|
Forum biblijne
FORUM ZOSTAŁO PRZENIESIONE. ZAPRASZAMY www.biblia.webd.pl
|
Jakiego Przekładu Biblii byś oczekiwał? |
Autor |
Wiadomość |
Marek MRB
Wyznanie: katolik
Pomógł: 1 raz Wiek: 61 Dołączył: 05 Lip 2015 Posty: 222 Skąd: Gdynia
|
Wysłany: 2016-07-19, 19:34
|
|
|
Henryk napisał/a: | Marek MRB napisał/a: | Jezus mówi wprost - "Ty jesteś [czymś, nieważne czym] i na tym założę Kosciół" |
W kościele, z którym utożsamiasz się nie ma ani Jezusa, ani Piotra...
| Dużo masz jeszcze podobnych tekstów? ;)
Cytat: | Są natomiast Papieże, którzy podobno zastępują, czyli sprawują władze w miejsce Jezusa. | Jak to w Kościele:
"Dlatego w miejsce Chrystusa poselstwo sprawujemy, jak gdyby przez nas Bóg upominał; w miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem."(2 Kor 5,20)
Wasza Biblia Gdańska nawet jest tu bardziej dosadna:
"Przetoż na miejscu Chrystusowem poselstwo sprawujemy, jakoby was Bóg upominał przez nas, prosimy na miejscu Chrystusowem, jednajcie się z Bogiem;"
Cytat: | Nie mniej fundamentem, skałą, Opoką, jest jedynie Jezus. | Choćby tam Pismo mówiło co innego..., nie?
Cytat: | Jest także kamieniem węgielnym, od którego rozpoczyna się budowla duchowej świątyni, a także kamieniem, na którym wielu potknęło się...
1P 2:6-8 bug " Dlatego mówi Pismo: Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, drogocenny, a kto w niego wierzy, nie będzie zawstydzony. (7) Dla was więc, którzy wierzycie, [jest] on cenny, dla nieposłusznych zaś ten kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym; (8) Kamieniem potknięcia i skałą zgorszenia dla tych, którzy nie wierząc, potykają się o słowo, na co też są przeznaczeni." | Owszem - a co to ma do rzeczy? Ktoś mówi inaczej?
Chyba zrobię EOT - widzę u Was zbyt wiele uprzedzęń. |
_________________ pozdrawiam
Marek Piotrowski
Zapraszam do lektury mojej nowej książki "Dlaczego Ufam Kościołowi?"
Więcej informacji i spis treści zamieściłem tu http://analizy.biz/ksiazkiapologetyczne |
Ostatnio zmieniony przez Marek MRB 2016-07-19, 19:37, w całości zmieniany 1 raz |
|
|
|
|
David77
Pomógł: 68 razy Dołączył: 19 Mar 2011 Posty: 3818 Skąd: MÜNCHEN
|
Wysłany: 2016-07-19, 19:36
|
|
|
Marek MRB,
Cytat: |
Obie zmiany imienia – Abram na Abraham i Szymon na Piotr (Kefas) mają tę samą genezę – zawarcie przymierza. Tak jak Abraham stał się nauczycielem, protoplastą i prawodawcą Ludu Wybranego - Izraela, podobnie Piotr staje się dla Ludu Wybranego Nowego Przymierza (Izraela duchowego Rz 2,28-29): |
Jeżeli chcesz doszukiwać się pewnych podobieństw powinieneś sięgnąć głębiej
Jakb miał 12 synów od których to wywodzi się 12 pokoleń Izraela
Jezus również wybrał 12 apostołów na ich czela stał nie jeden z wybranej 12 stki lecz właśnie sam Jezus . Na czela 12 pokoleń Izraela pozostaje również Jakub a nie jeden z jego synów . Czy dostrzegasz logiczną analogię ?
Cytat: | Jezus mówi wprost - "Ty jesteś [czymś, nieważne czym] i na tym założę Kosciół"
a Wy wylewacie morze atramentu (komputerowego...) by "udowodnić" że jest inaczej. |
Starasz się na siłę wmawiać sobie coś czego tak naprawdę nie ma w tekście greckim
Wersja biblijna
σὺ εἶ Πέτρος καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ
Ty jesteś Piotr i na tej skale
Twoja wersja
σὺ εἶ πέτρᾳ καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ
Ty jesteś skała i na tej skale
Skoro Jezus mówi o sobie : ἐγὼ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων. to co stało na przeszkodzie aby wprost do Piotra powiedzieć σὺ εἶ πέτρᾳ ?
Czy dostrzegasz różnicę ? jak ci się wydaje dlaczego nie ma ani jednej wzmianki w tekstach NT które by jednoznacznie wskazywały że Piotr wśród pozostałych chrześcijan zajmował przodujące stanowisko ?
W Dz ap apostoł Piotr jest przedstawiany jako ktoś kto posłusznie wykonuje polecenia pozostałych apostołów , to nie inni dostosowują się do jego decyzji lecz na odwrót to Piotr jest posłuszny w wykonywaniu tego co mu było zlecane .. |
_________________ יֵּשׁוּעַ הוּא הָאָדוֹן |
|
|
|
|
ShadowLady86
Administrator
Wyznanie: Chrześcijanin
Pomogła: 273 razy Wiek: 37 Dołączyła: 14 Sty 2012 Posty: 4440
|
Wysłany: 2016-07-19, 19:46
|
|
|
Marek MRB napisał/a: | Zadziwiająca wypowiedź - kto tu "komplikuje rzeczy oczywiste"?
Jezus mówi wprost - "Ty jesteś [czymś, nieważne czym] i na tym założę Kosciół"
a Wy wylewacie morze atramentu (komputerowego...) by "udowodnić" że jest inaczej. |
Nie ma co udowadniać, bo zwyczajnie tekst nie podaje tego, co napisałeś. W tekście nie ma, Ty jesteś Piotr i na tobie zbuduję Kościół mój. Tekst podaje: Ty jesteś Piotr (kamień) a na tej Skale zbuduje Kościół mój.
Ty natomiast uważasz, że zdanie posiadające konstrukcję: Ty jesteś Marek, a na tym stole postawię kubek mój z góry implikuje, że Marek i stół to jeden i ten sam byt.
Pragnę dodatkowo przypomnieć, że ojcowie Kościoła przeważającą większością twierdzili, że Skałą jest wyznanie Piotra, a nie sam Piotr. Zapewne kombinowali.
Marek MRB napisał/a: | Dziwię się, że całkowicie pomijacie milczeniem najważniejsze co jest w omawianym wersecie. Istota Mt 16:18 leży w nadaniu Szymonowi nowego imienia |
Jezus zmienił Szymonowi imię w momencie, jak został jego uczniem.
(42) I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na niego rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz nazywał się Kefas - to znaczy: Piotr. [Petros] [J 1: 42]
Marek MRB napisał/a: | Co ciekawsze, Abraham został – podobnie jak Piotr – nazwany „skałą” :
„Wejrzyjcie na skałę, z której was wyciosano, i na gardziel studni, z której was wydobyto. Wejrzyjcie na Abrahama, waszego ojca, i na Sarę, która was zrodziła.”/Iz 51,1b-2a/ |
Jest to tak interpretowane przez Chrześcijan, doszukujących się w tym podobieństwa do Abrahama. Ale nie jest to tak interpretowane.
Jakie są żydowskie interpretacje tego fragmentu? Jedna z wcześniejszych znajduje się w dziele Pseudo-Filona The Biblical Antiquities (Liber Antiquitatum Biblicarum). Jest to żydowskie dzieło datowane na rok 70 n. e. lub nawet wcześniej. Zostało najprawdopodobniej napisane po hebrajsku, a potem przetłumaczone na Grekę i Łacinę. W rozdziale XXIII znajduje się interpretacja wersetów z Księgi Izajasza.
3. And as the people waited there that night, the Lord appeared unto Jesus in a vision and spake saying: According to all these words will I speak unto this people. 4. And Jesus came in the morning and assembled all the people and said unto them: Thus saith the Lord: One rock was there from whence I digged out your father, and the cutting of that rock brought forth two men, whose names were Abraham and Nachor, and out of the chiseling of that place were born two women whose names were Sara and Melcha. And they dwelled together beyond the river. And Abraham took Sara to wife and Nachor took Melcha. 5. And when the people of the land were led astray, every man after his own devices, Abraham believed in me and was not led aside after them. And I saved him out of the fire and took him and brought him over into all the land of Chanaan. And I spake unto him in a vision saying: Unto thy seed will I give this land. [The Biblical Antiquities XXIII: 3-5]]
Bóg mówi Jozuemu, że zanim powstał Abraham, istniała jedna skała. Z tej skały wyciosani zostali Abraham i Nahor. Na skutek owego „dłutowania/ kopania” miejsca pozostałego po skale (aluzja do studni) powstały także Sara i Milka. Widać że autor zrobił tutaj pewną aluzję do płci czterech biblijnych postaci. Abraham na skutek swojej wiary dostał obietnicę, że jego potomstwo będzie narodem wybranym.
Jak widzimy z tego rozdziału, to nie Abraham był skałą, ale z owej skały wyciosano Abrahama, Nahora, a z „dołu” po skale „wydobyto” Sarę i Milkę. Skałą mógł być Bóg.
David77 napisał/a: | W Dz ap apostoł Piotr jest przedstawiany jako ktoś kto posłusznie wykonuje polecenia pozostałych apostołów , to nie inni dostosowują się do jego decyzji lecz na odwrót to Piotr jest posłuszny w wykonywaniu tego co mu było zlecane .. |
Dodatkowo wszelkie źródło: ortodoksyjne, ebonitów a nawet gnostyków informują, że to Jakub był ustanowiony przez Jezusa na biskupa i przywódcę. |
_________________ 1.Ludzie są głupi: niemal we wszystko uwierzą, bo chcą, żeby to była prawda, lub dlatego, że się obawiają, iż może to być prawda.
2.Najlepsze intencje mogą spowodować największe szkody.
3.Uczucia rządzą rozumem.
4.W przebaczeniu tkwi magia, która uzdrawia. W przebaczeniu, które dajesz, a zwłaszcza w tym, które uzyskujesz.
5.Zważaj na to, co ludzie czynią, a nie tylko na ich słowa, bo czyny zdradzą kłamstwo.
6.Możesz się podporządkować wyłącznie władzy rozumu. [...]
|
|
|
|
|
Jachu
cichy,pokorny
Pomógł: 445 razy Wiek: 93 Dołączył: 09 Lis 2008 Posty: 10693 Skąd: Śląsk
|
Wysłany: 2016-07-19, 19:48
|
|
|
Cytat: |
DWA KLUCZE
Gdy Pan zapytał apostołów za kogo Go uważają, Piotr wyznał swoją wiarę, że jest On przepowiedzianym Mesjaszem. Pan wyraził uznanie dla Piotra, mówiąc, że oświadczenie jego było inspirowane przez samego Ojca Niebieskiego. Pan zapowiedział, ze na tym wyznaniu (nie na Piotrze) będzie zbudowany kościół, którego nawet śmierć nie przemoże.
Wtedy też obiecał dać Piotrowi klucze Królestwa niebieskiego (Mat.16:15-19). Wręczenie kluczy jest przenośnią – wyraża upoważnienie do otworzenia drzwi zrozumienia, najważniejszego zarysu planu Bożego jaki był na czasie. Pan nie wymienia liczby kluczy, lecz fakty wskazują, że po zesłaniu Ducha Świętego Piotr użył dwóch kluczy.
Pierwszym kluczem otworzył drzwi dla Żydów. W wyniku jego kazania około 3000 osób przyjęło Ewangelię; zostali ochrzczeni, oraz zaliczeni w poczet kościoła wieku Ewangelii (Dz.Ap. 2:1-41).
Drugim kluczem otworzył drzwi dla pogan, z których pierwszym był Korneliusz, setnik kohorty italskiej. Wraz z domownikami zapoczątkował on wchodzenie pogan do kościoła (Dz.Ap. 10:1-43).
Te dwa ważne wydarzenia miały miejsce w ściśle zapowiedzianym przez Boga czasie – siedemdziesiątym tygodniu łaski dla Izraela (Dan. 9:24-27). W środku tego tygodnia (siedmioletniego okresu), w roku 33 użyty został klucz dla Żydów, a dla pogan w roku 36, zaraz po skończeniu się wyłącznej łaski dla cielesnego Izraela.
Początkiem siedemdziesieciu tygodni-lat był rok 454 p.n.e., a końcem rok 36 n.e.
7 x 70 = 490 454 + 36 = 490 |
|
_________________ (36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz. |
|
|
|
|
David77
Pomógł: 68 razy Dołączył: 19 Mar 2011 Posty: 3818 Skąd: MÜNCHEN
|
Wysłany: 2016-07-19, 19:54
|
|
|
ShadowLady86,
Cytat: | Jezus zmienił Szymonowi imię w momencie, jak został jego uczniem.
(42) I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na niego rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz nazywał się Kefas - to znaczy: Piotr. [Petros] [J 1: 42]
|
σὺ εἶ Σίμων ὁ υἱὸς Ἰωάννου, σὺ κληθήσῃ Κηφᾶς, ὃ ἑρμηνεύεται Πέτρος.
Autor w tym przypadku niejako wyczula Czytelnika jak należy rozumieć określenie Κηφᾶς podkreśla ὃ ἑρμηνεύεται co się tłumaczy Πέτρος. Piotr a nie πέτρᾳ Skała |
_________________ יֵּשׁוּעַ הוּא הָאָדוֹן |
|
|
|
|
Jachu
cichy,pokorny
Pomógł: 445 razy Wiek: 93 Dołączył: 09 Lis 2008 Posty: 10693 Skąd: Śląsk
|
Wysłany: 2016-07-19, 19:58
|
|
|
A rozumie się przez to FUNDAMENT
1 Kor 3:11
11. Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego, jak ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus.
(BT) |
_________________ (36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz. |
|
|
|
|
EMET
Wyznanie: Świadkowie Jehowy w Polsce
Pomógł: 248 razy Dołączył: 04 Wrz 2006 Posty: 11186
|
Wysłany: 2016-07-19, 21:34
|
|
|
ShadowLady86 napisał/a: | Marek MRB napisał/a: | Zadziwiająca wypowiedź - kto tu "komplikuje rzeczy oczywiste"?
Jezus mówi wprost - "Ty jesteś [czymś, nieważne czym] i na tym założę Kosciół"
a Wy wylewacie morze atramentu (komputerowego...) by "udowodnić" że jest inaczej. |
Nie ma co udowadniać, bo zwyczajnie tekst nie podaje tego, co napisałeś. W tekście nie ma, Ty jesteś Piotr i na tobie zbuduję Kościół mój. Tekst podaje: Ty jesteś Piotr (kamień) a na tej Skale zbuduje Kościół mój. |
EMET:
Nie trzeba być zbyt inteligentnym, żeby dostrzec tendencję u Usera taką: gdyby to owe „morze atramentu wylewać” na rzecz tezy >Piotrowo-skałowej<, to i „ocean atramentu”... by nie raził, a tak, to ma miejsce tzw. zżymanie się.
Jakże bowiem śmiemy pisywać wbrew temu, co ponoć jako oczywiste się jawi? Wg mniemania: jeno tak się rzeczy mają; nie zaś wg obiektywnej wykładni. Nawet formuła tego tutaj Forum wskazuje na dyskusyjność, nie zaś na 'przyklepywanie tez', które nie dziwą u ortodoksy katolickiego, jednak co z poglądami Innych?
Ponadto: przecież dobrze wiadomo, że na 'ap. Piotrze' się wywód nie kończy, lecz inklinacyjnie ku czemuś 'to skręca', gdyż… Przecież dla podbudowy >instytucji papiestwa<, jakże ochoczo i skwapliwie przywołuje się tekst Mat 16:18, 19. Czy jeno tylko wobec osoby ap. Piotra się ów werset przytacza? Ależ skąd!
Także: wszak idealizacja osoby ap. Piotra jest nieuzasadniona, gdyż jakże dwuznacznie się zachował ów [rzekomo?] „pierwszy z biskupów” zachował, choćby opis krótki z do Galacjan [ew. Galatów] 2:11 - 14. A jak z przywoływaną [przeze mnie] wypowiedzią z 1 Piotra 5:1 - 4 oraz z jawnymi wypowiedziami tej rzekomej „opoki-Piotra” wobec Jezusa Chrystusa? Byłby tzw. swoisty 'dualizm', tak pisząc.
Raczej należy wobec tego stwierdzić: to bardziej zwolennicy „papieża-opoki” oraz tzw. „sukcesji apostolskiej” - i inne wynikające - chwytają się jakich tylko 'wymyślności', żeby owe wierzenia podtrzymać. Natomiast Polemistom sugerują: „co Wy się tak miotacie, co Wy tu jakieś 'morza atramentu wylewacie', skoro przecież…?”.
Czyżby tylko oportunizm i tzw. zaprzaństwo sprawiało, że jakoś tak nieochoczo garnąć się chcą niekatolicy wobec idei „Piotra-skały”, tudzież „instytucji papiestwa”, „sukcesji apostolskiej”, tudzież „wywodzenia się KrzK w linii prostej od Jezusa i apostołów, jako kontynuator i wynikające”?
Chyba tylko sami sobie dowody [tak przez nich rozumiane] przedkładają, bowiem jakoś z przekonywaniem niekatolików są problemy -- delikatnie pisząc...
Ale, jak piszę: to Forum dyskusyjne i racje swoje każdy przedkładać ma prawo. Jednak bez tzw. zniecierpliwień typu: >ja tu takie racje przedkładam, to skąd taki opór u piszących Userów niekatolików<?
To nie żaden upór i nie >niezgadzanie się dla nie zgadzania<, co po prostu chciejstwo u tych, co popierają >tezę Piotrowo-opokową< i dalej ku „papiestwu”, „sukcesji...” etc.
Stephanos, ps. EMET |
_________________ „Wielu będzie biegać tu i tam [po hebrajsku: < jᵊszōṭᵊṭû >], i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” -- Daniela 12:4b; ‘PNŚ/ZW’, Przypis. |
|
|
|
|
Paszko
Wyznanie: KRK
Pomógł: 37 razy Dołączył: 31 Maj 2016 Posty: 453
|
Wysłany: 2016-07-20, 17:09
|
|
|
Mam propozycję, by starcie poglądów na temat: kto jest skałą? zakończyć... remisem .
W taki mianowicie sposób, w którym przyznaje się rację wszystkim dyskutantom.
1) Najpierw przyznajmy rację tym wszystkim, którzy uważali, że skałą jest Bóg:
Izajasz 44,6-8:
Tak mówi Pan, Król Izraela
i Odkupiciel jego, Pan Zastępów:
Ja jestem pierwszy i Ja ostatni;
i nie ma poza Mną boga.
[...]
Wy jesteście moimi świadkami:
czy jest jaki Bóg oprócz Mnie?
albo inna Skała? - Ja nie znam takiego!
2) Następnie przyznajmy rację tym, którzy uznali, że skałą jest Jezus
Jn 14,8:
Rzekł do Niego Filip:
"Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy".
Odpowiedział mu Jezus:
"Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś?
Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca.
Dlaczego więc mówisz: "Pokaż nam Ojca?"
Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie?
Skoro Jezus był zjednoczony z Bogiem, który jest skałą - to i Jezus (jako Chrystus, czyli 'Namaszczony' Duchem) był - i jest - skałą.
3) Na końcu przyznajmy rację wszystkim tym, którzy uważają, że skałą jest Piotr... - jednak w stopniu nie większym niż wszyscy ci błogosławieni z tego powodu, iż mówią nie to, co im objawia "ciało i krew, lecz Ojciec", "który jest w niebie" - a zatem wszyscy "narodzeni z Ducha" "Synowie Boży":
Jn 4,24:
Bóg jest duchem
Jn 3,6:
To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem.
Zestawiając oba powyższe cytaty, łatwiej zrozumieć gnostyckie:
Koń zwykle rodzi konia.
Człowiek rodzi człowieka.
Bóg rodzi Boga
(Ewangelia Filipa 102).
a także Jezusowe przywołanie Tory w Jn 10,34:
Odpowiedzieli Mu Żydzi:
"Nie chcemy Cię kamienować za dobry czyn, ale za bluźnierstwo,
za to, że Ty będąc człowiekiem uważasz siebie za Boga".
Odpowiedział im Jezus: "Czyż nie napisano w waszym Prawie:
Ja rzekłem: Bogami jesteście? Jeżeli [Pismo] nazywa bogami tych,
do których skierowano słowo Boże - a Pisma nie można odrzucić -
to jakżeż wy o Tym, którego Ojciec poświęcił i posłał na świat,
mówicie: "Bluźnisz", dlatego że powiedziałem: "Jestem Synem Bożym?"
Jaśniejszy w świetle powyższego wydaje się również logion Jezusa z "Kobierców" Klemensa Aleksandryjskiego (ur. ok. 150):
"Ujrzałeś brata swego, ujrzałeś Boga swego."
a także logion 13 z Ewangelii Tomasza:
I wziął go i odwrócił się, i powiedział mu trzy słowa.
Gdy zaś Tomasz przyszedł do swych przyjaciół, zapytali go:
"Co ci Jezus powiedział?"
Rzekł im Tomasz:
"Jeśli wam powiem jedno ze słów, które mi powiedział,
podniesiecie kamienie, aby rzucić we mnie,
a ogień wyjdzie z kamieni, aby was spalić".
A zatem wszyscy - o ile tylko mieszka w nas Bóg - jesteśmy z Nim zjednoczeni tak bardzo, że zacierają się w nas granice między tym, co w nas jest z Człowieka, a tym, co w nas jest z Boga. A więc rację mają także ci, co uważają, że skałą są wszyscy prawdziwie wierzący - w nich bowiem jest Królestwo/Królowanie Boga, który JEST - skałą. |
_________________ ΛΕΓΕΙ ΙΗΣΟΥΣ ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΤΕΘΑΜΜΕ
ΝΟΝ Ο ΟΥΚ ΕΓΕΡΘΗΣΕΤΑΙ ☩ |
|
|
|
|
Marek MRB
Wyznanie: katolik
Pomógł: 1 raz Wiek: 61 Dołączył: 05 Lip 2015 Posty: 222 Skąd: Gdynia
|
Wysłany: 2016-07-20, 18:06
|
|
|
David77 napisał/a: | Marek MRB,
Cytat: |
Obie zmiany imienia – Abram na Abraham i Szymon na Piotr (Kefas) mają tę samą genezę – zawarcie przymierza. Tak jak Abraham stał się nauczycielem, protoplastą i prawodawcą Ludu Wybranego - Izraela, podobnie Piotr staje się dla Ludu Wybranego Nowego Przymierza (Izraela duchowego Rz 2,28-29): |
Jeżeli chcesz doszukiwać się pewnych podobieństw powinieneś sięgnąć głębiej
Jakb miał 12 synów od których to wywodzi się 12 pokoleń Izraela
Jezus również wybrał 12 apostołów na ich czela stał nie jeden z wybranej 12 stki lecz właśnie sam Jezus . Na czela 12 pokoleń Izraela pozostaje również Jakub a nie jeden z jego synów . Czy dostrzegasz logiczną analogię ? | Owszem. Jahwe wybrał Jakuba i postawił go na czele 12 pokoleń Izraela. Sam nie stanął na ich czele.
Czy dostrzegasz logiczną analogię ?
Cytat: | Cytat: | Jezus mówi wprost - "Ty jesteś [czymś, nieważne czym] i na tym założę Kosciół"
a Wy wylewacie morze atramentu (komputerowego...) by "udowodnić" że jest inaczej. |
Starasz się na siłę wmawiać sobie coś czego tak naprawdę nie ma w tekście greckim
Wersja biblijna
σὺ εἶ Πέτρος καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ
Ty jesteś Piotr i na tej skale
Twoja wersja
σὺ εἶ πέτρᾳ καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ
Ty jesteś skała i na tej skale | Po pierwsze - nie wiem skąd wziąłeś "drugą wersję" - z pewnoscią nei ode mnie.
Po drugie - w obu wersjach tym, na kim Jezus opiera Kosciół jest ten, któremu nadaje imie w pierwszej części zdania. A czy jest to "skała" czy "kamień" o to mniejsza.
Cytat: | Skoro Jezus mówi o sobie : ἐγὼ εἰμι ἡ θύρα τῶν προβάτων. to co stało na przeszkodzie aby wprost do Piotra powiedzieć σὺ εἶ πέτρᾳ ? | Przeszkoda była banalna - nie mógł Piotrowi - który był mężczyzną - nadać imienia żeńskiego. Petros jest rodzaju męskiego, petra - żeńskiego.
Cytat: | Czy dostrzegasz różnicę ? jak ci się wydaje dlaczego nie ma ani jednej wzmianki w tekstach NT które by jednoznacznie wskazywały że Piotr wśród pozostałych chrześcijan zajmował przodujące stanowisko ? | Żartujesz?
A powierzenie pasterzowania Piotrowi J 21,15-19 ?
Pozwól że posłużę się spisem wypisanym przez Bednarskiego:
Bednarski napisał/a: | 1) Tylko on otrzymuje klucze do Królestwa Niebieskiego od Chrystusa i jako pierwszy władzę związywania i rozwiązywania (Mt 16:19). Użyte w tym wersecie słowo "cokolwiek" ukazuje powagę misji Piotra. Por. "cokolwiek" dot. Jezusa (J 2:5).
2) Jego jako pierwszego wymieniają wszystkie spisy apostolskie (Mt 10:2, Mk 3:16, Łk 6:14, Dz 1:13, J 21:2).
3) Jego NT nazywa "pierwszym" wśród Apostołów (Mt 10:2). Nie pisze o innych Apostołach "drugi Andrzej", "trzeci Jakub" itd. (por. Mt 22:25n., Ap 4:7, 16:2-17), lecz tylko "pierwszy Piotr" Mt 10:2. Widać, że Mateusz przekazał nam fakt przodownictwa Piotra pośród pozostałych Apostołów w czasie gdy pisał Ewangelię.
4) Do niego zwraca się Chrystus mówiąc o Kościele nazywając go Jego opoką (Mt 16:18). Patrz pkt 18.2. i 18.3.
5) Jego NT wyróżnia spośród uczniów i Apostołów:
Dz 2:14 "Piotr razem z Jedenastoma".
Dz 2:37 "Zapytali Piotra i pozostałych Apostołów".
Mk 16:7 "Powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi".
Dz 5:29 "Odpowiedział Piotr i Apostołowie".
1Kor 9:5 "Apostołowie oraz bracia Pańscy i Kefas".
Mk 1:36 "Pospieszył za Nim Szymon z towarzyszami".
Łk 9:32 "Piotr i towarzysze".
Dz 1:15 "Piotr w obecności (...) 120 osób".
Dz 15:6n. "Apostołowie i starsi (...) przemówił do nich Piotr".
6) Jego pierwszego powiadomiono o Zmartwychwstaniu Pana (J 20:2).
7) Jemu, pierwszemu z Apostołów, ukazuje się Jezus Zmartwychwstały (1Kor 15:5, Łk 24:34).
8) On przemawia w Zielone Świątki w imieniu Kościoła (Dz 2:14, 3:12), decyduje o wyborze dwunastego Apostoła (Dz 1:15), kieruje pierwszą gminą chrześcijańską (Dz 5:3) i broni jej przed Sanhedrynem (Dz 4:8).
9) On pierwszy po zesłaniu Ducha Św. uzdrawia (Dz 3:6) - nawet jego cień - i wskrzesza (Dz 9:40, 5:15). Dzieje Apostolskie ukazują Piotra, (jak Ewangelie Chrystusa), który działa jak Jezus, od Niego czerpiąc moc (Dz 3:1-11 por. J 9:1-7; Dz 5:15 por. Mt 14:36; Dz 5:16 por. Mk 1:34, 6:55; Dz 9:40 por. Mk 5:41). Nawet Strażnica Nr 9, 1970 s.23 podaje: "Wydaje się ponadto, iż Piotr miał większą moc uzdrawiania niż inni, gdyż czytamy, że nawet jego cień przyczyniał się do uleczenia".
10) Jego dom jest pierwszym z domów apostolskich nawiedzonych przez Jezusa (Mk 1:29).
11) Z jego łodzi naucza Chrystus (Łk 5:2n.).
12) On dostaje widzenie dot. nawracania pogan (Dz 10:3, 35, 15:7 - "Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli". Paweł nie protestuje) oraz decyduje o ochrzczeniu pierwszego poganina (Dz 10:47n.).
13) Do niego kieruje swe kroki Paweł po nawróceniu (Ga 1:18).
14) Od niego, Jakuba i Jana Paweł otrzymuje misję głoszenia wśród pogan (Ga 2:9n.).
15) Piotr kieruje Soborem Jerozolimskim (Dz 15:7), choć Jakub jest biskupem tego miasta (Dz 21:17n.).
16) Na jego autorytet powołuje się Jakub w swej mowie (Dz 15:13n.).
17) Jego najczęściej poucza i sprawdza Chrystus, przygotowując do pasterzowania (Mt 14:29, 26:34n., Łk 5:4n.).
18) Jemu nakazuje utwierdzanie braci w wierze i za niego szczególnie się modli (Łk 22:32).
19) Jemu nakazuje ponawianie "połowu" ludzi (Łk 5:4n., 10).
20) On w imieniu Apostołów zwraca się do Chrystusa, gdy mają wątpliwości (Mt 15:15, 19:27, 18:21, 16:15n., Łk 12:41, J 6:68).
21) On najczęściej odpowiada na pytania Chrystusa (kierowane do wszystkich) Mt 16:15n., Łk 8:45. Gdy Jezus stawia pytania dot. ogółu ludzi odpowiadają Apostołowie ("A oni odpowiedzieli" Mt 16:14) ale w imieniu Apostołów odpowiada Piotr ("Odpowiedział Szymon Piotr" Mt 16:16).
22) Do niego, a nie innych Apostołów przychodzą poborcy po podatek za Pana (Mt 17:24). Jezus płaci go za siebie i za Piotra (Mt 17:27).
23) On zawsze wymieniany jest z imienia, choć inni uczniowie występują anonimowo np. J 18:15, 20:2, 21:2, 13:5n., Mk 16:7, 1:36 por. pkt 5 powyżej.
24) Nazwanie Andrzeja "bratem Szymona Piotra" w J 1:40, choć Piotr wcześniej w tej Ewangelii nie występuje, wskazuje na wielki autorytet tego drugiego. Zawsze Andrzej zwany jest bratem Piotra, a nie odwrotnie (Mt 4:18, J 6:8).
25) Piotr z Jakubem i Janem byli uprzywilejowani u Pana, ale Piotr występuje w ich imieniu (Mt 17:1, Mk 5:37, 14:37, 9:2, 5, 13:3, 14:33, Łk 8:51, 9:28).
26) Jemu Jezus Najwyższy Pasterz przekazuje pasterzowanie (J 21:15nn.).
27) On czuje się upoważniony upominać innych starszych (1P 5:1 ks.Kow., NP).
28) Jemu, a nie innym, zwraca uwagę Paweł (inni łącznie z Barnabą brali w tym udział), gdy postąpiono "nieszczerze" (Ga 2:13). On tym samym wsłuchuje się w głos Kościoła (Ga 2:11-14). Piotra upomniano, bo miał on wpływ na innych, przez co widać też jego prymat. O postępku Piotra Tertulian (ur.155) pisał: "był to błąd postępowania a nie przepowiadania" ("Preskrypcja przeciw heretykom" 23).
29) Tylko jemu spośród Apostołów złożono pokłon (choć tego nie pragnął) Dz 10:25n.
30) On występując obok innych Apostołów wymieniany jest jako pierwszy. Wyjątek pozorny od tej reguły to Ga 2:9: "Jakub, Kefas i Jan uważani za filary". Jednak Kodeks D (Bezy), ma w tym przypadku kolejność "Piotr, Jakub i Jan" (por. protestancki przekład SN). Jakub był biskupem Jerozolimy (Dz 21:17n., por. Ga 2:1), więc dlatego wymieniając te miasto wspomniano o nim na pierwszym miejscu. Kiedy indziej Piotr wymieniany jest zawsze jako pierwszy (patrz pkt 25). Por. Dz 3:1-4, 11, 4:13, 19, 8:14, Łk 22:8. To, że wszyscy trzej Apostołowie są "filarami" nie musi oznaczać ich równości. Wszystkich zwycięzców Chrystus uczyni "filarami w świątyni Boga" (Ap 3:12), co nie oznacza ich równych zasług w pracy Pańskiej. Nawet Strażnica Nr 9, 1970 s.22 przyznała: "kiedy imię Piotra pojawia się obok imion tych pozostałych apostołów, zawsze nieodmiennie występuje na pierwszym miejscu - bez względu na to, czy wymienieni są wszyscy dwunastu (reszta nie zawsze w tej samej kolejności), czy tylko czterech, trzech, czy choćby dwóch apostołów".
31) Od niego oczekuje Chrystus miłości większej niż od innych Apostołów (J 21:15).
32) Nawet tzw. krótkie zakończenie Ew. Marka zamieszczone w NT ŚJ ukazuje prymat Piotra: "tym, którzy byli wokół Piotra".
33) Od niego szczególnie Chrystus domaga się czuwania (Mk 14:37).
34) Liczba 12 Apostołów nawiązuje do 12 plemion Izraela, wśród których jedno (Lewiego) było najbardziej uprzywilejowane, bo otrzymywało od wszystkich dziesięcinę (Lb 18:21, 35:2, Joz 21:1nn.). Tak samo uprzywilejowaniem darzy się Piotra, jednego z Dwunastu. Tertulian (ur.155) nazwie następcę Piotra "biskupem biskupów" (De pudicitia 1), a Orygenes nazwał Piotra "księciem Apostołów" ("Homilie o Ewangelii św. Łukasza" 17:6).
35) Tylko o Piotrze imiennie powiedział Jezus, że jest błogosławionym i tylko jemu rzekł, że to co wie on o nim objawił mu Bóg (Mt 16:17).
36) On przemawia w imieniu i w obecności innych Apostołów (Dz 2:14, 5:2-3).
|
Cytat: | W Dz ap apostoł Piotr jest przedstawiany jako ktoś kto posłusznie wykonuje polecenia pozostałych apostołów , to nie inni dostosowują się do jego decyzji lecz na odwrót to Piotr jest posłuszny w wykonywaniu tego co mu było zlecane .. | Może konkretnie? Mam nadzieję, że nie masz na mysli Dz 8,14 ?;)
ShadowLady86 napisał/a: | Marek MRB napisał/a: | Zadziwiająca wypowiedź - kto tu "komplikuje rzeczy oczywiste"?
Jezus mówi wprost - "Ty jesteś [czymś, nieważne czym] i na tym założę Kosciół"
a Wy wylewacie morze atramentu (komputerowego...) by "udowodnić" że jest inaczej. |
Nie ma co udowadniać, bo zwyczajnie tekst nie podaje tego, co napisałeś. W tekście nie ma, Ty jesteś Piotr i na tobie zbuduję Kościół mój. Tekst podaje: Ty jesteś Piotr (kamień) a na tej Skale zbuduje Kościół mój.
Ty natomiast uważasz, że zdanie posiadające konstrukcję: Ty jesteś Marek, a na tym stole postawię kubek mój z góry implikuje, że Marek i stół to jeden i ten sam byt. | Bible twisting. Zdanie jest spójne i nie ma żadnego powodu by sądzić, że w jego środku Jezus zmienił podmiot.
Cytat: |
Pragnę dodatkowo przypomnieć, że ojcowie Kościoła przeważającą większością twierdzili, że Skałą jest wyznanie Piotra, a nie sam Piotr. Zapewne kombinowali. |
No proszę, to zupełnie jak Katechizm Kościoła Katolickiego ;)
Kanon 424 KKK
Poruszeni przez łaskę Ducha Świętego i pociągnięci przez Ojca, wierzymy i wyznajemy o Jezusie: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego” (Mt 16,16). Na skale tej wiary, wyznanej przez św. Piotra, Chrystus założył swój Kościół.
Cytat: | Marek MRB napisał/a: | Dziwię się, że całkowicie pomijacie milczeniem najważniejsze co jest w omawianym wersecie. Istota Mt 16:18 leży w nadaniu Szymonowi nowego imienia |
Jezus zmienił Szymonowi imię w momencie, jak został jego uczniem.
(42) I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus wejrzawszy na niego rzekł: Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz nazywał się Kefas - to znaczy: Piotr. [Petros] [J 1: 42] | Wprawdzie to nic nie zmienia, ale z rzetelności w stosunku do Biblii, musżę zaprzeczyć. Jezus zapowiedział zmianę imienia w tym momencie/
Cytat: |
Marek MRB napisał/a: | Co ciekawsze, Abraham został – podobnie jak Piotr – nazwany „skałą” :
„Wejrzyjcie na skałę, z której was wyciosano, i na gardziel studni, z której was wydobyto. Wejrzyjcie na Abrahama, waszego ojca, i na Sarę, która was zrodziła.”/Iz 51,1b-2a/ |
Jest to tak interpretowane przez Chrześcijan, doszukujących się w tym podobieństwa do Abrahama. Ale nie jest to tak interpretowane.
Jakie są żydowskie interpretacje tego fragmentu? Jedna z wcześniejszych znajduje się w dziele Pseudo-Filona The Biblical Antiquities (Liber Antiquitatum Biblicarum). Jest to żydowskie dzieło datowane na rok 70 n. e. lub nawet wcześniej. Zostało najprawdopodobniej napisane po hebrajsku, a potem przetłumaczone na Grekę i Łacinę. W rozdziale XXIII znajduje się interpretacja wersetów z Księgi Izajasza.
3. And as the people waited there that night, the Lord appeared unto Jesus in a vision and spake saying: According to all these words will I speak unto this people. 4. And Jesus came in the morning and assembled all the people and said unto them: Thus saith the Lord: One rock was there from whence I digged out your father, and the cutting of that rock brought forth two men, whose names were Abraham and Nachor, and out of the chiseling of that place were born two women whose names were Sara and Melcha. And they dwelled together beyond the river. And Abraham took Sara to wife and Nachor took Melcha. 5. And when the people of the land were led astray, every man after his own devices, Abraham believed in me and was not led aside after them. And I saved him out of the fire and took him and brought him over into all the land of Chanaan. And I spake unto him in a vision saying: Unto thy seed will I give this land. [The Biblical Antiquities XXIII: 3-5]]
Bóg mówi Jozuemu, że zanim powstał Abraham, istniała jedna skała. Z tej skały wyciosani zostali Abraham i Nahor. Na skutek owego „dłutowania/ kopania” miejsca pozostałego po skale (aluzja do studni) powstały także Sara i Milka. Widać że autor zrobił tutaj pewną aluzję do płci czterech biblijnych postaci. Abraham na skutek swojej wiary dostał obietnicę, że jego potomstwo będzie narodem wybranym.
Jak widzimy z tego rozdziału, to nie Abraham był skałą, ale z owej skały wyciosano Abrahama, Nahora, a z „dołu” po skale „wydobyto” Sarę i Milkę. Skałą mógł być Bóg. |
Tyle napisałaś, a tu ciach - Yalkut Szim’oni 766:
„Gdy Gdy Bog zamierzal stworzyc swiat – pominal wszystkie pokolenia od Enocha az do potopu; ale gdy ujrzal Abrahama, który mial powstac powiedzial: Oto znalazlem skale na ktorej moge zbudowac i ustanowic swiat. Dlatego nazwal Abrahama skala, jak jest powiedziane (Izajasz 51:1) – Spojrzcie na skale, z ktorej jestescie wyciosani.”
;)
Cytat: | Dodatkowo wszelkie źródło: ortodoksyjne, ebonitów a nawet gnostyków informują, że to Jakub był ustanowiony przez Jezusa na biskupa i przywódcę. | No proszę, "sola scriptura" w działaniu - jak się to co jest w Piśmie nie podoba, to jednak nie "sola" :) :)
Ale dobrze, jak tak się bawimy, to ja też - z tym że nie jestem w stanie podać wszystkich cytatów ze świadectw wczesnochrześcijańskich, więc tylko garść:
- Klemens Rzymski, List do Koryntian (95 rok) rozstrzyga spór Kościoła w Koryncie. Rozpoczyna od słów: ”Kościół Boży w Rzymie do Kościoła Bożego w Koryncie (...) nie mogliśmy zająć się wcześniej sprawami, o jakie się spieracie...” . Upomnienie kończy papież ostrzeżeniem, że nieposłuszeństwo może być grzechem: „Gdyby zaś niektórzy nie usłuchali tego, co Bóg przez nas powiedział, niech wiedzą, że dopuszczają się przewinienia i narażają na niebezpieczeństwo niemałe; my zaś wolni będziemy od tego grzechu” [/color]
- św.Ignacy (+107) „Ignacy, zwany również Teoforem, Kościołowi, który dostąpił miłosierdzia w majestacie Ojca Najwyższego i Jezusa Chrystusa, jedynego Syna Jego; umiłowanemu i oświeconemu wolą Tego, który chciał to wszystko, co istnieje, dla miłości Jezusa Chrystusa, Boga naszego; Kościołowi, który pierwsze dzierży miejsce, a leży w miejscowości przez Rzymian zamieszkałej; który jest godny Boga, godny czci, godny chwały, godny uwielbienia, godny powodzenia, godny świętości; który pierwsze miejsce zajmuje w miłości związku, który posiada zakon Chrystusowy i nosi imię Ojcowskie: pozdrawiam go w imię Jezusa Chrystusa, Syna Ojcowskiego” (List do Rzymian)
- Św.Ireneusz (ur.130-40): „Z Kościołem bowiem rzymskim musi co do wiary zgadzać się każdy inny kościół, to jest wszyscy zewsząd wierni, gdyż w nim wiernie przechowała się tradycja apostolska”
„Z wymienionym bowiem Kościołem Rzymskim, jako przewyższającym wszelkie inne dostojeństwem swego apostolskiego pochodzenia, zgadza się na pewno cały Kościół tj. wszyscy wierni na całym świecie.”
„Gdy błogosławieni apostołowie założyli i zbudowali Kościół, przekazali urząd biskupowi Linusowi. Tego Linusa wspomina Paweł w Listach do Tymoteusza (2 Tm 4,21). Następcą jego był Anaklet. Po nim na trzecim miejscu po apostołach został biskupem Klemens, który również widział błogosławionych apostołów i z nimi obcował, a słowa ich dźwięczały jeszcze w uszach jego, a naukę i tradycję ich miał przed oczyma, i to nie tylko on sam, albowiem jeszcze wielu żyło z tych, co naukę brali od apostołów. [...]
Następcą Klemensa był Ewaryst, a Ewarysta Aleksander, a potem jako szósty po apostołach nastał Ksystus (Sykstus), po nim zaś Telesfor, który świetne poniósł męczeństwo. Potem był Hygin, następnie Pius, a po nim Anicet, następcą Aniceta był Soter, a teraz na dwunastym miejscu po apostołach, dzierży urząd biskupi Eleuteros. Tym porządkiem i takim następstwem tradycja apostolska w Kościele i opowiadanie prawdy przeszło do naszych czasów.
Taki oto jest najpełniejszy dowód, że jest jedna i ta sama wiara ożywiająca, zachowana w Kościele od apostołów aż do dziś i przekazywana w prawdzie”
(Wszystkie cytaty z dzieła Przeciw heretykom)
- Hegezyp (początek II wieku) „Gdym był w Rzymie ustaliłem sukcesję [Piotrową] aż do Aniceta”
- Tertulian (ur.155):
„Jeśli zaś jesteś w sąsiedztwie Italii, masz tam Rzym, którego powagę i my uznajemy. Jak szczęśliwy ten Kościół. Jemu to Apostołowie całą naukę razem z krwią swą przelali..” (Preskrypcja przeciw heretykom)
- Hipolit (ur. przed 170):
„prawdziwa nauka przechowała się do czasów Wiktora [papież w latach 89-98], trzynastego z rzędu po Piotrze biskupa rzymskiego” (Przeciw herezji Artemona)
- Jan Chryzostom (347-407)(O Piotrze)
„On, wyróżniony spośród Apostołów, był ich rzecznikiem i głową Kolegium Apostolskiego.”
- Augustyn z Hippony (354-430)"Roma locuta – causa finita!” (czyli „Rzym powiedział – sprawa skończona!" )
- Ambroży z Mediolanu (339-397): „Gdzie Piotr, tam Kościół”
- Zyzom (418 rok): „Tradycja Ojców Kościoła przekazała taki autorytet Stolicy Apostolskiej, że nikt nie ośmielił się podważać jej orzeczeń."
- Sobór Efeski (431), przemówienie legata: „Nikt nie powątpiewa i całemu światu jest dobrze wiadomo, że święty, błogosławiony Piotr, książę i głowa Apostołów, filar wiary i fundament Kościoła otrzymał od Pana naszego Zbawiciela i Odkupiciela rodzaju ludzkiego, klucze królestwa niebieskiego, że jemu powierzono władzę odpuszczania lub zatrzymywania grzechów i że on aż do tego czasu i na zawsze żyje i rozstrzyga w swych następcach. Tego Piotra następca i dziedzic, biskup nasz Celestyn, mnie dziś na ten synod przysłał."
- Gelazjusz (495): "Święty Rzymski Kościół przewodniczy innym Kościołom nie według jakichkolwiek ustaleń synodalnych, lecz na mocy ustanowienia Pana i Zbawiciela, od którego otrzymał prymat"/Dekret o Księgach Kanonicznych/
O prymacie Rzymu świadczą także liczne odwołania do papieża w sprawach spornych. Oto garść przykładów:- Juliusz I wyrzucał biskupom Antiochii (341): [color=blue] „Czy nie słyszeliście iż jest w zwyczaju pisać najpierw do nas i stąd rozstrzygać co jest słuszne? Jeśli padło jakieś podejrzenie na biskupa miasta, trzeba było napisać do tutejszego [Rzym – przyp.M.P] Kościoła.”
- Synod w Sardynce (343r): "Jeżeli biskup, który został zdjęty ze swego urzędu decyzją biskupów znajdujących się w okolicy, odpowie, że należy mu się wyrok wyższej instancji dla obrony, nie należy powoływać na opróżniony przez niego tron nowego biskupa, zanim biskup Rzymu, zbadawszy sprawę, wyda orzeczenie. Wydaje się rzeczą dobrą i najbardziej wskazaną, aby ze wszystkich prowincji kapłani zwracali się do głowy, to jest stolicy apostoła Piotra."
- Anatolius został biskupem w Konstantynopolu, Maksymus w Antiochii a Donatus w Afryce dzięki „łaskawej zgodzie” Leona I (390-461). Tenże pisał: "Poprzez błogosławionego Piotra głową Apostołów Święty rzymski Kościół dzierży prymat nad wszystkimi Kościołami świata."
- Innocenty I (rok 417): „W poszukiwaniu bożych rozwiązań zwróciliście się do nas o wyrażenie naszego poglądu, wiedząc, że do Stolicy Apostolskiej, na której zasiadający pełnią posługę samego Apostoła, od którego episkopat i cała władza pochodzi."
- Bonifacy I (422r): "Do synodu w Koryncie wysłaliśmy pismo, by wszyscy bracia zrozumieli, że nie wolno odwoływać naszego wyroku. Nigdy bowiem nie było wolno rostrząsać na nowo tego, co zostało raz postanowione przez Stolicę Apostolską." / List do Rufusa biskupa Tesalonik/
- Symplicjusz (468-483) pozwolił Zeononowi pozostać na biskupstwie w Sewilli
- Damazy (papież 366-384) zatwierdził nominację Aleksandrinusa
- Sokrates Scholastyk (380-450) pisał „prawo kanoniczne wyraźnie zabrania Kościołom podejmować uchwały bez zgody ze strony biskupa Rzymu ”
- Afrykańska wspólnota chrześcijańska choć miała nałożony synodem zakaz apelacji do siedzib zamorskich, to jednak zwracała się do Rzymu w sprawie zatwierdzenia swoich uchwal synodalnych z Kartaginy i Milewe z roku 416 i 417.
- W roku 431 ojcowie Soboru Efeskiego (w większości biskupi Kościoła Wschodniego) przyjęli jednogłośnie oświadczenie: „Nikt nie wątpi i całemu światu jest znane, że święty i błogosławiony Piotr, głowa i książę Apostołów, filar wiary i fundament Kościoła katolickiego, otrzymał od Pana naszego Jezusa Chrystusa, Zbawcy rodu ludzkiego i Odkupiciela, klucze królestwa oraz władzę odpuszczania i zatrzymywania grzechów. On to [Piotr] aż do tej chwili i na zawsze w osobach swych następców żyje i sprawuje władzę sądzenia”
Jachu napisał/a: | A rozumie się przez to FUNDAMENT
1 Kor 3:11
11. Fundamentu bowiem nikt nie może położyć innego, jak ten, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus.
(BT) |
Duże litery niestety nie pomogą
Jak pisałem Biblia tak nie działa. Wypowiedź w jednym miejscu w którym ktoś (nawet Jezus) jest nazwany XXX wcale nie oznacza że w innym miejscu słowo to nie zostanie użyte wobec kogoś innego.
Chyba że zamierzasz wyrzucić z Biblii Ef 2,19-22:
„A więc nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga - zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.”
oraz Apokalipsę:
„A mur Miasta ma dwanaście warstw fundamentu, a na nich dwanaście imion dwunastu Apostołów Baranka.” (Ap. 21,14)
W sumie to Luter już to usiłował uczynić (co prawda w stosunku do Apokalipsy, Listu Jakuba i paru innych, ale nie Listu do Efezjan)...
Emet napisał/a: | Także: wszak idealizacja osoby ap. Piotra jest nieuzasadniona, gdyż jakże dwuznacznie się zachował ów [rzekomo?] „pierwszy z biskupów” zachował, choćby opis krótki z do Galacjan [ew. Galatów] 2:11 - 14. A jak z przywoływaną [przeze mnie] wypowiedzią z 1 Piotra 5:1 - 4 oraz z jawnymi wypowiedziami tej rzekomej „opoki-Piotra” wobec Jezusa Chrystusa? Byłby tzw. swoisty 'dualizm', tak pisząc. |
A kto "idealizuje" Piotra?!
Jego urząd nie ma nic wspólnego z jego cechami charakteru.
(Złośliwostek nie komentuję) |
_________________ pozdrawiam
Marek Piotrowski
Zapraszam do lektury mojej nowej książki "Dlaczego Ufam Kościołowi?"
Więcej informacji i spis treści zamieściłem tu http://analizy.biz/ksiazkiapologetyczne |
|
|
|
|
ShadowLady86
Administrator
Wyznanie: Chrześcijanin
Pomogła: 273 razy Wiek: 37 Dołączyła: 14 Sty 2012 Posty: 4440
|
Wysłany: 2016-07-20, 20:28
|
|
|
Paszko napisał/a: | Mam propozycję, by starcie poglądów na temat: kto jest skałą? zakończyć... remisem .
|
Nie chodzi o to, kto jest Skałą ogólnie, tylko kto/co jest Skałą konkretnie w Mt 16:18
Marek MRB napisał/a: | Bible twisting. Zdanie jest spójne i nie ma żadnego powodu by sądzić, że w jego środku Jezus zmienił podmiot. |
Jest sens, ponieważ starożytny Kościół wprzeważającej większości uznał, że Skałą jest wyznanie Piotra, że Jezus jest Mesjaszem i Synem Boga. Piotr jest, jak to określił Jezus, ciałem i krwią. Czymś kruchym, kamieniem. Nezniszczalną Skałą fakt, że Jezus jest Mesjaszem i synem Boga.
Marek MRB napisał/a: | No proszę, "sola scriptura" w działaniu - jak się to co jest w Piśmie nie podoba, to jednak nie "sola" :) :) |
Od początku tego tematu posługuje się świadectwami Kościoła. W tym od początku informuje, że przeważająca część ojców Kościoła podawała, że Skałą jest wyznanie Piotra.
Marek MRB napisał/a: | Yalkut Szim’oni 766: |
Zdajesz sobie sprawę, że to jest dzieło z XIII-XV w? A Pseudo Filon, którego zacytowałam, pisał w I w. Tak więc tutaj jest późniejsza interpretacja.
Marek MRB napisał/a: | Ale dobrze, jak tak się bawimy, to ja też - z tym że nie jestem w stanie podać wszystkich cytatów ze świadectw wczesnochrześcijańskich, więc tylko garść: |
A co ma wspólnego późniejszy prymat biskupa Rzymu z tym, że za życia apostołów Jezus powierzył biskupstwo swojemu bratu Jakubowi?
Źródła ortodoksyjne:
Klemens Aleksandryjski w "Zarysach" twierdzi, że to apostołowie zgodnie wybrali Jakuba na biskupa Jerozolimy i nie miało to nic wspólnego z opuszczeniem jej przez Piotra. To sam Jezus zalecił wybór Jakuba. Klemensa cytuje Euzebiusz z Cezarei w swojej Historii Kościoła [Księga II: 1: 2-3]
Cytat: | [...]Then James, whom the ancients surnamed the Just on account of the excellence of his virtue, is recorded to have been the first to be made bishop of the church of Jerusalem. This James was called the brother of the Lord because he was known as a son of Joseph, and Joseph was supposed to be the father of Christ [...]
But Clement in the sixth book of his Hypotyposes writes thus: "For they say that Peter and James and John after the ascension of our Saviour, as if also preferred by our Lord, strove not after honor, but chose James the Just bishop of Jerusalem." |
Źródło
Moje tłumaczenie:
Jakub, któremu Starożytni ze względu na Jego cnotę nadali przydomek "Sprawiedliwy", został pierwszym biskupem Jerozolimy. Ten Jakub zwany był bratem Pana, ponieważ znany był jako syn Józefa, a Józef uchodził też za ojca Chrystusa. [...]
Lecz Klemens w 6 księdze "Zarysów" pisze nam: "Piotr, Jakub i Jan po Wniebowstąpieniu Zbawiciela nie kłócili się o ten zaszczyt, ale jak to było zalecone przez naszego Pana, wybrali Jakuba na biskupa Jerozolimy.
Według Klemensa Aleksandryjskiego sam Jezus wyznaczył swojego brata na biskupa Jerozolimy, a Jan i Piotr uszanowali ten wybór.
Homilie Klemensa, będące częścią tzw. Klementyn – dzieł przypisywanych Klemensowi Rzymskiemu, ale będących późniejszymi dziełami.
W Liście Piotra do Jakuba, Piotr zaczyna tymi słowami:
Cytat: | Peter to James, the lord and bishop of the holy Church, under the Father of all, through Jesus Christ, wishes peace always. [Homile Klemensa, List Piotra do Jakuba (1)] |
Piotr do Jakuba, pana i biskupa Świętego Kościoła, na mocy Ojca naszego, przez Jezusa Chrystusa, życzy jak zawsze pokoju
Oraz
Cytat: | Clement to James, the lord, and the bishop of bishops, who rules Jerusalem, the holy church of the Hebrews, and the churches everywhere excellently founded by the providence of God, with the elders and deacons, and the rest of the brethren, peace be always. |
Klemens do Jakuba, pana oraz biskupa biskupów, który rządzi Jerozolimą , Świętym Kościołem Hebrajczyków, oraz wszystkimi Kościołami założonymi z opatrzności Bożej, ze starszymi i diakonami, oraz resztą braci – pokój niech zawsze będzie z wami [Homile Klemensa, List Piotra do Jakuba (2)]
List Piotra do Jakuba
Listy nie zostały napisane oczywiście przez Piotra. Nie zostały także napisane przez Klemensa Rzymskiego. Natomiast pokazują, kogo wcześni Chrześcijanie uważali za przywódcę całego Kościoła (Tekst może pochodzić nawet z II wieku).
Z Klementyn mamy także Rozpoznania
Cytat: | […] a week of years was completed from the passion of the Lord, the Church of the Lord which was constituted in Jerusalem was most plentifully multiplied and grew, being governed with most righteous ordinances by James, who was ordained bishop in it by the Lord [Rozpoznania 1:43] |
Po męce pańskiej, kiedy zakończył się ostatni tydzień z lat*, Kościół Pana, który został utworzony w Jerozolimie był najbardziej prężny i rosły. Był on kierowany przez prawe zarządzenia Jakuba, który został mianowany biskupem przez Pana
* W tekście chodzi prawdopodobnie o proroctwo ostatniego tygodnia z przepowiedni Księgi Daniela (Dn 9:24-27)
Oraz:
Cytat: | But when we twelve apostles, on the day of the passover, had come together with an immense multitude, and entered into the church of the brethren, each one of us, at the request of James,stated briefly, in the hearing of the people, what we had done in every place. Rozpoznania 1:44] |
Lecz kiedy my, dwunastu apostołów, przybyliśmy w dniu Paschy wraz z ogromnym tłumem i weszliśmy do kościoła braci, każdy z nas, na polecenie Jakuba, streścił krótko na przesłuchaniu to, czego dokonał w każdym miejscu
Rozpoznania
Także w Konstytucjach apostolskich mamy taki fragment:
Cytat: | I James, the brother of Christ according to the flesh, but His servant as the only begotten God, and one appointed bishop of Jerusalem by the Lord Himself, and the Apostles, do ordain thus: [...] |
Źródło
Ja Jakub, brat Chrystusa według ciała, lecz także sługa Jego jako jednorodzonego Boga, i ten który został wybrany przez Pana osobiście na biskupa Jerozolimy, a także i przez apostołów, mówi co następuje: [...] [Księga 8, Sekcja 4:35]
Źródła gnostyczne:
Ewangelia Tomasza
Spytali uczniowie Jezusa: "Wiemy, że odejdziesz od nas; kto będzie naszym przełożonym?" Rzekł im Jezus: "Dokąd poszliście, pójdziecie do Jakuba Sprawiedliwego; niebo i ziemia powstały z jego powodu". [Login 12]
Źródło
Marek MRB napisał/a: | O prymacie Rzymu świadczą także liczne odwołania do papieża w sprawach spornych. Oto garść przykładów: |
Jeszcze do 2 połowy II w., za pierwszego biskupa Rzymu uważano Linusa. Nie będę tutaj wszystkiego kopiować, ale jak coś wszystko jest opisane w TYM poście.
A i nie kopiuj wszystkiego ze stron p. Bednarskiego, bo zawierają błędy. Podam Ci przykład pierwszy z brzegu. Twój cytat:
Hegezyp (początek II wieku) „Gdym był w Rzymie ustaliłem sukcesję [Piotrową] aż do Aniceta”
Cytat oryginalny z Historii Kościoła Euzebiusza.
3. And when I had come to Rome I remained there until Anicetus, whose deacon was Eleutherus. And Anicetus was succeeded by Soter, and he by Eleutherus. In every succession, and in every city that is held which is preached by the law and the prophets and the Lord.
Źródło
Gdzie tutaj masz słowo "sukcesja Piotrowa"? Dodam, że advent.org. jest stroną katolicką.
Tyle napisałeś, a tu ciach. |
_________________ 1.Ludzie są głupi: niemal we wszystko uwierzą, bo chcą, żeby to była prawda, lub dlatego, że się obawiają, iż może to być prawda.
2.Najlepsze intencje mogą spowodować największe szkody.
3.Uczucia rządzą rozumem.
4.W przebaczeniu tkwi magia, która uzdrawia. W przebaczeniu, które dajesz, a zwłaszcza w tym, które uzyskujesz.
5.Zważaj na to, co ludzie czynią, a nie tylko na ich słowa, bo czyny zdradzą kłamstwo.
6.Możesz się podporządkować wyłącznie władzy rozumu. [...]
|
|
|
|
|
Jachu
cichy,pokorny
Pomógł: 445 razy Wiek: 93 Dołączył: 09 Lis 2008 Posty: 10693 Skąd: Śląsk
|
Wysłany: 2016-07-21, 06:45
|
|
|
Mat. 16:15-19
15. On im mówi: A wy za kogo mnie uważacie?
16. A odpowiadając Szymon Piotr rzekł: Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego.
17. A Jezus odpowiadając, rzekł mu: Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jonasza, bo nie ciało i krew objawiły ci to, lecz Ojciec mój, który jest w niebie.
18. A Ja ci powiadam, że ty jesteś Piotr, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne nie przemogą go.
19. I dam ci klucze Królestwa Niebios; i cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.
(BW)
Opoką,Skałą,Fundamentem wiary rozumnej i prawdziwej,jest oświadczenie Piotra,nie jego ciało.
A są tacy,którzy w literalnych fundamentach budowli,poszukują kości ludzkich. |
_________________ (36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz. |
|
|
|
|
Marek MRB
Wyznanie: katolik
Pomógł: 1 raz Wiek: 61 Dołączył: 05 Lip 2015 Posty: 222 Skąd: Gdynia
|
Wysłany: 2016-07-21, 17:01
|
|
|
Na początku rzeczy, które już omówiłem - opuszczam
ShadowLady86 napisał/a: | A co ma wspólnego późniejszy prymat biskupa Rzymu z tym, że za życia apostołów Jezus powierzył biskupstwo swojemu bratu Jakubowi? | No własnie nie mam pojęcia. Poświęcasz sporo czasu na udowodnienie że Jakub był biskupem Jerozolimy - czego nikt chyba nie neguje. Tylko co ma wspólnego biskupstwo Jerozolimy z papiestwem?
Marek MRB napisał/a: | O prymacie Rzymu świadczą także liczne odwołania do papieża w sprawach spornych. Oto garść przykładów: |
Cytat: | Jeszcze do 2 połowy II w., za pierwszego biskupa Rzymu uważano Linusa. Nie będę tutaj wszystkiego kopiować, ale jak coś wszystko jest opisane w TYM poście. |
Żartujesz. Cytat z tego samego dzieła, ktorym się posługujesz:
„Gdy błogosławieni apostołowie założyli i zbudowali Kościół, przekazali urząd biskupowi Linusowi. Tego Linusa wspomina Paweł w Listach do Tymoteusza (2 Tm 4,21). Następcą jego był Anaklet. Po nim na trzecim miejscu po apostołach został biskupem Klemens, który również widział błogosławionych apostołów i z nimi obcował, a słowa ich dźwięczały jeszcze w uszach jego, a naukę i tradycję ich miał przed oczyma, i to nie tylko on sam, albowiem jeszcze wielu żyło z tych, co naukę brali od apostołów. [...]
Następcą Klemensa był Ewaryst, a Ewarysta Aleksander, a potem jako szósty po apostołach nastał Ksystus (Sykstus), po nim zaś Telesfor, który świetne poniósł męczeństwo. Potem był Hygin, następnie Pius, a po nim Anicet, następcą Aniceta był Soter, a teraz na dwunastym miejscu po apostołach, dzierży urząd biskupi Eleuteros. Tym porządkiem i takim następstwem tradycja apostolska w Kościele i opowiadanie prawdy przeszło do naszych czasów.
Taki oto jest najpełniejszy dowód, że jest jedna i ta sama wiara ożywiająca, zachowana w Kościele od apostołów aż do dziś i przekazywana w prawdzie”
Jak widać, po pierwsze, mowa o biskupstwie Rzymu, a nie o papiestwie. Po drugie, Linus był owszem pierwszy, ale po apostołach.
Cytat: | A i nie kopiuj wszystkiego ze stron p. Bednarskiego, bo zawierają błędy. Podam Ci przykład pierwszy z brzegu. Twój cytat:
Hegezyp (początek II wieku) „Gdym był w Rzymie ustaliłem sukcesję [Piotrową] aż do Aniceta”
Cytat oryginalny z Historii Kościoła Euzebiusza. | Euzebiusz cytował w Historii Kościoła Hegezypa. Więc wszystko się zgadza.
Jachu napisał/a: | Opoką,Skałą,Fundamentem wiary rozumnej i prawdziwej,jest oświadczenie Piotra,nie jego ciało.
| Zdaje się, że nie przeczytałeś , co odpowiedziałem na to stwierdzenie (podobnie jak ShadowLady86, która je powtarza)
I co? Już koniec? Żadnego nawiązania do pozostałych stwierdzeń? Albo chociaż do J 21,16? |
_________________ pozdrawiam
Marek Piotrowski
Zapraszam do lektury mojej nowej książki "Dlaczego Ufam Kościołowi?"
Więcej informacji i spis treści zamieściłem tu http://analizy.biz/ksiazkiapologetyczne |
|
|
|
|
ShadowLady86
Administrator
Wyznanie: Chrześcijanin
Pomogła: 273 razy Wiek: 37 Dołączyła: 14 Sty 2012 Posty: 4440
|
Wysłany: 2016-07-21, 19:25
|
|
|
Marek MRB napisał/a: | No własnie nie mam pojęcia. Poświęcasz sporo czasu na udowodnienie że Jakub był biskupem Jerozolimy - czego nikt chyba nie neguje. Tylko co ma wspólnego biskupstwo Jerozolimy z papiestwem? |
A to, że jak przeczytasz wszystkie podane tekst to zobaczysz, ze Jezus oddał przywództwo nad Kościołem Jakubowi, nie Piotrowi. Pozostali mieli mu być posłuszni.
W NT również to widać, bo to Jakub podejmuje najważniejsze decyzje, a Piotr boi się opinii Jakuba. Widać to choćby w Liście do Galatów.
Marek MRB napisał/a: | Euzebiusz cytował w Historii Kościoła Hegezypa. Więc wszystko się zgadza. |
Oczywiście i ten cytat Ci zamieściłam. W tekście nie ma tam słowa o sukcesji Piotrowej. Cytat, którym się posługujesz (też zacytowałeś przecież Historię Kościoła Euzebiusza przecież), jest fałszywy. Wklejam Ci też skan z wersji polskiej. Widzisz gdzieś zdanie "sukcesja Piotrowa"?
A tłumaczenie angielskie, które zacytowałam w poprzednim poście, brzmi jeszcze inaczej. W żadnym nie pada imię "Piotr".
Marek MRB napisał/a: | Żartujesz. Cytat z tego samego dzieła, ktorym się posługujesz:
„Gdy błogosławieni apostołowie założyli i zbudowali Kościół, przekazali urząd biskupowi Linusowi. Tego Linusa wspomina Paweł w Listach do Tymoteusza (2 Tm 4,21). Następcą jego był Anaklet. Po nim na trzecim miejscu po apostołach |
Nie żartuję, tylko Ty nie czytasz dokładnie. Apostołowie mianowali Linusa biskupem Rzymu. Po nim biskupem był Anaklet. A trzecim, jak wyraźnie pisze Ireneusz – Klemens. Gdyby jakiś apostoł był biskupem, to Klemens byłby czwarty.
Apostołowie są w liczbie mnogiej. Twoim zdaniem wszyscy oni mieli być biskupami Rzymu? Nie. Oni według Ireneusza ustanawiali biskupów, zapewne potwierdzając wybór lokalnego Kościoła poprzez nałożenie rąk. Pierwotny Kościół za pierwszego biskupa Rzymu uważał Linusa. |
_________________ 1.Ludzie są głupi: niemal we wszystko uwierzą, bo chcą, żeby to była prawda, lub dlatego, że się obawiają, iż może to być prawda.
2.Najlepsze intencje mogą spowodować największe szkody.
3.Uczucia rządzą rozumem.
4.W przebaczeniu tkwi magia, która uzdrawia. W przebaczeniu, które dajesz, a zwłaszcza w tym, które uzyskujesz.
5.Zważaj na to, co ludzie czynią, a nie tylko na ich słowa, bo czyny zdradzą kłamstwo.
6.Możesz się podporządkować wyłącznie władzy rozumu. [...]
|
|
|
|
|
Marek MRB
Wyznanie: katolik
Pomógł: 1 raz Wiek: 61 Dołączył: 05 Lip 2015 Posty: 222 Skąd: Gdynia
|
Wysłany: 2016-07-22, 19:37
|
|
|
Oczywiście możemy sobie snuć podobne opowiadania, w których każdy będzie opisywał co mu się wydaje (nawet można napisać jakoby Jakub kierował Kościołem, albo Jan - a Dan Brown bodajze napisał że Maria Magdalena);)
Tylko że to Piotr podejmuje większość decyzji w Piśmie i do Piotra - a nie do Jana, Marii Magdaleny ani Jakuba Jezus mówi "paś owce moje".
Podobnie można wymyślać jakąś inną sukcesję niż Piotrową - można, tylko po co?
Cytat: | Apostołowie mianowali Linusa biskupem Rzymu. Po nim biskupem był Anaklet. A trzecim, jak wyraźnie pisze Ireneusz – Klemens. Gdyby jakiś apostoł był biskupem, to Klemens byłby czwarty. | Byłaby to ciekawa hipoteza, gdyby nie zaprzeczało jej to samo dzieło:
|
_________________ pozdrawiam
Marek Piotrowski
Zapraszam do lektury mojej nowej książki "Dlaczego Ufam Kościołowi?"
Więcej informacji i spis treści zamieściłem tu http://analizy.biz/ksiazkiapologetyczne |
|
|
|
|
Wnikliwy
Pomógł: 133 razy Dołączył: 23 Cze 2013 Posty: 3205
|
Wysłany: 2016-07-22, 21:38
|
|
|
Ale wkrótce po śmierci ostatniego apostoła pojawiły się jednostki, które zaczęły się wysuwać na pierwszy plan. W książce poświęconej historii chrześcijaństwa powiedziano: „Przypuszczalnie przed połową II wieku w Rzymie nie było żadnego biskupa monarchicznego” (The Cambridge History of Christianity). Pozycja biskupa Rzymu jako najwyższej władzy, przynajmniej nad częścią Kościoła, ugruntowała się w III stuleciu. Aby uzasadnić przypisanie temu biskupowi szczególnych uprawnień, niektórzy zaczęli tworzyć listę następców Piotra.
W gruncie rzeczy jednak spis ten niczego nie udowadnia. Dlaczego? Przede wszystkim niektórych imion nie sposób zweryfikować. Co więcej, błędne jest samo podstawowe założenie. Nawet jeśli Piotr rzeczywiście głosił w Rzymie, jak to sugerują niektóre świeckie źródła z I i II stulecia, nie ma dowodów na to, że był zwierzchnikiem tamtejszego zboru.
Zaprzecza temu również list apostoła Pawła do Rzymian. Paweł wymienił wnim imiennie wielu chrześcijan, ale w ogóle nie wspomniał o Piotrze (Rzymian 16:1-23). Gdyby Piotr faktycznie stał na czele tamtejszego zboru, to trudno sobie wyobrazić, by Paweł go przeoczył albo zignorował.
Zwróćmy też uwagę, że mniej więcej w tym czasie, kiedy Piotr napisał swój pierwszy natchniony list, Paweł pisał drugi list do Tymoteusza. W liście tym, napisanym w Rzymie, nic nie mówił o Piotrze. W sumie wysłał z tego miasta aż sześć listów i w żadnym nie napomknął o Piotrze ani słowem.
Jakieś 30 lat później apostoł Jan napisał trzy listy oraz Księgę Objawienia. Nigdzie nie zasugerował, że zbór w Rzymie pełni przewodnią rolę ani że istnieje jakiś przywódca Kościoła, który sprawuje najwyższy urząd jako domniemany następca Piotra. A zatem ani Biblia, ani historia nie potwierdzają, że Piotr był pierwszym biskupem zboru w Rzymie.
O czym świadczą nauki i postępowanie „następców Piotra”?
Po kimś, kto twierdzi, że jest „następcą świętego Piotra” i„namiestnikiem Chrystusa”, można by się spodziewać, że w swym postępowaniu i naukach będzie naśladował zarówno Piotra, jak i Chrystusa. Czy Piotr zgadzał się, by inni traktowali go w wyjątkowy sposób? Nie. Na przykład nie przyjął hołdu od Korneliusza (Dzieje 10:25, 26). Z kolei Jezus wyraźnie oznajmił, że nie przyszedł po to, by mu usługiwano, lecz by usługiwać (Mateusza 20:28). A oczym świadczy postępowanie papieży? Czy wystrzegają się podkreślania swojej pozycji, odrzucają szumne tytuły i unikają demonstrowania swego bogactwa i władzy?
Chrystus i Piotr byli ludźmi prawymi, krzewiącymi pokój. Dla porównania zobaczmy, co pewien katolicki leksykon mówi o papieżu Leonie X: „Zaangażowany w politykę i nepotyczne transakcje, rozmiłowany w świeckich przyjemnościach, zaniedbywał ważne obowiązki natury duchowej” (Lexikon für Theologie und Kirche). O papieżu Aleksandrze VI w Encyklopedii Kościoła (wydawnictwo Vocatio) czytamy: „Jego własny wybór doszedł do skutku w dużej mierze dzięki przekupstwom, a cały pontyfikat przebiegał niemal wyłącznie pod znakiem troski o interesy polityczne i rodzinne (...). Aleksander VI prowadził niemoralne życie”.
Zastanówmy się teraz, jak nauki propagowane przez papieży mają się do tego, o czym uczyli Chrystus i Piotr. Apostoł ten nie głosił, jakoby wszyscy dobrzy ludzie szli do nieba. Obogobojnym królu Dawidzie powiedział otwarcie, iż ten „nie wstąpił do niebios” (Dzieje 2:34). Piotr nie mówił też, że należy chrzcić niemowlęta. Przeciwnie, wyjaśnił, że chrzest to krok, który każdy musi zrobić świadomie (1Piotra 3:21).
Jezus podkreślał, że żaden zjego uczniów nie powinien wynosić się nad drugich. „Jeśli ktoś chce być pierwszym”, oświadczył, „to ma być ostatnim ze wszystkich isługą wszystkich” (Marka 9:35). Krótko przed śmiercią udzielił swym naśladowcom bezpośredniej wskazówki: „Nie dajcie się nazywać Rabbi, bo jeden jest wasz nauczyciel, natomiast wy wszyscy jesteście braćmi. I nikogo na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem, bo jeden jest wasz Ojciec, ten niebiański. Ani nie dajcie się nazywać ‚wodzami’, bo jeden jest wasz Wódz, Chrystus” (Mateusza 23:1, 8-10). Czy twoim zdaniem papieże trzymają się nauk głoszonych przez Chrystusa i Piotra?
Niektórzy twierdzą, że to nie ma znaczenia, czy papież żyje po chrześcijańsku. Czy taki pogląd wydaje ci się rozsądny? Jezus powiedział: „Każde drzewo dobre wydaje owoc wyborny, ale każde drzewo spróchniałe wydaje owoc bezwartościowy; drzewo dobre nie może rodzić owocu bezwartościowego ani nie może drzewo spróchniałe wydawać owocu wybornego”. Jakie wnioski wyciągasz z przytoczonych dowodów? Czy Chrystus lub Piotr chcieliby być kojarzeni z papieżami wydającymi takie anie inne owoce? (Mateusza 7:17, 18, 21-23).
|
_________________
|
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
|
Dodaj temat do Ulubionych Wersja do druku
|
•
|