Forum biblijne

[tom68]

Tu też jest jasno napisane że sąd nad duszą czyli człowiekiem będzie dopiero w dzień sądu a nie po śmierci -:)

Dz.17:31: dlatego ze wyznaczyl dzien, w ktorym sprawiedliwie bedzie sadzic swiat przez Czlowieka, ktorego na to przeznaczyl, po uwierzytelnieniu Go wobec wszystkich przez wskrzeszenie Go z martwych".

BW

[Albertus]

Cytat:

bo skoro Jezus na ziemi byl Bogiem to dlaczego powiedzial jednenu czlowiekowi by nie nazywal Go dobrym bo dobry jest tylko Bog ......

Odpowiada na to Pismo święte:

1) Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. (2) Ono było na początku u Boga. (3) Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. (4) W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, (5) a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. (6) Pojawił się człowiek posłany przez Boga - Jan mu było na imię. (7) Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. (8) Nie był on światłością, lecz /posłanym/, aby zaświadczyć o światłości. (9) Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. (10) Na świecie było /Słowo/, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. (11) Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. (12) Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego - (13) którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. (14) A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.

Gdy odwieczne Słowo stało się ciałem stało się prawdziwy Człowiekiem synem człowieka - Maryi i jako prawdziwy Człowiek jest niższy od Ojca w zakresie swego człowieczeństwa ale nie przestał być prawdziwym Bogiem choć trwał w uniżeniu aż do swojej śmierci na krzyżu:

Flp2:

(1) Jeśli więc jest jakieś napomnienie w Chrystusie, jeśli - jakaś moc przekonująca Miłości, jeśli jakiś udział w Duchu, jeśli jakieś serdeczne współczucie - (2) dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, (3) a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie. (4) Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich! (5) To dążenie niech was ożywia; ono też było w Chrystusie Jezusie. (6) On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, (7) lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, (8) uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej. (9) Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, (10) aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych. (11) I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM - ku chwale Boga Ojca.

Skoro Jezus sam siebie uniżył to znaczy że wcześniej nie był uniżony.

Skoro trwał w uniżeniu i posłuszeństwie aż do śmierci to znaczy że teraz jest znów wywyższony.

[tom68]

Jezus na czas pobytu na ziemi przyjal nature ludzka, swoja boskosc w pelni otrzymal z powrotem od Ojca dopiero po zmartwychwstaniu ... np. Jezus na ziemi czyni cuda bo wierzy doskonale w Ojca .

Flp 2:5-11
5. To dążenie niech was ożywia; ono też było w Chrystusie Jezusie.
6. On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem,
7. lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka,
8. uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci - i to śmierci krzyżowej.
9. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię,
10. aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich i podziemnych.
11. I aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest PANEM - ku chwale Boga Ojca.
(BT)

[Albertus]

Cytat:

Jezus na czas pobytu na ziemi przyjal nature ludzka, swoja boskosc w pelni otrzymal z powrotem od Ojca dopiero po zmartwychwstaniu ...

To jak Jezus mógł odbudować Świątynię swego ciała skoro od śmierci aż do swojego zmartwychwstania rzekomo nie istniał?:

J2: (18) W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz? (19) Jezus dał im taką odpowiedź: Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo. (20) Powiedzieli do Niego Żydzi: Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?21) On zaś mówił o świątyni swego ciała. (22) Gdy więc zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.

[tom68]

Jezus wie z proroctw że Bóg Ojciec wzbudzi Go z martwych trzeciego dnia i o tym mówi np Znak Jonasza itp.
Ty jesteś moim Synem – Ja cię dziś zrodziłem – Psalm 2

[Albertus]

[tom68]

Jezus wszystko ma od Boga Ojca to tez jest w ew Jana jak i w innych ewangeliach

Jan. 5,19 Tedy Jezus odezwał się i rzekł im: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam,
nie może Syn sam od siebie nic czynić, tylko to, co widzi, że Ojciec czyni;
co bowiem On czyni, to samo i Syn czyni.

Mat.11,27 Wszystko zostało mi przekazane przez Ojca mego i nikt nie zna Syna
tylko Ojciec, i nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić.
BW

[Albertus]

A tak z ciekawości zapytam:

Obecnie Jezus jest Bogiem równym Ojcu?

A Duch Święty jest Bogiem?

[tom68]

Zasady wiary Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego


BÓSTWO (TRÓJCA)

Bóg jest jeden: Ojciec, Syn i Duch Święty, jedność trzech wiekuiście współistniejących osób. Bóg jest nieśmiertelny, wszechmogący, wszechwiedzący, przewyższający wszystko i zawsze istniejący. Jest On nieskończony i niepojęty przez ludzkie zrozumienie, a jednak znany dzięki objawieniu samego siebie. Godzien jest wiecznej czci, uwielbienia i służby całego stworzenia.

5 Mojż. 6,4; Mat. 28,19; 2 Kor. 13,13; Efez. 4,4-6; 1 Piotra 1,2; 1 Tym. 1,17; Obj. 14,7.

BÓG OJCIEC

Bóg wieczny, Ojciec, jest Stworzycielem, Źródłem, Wspomożycielem i Władcą całego stworzenia. Jest On sprawiedliwy i święty, miłosierny i dobrotliwy, nieskory do gniewu i obfitujący w niezachwianą miłość i wierność. Przymioty i przejawy mocy ukazane w Synu i Duchu Świętym są także objawieniami Ojca.

1 Mojż. 1,1; Obj. 4,11; 1 Kor. 15,28; Jan 3,16; 1 Jana 4,8; 1 Tym. 1,17; 2 Mojż. 34,6.7; Jan 14,9.

BÓG SYN

Bóg wieczny, Syn, ucieleśnił się w postaci Jezusa Chrystusa. Przez Niego zostały stworzone wszystkie rzeczy, objawiony został charakter Boży, dokonane zostało zbawienie ludzkości i osądzony został świat. Na wieki prawdziwy Bóg stał się także prawdziwym człowiekiem, Jezusem Chrystusem. Poczęty z Ducha Świętego, zrodzony został przez dziewicę Marie. Żył i doświadczał wszelkich pokus jako istota ludzka, dał jednak przykład doskonałej sprawiedliwości i miłości Boga. Przez cuda ukazał moc Bożą i zaświadczył, że jest obiecanym przez Boga Mesjaszem. Cierpiał i dobrowolnie zmarł na krzyżu za nasze grzechy i w naszym zastępstwie; powstał z martwych i wstąpił do nieba, aby podjąć służbę w świątyni niebiańskiej w naszej intencji. Powróci znowu w chwale, aby dokonać ostatecznego wybawienia swego ludu i wszystko odnowić.

Jan 1,1-3.14; Kol. 1,15-19; Jan 10,30; 14,9; Rzym. 6,23; 2 Kor. 5,17-19; Jan 5:22; Łuk. 1,35; Filip. 2,5-11; 1 Kor. 15,3.4; Hebr. 8,1.2; Jan 14,1-3.

BÓG DUCH ŚWIĘTY

Bóg wieczny, Duch, współdziałał z Ojcem i Synem w dziele stworzenia, ucieleśnienia i odkupienia. To On inspirował pisarzy Pisma Świętego. On napełnił życie Chrystusa mocą. Działa na człowieka i przekonuje go, a tych, którzy odpowiadają na Jego działanie, odnawia i przemienia na podobieństwo Boga. Posłany przez Ojca i Syna, aby zawsze pozostać z Jego dziećmi, przekazuje Kościołowi dary duchowe, obdarzając go mocą świadczenia o Chrystusie, i w zgodności z Pismem Świętym prowadzi do całkowitej prawdy.

1 Mojż. 1,1.2; Łuk. 1,35; 4,18; 2 Piotra 1,21; Dz. Ap. 10,38; 2 Kor. 3,18; Efez. 4,11.12; Dz. Ap. 1,8;
Jan 14,16-18.26; 15,26.27; 16,7-13.

Przekład z wersji angielskiej (teksty biblijne mogą się nieznacznie różnić
od wersji oryginalnej w związku ze specyfiką języka polskiego).
„Fundamental Beliefs of Seventh-day Adventist”,
w: „Seventh-day Adventist Church Manual”,
General Conference of Seventh-day Adventist, Silver Spring 1990,
oraz General Conference of Seventh-day Adventist, St. Louis 2005.

http://www.adwent.pl/index.php

Ps : Każdy wyznawca ma prawo do własnych poglądów w sprawach sumienia i interpretacji Biblii przy zachowaniu zasad wiary K ADS

[daglezja77]

[Albertus]

[Albertus]

[tom68]

Jezus mówi że śmierć człowieka to rodzaju snu a nie bytowanie samej duszy w jakiś zaświatach poza tym Łazarz też nic nie mówi że był duchem w czasie śmierci gdzieś w niebie lub piekle -:)

Jan. 11:11-14
11. To powiedział, a potem rzekł do nich: Łazarz, nasz przyjaciel, zasnął; ale idę zbudzić go ze snu.
12. Tedy rzekli uczniowie do niego: Panie! Jeśli zasnął, zdrów będzie.
13. Ale Jezus mówił o jego śmierci; oni zaś myśleli, że mówił o zwykłym śnie.
14. Wtedy to rzekł im Jezus wyraźnie: Łazarz umarł,
(BW)

[Lukian]

więc skoro Jezus nie istniał po swojej śmierci to co stało się z Trójca?

[daglezja77]