Forum biblijne

KobietaZMagdali pisze:Nie, EMET. Nie o to chodzi.

Czemu tak ciężko zrozumieć, że posłanie Jezusa skierowane jest do każdego człowieka a wybranych jednostek. Że słowa Jezusa są uniwersalne i obejmują wszystkich ludzi. Że posłanie Boga skierowane jest na cały świat.

„Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat potępić, ale by świat zbawić” (J 12,47).

EMET:
Gdyby nawet ktoś upierał się przy literalnym oddaniu wg Mateusza 28:19a w sensie nie "ludzi z narodów", lecz "narody" [jako narody], to czyżby miał być tzw. hurt, czy raczej kogoś - indywidualne, ew. wąskie grupowo - opowiedzenie się na głoszone orędzie i poselstwo zbawienia?

Jezus umarł za każdego, lecz są tacy, którzy odrzucają orędzie, tym samym zbawienie.
Tak, jak po przemowie ap. Pawła na Areopagu: "niektórzy przyłączyli się do niego i uwierzyli" [Dz. Ap. 17:34a].
A w znanych słowach, co czytamy: wg Jana 3:15, 16? ["Każdy, kto uwierzy"]; "każdy, kto będzie pełnił wolę Ojca" [Mat 7:21] , nie zaś "wszyscy/wszystkie narody".

Stephanos, ps. EMET

Mat 28:19 bt5 "(19) Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego."

Wg mnie chodzi o to by tak żyć aby przyszedł Ojciec mający Syna i dalsze Potomstwo

Ap 12:5 bt5 "I porodziła Syna - Mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasał rózgą żelazną. I zostało uniesione jej Dziecię do Boga i do Jego tronu."

Rev 12:17 bt5 "(17) I rozgniewał się Smok na Niewiastę, i odszedł rozpocząć walkę z resztą jej potomstwa, z tymi, co strzegą przykazań Boga i mają świadectwo Jezusa."

To, że dusza ludzka jest oparta w Słowie wynika z przypowieści o siewcy. Kiedy ludzie stają się Słowami tożsamymi z Wolą Bożą, wtedy mają potencjał nie tylko by żyć wiecznie, lecz i by spłacić każdy dług

Mar 4:3-20 pau "(3) „Słuchajcie: Oto siewca wyszedł siać. (4) A gdy siał, jedno ziarno padło koło drogi. Przyleciały ptaki i wydziobały je. (5) Inne padło na grunt kamienisty, gdzie było mało ziemi, i szybko wzeszło, bo gleba nie była głęboka. (6) Lecz gdy pokazało się słońce, przypaliło je i ziarno uschło, bo nie zapuściło korzeni. (7) Inne padło między ciernie. A ciernie wyrosły i zagłuszyły je, i nie wydało plonu. (8) Jeszcze inne ziarna padły na glebę urodzajną i wydały plon dorodny i obfity: jedno trzydziestokrotny, inne sześćdziesięciokrotny, a jeszcze inne stokrotny”. (9) I mówił: „Kto ma uszy do słuchania, niech słucha!”. (10) Kiedy był na osobności, ci, którzy z Nim byli, razem z Dwunastoma, pytali Go o sens tych przypowieści. (11) Odpowiedział im: „Wam powierzono tajemnicę królestwa Bożego, tamtym zaś, z zewnątrz, wszystko podaje się w przypowieściach, (12) dlatego że patrząc, widzą, ale nie dostrzegają, słuchając, słyszą, ale nie rozumieją, żeby się nie nawrócić i nie otrzymać przebaczenia”. (13) Powiedział do nich: „Nie rozumiecie tej przypowieści? Jak więc zrozumiecie inne przypowieści? (14) Siewca sieje słowo. (15) Tymi «koło drogi», gdzie pada zasiane słowo, są ci, do których - skoro usłyszą słowo - zaraz przychodzi szatan i zabiera słowo w nich zasiane. (16) Zasiani na gruncie kamienistym - to ci, którzy, gdy usłyszą słowo, zaraz je przyjmują z radością, (17) ale nie mają w sobie korzenia i są niestali; kiedy więc przychodzą trudności lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamują. (18) Jeszcze inni, zasiani między cierniami - to ci, którzy słuchają słowa, (19) ale codzienne troski, ułuda bogactwa i inne pożądania zagłuszają w nich słowo i nie wydaje ono owocu. (20) I wreszcie zasiani na glebie urodzajnej - to ci, którzy słuchają słowa, przyjmują je i wydają plon: trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny, stokrotny”."