 |
Forum biblijne
Owocem ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność. (List do Galatów 5:21-22)
|
Donatyści |
Autor |
Wiadomość |
Bariel
Wolnomyśliciel

Wyznanie: Kalwiński Unitarianin
Pomógł: 6 razy Dołączył: 10 Sie 2012 Posty: 675
|
Wysłany: 2012-11-09, 16:30 Donatyści
|
|
|
Co sądzicie o tym afrykańskim ,,Kościele doskonałych"? Według mnie historia zrehabilitowała ich podstawowe założenie (czyli chrześcijanami mogą być tylko osoby o pewnych kwalifikacjach moralnych), co widać szczególnie po bankructwie idei teokracji i społeczeństwa monowyznaniowego.
Poda ktoś jakieś prace na ich temat? |
_________________ Pan wszystko uczynił dla swoich celów, nawet bezbożnego na dzień sądu. (Przyp. 16:4)
Nasz Bóg jest w niebie; czyni wszystko, co zechce. (Ps 115;3) |
|
|
|
 |
Benjamin Szot
Pomógł: 4 razy Dołączył: 02 Cze 2012 Posty: 567 Skąd: Polska
|
Wysłany: 2012-11-09, 18:24
|
|
|
Niewątpliwie mieli rację, że osoby które zdradziły wiarę chrześcijańską podczas prześladowań rzymskich nie powinny sprawować żadnych funkcji w kościele. Nic więc dziwnego, że ówczesny biskup rzymski Marcelin ( 296 - 304 ) przeciwstawiał się im, gdyż sam zdradził wiarę chrześcijańską podczas prześladowań wszczętych przez cesarza Dioklecjana i chcąc się przypodobać cezarowi złożył ofiary bogom rzymskim oraz wydał święte księgi pogańskim władzom rzymskim. |
|
|
|
 |
Qalandar
Ten który wie ...

Pomógł: 3 razy Dołączył: 02 Maj 2012 Posty: 173
|
Wysłany: 2012-11-09, 21:49
|
|
|
Czy casus apostoła Piotra nie pokazuje że takie myślenie ma niewiele wspólnego z Biblią?
Mam tutaj na myśli zaparcie się Jezusa przez Piotra i jego późniejszą rolę w kościele chrześcijańskim? |
|
|
|
 |
Bariel
Wolnomyśliciel

Wyznanie: Kalwiński Unitarianin
Pomógł: 6 razy Dołączył: 10 Sie 2012 Posty: 675
|
Wysłany: 2012-11-09, 22:01
|
|
|
Qalandar napisał/a: | Czy casus apostoła Piotra nie pokazuje że takie myślenie ma niewiele wspólnego z Biblią?
Mam tutaj na myśli zaparcie się Jezusa przez Piotra i jego późniejszą rolę w kościele chrześcijańskim? |
Owszem, ale zwróć uwagę, że doktryna katolicka doprowadziła w końcu do takich wypaczeń, jak ex opere operato, czyli de facto czary sakramentalne, w których nie liczy się w ogóle postawa moralna tak przyjmującego sakrament, jak i go udzielającego. Czy naprawdę o to chodziło w nauce chrystusowej?
A samych skruszonych grzeszników moim zdaniem powinno się przyjmować do wspólnoty, ale w postawie donatystów liczył się przede wszystkim fakt narzucenia wiernym pewnej dyscypliny i etyki, w przeciwieństwie do katolickiej masówki, która siłą rzeczy nie może służyć doskonaleniu swoich owieczek, jeżeli chce ze sobą związać całe społeczeństwo. |
_________________ Pan wszystko uczynił dla swoich celów, nawet bezbożnego na dzień sądu. (Przyp. 16:4)
Nasz Bóg jest w niebie; czyni wszystko, co zechce. (Ps 115;3) |
|
|
|
 |
Dezerter

Wyznanie: chrześcijanin
Pomógł: 224 razy Dołączył: 16 Sie 2009 Posty: 3642 Skąd: Inowrocław
|
Wysłany: 2013-05-16, 20:57
|
|
|
Uznałem, że waro umieścić w tym wątku mój post z innego watku, by nie przepadł:
A dla niezorientowanych jak sprawa donatystów - których w pełni popieram w tym sporze - wyglądała i czy rzeczywiście ich wymordował Konstantyn z podjudzenia biskupa Rzymu podaje
Cytat: | Cytat:
Donatyzm
Podczas prześladowań wielu ludzi odchodziło od chrześcijaństwa. Najwięcej ludzi wyparło się wiary w latach 304 – 305. Zaistniał problem czy pozwolić im na powrót do wspólnoty.
• Tradicjo – przekazanie – termin określający księży, którzy wydali święte księgi
• Lapsji – upadli – ludzie, którzy wyparli się wiary w czasie prześladowań
Melecjusz – organizuje „Kościół męczenników” w Egipcie. Dochodzi do sporu pomiędzy nim a Piotrem z Aleksandrii. Spór zaostrza się w roku 305 na synodzie w Numidii, biskupi nie potrafią dojść do porozumienia.
Swoje apogeum konflikt osiągnął w roku 312 – Cecylian – archidiakon w Kartaginie dostał sakrę biskupią. Wybór ten nie podobał się rygorystom kościoła męczenników. Bowiem jednym z kapłanów, który go konsekrował był Feliks – traditor. Dokonano, zatem wyboru nowego biskupa – Doanta. Kościół na czele, którego stanął Donat zaczął wykluczać traditorów i lapsis, a także ludzi z nimi związanych ze wspólnoty. Pozostałych zaczęli ponownie chrzcić, stosując niekiedy przymus
Rozpoczęło się rozbicie wewnętrzne kościoła. Cesarz Konstanty opowiedział się po stronie chrześcijan i jawnie potępiał donatystów
Walki o kościoły, które donatyści zobowiązani byli oddać trwały aż do roku 321, kończąc się ostatecznie tolerancją religijną. W 347 Cesarz Konstans wszczyna kolejne prześladowanie antydonatystyczne. Dzięki temu heretycki kościół zdobywa coraz większe poparcie wśród ludności Afryki Północnej. Cesarz Julian Apostata popiera donatystów. W 411 roku Cesarz Honoriusz spotyka się z Augustynem, wyjęcie donatystów spod prawa. Kolejne prześladowania umacniają tylko pozycję Kościoła Męczenników. 429 roku spory wewnętrzne kościoła kończy ostatecznie najazd Wandali – donatyzm zostaje zniszczony. |
Niektórzy twierdzą, że i wandali przetrzymali i dopiero Arabowie położyli kres sporowi między donatystami a katolikami.
Prześladowania policyjno/wojskowe były ze strony Cesarza, gdyż donatyści jawnie występowali przeciwko niemu - ich słynne hasło "co ma Cesarz do Kościoła" i byli anty cesarstwu rzymskiemu, które ściągało podatki z prowincji afrykańskich.
Cytat: |
Cytat:
Synod w Arles – synod zwołany 1 lipca 314 w celu rozwiązania sporu pomiędzy donatystami a katolikami.
W 312 został wybrany na biskupa Kartaginy diakon Cecylian. Jego przeciwnicy zarzucili mu nieważność święceń gdyż jeden z konsekratorów biskup Feliks z Aptungi miał podczas prześladowań zdradzić wiarę chrześcijańską i wydać święte księgi poganom. Synod biskupów numidyjskich pod przewodnictwem Sekundusa z Tigisis złożył Cecyliana z urzędu. Na jego miejsce wybrano na biskupa Majorinusa, który zmarł w 313. Jego następcą został Donat, dotychczasowy biskup Casa Nigra.
Zwolennicy Cecyliana odwołali się do cesarza Konstantyna Wielkiego. W kwietniu 313 to samo uczynili donatyści prosząc by władca wyznaczył sędziów z Galii. Cesarz postanowił, że spór rozstrzygnie papież Milcjades i trzech biskupów galijskich z Arles, Autun i Kolonii. Papież wezwał także 15 biskupów italskich. Synod obradujący w Rzymie 15 lutego 314 uznał Cecyliana za prawowitego biskupa.
Donatyści odwołali się od wyroku zarzucając, że synod rzymski nie dopełnił wszystkich formalności. Cesarz polecił ponowne rozpatrzenie sprawy synodowi w Arles. 1 lipca 314 zapadło niekorzystne dla donatystów postanowienie. Żadna ze stron nie była z niego zadowolona. Konstantyn Wielki zakazał delegacji donatystów powrotu do Afryki. Usiłował także mianować nowego biskupa zamiast Cecyliana. |
Sam przywódca Donat zmarł w 355 roku więc bez przesady z tym "mordowaniem"
Cytaty wyjęte z wątku :
http://www.biblia.webd.pl...er=asc&start=15 |
_________________ Nie czyńcie tak jak ci przeciw którym występujecie
http://zchrystusem.pl/ |
|
|
|
 |
|
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
|
Dodaj temat do Ulubionych Wersja do druku
|
•
|