Wypędzanie demonów... raz jeszcze
: 19 lip 2013, 13:01
Gdzieś kiedyś prowadzona była dyskusja nt. wypędzania demonów ale nie mogę jej odnaleźć a wobec dwóch czynników, o których poniżej, postanowiłem wrócić do tego zagadnienia.
Otóż od dawna frapuje mnie rozmowa Jezusa z faryzeuszami:
Mat 12:24-28 nwt-pl "(24) Słysząc to, faryzeusze powiedzieli: "Ten człowiek nie wypędza demonów inaczej, jak tylko za sprawą Beelzebuba, władcy demonów". (25) Znając ich myśli, rzekł do nich: "Każde królestwo wewnętrznie podzielone pustoszeje i żadne miasto czy dom wewnętrznie podzielone się nie ostoją. (26) Tak samo jeśli Szatan wypędza szatana, podzielił się wewnętrznie; jakże więc ostoi się jego królestwo? (27) ponadto jeśli ja wypędzam demony za sprawą Beelzebuba, to za czyją sprawą wypędzają je wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. (28) Ale jeśli ja duchem Bożym wypędzam demony, to istotnie zaskoczyło was królestwo Boże."
Biorąc powyższe pod uwagę tudzież ogólne spojrzenie na ewangelię wnioski, które wyciągam są takie:
1. Jezus z pewnością wypędzał demony mocą Bożą (nie za sprawą Belzebuba)
2. Faryzeusze (konkretnie „ich synowie”) również wypędzali demony i to skutecznie jak mi się zdaje
Pytanie, które zawsze mi się nasuwało: czyja mocą synowie faryzeuszy to czynili?
Opierając się na powyższym cytacie odpowiedzieć można chyba tylko tak: również za sprawą Boga.
W przeciwnym bowiem razie słowa Jezusa: „jeśli Szatan wypędza szatana, podzielił się wewnętrznie; jakże więc ostoi się jego królestwo?” nie miałyby sensu (pamiętam, że Bobo kiedyś zapodał jakąś arcy oryginalną interpretację tych słów – liczę więc na jego udział w dyskusji).
Tyle odnośnie zacytowanego tekstu. A teraz wspomniane dwa czynniki:
1. Niejaka Iwona19 czyli Iwonka
podzieliła się ostatnio ze mną swoimi spostrzeżeniami dotyczącymi swojego pobytu na stadionie podczas wystąpienia niejakiego ks. Bashobora (6 lipca miało to miejsce).Wspomniała między innymi o tym, że nastąpiło tam wypędzenie demonów z niektórych ludzi. Zjawiska były powodujące ciarki na plecach – oszczędzę wszystkim szczegółów. Jeżeli działy się tam takie rzeczy to naturalne wydaje się pytanie: za czyją sprawą albo czyją mocą następowało owo wypędzenie? Naturalna odpowiedź, która nasuwa mi się w oparciu o wcześniej powołane słowa Jezusa jest taka, że działo się to za sprawą Boga.
2. Czytając Biblię natknąłem się na taki oto fragment:
Dz 19:11-16 nwt-pl "(11) A Bóg dokonywał przez ręce Pawła nadzwyczajnych potężnych dzieł, (12) tak iż nawet chusty i fartuchy przenoszono z jego ciała na niedomagających, a opuszczały ich dolegliwości i wychodziły z nich niegodziwe duchy. (13) Niektórzy zaś z wędrujących Żydów, zajmujących się wypędzaniem demonów, również zaczęli wypowiadać imię Pana Jezusa nad tymi, którzy mieli niegodziwe duchy, mówiąc: "Uroczyście wam przykazuję przez Jezusa, którego głosi Paweł". (14) A czyniło to siedmiu synów niejakiego Scewy, naczelnego kapłana żydowskiego. (15) Ale niegodziwy duch, odpowiadając, rzekł do nich: "Znam Jezusa i wiem, kto to Paweł; wy zaś kim jesteście?" (16) Wtedy skoczył na nich ów człowiek, w którym był niegodziwy duch, i przemógłszy jednego po drugim, pokonał ich, tak iż uciekli z tego domu nadzy i poranieni."
Relacja ta dała mi do myślenia. Wynikałoby z niej, że wypędzanie demonów dobrze tym dżentelmenom szło, dopóki nie sięgnęli po „nieswoje” czyli nie zaczęli powoływać się na imię Jezusa. I wówczas nastąpiło załamanie całego procesu – jak czytamy, demon „zbiesił” się jeszcze bardziej i nie dość, że „był nieusłuchany” to jeszcze skarcił srogo egzorcystów
I teraz jestem w kropce.
Po pierwsze – skoro owi dżentelmeni-egzorcyści uprzednio wypędzali demony skutecznie (nie ma o tym wzmianki, że skutecznie ale zakładam, że tak) a więc z Bożą pomocą, to dlaczego nastąpił tego krach przy zmianie „procedury” i zaangażowaniu w to Jezusa?
Po drugie, Iwonka nie wspomniała mi czy wypędzanie demonów na stadionie odbywało się z powoływaniem się na imię Jezusa czy też nie (a gdzieś się chyba Iwonka znowu z forum oddaliła) – jeżeli nie to mamy tu przypadek synów Scewy działających wedle tradycyjnej metody. Natomiast, jeżeli tak (czyli na stadionie powoływano się na imię Jezusa) to… sam już nie wiem co o tym myśleć…? Oznaczałoby to chyba, że mamy tu do czynienia z „procedurą apostolską”… i na dodatek zaakceptowaną przez siły wyższe
Nie ukrywam, że liczę na Wasze wypowiedzi w temacie
Otóż od dawna frapuje mnie rozmowa Jezusa z faryzeuszami:
Mat 12:24-28 nwt-pl "(24) Słysząc to, faryzeusze powiedzieli: "Ten człowiek nie wypędza demonów inaczej, jak tylko za sprawą Beelzebuba, władcy demonów". (25) Znając ich myśli, rzekł do nich: "Każde królestwo wewnętrznie podzielone pustoszeje i żadne miasto czy dom wewnętrznie podzielone się nie ostoją. (26) Tak samo jeśli Szatan wypędza szatana, podzielił się wewnętrznie; jakże więc ostoi się jego królestwo? (27) ponadto jeśli ja wypędzam demony za sprawą Beelzebuba, to za czyją sprawą wypędzają je wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami. (28) Ale jeśli ja duchem Bożym wypędzam demony, to istotnie zaskoczyło was królestwo Boże."
Biorąc powyższe pod uwagę tudzież ogólne spojrzenie na ewangelię wnioski, które wyciągam są takie:
1. Jezus z pewnością wypędzał demony mocą Bożą (nie za sprawą Belzebuba)
2. Faryzeusze (konkretnie „ich synowie”) również wypędzali demony i to skutecznie jak mi się zdaje
Pytanie, które zawsze mi się nasuwało: czyja mocą synowie faryzeuszy to czynili?
Opierając się na powyższym cytacie odpowiedzieć można chyba tylko tak: również za sprawą Boga.
W przeciwnym bowiem razie słowa Jezusa: „jeśli Szatan wypędza szatana, podzielił się wewnętrznie; jakże więc ostoi się jego królestwo?” nie miałyby sensu (pamiętam, że Bobo kiedyś zapodał jakąś arcy oryginalną interpretację tych słów – liczę więc na jego udział w dyskusji).
Tyle odnośnie zacytowanego tekstu. A teraz wspomniane dwa czynniki:
1. Niejaka Iwona19 czyli Iwonka
podzieliła się ostatnio ze mną swoimi spostrzeżeniami dotyczącymi swojego pobytu na stadionie podczas wystąpienia niejakiego ks. Bashobora (6 lipca miało to miejsce).Wspomniała między innymi o tym, że nastąpiło tam wypędzenie demonów z niektórych ludzi. Zjawiska były powodujące ciarki na plecach – oszczędzę wszystkim szczegółów. Jeżeli działy się tam takie rzeczy to naturalne wydaje się pytanie: za czyją sprawą albo czyją mocą następowało owo wypędzenie? Naturalna odpowiedź, która nasuwa mi się w oparciu o wcześniej powołane słowa Jezusa jest taka, że działo się to za sprawą Boga.2. Czytając Biblię natknąłem się na taki oto fragment:
Dz 19:11-16 nwt-pl "(11) A Bóg dokonywał przez ręce Pawła nadzwyczajnych potężnych dzieł, (12) tak iż nawet chusty i fartuchy przenoszono z jego ciała na niedomagających, a opuszczały ich dolegliwości i wychodziły z nich niegodziwe duchy. (13) Niektórzy zaś z wędrujących Żydów, zajmujących się wypędzaniem demonów, również zaczęli wypowiadać imię Pana Jezusa nad tymi, którzy mieli niegodziwe duchy, mówiąc: "Uroczyście wam przykazuję przez Jezusa, którego głosi Paweł". (14) A czyniło to siedmiu synów niejakiego Scewy, naczelnego kapłana żydowskiego. (15) Ale niegodziwy duch, odpowiadając, rzekł do nich: "Znam Jezusa i wiem, kto to Paweł; wy zaś kim jesteście?" (16) Wtedy skoczył na nich ów człowiek, w którym był niegodziwy duch, i przemógłszy jednego po drugim, pokonał ich, tak iż uciekli z tego domu nadzy i poranieni."
Relacja ta dała mi do myślenia. Wynikałoby z niej, że wypędzanie demonów dobrze tym dżentelmenom szło, dopóki nie sięgnęli po „nieswoje” czyli nie zaczęli powoływać się na imię Jezusa. I wówczas nastąpiło załamanie całego procesu – jak czytamy, demon „zbiesił” się jeszcze bardziej i nie dość, że „był nieusłuchany” to jeszcze skarcił srogo egzorcystów
I teraz jestem w kropce.
Po pierwsze – skoro owi dżentelmeni-egzorcyści uprzednio wypędzali demony skutecznie (nie ma o tym wzmianki, że skutecznie ale zakładam, że tak) a więc z Bożą pomocą, to dlaczego nastąpił tego krach przy zmianie „procedury” i zaangażowaniu w to Jezusa?
Po drugie, Iwonka nie wspomniała mi czy wypędzanie demonów na stadionie odbywało się z powoływaniem się na imię Jezusa czy też nie (a gdzieś się chyba Iwonka znowu z forum oddaliła) – jeżeli nie to mamy tu przypadek synów Scewy działających wedle tradycyjnej metody. Natomiast, jeżeli tak (czyli na stadionie powoływano się na imię Jezusa) to… sam już nie wiem co o tym myśleć…? Oznaczałoby to chyba, że mamy tu do czynienia z „procedurą apostolską”… i na dodatek zaakceptowaną przez siły wyższe
Nie ukrywam, że liczę na Wasze wypowiedzi w temacie
