Forum biblijne

[mirek]

Czy Jezus nie jest Bogiem, skoro wedle Jana 1:18 Boga nikt nigdy nie widział?

Świadkowie Jehowy na "dowód" tego, że Jezus nie był Bogiem przytaczają czasem werset z J 1:18, który brzmi:

J 1:18 Bw „Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Bóg, który jest na łonie Ojca, objawił go.”

Rozumowanie ŚJ jest w tym miejscu niestety bardzo płytkie, bowiem jest ono oparte na bardzo pobieżnym i zawężonym interpretowaniu słowa "widzieć", które sprowadza się tylko do widzenia czegoś za pomocą wzroku. Tymczasem nawet w języku polskim słowo "widzieć" posiada głębsze znaczenie, i nie oznacza tylko oglądania czegoś za pomocą wzroku. Często mówimy przecież: "A widzisz, nie mówiłem, że mam rację?". Oczywiste jest, że autor tej wypowiedzi używa słowa "widzieć" w znaczeniu "rozumieć" i nie chodzi mu o dosłowne widzenie czegoś. Tak samo jest w przypadku powyższego wersetu z J 1:18, co zaraz zostanie udowodnione.

Jeśli zajrzymy do tekstu greckiego wspomnianego wersetu, to znajdziemy tam słowo HEORAKEN. Jak podaje Wielki Słownik grecko-polski Nowego Testamentu pod redakcją Popowskiego, słowo to, poza znaczeniem normalnego widzenia czegoś, może być rozumiane także w sensie: "o widzeniu umysłem, o widzeniu czegoś co jest abstrakcją albo co jest duchowe, nadprzyrodzone, zorientować się, rozpoznawać coś". Jak widać, tak jak w języku polskim tak też i w języku greckim słowo "widzieć" użyte w J 1:18 może być rozumiane inaczej niż widzenie czegoś za pomocą wzroku.

Przejrzę teraz znaczenia, w jakich słowo to występuje w Biblii, abym mógł ukazać na konkretnych przykładach, że autorzy Biblii rozumieli to słowo również inaczej niż dosłownie pojmowane oglądanie czegoś za pomocą wzroku. Na początek zobaczmy, jak rozumiał to słowo apostoł Jan w swoich innych Pismach. Argument ten będzie o tyle rozstrzygający, że pokazuje w jakich sytuacjach apostoł Jan używał tego samego słowa:

3J 1:11 Bw „Umiłowany! Nie naśladuj tego, co złe, ale to, co dobre. Kto czyni dobrze, z Boga jest, kto czyni źle, nie widział Boga.”

W tekście greckim mamy tu tak samo jak w J 1:18 słowo HEORAKEN. Jest to bardzo ciekawy tekst, bowiem autor 3 J 1:11 z pewnością używa słowa widzieć w znaczeniu innym, niż dosłownie rozumiane widzenie czegoś wzrokiem. Zauważmy bowiem, że daje on do zrozumienia w tym tekście, że czynienie dobra jest zależne od tego, czy ktoś widział Boga czy nie. Oczywiste jest, że w tym tekście nie chodzi więc o jakieś widzenie Boga wzrokiem, tylko o "duchowe" widzenie Jego istoty, trwanie w Nim, które uzdalnia do tego, aby czynić dobrze. Łączenie w 3 J 1:11 słowa widzieć (rozumianego jako widzenie wzrokiem) z dobrym postępowaniem nie miałoby najmniejszego sensu. W takim samym odcieniu znaczeniowym słowo HEORAKEN występuje również w 1 J 3:6 (zobacz też 1 J 4:20):

1J 3:6 Bw „Każdy, kto w nim mieszka, nie grzeszy; każdy, kto grzeszy, nie widział go ani go nie poznał.”

Przejdźmy do następnych wersetów:

J 8:38 Bw „Mówię to, co widziałem u Ojca, a wy także czynicie, co słyszeliście u ojca waszego.”

W tekście tym również użyto słowa HEORAKA. Jezus mówi tu, że głosi to, co "widział" u Ojca. Jasne jest, że słowo "widzieć" również nie oznacza przypadku widzenia czegoś wzrokiem, tylko wiedzę o sprawach duchowych. Trudno o lepszy dowód na to, że słowo HEORAKEN z J 1:18 może posiadać inne znaczenie, niż widzenie Boga za pomocą wzroku. W podobnym znaczeniu użyto słowa widzieć w J 3:11, gdzie Jezus mówi o "widzeniu" (HEORAKAMEN) spraw duchowych, widzianych przez Syna i przez Boga Ojca:

J 3:11 Bw „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, co wiemy, to mówimy, i co widzieliśmy, o tym świadczymy, ale świadectwa naszego nie przyjmujecie.”

Jednakże, najlepszym dowodem na to, że autor ewangelii Jana rozumiał słowo HEORAKEN z J 1:18 w znaczeniu przenośnym, innym niż widzenie czegoś rozumiane jako oglądanie wzrokiem, jest tekst z J 14:9. Tekst ten jest zarazem kluczem do zrozumienia słowa "widzieć" w J 1:18, stąd pozostawiłem go "na deser". W J 14:9 czytamy bowiem:

J 14:9 Bw „Odpowiedział mu Jezus: Tak długo jestem z wami i nie poznałeś mnie, Filipie? Kto mnie widział, widział Ojca; jak możesz mówić: Pokaż nam Ojca?”

Zauważmy, że werset ten wprost przeczy wyżej omówionemu rozumieniu wersu z J 1:18 w wykonaniu ŚJ. Jak widzieliśmy bowiem wyżej, ŚJ rozumieją J 1:18 w sposób absolutny, to znaczy, ich zdaniem werset ten mówi, że Boga nikt nigdy nie widział, czy to przed przyjściem Jezusa, czy po tym przyjściu. Jak się jednak teraz okazuje, taka interpretacja jest bezpodstawna w świetle J 14:9. Po połączeniu obu tych wersów (J 1:18 i J 14:9), mówiących o "widzeniu" Boga, widać bardzo wyraźnie, że J 1:18 uczy o tym, że Boga nikt nie widział do czasu przyjścia Jezusa. Kiedy zaś Jezus przyszedł, to wtedy ludzie "zobaczyli" Boga, tzn. dzięki patrzeniu na Jezusa i jego czyny zrozumieli jaka jest natura Boga.

Zobaczmy inny przykład, który mówi o "widzeniu" Boga Ojca, w kontekście właśnie uczenia się i poznawania Jego natury:

J 6:45-46 Bw „Napisano bowiem u proroków: I będą wszyscy pouczeni przez Boga. Każdy, kto słyszał od Ojca i jest pouczony, przychodzi do mnie.(46) Nie jakoby ktoś widział Ojca; Ojca widział tylko Ten, który jest od Boga.”

W tym świetle całkowicie zrozumiałe staje się zdanie z J 1:18, które brzmi:

J 1:18 Bw „Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Bóg, który jest na łonie Ojca, objawił go.”

Po uwzględnieniu teraz pełnej wymowy tego tekstu w świetle tego co było powiedziane wyżej, widzimy jak odmienne znaczenie posiada w rzeczywistości wers z J 1:18, i jak bardzo różni się to znaczenie od znaczenia proponowanego nam przez ŚJ. Werset z J 1:18 należy bowiem w tym wypadku zrozumieć w ten sposób, że Boga nikt nigdy prawie wcale nie znał, czyli "nie widział", póki nie przyszedł Jezus i w pełni o Nim nie "pouczył", jak to ujmuje J 1:18. Słowo "objawił go" z J 1:18 staje się w tym świetle zrozumiałe, będąc rozwinięciem słów "widzieć Boga", jakie znajdują się w J 1:18, i które w tym wypadku powinny być zrozumiane jako "lepiej rozumieć Boga", "znać Go lepiej", "wiedzieć o Nim więcej dzięki Jezusowi", itd. ŚJ zupełnie nie przejmują się tym, że werset ten wyraża właśnie tę ideę, choćby dlatego, że wyrywają ten wers z kontekstu, cytując tylko jego pierwszą połowę i narzucając mu kontekst jakiego on nie posiada, tzn. kontekst mówiący o jakimś widzeniu Boga oczami.

Na koniec, ciekaw jestem jak ŚJ swoją teorią wyjaśnią inne wersety w Biblii, które wyraźnie informują, że byli tacy, którzy jednak Boga widzieli:

Rdz 18:1 Bw „Potem ukazał mu się Pan w dąbrowie Mamre, gdy siedział u wejścia do namiotu w skwarne południe.”

Rdz 32:30 NS "Dlatego Jakub nadal temu miejscu nazwę Peniel, gdyż jak powiedział: "Widziałem Boga twarzą w twarz, a mimo to moja dusza ocalała"."

Wj 24:10-11 Bw „i ujrzeli Boga Izraela, a pod jego stopami jakby twór z płyt szafirowych, błękitny jak samo niebo.(11) Lecz na najprzedniejszych z synów izraelskich nie wyciągnął swojej ręki; mogli więc oglądać Boga, a potem jedli i pili.”

Sdz 13:22 Bw „I rzekł Manoach do swojej żony: Na pewno pomrzemy, gdyż oglądaliśmy Boga.”

Iz 6:1 Bw „W roku śmierci króla Uzjasza widziałem Pana siedzącego na tronie wysokim i wyniosłym, a kraj jego szaty wypełniał świątynię.”

Am 9:1 Bw „Widziałem Wszechmogącego stojącego przy ołtarzu. I rzekł do mnie: Uderz w głowicę, niech zadrżą sklepienia i upadną na głowy ich wszystkich, a resztę ich zabiję mieczem. Żaden uciekający z nich nie ujdzie ani też nie uratuje się żaden uchodźca.”

Biorąc pod uwagę chociażby te przykłady, widzimy więc, że skoro inni ludzie dawniej oglądali Boga, to również i Jezus może być Bogiem!

W mojej pracy wzorowałem się na artykule: http://www.trinitarians.i...tykul.php?id=57

Czy Jezus nie jest Bogiem, skoro wedle Jana 1:18 Boga nikt nigdy nie widział?

Świadkowie Jehowy na "dowód" tego, że Jezus nie był Bogiem przytaczają czasem werset z J 1:18, który brzmi:

J 1:18 Bw „Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Bóg, który jest na łonie Ojca, objawił go.”

Rozumowanie ŚJ jest w tym miejscu niestety bardzo płytkie, bowiem jest ono oparte na bardzo pobieżnym i zawężonym interpretowaniu słowa "widzieć", które sprowadza się tylko do widzenia czegoś za pomocą wzroku. Tymczasem nawet w języku polskim słowo "widzieć" posiada głębsze znaczenie, i nie oznacza tylko oglądania czegoś za pomocą wzroku. Często mówimy przecież: "A widzisz, nie mówiłem, że mam rację?". Oczywiste jest, że autor tej wypowiedzi używa słowa "widzieć" w znaczeniu "rozumieć" i nie chodzi mu o dosłowne widzenie czegoś. Tak samo jest w przypadku powyższego wersetu z J 1:18, co zaraz zostanie udowodnione.

Jeśli zajrzymy do tekstu greckiego wspomnianego wersetu, to znajdziemy tam słowo HEORAKEN. Jak podaje Wielki Słownik grecko-polski Nowego Testamentu pod redakcją Popowskiego, słowo to, poza znaczeniem normalnego widzenia czegoś, może być rozumiane także w sensie: "o widzeniu umysłem, o widzeniu czegoś co jest abstrakcją albo co jest duchowe, nadprzyrodzone, zorientować się, rozpoznawać coś". Jak widać, tak jak w języku polskim tak też i w języku greckim słowo "widzieć" użyte w J 1:18 może być rozumiane inaczej niż widzenie czegoś za pomocą wzroku.

Przejrzę teraz znaczenia, w jakich słowo to występuje w Biblii, abym mógł ukazać na konkretnych przykładach, że autorzy Biblii rozumieli to słowo również inaczej niż dosłownie pojmowane oglądanie czegoś za pomocą wzroku. Na początek zobaczmy, jak rozumiał to słowo apostoł Jan w swoich innych Pismach. Argument ten będzie o tyle rozstrzygający, że pokazuje w jakich sytuacjach apostoł Jan używał tego samego słowa:

3J 1:11 Bw „Umiłowany! Nie naśladuj tego, co złe, ale to, co dobre. Kto czyni dobrze, z Boga jest, kto czyni źle, nie widział Boga.”

W tekście greckim mamy tu tak samo jak w J 1:18 słowo HEORAKEN. Jest to bardzo ciekawy tekst, bowiem autor 3 J 1:11 z pewnością używa słowa widzieć w znaczeniu innym, niż dosłownie rozumiane widzenie czegoś wzrokiem. Zauważmy bowiem, że daje on do zrozumienia w tym tekście, że czynienie dobra jest zależne od tego, czy ktoś widział Boga czy nie. Oczywiste jest, że w tym tekście nie chodzi więc o jakieś widzenie Boga wzrokiem, tylko o "duchowe" widzenie Jego istoty, trwanie w Nim, które uzdalnia do tego, aby czynić dobrze. Łączenie w 3 J 1:11 słowa widzieć (rozumianego jako widzenie wzrokiem) z dobrym postępowaniem nie miałoby najmniejszego sensu. W takim samym odcieniu znaczeniowym słowo HEORAKEN występuje również w 1 J 3:6 (zobacz też 1 J 4:20):

1J 3:6 Bw „Każdy, kto w nim mieszka, nie grzeszy; każdy, kto grzeszy, nie widział go ani go nie poznał.”

Przejdźmy do następnych wersetów:

J 8:38 Bw „Mówię to, co widziałem u Ojca, a wy także czynicie, co słyszeliście u ojca waszego.”

W tekście tym również użyto słowa HEORAKA. Jezus mówi tu, że głosi to, co "widział" u Ojca. Jasne jest, że słowo "widzieć" również nie oznacza przypadku widzenia czegoś wzrokiem, tylko wiedzę o sprawach duchowych. Trudno o lepszy dowód na to, że słowo HEORAKEN z J 1:18 może posiadać inne znaczenie, niż widzenie Boga za pomocą wzroku. W podobnym znaczeniu użyto słowa widzieć w J 3:11, gdzie Jezus mówi o "widzeniu" (HEORAKAMEN) spraw duchowych, widzianych przez Syna i przez Boga Ojca:

J 3:11 Bw „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, co wiemy, to mówimy, i co widzieliśmy, o tym świadczymy, ale świadectwa naszego nie przyjmujecie.”

Jednakże, najlepszym dowodem na to, że autor ewangelii Jana rozumiał słowo HEORAKEN z J 1:18 w znaczeniu przenośnym, innym niż widzenie czegoś rozumiane jako oglądanie wzrokiem, jest tekst z J 14:9. Tekst ten jest zarazem kluczem do zrozumienia słowa "widzieć" w J 1:18, stąd pozostawiłem go "na deser". W J 14:9 czytamy bowiem:

J 14:9 Bw „Odpowiedział mu Jezus: Tak długo jestem z wami i nie poznałeś mnie, Filipie? Kto mnie widział, widział Ojca; jak możesz mówić: Pokaż nam Ojca?”

Zauważmy, że werset ten wprost przeczy wyżej omówionemu rozumieniu wersu z J 1:18 w wykonaniu ŚJ. Jak widzieliśmy bowiem wyżej, ŚJ rozumieją J 1:18 w sposób absolutny, to znaczy, ich zdaniem werset ten mówi, że Boga nikt nigdy nie widział, czy to przed przyjściem Jezusa, czy po tym przyjściu. Jak się jednak teraz okazuje, taka interpretacja jest bezpodstawna w świetle J 14:9. Po połączeniu obu tych wersów (J 1:18 i J 14:9), mówiących o "widzeniu" Boga, widać bardzo wyraźnie, że J 1:18 uczy o tym, że Boga nikt nie widział do czasu przyjścia Jezusa. Kiedy zaś Jezus przyszedł, to wtedy ludzie "zobaczyli" Boga, tzn. dzięki patrzeniu na Jezusa i jego czyny zrozumieli jaka jest natura Boga.

Zobaczmy inny przykład, który mówi o "widzeniu" Boga Ojca, w kontekście właśnie uczenia się i poznawania Jego natury:

J 6:45-46 Bw „Napisano bowiem u proroków: I będą wszyscy pouczeni przez Boga. Każdy, kto słyszał od Ojca i jest pouczony, przychodzi do mnie.(46) Nie jakoby ktoś widział Ojca; Ojca widział tylko Ten, który jest od Boga.”

W tym świetle całkowicie zrozumiałe staje się zdanie z J 1:18, które brzmi:

J 1:18 Bw „Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Bóg, który jest na łonie Ojca, objawił go.”

Po uwzględnieniu teraz pełnej wymowy tego tekstu w świetle tego co było powiedziane wyżej, widzimy jak odmienne znaczenie posiada w rzeczywistości wers z J 1:18, i jak bardzo różni się to znaczenie od znaczenia proponowanego nam przez ŚJ. Werset z J 1:18 należy bowiem w tym wypadku zrozumieć w ten sposób, że Boga nikt nigdy prawie wcale nie znał, czyli "nie widział", póki nie przyszedł Jezus i w pełni o Nim nie "pouczył", jak to ujmuje J 1:18. Słowo "objawił go" z J 1:18 staje się w tym świetle zrozumiałe, będąc rozwinięciem słów "widzieć Boga", jakie znajdują się w J 1:18, i które w tym wypadku powinny być zrozumiane jako "lepiej rozumieć Boga", "znać Go lepiej", "wiedzieć o Nim więcej dzięki Jezusowi", itd. ŚJ zupełnie nie przejmują się tym, że werset ten wyraża właśnie tę ideę, choćby dlatego, że wyrywają ten wers z kontekstu, cytując tylko jego pierwszą połowę i narzucając mu kontekst jakiego on nie posiada, tzn. kontekst mówiący o jakimś widzeniu Boga oczami.

Na koniec, ciekaw jestem jak ŚJ swoją teorią wyjaśnią inne wersety w Biblii, które wyraźnie informują, że byli tacy, którzy jednak Boga widzieli:

Rdz 18:1 Bw „Potem ukazał mu się Pan w dąbrowie Mamre, gdy siedział u wejścia do namiotu w skwarne południe.”

Rdz 32:30 NS "Dlatego Jakub nadal temu miejscu nazwę Peniel, gdyż jak powiedział: "Widziałem Boga twarzą w twarz, a mimo to moja dusza ocalała"."

Wj 24:10-11 Bw „i ujrzeli Boga Izraela, a pod jego stopami jakby twór z płyt szafirowych, błękitny jak samo niebo.(11) Lecz na najprzedniejszych z synów izraelskich nie wyciągnął swojej ręki; mogli więc oglądać Boga, a potem jedli i pili.”

Sdz 13:22 Bw „I rzekł Manoach do swojej żony: Na pewno pomrzemy, gdyż oglądaliśmy Boga.”

Iz 6:1 Bw „W roku śmierci króla Uzjasza widziałem Pana siedzącego na tronie wysokim i wyniosłym, a kraj jego szaty wypełniał świątynię.”

Am 9:1 Bw „Widziałem Wszechmogącego stojącego przy ołtarzu. I rzekł do mnie: Uderz w głowicę, niech zadrżą sklepienia i upadną na głowy ich wszystkich, a resztę ich zabiję mieczem. Żaden uciekający z nich nie ujdzie ani też nie uratuje się żaden uchodźca.”

Biorąc pod uwagę chociażby te przykłady, widzimy więc, że skoro inni ludzie dawniej oglądali Boga, to również i Jezus może być Bogiem!

W mojej pracy wzorowałem się na artykule: http://www.trinitarians.i...tykul.php?id=57

[tessa]

[mirek]

[tessa]

[tessa]

Cytat:

W tym wersecie napisane jest, że to byli dwaj aniołowie. Kim była więc ta trzecia osoba, która odwiedziła Abrahama? Zacytuje parę wersetów, które przybliżą sytuację: Rdz 18:1 NS „Potem ukazał mu się Jehowa pośród wielkich drzew Mamre, gdy w skwarze dnia siedział on u wejścia do namiotu.” Rdz 18:22 NS „Wówczas mężowie ci zawrócili stamtąd i poszli do Sodomy, ale Jehowa dalej stał przed Abrahamem.” Rdz 18:33 NS „Wówczas Jehowa odszedł, gdy przestał mówić do Abrahama, a Abraham wrócił na swoje miejsce.” A więc kto to był? Sam Jehowa, prawda!

No nie dwaj ale trzej.
18:1-3
Potem ukazał mu się Jehowa pośród wielkich drzew Mamre, gdy w skwarze dnia siedział on u wejścia do namiotu. 2 Podniósłszy oczy, spojrzał, a oto trzech mężów stało w pewnej odległości od niego. Kiedy ich ujrzał, pobiegł im na spotkanie od wejścia do namiotu i kłaniał się im aż do ziemi. 3 I rzekł: „Jehowo, jeśli istotnie znalazłem łaskę w twoich oczach, racz nie omijać swego sługi."

Do dwóch tamtych też zwracał się Jehowo.

Rodzaju 19:15-2015 A gdy nastał świt, aniołowie zaczęli nalegać na Lota, mówiąc: „Wstań! Weź swą żonę i swoje dwie córki, które się tu znajdują, żebyś czasem nic został zmieciony za winę tego miasta!” 16 Kiedy się ociągał, mężowie ci, z uwagi na to, że Jehowa mu współczuł, chwycili go za rękę i żonę jego za rękę oraz dwie jego córki za ręce i wyprowadzili go, i postawili za miastem. 17 A gdy tylko wyprowadzili ich na krańce, odezwał się: „Uchodź ze względu na swą duszę! Nie oglądaj się za siebie i nie zatrzymuj się w całym Okręgu! Uchodź w górzystą okolicę, żebyś czasem nic został zmieciony!”
18 Wówczas Lot powiedział do nich: „Nie tak, proszę, Jehowo! 19 Oto sługa twój znalazł łaskę w twych oczach, tak iż pomnażasz swą lojalną życzliwość, którą mi okazałeś, by zachować przy życiu moją duszę, ale ja — ja nie zdołam ujść w górzystą okolicę, bo dosięgnie mnie nieszczęście i na pewno umrę. 20 Spójrz, proszę, to miasto jest blisko, żeby tam uciec, i jest małe. Niechaj tam ujdę — czyż nie jest małe? — a moja dusza będzie żyć”.

Podobnie anioła Bożego nazwano Bogiem:

Rodzaju 31:11-13
11 Wówczas anioł prawdziwego Boga rzekł do mnie we śnie: ‚Jakubie!’, na co rzekłem: ‚Oto jestem’. 12 A on ciągnął dalej: ‚Proszę, podnieś oczy i zobacz, że wszystkie kozły pokrywające trzodę są pręgowane, nakrapiane i cętkowane, bo widziałem wszystko, co ci Laban czyni. 13 Jam jest prawdziwy Bóg Betel, gdzie namaściłeś słup i gdzie złożyłeś mi ślub. Teraz wstań, odejdź z tej ziemi i wróć do ziemi twego narodzenia’”.

Jak anioł mógł rzec ,że jest prawdziwym Bogiem? Otóż anioł był przedstawicielem ,posłańcem tego Boga i przemawiał w Jego imieniu.Właśnie dlatego nazwano Go Bogiem.Tak samo Jehową nazwano trzech aniołów składających wizytę u Abrahama.Ale wiadomo przecież ,że ci aniołowie tylko reprezentowali Boga a nim nie byli.
Abraham zatem widział aniołów Jehowy Boga a nie Boga.


"


"
"

[mirek]