Forum biblijne

[nesto]

[waldek S]

Nesto
Niezmiernie się cieszę, że uważasz siebie za Dziecko Boga!
Wiedziałem, że prędzej czy później do tego dojdziesz!!!
Dlaczego to wiedziałem? – ponieważ zauważyłem, że się zastanawiasz i rozmyślasz nad każdą odpowiedzią – a to wystawia tobie bardzo dobre świadectwo.
Jeżeli człowiek zacznie rozmyślać/zastanawiać się nad: skąd się wziął? Dokąd zmierza? Po co istnieje?
To prędzej czy później musi się „otrzeć” o Stwórcę, bo inaczej to życie niemiałoby sensu!!!

Człowiek jest stworzony do życia wiecznego, tylko ten proces jest zahamowany przez nasze grzechy.

Zapewne wiesz, że człowiek co jakiś czas wymienia na nowe: skórę, krew, kości itd. Po jakimś czasie replikowane części człowieka stają się coraz gorsze od pierwowzoru i to powoduje że się starzejemy następnie umieram w konsekwencji tego.
To już zaświadcza, że człowiek ma predyspozycje do życia wiecznego – być może, teraz wystarczy tylko, żeby Bóg jakiś gen odblokował w taki sposób żeby replikacja trwała w nieskończoność i żeby replikowane elementy człowieka nie były gorsze ale się ulepszały od pierwowzoru, to w tedy człowiek odmłodniej do stanu najlepszego jaki ma zakodowany w genach, natomiast jego rozwój będzie trwał w nieskończoność.

Czy dla Stwórcy wszechświata jest jakimś problemem tego dokonać?

Skoro jest w wszechświecie „jakaś” potężna moc która jest wieczna, możemy założyć, że jest wieczna ponieważ skoro istnieje do dzisiaj świat uporządkowany – który to każdy człowiek może zobaczy, to musi i istnieć ta wielka moc która to stworzyła – myślę, że jest to logiczne?
Dlatego, możemy wyciągnąć takie wnioski, że jest to moc wieczna!

Teraz proszę się zastanowić, czy byłby problem dla tej potężnej mocy, zrodzić mniejsze moce podobne do siebie i ubrać je w ciało, krew, rozum i zaszczepić im życie wieczne, bądź tylko stworzyć istoty duchowe bez ciała - aniołów?

Myślę, że nie było to żadnym problemem dla naszego Ojca Stwórcy!!!

[nesto]

Nie chodzi o to co jest problemem dla Boga, a co nie jest.
Życie wieczne jako oddzielna "osoba" byłoby gorsze od śmierci wiecznej i nosiło znamiona piekła.
Wyobraź sobie miliardy lat, przez które nie masz co robić. Wszystko się znudziło, o wszystkim rozmawiałeś, wszystko poznałeś, wszędzie byłeś itp. Na dodatek niczego nie potrzebujesz. Obłęd. Nawet samobójstwa nie możesz popełnić

Człowiek umiera. Bezpowrotnie. Ciało rozsypuje się w proch. Koniec.
Energia (duch) jednoczy się z Bogiem.
Być może zachowując WSZYSTKIE odczucia ziemskie i pamiętając WSZYSTKO.
Taki koniec bardziej mi odpowiada, niż królowanie jakieś tam. Bo na czym niby miałoby polegać?
Czemu wszyscy tak bardzo przyziemnie przywiązani sa do swoich ciał?

[Pokoja]