Forum biblijne

[Anowi]

Bhakta, wierzysz w zmartwychwstanie?
napisałeś:

Cytat:

Jezus cierpiał w Hadesie, po to, abyśmy my nie musieli iść po śmierci ciała iść do otchłani Hadesu ale iść do Pana, oczekując na wzbudzenie ciała ale już w nowej duchowej postaci:

iść do Pana w jakiej postaci ?

"(...) Szczęśliwi są odtąd umarli, którzy w Panu umierają. Zaprawdę mówi Duch, odpoczną po pracach swoich. Uczynki ich bowiem idą za nimi." Obj. 14:13

w jaki sposób uczynki idą za człowiekiem?

[bhakta Jezusa]

Anowi, ludzie wierzący, gdy umiera ich ciało, dzięki śmierci Jezusa i pobytowi wtedy jego ciała w Hadesie, są zachowani od pójścia do Hadesu i idą do Pana, oczekując pełnego wzbudzenia, w ciałach duchowych, tak jak został w ciele duchowym wzbudzony Pan Jezus. Umarłm w ciele a zmartwychwstał w duchu, podobnie i jego naśladowcy, umierają w ciele a będą ożywieni w duchu, oczekując tego w jakiś sposób u Pana. Taką myśl wyrażał apostoł Paweł w Liście do Filipian 1:23-24 oraz 1 Koryntian 5:4-9

Phi 1:23-25 bw "(23) Albowiem jedno i drugie mnie pociąga: pragnę rozstać się z życiem i być z Chrystusem, bo to daleko lepiej; (24) lecz z drugiej strony pozostać w ciele, to ze względu na was rzecz potrzebniejsza. (25) A to wiem na pewno, że pozostanę przy życiu i będę z wami wszystkimi, abyście robili postępy i radowali się w wierze,"

2Co 5:4-9 bw "(4) Dopóki bowiem jesteśmy w tym namiocie, wzdychamy, obciążeni, ponieważ nie chcemy być zewleczeni, lecz przyobleczeni, aby to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie. (5) A tym, który nas do tego właśnie przysposobił, jest Bóg, który nam też dał jako rękojmię Ducha. (6) Więc też zawsze jesteśmy pełni ufności i wiemy, że dopóki przebywamy w ciele, jesteśmy oddaleni od Pana; (7) gdyż w wierze, a nie w oglądaniu pielgrzymujemy. (8) Jesteśmy więc pełni ufności i wolelibyśmy raczej wyjść z ciała i zamieszkać u Pana. (9) Dlatego też dokładamy starań, żeby, niezależnie od tego, czy mieszkamy w ciele, czy jesteśmy poza ciałem, jemu się podobać."

Co my tutaj takiego mamy w tych wersetach?
Otóż Paweł pragnie odejść, wyjść z ciała i być z Panem. Człowiek wierzący w chwili śmierci idzie do Pana a nie już do Hadesu jak ludzie niewierzący.
Poza tym mamy tu jeszcze o przebywaniu w ciele i wychodzeniu z ciała. Jest tu wyraźnie mowa o tym że człowiejk wierzący żyje nadal po smierci Pana i mało tego idzie do Pana...

[Anowi]

[bhakta Jezusa]

Anowi, ludzie wierzący, którzy zasnęli w śmierci ciała, będąc w jakiś nieznany mi sposób u Pana oczekują wzbudzenia ich ciał jako chwalebnych, duchowych i nieśmiertelnych.
Taki pogląd harmonizuje z wypowiedzią z Filipian 1:24-25 i 2 do Koryntian 5:4-9, gdzie mowa jest o wychodzeniu z ciała w chwili zasypiania w śmierci ciała i pójściu do Pana.
Nie wiem na czym polega to bycia u Pana zanim nastąpi wzbudzenie ich w ciałach duchowych. Jak widać nie musimy wszystkiego dokładnie ze szczególami rozumieć. Dobrze jest czasami mieć odwagę chrześcijańską i powiedzieć, że nie rozumiem czegoś w pełni, bo Pismo nie ujawnia danych szczegółów... Obiektywne czytanie Pisma to branie pod uwagę szerokiego kontekstu biblijnego, a najlepiej kontekstu całej Biblii, a szczególnie pism Nowego Przymierza, gdyż to własnie Nowe Przymierze, gdy Dobra Nowina i Łaska Boża zostałą objawiona przez przyjście Zbawiciela naszego, Pomazańca Jzusa, który śmierć zniszczył, a żywot i nieśmiertelność na jaśnię wywiódł przez Ewangelię (2 Tym. 1:9-10)...

[Jachu]

Dla myślących,-pod rozwagę

Cytat:

Jeden z tematów rozwazań: „Z prochu ziemi” Jedynie nieskończona mądrość i potężna siła Stwórcy mogła w sposób właściwy połączyć różne pierwiastki chemiczne ziemi w odpowiednich proporcjach i składzie umożliwiającym uformowanie organizmu człowieka. Dawid powiedział o sobie, że był stworzony w sposób „straszny i wspaniały” (Psalm 139:14, tłum. z Biblii angielskiej) i im więcej dowiadujemy się o organizmie człowieka, tym pełniej wnikamy w prawdę tego proroczego określenia. Poza złożonością organizmu ludzkiego cudowny jest sposób, w jaki organizm został ożywiony. Nigdy i nigdzie nie określono tego dogłębniej jak w opisie mówiącym o tchnięciu tchu żywota w oblicze stworzonego człowieka, który „stał się duszą żywiącą”. Wielkie prawdy zwykle są proste. Jesteśmy skłonni do przeoczenia rzeczywistych faktów w niepotrzebnym poszukiwaniu ukrytego znaczenia zjawisk, które nie istnieją lub są stwarzane przez naszą wyobraźnię. To że organizm ludzki jest stworzony z prochu ziemi, jest faktem potwierdzonym naukowo. Podobnie dech jest uznany jako niezbędny element życia. Nauka nie kłóci się z Biblią w tym względzie. Obecnie właściwe zrozumienie Biblii jest w harmonii ze wszystkimi potwierdzanymi stwierdzeniami naukowymi dotyczącymi istoty ludzkiej. W tej końcowej części naszego rozważania spojrzymy na punkt widzenia charakterystyczny dla ortodoksyjnych filozofów religijnych. Nauka nigdy nie może być w zgodzie z większością filozofii religijnych, które fałszywie utrzymują, iż oparte są na Biblii. Teologia utrzymuje, że człowiek jest czymś więcej nad to, co mówi o nim Biblia. Stwierdza się, że istnieje coś więcej ponad dech żywota. Pan Bóg jakoby umieścił w istocie ludzkiej coś nieokreślonego, zwanego „duszą nieśmiertelną”, która jakkolwiek przebywa w ciele, po śmierci ciała kontynuuje życie. A zatem, twierdzą teologie, człowiek jest sam w sobie nieśmiertelny, nie może umrzeć, a więc i śmierć nie istnieje. Ta filozofia jest zarówno nienaukowa jak i niebiblijna. Pan Bóg zachowuje dla siebie tajemnicę życia tak, że nie jest dla nas możliwym, aby zrozumieć, w jaki sposób połączenie tchu żywota z ciałem tworzy duszę żyjącą. Niemniej jednak, jasnym jest, że te dwa czynniki są niezbędne do stworzenia duszy żyjącej. Dusza nie jest czymś odrębnym. Nie ma naukowego ani też biblijnego powodu, by uważać, że Stwórca umieścił w ludzkim organizmie coś dodatkowego, niezbędnego do życia, czego nie udzieliłby niższym formom życia na ziemi. Właściwe oddanie oryginalnego tekstu z 1 Mojż. 1:30 wskazuje, że zwierzęta niższego gatunku są tak samo jak człowiek duszami żyjącymi. Wszystkie one zostały uczynione z prochu i wszystkie otrzymały dech żywota. Naukowcy zgodzą się z tym twierdzeniem. Kaznodzieja Salomonowy 3:19-21 potwierdza tę fundamentalną prawdę Pisma Świętego wskazując, że człowiek i zwierzęta posiadają tego samego ducha i w ich śmierci nie ma różnicy. Naukowcy mogą się nie zgodzić z myślą, że człowiek umiera, ponieważ jest grzesznikiem, przestępcą Bożego prawa, lecz uznają oni fakt, że śmierć to rzeczywistość. W porównaniu z nimi może nieliczni tylko teologowie skłonni są zaakcentować w tej kwestii naukę Pisma Świętego. Mogą się oni zgodzić, że człowiek jest grzesznikiem, ale nie zgadzają się z twierdzeniem, że człowiek umiera z powodu grzechu. Śmierć, utrzymują oni, jest jedynie przejściem do innego życia. Kiedy Biblia mówi o śmierci jako karze za grzech, oni utrzymują, że oznacza to jedynie odłączenie od Pana Boga, a nie literalną śmierć, ustanie życia. Tak więc w tym szczególnym aspekcie zagadnienia zgadzamy się bardziej z naukowcami niż z teologami. Nie jest rzeczą dziwną, że Biblia sięga dalej niż odkrycia i wyjaśnienia naukowe. Przede wszystkim Biblia (jako objawienie Bożych zamiarów przy stworzeniu człowieka) mówi nam nie tylko o jego stworzeniu, ale także o jego przyszłości. Naukowcy mogą powiedzieć, że pewnym przeznaczeniem człowieka jest śmierć. Biblia jednak mówi, że nadejdzie wskrzeszenie umarłych (Dzieje Ap. 24:15; Mat. 19:28). Prorok Ijob zapytuje z naukową wręcz poprawnością: „Gdy umrze człowiek, izali żyć będzie?” – Ijoba 14:14. Gdyby Ijob był współczesnym teologiem, powinien byłby zapytać raczej: „Kiedy człowiek wydaje się umierać, czy umiera on naprawdę?” Ijob wiedział, że kiedy człowiek umiera, staje się martwym. Z tym zgadza się nauka. Ijob miał też wiarę, że umarły człowiek ożyje. Pan Jezus potwierdza jego wiarę w swym stwierdzeniu do Marty, kiedy mówił o śmierci jej brata Łazarza: „...choćby też umarł, żyć będzie” – Jan 11:25. Tylko wtedy, gdy przyjmujemy nauki Pisma Świętego dotyczące rzeczywistej śmierci, możemy zrozumieć Boży plan względem przywrócenia życia ukaranemu śmiercią rodzajowi ludzkiemu. Kiedy Pan Bóg stworzył człowieka, ustanowił nad nim prawo, które było proste. Jego prostota jest najlepszym dowodem Bożego autorstwa. Kiedy ludzie ustanawiają prawa, niezbędni są prawnicy do ich interpretacji. Rzadko spotkać można prawnika zdolnego do interpretacji wszystkich praw, które regulować mają życie. Boże prawo przekazane Adamowi było proste. Nie było żadnych nieporozumień, tak więc kiedy Adam złamał to prawo, było to świadome przestępstwo i żądanie kary śmierci. Teraz, jeżeli człowiek nie umiera, nie może być zmartwychwstanie z umarłych; wielka nadzieja zmartwychwstania ukazana w Piśmie Świętym jest nicością. Jeżeli zapłatą za grzech nie jest śmierć, nie byłoby potrzeby, by Pan Jezus umarł i w ten sposób uratował ludzkość od śmierci. Jeżeli człowiek nie umiera, nie ma potrzeby daru życia wiecznego w „Jezusie Chrystusie, Panu naszym” (Rzym. 6:23). Być może, ktoś powie, że musi być w człowieku coś, co nie umiera, gdyż inaczej nie byłoby życia pozagrobowego. Trudność tych ludzi polega na tym samym, co trudność naukowców. Oni nie wierzą (być może, nie są w stanie uwierzyć) w cuda.

Źródło: Na Straży 1989/2/05, str. 37

[Anowi]

[bhakta Jezusa]

Polecam czystą krynicę Słowa Bożego niż filozofię:

Col 2:8-9 bw "(8) Baczcie, aby was kto nie sprowadził na manowce filozofią i czczym urojeniem, opartym na podaniach ludzkich i na żywiołach świata, a nie na Chrystusie; (9) gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości"

1Co 1:19-21 bw "(19) Napisano bowiem: Wniwecz obrócę mądrość mądrych, a roztropność roztropnych odrzucę. (20) Gdzie jest mądry? Gdzie uczony? Gdzie badacz wieku tego? Czyż Bóg nie obrócił w głupstwo mądrości świata? (21) Skoro bowiem świat przez mądrość swoją nie poznał Boga w jego Bożej mądrości, przeto upodobało się Bogu zbawić wierzących przez głupie zwiastowanie."

1Co 2:14 bw "(14) Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać."

[Jachu]

Ze Słowa Bożego:

Mat. 13:9-16
9. Kto ma uszy, niechaj słucha.
10. I przystąpiwszy uczniowie, rzekli mu: Dlaczego mówisz do nich w podobieństwach?
11. A On, odpowiadając, rzekł: Wam dane jest znać tajemnice Królestwa Niebios, ale tamtym nie jest dane.
12. Albowiem temu, kto ma, będzie dane i obfitować będzie: a temu kto nie ma i to, co ma, będzie odjęte.
13. Dlatego w podobieństwach do nich mówię, bo, patrząc, nie widzą, i słuchając, nie słyszą ani nie rozumieją.
14. I spełnia się na nich proroctwo Izajasza, które powiada: Będziecie stale słuchać, a nie będziecie rozumieli; będziecie ustawicznie patrzeć, a nie ujrzycie,
15. Albowiem otępiało serce tego ludu, uszy ich dotknęła głuchota, oczy swe przymrużyli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, i sercem nie rozumieli, i nie nawrócili się, a Ja żebym ich nie uleczył.
16. Ale błogosławione oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą,
(BW)


Mat. 13:34-35
34. To wszystko mówił Jezus do ludu w podobieństwach, a bez podobieństwa nic do nich nie mówił.
35. Aby się wypełniło, co powiedziano przez proroka, gdy mówił: Otworzę w podobieństwach usta moje, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata.
(BW)

[Benjamin Szot]

Wszystko wskazuje na to, że na tym forum są jacyś zakamuflowani jezuici i klerykały, których celem jest jak zwykle sianie fermentu i rozwalenie każdego biblijnego forum. Ich i im podobnych przekonać o czymkolwiek - to próżne zadanie i szkoda na to czasu. Mnie systematycznie opluwają za to, że staram się przekazywać prawdy biblijne i demaskuję ich oszustwa.

[bartek212701]

Anowi, i bhakta Jezusa, poprowadzili niesamowitą dysputę Może teraz każdy napisze czyje słowa go bardziej przekonały ?
Anowi, : 1-0 : bhakta Jezusa,
Dlaczego ? Anowi wyjaśniała każdy przytoczony werset biblijny,a bhakta Jezusa tylko przytaczał. Anowi była kulturalna,a bhakta Jezusa nie bardzo. No i kwestia "cierpienia" i "snu" również Anowi lepiej według mnie to wyjaśniła i połączyła.

[Eutychus]

[bhakta Jezusa]

Drogi Bartku, bardzo szanuję Twoje prawo ocen, ale aby nie być gołoslonym to proszę, abyś swoją tezę że nie wyjaśniam wersetów, które przytaczam ( a z tego co wiem ja tu głównie posługuję sie wersetami i je wyjaśniam) oraz że jestem niekulturalny, proszę abyś pokazał to na podstawie konkretnych przykładów...

[bartek212701]

[nesto]

A w temacie?
Duch Boży wrócił do Boga - tzn. duch Boży, który był w Jezusie i ożywiał go, podobnie jak duch Boży, który był w łotrze.
Obaj w formie duchowej trafili do Boga - w duchu zawierają się emocje, wiedza, wiara itp.
Ciała umarły, duchy wróciły do Boga. Do raju..
Tak to tłumaczę.

ps.
Poproszę o cytaty z Biblii, że Jezus po śmierci przebywał trzy dni w odchłani, piekle itp...

[bartek212701]