Psalm 97- kto jest tym "Panem"?

[Henryk]

Dla bardzo wielu pytanie będzie naiwne, a odpowiedź oczywista.
Jednak pytanie brzmi:
O kim proroczo pisał Dawid?
Kim jest ten „Pan”?

Ps 97:1-12 BT5 "Pan króluje: wesel się, ziemio, radujcie się, mnogie wyspy! (2) Obłok i ciemność wokoło Niego, sprawiedliwość i prawo podstawą Jego tronu. (3) Ogień idzie przed Jego obliczem i pożera dokoła Jego nieprzyjaciół. (4) Jego błyskawice świat rozświetlają, a ziemia patrzy i drży. (5) Góry topnieją jak wosk przed obliczem Pana, przed obliczem Władcy wszystkiej ziemi. (6) Niebiosa głoszą Jego sprawiedliwość, a wszystkie ludy widzą Jego chwałę. (7) Niech się zawstydzą wszyscy, którzy czczą posągi i chlubią się bożkami; wszyscy bogowie niech Mu hołd oddają. (8) Słyszy o tym i cieszy się Syjon i radują się córki Judy z Twoich wyroków, o Panie! (9) Tyś bowiem, Panie, wywyższony - ponad całą ziemię i niezmiernie górujesz nad wszystkimi bogami. (10) Pan miłuje tych, co zła nienawidzą, On strzeże życia swoich świętych, wyrywa ich z ręki grzeszników. (11) Światło wschodzi dla sprawiedliwego i radość dla ludzi prawego serca. (12) Sprawiedliwi, weselcie się w Panu i wysławiajcie Jego święte imię!"

[RN]

Dla bardzo wielu pytanie będzie naiwne, a odpowiedź oczywista.
Jednak pytanie brzmi:
O kim proroczo pisał Dawid?
Kim jest ten „Pan”?

Ps 97:1-12 BT5 "Pan króluje: wesel się, ziemio, radujcie się, mnogie wyspy! (2) Obłok i ciemność wokoło Niego, sprawiedliwość i prawo podstawą Jego tronu. (3) Ogień idzie przed Jego obliczem i pożera dokoła Jego nieprzyjaciół. (4) Jego błyskawice świat rozświetlają, a ziemia patrzy i drży. (5) Góry topnieją jak wosk przed obliczem Pana, przed obliczem Władcy wszystkiej ziemi. (6) Niebiosa głoszą Jego sprawiedliwość, a wszystkie ludy widzą Jego chwałę. (7) Niech się zawstydzą wszyscy, którzy czczą posągi i chlubią się bożkami; wszyscy bogowie niech Mu hołd oddają. (8) Słyszy o tym i cieszy się Syjon i radują się córki Judy z Twoich wyroków, o Panie! (9) Tyś bowiem, Panie, wywyższony - ponad całą ziemię i niezmiernie górujesz nad wszystkimi bogami. (10) Pan miłuje tych, co zła nienawidzą, On strzeże życia swoich świętych, wyrywa ich z ręki grzeszników. (11) Światło wschodzi dla sprawiedliwego i radość dla ludzi prawego serca. (12) Sprawiedliwi, weselcie się w Panu i wysławiajcie Jego święte imię!"

Tym Panem jest Bóg starotestamentowy, ponieważ Jezusa jako Pana jeszcze wtedy nie znano.

[Bobo]

Biorąc po uwagę to, że w tekście oryginalnym występuje Imię Boże Jehowa, sprawa jest prosta:

97 Jehowa został Królem!
Niech się cieszy ziemia.
Niech się radują liczne wyspy.
 2 Otaczają Go obłoki i gęsty mrok.
Prawość i sprawiedliwość są fundamentem Jego tronu.
 3 Przed Nim idzie ogień
i naokoło pochłania Jego wrogów.
 4 Jego błyskawice rozświetlają ziemię,
ona to widzi i drży.
 5 Góry niczym wosk topnieją przed Jehową,
przed Panem całej ziemi.
 6 Niebiosa rozgłaszają Jego prawość,
a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
 7 Niech zostaną zawstydzeni wszyscy, którzy służą jakiemuś posągowi,
ci, którzy się przechwalają swoimi bezwartościowymi bogami.
Pokłońcie się Mu, wszyscy bogowie.
 8 Syjon słyszy i się cieszy,
miejscowości Judy radują się
z powodu Twoich wyroków, Jehowo.
 9 Bo Ty, Jehowo, jesteś Najwyższy nad całą ziemią,
jesteś bardzo wywyższony ponad wszystkich innych bogów.
10 Wy, którzy kochacie Jehowę, miejcie nienawiść do zła.
On strzeże życia swoich lojalnych sług,
ratuje ich z rąk niegodziwych ludzi.
11 Światło zabłysło prawym
i radość opromieniła tych, którzy mają szczere serce.
12 Prawi, cieszcie się Jehową
i wysławiajcie Jego święte imię.

Jednakże w. 7 został w Hebrajczyków 1:6 zastosowany do Jezusa.

[Nieziem]

Dla bardzo wielu pytanie będzie naiwne, a odpowiedź oczywista.
Jednak pytanie brzmi:
O kim proroczo pisał Dawid?
Kim jest ten „Pan”?

Ps 97:1-12 BT5 "Pan króluje: wesel się, ziemio, radujcie się, mnogie wyspy! (2) Obłok i ciemność wokoło Niego, sprawiedliwość i prawo podstawą Jego tronu. (3) Ogień idzie przed Jego obliczem i pożera dokoła Jego nieprzyjaciół. (4) Jego błyskawice świat rozświetlają, a ziemia patrzy i drży. (5) Góry topnieją jak wosk przed obliczem Pana, przed obliczem Władcy wszystkiej ziemi. (6) Niebiosa głoszą Jego sprawiedliwość, a wszystkie ludy widzą Jego chwałę. (7) Niech się zawstydzą wszyscy, którzy czczą posągi i chlubią się bożkami; wszyscy bogowie niech Mu hołd oddają. (8) Słyszy o tym i cieszy się Syjon i radują się córki Judy z Twoich wyroków, o Panie! (9) Tyś bowiem, Panie, wywyższony - ponad całą ziemię i niezmiernie górujesz nad wszystkimi bogami. (10) Pan miłuje tych, co zła nienawidzą, On strzeże życia swoich świętych, wyrywa ich z ręki grzeszników. (11) Światło wschodzi dla sprawiedliwego i radość dla ludzi prawego serca. (12) Sprawiedliwi, weselcie się w Panu i wysławiajcie Jego święte imię!"

Tym Panem jest Bóg starotestamentowy, ponieważ Jezusa jako Pana jeszcze wtedy nie znano.

Dawid poniekąd znał dwóch PANÓW:
Psalm Dawidowy. Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, dokąd nie położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich.Psalm110.1
Dawid mógł więc pisać o Tym, o Którym Jezus mówił "Ojcze", ale z innego punktu widzenia pasuje ten opis do Pana Jezusa.
Myślę, że naiwne jest sądzić, że Dawid tylko prorokował. Dawid zwyczajnie tutaj się modli. Uznaje Pana za króla, i przedstawia Go w dostojnym literacko stylu. Gdy np. pisze "Góry topnieją jak wosk przed obliczem Pana" to wcale nie opisuje dosłownego obrazu stapiania gór ale alegorycznie wywyższa Go.

[Henryk]

Jednakże w. 7 został w Hebrajczyków 1:6 zastosowany do Jezusa.

Tak. Znam tę wykładnie „Strażnicy”. Mimo to dziękuję.

Do mnie bardziej przemawiają wersety 2-6:
(2) Obłok i ciemność wokoło Niego, sprawiedliwość i prawo podstawą Jego tronu. (3) Ogień idzie przed Jego obliczem i pożera dokoła Jego nieprzyjaciół. (4) Jego błyskawice świat rozświetlają, a ziemia patrzy i drży. (5) Góry topnieją jak wosk przed obliczem Pana, przed obliczem Władcy wszystkiej ziemi. (6) Niebiosa głoszą Jego sprawiedliwość, a wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Bardzo mocno koreluje to z 1Krl i symbolem tamtego zdarzenia z Eliaszem:
1Krl 19:11-12 BT5 "Wtedy rzekł: Wyjdź, aby stanąć na górze wobec Pana! A oto Pan przechodził. Gwałtowna wichura rozwalająca góry i druzgocąca skały [szła] przed Panem; ale Pana nie było w wichurze. A po wichurze - trzęsienie ziemi: Pana nie było w trzęsieniu ziemi. (12) Po trzęsieniu ziemi powstał ogień: Pana nie było w ogniu. A po tym ogniu - szmer łagodnego powiewu."
W tym opisie Panem był Logos, chociaż któryś tłumacz wkleił tam imię Boże.
Ciekawe, czy słusznie?

Uważam (nie tylko ja), że cały Psalm mówi o Chrystusie w swym Królestwie, a właściwie na samym początku tegoż..
To nie Najwyższy niszczy stary system i zaprowadza sprawiedliwość. To jest dzieło Chrystusa wraz ze swym Ciałem.

[Henryk]

Tym Panem jest Bóg starotestamentowy, ponieważ Jezusa jako Pana jeszcze wtedy nie znano.

Jednak Dawid był także i prorokiem:
Ps 22:17-19 BT5 "Bo psy mnie opadają, osacza mnie zgraja złoczyńców. Przebili ręce i nogi moje, (18) policzyć mogę wszystkie moje kości. A oni się wpatrują, sycą mym widokiem; (19) moje szaty dzielą między siebie i losy rzucają o moją suknię."

Jakimś cudem pisał o przybiciu rąk i nóg, a nawet takim szczególe, że nie dzielili Jego wierzchniej szaty, tylko losowali, kto weźmie ją w całości...
Łk 23:34 BT5 "Jezus zaś mówił: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią. A oni rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając losy."

[BoaDusiciel]

A oni rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając losy."

Skąd wiadomo, że rzucali losy ?

[RN]

Dawid poniekąd znał dwóch PANÓW:
Psalm Dawidowy. Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, dokąd nie położę nieprzyjaciół twoich podnóżkiem nóg twoich.Psalm110.1
Dawid mógł więc pisać o Tym, o Którym Jezus mówił "Ojcze", ale z innego punktu widzenia pasuje ten opis do Pana Jezusa.
Myślę, że naiwne jest sądzić, że Dawid tylko prorokował. Dawid zwyczajnie tutaj się modli. Uznaje Pana za króla, i przedstawia Go w dostojnym literacko stylu. Gdy np. pisze "Góry topnieją jak wosk przed obliczem Pana" to wcale nie opisuje dosłownego obrazu stapiania gór ale alegorycznie wywyższa Go.

W tym psalmie jest mowa o dwóch Panach, ale ten drugi Pan nie jest wymieniony z imienia, dlatego nie wiadomo o kogo chodzi.
Pierwszy Pan to zapewne Bóg starotestamentowy, bo w kogoś takiego wierzono.

[Bobo]

Biorąc pod uwagę tekst oryginalny to Ps 110: brzmi tak:

Jehowa powiedział mojemu Panu:
„Zasiadaj po mojej prawej stronie,
aż położę twoich wrogów jako podnóżek dla twoich nóg”.

Wiadomo również, kim jest ten drugi Pan nie wymieniony z imienia. Ap. Paweł w Hebrajczyków 12:2 stosuje ten werset do Jezusa:

Uważnie wpatrujmy się przy tym w Jezusa — Naczelnego Pełnomocnika i Udoskonaliciela naszej wiary. Dla radości, która go czekała, przetrwał on pal męki, gardząc hańbą, i zasiadł po prawej stronie tronu Boga.

W tym opisie Panem był Logos, chociaż któryś tłumacz wkleił tam imię Boże.
Ciekawe, czy słusznie?

Kolejny sygnał, że Henryka mierzi Imię Boga. Jeśli masz na myśli ten fragment z 1 Królów 19 to przecież nie jest kwestia tłumacza, ale tekst oryginalny zawiera tam tetragram. Trzeba raczej zapytać dlaczego w przekładzie, który Ty zacytowałeś jest słowo Pan skoro mamy tam w oryginale Imię Boga?
Czy słusznie wklejono tam słowo Pan?

Natomiast co do Ps 97 to nie wykładnia Strażnicy, co wykładnia Pawła.

[RN]

Tym Panem jest Bóg starotestamentowy, ponieważ Jezusa jako Pana jeszcze wtedy nie znano.

Jednak Dawid był także i prorokiem:
Ps 22:17-19 BT5 "Bo psy mnie opadają, osacza mnie zgraja złoczyńców. Przebili ręce i nogi moje, (18) policzyć mogę wszystkie moje kości. A oni się wpatrują, sycą mym widokiem; (19) moje szaty dzielą między siebie i losy rzucają o moją suknię."

Jakimś cudem pisał o przybiciu rąk i nóg, a nawet takim szczególe, że nie dzielili Jego wierzchniej szaty, tylko losowali, kto weźmie ją w całości...
Łk 23:34 BT5 "Jezus zaś mówił: Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią. A oni rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając losy."

No, ale w innych miejscach tego samego psalmu pisze np. o tym, że obległy go byki Baszanu. Prosi o wybawienie z paszczy lwa czy rogów bawołu.
Ewangelie nic nie wspominają o takich historiach.
Poza tym psalmista pisze to tak ( przynajmniej tak to jest przetłumaczone), jakby to o niego chodziło, a nie o Jego Pana.
Nie pisze np. przebodli ręce i nogi mojemu Panu, tylko przebodli ręce i nogi moje Ps. 22. 18. BIBLIA WARSZAWSKA.

[Henryk]

ale tekst oryginalny zawiera tam tetragram.

Muszę spytać: "jaki to oryginał"? Kto go posiada?
Może masoreci z pomiędzy VI a XII wieku?

[Bobo]

Tekst oryginalny a nie manuskrypt oryginalny. Nie myl.
Z drugiej strony masoreci byli skrupulatni. Jeśli masz jakieś starsze manuskrypty ze słowem Adonaj w Ps 97 to dawaj, bo mam wrażenie, że niechęć do Imienia Bożego u Henryka zaczyna sięgać absurdu...

[BoaDusiciel]

Oho, zaraz zacznie się tysiąc-sześćset-osiemdziesiata-czwarta dyskusja na temat: Jahwe/Jehowa/Adonai/Pan/‏יהוה.
Oddalam się zatem ...

[Bobo]

No widzisz... jak Henryk potrafi spaskudzić temat, gdy kombinuje w tak oczywistych sprawach jak Imię Boga.

[Henryk]

No widzisz...
jak Henryk potrafi spaskudzić temat, gdy kombinuje w tak oczywistych sprawach jak Imię Boga.

Sam paskudzisz, wmawiając to innym.
Zresztą każdy czytelnik to widzi.

Mowa w psalmie 97 jest o "Panu".
Według Boba kilka wersetów dotyczy Jehowy, a jeden z tych wersetów, z tego samego Pana czyni Jezusa- według Boba oczywiście!
Chyba wychodzi na to, że Bobo wierzy w Trójcę.
Skoro nie potrafisz okiełznać swojej nienawiści do mnie- więc kończę dyskusję z Tobą.
Jud 1:9 STERN "Kiedy Michael, jeden z władców anielskich, wiódł spór z Przeciwnikiem o ciało Moszego, nie ośmielił się wypowiedzieć lżącego go oskarżenia, ale rzekł: "Niech cię skarci Adonai"."