Forum biblijne

[kodak27]

[Bobo]

[Dżej]

W pozostałych wersjach Biblii nie ma słowa "ośle", ale to co znalazłem też daje do myślenia:

Cytat:

Biblia Gdańska (1632) Zec 9:9 bg "Wesel się bardzo, córko Syońska! wykrzykaj, córko Jeruzalemska! Oto król twój przyjdzie tobie sprawiedliwy i zbawiciel ubogi i siedzący na ośle, to jest, na oślęciu, źrebiątku oślicy." Biblia Poznańska (1974/75) Mat 21:5 bp "'Powiedzcie córce syjońskiej: Oto twój król przychodzi do ciebie, łagodny, siedzi na ośle, na oślęciu, młodym zwierzęciu jucznym'." Przekład Dosłowny (2002) Mat 21:5 bpd "Powiedzcie córce Syjonu: Oto twój Król przychodzi do ciebie łagodny, a jedzie siedząc na ośle i na oślęciu, synu (zwierzęcia) spod jarzma." Biblia Warszawsko-Praska (1997) Zec 9:9 br "Raduj się głośno, Córo Syjonu, wesel się Córko jerozolimy! Patrz, oto Król twój zbliża się do ciebie. Sprawiedliwy i zwycięski, ale i pokorny zarazem, jedzie na ośle, na oślątku, źrebięciu oślicy." Biblia Warszawska (1975) Mat 21:5 bw "Powiedzcie córce syjońskiej: Oto Król twój przychodzi do ciebie łagodny i jedzie na ośle, źrebięciu oślicy podjarzemnej." Przekład Nowego Świata (1997) Zec 9:9 nwt-pl ""Raduj się wielce, córo syjońska. Wznoś okrzyki tryumfu, córo jerozolimska. Oto przychodzi do ciebie twój król. Jest on prawy, tak, wybawiony; pokorny, jedzie na ośle, na dorosłym zwierzęciu, potomku oślicy." Mat 21:5 nwt-pl ""Powiedzcie do córy syjońskiej: 'Oto przychodzi do ciebie twój Król, łagodnie usposobiony i siedzący na ośle, i to na źrebięciu, potomku zwierzęcia jucznego' "."

http://biblia.apologetyka...&step=10&sort=1

[Bobo]

[Eliot]

[Dżej]

Bobo ma nawet ułatwienie, wejdzie tam gdzie podałem linka, wpisze dorosły osioł, albo dorosłym ośle i pozamiatane.

A nawet ma nieco na tacy, gdyż:

Przekład Nowego Świata (1997)
Zec 9:9 nwt-pl ""Raduj się wielce, córo syjońska. Wznoś okrzyki tryumfu, córo jerozolimska. Oto przychodzi do ciebie twój król. Jest on prawy, tak, wybawiony; pokorny, jedzie na ośle, na dorosłym zwierzęciu, potomku oślicy."

Z drugiej strony mamy:

Biblia Poznańska (1974/75)
Mat 21:5 bp "'Powiedzcie córce syjońskiej: Oto twój król przychodzi do ciebie, łagodny, siedzi na ośle, na oślęciu, młodym zwierzęciu jucznym'."

A 3 synów chyba z Jezusem niewiele ma wspólnego.

ps. Powiedzmy, że osioł był w średnim wieku.


A w przekładzie dosłownym nie ma ani "młody" ani dorosły":
Przekład Dosłowny (2002)
Mat 21:5 bpd "Powiedzcie córce Syjonu: Oto twój Król przychodzi do ciebie łagodny, a jedzie siedząc na ośle i na oślęciu, synu (zwierzęcia) spod jarzma."

Osioł jako dziecko oślicy jest oślęciem a zatem na jednym i drugim zarazem siedział - moim zdaniem.

[nike]

[Bobo]

[Eliot]

[Dżej]

Nike, nie przekładałbym sytuacji osła sprzed 2 tys. lat na to jak teraz traktują ludzi.
Jestem przekonany, że stare osły wtedy nie musiały pracować i sobie odpoczywały w niezmąconym spokoju. I tego spokoju Tobie życzę. No chyba, że taki pracuś Jesteś.

[Parmenides]

Zacznijmy analizę od ostatniego słowa: אתנות (atonot). Od razu nasuwają się pewne wątpliwości:
Jeśli mówimy o kimś, że jest czyimś synem (potomkiem), to odnosi się to do ojca a nie do matki. A tutaj mamy rodzaj żeński i to w dodatku w liczbie mnogiej. Syn matek? Możemy np. powiedzieć, że Izaak jest synem Awrahama. Awraham to imię, Izaak zresztą też. W tym przypadku nie mamy do czynienia z imieniem, tylko z gatunkiem/rodzajem zwierzęcia. Wyprowadzamy genealogię osła?! Cała ta konstrukcja jest więcej niż dziwaczna.
Słowo „atonot” tłumaczymy jako oślice, bo jest tu końcówka „ot” (ות) liczba mnoga rodzaju żeńskiego. Liczba pojedyncza – czyli jedna oślica – powinna wyglądać: אתנ. Ale w żadnym słowniku nie ma takiego słowa! Dlaczego? Zapis słowa oślica wygląda tak: אתון. (Np. oślica Bileama – Ks. Liczb 22.27.) Różni się literą waw między taw a nun. Czym to jest spowodowane? Istnieje pewne wyjaśnienie. W toku rozwoju języka, tam gdzie winno się wymawiać samogłoskę „o” wchodziło „waw” samogłoskowe które było czytane jako „o”. Z tego prosty wniosek, że zapis אתנות pochodzi ze starszej epoki, niż występujące w pozostałych miejscach אתון w liczbie pojedynczej.
Zapytajmy więc, kiedy powstała Księga Zachariasza. Rozpada się ona na dwie części. Pierwsza, rozdziały 1-8 powstały w VI wieku p.n.e., a z następnymi jest kłopot, w każdym razie na pewno później, lecz zawierają elementy archaizujące, czyli przepisywane ze znacznie starszych epok. Wersy 9 i 10 najprawdopodobniej powstały przed niewolą babilońską. Może więc to być pierwotny zapis tego słowa, ale nie musi.
Słowniki nie podają innego znaczenia tego słowa, lecz w świetle powyższego mogło ono zostać zagubione. Jednak może ono kojarzyć się z egipskim bogiem Atonem. Ale co ma wtedy do rzeczy rodzaj żeński i liczba mnoga? Aton był bogiem słońca, jednak faraon Echnaton próbował wprowadzić monoteizm, z jedynym bogiem Atonem co wprowadza pewne podobieństwa do boga hebrajczyków. Istnieją zresztą poglądy , iż w ST są pewne zapożyczenia z monoteistycznego kultu Atona. Liczba mnoga i rodzaj żeński, mogły by więc być czymś analogicznym do wysłanników (malak, anioł) JHVH, ale to jedynie przypuszczenie.
Reasumując wszystko, wydaje się, że związek tego słowa z oślim rodzajem może (nie musi) być problematyczny.

Jadąc (od tyłu dalej mamy „ben” czyli „syn”. Ale słowo to może również znaczyć członka narodu czy członka jakiejś grupy.

Kolejnym osłem jest ajir (עיר). Jeśli pominiemy znaki samogłoskowe, to zapis ten znaczy również (a raczej przede wszystkim) miasto, bądź jego dzielnicę, czy zamieszkująca je populację. Rzadziej: trwoga, szok, wzburzenia. I jeszcze jedno ważne znaczenie: czuwający, anioł (Dan.4.10,14,20). Uwzględniając Koehlera/Baumgartnera i końcówkę liczby mnogiej (in zamiast im) w Dan.4.14) jest to słowo aramejskie. Ale kim byli Irin – dokładnie nie wiadomo. Tak więc to określenie jest wieloznaczne i otwiera dość szerokie możliwości interpretacyjne (przy założeniu, że mamy coś przeciwko oślim rodom).

Przyimek „al' (על) może znaczyć nie tylko „na” , lecz również: do, ku, nad, powyżej, bardziej, naprzeciw (kogoś), po stronie (kogoś), ze względu (na), odnośnie (do), z oddali, przy, aby. Jest wiele możliwości.

חמור jest określeniem osła, które podaje słownik współczesnej hebrajszczyzny. Może znaczyć również glinę, (materiał budowlany), błoto, smołę, bitum, asfalt, topiel, - a jako czasownik kipieć, topić się, drgać, zakłócać, żarzyć się, spalać się, zakwaszać. A także homer oznacza jednostkę miary objętości ciał sypkich (394 litry) oraz kopiec.

Tak na marginesie. Jeśli w czasie wojny np. na foncie wschodnim czy zachodnim w 1944 roku , ktoś krzyknie „tygrys”, to nikt nie pomyśli o przerośniętym kocie, lecz o niemieckim czołgu, czyli poruszającym się wytworze określonej technologii. I w książkach również najczęściej znajdujemy określenie „tygrysy” a nie np. „czołgi typu Tygrys” czy „ żelazne, pancerne, mechaniczne pojazdy marki Tygrys”.

רכב oprócz jechać jako rzeczownik oznacza rydwan, czyli to, czym się jedzie. W tamtej epoce (podobno) były to przede wszystkim rydwany. A może nie były to rydwany?

Słowniki dają nam takie tłumaczenia, jakie dać mogą; zgodnie z obowiązującym - i to na przestrzeni wieków – światopoglądem. Ale w tym wypadku (jak i w wielu innych) mogą powstać różne wątpliwości. O czym zresztą świadczy także powstała tu dyskusja nad niejednoznacznością tego fragmentu.

[Bobo]

[Dżej]

Polityka rzeczy - może być?


Parmenides popełnił arcyciekwy wpis i myślę, że warto się z nim zapoznać.

[Eliot]

[Dżej]

Był za młody co by mógł być samodzielny. Tylko czy był dość dorosły by dźwigać Jezusa?