Pamiątka śmierci Jezusa 2022

[DonCicio]

Sam powyżej wyłuszczyłeś tą subtelną różnicę, ale widocznie "musi być na twoim". Jeśli ma ci to humor poprafić, to ja nie mam już więcej uwag.

Czy "subtelna różnica" dotyczy w obu przypadkach tego, że zarówno słowo "emblemat" jak również "symbol" są "znakami" lub "przedmiotami"?

[Nieziem]

Jeszcze jedno pytanie w związku z tą wypowiedzią.
Oczywiście, że Pamiątka to nie kolacja, ale w zasadzie jej fragment, szczególny moment, który Jezus podczas kolacji właśnie uwypuklił.
Skoro powiedział: "Jedzcie z tego wszyscy", to jak rozpoznajecie komu wolno a komu nie wolno uczestnyczyć w tej ceremonii?

Najprościej można byłoby odpowiedzieć na Twoje pytanie wersetami z Listu do Rzymian: "Sam duch Boży razem z naszym duchem zaświadcza, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Skoro więc jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa — jeśli tylko razem z nim cierpimy, to razem też zostaniemy otoczeni chwałą" (Rzym 8:16,17)

Te wersety mówią o tym, że sam Duch zaświadcza o tym, że jesteśmy dziećmi Bożymi, a nie tylko o namaszczeniu do uczestnictwa w Pamiątce. Kim są ci, którzy nie spożywają, jeśli nie są dziećmi Bożymi, kim są? A jesli są dziećmi Bożymi, dlaczego nie uczestniczą?

[DonCicio]

Te wersety mówią o tym, że sam Duch zaświadcza o tym, że jesteśmy dziećmi Bożymi, a nie tylko o namaszczeniu do uczestnictwa w Pamiątce. Kim są ci, którzy nie spożywają, jeśli nie są dziećmi Bożymi, kim są? A jesli są dziećmi Bożymi, dlaczego nie uczestniczą?

Kto, według Ciebie, może uznawać się za "dzieci Boże"? (Jan 11:52 / Łuk 20:36)

Czy bez namaszczenia duchem świętym przez Ojca, jest możliwe stać się "synem Bożym", Jego dzieckiem? (Rzym 8:14 / Jan 3:5)

[Milala]

Te wersety mówią o tym, że sam Duch zaświadcza o tym, że jesteśmy dziećmi Bożymi, a nie tylko o namaszczeniu do uczestnictwa w Pamiątce. Kim są ci, którzy nie spożywają, jeśli nie są dziećmi Bożymi, kim są? A jesli są dziećmi Bożymi, dlaczego nie uczestniczą?

Kto, według Ciebie, może uznawać się za "dzieci Boże"? (Jan 11:52 / Łuk 20:36)

Czy bez namaszczenia duchem świętym przez Ojca, jest możliwe stać się "synem Bożym", Jego dzieckiem? (Rzym 8:14)

A gdzie podczas uroczystej Paschy Jezus nakazał upeniać się, czy ktoś jest namaszczony (nie było jeszcze zesłania Ducha świętego, więc nikt z nich nie był) w sposób, o którym tu piszesz, rozmydlając temat.

[DonCicio]

A gdzie podczas uroczystej Paschy Jezus nakazał upeniać się, czy ktoś jest namaszczony (nie było jeszcze zesłania Ducha świętego, więc nikt z nich nie był) w sposób, o którym tu piszesz, rozmydlając temat.

Kiedy byli z Jezusem oddziaływała na nich Jego moc, którą otrzymał od Ojca tuż po chrzcie (Łuk 3:21,22):

"Potem Jezus zwołał Dwunastu i dał im władzę oraz moc do wypędzania wszystkich demonów i uzdrawiania chorych" (Łuk 9:1)

Po Jego śmierci i wniebowstąpieniu mieli otrzymać "moc" ducha ... i otrzymali:

"Gdy zstąpi na was duch święty, otrzymacie moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie, w całej Judei, Samarii i aż do najdalszego miejsca na ziemi”. Kiedy to powiedział, zobaczyli, jak unosi się w górę, aż w końcu zakrył go obłok i stracili go z oczu" (Dzie 1:8,9)

To nie "rozmydlanie tematu", tylko fakty!

[Bobo]

A gdzie podczas uroczystej Paschy Jezus nakazał upeniać się, czy ktoś jest namaszczony (nie było jeszcze zesłania Ducha świętego, więc nikt z nich nie był) w sposób, o którym tu piszesz,

Na Ostatniej Wieczerzy z uczniami Jezusa zostało zawarte przymierze, że będą królami.
Wyznaczenie kogoś na przyszłego króle wskazuje, że jest namaszczony. Np. Dawid był namaszczony na króla ale upłynęło trochę lat zanim nim został.
Namaszczenie jest z góry, jak to powiedział Jezus. Jeśli kogoś namaścił, to ten człowiek nie ma wątpliwości.
Pamiętaj, że pierwsza Pamiątka nastąpiła PO śmierci Jezusa. Ostatnia Wieczerza, tylko pokazała, jak ona ma wyglądać. No bo jak można upamiętniać śmierć Jezusa, gdy On jeszcze żyje?
Po wylaniu ducha św. uczniowie robili to tak, jak nakazał Jezus. Wtedy każdy musiał sam siebie osądzić czy został zrodzony z ducha. Jeśli tak, to spożywał chleb i wino.
Nie zapominaj o tym, że spożywanie wskazywało na królowanie. Nie na ogólne zbawienie, bo zbawieni ludzie to nie tylko spożywający.

[Milala]

"Potem Jezus zwołał Dwunastu i dał im władzę oraz moc do wypędzania wszystkich demonów i uzdrawiania chorych" (Łuk 9:1)

Cytowane słowa dotyczą tej konkretnej misji, kiedy uczniowie zostali wysłani do głoszenia. Przypisywanie faktu do Ostatniej Wieczerzy jest próbą obrony twojego stanowiska za wszelką cenę.
Ja tobie już dziękuję. Widzę ku czemu zmierza rozmowa i ja nie chcę brać w tym udziału.

[Milala]

Na Ostatniej Wieczerzy z uczniami Jezusa zostało zawarte przymierze, że będą królami.

W mojej Biblii tego nie ma.

[Bobo]

A z jakiego przekładu korzystasz?

[Bobo]

19 Wziął też chleb, złożył podziękowania, połamał go i dał im, mówiąc: „Ten chleb oznacza moje ciało, które ma być dane za was. Czyńcie to na moją pamiątkę”. 20 To samo zrobił z kielichem. Po posiłku paschalnym powiedział: „Ten kielich oznacza nowe przymierze na mocy mojej krwi, która ma być za was wylana.
21 „Przy stole ze mną jest mój zdrajca. 22 To prawda, że Syn Człowieczy odchodzi zgodnie z tym, co zostało postanowione, ale biada człowiekowi, który go zdradzi!”. 23 Oni więc zaczęli między sobą dyskutować, kto z nich mógłby coś takiego zrobić.
24 Zaczęli się też między sobą gwałtownie sprzeczać, kto z nich jest najważniejszy. 25 Wtedy on im powiedział: „Królowie narodów panoszą się wśród ludzi, a ci, którzy mają nad nimi władzę, są nazywani dobroczyńcami. 26 Wy jednak macie być inni. Kto jest pośród was najważniejszy, niech stanie się jak ktoś najmłodszy, a kto przewodzi — jak ten, kto usługuje. 27 Bo kto jest ważniejszy: ten, kto usługuje przy stole, czy ten, kto je przy stole? Czy nie ten, kto je? Ale ja jestem pośród was jak ten, kto usługuje.
28 „Wy zawsze byliście przy mnie, gdy przechodziłem próby. 29 Dlatego ja zawieram z wami przymierze co do Królestwa — tak jak mój Ojciec zawarł przymierze ze mną — 30 byście mogli jeść i pić przy moim stole w moim Królestwie, i zasiadać na tronach
(Łukasza 22:19-30).

[Nieziem]

Te wersety mówią o tym, że sam Duch zaświadcza o tym, że jesteśmy dziećmi Bożymi, a nie tylko o namaszczeniu do uczestnictwa w Pamiątce. Kim są ci, którzy nie spożywają, jeśli nie są dziećmi Bożymi, kim są? A jesli są dziećmi Bożymi, dlaczego nie uczestniczą?

Kto, według Ciebie, może uznawać się za "dzieci Boże"? (Jan 11:52 / Łuk 20:36)

Czy bez namaszczenia duchem świętym przez Ojca, jest możliwe stać się "synem Bożym", Jego dzieckiem? (Rzym 8:14 / Jan 3:5)

Czy dobrze rozumiem- przyznajesz, że Świadkowie Jehowy obecni na Pamiątce, a nie spożywający, nie są dziećmi Bożymi? To kim są, bękartami diabelskimi czy jeszcze kimś innym?

[Milala]

A z jakiego przekładu korzystasz?

Z Warszawki lub Tysiąclatki, najczęściej.
Masz rację, co do wersetu, ja o nim zapomniałam, a raczej inaczej go rozumiem w odniesieniu do Pamiątki. To są jakby osobne sytuacje i głoszenie Pana Jezusa na inne okoliczności. Rozumiem to tak: Wszyscy posilajcie się chlebem i winem, jako wspólnota i wtedy wspominajcie Mnie. Nie rozróżniam króla ani żebraka. Każdy, kto we mnie nadzieję pokłada ma prawo uczestniczyć w tej Uroczystości. Tak też ludzie robili, nie zważając czy jest to czas przed wylaniem Ducha świętego, czy przed/po ogłaszaniu jakichkolwiek przymierzy. Z radością do stołu przystępowali, o czym też św.Paweł pisze.

[DonCicio]

Czy dobrze rozumiem- przyznajesz, że Świadkowie Jehowy obecni na Pamiątce, a nie spożywający, nie są dziećmi Bożymi? To kim są, bękartami diabelskimi czy jeszcze kimś innym?

Ostro Niezim, ostro … jak na „dziecko Boże”! (Jak 3:2)

Rozumiem, że Ty uważasz się za „dziecko Boże”, o którym Jezus powiedział do Egipcjanki: „Nie godzi się zabrać chleb dzieciom i rzucić szczeniętom”? (Mat 15:26)

Jezus wskazał tym, że to naród żydowski miał pierwszeństwo stać się „dziećmi Bożymi”. Ale stało się inaczej. Jezusa przyjęli nieliczni z Izraela i Bóg postanowił "usynowić" Izraela duchowego (Rzym 2:29):

„Jednak tym wszystkim, którzy go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, ponieważ wierzyli w jego imię. W rezultacie narodzili się nie z ludzi ani z ich woli, nie z woli jakiegoś mężczyzny, ale z Boga” (Jan 1:12,13).

Rozumiem, że Niezim mówi o sobie: Ja „narodziłem się z Boga” i nie trwam już w grzechu. I nie chodzi tu o to, że Niezim już nie grzeszy, ale że „nie trwa w grzechu”:

„Nikt, kto się narodził z Boga, nie trwa w grzechu, bo w kimś takim pozostaje Boże nasienie. Nie może on trwać w grzechu, skoro się narodził z Boga” (1 Jan 3:9)

Rozumiem, że teraz, kiedy jesteś już namaszczonym duchem świętym „dzieckiem Bożym”, masz w pogardzie bałwochwalstwo, z kłamstwem o 'Trójjedynym' sztucznym tworze na czele, wymyślonym na użytek ojca kłamstwa (Jan 8:44):

„Skoro więc jesteśmy dziećmi Bożymi, to nie powinniśmy myśleć, że Istota Boska przypomina wizerunek ze złota, srebra czy kamienia, coś wykonanego dzięki kunsztowi i pomysłowości człowieka” (Dzie 17:29)

Rozumiem, że jako „dziecko Boże” gardzisz symbolami kultu religijnego i zamiast stworzenia oddajesz cześć Stwórcy … Jezus, jako pierwsze stworzenie Boże tak robił (Kol 1:15 / Obj 3:14 / Rzym 1:23, 25):

„Na to Jezus rzekł do niego: „Precz, Szatanie! Bo jest napisane: ‚To Jehowę, swojego Boga, masz czcić i tylko dla Niego masz pełnić świętą służbę’” (Mat 4:10)

"'Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest najważniejsze?'. Jezus odparł: ‚Masz kochać Jehowę, swojego Boga, całym sercem, całą duszą i całym umysłem’. To jest pierwsze i najważniejsze przykazanie” (Mat 22:36-38)

Rozumiem, że podzielasz pogląd Tego, który to powiedział? Toć to, jako „dziecko Boże”, powinieneś być kierowany duchem Bożym: „Wszyscy, którymi kieruje duch Boży, naprawdę są synami Bożymi” (Rzym 8:14)

Czy Tobą naprawdę kieruje duch Boży, czy "Duch Święty", że innych nazywasz "bękartami diabelskimi czy jeszcze kimś innym??"

Ja nie należę do "małej trzódki", tylko do "drugich owiec", choć mamy jednego pasterza (Łuk 12:32 / Jan 10:16). Ja nie mam aspiracji ani powołania do panowania nad ziemią jako król (Obj 5:10). Mam nadzieję na życie pod panowaniem Królestwa Bożego tu, na ziemi (Mat 6:10 / Mat 5:5). Nie ze mną Jezus zawarł przymierze co do królestwa podczas ostatniej wieczerzy (Łuk 22:29 / Obj 1:6), więc na pamiątkę tego wydarzenia nie mogę jeść chleba i pić wina, ale mogę uczestniczyć w tym wydarzeniu, doceniając postanowienie Boga co do królestwa i ofiary okupu złożonej w tym właśnie dniu (Rzym 3:24).

[Bobo]

Nie sądzisz DonCicio że za dużo 'rozumiesz'?Jak znam życie Nieziem przyjmie pozycję obronną i negującą 99% twoich wniosków.
Dlaczego twoje wpisy są na granicy ognia i konfliktu?
Pozyskuj a nie strasz. To w jaki sposób przekazujesz prawdę biblijna raczej odpycha. Nigdy nie odwolujesz się do miłości tylko lęku. Skąd u ciebie taki styl? Przecież na zebraniach uczysz się inaczej.

[DonCicio]

Nie sądzisz DonCicio że za dużo 'rozumiesz'?Jak znam życie Nieziem przyjmie pozycję obronną i negującą 99% twoich wniosków.

A może te wyjaśnienia nie mają trafić do Niezima, który "przyjmie pozycję obronną negującą 99% moich wniosków", a raczej do tych, którzy się ciągle zastanawiają gdzie leży prawda? Niech każdy sam wyciągnie wnioski. Pamiątka nie będzie obchodzona zawsze i nikt nie wie kiedy przyjdzie Jezus:

"Bo za każdym razem, gdy jecie ten chleb i pijecie z tego kielicha, ogłaszacie śmierć Pana, aż on przyjdzie" (1 Kor 11:26)

Czy wydarzenia, które teraz obserwujemy, nie dają wiele do myślenia?