Forum biblijne

[tabasz]

RN - pełna zgoda z tabaszem - obniżasz loty
Jak myślisz co miał na myśli dezerter pisząc loty..
Jak nie twoje teksty które ostatnio serwujesz na forum
I tak był łagodny.Ja bym to określił jednym słowem-żenada

RN - pełna zgoda z tabaszem - obniżasz loty
Jak myślisz co miał na myśli dezerter pisząc loty..
Jak nie twoje teksty które ostatnio serwujesz na forum
I tak był łagodny.Ja bym to określił jednym słowem-żenada

[RN]

[pprawda]

Eric J. Phelps: I Gesuiti e la Massoneria - Sub Ita


http://www.youtube.com/watch?v=dyBr6gEjZOw

[pprawda]

Conspiracy Con (2008)-Eric Phelps



http://www.youtube.com/watch?v=izBLLtknlms

[pprawda]

Secrets Of The Planet Earth Revealed By Jordan Maxwell


http://www.youtube.com/watch?v=pRJfVOe6Fo8#t=884

[pprawda]

harvard-club-holds-black-mass



http://www.infowars.com/h...lds-black-mass/

[tropiciel]

Warto jeszcze wspomnieć o innych zakonach katolickich jak sobie wzięły do serca polecenie Jezusa by miłować nieprzyjaciół swoich :

Kolejny bliźniaczy zakon względem benedyktynów tworzyli cystersi. Założycielem zakonu cystersów był Robert z Molesme ( 1027 - 1111 ) we Francji, opat klasztoru benedyktynów z Molesme, który wraz z dwudziestoma mnichami opuścił Molesme i osiadł w podarowanym przez Raynalda z Beaune pustkowiu Cîteaux od czego wywodzi się łacińska nazwa zakonu - Cistertium. Według założeń mieli żyć w ubóstwie i mieli naśladować Chrystusa. Cystersi nie musieli się martwić o miejsca na założenie nowych filii, bowiem szlachta i książęta, a nawet władcy sami zabiegali o ich tworzenie na swych terenach. Żyło im się więc całkiem nieźle w klasztorach. Jednym z świętych tego zakonu był Bernard z Clairvaux ( 1090 - 1153 ) opat klasztoru, doktor kościoła rzymskiego, który był organizatorem i propagatorem II wyprawy krzyżowej ( 1147 - 1149 ) wraz z papieżem Eugeniuszem III skierowanej przeciw muzułmanom, i nie tylko tej wyprawy krzyżowej. Bernard z Clairvaux ogłosił również niezwykle krwawą wyprawę krzyżową przeciw Słowianom połabskim. Zachowała się nawet korespondencja Bernarda z Clairvaux z biskupem krakowskim Mateuszem Cholewą z 1146 r. Opat konsultował się w sprawie podjęcia krucjaty przeciwko schizmatykom na Rusi i w krajach wschodnich, „ by wykorzenić raz na zawsze ich bezbożne obrzędy i obyczaje ”. Krucjata nie doszła jednak do skutku.
Według Bernarda z Clairvaux rycerz Chrystusa to krzyżowiec, który prowadzi podwójną walkę : z ciałem i krwią oraz mocami piekielnymi. Rycerz Chrystusowy zadaje więc śmierć z całkowitym spokojem… jeśli umiera, to dla swego dobra, jeśli zabija, to dla Chrystusa… Zabijając złoczyńcę, nie postępuje jak zabójca, ale, że tak powiem, jak złobójca. Zachęcał ten sposób : Idźcie zatem, rycerze, śmiało naprzód, idźcie z sercem nieustraszonym przepędzić wszystkich wrogów Krzyża Chrystusowego ! Zabić nieprzyjaciela dla Chrystusa, to pozyskać go dla Chrystusa.

Tymczasem Jezus uczył czegoś zupełnie innego. Głównym jego przesłaniem była miłość, nawet wobec nieprzyjaciół i tych, którzy są prześladowcami ( Mt. 5 : 44 - 48 ). Uczył, by nie oddawać złem za popełnione zło ( Mt. 5 : 39 - 42; Łuk. 6 : 29 - 36 ). Wzywał do miłosierdzia, wspaniałomyślności, dobroci, życzliwości, łagodności, do dobrych uczynków nawet wobec grzeszników. Uczył też przebaczania ( Mt. 6 : 12; 18 : 21 - 35 ). Nie chciał nawet, by broniono mieczem jego własnego życia ( Mt. 26 : 50 - 52; Jana 18 : 36 ). Tak też nauczali apostołowie. Apostoł Paweł w liście 2 Koryntian 10 : 3 - 4 napisał : " W ciele bowiem chodząc, nie walczymy cielesnymi środkami, gdyż oręż nasz, którym walczymy nie jest cielesny…" .

Innym zakonem, który się wpisał w historię swoimi grabieżami i mordami byli krzyżacy ( łac. Ordo fratrum domus hospitalis Sanctae Mariae Theutonicorum in Jerusalem lub w skrócie Ordo Theutonicus; niem. Deutscher Orden ) czyli Zakon Szpitala Najświętszej Maryi Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie wzorowany na joannitach i utworzony by zapewnić bezpieczeństwo ewangelizacji Prusów. Ale zamiast tego opanował militarnie obszary późniejszych Prus Wschodnich oraz dzisiejszej Łotwy i Estonii tworząc z tych ziem formację państwową czyli Prusy Zakonne. Podbił też niektóre ziemie Polski i Litwy. Społeczność zakonna składała się z braci-rycerzy, braci-kapłanów i braci-służebnych. Początki zakonu krzyżackiego to okres III krucjaty i oblężenia Akki w 1191 roku, w trakcie którego rycerze krzyżowi pochodzenia niemieckiego założyli przy szpitalu zorganizowanym przez mieszczan z Bremy i Lubeki nieformalne stowarzyszenie, które miało opiekować się rannymi i chorymi Niemcami. Stąd i nazwa zakonu. W 1191 papież Klemens III oficjalnie zatwierdził jego istnienie. Przyznanie pełnego statusu zakonu rycerskiego nastąpiło ok. 1198 r. przez papieża Celestyna III.
Na czele tego zakonu stał wielki mistrz, który był wybierany przez kapitułę generalną dożywotnio. Jego władza była niemal absolutna. Na mocy przywileju papieża Honoriusza III z 1217 r. przyjęcie w poczet zakonu chroniło przed odpowiedzialnością prawną za wcześniejsze czyny we wszystkich państwach chrześcijańskich. Nic więc dziwnego, że członkami zakonu zostawali często szlachetnie urodzeni bandyci. Zależna od zakonu była większość ludności chłopskiej i mieszczańskiej. Na dole hierarchii stali, używani do najcięższych prac niewolnicy, którzy pochodzili z ludności podbitej lub zostali porwani w trakcie wojen.

Rozpęd zakonowi nadał czwarty z kolei wielki mistrz zakonu Hermann von Salza, który drogą cierpliwych działań dyplomatycznych wyjednywał u papieży i cesarzy kolejne przywileje i dobra na terenie Włoch, Niemiec i Palestyny ( jak nazywano wówczas ziemię izraelską ) dzięki czemu zakon stał się prawdziwą potęgą ekonomiczną i polityczną, znacznie wyprzedzając joannitów i templariuszy. Ale dla Hermanna von Salza było to za mało. Jego ambicją było stworzenie niezależnego państwa zakonnego. Najpierw wykorzystali naiwność króla węgierskiego Andrzeja II, który ich zaprosił do ochrony swoich wschodnich rubieży przed koczowniczymi plemionami Kumanów. Ale krzyżacy zaczęli budować swoje własne zamki na ziemi Borsa na terenie Siedmogrodu i zaczęli sprowadzać tam niemieckich osadników, a ponadto chcieli przekazać dzierżawione dobra jako lenno - papiestwu. Zostali za to wygnani z Węgier w 1225 r.

W tym mniej więcej czasie w latach 1222 - 1223 książęta : Konrad mazowiecki, Władysław Odonic, Mściwój I, Leszek Biały i Henryk Brodaty prowadzili akcję nawracania Prusów czemu przewodniczył opat cystersów w Łeknie. Akcje nie przyniosły jednak oczekiwanych efektów. Zaangażowanie Konrada Mazowieckiego i Henryka Brodatego było zainspirowane przez papieża, który chciał założyć w Prusach państwo kościelne. Cel ten chciał osiągnąć z pomocą cystersów.
W 1226 r. książę mazowiecki Konrad zaprosił zakon za namową Jadwigi Śląskiej na swoje ziemie, przyznając mu w 1228 r. w dzierżawę ziemię chełmińską oraz ziemię michałowską co stało się wkrótce utrapieniem dla Polski i Litwy oraz Żmudzi. Zakon wypędzony z Węgier podchwycił ofertę dążąc do utworzenia autonomicznego państwa krzyżackiego na terenie Prus poszerzając to o ziemie polskie. Po podboju każdej ziemi krzyżacy natychmiast przystępowali do zakładania swoich zamków obsadzonych stałą załogą po czym wyruszali na dalsze podboje. Często posługiwali się podstępem i oszustwem opanowując miasta i zamki, po czym dokonywali rzezi mieszkańców jak to było np. w 1308 r. w Gdańsku.

W 1309 r. stolicą państwa zakonnego stał się Malbork. Ekspansja zakonu przeciwko Litwie pod pozorem nawracania na chrześcijaństwo doprowadziła do otwartego konfliktu i bitwy pod Grunwaldem 15 lipca 1410 r. zakończonej klęską krzyżaków. Ale katolicki król Jagiełło nie ośmielił się doszczętnie rozgromić papieski zakon i przepędzić go z Polski. W dodatku na soborze w Konstancji ( 1414 - 1418 ) poselstwo polskie musiało się gorąco tłumaczyć przed papieżem za podniesienie ręki przeciw zakonowi. Polacy zaś mieli dalsze utrapienie i nie zakończyło to następnych wojen z Polską w trakcie t.zw Wojny Trzynastoletniej, a potem kolejnej wojny w 1519 - 1521 r. Nie było też rozwiązaniem kwestii krzyżackiej przejście Albrechta Hohenzollerna na luteranizm i sekularyzacja Prus, gdyż jego polityka osadniczo-narodowościowa nad Morzem Bałtyckim przetrwała stulecia i w przyszłości miała sprowadzić na Polskę groźne konsekwencje. Ponadto zakon po sekularyzacji Prus, dokonanej w 1525 r. przez Albrechta Hohenzollerna i Inflant w 1561 r. przez Gottarda Kettlera, zakon przeniósł się w głąb Rzeszy, obierając jako swą nową siedzibę zamek Mergentheim w Wirtembergii.

Zakon krzyżacki nigdy nie został oficjalnie rozwiązany przez papieży. Po klęsce Austrii Napoleon chcąc wzmocnić swoją władzę pozostawił cały zakon i jego dobra do dyspozycji Habsburgów, zaś w 1809 r. rozwiązał zakon w krajach Związku Reńskiego. T.zw. wielki mistrz tego zakonu Antoni Wiktor Habsburg przeniósł siedzibę zakonu do Wiednia w wyniku czego zakon stał się z powrotem wyłącznie zgromadzeniem katolickim.
W 1834 r. cesarz przywrócił samodzielność zakonowi. W 1929 r. zakon zrezygnował z charakteru rycerskiego – żyjący jeszcze bracia-rycerze mieszkali w domach prowincji austriackiej ( choć ostatni t.zw. brat-rycerz zmarł w 1970 roku ). Po przyłączeniu Austrii do III Rzeszy naziści wykorzystali symbolikę zakonu w swojej propagandzie. Dla przykładu tarcza z zakonnym krzyżem stanowiła logotyp nazistowskiej organizacji Bund Deutscher Osten. Częste było umieszczanie swastyki na tle rycerskiej tarczy z krzyżackim czarnym krzyżem na białym polu.
W końcu 1938 roku Niemcy zażądały zgody na aneksję Gdańska oraz eksterytorialną autostradę i linię kolejową do Prus Wschodnich. Żądaniom tym towarzyszyły roszczenia m.in. do Pomorza, nie licząc Wielkopolski i Górnego Śląska. Odmowa ze strony rządu polskiego była przyczyną ataku Niemiec hitlerowskich na Polskę.

Po II wojnie światowej komunistyczne władze Czechosłowacji znacjonalizowały dobra zakonne i zarzuciły zakonowi współpracę z hitlerowcami na rzecz germanizacji. W związku ze zmianą sytuacji w Europie Wschodniej w 1989 r. doszło do ponownej rejestracji zakonu. Od tego czasu stara się on odzyskać swoje dawne posiadłości m.in. w Sudetach będących jego własnością do 1937 r. Chodzi m.in. o cały zabytkowy kompleks uzdrowiskowy w Karlovej Studance, zamki w Bouzovie i Sovincu, a także - bagatela - 17,5 tys. ha ziem i lasów! W herbie Karlovej Studanki do dziś zachował się czarny krzyż na białym tle. Skierowano aż 500 wniosków o zwrot zakonnego majątku. Większość z tych nieruchomości znajduje się w czeskiej części Górnego Śląska (Karlova Studanka leżąca w sercu Jeseników oraz zamek w Bruntalu i szpital w Opawie), pozostałe znajdują się na nieodległych północnych Morawach (Bouzov, Sovinec).
Aktualnym wielkim mistrzem zakonu jest ks.dr.Bruno Platter, a siedzibą jest Wiedeń.

Jednym z pierwszych zakonów był katolicki zakon rycerski zwany Suwerennym Rycerskim Zakonem Szpitalników Św. Jana, z Jerozolimy, z Rodos i z Malty ( pot. szpitalnicy, joannici, lub po prosu - kawalerowie maltańscy ) założeni przez mieszczan z Amalfi w Kampanii w 1070 r. pod wodzą Gerarda de Tonque, który przekształcił bractwo szpitalne w zakon uniezależniając się od benedyktynów pod opieką, których się początkowo się znajdowało. Dzięki jego staraniom zostali w 1113 r. zostali uznani przez papieża Paschalisa II. Od samego początku zakon miał charakter międzynarodowy przyjmując w swoje szeregi katolickich rycerzy.
Joannici rozpoczęli w tym czasie budowę całej sieci warowni i zamków na terenie Palestyny wśród nich była ogromna syryjska warownia-szpital Margat, która stała się później oficjalną siedzibą zakonu. Po upadku założonego przez krzyżowców Królestwa Jerozolimskiego w 1291 r. zakon przeniósł się razem z templariuszami na Cypr. Po likwidacji zakonu templariuszy papież przekazał większość ich dóbr i ziem joannitom, jednak nie wszystkie posiadłości udało im się przejąć. Nagły wzrost potęgi umożliwił joannitom pod wodzą bezwzględnego Fulko de Villareta zorganizowanie najazdu na wyspę Rodos. Joannici zajęli i spacyfikowali całą wyspę i utworzyli na jej terenie sprawnie zarządzane państwo zakonne. Przyjęli też wówczas nazwę Kawalerów Rodyjskich. Rycerze przesiedli się z koni na okręty, a ich państwo stało się szybko potęgą morską, kontrolującą handel we wschodniej części Morza Śródziemnego. Ale 22 grudnia 1522 r. wyspa została zdobyta przez Sulejmana Wspaniałego i zakon musiał opuścić wyspę. Po siedmiu latach Karol V Habsburg pozwolił im osiedlić się na Malcie w 1530 r., która stała się ich siedzibą zakonu, od której też wywodzi się nazwa - Kawalerów Maltańskich. Wkrótce zakon stał się potężny i stworzył na Malcie państwo zakonne , które przetrwało do 1798 r. kiedy flota Napoleona kierująca się do Egiptu zajęła wyspę przekształcając ją w zamorską prowincję Francji. Ale w 1800 r wybuchło na Malcie powstanie wsparte przez flotę angielską i portugalską. Malta została zajęta przez Brytyjczyków i przeszła pod panowanie Brytyjskie. W 1814 r. traktat paryski uznał oficjalnie brytyjskie zwierzchnictwo nad wyspą. Aktualnie wielkim mistrzem zakonu jest Matthew Festing. Do zadań zakonu należy : sprawowanie nadzoru bankowego ( FED ), w mediach, w CIA i wojskowości. Wszędzie zakon ten ma swoje macki. Należą do niego głowy różnych państw, najbogatsi ludzie świata oraz wpływowi ludzie w mediach, jak i sprawujący wysokie funkcje w CIA i w wojsku. Zakon ten podlega papieżowi i w Rzymie od 1834 r. znajduje się główna siedziba zakonu liczącego obecnie na świecie ok. 10 000 członków. Pełna nazwa zakonu to Niezależny Wojskowy Zakon Malty ( SMOM ) - wł. Sovrano Militare Ordine di Malta

http://www.spirituallysmart.com/SMOM.html

Templariusze - Zakon Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona ( łac. Fratres Militiae Templi, Pauperes Commilitones Christi Templique Salomonis ) - to najlepszy przykład rozminięcia się idei ubóstwa z rzeczywistością. Założony został ok. 1118 r. przez francuskiego krzyżowca Hugo de Payensa. Piąty wielki mistrz tego zakonu Andre de Montbard był wujem Bernarda z Clairvaux. Na synodzie w Troyes w 1129 r. któremu przewodniczył m.in. Bernard z Clairvaux zakon oparł się na regule cystersów z Citeaux Bernarda z Clairvaux. W 1147 r. papież Eugeniusz III nadał templariuszom godło czerwonego ośmiokątnego krzyża noszonego na białym habicie jako symbol permanentnej krucjaty przeciw niewiernym. 23 marca 1138 r. papież Innocenty III wydał bullę Omne Datum Optimum według którego do zakonu zostali wprowadzeni t.zw. bracia kapelani, a templariusze zyskali prawo do kwestowania raz w roku w każdym kościele. Po upadku Królestwa Jerozolimskiego założonego przez krzyżowców templariusze w 1291 r. przenieśli się na Cypr, a potem do Francji. Templariusze zgromadzili ogromny majątek, który stał się przyczyna ich zguby. Bankrutujący król Francji Filip IV Piękny, aby napełnić pusty królewski skarbiec i ratować swoją własną osobę, postanowił szukać pieniędzy u tych, którzy mieli ich pod dostatkiem. Dlatego najpierw w 1306 roku pozbawił majątku i wypędził z kraju Żydów, a później w 1311 roku ten sam sposób potraktował Lombardczyków – jedni i drudzy  byli finansistami i na brak pieniędzy nie mogli narzekać. Po Żydach i Lombardczykach, przyszła kolej na Zakon Templariuszy, u których król Francji był zadłużony. Chcąc się uwolnić od zobowiązań, w piątek 13 października 1307 r. uwięził członków zakonu we Francji, zarzucając im herezję i spiskowanie z Saracenami. Po długotrwałym procesie trwającym do czerwca 1311 r. zdecydowano o kasacie zakonu. Ulegając naciskom króla Francji 3 kwietnia 1312 r. papież Klemens V na soborze w Vienne bullą Vox in exscelso zawiesił zakon, ostatecznie jednak uniewinnił go z zarzutów o herezję. Po zawieszeniu zakonu templariuszy dobra jego zostały przez papieża przekazane joannitom.

Nie wszędzie jednak likwidacja zakonu przebiegła bez problemu. Zbrojny opór stawili templariusze aragońscy i cypryjscy; templariusze niemieccy stawili się przed władzami świeckimi w pełnym rynsztunku bojowym, dzięki czemu uniknęli aresztowania. Natomiast templariuszom w Portugalii pozwolono na utworzenie nowego zakonu – Zakonu Rycerzy Chrystusa ( łac. Militia Domini Nostri Jesu Christi, Ordem Militar de Cristo ) – który przejął posiadłości templariuszy. W Portugalii templariusze byli w dobrych stosunkach z monarchami i okazywali się im wielce pomocni w walce z Maurami. Portugalia stała się pierwszym krajem, który w 1415 roku rozpoczął politykę kolonialną i jak się miało późnie okazać, ostatnim krajem, który taką politykę zakończył, kiedy w 1999 roku zwrócono Chinom Makau. Kolonizacja kolejnych zamorskich terytoriów byłaby niemożliwa, gdyby nie majątek zakonu Rycerzy Chrystusa, z którego finansowano wyprawy. Najbardziej widocznym symbolem, udziału Zakonu Rycerzy Chrystusa w zamorskich podbojach Portugalii, był charakterystyczny czerwony krzyż Zakonu w środku biały, który miały na swoich żaglach, wyruszające z portugalskich portów, karawele. " Złoty wiek " Portugalii nie byłby możliwy, gdyby nie wsparcie finansowe zakonu, które umożliwiło Portugalii stanie się potęgą handlową dzięki zagrabionym i skolonizowanym terenom w Afryce, Ameryce Południowej, Indiach oraz na Bliskim i dalekim Wschodzie z czego papiestwo czerpało ogromne zyski.


______________________________________

http://biblia-odchwaszczona.webnode.com

[viktor]

Witam.
Może trochę inaczej napiszę o tym temacie:
Wspomniane tutaj zostało imię przesłanego inkwizytora Żydów ....Tomas de Torquemada - (1420-Tomas de Torquemada - (1420-1498)
Ten pan także był Żydem, wiec jakby łatwiej mu było wiedzieć kto jest lub nie jest Żydem.
Podłożem jakże społecznie wziętym w tamtym czasie była.... Kasa....
Powiedzmy ze sąsiad miał z grubsza lepiej, więc z pewnością ukradł.
Jeśli nie ukradł to oszukał, no.... Choćby kogokolwiek.
Ale naprawdę to był Żyd, bo coś więcej mniał.
Każdy gdy coś więcej ma to.... Ukradł, oszukał, albo licho wie.
Wiec było to wtedy tak: Król miał w budżecie sporą dziurę, wszystkim było biedniej.
A nierówności społeczne, trzeba było wyrównać. Każdy wiedział gdzie pożyczał.
Temat się wziął wtedy powszedni, społecznie był on też słuszny.

Dziś są lepszejsze czasy, Biblia z moralnością nie jest zamknięta na kłódkę, ludzie są alfabetyczni.
Pozdrawiam.
Viktor

[pprawda]

Queen Elizabeth II knights Shimon Peres: Both Serving the Vatican


http://vaticanassassins.o...ng-the-vatican/

[pprawda]

Jesuit Rule of the Supreme Court of the United States of America


http://vaticanassassins.o...tes-of-america/

[pprawda]

vatican - holocaust ...............


http://www.spirituallysmart.com/croatia2.html

[pprawda]

NWO.....................................


http://www.spirituallysmart.com/nwo.html

[tropiciel]

viktor

Tomas de Torquemada był siostrzeńcem znanego kardynała Juan de Torquemada, którego babcia była converso ( może z islamu , a może z judaizmu ). Jeśli wierzyćhistorykowi Hernando del Pulgar ( sam Converso ) to jego wujek Juan de Torquemada miał [przodka Alvar Fernandez de Torquemada żonaty w pierwszej generacji converso.Znaczyłoby to, że Tomas Torquemmada był nawet nie pół Żydem tylko ćwierć Żydem. Ponieważ do miejscowego klasztoru dominikanów wszedł w bardzo młodym wieku, z racji swego fanatyzmu szybko awansował. Jako Wielki Inkwizytor zreorganizował hiszpańską inkwizycję, a celem było pozbycie się wszystkich nie-katolików, zwłaszcza unitarian i Żydów. Z jego też inicjatywy doszło do fali potężnych prześladowań i wypędzenia Żydów z Hiszpanii i Portugalii.
Tak o tym pisze znany historyk żydowski prof. H.Graetz w swej Historii Żydów t. VII str. 111 - 112 -
" W wygnanych żydach utraciła Hiszpania dwudziestą część swych mieszkańców i to cześć najpracowitszą, najskrzętniejszą, najwykształceńszą, wogóle swój zdrowy stan średni, ową klasę ludności, która nie tylko stworzyła bogactwo krajowe, lecz utrzymywała je także w ciągłym ruchu, jak krew w organizmie. Albowiem pośród Żydów hiszpańskich znajdowali się nie tylko kapitaliści, rolnicy, lekarze i uczeni, ale także rzemieślnicy, płatnerze i robotnicy, wyrabiający rzeczy z przeróżnych metali, a w każdym razie nie było tam próżniaków, wylegujących się gnuśnie dzień cały. Wskutek nastąpionego niebawem odkrycia Ameryki mogliby byli Żydzi wynieść Hiszpanję do rzędu państw najbogatszych , najpotężniejszych, najbardziej kwitnących, a conajmniej dzięki swym zabiegom i rządom jednolitym uczynić ją groźną rywalką półwyspu włoskiego. Ale Torquemada nie chciał na to pozwolić; wolał wychowywać Hiszpanów na krwawych ofiarników Molocha. "

Oskarżanie o przynależność do narodu żydowskiego takiego człowiekowi splamionemu wyjątkowym łotrostwem i mającym na sumieniu tysiące spalonych żywcem ludzi - jest dużym nieporozumieniem. Wiele ludzi zarówno szlachetnych i wybitnych - jak pokazuje historia - ma pochodzenie żydowskie, tak samo jak podłych i złych. Gdyby się tym kierować to można by wskazać takich, którzy byli katami narodu polskiego, a mieli pochodzenie polskie. Taki więc argument to żaden.

_____________________________________________________

http://biblia-odchwaszczona.webnode.com

[pprawda]

9/11


http://www.spirituallysmart.com/911.html

[pprawda]

The Black Pope & Meyer Amschel Rothschild

http://israelect.com/refe...in/Inter-30.htm