Forum biblijne

[Henryk]

[Luba]

[Henryk]

[Luba]

[Luba]

[Henryk]

[Luba]

[Henryk]

[RM]

Pierwszy, i chyba najistotniejszy krok, warunkujący duchowy rozwój mężczyzny, to odrzucenie patriarchatu i całego dziedzictwa, jakie ten niesie ze sobą.

Jednak, aby odrzucić patriarchat, trzeba wpierw zrozumieć, co to jest i skąd się wzięło.
Kiedy kobieta i mężczyzna spożyli owoc poznania dobra, odkryli inny świat, niż ten, którego doświadczali w ogrodzie. Świat natury jest oparty na kulcie siły i podporządkowania. Silny dominuje, słabszy się podporządkowuje. Mężczyzna był i jest silniejszy fizycznie, dlatego w rzeczywistości opartej na kierowaniu się dobrem, podporządkował sobie kobietę. Mężczyzna stał się wszystkim, kobieta nikim. To podporządkowanie poszło tak daleko, że w pismach czytamy:...Irad zaś zrodził Mechujaela, a Mechujael zrodził Metuszaela, a Metuszael zrodził Lamecha.... - zatem to mężczyznom było przypisywane rodzenie dzieci. O konsekwencjach pójścia drogą poznania dobra, Bóg przestrzegał kobietę:...ku mężowi twemu pociągać cię będą pragnienia twoje, on zaś będzie panował nad tobą...
Najważniejszą cechą patriarchatu jest, iż powstał jako jeden z pierwszych i podstawowych skutków zbłądzenia człowieka, zatem oczywistym jest, że każdy kto utwierdza patriarchalny porządek, umacnia grzech i oddala ludzi od ogrodu, w którym czeka Ojciec.
Wszyscy mamy swoje korzenie w patriarchalnym myśleniu. Wszystkie znane mi kościoły zbudowane są na patriarchalnym porządku i promują patriarchalne myślenie. Nawet feminizm, czy koncepcja parytetów, czyli równego dzielenia stanowisk pomiędzy mężczyzn i kobiety, są jedynie wariantami patriarchatu.

Patriarchat odebrał kobietom godność, zdewaluował świat ich wartości, uprzedmiotowił kobiety, narzucając im role służące rozrywce mężczyzn (np. prostytutek) i pozbawił prawa do zabierania głosu. Świat wartości kobiet, oparty na szeroko i głęboko rozumianym macierzyństwie został zdewaluowany, a kobiety zajmujące się domem, wychowaniem dzieci i dbaniem o rodzinę, są pogardzane. Tymczasem, to chyba jest oczywiste dla wszystkich, największym zadaniem i wyzwaniem dla człowieka, jest wychowanie potomstwa.

Patriarchat jest, w mojej ocenie, najistotniejszą przyczyną, dla której ludzie nie rozumieją pism, ale przede wszystkim nie rozumieją Jezusa - jego nauczania. Patriarchat postawił w centrum mężczyznę i całkowicie zmarginalizował kobietę, co generuje konsekwencje w takiej postaci, iż Prawda jest rozumiana jedynie fragmentarycznie, cząstkowo. Brakuje ludziom poznania i zrozumienia tej części prawdy, która jest oparta na przekazie żeńskim. Np. kto dzisiaj rozumie o co chodzi w poniższym fragmencie: I zaprosił go pewien faryzeusz, aby z nim jadł. Wszedłszy tedy do domu tego faryzeusza, zasiadł do stołu. A oto pewna kobieta z tego miasta, grzesznica, dowiedziawszy się, iż zasiada przy stole w domu faryzeusza, przyniosła alabastrowy słoik olejku. I stanąwszy z tyłu u jego nóg, zapłakała, i zaczęła łzami zlewać nogi jego i włosami swojej głowy wycierać, a całując jego stopy, namaszczała je olejkiem. Ujrzawszy to faryzeusz, który go zaprosił, mówił sam w sobie: Gdyby ten był prorokiem, wiedziałby, kim i jaka jest ta kobieta, która go dotyka, bo to grzesznica. Na to Jezus rzekł do niego: Szymonie, mam ci coś do powiedzenia. A ten mówi: Powiedz, Nauczycielu! Pewien wierzyciel miał dwóch dłużników. Jeden był dłużny pięćset denarów, a drugi pięćdziesiąt. Pewien wierzyciel miał dwóch dłużników. Jeden był dłużny pięćset denarów, a drugi pięćdziesiąt. A gdy oni nie mieli z czego oddać, obydwom darował. Który więc z nich będzie go bardziej miłował? A Szymon odpowiadając, rzekł: Sądzę, że ten, któremu więcej darował. A On mu rzekł: Słusznie osądziłeś. I zwróciwszy się do kobiety, powiedział Szymonowi: Widzisz tę kobietę? Wszedłem do twojego domu, a nie dałeś wody dla nóg moich; ona zaś łzami skropiła nogi moje i włosami swoimi wytarła. Nie pocałowałeś mnie; a ona, odkąd wszedłem, nie przestała całować nóg moich. Głowy mojej oliwą nie namaściłeś; ona zaś olejkiem namaściła nogi moje. Dlatego powiadam ci: Odpuszczono jej liczne grzechy, bo bardzo miłowała.

Poznawanie prawdy wiedzie poprzez relację jedności mężczyzny i kobiety. Relację, w której mężczyzna i kobieta dopełniają się nawzajem i ubogacają nawzajem swoim poznaniem. Dlatego, warunkiem duchowego rozwoju jest, aby mężczyzna potrafił słuchać kobiety i trwać w świadomości, że Bóg mówi do niego przez jego żonę. Nawet jeśli w pierwszym odruchu wydaje mu się, że to co mówi kobieta jest głupie, to niech wspomni na słowa:...upodobało się Bogu zbawić wierzących przez głupie zwiastowanie... Zdolność do słuchania kobiety ma swoje źródło w naśladowaniu Jezusa: I nie czyńcie nic z kłótliwości ani przez wzgląd na próżną chwałę, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie. Niechaj każdy baczy nie tylko na to, co jego, lecz i na to, co cudze. Takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w Chrystusie Jezusie, który chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu, lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej. Powyższy tekst jest do mężczyzn, ponieważ daje obraz Chrystusa będącego głową męża, a mąż wg tego samego schematu jest głową żony. Zatem istotnym wyzwaniem dla mężczyzny, który pragnie się duchowo rozwijać, jest uczenie się postawy sługi. Mąż tej postawy uczy się w relacji z żoną. Ażeby było jasne, kobieta nie uczy się postawy sługi w relacji z mężem, ale w relacji z dziećmi, jak napisał Paweł:...lecz dostąpi zbawienia przez macierzyństwo... Pisząc w ten sposób, nie sugeruję, aby kobietą była wyniosła i pogardzała mężem. Piszę jedynie o tym, że kobieta i mężczyzna osiągają swoje poznanie prawdy w różny sposób, a następnie pozostając w bliskiej więzi, dzielą się tym wzajemnie.

O odbudowie autorytetu kobiety sporo już pisałem. Wspomnę jedynie tutaj, że patriarchalne myślenie mężczyzn, jest główną przeszkodą w odbudowywaniu autorytetu kobiety.
Ważne jest także to, iż w Pnp, nie ma śladu zależności patriarchalnych w relacji Oblubieńca i Oblubienicy. Oboje są przez autora ukazywani z perspektywy autorytetu i potencjału, jaki oboje posiadają z bożego nadania.

Mąż w relacji z żoną, uczy się oczyszczania swojego umysłu ze śmieci. Budując relację z żoną na fundamencie nauczania Jezusa, wiele razy zostaje skonfrontowane jego myślenie z prawdą. Myślenie patriarchalne nie poddaje się korekcie i sztywno upiera się przy swojej racji, co najczęściej skutkuje tym, że mąż i żona oddalają się od siebie i ich relacja zostaje zubożona. Pisałem już tutaj o rozróżnianiu tego co ubogaca i zbliża, od tego, co zubaża i rozprasza. To właśnie postawę patriarchalną cechują owoce kojarzące się ze zubażaniem i rozpraszaniem. Paweł pisał:...Biskup zaś ma być nienaganny, mąż jednej żony.. i ...Diakoni niech będą mężami jednej żony... i ...ustanowił po miastach starszych, jak ci nakazałem, takich, którzy są nienaganni, są mężami jednej żony... Dlaczego tak?, żeby prawda pochodząca od Boga, nie doznawała przeszkody.

[Luba]

[RM]

[Luba]

[RM]

Luba,
od wielu lat poszukiwałem mentora. Kogoś, z kim mógłbym bez ograniczeń przedyskutować nurtujące mnie kwestie. Nie znalazłem. W końcu zacząłem się orientować, że takiej osoby nie ma, ponieważ ludzie których spotykałem, nie posiadali potencjału do wydostania się poza ramki. Dlatego zacząłem pisać na forach internetowych, z pośród których, na tym piszę już od 6 lat.
To bardzo trudne jest, aby pisać w sposób odpowiedzialny o sprawach, które rodzą się w umyśle i nie ma z kim tego krytycznie przedyskutować. Trudne to jest, aby przekazywać określone treści w sposób bezpieczny, czyli taki, który nie zabija. Dlatego uznałem Pnp za najlepszy fundament do dzielenia się prawdą, a małżeństwo za najlepszy warsztat do praktykowania prawdy.
Człowiek ma tak, a może tylko ja, że z niecierpliwością wygląda owoców i oczekuje uznania. Zamiast tego doświadcza pustyni i odrabia kolejne lekcje z tematów obejmujących cierpliwość i uczenie się postawy sługi.
Będzie tak, zgodnie ze słowami Boga, skierowanymi do kobiety w ogrodzie:
powstanie potomstwo Ewy- kobiety, które odkryją i poznają swoje duchowe dziedzictwo oraz autorytet, jaki posiadają z bożego nadania. One zdefiniują i wyznaczą okręg potencjału kobiety, który w pismach nazywany jest macierzyństwem. Zostanie odbudowana wartość kobiet i ich duchowe dziedzictwo. Mężczyźni zrozumieją, że siła fizyczna, którą posiadają, służy tylko i wyłącznie do ochraniania kobiety oraz macierzyństwa, i nigdy nie jest skierowana przeciwko kobiecie. Siła mężczyzn nie może nigdy i pod żadnym pozorem stanowić zagrożenia dla kobiety. Poprawnie ukierunkowana siła mężczyzn spowoduje, że ci zrozumieją i zaczną się wycofywać z angażowania własnej siły w walkę, rywalizację i dążenie do dominacji. Kobiety zaczną doświadczać bezpieczeństwa w pielęgnowaniu macierzyństwa i radości z doświadczania jej wspaniałości. Źródłem ich bezpieczeństwa będzie to, że siła mężczyzn przestanie stanowić dla nich zagrożenie, a stanie się azylem dla macierzyństwa. To doprowadzi do stanu, w którym mężczyźni zaczną odkrywać głębię swojej męskości, a kobiety bogactwo swojej kobiecości. Człowiek pozna, jaką obfitość i bogactwo rodzi łączenie się mężczyzny i kobiety, jak wspaniale dopełniają się do kompletności męskość i kobiecość, czyli olibanum i mirra. Zostanie zdeptana głowa Węża i obnażona cała mistyfikacja oparta na kłamstwie i powielaniu błędów. Żyję nadzieją, iż tego doczekam.
Luba, to kobieta jest inspiracją dla mężczyzny. Dla kobiety inspiracją jest macierzyństwo i macierzyństwa szczególna cecha, czyli zdolność do rodzenia dzieci - dawanie życia. Może być tak, iż przez jakiś czas, to co piszę i pisałem, będzie dla Ciebie inspirujące, ale odkryjesz, że to za mało. Pozdrawiam ciepło i do usłyszenia. RM.

[Luba]

[Listek]