Forum biblijne

[Arius]

Cytat:

Dobre rezultaty świadczenia nieoficjalnego WIELE osób po raz pierwszy zetknęło się z prawdą biblijną dzięki temu, że ktoś ze Świadków Jehowy głosił im nieoficjalnie. Chrześcijanie ci naśladują Jezusa Chrystusa, który rozmawiał przy studni z Samarytanką zamierzającą naczerpać wody (Jana, rozdział 4). Nasza siostra z Afryki Wschodniej miała okazję porozmawiać z katolicką zakonnicą. Tamtejsze biuro oddziału Towarzystwa Strażnica informuje, jaki był tego rezultat: □ Głosicielka idąca wczesnym rankiem do miasta spotkała zakonnicę. Postanowiła wykorzystać tę sposobność i zadała pytanie: „Gdzie pani idzie o tej porze?” Zagadnięta odrzekła: „Idę pomodlić się do Boga”. Wtedy głosicielka zapytała: „A czy pani zna imię swego Boga?” W odpowiedzi usłyszała: „Czyż nie ma On na imię Bóg?” Siostra zaproponowała, że przyjdzie po południu do jej domu, aby porozmawiać o imieniu Bożym. Po tej dyskusji zakonnica poszła do kościoła i zapytała jednego z księży, co znaczy słowo „Jehowa”. Duchowny wyjaśnił: „To imię Boże”. Niewiasta była bardzo zaskoczona, że ksiądz znał imię Boże, a nigdy jej o nim nie mówił. Głosicielka odwiedzała ją przez dziewięć kolejnych dni i omawiała sprawę Trójcy, duszy, piekła oraz nadziei dla umarłych. Zainteresowana wprost pochłaniała przekazywane wiadomości, a następnie poprosiła o czas na zastanowienie się nad nowo poznanymi naukami. Po dwóch tygodniach odnowiła kontakt i poprosiła o kontynuowanie rozmów. W tym czasie podjęła decyzję o wystąpieniu z kościoła, a ponadto zniszczyła posiadane obrazy, różańce i krzyż. Ksiądz usiłował nakłonić ją do powrotu, ale ona pragnęła dalej poznawać prawdę. Później została ochrzczona i mimo słabego zdrowia oraz podeszłego wieku przez wiele miesięcy była stałą pionierką pomocniczą. Ponieważ posiada duży dom, zaproponowała, by zbór urządził w nim Salę Królestwa. Bracia wymienili stary dach, wyburzyli ścianki działowe i przekształcili sporą część budynku w przyjemne miejsce zebrań. Dawniejsza zakonnica mieszka teraz w pokoju obok Sali. Jest szczęśliwa, że mogła w ten sposób wesprzeć wielbienie Jehowy. □ Inne przeżycie ilustrujące wartość świadczenia nieoficjalnego pochodzi z Kampali, stolicy Ugandy. W drodze do pewnego urzędu misjonarz będący Świadkiem Jehowy rozmawiał z osobami jadącymi razem z nim windą. Pan L. wyraził życzenie przyjęcia proponowanej literatury, ale w tym momencie nie mógł jej wziąć. Podał więc misjonarzowi swoje nazwisko oraz adres biura, w którym pracuje. Brat udał się tam później i poprosił o przywołanie pana L. Jakże był zaskoczony, gdy zjawił się ktoś zupełnie inny. Dwóch pracowników nosiło to samo nazwisko! Misjonarz dał więc krótkie świadectwo drugiemu mężczyźnie, który okazał niezwykłe zainteresowanie. Chociaż pierwszy pan L. nie chciał więcej rozmawiać, drugi zgodził się na studium Biblii. Obecnie jest już ochrzczonym Świadkiem, a jego żona i syn zrobili duże postępy i przygotowują się do chrztu. Jezus Chrystus jest Dobrym Pasterzem; zna wszystkich, którzy niczym owce przejawiają właściwe usposobienie. Powyższe zdarzenia stanowią dowód, że kieruje on swych uczniów do takich osób. Świadczenie nieoficjalne daje naprawdę dobre rezultaty! (Jana 10:14). (w1992.01.01)