Forum biblijne

[tropiciel]

Wywiad Christine Darg z Nehemiaszem Gordonem w Jerozolimie :

https://www.youtube.com/watch?v=8tKthnkUUdM

Hebrew Insights to The Lord's Prayer - Christine Darg Interview

zwłaszcza od 12 : 00 min.


____________________________________

http://Biblia-odchwaszczona.webnode.com

[tropiciel]

Imię Boże JEHOWAH w księdze Apokalipsy i nie tylko w niej :

http://www.bl.uk/manuscri...e_ms_237_fs001r
tekst z XVII wieku w British Museum np. Ap. 1 : 8 str. 2.

https://www.nehemiaswall....pt-revalation-1







https://www.youtube.com/watch?v=q1fhToM2rw8



Dz. Ap. 7 : 30

http://biblia.oblubienica...erse/30/param/1

Καὶ πληρωθέντων ἐτῶν τεσσαράκοντα ὤφθη αὐτῷ ἐν τῇ ἐρήμῳ τοῦ ὄρους Σινᾶ ἄγγελος Kυρίου ἐν φλογὶ πυρὸς βάτου

Textus Receptus, Kodeks Bezy, Peszitta

וְכִמְלֹאת לוֹ אַרְבָּעִים שָׁנָה וַיּרָא אֵלָיו מַלְאָךְ יְהֹוָה בְּמִדְבַּר הַר סִינַי בְּלַבַּת־אֵשׁ מִתּוֹךְ הַסְּנֶה

Dz.Ap. 7 : 30 według Izaaka Salkinsona, reprint 2005

וַיֵּרָא מַלְאַךְ יְהֹוָה אֵלָיו בְּלַבַּת אֵשׁ מִתּוֹךְ הַסְּנֶה וַיַּרְא וְהִנֵּה הַסְּנֶה בֹּעֵר בָּאֵשׁ וְהַסְּנֶה אֵינֶנּוּ אֻכָּל

2 Moj. 3 : 2

Jest niemożliwe, aby Szczepan pełen ducha świętego cytujący 2 Moj. 3 : 2 opuścił Święte Imię Wszechmocnego !

___________________________________________

http://Biblia-odchwaszczona.webnode.com

[tropiciel]

Imię Boże JEHOWAH w Kodeksie Or 9880 z X wieku w British Library - M. Gaster, Illuminated Hebrew Bibles z IX/ X wiek ( Codices OR. Gaster ) - w 'Second Gaster Bible' :

Np. :

‏וַיֹּאמֶר֩ ע֨וֹד אֱלֹהִ֜ים אֶל־מֹשֶׁ֗ה כֹּֽה־תֹאמַר֮ אֶל־בְּנֵ֣י יִשְׂרָאֵל֒
יְהֹוָה אֱלֹהֵ֣י אֲבֹתֵיכֶ֗ם אֱלֹהֵ֨י אַבְרָהָ֜ם אֱלֹהֵ֥י יִצְחָ֛ק וֵאלֹהֵ֥י יַעֲקֹ֖ב שְׁלָחַ֣נִי אֲלֵיכֶ֑ם זֶה־שְּׁמִ֣י לְעֹלָ֔ם וְזֶ֥ה זִכְרִ֖י לְדֹ֥ר דֹּֽר
2 Moj. 3 : 15

tłum .:
" I rzekł dalej Bóg do Mojżesza :
>> tak powiesz do synów Izraela : JEHOWAH Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka, i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest Moje Imię po czas niezmierzony i takie jest przywołanie Mnie z pokolenia w pokolenie ! << ” - 2 Moj. 3:15


______________________________________

http://Biblia-odchwaszczona.webnode.com

[EMET]

EMET:
Ciekawy jestem, z jakiego konkretnego Przekładu Biblii na jęz. angielski - własnej translacji czy kogoś innego translacji [ew. praca zbiorowa] - korzysta magister N. Gordon w swoich "referatach", kiedy widzimy formę zapisu w tekście per "Yehovah" ?

Stephanos, ps. EMET

[tropiciel]

Imię Boże JEHOWAH - w wykładzie Keitha Johnsona. Jak poznał to Imię

https://www.youtube.com/watch?v=68lcz7HzKWw

Open Door Series 4 -- The Name of God in Action -- Keith Johnson

_______________________________________

http://Biblia-odchwaszczona.webnode.com

[karol210]

Bóg jest wszystkim.
Ktory Był Jest i Bedzie... liczba Pi ○3•14 kolo nigdy niebedzie doskonałe ani nic a zawsze Nasz Ojciec
Czas to ILUZJA jak liczba Pi a po drugiej stronie czas tez jest doskonaly ktorego nigdy nie zabraknie

Ps: gdyby samobojstwo nie byloby grzechem pierwsza galaz bylaby moja

[Andżelika_FS]

[tropiciel]

PROSZĘ PISAĆ NA TEMAT i nie zaśmiecać tego forum bezwartościowymi wpisami !

___________________________________

[Mirek Mazur]

Witam wszystkich
Mam pytanie do forumowiczów którzy znają j.hebrajski.
Jak rozumiem, język hebrajski jest takim samym językiem, jak inne i można w nim tworzyć wiersze i pieśni ?
Jak rozumiem, owe wiesze i pieśni będą się rymowały i będą miały swoją rytmikę ?

Pytam o to ponieważ mamy dwie formy wymowy imienia Boga :
1) Jahwe -- dwusylabowa ,kończąca się na "e"
2) Jehowa -- trzysylabowa ,kończąca się na "a"

Jeżeli założenia są poprawne, to wystarczy w ST odnaleźć pieśń pochwalną do Boga ,w którym jest tetragram i czytając w j.hebrajskim podstawić kolejno obie formy.
Jeżeli podstawimy niewłaściwą formę to pieść/wiersz powinien stracić rym (różne końcówki) albo rytmikę(różna ilość sylab),a najpewniej starci jedno i drugie
Nie wiem czy dobrze kombinuje ,ale zapytać trzeba

[EMET]

[tropiciel]

Przede wszystkim należy pamiętać , że prorocy to nie poeci, choć w Biblii pojawiają się różne i liczne środki artystyczne, w których uwypuklona została warstwa brzmieniowa (np. aliteracje, asonancje, konsonancje, paranomazje, paronimie). Prostszymi do zlokalizowania są liczne powtórzenia : np. w Psalmie 150 jest piękna, melodyczna wręcz całość dzięki powtórzeniom tego samego - הַלְלוּ hallelû - na początku każdego wersu. Pierwsza i ostatnia linijka to הַלְלוּ-יָהּ hallelű Jāh - czyli chwalcie JAH, a dziewięć pozostałych wersów zaczyna się od wezwania הַלְלוּהוּ hallelûhû - chwalcie Go - oraz jeden od הַלְלוּ-אֵל - hallelû El czyli chwalcie Boga.

Należy jednak pamiętać, że forma JAH nie pochodzi od samarytańskiej formy Jahwe, lecz od formy hebrajskiej JEHOWAH. Uwagę na to zwrócił słynny żydowski komentator Tory - Raszi ( Szlomo Jicchaki 1040 - 1105 r. ), że forma JAH jest skróconą formą Imienia zawierającą pierwszą i ostatnią spółgłoskę Tetragramu, i forma ta jest zakończeniem wyrażeń jak np. w Psalmie 122 : 4 שִׁבְטֵי־יָ֭הּ ( szibte-Yah dosł. pokolenia JAH ). Forma JAH szczególnie używana w trakcie wychwalania - w pieśniach i Psalmach - ( 2 Moj.15 : 2 ; Ps.68 : 5 ) יָהּ - ma pod jod samogłoskę długą kamac ( w kształcie T ) , natomiast Jahweh יַהְוֶה - ma pod jod samogłoskę krótką zwanąpatah ( w kształcie poziomej kreski _ ), a więc jest całkiem inaczej zapisane.

Wynika więc z tego jasno, że skrócona forma Imienia występująca w imionach teoforycznych jako część kończąca te imiona ( np. AbiYah ; EliYah ) oraz w wysławianiu, pieśniach i Psalmach ( Ex. 15 : 2; Ps.68 : 4; Ap. 19 : 1 - 6 ) nie jest skrótem od formy Jahwe, lecz od formy JEHOWAH.

Analizując warstwę foniczną niektórzy usiłują mówić o rytmie w Psalmach, lecz jest to temat dość sporny z tego względu, że hebrajski jest językiem spółgłoskowym, a jego intonację i stronę dźwiękową znamy tylko z tradycji, której spisywanie zostało ukończone przez skrybów masoretów dopiero ok. X wieku po Chrystusie. Jest pewne przypuszczenie, że w rytmie istniały ważne akcentowane i nieakcentowane sylaby (a nie jak np. w greckiej poezji sylaby długie i krótkie). Mogło chodzić o stosunek sylab akcentowanych i nie akcentowanych, lub tylko o liczbę sylab akcentowanych.

Hebrajska poezja nie rymuje się jak w języku polskim. Raczej rymuje wzorce myśli. Przykładem może być Psalm 1, gdzie pisarz przeciwstawia błogosławionego niegodziwemu. Ponadto np. Psalm 23 zawiera jedynie 50 słów podczas gdy nowożytne przekłady mają ich dwukrotnie więcej.
Niektórzy dopatrują się asonacji ( a więc rytmu niedokładnego ) w Pieśni Mojżesza co widać np. w słowach אַנְוֵ֔הוּ wraz z אֲרֹמְמֶֽנְהוּ. Ale wykorzystanie nietypowych form języka nie może być uznane za znak starożytnej poezji hebrajskiej. Systematyczny przegląd podobnych nietypowych form gramatyki hebrajskiej i zbieżności hebrajskich słów występujących w niektórych fragmentach Starego Testamentu nazywanych dialectus poetica od czasu wydania Prælectiones de Sacra Poesi Hebræorum przez Roberta Lowtha w 1753 r. nie daje jednoznacznego poglądu na ten temat, gdyż niektóre z tych niezwykłych form i słów można również znaleźć gdzie indziej niż w pieśniach Starego Testamentu, a ponadto istnieje kilka Psalmów, które nie mają żadnej tego typu osobliwości.

Nawet parallelismus membrorum nie świadczy jeszcze o zapisywaniu tekstu biblijnego w formie poetyckiej. Czasami jest to zauważane w niektórych częściach t.zw. Starego Testamentu, ale nie zawsze występuje w Psalmach i pieśniach.
Np. William Jones w Poeseos Asiaticæ Commentarii ( rozdz. 2, Londyn, 1774 ), próbował udowodnić, że w starożytnych wierszach hebrajskich istniała określona sekwencja długich i krótkich sylab. Ale mógł poprzeć tę tezę tylko poprzez zmianę interpunkcji na wiele sposobów, a także pozwolić sobie na wielką samowolę pod tym względem. Jednakże, gdy czytamy fragmenty Starego Testamentu, naznaczone t.zw dialectus poetica lub paralelizmem (np. Księga Rodzaju 4:23 i następne), nie można wykryć takiej sekwencji długich i krótkich sylab w pozostałych fragmentach. Stąd Sievers w Metrische Untersuchungen ( 1901, § 53) pisze, że: " Hebrajska prozodia nie opierała się iloczasie, jak [ w innej ] klasycznej prozodii."

Część uczonych sądzi, że ​​hebrajski pisarz brał pod uwagę tylko sylaby otrzymujące główny akcent, i nie liczył interwałów. Ale np. Israel Davidson udowodnił w swym dziele Stilistik, ( str. 333 ), że wybór np. "lamo" zamiast "lahem" sprzyja tylko w kilku fragmentach opinii jakoby poeta zamierzał spowodować akcentowaną sylabę.

Również w G. Daiman zauważył, iż "można wyróżnić wiersze z dwoma, trzema, czterema i pięcioma akcentowanymi sylabami, między którymi może być wstawiona jedna do trzech, a nawet cztery sylab bez akcentów. " Ale dalej stwierdza, że " poeta nie jest związany żadną określoną ich liczbą ". - ( Palästinischer Diwan , 1901, str. 23 ).
Takie wolne rytmy są, zdaniem Davidsona, także zawarte w poezji Starego Testamentu. Pod naciskiem swoich myśli i uczuć poeci Izraela dążyli do osiągnięcia jedynie istotnej, a nie formalnej symetrii odpowiednich wierszy.

Carl Heinrich Cornill potwierdził ten pogląd w Die Metrischen Stücke des Buches Jeremia, 1901, str.8 pisząc, że :" równa długość kilku stichometrii nie była podstawowym prawem formalnym konstrukcji metrycznej Jeremiasza ".
W Biblii hebrajskiej spotykane są różne rodzaje rytmów. Ale choć prorocy Izraela w swoich proroctwach wstawiali wiersze lub przyjmowali czasami rytm lamentacji dobrze znany czytelnikom, to ich wypowiedzi poza wyjątkami, które należy zauważyć, znajdowały się w swobodnym rytmie prozy.

Reasumując należy powiedzieć, że choć Biblia hebrajska pełna jest przepięknych form artystycznego wyrazu w tym również przemawia w niektórych miejscach językiem alegorycznym czy wręcz poetyckim - to nie jest tekstem poetyckim, w którym zachowywane są sztywne zasady rymu i rytmu.


_______________________________________

http://Biblia-odchwaszczona.webnode.com

[tropiciel]

Imię Boże JEHOWAH w utraconym oryginalnym Kodeksie Hillela z ok. 600 r. zniszczonym w 1197 r. w Hiszpanii, ale i zachowanym w rabinicznej literaturze.

Wielki żydowski uczony biblijny Nahum Sarna tak napisał o o tym kodeksie : " Wielkie znaczenie tego rękopisu polega na tym, że stanowi nasz jedyny dowód starożytnej tradycji biblijnych rękopisów.
Wielkie znaczenie tego rękopisu polega na tym, że stanowi nasz jedyny dowód na starożytną tradycję biblijnych rękopisów, która była aktualna w Hiszpanii w XI i XII w. Ta hiszpańska tradycja opierała się na starożytnym i dokładnym rękopisie Biblia, znana w Hiszpanii ze względu na bardzo wczesnego kopistę R. Hillela ben Mojżesza ben Hillela.
Rękopis został skopiowany w Toledo w roku 1241. "
Według Abrahama Zacuto kodeks został napisany ok. 600 r. " W królestwie Leónu w roku 4957, w dwudziestym ósmym Ab ( 14 sierpnia 1197 r.) nastąpiło wielkie prześladowanie Żydów z ręki dwóch królestw, które przybyły je oblegać. W tym czasie usunęli oni dwadzieścia cztery święte księgi, które zostały napisane ok. 600 lat wcześniej. Zostały one napisane przez R. Hillela ben Mojżesza ben Hillela, a więc jego imię nadano kodeksowi, który nazywał się "Hilleli"" . Dalej Zacuto wspomina, że widział na własne oczy pisma Proroków przywiezione przez wygnańców do Portugalii napisane duży i pięknymi literami, sprzedawane w Bugia w Afryce.
Również David Kimḥi w swojej gramatyce dotyczącej m.in. Num. X 4 pisze, że Pentateuch Kodeksu Hillela był obecny w Toledo.
Codex Hilleli jest jednym z 27 wczesnych rękopisów masoreckich odkrytych do tej pory z pełnymi samogłoskami.

5 Moj 30 : 9 m.in. :
כִּי| יָשׁוּב יְהֹוָה לָשׂוּשׂ עָלֶיךָ לְטוֹב כַּאֲשֶׁר שָׂשׂ עַל אֲבֹתֶיךָ

t.zn. : " gdyż znów JEHOWAH radować się będzie nad tobą przez wzgląd na szczęście, tak jak radował się nad ojcami twymi . "


_______________________________________

http://Biblia-odchwaszczona.webnode.com

[tropiciel]

Imię Boże JEHOWAH z pełnymi samogłoskami w manuskrypcie ( MSS Vat.ebr.448 ) z Biblioteki Watykańskiej ( Biblioteca Apostolica ) z ok. 1100 r. Jest jednym z 27 wczesnych masoreckich manuskryptów z pełnymi samogłoskami. Zazwyczaj w Imieniu Bożym była opuszczana samogłoska o zapisywana w postaci kropki sygnalizując czytającemu tekst, że Imię jest niekompletne i nie należy je wymawiać. Nie mniej masoreci pozostawili szereg miejsc w tekście, gdzie zapisali Imię w pełnej formie.
Prawdziwa wymowa Imienia była znana rabinom i skrybom, którzy przekazywali je potajemnie co siedem lat ( por. Talmud Babiloński, Kidduszin 71 a ). Od czasu do czasu owa tajność wyślizgiwała się co widać w rękopisach biblijnych i w rabinicznych traktatach.
Cytowany werset Genesis 21 : 33 z pełnym zapisem Imienia Bożego :

וַיִּטַּע אֵשֶׁל בִּבְאֵר שָׁבַע וַיִּקְרָא שָׁם בְּשֵׁם יְהֹוָה אֵל עוֹלָם

t.zn.: " i zasadził tamaryszek w Beer-Szebie i wzywał tam imienia JEHOWAH - Boga wiecznego. "


_____________________________________

http://Biblia-odchwaszczona.webnode.com

[tropiciel]

Imię JEHOWAH z pełnymi samogłoskami w manuskrypcie Add MS 4708 z XII-XIII wieku przechowywanym w Bibliotece Brytyjskiej. Jest to 29 rękopis zawierający pełen zapis Imienia Bożego.

כֹּה אָמַר יְהֹוָה צְבָאוֹת אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל

t.zn . : "Tak mówi JEHOWAH Zastępów, Bóg Izraela…" - Jeremiasz 7 : 21


_____________________________________

http://Biblia-odchwaszczona.webnode.com

[tropiciel]

http://www.wildolive.co.uk/namo%20of%20God.htm


_____________________________________

http://Biblia-odchwaszczona.webnode.com