Forum biblijne

[KobietaZMagdali]

Reinkarnacja wywodzi się z religii wschodnich. Najkrócej mówiąc, zakłada wiarę w wielokrotne odradzanie się człowieka przez wstępowanie jego duszy po śmierci w nowe ciało. Oznaczałoby to, że możemy dostać nową szansę w kolejnym życiu, jeśli to obecne jest niezbyt udane. Wiara w reinkarnację jest ostatnio dość modna – także wśród słabiej wierzących chrześcijan – jednak Biblia zaprzecza jej obietnicom.

Zwolennicy reinkarnacji próbują udowodnić, że w Izraelu w czasach Jezusa istniała wiara w reinkarnację.

Gdy Jezus zapytał, za kogo uważają Go ludzie, usłyszał, że jedni mają go za Jana Chrzciciela, a inni za Eliasza (por. Mt 16,14). W udzielonej odpowiedzi chodzi jednak o duchową kontynuację misji wielkich proroków. Ludzie nie mogli uważać Jezusa za wcielenie Jana Chrzciciela, gdyż Jezus z Nazaretu i Jan Chrzciciel byli rówieśnikami. Nie mogli też uważać Jezusa za wcielenie Eliasza, gdyż w przekonaniu Żydów Eliasz w ogóle nie umarł (por. 2 Krl 2,11). Natomiast w Ewangelii według św. Jana „powtórne narodziny” (por. J 3,3) to nie narodziny w następnym wcieleniu, ale odrodzenie duchowe (por. 1 P 1,3n; 1 J 3,9).

Gdy uczniowie pytali Jezusa o przyczynę choroby pewnego młodzieńca: „Rabbi, kto zgrzeszył, że się urodził niewidomy – on czy jego rodzice?” (J 9,2) – w pytaniu tym odbijało się przekonanie o jednoznacznym związku cierpienia z grzechem. Natomiast wyznawcy reinkarnacji widzą w tym biblijny dowód na potwierdzenie swojej racji – uczniowie mieliby wierzyć, że człowiek przed urodzeniem, a więc w poprzednim wcieleniu, może zgrzeszyć, za co w kolejnym wcieleniu spotyka go kara. Tymczasem jest to nawiązanie do rabinackich spekulacji, że dziecko może grzeszyć już w stanie prenatalnym. Ten pogląd rabinów znalazł swój wyraz np. w komentarzach do tekstu o walce Ezawa i Jakuba w łonie matki (Rdz 25,22n). Także w tekstach qumrańskich można znaleźć twierdzenie, że Bóg stwarza niektórych ludzi „w nieczystości” (1 QH 4,29; 15,17). W tym właśnie duchu faryzeusze oskarżają dawnego niewidomego, że urodził się w grzechach, a śmie ich pouczać (w.34). Odpowiedź Jezusa jest jednoznaczna – założenie, że każde utrapienie stanowi karę za grzech, jest błędne. Również tego człowieka Bóg ukochał i chce, aby w nim „objawiły się sprawy Boże” (w.3).

Biblijna wizja człowieka całkowicie wyklucza reinkarnację.

W Piśmie świętym ciało nie jest tylko ubraniem, które zrzuca się, aby przyodziać nowe w kolejnej egzystencji. Nie jest ono także „częścią zamienną” czy więzieniem dla wzniosłej duszy, ale integralnym wymiarem osoby ludzkiej. Dlatego w Piśmie świętym człowieka nazywa się słowem basar (ciało, grec. sarks), albo nefesz (dusza, grec. psyche). W tym właśnie sensie Ewangelia Janowa stwierdza: „Słowo stało się ciałem” (sarks egeneto), aby wyrazić rzeczywistość, że Słowo stało się człowiekiem.

Reinkarnacja jest absolutnie nie do przyjęcia dla każdego, kto wyznaje wiarę chrześcijańską.

Reinkarnacji nie da się pogodzić z ewangeliczną nauką, która głosi, że zbawienie – dar Boży w Jezusie – dokonuje się w jednym tylko życiu. Przez stulecia Kościół powtarzał słowa Listu do Hebrajczyków: „Postanowione ludziom raz umrzeć, a potem sąd” (Hbr 9,27). Na Soborze Florenckim (1439 r.) ogłoszono uroczyście, że los człowieka rozstrzyga się raz na zawsze po śmierci.

Życie ludzkie jest niepowtarzalne.

Reinkarnacja odrzucona została także w sposób pośredni przez Sobór Watykański II (1962–65) w Konstytucji dogmatycznej o Kościele (nr 48), w miejscu, w którym stwierdza się, że życie ludzkie jest niepowtarzalne: „A ponieważ nie znamy dnia ani godziny, musimy w myśl upomnienia Pańskiego, czuwać ustawicznie, abyśmy zakończywszy jeden jedyny bieg naszego ziemskiego żywota (por. Hbr 9,27), zasłużyli wejść razem z Panem na gody weselne i być zaliczeni do błogosławionych (por. Mt 25,31-46) ”.

Jan Paweł II pisze o reinkarnacji:
„Objawienie chrześcijańskie wyklucza reinkarnację i mówi o spełnieniu, do którego człowiek jest powołany w czasie jedynego życia ziemskiego. Spełnienie własnego losu osiąga [on] poprzez bezinteresowny dar z siebie samego. Taki [...] dar jest możliwy [...] tylko poprzez spotkanie z Bogiem. [...] Człowiek spełnia się w Bogu dlatego, że Bóg sam do niego przyszedł w swoim Przedwiecznym Synu” (Tertio Millennio Adveniente, 1994 r.).

Według nauki chrześcijańskiej, zbawienie jest darem Boga, który daje się każdemu człowiekowi w Jezusie Chrystusie, zaprasza do przyjęcia łaski Krzyża i Zmartwychwstania. Dlatego Jezus, przeciwstawiając się legalizmowi żydowskiemu, wystąpił zarazem przeciw pretensji człowieka do samozbawienia. Legalizm opiera się z jednej strony na koncepcji świata, w którym nie ma ani miłosierdzia, ani przebaczenia, a z drugiej – na tytanicznym indywidualizmie istoty ludzkiej. Dotyczy to również hinduistycznego i buddyjskiego rozumienia prawa karmy, które niejako spada na człowieka i nikt – poza nim samym w tym lub następnym wcieleniu – nie może go zdjąć. W chrześcijańskim ujęciu zbawienia nawet cały szereg żywotów ziemskich nie wystarczy, aby człowiek oczyścił siebie i osiągnął swe przeznaczenie. Chrześcijaństwo wyklucza samozbawienie, głoszone przez reinkarnację, bo jedynym naszym Zbawicielem jest Jezus Chrystus.

Roman Zając
Artykuł jest skrótem tekstu, który ukazał się na www. kosciol.pl, jako odpowiedź na pytanie internauty. Autor artykułu jest biblistą i demonologiem z KUL-u

http://www.katolik.pl/rei...040,416,cz.html

[ShadowLady86]

Żydzi również wierzyli w reinkarnację. Pisze o tym między innymi Józef Flawiusz.

Czyż nie wiecie, że ludzie, którzy schodzą ze świata zgodnie z prawem natury i oddają dług otrzymany od Boga, kiedy dawca pragnie go odebrać, osiągają chwałę wieczną, domy i rodziny ich mają bezpieczne trwanie, dusze zaś pozostają czyste i posłuszne i otrzymują najświętsze miejsce
w niebie, skąd po upływie wieków znów wstępują w nieskazitelne ciała? [Wojna Żydowska, Księga III, rozdział 8,5]

Faryzeusze prowadzą życie wstrzemięźliwe i unikają wszelkich uciech, kierując się tym, co rozum uznał za dobre, i usilnie starając się przestrzegać jego nakazów. Sędziwym wiekiem otaczają wielką czcią i nie odważają się sprzeciwiać temu, co oni wprowadzili. Choć mniemają, że wszystkim rządzi los, nie odmawiają woli ludzkiej samoistnego działania, gdyż Bóg postanowił oddzielić od siebie zrządzenia losu i wolę ludzką, tak że każdy według swego upodobania może iść bąź drogą występku, bądź drogą cnoty. Wierzą także, że dusze mają moc nieśmiertelną, a ci którzy pędzą cnotliwe lub występne życie, odbierają w podziemiu nagrodę lub karę. Dusze pierwszych mają możność powrotu do życia, drugich zaś na wieki pozostają zamknięte w więzieniu. [Dawne Dzieje Izraela, Ksiega XVIII, rozdział 1,3.]

O wędrówce dusz pisał też Filon Aleksandryjski.

Dyskusja na temat reinkarnacji w Biblii/ Judaizmie toczyła się swego czasu w TYM temacie.

Cytatem najbardziej wskazującym, że w Judaizmie wierzono w reinkarnację, jest fragment:

(1) /Jezus/ przechodząc obok ujrzał pewnego człowieka, niewidomego od urodzenia. (2) Uczniowie Jego zadali Mu pytanie: Rabbi, kto zgrzeszył, że się urodził niewidomym - on czy jego rodzice? [J 9:1-2]

Skoro niewidomy był takim od urodzenia, a apostołowie biorą pod uwagę, że jego ślepota jest karą za jego grzech... to znaczy, że musiał zgrzeszyć przed urodzeniem w poprzednim życiu.

W reinkarnacje wierzył między innymi Orygenes. W TYM poście podałam cytaty.

[RN]

[amiko]

W duchu pielgrzymujemy-inkarnujemy się na Ziemi,tak jest napisane w 2 Kor.5.1-10..

Te historie zostały naukowo zbadane i potwierdzają istnienie reinkarnacji:Reinkarnacja regresja 1/11 PL - LINK

[Anowi]

[amiko]

[.Cyprian.]

[ShadowLady86]

[veteran]

[ShadowLady86]

[veteran]

Nie powinnaś się wypowiadać w temacie o którym nie masz żadnego pojęcia.

Razem z RN powinnaś natychmiast zostać zdegradowana do roli zwykłego użytkownika.

Bardzo proszę o powstrzymanie się od tego typu wypowiedzi !
Twoim "zadaniem" jest merytoryczczna dyskusja o poruszanym w temacie problemie, a nie ocena administracji !

[RN]

Wskazany przez Shadow Lady fragment w miejscu, kiedy Żydzi zapytują się, czy ''on zgrzeszył, że się taki urodził'', powoduje, że nasuwa się sugestia jakiegoś wcześniejszego wcielenia.
Jak bowiem płód mógł zgrzeszyć ?

[RN]

[veteran]

Nie pytałem ciebie o nic więc się nie odzywaj.

Moderacja jest po to, aby się odzywać i pilnować porządku !
Jeśli nie podobają Ci się zasady tu panujące, proszę nie wchodzić na forum !
Za niestosowne komentarze otrzymujesz warna.

[RN]

Inne miejsca nawiązujące do reinkarnacji w NT.

14
1 W owym czasie doszła do uszu tetrarchy Heroda2 wieść o Jezusie. 2 I rzekł do swych dworzan: «To Jan Chrzciciel. On powstał z martwych i dlatego moce cudotwórcze w nim
działają».

(27) Potem Jezus udał się ze swoimi uczniami do wiosek pod Cezareą Filipową. W drodze pytał uczniów: Za kogo uważają Mnie ludzie? (28) Oni Mu odpowiedzieli: Za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za jednego z proroków.

(7) O wszystkich tych wydarzeniach usłyszał również tetrarcha Herod i był zaniepokojony. Niektórzy bowiem mówili, że Jan powstał z martwych; (8) inni, że Eliasz się zjawił; jeszcze inni, że któryś z dawnych proroków zmartwychwstał.

To, że wierzono dawniej w reinkarnację - która dla kościoła stanowiła poważny problem - świadczy chociażby dekret wydany na soborze konstantynopolitańskim w 553 r., który ostro potępiał wiarę w wędrówkę dusz.
Oto treść'
''Każdy kto popiera fałszywą naukę o preegzystencji duszy i wypływający stąd dziwaczny pogląd o jej powtórnym powrocie, zostanie obłożony klątwą kościelną.''