"Czyńcie to na moją pamiątkę" tzn. kiedy?

[Henryk]

. Ożywanie kości obrazuje działanie spożywania Ciała i Krwi Jezusa. Najpierw po spożyciu Ciała Jezusa następuje regeneracja ciała ale nie ma w nim jeszcze Życia. Po spożyciu Krwi Jezusa zstępuje na nich Boży Duch, który Ożywia ich dusze. Ożyli - wojsko bardzo, bardzo wielkie aby stoczyć walkę z szatanem.

Albo posiadasz wielką fantazję, albo coś bierzesz...
Tylko nie przesadzaj z tą "krwią", bo nadmiar procentów powoduje "ducha", którego inni nie będą sobie życzyć.

[Queza]

Czy Jezus poszedł po śmierci do nieba? Odpowiedz sobie na to pytanie, tylko dobrze się wpierw zastanów. Do nieba poszedł dopiero 40 dni później (Dzie 1:3). Przez ten czas "ukazywał" się swoim uczniom
(kilka relacji z tego okresu 40 dni).

To gdzie przebywał Jezus po śmierci a potem po zmartwychwstaniu ... w niebie w raju, czy na ziemi? Czy w niebie są groby, gdzie Jezus przebywał martwy 3 dni? Czy martwy może przebywać w raju

Masz nad czym myśleć przez weekend ...

Jezus był zrezygnowany dlatego tak do łotra powiedział, sam czuł, że Bóg Go opuścił:

Jezus zawołał donośnym głosem: «Eli, Eli, lema sabachthani?», to znaczy Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił? Mat 27,46

nie myślał wtedy o zmartwychwstaniu tylko o śmierci.

[krzysiekniepieklo]

. Ożywanie kości obrazuje działanie spożywania Ciała i Krwi Jezusa. Najpierw po spożyciu Ciała Jezusa następuje regeneracja ciała ale nie ma w nim jeszcze Życia. Po spożyciu Krwi Jezusa zstępuje na nich Boży Duch, który Ożywia ich dusze. Ożyli - wojsko bardzo, bardzo wielkie aby stoczyć walkę z szatanem.

Albo posiadasz wielką fantazję, albo coś bierzesz...
Tylko nie przesadzaj z tą "krwią", bo nadmiar procentów powoduje "ducha", którego inni nie będą sobie życzyć.

To, co posiadam, to właśnie się bierze z brania...........................
Spożywam Ciało i Krew Jezusa w rycie ostatniej wieczerzy, a ta fantazja, którą dostrzegasz właśnie się z tego bierze. Po prostu ten Boży Duch objaśnia mi Pisma i umiem odróżnić Prawdę od kłamstwa.

[Henryk]

To, co posiadam, to właśnie się bierze z brania...........................
Spożywam Ciało i Krew Jezusa w rycie ostatniej wieczerzy, a ta fantazja, którą dostrzegasz właśnie się z tego bierze. Po prostu ten Boży Duch objaśnia mi Pisma i umiem odróżnić Prawdę od kłamstwa.

Życzę Tobie wszystkiego najlepszego.
Lecz "w rycie Ostatniej Wieczerzy" był to jedynie symbol, którego spożył także i Jezus.

[krzysiekniepieklo]

To, co posiadam, to właśnie się bierze z brania...........................
Spożywam Ciało i Krew Jezusa w rycie ostatniej wieczerzy, a ta fantazja, którą dostrzegasz właśnie się z tego bierze. Po prostu ten Boży Duch objaśnia mi Pisma i umiem odróżnić Prawdę od kłamstwa.

Życzę Tobie wszystkiego najlepszego.
Lecz "w rycie Ostatniej Wieczerzy" był to jedynie symbol, którego spożył także i Jezus.

A gdzie to wyczytałeś, że to tylko symbol jest? Jezus mówił, że to jest pokarm na Życie wieczne.

[Nieziem]

Natomiat co do łotra, to co piszesz jest sprzeczne z tym co łotrowi powiedział Pan Jezus: będziesz ze mną w raju.

Odpowiedz na pytanie: "Kiedy łotr miał być z Jezusem w raju" ... to kluczowe pytanie

Z jakiego powodu tego ostatniego stawiasz w szeregu obok Jeremiasza, Eliasza, Izajasza?

Nie stawiam. Manipulujesz moimi słowami!

O swoim Synu powiedział Jego słuchajcie. Tylko na Niego wskazal, a przecież byli tak i Mojżesz i Eliasz.

Nie byli! To była wizja (Mat 17:7,8)

Odpowiadam od końca.
Była to wizja, aby z niej lekcję wzięli, że słuchać należy nie Mojżesza i Eliasza ale Syna Bożego, Pomazańca. Do dziś wielu jest takich, co nie wzięli tej lekcji, a się uważają za uczniów Pana Jezusa.
Nie manipuluję, a tylko wnioski wyciągać na podstawie Twojego wpisu. viewtopic.php?p=510326#p510326
Na moje wyznanie, że nie wierzę Rutherfordowi, napisałeś, że inni nie uwierzyli Jeremiaszowi, Eliaszowi, Izajaszowi i innym prorokom.
To kiedy będzie łotr z Panem Jezusem z Raju? Bo ja uważam, że już jest. A jeśli uważasz, że kiedyś będzie łotr z Jezusem to czy wtedy nadal będzie podział na raj ziemski i niebiański?

[Nieziem]

Tak więc, gdy się zbieracie, nie ma u was spożywania Wieczerzy Pańskiej. Każdy bowiem już wcześniej zabiera się do własnego jedzenia, i tak się zdarza, że jeden jest głodny, podczas gdy drugi nietrzeźwy. Czyż nie macie domów, aby tam jeść i pić? Czy chcecie znieważać Boże zgromadzenie i zawstydzać tych, którzy nic nie mają? Cóż wam powiem? Czy będę was chwalił? Nie, za to was nie chwalę! Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: «To jest Ciało moje za was [wydane]. Czyńcie to na moją pamiątkę». Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: «Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę». Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie. Dlatego też kto spożywa chleb lub pije kielich Pański niegodnie, winny będzie Ciała i Krwi Pańskiej. Niech przeto człowiek baczy na siebie samego, spożywając ten chleb i pijąc z tego kielicha. Kto bowiem spożywa i pije nie zważając na Ciało [Pańskie], wyrok sobie spożywa i pije. Dlatego to właśnie wielu wśród was słabych i chorych i wielu też umarło. Jeżeli zaś sami siebie osądzimy, nie będziemy sądzeni. Lecz gdy jesteśmy sądzeni przez Pana, upomnienie otrzymujemy, abyśmy nie byli potępieni ze światem. Tak więc bracia moi, gdy zbieracie się by spożywać [wieczerzę] poczekajcie jedni na drugich! Jeżeli ktoś jest głodny, niech zaspokoi głód u siebie w domu, abyście się nie zbierali ku potępieniu [waszemu]. (1Kor.11)

Paweł pisał tak do Koryntian, do ogółu wierzący w tej miejscowości. Widać wyraźnie, że podczas Wieczerzy Pańskiej wszyscy oni mieli spożywać, a co czego Paweł nie pochwalał, i o czym im pisał, była kwestia, że z tego świętego rytuału ustanowionego przez Pana Jezusa uczynili sobie "bibę", czyli nie dla wspominania śmierci Pomazańca się gromadzili, ale dla wyżerki.

Paweł przywołuje słowa Pana Jezusa: Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę.
Brzmi to jak zachętą do częstego obchodzenia Wieczerzy Pańskiej, a nie tylko raz w roku. Wszakże powiedział Pan ile razy pić będziecie.
Paweł dodaje własny komentarz: Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie. I tutaj też użyte słowo ilekroć sugeruje częste uczestnictwo w Wieczerzy Pańskiej, Pamiątce ustanowionej przez Pana Jezusa.
Ile razy i ilekroć wskazują, że wiele razy, a nie raz w roku mają spożywać z jednego chleba, i pić z jedynego kielicha, dla upamiętnienia tego, czego dokonał Pomazaniec.
I jeszcze te słowa: gdy zbieracie się by spożywać [wieczerzę] poczekajcie jedni na drugich. One również świadczą, że nie było to wydarzenie raz w roku ale częste bo często się gromadzili.

Moja odpowiedź na pytanie tytułowe wątku wieczerza kiedy? : zawsze wtedy, gdy się zgromadzamy by spożywać wieczerzę. Oczywiście jak ktoś robi to raz w roku, i ma takie przekonanie, że tak należy, to taki ktoś nie grzeszy. Nie grzeszy też ten, który wielokrotnie w ciągu roku wieczerza w Bożym zgromadzeniu.
Natomiast ci, którzy będąc na zgromadzeniu, nie spożywają, mają specyficzne rozumienie słów Pana Jezusa, który wszakże wprost powiedział pijcie z niego (kielicha) wszyscy. Mat.26,27

[Bobo]

Ile razy i ilekroć wskazują, że wiele razy, a nie raz w roku mają spożywać

Naciągasz. Stosujesz klasyczną nadinterpretację.
Od chwili ustanowienia Pamiątki przez Jezusa minęło niemal 2000 lat. A zatem nawet obchodzenie tego święta tylko raz w roku i tak oznacza, że od roku 33 n.e. czyniono to mnóstwo razy. Niemniej kontekst Listu 1 do Koryntian 11:25, 26 wskazuje, że Paweł wcale nie zajmował się kwestią, jak często należy świętować Pamiątkę, lecz w jaki sposób to robić. Apostoł nie użył tu w tekście greckim słowa pollákis, które oznacza „często”, „częstokroć”. Posłużył się natomiast wyrazem hosákis, który można przetłumaczyć na „ilekroć”, „kiedy”, „za każdym razem, kiedy”. Innymi słowy, Paweł napisał: „Za każdym razem, kiedy to robicie, obwieszczacie śmierć Pana”.
Dla porównania zobacz sprawozdanie z Księgi 1 Samuela 1:3, 7. We fragmencie tym zaimek „ilekroć” (we współczesnym tłumaczeniu z języka hebrajskiego) odnosi się do wydarzeń, które odbywały się „co roku”, czyli raz w roku, kiedy to Elkana ze swymi dwiema żonami udawał się do przybytku w Szilo.

Godna uwagi jest również okoliczność, że Jezus ustanowił tę uroczystość w dniu swojej śmierci, który przypadł na 14 Nisan według kalendarza żydowskiego. Był to dzień Paschy, święta przypominającego Żydom wspaniałe wybawienie z Egiptu w XVI wieku p.n.e. Ofiara z baranka zapewniła wówczas ocalenie ich pierworodnym, natomiast wszystkich pierworodnych egipskich pozabijał anioł Jehowy (2 Mojżeszowa 12:21, 24-27).
W czym może nam pomóc znajomość tego faktu? Otóż chrześcijański apostoł Paweł napisał: „Chrystus (...) został złożony w ofierze jako nasza Pascha” (1 Koryntian 5:7, BT). Śmierć Jezusa stanowiła większą ofiarę paschalną, gdyż udostępniła rodzajowi ludzkiemu daleko wspanialsze wybawienie. A zatem dla chrześcijan Pamiątka śmierci Chrystusa zajęła miejsce żydowskiej Paschy (Jana 3:16).
Pascha była uroczystością doroczną. Nasuwa się więc logiczny wniosek, że tak samo jest z Wieczerzą Pańską. Pascha — dzień śmierci Jezusa — zawsze przypadała według kalendarza żydowskiego na 14 dzień Nisan. Stąd śmierć Chrystusa powinno się upamiętniać raz w roku — w dniu odpowiadającym 14 Nisan.

[Nieziem]

Niemniej kontekst Listu 1 do Koryntian 11:25, 26 wskazuje, że Paweł wcale nie zajmował się kwestią, jak często należy świętować Pamiątkę, lecz w jaki sposób to robić.

Skoro Paweł pisał w jaki sposób świętować Pamiątkę, to dlaczego Świadkowie Jehowy świętują na inny (swój własny) sposób? Przecież Paweł nie dzielił Koryntian na godnych spożywania, i na dostojnie podających dalej chleb i wino bez spożywania tychże. Przypominam, że to Pan Jezus powiedział aby wszyscy pili. Widać, że inny nauczyciel zalecił Wam inną praktykę.
Napisz coś od siebie, jeśli masz własne przemyślenia.
Bo jak miałbyś znowu przepisywać akapity z Waszych publikacji to możesz sobie darować. Przecież nie da się nie zauważyć, że ostatni Twój wpis powyżej to są urywki jakiejś publikacji religijnej, względnie wewnątrz wyznaniowego skryptu.

Pan Jezus łamał chleb i podawał uczniom. Chleb i wino obecne na Pamiątce są dawane przez Pomazańca aby je spożywać. Boży Syn daje. A człowiek może to przyjąć albo odrzucić.
Pan Jezus mówiąc aby czynili to na Jego pamiątkę, miał na myśli spożywanie z jednego chleba, i picie z jednego kielicha, na świadectwo wspólnoty, którą spożywający tworzą. Brak spożywania może być przyznaniem braku udziału w Ciele Chrystusowym.

[DonCicio]

Pan Jezus mówiąc aby czynili to na Jego pamiątkę, miał na myśli spożywanie z jednego chleba, i picie z jednego kielicha

I tu się nic nie zmieniło. Pomazańcy Boży piją "z jednego kielicha" i spożywają "z jednego chleba". Pytanie zasadnicze które Ciebie nurtuje: "dlaczego nie wszyscy" jedzą i piją! Odpowiedź jest zawarta w Biblii. Pierwowzorem "Pamiątki" jest Pascha obchodzona 14 Nisan. Pytanie zasadnicze, czy wszyscy przebywający w Jerozolimie mogli jeść to, co przygotowano na Paschę? NIE!

Prawo Mojżeszowe zabraniało spożywania Paschy cudzoziemcom mieszkającym razem z Żydami: "Potem Jehowa przemówił do Mojżesza i Aarona: „To jest postanowienie dotyczące Paschy: Żaden cudzoziemiec nie może jeść posiłku paschalnego" (Wyj 12:43)

Był pewien warunek, który upoważniał cudzoziemca do spożywania Paschy, w tym pszaśnego chleba i wina - musiał zostać obrzezany: "A jeśli jakiś cudzoziemiec, który mieszka wśród was, chce obchodzić Paschę ku czci Jehowy, to wszyscy mężczyźni w jego domu muszą zostać obrzezani. Dopiero wtedy może ją obchodzić i będzie dla was jak rodowity Izraelita. Lecz żaden nieobrzezany mężczyzna nie może jeść posiłku paschalnego" (Wyj 12:48)

Dzisiaj sytuacja jest identyczna, z jedną różnicą, że "cudzoziemiec" zostaje obrzezany nie na ciele, a w sercu za sprawą ducha:

"Tak więc prawdziwym Żydem nie jest ten, kto jest nim na zewnątrz, ani prawdziwym obrzezaniem nie jest to, które widać na zewnątrz, na ciele. Prawdziwym Żydem jest ten, kto jest nim wewnątrz, a prawdziwym obrzezaniem jest obrzezanie serca, które dokonuje się za sprawą ducha, a nie na podstawie spisanego kodeksu. Taki człowiek otrzymuje pochwałę nie od ludzi, ale od Boga" (Rzym 2:28,29)

Zatem prawdziwym obrzezaniem "cudzoziemca" jest obrzezanie duchowe: "Bo my poddaliśmy się prawdziwemu obrzezaniu — my, którzy pełnimy świętą służbę za sprawą ducha Bożego i którzy szczycimy się Chrystusem Jezusem. Nie pokładamy ufności w ciele" (Fil 3:3)

Gdzie zatem jest "ojczyzna" tych, którzy przestali być "cudzoziemcami"? To niebo, dziedzina niebiańska, do której należą ci, którzy zawarli z Jezusem przymierze co do Królestwa. Jako już "nie cudzoziemcy" mają prawo spożywać chleb i wino 14 Nisan: "Tak więc nie jesteście już obcymi ani cudzoziemcami, ale macie takie obywatelstwo jak inni święci i należycie do Bożej rodziny" (Ef 2:19)

"Ale my mamy obywatelstwo w niebiosach i stamtąd z przejęciem oczekujemy wybawcy, Pana Jezusa Chrystusa" (Fil 3:20)

Ja jestem cudzoziemcem jeżeli chodzi o życie w niebiosach i moją "ojczyzną" jest ziemi ... a gdzie jest Twoja "ojczyzna"?

[Bobo]

Przypominam, że to Pan Jezus powiedział aby wszyscy pili.

No wszyscy, ale wszyscy ci, co byli z Jezusem tego wieczoru na sali. Czy spożywali inni uczniowie poza apostołami? Nie. Jezus przygotował paschę tylko dla apostołów. Inni uczniowie pewnie ograniczyli się do spożycia baranka paschalnego, gdyż Prawo Mojżeszowe jeszcze obowiązywało aż do wylania ducha w dniu Pięćdziesiątnicy.

Napisz coś od siebie, jeśli masz własne przemyślenia.
Bo jak miałbyś znowu przepisywać akapity z Waszych publikacji to możesz sobie darować. Przecież nie da się nie zauważyć, że ostatni Twój wpis powyżej to są urywki jakiejś publikacji religijnej, względnie wewnątrz wyznaniowego skryptu.

A jakie to ma znaczenie? Nie jestem taki 'mądry' jak ty, że do wszystkiego dochodzę sam. Jak ktoś podaje przekonującą mnie argumentację, to ją akceptuję. Ty sobie wymyślaj sam swoje wierzenia, co mi do tego? Choć nawiasem mówiąc, nie wierzę, że człowiek sam do wszystkiego dochodzi.

[Nieziem]

Ja jestem cudzoziemcem jeżeli chodzi o życie w niebiosach i moją "ojczyzną" jest ziemi ... a gdzie jest Twoja "ojczyzna"?

Moja ojczyzna jest w niebie.
Dlaczego tak twierdzę? Bo Pan Jezus mnie o tym zapewnił, gdy uczył modlitwy do Ojca.
Ojcze, który jesteś w niebie.
Ojczyzna to "miejsce" zamieszkania Ojca. Bóg i Ojciec Pana Jezusa Chrystusa mieszka w niebie. To i mój Bóg i mój Ojciec.
Ziemia też na swego Boga, swojego władcę, to starotestamentowy JHWH. Bóg Izraelitów, o którym Pomazaniec powiedział, że jest Ojcem Izraelitów. Ten zawsze oferował ziemskie nagrody dla swoich wyznawców, a więc dziwne nie jest to, że jego wyznawcy pokładają swoją nadzieję na przyszłość w ziemskim raju. A czegóż to ten Bóg nie podrobił, aby zwieść wybranych, nawet raj dla nich na ziemi przygotował. Tak więc, nie dziwi mnie, że napisałeś, że Twoja Ojczyzna jest na ziemi, wszak Boga Jehowę wyznajesz. Dlatego świętujesz żydowską Paschę (pomijając baraninę) chociaż nazywasz to inaczej. A czy wiesz, że faktyczna Pamiątka ustanowiona przez Pana Jezusa jest na pamiątkę Jego właśnie - Pomazańca!? Nie jest to wspominanie ostatniej wieczerzy. Wspominasz Pana Jezusa raz w roku? A może jednak raz w roku obchodzisz Paschę pod zmienionym imieniem tego święta!?

[Nieziem]

Pan Jezus mówiąc aby czynili to na Jego pamiątkę, miał na myśli spożywanie z jednego chleba, i picie z jednego kielicha

I tu się nic nie zmieniło. Pomazańcy Boży piją "z jednego kielicha" i spożywają "z jednego chleba". Pytanie zasadnicze które Ciebie nurtuje: "dlaczego nie wszyscy" jedzą i piją! Odpowiedź jest zawarta w Biblii. Pierwowzorem "Pamiątki" jest Pascha obchodzona 14 Nisan. Pytanie zasadnicze, czy wszyscy przebywający w Jerozolimie mogli jeść to, co przygotowano na Paschę? NIE!

Prawo Mojżeszowe zabraniało spożywania Paschy cudzoziemcom mieszkającym razem z Żydami: "Potem Jehowa przemówił do Mojżesza i Aarona: „To jest postanowienie dotyczące Paschy: Żaden cudzoziemiec nie może jeść posiłku paschalnego" (Wyj 12:43)

Był pewien warunek, który upoważniał cudzoziemca do spożywania Paschy, w tym pszaśnego chleba i wina - musiał zostać obrzezany: "A jeśli jakiś cudzoziemiec, który mieszka wśród was, chce obchodzić Paschę ku czci Jehowy, to wszyscy mężczyźni w jego domu muszą zostać obrzezani. Dopiero wtedy może ją obchodzić i będzie dla was jak rodowity Izraelita. Lecz żaden nieobrzezany mężczyzna nie może jeść posiłku paschalnego" (Wyj 12:48)

Dzisiaj sytuacja jest identyczna, z jedną różnicą, że "cudzoziemiec" zostaje obrzezany nie na ciele, a w sercu za sprawą ducha:

"Tak więc prawdziwym Żydem nie jest ten, kto jest nim na zewnątrz, ani prawdziwym obrzezaniem nie jest to, które widać na zewnątrz, na ciele. Prawdziwym Żydem jest ten, kto jest nim wewnątrz, a prawdziwym obrzezaniem jest obrzezanie serca, które dokonuje się za sprawą ducha, a nie na podstawie spisanego kodeksu. Taki człowiek otrzymuje pochwałę nie od ludzi, ale od Boga" (Rzym 2:28,29)

Zatem prawdziwym obrzezaniem "cudzoziemca" jest obrzezanie duchowe: "Bo my poddaliśmy się prawdziwemu obrzezaniu — my, którzy pełnimy świętą służbę za sprawą ducha Bożego i którzy szczycimy się Chrystusem Jezusem. Nie pokładamy ufności w ciele" (Fil 3:3)

Ostatnia wieczerza, którą Pan Jezus spożył z uczniami wyglądała tak: spożyli kolację paschalną według obyczaju żydowskiego, a następnie nastąpiła część, w której Pomazaniec błogosławił i podawał obecnym chleb i wino, i wszyscy spożywali.
Wasze obchody Pamiątki nie są wzorowane na tym powyższym ponieważ nie ma w nich miejsca na posiłek paschalny, a w chlebie i winie mają udział nieliczni, których nazywasz (jak dobrze rozumiem co piszesz) "Pomazańcami Bożymi". Wyjaśniasz, że Pascha jest pierwowzorem waszej Pamiatki, a że Paschę spożywali nie wszyscy, a tylko obrzezani Żydzi, dlatego też nie każdy spożywa podczas waszej Pamiątki. Dodajesz, że kiedyś chodziło o obrzezanie fizyczne, obecnie duchowe - w sercu. To ja się pytam: Czy to oznacza, że ci, którzy obecnie na Pamiątce nie spożywają, mają nieobrzezane serca?

Pascha ma oparcie w Prawie Mojżeszowym, ale Pamiątki dotyczy Prawo Chrystusowe. Według tego pierwszego obrzezany Judasz wziął udział w wieczerzy paschalnej, według tego drugiego obrzezany Judasz nie był w gronie spożywających chleb i wino Pańskie. To pokazuje, że nie obrzezanie jest czynnikiem warunkującym dostęp do chleba i wina. Niezasadne zatem jest szukanie w przepisach Paschy uzasadnienia dla ograniczenia dostępu do chleba i wina podczas gromadzenie się w celu "by spożyć Wieczerzę". To nie znaczy że się nie da, albo że nie ma takich prób, ale jest to wbrew nauce Pana Jezusa aby nie mieszać nowego ze starym.

[Nieziem]

Przypominam, że to Pan Jezus powiedział aby wszyscy pili.

No wszyscy, ale wszyscy ci, co byli z Jezusem tego wieczoru na sali. Czy spożywali inni uczniowie poza apostołami? Nie. Jezus przygotował paschę tylko dla apostołów. Inni uczniowie pewnie ograniczyli się do spożycia baranka paschalnego, gdyż Prawo Mojżeszowe jeszcze obowiązywało aż do wylania ducha w dniu Pięćdziesiątnicy.

Zgadza się, że jak Pan Jezus błogosławił, a następnie podawał chleb i wino obecnym na ostatniej wieczerzy, to wtedy tylko apostołowie tam byli. Zauważ jednak, że jak Paweł pisał do Koryntian o gromadzenie się w celu spożywania "Pamiątki", to nie kierował słów do znajdujących się tam apostołów (jeśli takowi tam byli) ale do całego zgromadzenia w tym mieście. Stąd uważam za zasadne twierdzenie, że wszyscy a nie tylko nieliczni mogą spożywać. Nie kojarzę w Piśmie choćby pośrednich przesłanek do warunkowania udziału w Pamiątce.

[Henryk]

Nie kojarzę w Piśmie choćby pośrednich przesłanek do warunkowania udziału w Pamiątce.

Jest warunek, może nie tak wprost podany, jednak uważny czytelnik słowa Bożego dojrzy go.
Myślę o godnym i niegodnym spożywaniu pamiątkowej Wieczerzy.
Aby ktoś nie wziął tej krwi za pospolitą, musi rozumieć jej znaczenie, że to właśnie ta przelana krew omywa grzechy Ludu Bożego. Nie jest to „spotkanie towarzyskie”, na które zaprasza się przypadkowych widzów (jak to niektórzy czynią), a bardzo ważna uroczystość przypominająca najważniejsze wydarzenie dla ludzkości.
1Kor 11:29 WSP "bo jeżeli je ten chleb i pije z tego kielicha, a nie widzi w tym ciała Pana, ściąga na siebie wyrok."