Forum biblijne

[Bariel]

Co sądzicie o tym afrykańskim ,,Kościele doskonałych"? Według mnie historia zrehabilitowała ich podstawowe założenie (czyli chrześcijanami mogą być tylko osoby o pewnych kwalifikacjach moralnych), co widać szczególnie po bankructwie idei teokracji i społeczeństwa monowyznaniowego.
Poda ktoś jakieś prace na ich temat?

[Benjamin Szot]

Niewątpliwie mieli rację, że osoby które zdradziły wiarę chrześcijańską podczas prześladowań rzymskich nie powinny sprawować żadnych funkcji w kościele. Nic więc dziwnego, że ówczesny biskup rzymski Marcelin ( 296 - 304 ) przeciwstawiał się im, gdyż sam zdradził wiarę chrześcijańską podczas prześladowań wszczętych przez cesarza Dioklecjana i chcąc się przypodobać cezarowi złożył ofiary bogom rzymskim oraz wydał święte księgi pogańskim władzom rzymskim.

[Qalandar]

Czy casus apostoła Piotra nie pokazuje że takie myślenie ma niewiele wspólnego z Biblią?

Mam tutaj na myśli zaparcie się Jezusa przez Piotra i jego późniejszą rolę w kościele chrześcijańskim?

[Bariel]

[Dezerter]

Uznałem, że waro umieścić w tym wątku mój post z innego watku, by nie przepadł:
A dla niezorientowanych jak sprawa donatystów - których w pełni popieram w tym sporze - wyglądała i czy rzeczywiście ich wymordował Konstantyn z podjudzenia biskupa Rzymu podaje

Cytat:

Cytat: Donatyzm Podczas prześladowań wielu ludzi odchodziło od chrześcijaństwa. Najwięcej ludzi wyparło się wiary w latach 304 – 305. Zaistniał problem czy pozwolić im na powrót do wspólnoty. • Tradicjo – przekazanie – termin określający księży, którzy wydali święte księgi • Lapsji – upadli – ludzie, którzy wyparli się wiary w czasie prześladowań Melecjusz – organizuje „Kościół męczenników” w Egipcie. Dochodzi do sporu pomiędzy nim a Piotrem z Aleksandrii. Spór zaostrza się w roku 305 na synodzie w Numidii, biskupi nie potrafią dojść do porozumienia. Swoje apogeum konflikt osiągnął w roku 312 – Cecylian – archidiakon w Kartaginie dostał sakrę biskupią. Wybór ten nie podobał się rygorystom kościoła męczenników. Bowiem jednym z kapłanów, który go konsekrował był Feliks – traditor. Dokonano, zatem wyboru nowego biskupa – Doanta. Kościół na czele, którego stanął Donat zaczął wykluczać traditorów i lapsis, a także ludzi z nimi związanych ze wspólnoty. Pozostałych zaczęli ponownie chrzcić, stosując niekiedy przymus Rozpoczęło się rozbicie wewnętrzne kościoła. Cesarz Konstanty opowiedział się po stronie chrześcijan i jawnie potępiał donatystów Walki o kościoły, które donatyści zobowiązani byli oddać trwały aż do roku 321, kończąc się ostatecznie tolerancją religijną. W 347 Cesarz Konstans wszczyna kolejne prześladowanie antydonatystyczne. Dzięki temu heretycki kościół zdobywa coraz większe poparcie wśród ludności Afryki Północnej. Cesarz Julian Apostata popiera donatystów. W 411 roku Cesarz Honoriusz spotyka się z Augustynem, wyjęcie donatystów spod prawa. Kolejne prześladowania umacniają tylko pozycję Kościoła Męczenników. 429 roku spory wewnętrzne kościoła kończy ostatecznie najazd Wandali – donatyzm zostaje zniszczony.

Niektórzy twierdzą, że i wandali przetrzymali i dopiero Arabowie położyli kres sporowi między donatystami a katolikami.
Prześladowania policyjno/wojskowe były ze strony Cesarza, gdyż donatyści jawnie występowali przeciwko niemu - ich słynne hasło "co ma Cesarz do Kościoła" i byli anty cesarstwu rzymskiemu, które ściągało podatki z prowincji afrykańskich.

Cytat:

Cytat: Synod w Arles – synod zwołany 1 lipca 314 w celu rozwiązania sporu pomiędzy donatystami a katolikami. W 312 został wybrany na biskupa Kartaginy diakon Cecylian. Jego przeciwnicy zarzucili mu nieważność święceń gdyż jeden z konsekratorów biskup Feliks z Aptungi miał podczas prześladowań zdradzić wiarę chrześcijańską i wydać święte księgi poganom. Synod biskupów numidyjskich pod przewodnictwem Sekundusa z Tigisis złożył Cecyliana z urzędu. Na jego miejsce wybrano na biskupa Majorinusa, który zmarł w 313. Jego następcą został Donat, dotychczasowy biskup Casa Nigra. Zwolennicy Cecyliana odwołali się do cesarza Konstantyna Wielkiego. W kwietniu 313 to samo uczynili donatyści prosząc by władca wyznaczył sędziów z Galii. Cesarz postanowił, że spór rozstrzygnie papież Milcjades i trzech biskupów galijskich z Arles, Autun i Kolonii. Papież wezwał także 15 biskupów italskich. Synod obradujący w Rzymie 15 lutego 314 uznał Cecyliana za prawowitego biskupa. Donatyści odwołali się od wyroku zarzucając, że synod rzymski nie dopełnił wszystkich formalności. Cesarz polecił ponowne rozpatrzenie sprawy synodowi w Arles. 1 lipca 314 zapadło niekorzystne dla donatystów postanowienie. Żadna ze stron nie była z niego zadowolona. Konstantyn Wielki zakazał delegacji donatystów powrotu do Afryki. Usiłował także mianować nowego biskupa zamiast Cecyliana.

Sam przywódca Donat zmarł w 355 roku więc bez przesady z tym "mordowaniem"
Cytaty wyjęte z wątku :
http://www.biblia.webd.pl...er=asc&start=15