Forum biblijne

[Pokoja]

W OBRONIE BOGA

Cytat:

Sobór Trydencki oświadczył również, że nie może być żadnej wiążącej tradycji przeciwnej Pismu św. […] jasno wypowiedział się przeciw zasadzie "sola scriptura" (samo Pismo) orzekając iż Ewangelia zawarta jest w " księgach spisanych i tradycjach nie pisanych". I księgi, i Tradycję należy czcić "z jednakowa nabożnością i szacunkiem" (DS 1501; NR 87-88)(BF III 10-11). Dwie tradycje - i co na to Biblia […] o Tradycji […] o takim rozumieniu tego słowa, jakim posługuje się Kościół Katolicki. […] Nie chodzi tu … o tradycję w znaczeniu potocznym (której nikt, a już najmniej Kościół Katolicki nie przypisuje specjalnego znaczenia), ale o tradycję w znaczeniu teologicznym. http://www.analizy.biz/marek1962/solascriptura.htm

Pan Jezus Chrystus był żywym Słowem Bożym i doskonałym wyrazicielem Księgi Żywota, istniejącej od założenia naszego świata, świata człowieka nieskażonego grzechem (Rdz. 5:1,2; Żyd. 2:9-11), czyli doskonałego na obraz i podobieństwo Boże (świat Adama według Ducha ożywiającego, 1Kor. 15:45b; 1Pio. 1:9-12; 2Pio. 1:19,20 – działanie Ducha Chrystusowego i Ducha Świętego Boga, jego Ojca). Nie mylić z światem Adama według duszy żywej (1Kor. 15:45a), którego ukoronowaniem był człowiek stworzony w dniu szóstym, tylko na obraz Boży. Ten pierwszy człowiek/świat upadł z powodu grzechu. Rdz. 1:27; 3:1-24; Rz. 5:12. Bóg natychmiast rozpoczął nowe dzieło, aby z tej samej gliny uczynić nowe naczynie, posiadające skarb, 2Kor. 4:7; Rz. 9:21-23.

Pan Jezus odchodząc, nawoływał swoich naśladowców, aby wzięli jego światłość, a także Ducha:

Cytat:

rzekł im Jezus: Jeszcze na małą chwilę światłość jest wśród was. Chodźcie, póki światłość macie, aby was ciemność nie ogarnęła; bo kto w ciemności chodzi, nie wie, dokąd idzie. (36) Wierzcie w światłość, póki światłość macie, abyście się stali synami światła. J. 12:35,36 […] Jezus … głośno zawołał: Jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije. (38) Kto wierzy we mnie, jak powiada Pismo, z wnętrza jego popłyną rzeki wody żywej. (39) A to mówił o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w niego uwierzyli; albowiem Duch Święty nie był jeszcze dany, gdyż Jezus nie był jeszcze uwielbiony. J. 7:37-39 lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi. (14) On mnie uwielbi, gdyż z mego weźmie i wam oznajmi. (15) Wszystko, co ma Ojciec, moje jest; dlatego rzekłem, że z mego weźmie i wam oznajmi. J. 16:13-15 rzekł do (…Apostołów) Jezus: Pokój wam! Jak Ojciec mnie posłał, tak i Ja was posyłam. (22) A to rzekłszy, tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie (weźmiecie) Ducha Świętego. J. 20:21-23. Wtedy otworzył im umysły, aby mogli zrozumieć Pisma. Łk. 24:45

Pocieszyciel, Duch Prawdy nie miał mówić czegoś nowego bez odniesienia się do nauczania i działalności Pana Jezusa. On wszystko miał brać z tego nauczania i działalności jego, nawet w odniesieniu do przyszłości. Pan Jezus o przyszłości mówił w podobieństwach, np. o Królestwie niebios, które z mało znaczącego początku ma się stać potężnym systemem, napełniającym całą ziemię, tak jak ten kamień, który oderwał się od góry z snu Nabuchodonozora. Następnie w przypowieści o zakwaszonych trzech miarach mąki, wskazał, że dojdzie do działania tajemnicy nieprawości i do wielkiego odstępstwa od wiary, dlatego to co napuszone kwasem musi doświadczyć ogień, aby się ukształtowała struktura chleba odpornego na zgniatanie i wstrząsy.

Cytat:

"Przeto, bracia, stójcie niewzruszenie i trzymajcie się tradycji, o których zostaliście pouczeni bądź żywym słowem, bądź za pośrednictwem naszego listu." (2 Tes 2,15; 2 Tes 3,6)

Dopóki żyli naoczni świadkowie, którzy razem z Panem Jezusem uczestniczyli w jego działalności, lub ktoś, kto dowiódł, że otrzymał od niego objawienie, zapewniające mu poznanie Chrystusa na podstawie zakonu, to ci byli żywymi Listami/Księgami, które mogli czytać inni:

Cytat:

Czy znowu zaczynamy polecać samych siebie? Alboż to potrzebujemy, jak niektórzy, listów polecających do was albo od was? (2) WY JESTEŚCIE LISTEM NASZYM, NAPISANYM W SERCACH NASZYCH, ZNANYM I CZYTANYM PRZEZ WSZYSTKICH LUDZI; (3) wiadomo przecież, że JESTEŚCIE LISTEM CHRYSTUSOWYM SPORZĄDZONYM PRZEZ NASZE USŁUGIWANIE, NAPISANYM nie atramentem, ale DUCHEM BOGA ŻYWEGO, nie tablicach kamiennych, lecz /b] NA TABLICACH SERC LUDZKICH[/b]. (4) A taką ufność mamy przez Chrystusa ku Bogu, (5) nie jakobyśmy byli zdolni pomyśleć coś sami z siebie i tylko z siebie, lecz ZDOLNOŚĆ NASZA JEST Z BOGA, (6) który też uzdolnił nas, ABYŚMY BYLI SŁUGAMI NOWEGO PRZYMIERZA, nie litery, lecz DUCHA, bo litera zabija, DUCH zaś OŻYWIA. 2Kor. 3:1-6

Ci którzy byli szlachetni, sprawdzali, czy ich nauka zgadza się z wcześniejszymi Księgami, rozpoznanymi jako natchnione, Dz. 17:11

Cytat:

przyjęli oni Słowo z całą gotowością i codziennie badali Pisma, czy tak się rzeczy mają. Dz. 17:11 A przeto i my dziękujemy Bogu nieustannie, że przyjęliście Słowo Boże, które od nas słyszeliście nie jako słowo ludzkie, ale, jak jest prawdziwie, jako Słowo Boże, które też w was wierzących skutecznie działa. 1Tes. 2:13 Przeto wiara rodzi się z tego, co się słyszy, tym zaś, co się słyszy, jest słowo Chrystusa. Rz. 10;17

Jednak z czasem pisarze ksiąg NT zaczęli odchodzić z tego świata. W związku z tym, zostali pobudzeni przez Boga do spisania tych żywych Ksiąg na papierze, ale w taki sposób, aby wyrażały to, co najistotniejsze jest do uwierzenia i zbawienia.
Rzekł (… Tomaszowi) Jezus: Że mnie ujrzałeś, uwierzyłeś; błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli. (30) I wiele innych cudów uczynił Jezus wobec uczniów, (te) które nie są spisane [… za pomocą) ksiąg; (31) spisana zaś [… jest … istota (spisane zaś jest coś najistotniejszego)], abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Boga, i abyście wierząc mieli żywot w imieniu jego. J. 20:29-31

W związku z powyższym, czy stanowisko, według którego „księgi, i Tradycję należy czcić "z jednakową nabożnością i szacunkiem"” nie jest uznawaniem dwóch równoległych źródeł poznania? Wygląda to tak, jakby prawo lokalne, danej wspólnoty, tworzone według jej twierdzenia na podstawie ustawy zasadniczej, jaką jest KC, czy Konstytucja miało obowiązywać wszystkich obywateli kraju. Jakiejże trzeba demagogii apologetycznej i sofistycznej, twórców takiego twierdzenia, aby sami siebie przekonali, że to jest spójne logicznie, samo w sobie. Jest to tylko przejaw odstępstwa od wiary, raz świętym podanej.

W zakresie odstępstwa od wiary działała tajemnica nieprawości. Pismo Święte nakazuje, aby biskup był mężem jednej żony i wcześniej pokazał, że należycie, odpowiedzialnie prowadzi dom swój, 1Tm. 3:1-7. Natomiast tradycja KRK zabrania pełnienia funkcji duchownego w stanie związku małżeńskiego. To taki przykład dychotomii teologicznej.
Inny przykład to twierdzenie KRK, że władza papieża i KRK z nim w doczesności jest ważniejsza od władzy świeckiej. To błędne twierdzenie jest oparte na niezrozumieniu słów Pana Jezusa, że to, co cesarskie należy oddać cesarzowi (państwu), a to, co Boże Bogu. Na denarze była podobizna cesarza i napis odnoszący się do prawa władzy zwierzchniej. A czyja jest podobizna w człowieku i czyje wypisane prawo? Jest to podobizna Boża i jego prawo, a cesarz jest przecież człowiekiem.

Tak, więc oddać cesarzowi, co się Państwu należy, to podstawowy warunek, a oddać Bogu, to co do niego należy, to oznacza, aby w obliczu dostrzeżonej okolicznościowej potrzeby, uczynić coś dobrowolnie. Ochotnego dawcę Bóg miłuje. Stanowisko KRK w tej kwestii jest dychotomiczne, niszczące więzy społeczne. W związku z tym KRK rozumuje opacznie słowa Pana Jezusa, twierdząc, że on nauczał: niech nie wie lewica, co czyni prawica, powodujące rozerwanie w organizmie państwowym i społecznym, gdy tym czasem Pan Jezus nauczał, aby człowiek nie poniżał jednej strony przed drugą;

Gdy okazujesz współczucie nie myśl lewicą TWOJĄ, co czynisz prawicą TWOJĄ. Zarówno prawa, jak i lewa strona danego bytu należą do tego bytu. Poniżanie jednej strony przed drugą jest destrukcyjne pod każdym względem i nie ma nic wspólnego z chrześcijańskim systemem wartości (miłujcie nieprzyjaciół swoich). Na czym w swoim stanowisku podpiera się KRK, na Słowie Bożym, czy na własnej teologicznej tradycji? Jaka jest zgodność między tymi podstawami? To zaprzecza temu, co KRK twierdzi:

Cytat:

Sobór Trydencki oświadczył również, że nie może być żadnej wiążącej tradycji przeciwnej Pismu św.

[nesto]

O co Ci chodzi?

[Pokoja]

[ShadowLady86]

A nie przypadkiem sola scriptura? I czemu ten post jest w dziale o sprzecznościach w Biblii?

[Pokoja]

[Listek]

[Pokoja]