Forum biblijne Strona Główna Forum biblijne
FORUM ZOSTAŁO PRZENIESIONE. ZAPRASZAMY www.biblia.webd.pl

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  DownloadDownload

Poprzedni temat «» Następny temat
Izaak
Autor Wiadomość
booris

Wyznanie: Dub & Motocykl
Pomógł: 180 razy
Dołączył: 17 Kwi 2015
Posty: 3027
Skąd: Amsterdam,Londyn,Barcelona
Wysłany: 2018-09-27, 20:44   

George napisał/a:
Jeśli widzicie to co ja widzę, to oczywistym jest że imię Jakuba / Izraela ma znaczenie
WYŁUDZACZ, UZURPATOR, OSZUST

To,ze mial takie cechy charakteru,nie jest wykladnikiem znaczenia jego imienia.
_________________
Mówię tylko do tych którzy chcą mnie słuchać
Ci którzy nie chcą nie obchodzą mnie
Po co mam czas tracić na mówienie do ściany
Ściana i tak zawsze swoje wie

https://www.youtube.com/watch?v=Hbq5UyaM8sk
 
 
George 


Wyznanie: NAZAREJCZYK
Pomógł: 23 razy
Dołączył: 02 Paź 2014
Posty: 1463
Wysłany: 2018-09-27, 20:47   MAJĄTEK A NIE BŁOGOSŁAWIEŃSTWO

Jachu napisał/a:
Biedaczek ten Ezaw,odjęło mu rozum,czy też miał "w nosie"pierworodztwo .Kto normalny by tak postąpił ??? :aaa:


http://www.nastrazy.pl/dr.../sprzedanie.htm



Według Biblii Ezaw oddał zazdrosnemu o majątek Jakubowi tylko prawo syna pierworodnego do tego majątku,

A NIE BŁOGOSŁAWIEŃSTWO :)

Kto by tak postąpił ???

Napewno Chrystus !!!

Jeśli rozumiesz J.... to co czytasz, to Rozdział 27 właśnie nam mówi że Jakubowi wcale na Błogosławieństwie Bożym nie zależało.

A cały ten poroniony pomysł wykradzenia od Boga błogosławieństwa zawdzięczał swojej krótkowzrocznej matce, i obojgu im się za to porządnie po d... dostało.
_________________
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

”Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go, ze został oszukany"
Mark Twain
 
 
George 


Wyznanie: NAZAREJCZYK
Pomógł: 23 razy
Dołączył: 02 Paź 2014
Posty: 1463
Wysłany: 2018-09-27, 21:00   

booris napisał/a:
George napisał/a:
Jeśli widzicie to co ja widzę, to oczywistym jest że imię Jakuba / Izraela ma znaczenie
WYŁUDZACZ, UZURPATOR, OSZUST

To,ze mial takie cechy charakteru,nie jest wykladnikiem znaczenia jego imienia.



Jakub(hebr.arab.- „pięta” ale też ”oszust”.), nazywany też Izraelem (hebr.יִשְׂרָאֵל- Israel „Walczący z Bogiem”) –patriarchabiblijny, którego dzieje przedstawiaKsięga Rodzaju.

http://waskadroga.pl/tym-razem-o-jakubie/

Jakub był synemIzaakaiRebeki, bratem-bliźniakiemEzawa. Walczył z bratem już włoniematki, coJahwe objaśnił REBECE przed ich Narodzeniem słowami „Dwa narody są w twym łonie, dwa odrębne ludy wyjdą z twych wnętrzności; jeden będzie silniejszy od drugiego, starszy będzie sługą młodszego” (Rdz25,23).


—————————-

Proszę nie mylić imienia:

Jakub / Jacob,

z imieniem

Jakub / James
_________________
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

”Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go, ze został oszukany"
Mark Twain
 
 
George 


Wyznanie: NAZAREJCZYK
Pomógł: 23 razy
Dołączył: 02 Paź 2014
Posty: 1463
Wysłany: 2018-09-27, 21:07   

booris napisał/a:
George napisał/a:
Jeśli widzicie to co ja widzę, to oczywistym jest że imię Jakuba / Izraela ma znaczenie
WYŁUDZACZ, UZURPATOR, OSZUST

To,ze mial takie cechy charakteru,nie jest wykladnikiem znaczenia jego imienia.



Jeśli Jakub miał takie cechy charakteru, to napewno nie zasługiwał on na Boże Błogosławieństwo.

Poniważ bezgrzeszność była podstawą do jego otrzymania.

Czy pamiętasz co mówił Bóg do Abrahama ?
_________________
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

”Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go, ze został oszukany"
Mark Twain
 
 
Jachu 
cichy,pokorny

Pomógł: 445 razy
Wiek: 93
Dołączył: 09 Lis 2008
Posty: 10693
Skąd: Śląsk
Wysłany: 2018-09-27, 21:38   

George napisał/a:
booris napisał/a:
George napisał/a:
Jeśli widzicie to co ja widzę, to oczywistym jest że imię Jakuba / Izraela ma znaczenie
WYŁUDZACZ, UZURPATOR, OSZUST

To,ze mial takie cechy charakteru,nie jest wykladnikiem znaczenia jego imienia.



Jeśli Jakub miał takie cechy charakteru, to na pewno nie zasługiwał on na Boże Błogosławieństwo.

Ponieważ bezgrzeszność była podstawą do jego otrzymania.

Czy pamiętasz co mówił Bóg do Abrahama ?


Twierdzisz zatem,że Jakub oszukał Boga ???, że Bóg "klepnął " tę transakcję i "biedny" Ezaw został "na lodzie" ??? :aaa: :aaa: :aaa:

Powtórzę: Hebr. 12:16
16. Żeby nikt nie był rozpustny lub lekkomyślny jak Ezaw, który za jedną potrawę sprzedał pierworodztwo swoje.
(BW)
_________________
(36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz.
 
 
George 


Wyznanie: NAZAREJCZYK
Pomógł: 23 razy
Dołączył: 02 Paź 2014
Posty: 1463
Wysłany: 2018-09-27, 22:41   Faryzeusz Paweł, i EZAW

Jachu napisał/a:
George napisał/a:
booris napisał/a:
George napisał/a:
Jeśli widzicie to co ja widzę, to oczywistym jest że imię Jakuba / Izraela ma znaczenie
WYŁUDZACZ, UZURPATOR, OSZUST

To,ze mial takie cechy charakteru,nie jest wykladnikiem znaczenia jego imienia.



Jeśli Jakub miał takie cechy charakteru, to na pewno nie zasługiwał on na Boże Błogosławieństwo.

Ponieważ bezgrzeszność była podstawą do jego otrzymania.

Czy pamiętasz co mówił Bóg do Abrahama ?


Twierdzisz zatem,że Jakub oszukał Boga ???, że Bóg "klepnął " tę transakcję i "biedny" Ezaw został "na lodzie" ??? :aaa: :aaa: :aaa:

Powtórzę: Hebr. 12:16
16. Żeby nikt nie był rozpustny lub lekkomyślny jak Ezaw, który za jedną potrawę sprzedał pierworodztwo swoje.
(BW)


I znów zwodniczy cytat z FARYZEUSZA PAWŁA :(

Kiedyś już pisałem coś niecoś o tej 'ochronie', i Błogosławieństwie podobno skradzionym przez Jakuba, pozwolę sobie więc to tu jeszcze raz wkleić:

"Czy naprawdę myślicie że Jakubowi udało się wykraść 'Błogosławieństwo' przygotowane dla jego brata - Ezawa / Edomu, błogosławieństwo które jak pisze Biblia, przekazywane było z ojca na Pierworodnego Syna, i to w obecności Boga (Ks. Rodz.27:7)? Zaraz zobaczymy.

Mark Twain powiedział kiedyś:

”Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go, że zostal oszukany"


Zobaczymy czy mnie się to uda, czy potrafię przekonać tych którzy wierzą że Jakubowi udało się wykraść Boże Błogosławieństwo, że zostali oni wpuszczeni w maliny - po prostu przez Żydów oszukani.

Spójrzmy na tą historię jeszcze raz.

Biblia wyraźnie pisze że PRZYWILEJ SYNA PIERWORODNEGO, który w czasach Patryjarchów należał się SYNOWI KTÓRY SIĘ PIERWSZY URODZIŁ, składał się z dwóch części:

Pierwszą częścią był MATERIALNY SPADEK po ojcu (trochę ZWODNICZO przetłumaczony na język polski jako PIERWORODZTWO), na który to majątek Jakub / Izrael był tak pazerny, że odmówił on umierającemu z wycieńczenia bratu miski soczewicy (dopóki Ezaw nie zrzekł się swojej części majątku na korzyść Jakuba).

Drugą częścią PRZYWILEJU SYNA KTÓRY SIĘ PIERWSZY URODZIŁ było duchowe BŁOGOSŁAWIEŃSTWO - Obietnica / Kontynuacja Przymierza jakie Bóg zawarł z Abrahamem, na którym EZAWOWI tak bardzo zależało, że gorzko zapłakał na samą myśl że mógłby go utracić.

Powtórzmy jeszcze raz znaczenie tych wyrazów:

PRZYWILEJ SYNA KTÓRY SIĘ PIERWSZY URODZIŁ - Prawo pierwszego syna do dziedzictwa po zmarłym ojcu materialnego majątku, i duchowego błogosławieństwa.

PIERWORODZTWO - materialny spadek (majątek) po zmarłym ojcu, NIE mający nic wspólnego z Błogosławieństwem (na który to majątek Jakub był tak pazerny że nawet jako nastolatek zażądał go od swojego umierającego z wycieńczenia brata Ezawa).

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO - duchowe błogosławieństwo, udzielone przez Boga Abrahamowi, i przekazywane z pokolenia na pokolenie, przez syna pierworodnego (na którym Ezawowi tak bardzo zależało że zapłakał gorzko na samą myśl że mógłby go utracić).


A teraz zobaczmy z czego właściwie "okradł" Jakub / Izrael swojego brata Ezawa / Edoma, oszukując schorowanego, ślepego ojca Izaaka.

O historii tego "oszustwa" czytamy w Księdze Rodzaju 27).

Zacznijmy może od określenia tego jakie znaczenie ma Boże Błogosławieństwo, przenoszone poprzez syna pierworodnego Izaaka.

W dzisiejszym materialnym świecie słowo "błogosławieństwo" można usłyszeć prawie wyłącznie podczas nabożeństw. Nawet wtedy dla większości parafian jest to tylko ostatni element w porządku nabożeństw - element który i dla tej większości nie ma szczególnego znaczenia.

Wyobraźmy sobie jednak "Błogosławieństwo" jako 150 karatowy brylantowy pierścionek przekazywany z pokolenia na pokolenie, np. taki jak Burton podarował Taylor. Czy nie wzbudziło by ono większego zainteresowania? Napewno tak, choć taki brylant nie zagwarantuje nic poza dumą z posiadania go, i obawą przed złodziejami.

Jednak prawdziwe Błogosławieństwo, które w rzeczywistości pochodzi od Boga, ma niesamowitą moc. Błogosławieństwo Boże, takie jak Bóg udzielił Abrahamowi i jego potomkom (Ks. Rodz.12:2-3), nie tylko przynosi:

Urodzaj,

Pomyślność,

Dobrobyt,

Szczęście,

Pomoc,

Ochronę,

Zdrowie,

Pokój,

ale jest ono tym wszystkim co nadaje piękno życiu. Służy ono też nie tylko pojedyńczemu człowiekowi, ale też całej wspólnocie.

Czemu więc tak mało ludzi przwiązuje wagę do Bożego Błogosławieństwa, i nie zabiega o nie?

Czy jest temu winna Biblia, Żydzi i Żydowsko-Chrześcijański kler?

Myślę że tak.
Sposób w jaki przedstawiają nam oni Boże Błogosławieństwo niejednego napełnia grozą. Zaraz napiszę dlaczego tak myślę.

Dziś na świecie jest około sześć miliardów egzemplarzy Biblii, plus virtualne Biblie dostępne dla każdego za darmo. Stosunkowo niewielu osobnikom udało się przeczytać Biblię od 'deski do deski', jednak pierwszą biblijną księgę - Księgę Rodzaju, zmęczyło większość z nas. Wielu doczytało się do Rozdziału 27 tej księgi, w którym opisana jest słynna 'Biblijna akcja', kiedy to przedsiębiorcza matka, wraz ze swoim ukochanym synalkiem Jakubem, wykradają od schorowanego i ślepego ojca 'Boże Błogoslawienstwo', to błogosławieństwo które prawnie należało się starszemu bratu - Ezawowi / Edomowi.

Ta słynna akcja, mająca na celu pozbawienie Ezawa /Edoma Bożego Błogosławieństwa, i nadająca Izraelowi miano 'Narodu Wybranego', często jest dziś rozgłaszana przez Żydowsko-Chrześcijański kler, i to nie tylko na ambonach i w szkółkach niedzielnych, a też i w internecie.

Czy naprawdę Jakubowi udało się wykraść 'Boże Błogosławieństwo' przygotowane dla Ezawa / Edomu, błogosławieństwo które jak pisze Biblia, przekazywane było z ojca na Pierworodnego Syna, i to w obecności Boga (Ks. Rodz.27:7)? Zaraz zobaczymy.

Najciekawszym jest to co dzieje się dalej z tym świerzo "Błogosławionym" Jakubem, ktory jest pewien że akcja się powiodła, i że teraz on i jego potomkowie są przenosicielami Błogosławieństwa jakim Bóg obdarzył Abrahama.


Zaraz po 'pomyślnej' akcji obrabowania ślepego ojca i brata Ezawa z 'Bożego Błogosławieństwa', nowo "Błogosławiony", siedemdziesioletni już Jakub, został wysłany przez swoją matkę do jej politeistycznego brata Labana, aby w końcu znaleść sobie żonę. (Ks. Rodz.28:2)

Podczas kilkudniowej wędrówki, śpiąc z kamieniem pod głową, Jakub miał koszmarny sen po którym obudzwszy się próbował ubić interes z WSZECHMOCNYM BOGIEM ABRAHAMA

W Księdze Rodzaju 28 czytamy:
Cytat:

"(16) A gdy Jakub zbudził się ze snu, pomyślał:
Prawdziwie Pan jest na tym miejscu, a ja nie wiedziałem.

(17) I zdjęty trwogą rzekł:
O, jakże miejsce to przejmuje grozą!
Prawdziwie jest to dom Boga i brama do nieba!

(18) Wstawszy więc rano, wziął ów kamień, który podłożył sobie pod głowę, postawił go jako stelę i rozlał na jego wierzchu oliwę.

(19) I dał temu miejscu nazwę Betel. - Natomiast pierwotna nazwa tego miejsca była Luz.
(20) Po czym złożył taki ślub:

Jeżeli Pan Bóg będzie ze mną, strzegąc mnie w drodze, w którą wyruszyłem,

jeżeli da mi chleb do jedzenia i ubranie do okrycia się (21)

i jeżeli wrócę szczęśliwie do domu ojca mojego,

Pan będzie moim Bogiem.

(22) Ten zaś kamień, który postawiłem jako stelę, będzie domem Boga.
Z wszystkiego, co mi dasz, będę Ci składał w ofierze dziesięcinę.

(Ks. Rodzaju 28:1-22, Biblia Tysiąclecia)
Internetowa Biblia 2000 v3.41 ˆ 1994-2001


- dom Boga miałby przejmować grozą???

- jeżeli ??? - a co zamieżał zrobić Jakub jeżeli nie??? Co miało się stać jeśli by Bóg nie chciał zagwarantować opieki Jakubowi? Czy planował Jakub znaleść sobie innego Boga?

- kamień miałby być domem Bożym???

- z każdej dychy jaką Bóg dałby Jakubowi, Jakub miałby oddać Mu tylko złotówkę???

Nic dziwnego że Bóg Abrahama nie zgodził się na tak stawiane warunki i nie zagwarantował opieki Jakubowi.

Już dochodząc do celu podróży "Błogosławiony" zakochuje się w kobiecie (Ks. Rodz. 29:18-30) której nie może poślubić bez poślubienia jej starszej siostry. Za ten podwójny nabytek "Błogosławiony" musi paść bydło swojego wuja przez 14 "błogosławionych" lat.

Podczas tych 14 lat "Błogosławiony" 'błogosławi' jeszcze dwóm nieślubnym niewolnicom, płodząc z niemi czterech synalków. (Ks. Rodz.30:4-18).
W końcu i jedynej ukochanej żonie udaje się urodzić syna dla "Błogosławionego", niestety, kilka lat później, będąc jeszcze młodą kobietą, umiera ona rodząc "Błogosławionemu" drugiego syna.

Jakub skończył swą wyprawę po żonę jako poligamista i pastuch swojego politeistycznego wuja i teścia Labana, pasąc jego trzodę przez ponad dwadzieścia lat.

Po 21 latach pasenia bydła, kiedy "Błogosławiony" spłacił swoje dwie żony i dorobił się trochę własnej trzody (czyszcząc z majątku swoich szwagrów i teścia (Ks. Rodz.30:42), (Ks. Rodz.31:1; 31:14)), nawiewa on cichcem, podczas nieobecności swojego teścia, do domu swego ojca Izaaka.


Jakub zabrał swoje dwie żony, dwie nałożnice, prawie tuzin dzieciaków i majątek którego się podstępem (używając tryku) dorobił, i cichcem nawiał od swojego wuja i pana.
Politheistyczna Rachela, ukochana żona "Błogosławionego", kradnie z domu swego ojca bożki, aby im one błogosławiły podczas 'błogosławionej' ucieczki (Ks. Rodz.31:19).

Okradziony z ze swoich bogów Laban, dowiedziawszy się o ucieczce 'Błogosławionego', udaje się w pościg za nim, aby odzyskać swoich bożków, ale sprytna Rachel, mając okres, ukrywa przed ojcem bożków pod spudnicą, siadając na nich. Tak że bożki rodzinne idą z nową politeistyczną rodzinką "Błogosławionego" do kraju Kannan.
Czytamy o tym zdarzeniu w Księdze Rodzaju 31

Cytat:

"(30) Skoro jednak już wybrałeś się w drogę (mówi Laban do Jakuba), bo bardzo zatęskniłeś za domem ojca swego, to dlaczego ukradłeś bożki moje?

(31) Odpowiedział Jakub i rzekł do Labana: Bałem się, bo myślałem, że odbierzesz mi córki swoje. (32) Natomiast ten, u którego znajdziesz bożki swoje, niech umrze!

W obecności krewnych naszych zbadaj, co twego jest u mnie, i weź to sobie. A Jakub nie wiedział, że Rachela je skradła."

(Ks. Rodzaju 31:1-55, Biblia Warszawska)
Internetowa Biblia 2000 v3.41 ˆ 1994-2001


(Zastanawiające jest jaką wartość przykładał Jakub do bożków Labana, że gotów był skazać na śmierć tego kto bożki by zabrał, w efekcie Rachela, jego ukochana żona wkrótce zmarła).

Następne Jakub wdał się w bijatykę z "nieznanym człowiekiem", upierając się aby ten też go pobłogosławił,
Cytat:


(23) Ale tej jeszcze nocy wstał i zabrawszy obie swe żony, dwie ich niewolnice i jedenaścioro dzieci, przeprawił się przez bród potoku Jabbok. (24) A gdy ich przeprawił przez ten potok, przeniósł również [na drugi brzeg] to, co posiadał.

(25) Gdy zaś wrócił i został sam jeden, ktoś zmagał się z nim aż do wschodu jutrzenki, (26) a widząc, że nie może go pokonać, dotknął jego stawu biodrowego i wywichnął Jakubowi ten staw podczas zmagania się z nim.

(27) A wreszcie rzekł: Puść mnie, bo już wschodzi zorza! Jakub odpowiedział: Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz! (28) Wtedy [tamten] go zapytał: Jakie masz imię? On zaś rzekł: Jakub.

(29) Powiedział: Odtąd nie będziesz się zwał Jakub, lecz Izrael, bo walczyłeś z Bogiem i z ludźmi, i zwyciężyłeś.

(30) Potem Jakub rzekł: Powiedz mi, proszę, jakie jest Twe imię? Ale on odpowiedział: Czemu pytasz mnie o imię? - i pobłogosławił go na owym miejscu.

(31) Jakub dał temu miejscu nazwę Penuel, mówiąc: Mimo że widziałem Boga twarzą w twarz, jednak ocaliłem me życie. (32) Słońce już wschodziło, gdy Jakub przechodził przez Penuel, utykając na nogę. (33) Dlatego Izraelici nie jadają po dzień dzisiejszy ścięgna, które jest w stawie biodrowym, gdyż Jakub został porażony w staw biodrowy, w to właśnie ścięgno."

(Ks. Rodzaju 32:1-33, Biblia Tysiąclecia)
Internetowa Biblia 2000 v3.41 ˆ 1994-2001


Kilka prostych pytań:
- Czy z powyższego tekstu wynika że Jakub widział Wszechmogącego Boga twarzą w twarz?

- Czy walczył i wygrał Jakub z Bogiem i ludźmi?

- Kim właściwie był ten nieznajomy, który nazwał Jakuba imieniem trzech bogów : Is (Isis), Ra, El, i fałszywie mu kadził, że wygrał on z Bogiem i z ludźmi? Czy przypadkiem nie był to ZWODZICIEL / SZATAN.

Wygląda na to że ten "KTOŚ", kto "uszkodził Jakubowi biodro" (delikatnie mówiąc kopnął go w d...) stał się wkrótce Jakuba nowym bogiem - MOCNYM BOGIEM IZRAELA.

Mówi nam o tym następny rozdział Biblii, Księga Rodzaju 33.
Cytat:

"(15) Wtedy Ezaw zapytał: A może ci przynajmniej zostawić do pomocy kilku moich ludzi? (16) Lecz Jakub odpowiedział: Ależ to zbyteczne! Obyś tylko ty, panie mój, zachował dla mnie swoją życzliwość. Udał się zatem Ezaw jeszcze tego samego dnia w drogę powrotną do Seiru,

(17) a Jakub wyruszył do Sukkot, gdzie też zbudował sobie dom, a dla swych trzód zrobił szałasy. Dlatego nadano tej miejscowości nazwę Sukkot. (18) W swej drodze powrotnej z Paddan-Aram dotarł Jakub szczęśliwie aż do Sychem w Kanaanie. (19) Osiadł w pobliżu tego miasta, nabywszy od synów Chamora za sto kesitów pole, na którym rozbił namioty.

(20) Tam też zbudował ołtarz, na którym składał ofiary SWEMU BOGU, to jest BOGU IZRAELA.

(Ks. Rodzaju 33:1-20, Biblia Warszawsko-Praska)
Internetowa Biblia 2000 v3.41 ˆ 1994-2001


I proszę nie mylić tego boga - BOGA IZRAELA - JEHOWY,
z BOGIEM NAJWYŻSZYM, NOEGO, MELCHIZEDEKA, ABRAHAMA, IZAAKA, EZAWA, HIOBA czy CHRYSTUSA.

Jak czytamy w następnym rozdziale Biblii, w przeciwieństwie do BOGA NAJWYŻSZEGO, ten nowy bóg Jakuba, BÓG IZRAELA - ŻYDOWSKI BÓG JEHOVA, nie ma nic przeciwko mordowaniu niewinnych, bezbronnych ludzi, okradaniu ich i braniu w niewolę wdów i dzieci.

Wkrótce 'błogosławiona' rodzina przybywa do miasta Sechem, gdzie synalkowie "Błogosławionego" mordują wszystkich mężczyzn, kradną ich dobytek a ich wdowy i osierocone dzieci uprowadzają w "Błogosławioną" niewolę.

Czytamy o takiej akcji Izraela (Jakuba i jego synalków) już w następnym rozdziale Księgi Rodzaju - 34:

Cytat:

"(25) A gdy na trzeci dzień doznawali wielkiego bólu, dwaj synowie Jakuba, Symeon i Lewi, bracia Diny, porwawszy za miecze, wtargnęli do miasta, które niczego nie podejrzewało, i wymordowali wszystkich mężczyzn. (26) Zabili mieczem również Chamora i jego syna Sychema i odeszli.

(27) Wtedy [pozostali] synowie Jakuba przyszli do pomordowanych i obrabowali miasto za to, że zhańbiono ich siostrę. (28) Zabrali trzody, bydło i osły - wszystko, co było w mieście i na polu. (29) Całe ich mienie, wszystkie dzieci i kobiety uprowadzili w niewolę, zrabowawszy wszystko, co znaleźli w domach."

(Ks. Rodzaju 34:1-31, Biblia Tysiąclecia)
Internetowa Biblia 2000 v3.41 ˆ 1994-2001



Bóg znów pojawia się "Błogosławionemu" i znów mu "Błogosławi" (Ks. Rodz.35:9),

Zanim "Błogosławiony" dociera do rodzinnego domu umiera jego ukochana żona (Ks. Rodz.35:19), za którą "Błogosławiony" pasł bydło przez dwadzieścia lat, i matka która która razem z nim "wykradła" od ślepego ojca "Błogosławieństwo". Później umiera też jego jedyna córka - Dina.

Synowie "Błogosławionego" płodzą dzieci z Kananejskimi kobietami (Ks. Rodz.38:2), a najstarszy - Pierworodny synalek "Błogosławionego", z pełnym sukcesem dobrał się do jednej z konkubin "Błogosławionego". Oj dostało się mu za to po uszach; rozwścieczony "Błogosławiony" pozbawia tego synalka wszelkich praw 'Syna Pierworodnego. '

"Błogosławieństwo" przypadnie po śmierci "Błogosławionego" Judzie, czwartemu synowi Jakuba - Patryjarce Żydów, ponieważ drugi i trzeci synalek "Błogosławionego" też nieźle narozrabiali, mordując niewinnych ludzi (Ks. Rodz.49:6).

Oczekując śmierci ojca, ten czwarty kandydat na "Błogosławieństwo", płodzi dzieci z Kannanejską kobietą, a będąc pazernym na pieniądze sprzedaje swego najmłodszego brata w niewolę do Egiptu (Ks. Rodz.37:26), gdzie po niedługim czasie cała ta "Błogosławiona" rodzina ląduje, zostając tam jako naród w "Błogosławionej" niewoli przez następne 400 lat.

To tak w bardzo dużym skrócie o ??? "Błogosławieństwie Bożym" ??? jakie Jakub wykradł od ślepego ojca.


Przepraszam że zapytam - czy jest jeszcze jakiś kandydat na takie "Boże BŁOGOSŁAWIEŃSTWO"???

No, proszę nie uciekać!!!

Spróbujcie użyć trochę inteligencji, to naprawdę tak bardzo nie boli.


Zerknijmy może razem o co w tym 'skradzionym' przez Jakuba / Izraela "Błogosławieństwie" chodziło. Gdzie się podziały te "Góry Złota" - obietnica urodzaju, dobrobytu, szczęścia, pomyślności, ochrony, zdrowia, pokoju, tego wszystkiego co nadaje piękno życiu, i co służy pojedyńczemu człowiekowi jak równierz wspólnocie.

Zerknijmy jeszcze raz do Księgi Rodzaju 27, i patrząc sercem, odnajdźmy w niej PRAWDĘ - kto naprawdę otrzymał BOŻE BŁOGOSŁAWIEŃSTWO, oszust Jakub, czy uczciwy, miłosierny i bogobojny Ezaw.


Serdecznie Pozdrawiam
_________________
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

”Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go, ze został oszukany"
Mark Twain
 
 
George 


Wyznanie: NAZAREJCZYK
Pomógł: 23 razy
Dołączył: 02 Paź 2014
Posty: 1463
Wysłany: 2018-09-28, 00:54   NARÓD WYBRANY - ESSEŃCZYCY,potomkowie ESSY / Ezawa

A teraz gdyby się ktoś zastanawiał którędy to BOŻE BŁOGOSŁAWIEŃSTWO sobie poszło, to z pomocą przychodzi nam Rozdział 36, który mówi nam o Królach i posiadłościach Edomu, wypełniających Przymierza jakie Bóg zawarł z Abrahamem, i to na setki lat zanim potomkowie Jakuba - Izraelici, opuścili Egipt.


Biblia Warszawska
Księga: I Księga Mojżeszowa 36

http://biblia-online.pl/B...Mojzeszowa/36/1

Cytat:




Potomkowie Ezawa

36:1 A oto dzieje rodu Ezawa, czyli Edomu.


36:2 Ezaw pojął żony spośród córek kananejskich: Adę, córkę Elona, Chetyty, i Oholibamę, córkę Any, syna Sybeona, Chiwwity.

36:3 I Basematę, córkę Ismaela, siostrę Nebajota.

36:4 Ada urodziła Ezawowi Elifaza, a Basemata urodziła Reuela.

36:5 Oholibama zaś urodziła Jeusza, Jalama i Koracha. Oni byli synami Ezawa, którzy mu się urodzili w ziemi kanaanejskiej.

36:6 Potem Ezaw zabrał żony swoje i synów swoich, i córki swoje, i wszystkich domowników swoich, i stada swoje, i wszystko bydło swoje, i całe mienie swoje, które nabył w ziemi kanaanejskiej, i udał się do kraju Seir, z dala od Jakuba, brata swego.

36:7 Majątek ich bowiem był tak wielki, że nie mogli mieszkać razem, ziemia zaś, w której przebywali, nie mogła ich pomieścić z powodu dobytku, który posiadali.

36:8 Ezaw zamieszkał na pogórzu Seir.

Ezaw to Edom.


36:9 A oto wykaz rodów Ezawa, praojca Edomitów na pogórzu Seir.

36:10 Takie są imiona synów Ezawa: Elifaz, syn Ady, żony Ezawa, Reuel, syn Basematy, żony Ezawa.

36:11 A synami Elifaza byli: Teman, Omar, Sefo, Gatam i Kenaz.

36:12 A Timna była nałożnicą Elifaza, syna Ezawa, i urodziła Elifazowi Amaleka. To są potomkowie Ady, żony Ezawa.

36:13 A oto synowie Reuela: Nachat i Zerach, Szamma i Mizza. Byli to potomkowie Basematy, żony Ezawa.

36:14 A oto synowie Oholibamy, córki Any, syna Sybeona, żony Ezawa. Urodziła ona Ezawowi Jeusza, Jalama i Koracha.

36:15 Oto naczelnicy rodów spośród potomków Ezawa, czyli synowie Elifaza, pierworodnego Ezawa: naczelnik Teman, naczelnik Omar, naczelnik Sefo, naczelnik Kenaz.

36:16 Naczelnik Korach, naczelnik Gatam, naczelnik Amalek. To są naczelnicy rodów od Elifaza w ziemi edomskiej, potomkowie Ady.

36:17 A oto synowie Reuela, syna Ezawa: naczelnik Nachat, naczelnik Zerach, naczelnik Szamma, naczelnik Mizza. To są naczelnicy rodów od Reuela w ziemi edomskiej, potomkowie Basematy, żony Ezawa.

36:18 A oto synowie Oholibamy, żony Ezawa: naczelnik Jeusz, naczelnik Jalam, naczelnik Korach. To są naczelnicy rodów, potomkowie Oholibamy, córki Any, żony Ezawa.

36:19 To są synowie Ezawa i to są ich naczelnicy: To jest Edom.



Potomkowie Seira

36:20
Oto synowie Seira, Choryty, tubylców tego kraju: Lotan, Szobal, Sybeon i Ana,

36:21
Diszon, Eser i Diszan; to są naczelnicy Chorytów, synów Seira w ziemi edomskiej.

36:22
Synami Lotana byli: Chori i Hemam, a siostrą Lotana była Timna.

36:23
A oto synowie Szobala: Alwan, Manachat, Ebal, Szefo i Onam.

36:24
A oto synowie Sybeona: Aja i Ana; to jest ten Ana, który znalazł gorące źródła na puszczy, gdy pasł osły Sybeona, ojca swego.

36:25
A oto dzieci Any: Diszon i Oholibama, córka Any.

36:26
A oto synowie Diszona: Chemdan, Eszban, Jitran i Keran.

36:27
Oto synowie Esera: Bilhan, Zaawan i Akan.

36:28
Oto synowie Diszana: Us i Aran.

36:29
A oto naczelnicy Chorytów: naczelnik Lotan, naczelnik Szobal, naczelnik Sybeon, naczelnik Ana,

36:30
Naczelnik Diszon, naczelnik Eser, naczelnik Diszan. To są naczelnicy Chorytów według ich okręgów w kraju Seir.


Królowie Edomu

36:31 A oto królowie, którzy panowali w ziemi edomskiej,

zanim nad synami Izraela zapanował król.

36:32 W Edomie był królem Bela, syn Beora, a gród jego nazywał się Dinhaba.

36:33 Gdy Bela umarł, panował po nim Jobab (HIOB), syn Zeracha z Bosry.


36:34 Gdy zaś umarł Jobab, po nim był królem Chuszam, z kraju Temanitów.

36:35 Gdy umarł Chuszam, po nim był królem Hadad, syn Bedada, który pobił Midianitów na polu moabskim; a jego gród nazywał się Awit.

36:36 Gdy umarł Hadad, po nim był królem Samla z Masreki.

36:37 Gdy umarł Samla, po nim był królem Saul z Rechobot nad Rzeką.

36:38 Gdy umarł Saul, po nim był królem Baalchanan, syn Achbora.

36:39 Gdy umarł Baalchanan, syn Achbora, po nim był królem Hadar, a gród jego nazywał się Pau; a imię żony jego było Mehetabel, córka Matredy, córki Mezahaba.

36:40 A oto imiona naczelników Ezawa według ich rodów, ich miejscowości, według ich imion: naczelnik Timna, naczelnik Alwa, naczelnik Jetet,

36:41 Naczelnik Oholibama, naczelnik Ela, naczelnik Pinon,

36:42 Naczelnik Kenaz, naczelnik Teman, naczelnik Mibsar,

36:43 Naczelnik Magdiel, naczelnik Iram.

To są naczelnicy rodów edomskich według ich siedzib w kraju, który posiadali.

To jest Ezaw, praojciec Edomitów.






Serdecznie Pozdrawiam
_________________
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

”Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go, ze został oszukany"
Mark Twain
 
 
George 


Wyznanie: NAZAREJCZYK
Pomógł: 23 razy
Dołączył: 02 Paź 2014
Posty: 1463
Wysłany: 2018-09-28, 18:21   Śmierć i grób EZAWA.

Cytat:
36:6 Potem Ezaw zabrał żony swoje i synów swoich, i córki swoje, i wszystkich domowników swoich, i stada swoje, i wszystko bydło swoje, i całe mienie swoje, które nabył w ziemi kanaanejskiej,

i udał się do kraju Seir, z dala od Jakuba, brata swego.

36:7 Majątek ich bowiem był tak wielki, że nie mogli mieszkać razem, ziemia zaś, w której przebywali, nie mogła ich pomieścić z powodu dobytku, który posiadali.

36:8 Ezaw zamieszkał na pogórzu Seir.


Do dziś, w tym Seirze (w miejscowości SAI'R w pobliżu Hebronu) znajduje się antyczny grób, który jest grobem EZAWA - Edoma, umiłowanego syna Izaaka i wnuka Abrahama.

https://www.welcometopale...ns/hebron/sair/

https://goo.gl/images/8mYmck

Jest to grób Patryjarchy Ezawa którego zamordował jego własny brat - Jakub / Izrael, pod namową Judy / Judasza / Żyda - praojca Żydów.


Aby dowiedzieć się jak zginął EZAW, możemy zajrzeć do Apokryfów, a najbardziej znanymi i cenionymi apokryfami KrK są: Księga Jubileuszów, i Testament Dwunastu Patryjarchów, znalezione też pomiędzy Zwojami z nad Morza Martwego.

Właśnie w tych księgach czytamy o BRATOBÓJSTWIE jakiego dokonał Jakub/Izrael.


Trzecia w kolejniści jest Księga Jaszera, która obwinia za śmierć Ezawa jednego z synów Jakuba / Izraela. Obecna wersja Księgi Jaszera nie obwinia Jakuba / Izraela o zamordowanie swojego brata Ezawa. Według znanej nam wersji tej księgi, winnym jest upośledzony wnuk Jakuba, Huszim syn Dana.

Może wpierw krótka notka o apokryfach, i następnie cytaty z tych ksiąg.

__________________________
Apokryfy Starego Testamentu

http://www.opoka.org.pl/b...-apokryfy.html#

Apokryfy Starego Testamentu stanowią część tzw. literatury międzytestamentalnej, a więc powstałej w ostatnich wiekach przed Chrystusem oraz na początku czasów chrześcijańskich. Nie znamy pełnej listy tych apokryfów. Niektóre księgi zaginęły, niektóre zachowały się we fragmentach, czasami tak małych, że nie jest możliwe przypisanie ich do poszczególnych dzieł. Bywały i takie sytuacje, że jedno dzieło było kilkakrotnie przerabiane czy też uzupełniane, także przez ludzi żyjących kilkaset lat po autorze.

Większość z apokryfów starotestamentalnych powstała między II wiekiem przed Chrystusem a I po Chrystusie. Do naszych czasów dotarły najczęściej za pośrednictwem autorów chrześcijańskich. Pisane były w językach: hebrajskim, aramejskim i greckim. Dziś jednak dysponujemy tymi tekstami w przekładach na inne języki starożytne, jak np: koptyjski, etiopski, ormiański, łaciński, a nawet starosłowiański. Wiemy, że wiele z nich zawiera dodane później elementy chrześcijańskie. Działo się tak dlatego, że chrześcijańscy pisarze traktowali teksty judaistyczne jako przygotowanie do nauczania Jezusa. W niektórych sytuacjach opisane tam wydarzenia czy wypowiedzi traktowali jako zapowiedź tego, co zrealizuje się wraz z przyjściem Mesjasza. Przepisując tekst judaistyczny dodawali od siebie interpretację słów czy też wydarzeń w duchu chrześcijańskim.

Do najbardziej znanych apokryfów Starego Testamentu zaliczamy:

- Księgi Henocha,

- Księgę Jubileuszów,

- Testamenty Dwunastu Patriarchów, ..."


_______________________________


Testament dwunastu Patryjarchów

Testaments of the Twelve Patriarchs
http://www.ccel.org/ccel/schaff/anf08.iii.vi.html

IV. -- TESTAMENT JUDY (syna Jakuba / Izraela) DOTYCZĄCY ODWAGI, I MIŁOŚCI DO PIENIĄDZA, I FORNIKACJI.

IV.—THE TESTAMENT OF JUDAH (son of Jacob/Israel) CONCERNING FORTITUDE, AND LOVE OF MONEY, AND FORNICATION.

"9. Przez osiemnaście lat żyliśmy w pokoju, nasz ojciec i my, z jego bratem Ezawem, i jego synowie też żyli z nami w zgodzie, po tym jak powróciliśmy z Mezopotani, od Labana.

A kiedy minęło 18 lat, w czterdziestych latach mojego życia, Ezaw, brat mojego ojca, wyszedł na przeciw nam, mocny i z dużą grupą ludzi;

I padł on, ugodzony strzałą z łuku Jakuba, i został zabrany martwy na górę Seir: i stało się to kiedy przechodził on przez Iramnę, kiedy został zabity."



"9. Eighteen years we abode at peace, our father and we, with his brother Esau, and his sons with us, after that we came from Mesopotamia, from Laban.

And when eighteen years were fulfilled, in the fortieth year of my life, Esau, the brother of my father, came upon us with much people and strong;

and he fell by the bow of Jacob, and was taken up dead in Mount Seir: even as he went above Iramna was he slain.

And we pursued after the sons of Esau.

Now they had a city with walls of iron and gates of brass; and we could not enter into it, and we encamped around, and besieged them.

And when they opened not to us after twenty days, I set up a ladder in the sight of all, and with my shield upon my head I climbed up, assailed with stones of three talents’ weight;

and I climbed up, and slew four who were mighty among them.

And the next day Reuben and Gad entered in and slew sixty others.

Then they asked from us terms of peace; and being aware of our father’s purpose, we received them as tributaries.

And they gave us

two hundred cors of wheat,

five hundred baths of oil,

fifteen hundred measures of wine, until we went down into Egypt."

=====================
__________________
Księga Jubileuszów

The Book of Jubilees

http://www.sacred-texts.com/bib/jub/jub73.htm

Wojna pomiędzy Jakubem a Ezawem, przy wierzy w Hebronie. Śmierć Ezawa i pokonanie jego Służby. (xxxviii. 1-4).

The War between Jacob and Esau at the Tower of Hebron. The Death of Esau and Overthrow of his Forces (xxxviii. 1-4).


XXXVIII.
I potem Juda zwrócił się do swego ojca Jakuba, i tak mu powiedział:

"Napnij twój łuk, ojcze, i wystrzel strzałę i zwal przeciwnika i zabij wroga; ty możesz mieć taką siłę, bo my nie powinniśmy zabić twego brata, bo on jest takim jak ty, i jest podobny do ciebie: niech ma ten zaszczyt."

2. Wtedy Jakub naprężył swój łuk i wystrzelił strzałę i trafił Ezawa, swojego brata, (w prawe popiersie) i zabił go.


XXXVIII.

"And after that Judah spake to Jacob, his father, and said unto him:

"Bend thy bow, father, and send forth thy arrows and cast down the adversary and slay the enemy; and mayest thou have the power, for we shall not slay thy brother, for he is such as thou, and he is like thee: let us give him (this) honour."

2. Then Jacob bent his bow and sent forth the arrow and struck Esau, his brother, (on his right breast) and slew him.


3. And again he sent forth an arrow and struck ’Adôrân the Aramaean, on the left breast, and drove him backward and slew him.

4. And then went forth the sons of Jacob, they and their servants, dividing themselves into companies on the four sides of the tower.

5. And Judah went forth in front, and Naphtali and Gad with him and fifty servants with him on the south side of the tower, and they slew all they found before them, and not one individual of them escaped.

6. And Levi and Dan and Asher went forth on the east side of the tower, and fifty (men) with them, and they slew the fighting men of Moab and Ammon.

7. And Reuben and Issachar and Zebulon went forth on the north side of the tower, and fifty men with them, and they slew the fighting men of the Philistines.

8. And Simeon and Benjamin and Enoch, Reuben's son, went forth on the west side of the tower, and fifty (men) with them, and they slew of Edom and of the Horites four hundred men, stout warriors; and six hundred fled, and four of the sons of Esau fled with them, and left their father lying slain, as he had fallen on the hill which is in ’Adûrâm.

9. And the sons of Jacob pursued after them to the mountains of Seir. And Jacob buried his brother on the hill which is in ’Adûrâm, and he returned to his house.

10. And the sons of Jacob pressed hard upon the sons of Esau in the mountains of Seir, and bowed their necks so that they became servants of the sons of Jacob.

11. And they sent to their father (to inquire) whether they should make peace with them or slay them.

12. And Jacob sent word to his sons that they should make peace, and they made peace with them, and placed the yoke of servitude upon them, so that they paid tribute to Jacob and to his sons always.

13. And they continued to pay tribute to Jacob until the day that he went down into Egypt.

14. And the sons of Edom have not quit the yoke of servitude which the twelve sons of Jacob had imposed on them until this day. "

Footnotes:
183:1 A city in Idumaea (Edom) identical with the "Adora" mentioned in 1 Macc. xiii. 20. It was captured by John Hyrcanus and forced to accept circumcision. in Test. Judah ix. 3 the name appears as Anoniram."
__________________________________________

I teraz już wiemy dlaczego w Wikipedii czytamy że w Palestynie, okupowanej dziś przez Izrael, w miejscowości Seir - Sair, znajduje się (lub znajdował się jeśli go Żydzi nienawidzący Ezawa do dziś nie zrównali z ziemią) bardzo ciekawy antyczny grób, grób Ezawa - Edoma, umiłowanego syna Izaaka i wnuka Abrahama, którego zamordował jego własny brat - Jakub / Izrael.


Ten grób jest dowodem na to że Ezaw nie był postacią legendarną, lub tylko biblijną, ale historyczną.
_____________________________

Reputed grave on the West Bank

South of the Palestinian town of Sa'ir on the West Bank there is a tomb reputed to be that of Esau - El 'Ais in his Arab name.

The Palestine Exploration Fund's Survey of Western Palestine (SWP), wrote that:
"The tomb is in a chamber 37 feet east and west by 20 feet north and south, with a Mihrab on the south wall. The tomb is 12 feet long, 3 1/2 feet broad, 5 feet high, covered with a dark green cloth and a canopy above. An ostrich egg is hung near. North of the chamber is a vaulted room of equal size, and to the east is an open court with a fig-tree, and a second cenotaph rudely plastered, said to be that of Esau's slave. Rock-cut tombs exist south-west.

http://www.archive.org/st...ge/379/mode/1up

http://en.m.wikipedia.org/wiki/Esau
________________________________________________

Pozdrawiam
George
_________________
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

”Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go, ze został oszukany"
Mark Twain
 
 
Jachu 
cichy,pokorny

Pomógł: 445 razy
Wiek: 93
Dołączył: 09 Lis 2008
Posty: 10693
Skąd: Śląsk
Wysłany: 2018-09-28, 19:25   

http://www.nastrazy.pl/archiwum/1998_1_12.htm

Trochę faktów biblijnych o Edomie/Ezawie. ctrl /F Edom zaznaczenie wyszukiwanego hasła.
_________________
(36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz.
 
 
booris

Wyznanie: Dub & Motocykl
Pomógł: 180 razy
Dołączył: 17 Kwi 2015
Posty: 3027
Skąd: Amsterdam,Londyn,Barcelona
Wysłany: 2018-09-28, 21:31   

George napisał/a:
booris napisał/a:
George napisał/a:
Jeśli widzicie to co ja widzę, to oczywistym jest że imię Jakuba / Izraela ma znaczenie
WYŁUDZACZ, UZURPATOR, OSZUST

To,ze mial takie cechy charakteru,nie jest wykladnikiem znaczenia jego imienia.



Jakub(hebr.arab.- „pięta” ale też ”oszust”.), nazywany też Izraelem (hebr.יִשְׂרָאֵל- Israel „Walczący z Bogiem”) –patriarchabiblijny, którego dzieje przedstawiaKsięga Rodzaju.

http://waskadroga.pl/tym-razem-o-jakubie/

Jakub był synemIzaakaiRebeki, bratem-bliźniakiemEzawa. Walczył z bratem już włoniematki, coJahwe objaśnił REBECE przed ich Narodzeniem słowami „Dwa narody są w twym łonie, dwa odrębne ludy wyjdą z twych wnętrzności; jeden będzie silniejszy od drugiego, starszy będzie sługą młodszego” (Rdz25,23).


—————————-

Proszę nie mylić imienia:

Jakub / Jacob,

z imieniem

Jakub / James


(25) I wyszedł pierwszy syn czerwony, cały pokryty owłosieniem, jakby płaszczem; nazwano go więc Ezaw. (26) Zaraz potem ukazał się brat jego, trzymający Ezawa za piętę; dano mu przeto imię Jakub. - Izaak miał lat sześćdziesiąt, gdy mu się oni urodzili.
(BT Ksiega Rodzaju 25:25,26
Nigdzie nie znalazlem,ze imie Jakub znaczy rowniez - oszust.Wybacz,ale to tylko Twoja zyczeniowa postawa.Tak samo jest z twoim wnioskiem,iz okreslenie papiez pochodzi od Sabiny Poppei,czy tez stwierdzenie ze Neron zostal Zydem.Nota bene pierwszy raz slowo papiez pojawilo sie w IX wieku,czyli jakies 800 lat po smierci Sabiny Poppei.Nie byla ona az tak znaczaca postacia,by ja ktokolwiek jeszcze pamietal po takim czasie.
_________________
Mówię tylko do tych którzy chcą mnie słuchać
Ci którzy nie chcą nie obchodzą mnie
Po co mam czas tracić na mówienie do ściany
Ściana i tak zawsze swoje wie

https://www.youtube.com/watch?v=Hbq5UyaM8sk
 
 
George 


Wyznanie: NAZAREJCZYK
Pomógł: 23 razy
Dołączył: 02 Paź 2014
Posty: 1463
Wysłany: 2018-09-29, 14:40   Łapiący, raniący, miażdżący piętę - SZATAN

booris napisał/a:
George napisał/a:
booris napisał/a:
George napisał/a:
Jeśli widzicie to co ja widzę, to oczywistym jest że imię Jakuba / Izraela ma znaczenie
WYŁUDZACZ, UZURPATOR, OSZUST

To,ze mial takie cechy charakteru,nie jest wykladnikiem znaczenia jego imienia.



Jakub(hebr.arab.- „pięta” ale też ”oszust”.), nazywany też Izraelem (hebr.יִשְׂרָאֵל- Israel „Walczący z Bogiem”) –patriarchabiblijny, którego dzieje przedstawiaKsięga Rodzaju.

http://waskadroga.pl/tym-razem-o-jakubie/

Jakub był synemIzaakaiRebeki, bratem-bliźniakiemEzawa. Walczył z bratem już włoniematki, coJahwe objaśnił REBECE przed ich Narodzeniem słowami „Dwa narody są w twym łonie, dwa odrębne ludy wyjdą z twych wnętrzności; jeden będzie silniejszy od drugiego, starszy będzie sługą młodszego” (Rdz25,23).


—————————-

Proszę nie mylić imienia:

Jakub / Jacob,

z imieniem

Jakub / James


(25) I wyszedł pierwszy syn czerwony, cały pokryty owłosieniem, jakby płaszczem; nazwano go więc Ezaw. (26) Zaraz potem ukazał się brat jego, trzymający Ezawa za piętę; dano mu przeto imię Jakub. - Izaak miał lat sześćdziesiąt, gdy mu się oni urodzili.
(BT Ksiega Rodzaju 25:25,26


Nigdzie nie znalazlem,ze imie Jakub znaczy rowniez - oszust.Wybacz,ale to tylko Twoja zyczeniowa postawa.


Tak samo jest z twoim wnioskiem,iz okreslenie papiez pochodzi od Sabiny Poppei,czy tez stwierdzenie ze Neron zostal Zydem.Nota bene pierwszy raz slowo papiez pojawilo sie w IX wieku,czyli jakies 800 lat po smierci Sabiny Poppei.Nie byla ona az tak znaczaca postacia,by ja ktokolwiek jeszcze pamietal po takim czasie.


Wygląda na to że ten który łapie za, rani, miażdży piętę to nie tylko 'oszust' ale i Szatan.
Może dlatego Chrystus znając prawdę mówił do nich że są dziećmi tego który łapie za piętę, raniąc ją, zwalniając progres

STARY TESTAMENT
Księga Rodzaju 3

Upadek pierwszych ludzi

Cytat:
1A wąż1 był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. ...


.... 15Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę,
pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej:
ono zmiażdży ci głowę,
a ty zmiażdżysz mu piętę».

Rdz 3, 1 - Wąż-kusiciel jest wrogiem Boga, uosobieniem zła, jest też istotą rozumną, skoro umie mówić. Późniejsze księgi Pisma świętego nazwą go szatanem, diabłem,

złym duchem. Por. Hi 1,6; Mdr 2,24; J 8,44; Ap 12,9; Ap 20,2. [/color]
[/size]
Jego pokusa obiecuje pierwszym rodzicom równość z Bogiem przez uzurpowanie sobie samostanowienia o dobru i złu moralnym. Tymczasem rzeczywistym następstwem pierwszego upadku jest degradacja obrazowo opisana w Rdz 3,7.10.16-19.



NOWY TESTAMENT
Ewangelia wg św. Jana 8
Cytat:


31Wtedy powiedział Jezus do Żydów, którzy Mu uwierzyli: «


Jeżeli będziecie trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami 32i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli». ...

...39W odpowiedzi rzekli do Niego: «Ojcem naszym jest Abraham». Rzekł do nich Jezus: «Gdybyście byli dziećmi Abrahama, to byście pełnili czyny Abrahama.

40Teraz usiłujecie Mnie zabić, człowieka, który wam powiedział prawdę usłyszaną u Boga. Tego Abraham nie czynił.

41Wy pełnicie8 czyny ojca waszego». Rzekli do Niego: «Myśmy się nie urodzili z nierządu, jednego mamy Ojca - Boga8».

42Rzekł do nich Jezus: «Gdyby Bóg był waszym Ojcem, to i Mnie byście miłowali. Ja bowiem od Boga wyszedłem i przychodzę. Nie wyszedłem od siebie, lecz On Mnie posłał.

43Dlaczego nie rozumiecie mowy mojej? Bo nie możecie słuchać mojej nauki.
Cytat:

44Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.

45A ponieważ Ja mówię prawdę, dlatego Mi nie wierzycie.




46Kto z was udowodni Mi grzech? Jeżeli prawdę mówię, dlaczego Mi nie wierzycie?

47Kto jest z Boga, słów Bożych słucha. Wy dlatego nie słuchacie, że z Boga nie jesteście».

48Odpowiedzieli Mu Żydzi: «Czyż nie słusznie mówimy, że jesteś Samarytaninem9 i jesteś opętany przez złego ducha?»

49Jezus odpowiedział: «Ja nie jestem opętany, ale czczę Ojca mego, a wy Mnie znieważacie. 50Ja nie szukam własnej chwały. Jest Ktoś, kto jej szuka i sądzi.

51Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli kto zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki».

52Rzekli do Niego Żydzi: «Teraz wiemy, że jesteś opętany. Abraham umarł i prorocy - a Ty mówisz: Jeśli kto zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki.

53Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kim Ty siebie czynisz?»

54Odpowiedział Jezus: «Jeżeli Ja sam siebie otaczam chwałą, chwała moja jest niczym10. Ale jest Ojciec mój, który Mnie chwałą otacza, o którym wy mówicie: "Jest naszym Bogiem",

55ale wy Go nie znacie. Ja Go jednak znam. Gdybym powiedział, że Go nie znam, byłbym podobnie jak wy - kłamcą. Ale Ja Go znam i słowa Jego zachowuję.

56Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień - ujrzał [go] i ucieszył się»11.

57Na to rzekli do Niego Żydzi: «Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś?»

58Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abraham stał się, JA JESTEM»12.

59Porwali więc kamienie, aby je rzucić na Niego. Jezus jednak ukrył się i wyszedł ze świątyni.
_________________
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

”Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go, ze został oszukany"
Mark Twain
 
 
booris

Wyznanie: Dub & Motocykl
Pomógł: 180 razy
Dołączył: 17 Kwi 2015
Posty: 3027
Skąd: Amsterdam,Londyn,Barcelona
Wysłany: 2018-09-29, 15:42   

George napisał/a:
Wygląda na to że ten który łapie za, rani, miażdży piętę to nie tylko 'oszust' ale i Szatan.

Zdecyduj sie w takim razie ktory to jest ten zly,czy ten ktorego nazywasz pieta i oszustem,czy ten ktory piete miazdzy?
_________________
Mówię tylko do tych którzy chcą mnie słuchać
Ci którzy nie chcą nie obchodzą mnie
Po co mam czas tracić na mówienie do ściany
Ściana i tak zawsze swoje wie

https://www.youtube.com/watch?v=Hbq5UyaM8sk
 
 
George 


Wyznanie: NAZAREJCZYK
Pomógł: 23 razy
Dołączył: 02 Paź 2014
Posty: 1463
Wysłany: 2018-09-29, 18:13   Jakub - łapiący za piętę

booris napisał/a:
George napisał/a:
Wygląda na to że ten który łapie za, rani, miażdży piętę to nie tylko 'oszust' ale i Szatan.

Zdecyduj sie w takim razie ktory to jest ten zly,czy ten ktorego nazywasz pieta i oszustem,czy ten ktory piete miazdzy?




Jedno ze znaczeń imienia Jakub to 'łapiący za piętę',

a nie 'pięta'.

The "heel grabber"
https://www.jesus-resurre...el-grabber.html

„was another term that described Jacob.

If you think of this and try to get the meaning you might think of someone who is running and you're chasing them trying to grab them by the heel. You would do it from behind. You impede their progress by doing it.

Also, if you grab a person hard or if pressure is applied to the body quickly or with great pressure what can result? - a bruise. I think we can relate "grabbing the heel" to something else the Bible says about a heel:

"And I will put enmity between thee [Satan] and the woman, and between thy seed and her seed [Jesus]; it shall bruise thy head, and thou [Satan] shalt bruise his heel." (Gen 3:15)

"Bruising the heel" or "grabbing by the heel" could be related.

It is an attempt to interfere with another, to impede their progress or purpose, ...”

________________

Jeśli chodzi o to czy Nero został Żydem (religijnym) i że miał żydowskiego potomka (z matki Żydówki) to zapisane jest to w Talmudzie, a Talmud spisywany był 'na bierząco', więc jest to bardzo prawdopodobne.

Potwierdzeniem obecności Nerona w Jerozolimie jesienią roku 66 AD. jest wydarzeniem które zmieniło losy historii.

Dlaczego w czasie decydującego szturmu już na teren świątyni w Jerozolimie, Gallus zdecydował przerwać szturm i wycofać się z miasta ????

Co to było ??? Przerwa na miskę ;) ???

Jedyną logiczną odpowiedź znajdujemy w Talmudzie, i była to decyzja Nerona a nie Gallusa.

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Bitwa_pod_Jerozolimą_(66)
Cytat:

We wrześniu 66 n.e. wojsko rzymskie pod dowództwem Cestiusza Gallusa wyruszyło w kierunku zajętej przez powstańców żydowskich Jerozolimy. Po dotarciu w pobliże miasta Rzymianie zbudowali ufortyfikowany obóz w Gabao. W tym czasie mieszkańcy widząc nadchodzącego przeciwnika chwycili za broń, atakując go i zadając mu wysokie straty. Zginęło 515 Rzymian, dodatkowo Gallus utracił część taboru zdobytego przez powstańców. Od całkowitej klęski uratował go dopiero atak jazdy rzymskiej na flanki przeciwnika.

Po kilku dniach Rzymianie podjęli natarcie w kierunku miasta. Po spaleniu północnych przedmieść podeszli pod drugi mur wewnętrzny, zamierzając zaatakować świątynię i wieże pałacu Heroda. Przez 5 dni żołnierze Gallusa starali się wedrzeć na północny mur świątyni. Za każdym razem zostawali jednak odparci przez powstańców zasypujących ich gradem kamieni, strzał i oszczepów.

Szóstego dnia Rzymianom udało się przy wykorzystaniu machin oblężniczych podejść pod mur i podłożyć ogień pod bramę północną. Ogień szybko zgasł a obrońcy kontynuowali ostrzał.


W chwili gdy wydawało się, że Rzymianie przypuszczą ostatni decydujący szturm, Gallus zdecydował o przerwaniu szturmów i wycofaniu się z miasta.


// - autor tego artykułu zapomniał dodać że to właśnie obecny w tym czasie w Jerozolimie Cesarz Nero nakazał Gallusowi przerwanie oblężenia i wycofanie się z miasta. - //

Oddziały żydowskiej jazdy podążyły za wycofującym się przeciwnikiem a następnie zadali mu znaczne straty w śmiałym ataku. Również kolejnego dnia Rzymianie zmuszeni byli odpierać ataki powstańców, ponosząc krwawe straty w ludziach i sprzęcie. Dnia 23 listopada 66 n.e. Rzymianie opuścili swój obóz w Gabao, wycofując się na zachód.
Literatura

 Bernard Nowaczyk: Masada 66–73, wyd. Bellona. Warszawa 2009.
 Stephen Dando-Collins: Żołnierze Marka Antoniusza: III legion galijski, wyd. Bellona, Warszawa 2008.




Bitwa w wąwozie Beth Horon

https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Bitwa_w_wąwozie_Beth_Horon
Cytat:

Bitwa w wąwozie Beth Horon – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 66 n.e.

Wycofując się z przedmieść Jerozolimy po nieudanej próbie zdobycia miasta, Cestiusz Gallus, //- odesłany do domu przez Nerona -// skierował się ze swoim wojskiem do wąwozu Beth Horon (w pobliżu wioski o tej samej nazwie).

Żydzi tymczasem przekroczyli okoliczne wzgórza zajmując pozycje na wprost maszerującej armii rzymskiej.

Pochód Rzymian odbywał się wąską drogą, a spowalniały go ciężkie wyładowane po brzegi wozy oraz zwierzęta juczne. W chwili wejścia Rzymian do wąwozu, powstańcy przypuścili atak od frontu oraz na tyłach przeciwnika. Zewsząd ze stoków na legionistów Gallusa posypały się kamienie i pociski.

Zaskoczeni Rzymianie porzucając wozy oraz zabijając muły i konie starali się już tylko opuścić bezpiecznie wąwóz. W trakcie tej walki Rzymianie ponosili ogromne straty. Marsz trwał już kilka godzin, padało coraz więcej ludzi, na dodatek powstańcom udało się zdobyć orła XII legionu.

Wraz z zapadnięciem nocy napór powstańców ustał, a Rzymianie unosząc swoich rannych dotarli do wioski Beth Horon Dolny, gdzie zajęli pozycje.

Nocą powstańcy okrążyli pozycje Gallusa, i tu oczekiwali świtu. Widząc zagrożenie, Gallus pozostawił w wiosce 400 ludzi a sam na czele reszty wojska tuż przed świtem wydostał się z wioski, niezauważony przez Żydów.

Rankiem Żydzi przypuścili atak na wioskę, zabijając w walce wszystkich znajdujących się w niej Rzymian.

Tymczasem Gallusowi udało się opuścić obszar walk i wycofać do Lyddy.

Straty rzymskie poniesione w całej ekspedycji Gallusa były ogromne i wyniosły 5 300 żołnierzy piechoty oraz 480 jazdy.


LiteraturaEdytuj
 Bernard Nowaczyk: Masada 66–73, wyd. Bellona. Warszawa 2009.
 Stephen Dando-Collins: Żołnierze Marka Antoniusza: III legion galijski, wyd. Bellona, Warszawa 2008.


Jeśli Sienkiewicz miał rację, i Alityros, żydowski aktor i przyjaciel Nerona i jego żydowskiej żony Papieżycy, akompaniował Nerona podczas jego aktorskich występów po Grecji w roku 66 / 67, to czy był on też z Neronem w Jerozolimie, gdy wybuchło w Judei powstanie żydowskie przeciwko Esseńczykom i Nazarejczykom ?

O tej wizycie Nerona w Jerozolimie w roku 66 AD czytamy w Wikipedii, i w Talmudzie - Talmud, tractate Gitin 56a-b


Cytat:

Nero and religion

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Nero

Jewish tradition

At the end of AD 66, conflict broke out between Greeks and Jews in Jerusalem and Caesarea.

According to the Talmud, Nero went to Jerusalem and shot arrows in all four directions. All the arrows landed in the city. He then asked a passing child to repeat the verse he had learned that day. The child responded,

"I will lay my vengeance upon Edom by the hand of my people Israel" (Ez. 25,14).

Nero became terrified, believing that God wanted the Temple in Jerusalem to be destroyed, but would punish the one to carry it out.

Nero said, "He desires to lay waste His House and to lay the blame on me," whereupon he fled and converted to Judaism to avoid such retribution.[187] Vespasian was then dispatched to put down the rebellion.



The Talmud adds that the sage Reb Meir Baal HaNess, Rabbi Meir or Rabbi Meir Baal HaNes (Rabbi Meir the miracle maker) was a Jewish sage who lived in the time of the Mishna a prominent supporter of the Bar Kokhba rebellion against Roman rule.

He was considered one of the greatest of the Tannaim of the third generation (139-163).

According to the Talmud, his father was a descendant of the Roman Emperor Nero who had converted to Judaism. His wife Bruriah is one of the few women cited in the Gemara. He is the third most frequently mentioned sage in the Mishnah.[188]



No to teraz wiemy z 'bardzo wierzytelnych żydowskich źródeł', że Cesarz Nero nie tylko miał żonę żydówkę, ale sam został religijnym Żydem,



a z przygody w Jerozolimie, jesienią 66 roku, miał nawet żydowskiego potomka !!!



Pozdrawiam
George
_________________
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

”Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go, ze został oszukany"
Mark Twain
 
 
booris

Wyznanie: Dub & Motocykl
Pomógł: 180 razy
Dołączył: 17 Kwi 2015
Posty: 3027
Skąd: Amsterdam,Londyn,Barcelona
Wysłany: 2018-09-29, 19:14   

Nie masz tam jeszcze gdzies w zestawie,jako znaczenie imienia Jakub,miazdzacy piete?A najlepiej gdybys wypisal wszystkie te znaczenia w jednym poscie,to bede sie mogl do nich odniesc od razu,zamiast co post dowiadywac sie "ciekawostek".Obaj zaoszczedzimy czasu.
_________________
Mówię tylko do tych którzy chcą mnie słuchać
Ci którzy nie chcą nie obchodzą mnie
Po co mam czas tracić na mówienie do ściany
Ściana i tak zawsze swoje wie

https://www.youtube.com/watch?v=Hbq5UyaM8sk
 
 
George 


Wyznanie: NAZAREJCZYK
Pomógł: 23 razy
Dołączył: 02 Paź 2014
Posty: 1463
Wysłany: 2018-09-29, 23:47   ELIFAZ

booris napisał/a:
Nie masz tam jeszcze gdzies w zestawie,jako znaczenie imienia Jakub,miazdzacy piete?A najlepiej gdybys wypisal wszystkie te znaczenia w jednym poscie,to bede sie mogl do nich odniesc od razu,zamiast co post dowiadywac sie "ciekawostek".Obaj zaoszczedzimy czasu.


Tak mam. Biblia Tysiąclecia 'hard copy', w Genesis, w Rozdziale 27, podaje nam że znaczenie imienia Jakub to oszust, a w języku angielskim znajdziesz jeszcze kilka innych określeń tego imienia:
Cytat:

In summary, Jacob:
1 grabbed Esau's heel at their birth:
2 Jacob = "one who grabs the heel"
3 supplanted his brother:
4 Jacob = "supplanter"
5 was ensnared by his mother's insistence:
6 Rebekah = "ensnarer"
7 deceived his blind father:
8 Jacob = "deceiver"


Application
Before we go on to look in more detail at how "Israel" is used other than as the new name for Jacob, let's look a little more closely at the meaning of Jacob and apply it to each of us. Remember that the meaning of Jacob is: "One who grabs the heel," "Supplanter," or "Deceiver."
https://www.jesus-resurre...g-of-jacob.html



Ale czemu marnować czas nad rozpatrywaniem imienia wyłudzacza, oszusta i bratobójcy. Mamy przecież tyle innych ciekawszych postaci w Biblii, np. postać Elifaza, najstarszego wnuka Elifaza.

Kim był Elifaz ?

Był on prawnukiem Abrahama, który po śmierci ojca, Ezawa, stał się przenosicielem Bożego Błogosławieństwa.

W Biblii czytamy że pierworodnym wnukiem IZAAKA był ELIFAZ.

ELIFAZ był pierworodnym synem umiłowanego syna IZAAKA - Ezawa.

ELIFAZA znamy z Księgi Rodzaju, a dokładniej poznajemy go dzięki Księdze Hioba.


W Księdze Hioba Elifaz jest najstarszym z trzech przyjaciół Hioba.


https://goo.gl/images/UcqZt8

W Wiki czytamy:

Eliphaz (Hebrew: אֱלִיפַז/אֱלִיפָז "My Elohim is strength",
Eliphaz (Hebrew: אֱלִיפָז ’Ělîp̄āz, "El is pure gold")

Z angielskiego tłumaczenia, znaczenie imienia Elifaz to:

"Bóg jest jego mocą / siłą”,

”Bóg jest najczyściejszym złotem."



Przyjrzyjmy się dokładnie postaci Elifaza, jednego z królów obiecanych Abrahamowi, i wywodzącego się od Sary.

Elifaz, najstarszy z przyjaciół Hioba, to pierworodny syn Ezawa, i król Adytów / Themańczyków.
Elifaz był pierworodnym synem Ezawa i Ady, z narodu Hatysów, którego stolica Hattusa, znajdowała się w Azji Mniejszej.
http://en.wikipedia.org/wiki/Hattians



http://upload.wikimedia.o...tite_Empire.png

Hattysowie pochodzili od Jafeta, najmłodszego syna Noego.

Ziemia Hattysów została podbita po wybuchu wulkanu Thery (1628 pne.), przez plemiona azjatyckie które przywędrowały na tereny Anatolii z dalekiej Azjii i przyjęły nazwę Hetytów.

Elifaz był więc po ojcu ze szczepu Edomu, a po matce Adzie (która była założycielką narodu Adytów), z narodu Adytów.
Adyci (People of Ad) to potężny naród z Epoki Brązu.

Elifaz był Pierworodnym synem Ezawa, i jako Pierworodny, był on też przenosicielem Błogosławieństwa Abrahama i Abrahamowej religii. Załważamy to w dialogach Elifaza w Księdze Hioba.

Elifaz (znaczenie imienia - Bóg jest jego siłą) w Księdze Hioba to bardzo stary człowiek, o wiele starszy od ojca Hioba. Jest on królem Themańczyków, a Themańczycy z Edomu znani byli ze swojej mądrości. (Księga Jeremiasza 49:7; Abadiasza 5; Barucha 3:22)
W Księdze Hioba Elifaz wskazuje na niskaźitelność i majestat Boga (Księga Hioba 5: 8-16; 15:15-35;).

Nie ulega więc wątpliwości że Elifaz, pierworodny syn i spadkobierca Ezawa / Edomu, odziedziczył po ojcu wspaniałą wiedzę o Bogu Abrahama, i że tą wiedzę przekazał swoim synom, między innymi, Sufarowi / Sefo - Królowi Minejczyków, którego też znamy z Księgi Hioba - Rozdział 2 i 42, i Kenazowi, z którego plemienia wywodził sie Jetro, źięć Mojżesza.

W Septugancie, w Księga Hioba 42, czytamy że Elifaz był królem Temańczyków, a jego syn - Sufar królem Minejczyków.
_________________
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

”Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go, ze został oszukany"
Mark Twain
 
 
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group

Strona wygenerowana w 0,28 sekundy. Zapytań do SQL: 11