Forum biblijne

[kursybiblijne]

Dawid

Dawid z hebr. znaczy „Umiłowany”. Największy Król Izraela, za którego panowania królestwo to stało się lokalną potęgą. Człowiek o szczególnej relacji z Bogiem i bogatym życiorysie… Gdy patrzymy na słynne postacie historyczne zastanawiamy się jak to wszystko się zaczęło i co tak naprawdę zadecydowało o jego szczególnej roli w historii. Pierwsze lata Dawida są nieodłącznie związane z zawodem pasterskim. Jak to się odbiło na roli, którą odegrał w historii Izraela?

Dawid Królem

Jego życie zewnętrzne jest opowiadane przez Księgi Kronik i Samuela. Natomiast wewnętrzne odzwierciedlone jest w psalmach, pełnych opisów przyrody i widocznej w nich chwały i potęgi Jahwe.

Był najmłodszym z ośmiu synów Jessego z Betlejem (1 Sm 16,11); prawnukiem wymienianych w genealogii Jezusa Rut i Boaza, człowieka zamożnego i wpływowego (Rt 2,1; Rt 4,21; Rt 4,22). Urodził się, najprawdopodobniej w 1085 p.n.e. zaczął panować po 30 roku życia, najpierw nad sama Judą (1055 r. p. n. e.) 2 Sm 5,4; 1 Kr 2,11; 1 Krn 29,27) nad całym Izraelem siedem lat i sześć miesięcy później (1048 p.n.e).

Zmarł w 1015 przed naszą erą, w wieku 70 lat.
Król Dawid pasterzem

Na początku życia zajmował się wypasywaniem stad Jessego, co pozwalało mu na spokojny kontakt ze światem przyrody, oraz samodzielną medytację modlitwę.

Możemy tu dostrzec pewne podobieństwa z postacią , który w wieku 40 lat spędził pewien czas na pustyni, w ziemi Madianitów, co poprzedziło jego powołanie na profetycznego przywódcę narodu. O kim mowa, tak oczywiście o Mojżeszu.

Podobny etap w swoim powołaniu przeżył św. Paweł, który bezpośrednio z pustyni, po swoim gwałtownym nawróceniu udał się do św. Piotra (Ga 1,17). Etap posługi publicznej poprzedza bowiem u tych postaci czas wewnętrznej formacji i budowania więzi z Bogiem Jahwe.

[Anowi]