2Kor 2:14-16- jak to rozumieć?

[radek]

A jednak mamy w Objawieniu, pasujący do tego zestawu, bojowo brzmiący fragment

Ap 2:7 BT5 "Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów. Zwycięzcy dam spożyć owoc z drzewa życia, które jest w raju Boga."

Piszę to oczywiście z przekąsem, bo zwycięstwo polega na prawidłowej interpretacji

Mat 10:41-42 BT5 "Kto przyjmuje proroka jako proroka, nagrodę proroka otrzyma. Kto przyjmuje sprawiedliwego jako sprawiedliwego, nagrodę sprawiedliwego otrzyma. (42) Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę, powiadam wam, nie utraci swojej nagrody."

[kostek]

2Kor 2:14-16 ubg "Lecz dzięki Bogu, który nam zawsze daje zwycięstwo w Chrystusie i roznosi przez nas woń swojego poznania w każdym miejscu. (15) Jesteśmy bowiem dla Boga przyjemną wonią Chrystusa wśród tych, którzy są zbawieni, i wśród tych, którzy giną. (16) Dla jednych wonią śmierci ku śmierci, a dla drugich wonią życia ku życiu. Lecz do tego któż jest zdatny?"

Jakim sposobem, ktoś może być przyjemną wonią dla Boga?
Dlaczego dla jednych zwiastuje to śmierć, a dla innych życie?

Pochód tryumfalny był częstym zwyczajem w czasach starożytnych, w taki sposób zwycięskie narody upamiętniali odniesione zwycięstwa m.in Egipcjanie i Asyryjczycy.
Za czasów republiki rzymskiej prawo do odbycia uroczystego i kosztownego pochodu tryumfalnego, którego każdy szczegół podkreślał przepych i chwałę, należało do największych zaszczytów, jakimi senat mógł obdarzyć zwycięskiego wodza.

Kiedy pochód przechodził przez miasto, ludzie rzucali kwiaty przed rydwan tryumfatora, a wzdłuż drogi unosił się zapach kadzideł płonących na ołtarzach świątyń. Zwycięskim żołnierzom ta miła woń zwiastowała zaszczyty, awans, bogactwo i bezpieczniejsze życie, natomiast skazanym jeńcom zapowiadała śmierć, gdyż zabijano ich na koniec uroczystości.

Co do samego odniesienia tego do nas to chodzi o to, że przestrzegamy zasad z Biblii i dzielimy się zawartym w niej orędziem. Dla nieprawych taka „woń” może być odrażająca, jednak dla Jehowy i ludzi o szczerych sercach jest bardzo miła.

[EMET]

EMET:
Co się zaś tyczy Twoich odniesień do ‘miłej woni’ itp. w realiach chrześcijańskich, to ---
„Lecz Bogu niech będą dzięki, który nam zawsze daje zwycięstwo w Chrystusie i sprawia, że przez nas rozchodzi się wonność poznania Bożego po całej ziemi; zaiste, myśmy wonnością Chrystusową dla Boga wśród tych, którzy są zbawieni i tych, którzy są potępieni;” -- 2 do Koryntian 2:14, 15; ‘BW’.
Owe terminy to: woń [grec.: < osme >] i aromat [ew. „miła woń”; grec. < euodia >].
„i chodźcie w miłości, jak i Chrystus umiłował was i siebie samego wydał za nas jako dar i ofiarę Bogu ku miłej wonności.” -- do Efezjan 5:2, ‘BW’.
„Poświadczam zaś, że odebrałem wszystko, nawet więcej niż mi potrzeba; mam wszystkiego pod dostatkiem, otrzymawszy od Epafrodyta wasz dar, przyjemną wonność, ofiarę mile widzianą, w której Bóg ma upodobanie." -- do Filippian 4:18, ‘BW’.

Stephanos, ps. EMET

[radek]

2Kor 2:14-16 ubg "Lecz dzięki Bogu, który nam zawsze daje zwycięstwo w Chrystusie i roznosi przez nas woń swojego poznania w każdym miejscu. (15) Jesteśmy bowiem dla Boga przyjemną wonią Chrystusa wśród tych, którzy są zbawieni, i wśród tych, którzy giną. (16) Dla jednych wonią śmierci ku śmierci, a dla drugich wonią życia ku życiu. Lecz do tego któż jest zdatny?"

Jakim sposobem, ktoś może być przyjemną wonią dla Boga?
Dlaczego dla jednych zwiastuje to śmierć, a dla innych życie?

Ten, kto żyje zgodnie z Prawem Bożym, jest wonią miłą Bogu. Bo to, co ofiarowuje Bogu jest nacechowane wdzięcznością

‭‭‭‭I Mojżeszowa 8:20-21 PBG‬‬
[20] Zatem zbudował Noe ołtarz Panu, i wziął z każdego bydła czystego, i z każdego ptastwa czystego, i ofiarował całopalenia na ołtarzu onym. [21] I zawoniał Pan wonności wdzięcznej, i rzekł Pan w sercu swem: Nie będę więcej przeklinał ziemi dla człowieka: albowiem myśl serca człowieczego zła jest od młodości jego, nie zatracę więcej wszystkiego co żyje, jakom teraz uczynił.

https://bible.com/bible/132/gen.8.20.PBG

Aniołowie Boży żyją wiecznie i są zdolni rozpoznawać życie, czy też, woń życia. Oni są do tego zdatni

‭‭Ewangelia Łukasza 20:34-38 PBG‬‬
[34] Tedy odpowiadając, rzekł im Jezus: Synowie tego wieku żenią się i za mąż wydają. [35] Ale ci, którzy godni są, aby dostąpili onego wieku, i powstaną od umarłych, ani się żenić, ani za mąż dawać będą. [36] Albowiem umierać więcej nie będą mogli; bo będą równi Aniołom, będąc synami Bożymi, gdyż są synami zmartwychwstania. [37] A iż umarli zmartwychwstaną, i Mojżesz pokazał przy onym krzaku, gdy zowie Pana Boga Bogiem Abrahamowym i Bogiem Izaakowym i Bogiem Jakóbowym. [38] A Bógci nie jest Bogiem umarłych, ale żywych; bo jemu wszyscy żyją.

https://bible.com/bible/132/luk.20.35.PBG

Ci którzy stawiają się poza niebem, czują śmierć ku śmierci, lecz nie będzie tak wiecznie

‭‭Księga Izajasza 28:18 BW1975‬‬
[18] I wasze przymierze ze śmiercią zostanie zerwane, a wasza umowa z krainą umarłych nie ostoi się. Gdy nadejdzie klęska potopu, zostaniecie zdeptani.

https://bible.com/bible/3490/isa.28.18.BW1975