imię to skłaniało do pokładania w Bogu ufności. Tak samo może oddziaływać na nas (Psalm 9:10). Dlaczego? 10 Zilustrujmy to przykładem. Rodzice wiedzą, jakiej wszechstronności i elastyczności wymaga wychowywanie dzieci. Nieraz w ciągu jednego dnia muszą pełnić funkcje pielęgniarki, kucharza, nauczyciela, wykonawcy kary, sędziego i wielu innych osób. Często bywają przytłoczeni tak szerokim zakresem obowiązków. Widzą, iż dzieci mają do nich pełne zaufanie — nigdy nie wątpią, że tato lub mama potrafią uśmierzyć każdy ból, rozstrzygnąć każdy spór, naprawić każdą zepsutą zabawkę i odpowiedzieć na każde z pytań, które lęgną się bez końca w ich dociekliwych główkach. Nieraz rodzice czują się zakłopotani czy sfrustrowani z powodu swych braków. Mają wrażenie, że do wielu ról zupełnie się nie nadają. 11 Jehowa również jest kochającym Ojcem. Ale w Jego wypadku nie istnieje nic, czym w obrębie swych doskonałych zasad nie mógłby się stać, żeby zapewnić swym ziemskim dzieciom idealną opiekę. A zatem Jego imię, Jehowa, skłania nas do uznania Go za najwspanialszego Ojca, jakiego można sobie wyobrazić (Jakuba 1:17). Mojżesz i wszyscy inni wierni Izraelici szybko się przekonali, że Jehowa postępuje zgodnie ze swym imieniem. Z podziwem i lękiem patrzyli, jak staje się między innymi niezwyciężonym Wodzem, Panem żywiołów, niezrównanym Prawodawcą, Sędzią i Architektem, jak daje im żywność i wodę oraz dba o ich odzież i obuwie. 12 Bóg zatem wyjawił swe imię i wyjaśnił jego znaczenie, co więcej — dowiódł, że działa zgodnie z tym znaczeniem. Bez wątpienia chce, byśmy Go znali. Jak na to reagujemy? Mojżesz pragnął znać Boga. Właśnie to gorące pragnienie ukształtowało jego życie i skłoniło go do nawiązania niezwykle bliskiej więzi z niebiańskim Ojcem (Liczb 12:6-8; Hebrajczyków 11:27). Niestety, niewielu współczesnych mu ludzi okazywało podobną gotowość. Kiedy Mojżesz wymienił imię Jehowy przed faraonem, butny władca Egiptu odparował: „Któż to jest Jehowa?” (Wyjścia 5:2). Nie chciał dowiedzieć się o Nim czegoś więcej. Arogancko zlekceważył Boga Izraela. Postawa taka jest dziś bardzo powszechna. Wskutek tego ludzie nie dostrzegają jednej z najważniejszych prawd — prawdy, że Jehowa jest Panem Wszechwładnym.

-- Książka pt "ZBLIŻ SIĘ DO JEHOWY" [skrót: cl-P], edycja polska z 2002r., strony 8 - 11.


Stephanos, ps. EMET

[.Cyprian.]

[.Cyprian.]

[David77]

.Cyprian.,

Cytat:

Ale litości, czego to dowodzi?!

Ano chociażby tego że każdy wykładowca greki starożytnej powie ci że fraza

ἐγώ εἰμι ὁ ὤν znaczy Ja jestem Ten będący ( istniejący ) co przemawia ze dosłownym tłumaczeniem z tekstu hebrajskiego Będę który Będę . Sorry ale ja cie nie rozumie o co tobie chodzi -Imię Boga masz nie w wersecie 14 ale 15 czy ty tego nie dostrzegasz ?

2 Moj 3 :15 I mówił dalej Bóg do Mojżesza: Tak powiesz synom izraelskim: Pan,( JHWH) Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i tak mnie nazywać będą po wszystkie pokolenia.


To w wersecie 15 Bóg oznajmia swoje imię Mojżeszowi a ten z kolei miał iść do Izraelitów im oznajmić który Bóg posłał go do nich ..

2Moj 3:13 A Mojżesz rzekł do Boga: Gdy przyjdę do synów izraelskich i powiem im: Bóg ojców waszych posłał mnie do was, a oni mnie zapytają, jakie jest imię jego, to co im mam powiedzieć?

Cytat:

ἐγώ εἰμι ος εἰμι=ἐγώ εἰμι ὁ ὤν

Słowa Ego eimi hos eimi Jestem który jestem nigdy nie będą znaczyć Ja jestem Będący . Będący jest tłumaczeniem hebrajskiego czasownika אֶֽהְיֶ֑ה

Cyprian czy ty uważasz że zdanie Jestem który Jestem nie można napisać po hebrajsku ? Jeżeli tak uważasz to bardzo się mylisz , można takie zdanie śmiało napisać z czasownikiem jestem jako orzeczenie domyślne . Skoro jednak tak w tekście pierwotnym nie zostało napisane to były po temu uzasadnione powody .