Forum biblijne

Parmenides · **Pomógł:** 73 razy Dołączył: 10 Sie 2011 Posty: 2012

W Rodz.32.1 czytamy /wg wyd.Vocatio/: „I wstał wcześnie Laban rankiem, i ucałował synów swoich i córki swoje, i pobłogosławił ich, i poszedł. I wrócił Laban do miejsca swojego.” Dlaczego synowie Labana pozostali z Jakubem, a nie odeszli ze swoim ojcem? W przypadku córek da się to, teoretycznie przynajmniej, wytłumaczyć ( małżeństwo), ale synowie?

Niektóre tłumaczenia (Biblia Warszawska, Warszawsko-Praska, BT II) zamieniają synów na wnuki (co jest niezgodne z oryginałem, gdzie mamy BNIV – synowie), Biblia Nowego Świata wprowadza dzieci zamiast synów, Gdańska i Wujek mają prawidłowo – syny. Ale na dokładkę niektóre z nich zamiast 32.1 mają 31.55. Widać, że wśród tłumaczy panowało tu spore zamieszanie.

Anowi · Wysłany: 2011-10-04, 19:17

z kontekstu wynika, że to byli synowie córek

Parmenides · **Pomógł:** 73 razy Dołączył: 10 Sie 2011 Posty: 2012

No zdecydowanie nie, to byli jednak jego synowie.

nike · Wysłany: 2011-10-04, 20:34

Parmenides · **Pomógł:** 73 razy Dołączył: 10 Sie 2011 Posty: 2012

Zgadza się, Laban nie był synem Nachora , tylko Betuela. Miał dwie córki o których piszesz. O jego synach jest chyba wzmianka tylko w Rdz.32.1 - bo według znaczenia użytego słowa to są synowie, a nie wnuki.

Cytat:

Zauważ 1 Moj. 29:5
5. I rzekł do nich Jakub: A znacie Labana, syna Nachorowego? odpowiedzieli: Znamy.
(BG) Laban nie był synem Nachora tylko jego wnukiem. chyba tez Jezus jest nazwany synem Dawida, a był?

Ale jesli przyjmiemy powyższe (co prawda trochę to dziwny sposób określania relacji pokoleniowej, no ale wychodzi, że taki był używany), to na zasadzie analogii rzeczywiście można przyjąć, że były to wnuki. Twoje spostrzeżenie wydaje się logiczne i uzasadnione. Wtedy wszystko by się zgadzało i problem byłby rozwiązany. :-D

Przy okazji po raz kolejny wychodzi, ile wątpliwości wprowadzają tłumaczenia (oryginał zresztą też), jak różnie można rozumieć znaczenie poszczególnych słów.

nike · Wysłany: 2011-10-05, 07:54

Biblia tysiąclecia oddaje ten teks prawidłowo.
Rdz 32:1
1. Nazajutrz rano Laban ucałował swych wnuków i swe córki, pobłogosławił im i udał się w powrotną drogę do siebie.
(BT)

Parmenides · **Pomógł:** 73 razy Dołączył: 10 Sie 2011 Posty: 2012

Jeśli przyjmiemy to, co napisałaś uprzednio, to tak. Ale pewne wątpliwości (przynajmniej u mnie) pozostają, choć zgadzam się, iż jest to możliwe do przyjęcia.

EMET · Wysłany: 2011-10-05, 09:23

Gilgamesz · Dołączył: 24 Lis 2009 Posty: 172

Aha, zatem wychodzi na to ze w czasach biblijnych nie bylo czegos takiego jak wnuk, prawnuk itd., tylko po prostu mowilo sie syn, jak w przypadku Jezusa, o ktorym wspolczesnie mozna by powiedziec pra, pra, pra...itd, prawnuk Dawida :)

Eutychus · Wysłany: 2011-10-05, 20:09

Przekład BG również podaje "synów":

nike · Wysłany: 2011-10-05, 20:21

Parmenides · **Pomógł:** 73 razy Dołączył: 10 Sie 2011 Posty: 2012

Neched (NKD) nie oznaczało wnuka, lecz potomstwo, względnie potomka. Występuje w Rdz.21.23, Syr.41.5, Iz.14.22, Hiob.18.19 .

nike · Wysłany: 2011-10-05, 20:47

neched wnuka, potomek---ceeca, potomkowie cecaim.

Parmenides · **Pomógł:** 73 razy Dołączył: 10 Sie 2011 Posty: 2012

NGD to zapożyczone etiopskie słowo nagd - plemię, ród. Ze ścisłym określeniem wnuka nie ma nic wspólnego; chyba o tyle, że należy do plemienia i jest potomkiem. Ceeca w liczbie pojedynczej w Piśmie chyba nie występuje, w liczbie mnogiej (CACAIM) może oznaczać potomstwo, dzieci - ale jest to określenie metaforyczne; głównie dotyczy wzrastania w świecie roślin. Pochodzi od (ICA) - wyjść, wydostać się.

nike · Wysłany: 2011-10-05, 21:10

Cytat:

NGD

To nie jest NGD tylko:נכד