Rom 11:1-36 nwt-pl "(1) Pytam więc: Czyż Bóg odrzucił swój lud? Przenigdy! Albowiem ja też jestem izraelitą, z potomstwa Abrahama, z plemienia Beniamina. (2) Bóg nie odrzucił swego ludu, który najpierw uznał. Bo czy nie wiecie, co Pismo mówi w związku z Eliaszem, gdy on występuje do Boga przeciwko Izraelowi? (3) "Jehowo, proroków twoich pozabijali, ołtarze twoje wykopali i pozostałem tylko ja sam, a oni nastają na moją duszę". (4) A jednak co mówi do niego Boskie oświadczenie? "Pozostawiłem sobie siedem tysięcy mężczyzn, którzy nie zgięli kolana przed Baalem". (5) W taki więc sposób również w obecnej porze pojawił się ostatek' zgodnie z wyborem dzięki życzliwości niezasłużonej. (6) A jeśli dzięki życzliwości niezasłużonej, to już nie dzięki uczynkom; w przeciwnym razie życzliwość niezasłużona już nie okazałaby się życzliwością niezasłużoną. (7) Cóż więc? Czego Izrael pilnie szukał, tego nie dostąpił, ale wybrani dostąpili. Pozostali mieli wrażliwość stępioną, (8) tak jak jest napisane: "Bóg dał im ducha głębokiego snu, oczy, by nie widzieli, i uszy, by nie słyszeli – aż po dziś dzień". (9) Również Dawid mówi: "Niechaj ich stół stanie się dla nich sidłem i pułapką, i przyczyną potknięcia, i zapłatą; (10) niech się ich oczy pogrążą w ciemności, żeby nie widzieć, a plecy ich zawsze pochylaj". (11) Dlatego pytam: Czy się potknęli, żeby całkowicie upaść? Przenigdy! Ale z powodu ich fałszywego kroku jest wybawienie dla ludzi z narodów, żeby ich pobudzić do zazdrości. (12) I jeśli ich fałszywy krok oznacza bogactwo dla świata, a ich ubytek oznacza bogactwo dla ludzi z narodów, o ileż bardziej będzie to oznaczać pełna ich liczba! (13) A teraz mówię do was, ludzi z narodów. Skoro w rzeczywistości jestem apostołem dla narodów, przysparzam chwały memu usługiwaniu; (14) może w jakiś sposób pobudzę do zazdrości tych, co są moim własnym ciałem i wybawię niektórych spośród nich. (15) Jeśli bowiem ich odrzucenie oznacza dla świata pojednanie, to co będzie oznaczać ich przyjęcie, jeśli nie życie spośród umarłych? (16) Ponadto jeśli święta jest część wzięta jako pierwociny, to i całe ciasto, a jeśli święty jest korzeń, to i gałęzie. (17) Jeżeli jednak niektóre gałęzie zostały wyłamane, a ty, chociaż jesteś dzikim drzewem oliwnym, zostałeś między nie wszczepiony i stałeś się współuczestnikiem korzenia tłustości drzewa oliwnego, (18) to się chełpliwie nie wynoś nad gałęzie. ale jeśli się chełpliwie nad nie wynosisz – nie ty dźwigasz korzeń, lecz korzeń ciebie. (19) Powiesz więc: "Gałęzie zostały wyłamane, żebym ja został wszczepiony". (20) Dobrze! Ze względu na ich brak wiary zostały wyłamane, ale ty stoisz dzięki wierze. Porzuć wyniosłe myśli, lecz się bój. (21) Bo jeśli Bóg nie oszczędził naturalnych gałęzi, to nie oszczędzi też ciebie. (22) Przyjrzyj się więc życzliwości i surowości Boga. Wobec tych, którzy upadli, jest surowość, ale wobec ciebie życzliwość Boga, jeśli tylko będziesz trwać w jego życzliwości; w przeciwnym razie i ty zostaniesz odcięty. (23) Oni także, jeśli nie będą dalej trwać w braku wiary, zostaną wszczepieni; bo Bóg potrafi ich znowu wszczepić. (24) Jeżeli bowiem ty zostałeś odcięty od drzewa oliwnego, które z natury jest dzikie, i zostałeś wbrew naturze wszczepiony w ogrodowe drzewo oliwne, to o ileż bardziej ci, którzy są gałęziami naturalnymi, zostaną wszczepieni we własne drzewo oliwne!
(25) Albowiem nie chcę, bracia, abyście pozostawali w niewiedzy co do tej świętej tajemnicy – tak byście nie byli roztropni we własnych oczach – że przytępienie wrażliwości zdarzyło się części Izraela, aż wejdzie pełna liczba ludzi z narodów, (26) i w ten sposób zostanie wybawiony cały Izrael. Tak jak jest napisane: "Wyzwoliciel wyjdzie z Syjonu i odwróci bezbożne praktyki od Jakuba. (27) A to jest z mojej strony przymierze z nimi, gdy usunę ich grzechy". (28) Owszem, w odniesieniu do dobrej nowiny są nieprzyjaciółmi ze względu na was, ale w odniesieniu do wyboru [Bożego] są umiłowani ze względu na swych praojców. (29) Gdyż dary i powołanie od Boga nie są czymś, czego by on żałował. (30) Bo tak jak wy niegdyś byliście nieposłuszni Bogu, lecz teraz okazano wam miłosierdzie ze względu na ich nieposłuszeństwo, (31) tak i oni są teraz nieposłuszni, wobec czego wam okazano miłosierdzie, żeby teraz również im samym mogło zostać okazane miłosierdzie. (32) Gdyż Bóg wszystkich ich razem zamknął w nieposłuszeństwie. aby im wszystkim okazać miłosierdzie. (33) O głębokości Bożego bogactwa i mądrości, i wiedzy! Jakże niezbadane są jego sądy i jak nie do wyśledzenia jego drogi! (34) Bo "kto poznał umysł Jehowy lub kto został jego doradcą?" (35) Albo: "Kto pierwszy Jemu dał, żeby mu za to trzeba było odpłacić?" (36) Wszystko bowiem jest od Niego i przez Niego, i dla Niego. Jemu niech będzie chwała na wieki. Amen."
ata
