Forum biblijne

[Quster]

STRAŻNICA - 15 MAJA 1997 str. 26-29

STRZEŻ SIĘ przypisywania drugim złych pobudek

ZNANY kaznodzieja telewizyjny ostro potępił innego duchownego za popełnienie cudzołóstwa. Nie minął rok, a ten oburzony obrońca moralności został przyłapany w towarzystwie prostytutki.

Innym razem czołowe mocarstwo światowe poleciło swym emisariuszom skłonić wojujące strony do rokowań pokojowych. Tymczasem ten sam kraj potajemnie rozesłał swych handlarzy do różnych państw, by zajęli się sprzedażą broni wartej miliardy dolarów.

Wobec takiego rozpowszechnienia rażącej obłudy, czy można się dziwić, że zamiast zaufania szerzy się sceptycyzm? Dla wielu ludzi kwestionowanie cudzych pobudek stało się drugą naturą.

Chrześcijanie nie mogą pozwolić, by taka postawa odbiła się na ich stosunkach z wiernymi współwyznawcami. Choć Jezus Chrystus zachęcał, żebyśmy byli "ostrożni jak węże" wobec naszych wrogów, nic nie wspomniał o konieczności podejrzliwego odnoszenia się do jego prawdziwych naśladowców (Mateusza 10:16). Jakie więc niebezpieczeństwa tkwią w przypisywaniu drugim złych pobudek? W jakich dziedzinach musimy szczególnie uważać, by uniknąć takiej skłonności? I jak możemy strzec cennej więzi łączącej nas z innymi chrześcijanami?

Lekcja z przeszłości

Nieuzasadnione przypisywanie komuś złych pobudek jest równoznaczne z osądzaniem go. Sprowadza się właściwie do pochopnego wniosku, że słowa i czyny są tylko przykrywką, pod którą kryje się przebiegłość i złośliwość. Przyczyna często tkwi w błędnej ocenie sytuacji, jak to wynika ze sprawozdania biblijnego zamieszczonego w 22 rozdziale Księgi Jozuego.

Izraelici zakończyli podbój Ziemi Obiecanej i dopiero co otrzymali swe przydziały terytorialne. Plemiona Rubena i Gada oraz połowa plemienia Manassesa zbudowały nad Jordanem ołtarz "z wyglądu okazały". Pozostali Izraelici niesłusznie uznali to za odstępstwo. Snuto domysły, że owe trzy plemiona zamierzają używać tego wielkiego ołtarza do składania ofiar, zamiast chodzić do wyznaczonego miejsca wielbienia, którym był namiot zgromadzenia w Sylo. Podejrzliwe plemiona natychmiast "rozpoczęły przygotowania do wyprawy zbrojnej (Jozuego 22:10-12).

Na szczęście Izraelici skontaktowali się ze swymi braćmi, wysyłając do nich oficjalną delegację z Pinechasem na czele. Wysłuchawszy oskarżeń o niewierność, wzniecanie buntu i odstąpienie od Jehowy, rzekomo winne plemiona wyjaśniły, w jakim celu wzniosły ten ogromny ołtarz". Nie służył on do składania ofiar, lecz miał 'być świadkiem' jedności plemion izraelskich w oddawaniu czci Jehowie (Jozuego 22:26, 27). Członkowie delegacji wrócili do domu, ciesząc się, że z ich braćmi nie dzieje się nic złego. W ten sposób udało się zapobiec wojnie domowej i przerażającemu rozlewowi krwi.

Jakaż to wspaniała lekcja, byśmy nigdy nie przypisywali pochopnie drugiin złych pobudek! Po bliższym zbadaniu sprawa często wygląda zupełnie inaczej, niżby to wynikało z pobieżnej obserwacji. Potwierdza się to w wielu dziedzinach życia chrześcijańskiego.

Jak się zapatrujemy na starszych

Starsi wywiązują się ze swego obowiązku 'pasienia zboru Boga', toteż czasami uznają za konieczne udzielić rady komuś ze współwyznawców (Dzieje 20:28 ). Jak na przykład reagujemy, gdy nadzorca zwraca nam uwagę, że nasze dziecko obraca się w złym towarzystwie lub zachowuje się niewłaściwie wobec osoby płci odmiennej? Czy dopatrujemy się w tym jakichś ukrytych pobudek i mówimy sobie: "On nigdy nie lubił naszej rodziny"? Jeżeli damy przystęp takim uczuciom, możemy później tego żałować. Dobro duchowe naszych dzieci może być zagrożone, toteż powinniśmy doceniać praktyczne sugestie oparte na Piśmie Świętym (Przypowieści 12:15).

Kiedy starszy zboru udziela nam rady, nie doszukujmy się u niego, jakichś zamaskowanych pobudek. Zastanówmy się raczej, jaki pożytek możemy odnieść z jego biblijnych wskazówek. Apostoł Paweł napisał: "Co prawda obecnie żadne karcenie nie wydaje się radosne, lecz zasmucające, potem jednak tym, którzy zostali przez nie wyćwiczeni, przynosi pokojowy owoc, mianowicie prawość" (Hebrajczyków 12:11). Okażmy więc wdzięczność i obiektywnie przeanalizujmy daną sprawę. Pamiętajmy, że często starszym tak samo ciężko jest udzielić rady, jak nam jej usłuchać.

Odczucia co do rodziców

Kiedy rodzice nakładają na dzieci pewne ograniczenia, młodzi ludzie zastanawiają się nieraz nad ich motywami. Czasem myślą sobie: "Dlaczego rodzice ustanawiają tyle reguł? Pewnie nie chcą, bym się cieszył życiem". Zamiast jednak wyciągać takie wnioski, powinni obiektywnie przeanalizować całą sytuację.

Rodzice poświęcili wiele lat na opiekę nad swymi dziećmi. Wymagało to od nich ogromnej ofiarności, nie tylko pod względem materialnym. Czy istnieje jakiś powód, by uważać, iż teraz za wszelką cenę chcą uprzykrzyć życie dorastającemu potomstwu? Czy nie rozsądniejszy jest wniosek,. że to miłość pobudza ich do troszczenia się o dzieci i zapewnienie im ochrony? Czyż ta sama miłość nie skłoni ich do nakładania pewnych ograniczeń na dzieci, które obecnie stają przed nowymi wyzwaniami życiowymi? Przypisywanie kochającym rodzicom złych pobudek byłoby naprawdę niewdzięczne i nieżyczliwe (Efezjan 6:1-3).

Nasz stosunek do innych chrześcijan

Wielu ma skłonność do osądzania z góry i szufladkowania drugich. A może my również tak postępujemy i jesteśmy nieco podejrzliwi wobec pewnych ludzi? Czy pod tym względem nie mogło się nam udzielić świeckie nastawienie?

Przypuśćmy, że jeden z naszych duchowych braci ma piękny dom i drogi samochód. Czy powinniśmy automatycznie uważać go za materialistę, u którego sprawy Królestwa nie zajmują najważniejszego miejsca w życiu? Niektórych chrześcijan stać na kupno ładnych rzeczy, ale to jeszcze nie znaczy, że kierują się złymi pobudkami lub nie 'szukają najpierw królestwa'. Mogą być bardzo zajęci działalnością duchową i szczodrze używać swych dóbr materialnych do popierania spraw Królestwa, choć prawdopodobnie robią to w sposób nierzucający się w oczy (Mateusza 6:1-4, 33).

Zbór chrześcijański w I wieku składał się z ludzi wszelkiego pokroju - biednych i bogatych (Dzieje 17:34; 1 Tymoteusza 2:3, 4; 6:17; Jakuba 2:5). Bóg nie ocenia człowieka na podstawie jego sytuacji materialnej i my też musimy się tego wystrzegać. Powinniśmy miłować wypróbowanych i wiernych współwyznawców, "nie czyniąc nic z nieprzychylnym nastawieniem" (1 Tymoteusza 5:21).

W obecnym świecie podległym władzy Szatana ludzie z rożnych powodów szufladkują drugich i są podejrzliwi. Niejednego na przykład uważa się za awanturnika lub materialistę tylko ze względu na jego pochodzenie. Jako chrześcijanie, nie możemy jednak przyswajać sobie takiej postawy. W organizacji Jehowy nie ma miejsca na fanatyzm i podejrzliwość. Wszyscy prawdziwi chrześcijanie powinni naśladować Jehowę Boga, u którego 'nie ma niesprawiedliwości ani stronniczości' (2 Kronik 19:7; Dzieje 10:34, 35).

Kieruj się miłością

Biblia wyraźnie oznajmia, ze "wszyscy zgrzeszyli i brakuje im chwały Bożej" (Rzymian 3:23). Musimy więc pamiętać, iż nasi współwyznawcy tak samo jak my usilnie starają się pełnić służbę cieszącą się uznaniem Jehowy. Jeżeli pozwolimy, by w wyniku podejrzliwości lub jakichś negatywnych uczuć po psuły się nasze stosunki z duchowymi braćmi i siostrami, módlmy się do -Boga o pomoc w zmianie takiego nastawienia, bo inaczej wpadniemy w sidła Szatana (Mateusza 6:13). Przekonał on Ewę, że Jehowa ma złe pobudki, że wcale nie interesuje się jej pomyślnością i pozbawia ją swobód, dzięki którym byłaby naprawdę szczęśliwa (1 Mojżeszowa 3:1-5). Dopatrywanie się u braci złych pobudek służy interesom Diabła (2 Koryntian 2:11; 1 Piotra 5:8 ).

Gdybyśmy doszli do wniosku, że mamy skłonność do przypisywania drugim niewłaściwych pobudek, zastanówmy się nad przykładem Jezusa Chrystusa. Chociaż był doskonałym Synem Bożym, nie doszukiwał się u swych uczniów złych motywów działania. Dostrzegał u nich raczej to, co dobre. Kiedy rywalizowali ze sobą o wysokie pozycje, nie uznał, że wynika to ze złych pobudek i dlatego musi wybrać 12 nowych apostołów (Marka 9:34, 35). Będąc nie doskonali, mogli w jakiś sposób pozostawać pod wpływem kultury odstępczego judaizmu, który cechowały duma i różnice klasowe. Jezus wiedział, iż jego naśladowcy kierowali się głównie miłością do Jehowy. Za okazywanie jej i trwanie przy Jezusie zostali sowicie nagrodzeni (Łukasza 22: 28-30).

Odnoszenie się z podejrzliwością do wiernych współwyznawców przypomina oglądanie świata przez zniekształcające okulary. Wszystko wydaje się inne niż w rzeczywistości. Patrzmy więc na drugich przez okulary miłości. Mamy mnóstwo dowodów, że lojalni współ chrześcijanie nas kochają i zasługują na nasze życzliwe zainteresowanie (1 Koryntian 13: 4-8 ). Okazujmy im zatem miłość i strzeżmy się przypisywania złych pobudek.

[Bobo]

... ciekawy artykół! Od dziś przestajemy Rutherforda nazywać dyktatorem ...no bo przecież nie osądzamy nikogo.

[Quster]

[Bobo]

quster,quster... próbowałem delikatnie zwrócić Tobie uwagę na to abyś to Ty nie nazywał Rutherforda dyktatorem. ŚJ jakoś go tak nie nazywają. Najpierw cytujesz Strażnicę (rozumiem, że źle się czujesz gdy ktoś grzebie w Twoich pobudkach) aby nie oceniać i osądzać a sam to robisz... widzę, że rzeczywiście, trudna z Tobą rozmowa...

Cytat:

tu masz rację gdyż CK teraz jest bardziej przewrażliwione niż on. Rutheford nie cierpiał jak ktoś podważał jego władzę

A co, śniadania z nim jadałeś...? Operujesz zdaniami jakbyś go osobiście znał.

Cytat:

CK teraz jest bardziej przewrażliwione niż on

A to kolejny przykład beznadziejności podejmowania z Tobą polemiki. Znów podkreślasz róznice, lepszy, gorszy. Pewnie gdybyś był ŚJ za Rutherforda to pewnie byś nim pozostał, nie? Ale teraz z tak nietolerancyjnym CK to już nie możesz, nie? Jak widze, Twoje życie ciągle wokół tych spraw się koncentruje i głowę dam, że gdybyś się sam nie odłączył to pewnie by cię wykluczyli... już sobie wyobrażam Ciebie na zebraniu i Twoje podejście jakie tu reprezentujesz...

[Quster]

[Jamsen]

Cytat:

Napisz jak można wyrażać niezgodę z CK, jakich słów używać. Ja naprawdę nie mam ochoty nikogo obrażać, chce raczej móc porozmawiać więc określ to. Mi to bardzo pomoże, napewno.

Możesz napisać list z odmiennym punktem widzenia na jakąś sprawę.
Jeżeli jesteś szczerym poszukiwaczem prawdy, nikogo nie chcesz zdyskredytować ani pociągnąć za sobą, to ta forma wyrażenia innego zdania powinna ci wystarczyć.

[Quster]

[Jamsen]

[Esther]

A co Jeśli Organizacja nie jest Kościołem Chrystusa? co jeśli nie głosi nauk Chrystusowych i apostolskich?

[Bobo]

Cytat:

A co Jeśli Organizacja nie jest Kościołem Chrystusa? co jeśli nie głosi nauk Chrystusowych i apostolskich?

Pytanie, kiedy się to okaże? Masz na myśli indywidualny odbiór Świadków Jehowy? Czy sytuację, kiedy cały świat to rozpozna np. podczas 'końca'?

[Esther]

Mam na myśli to, że każda sroczka swój ogonek chwali i to co napisał nasz nowy forumowicz, mogłabym ja również napisać do ŚJ a KRK względem mnie czyż nie? więc te Pisma nie stanowią w tej sytuacji żadnych argumentów..


Quster sądzi, że niesie naukę zgodną z nauką Chrystusa i apostołów, nasz nowy kolega również i obaj mogą sobie te Pisma na zmianę cytować, mam nadzieję że mnie rozumiesz..

tylko że może warto by było zadać sobie pytanie: a jeśli rzeczywiście to czego mnie uczono przez lata jest kłamstwem i manipulacją? w końcu większość z nas oszukiwana była i mamiona pogańskimi zwyczajami pod chrzescijańskiemi nazwami, szydzono z nas że porzucamy drogę naszych ojców.. i gdybyśmy wtedy nie wzięli pod uwagę tego: "jeśli.." nadal trwalibyśmy w kłamstwie i duchowej ciemności, czyż nie?

[leopard]

[Jamsen]

[Esther]

Jamsen, gdybym w tym dziale była moderatorem, usunęłabym Twój post, gdyż ani nie wnosi niczego do tematu ani wogóle nie jest na temat, spytaj leoparda na privie o których postach mówi..

Leopardzie, nie mówię o ludziach wychowywanych w danej denominacji, nie tylko bynajmniej, bywa, ze brnie się z jednyh kłamstw w inne, sądząc ze w końcu znalazło się prawdę, ja tu nie osądzam, zeby mnie kto źle nie zrozumiał..

[Jamsen]