ratao pisze:wuka
wuka napisała:
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... 609#453609
Dziś rano "uderzyły" mnie wersety z 1Listu św.Jana 4;
"4:2Po tym poznacie Ducha Bożego: każdy duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, jest z Boga.
4:3Każdy zaś duch, który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, nie jest z Boga. Jest to duch antychrysta, o którym słyszeliście, że nadchodzi i już teraz jest na świecie'
oraz ten:
"4:6My jesteśmy z Boga. Kto zna Boga, słucha nas, kto nie jest z Boga, nie słucha nas. Po tym poznajemy ducha prawdy i ducha błędu."
Człowiek czyta i czyta wiele razy, aż przychodzi dzień, że dany wers walnie, jak młotem, bo jest adekwatny do konkretnej sytuacji, z którą się spotkałam.
To jest własnie w Pśw. cenne i pewnie niejeden czytelnik to zauważyl
Powyższe daję pod rozwagę z życzeniami: miłego dnia.
Jak należy rozumieć ten gnostyczny tekst?
A ja myślę, że szkoda by było tą myśl nie uzupełnić o dalsze wersety.
1List. Jana
4:7Umiłowani, miłujmy się nawzajem, gdyż miłość jest z Boga, i każdy, kto miłuje, z Boga się narodził i zna Boga.
4:8Kto nie miłuje, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością.
4:9W tym objawiła się miłość Boga do nas, iż Syna swego jednorodzonego posłał Bóg na świat, abyśmy przezeń żyli.
4:10Na tym polega miłość, że nie myśmy umiłowali Boga, lecz że On nas umiłował i posłał Syna swego jako ubłaganie za grzechy nasze.
4:11Umiłowani, jeżeli Bóg nas tak umiłował, i myśmy powinni nawzajem się miłować.
4:12Boga nikt nigdy nie widział; jeżeli nawzajem się miłujemy, Bóg mieszka w nas i miłość jego doszła w nas do doskonałości.
4:13Po tym poznajemy, że w nim mieszkamy, a On w nas, że z Ducha swojego nam udzielił.
4:14A my widzieliśmy i świadczymy, iż Ojciec posłał Syna jako Zbawiciela świata.
4:15Kto tedy wyzna, iż Jezus jest Synem Bożym, w tym mieszka Bóg, a on w Bogu.
4:16A myśmy poznali i uwierzyli w miłość, którą Bóg ma do nas. Bóg jest miłością, a kto mieszka w miłości, mieszka w Bogu, a Bóg w nim.
4:17W tym miłość do nas doszła do doskonałości, że możemy mieć niezachwianą ufność w dzień sądu, gdyż jaki On jest, tacy i my jesteśmy na tym świecie.
4:18W miłości nie ma bojaźni, wszak doskonała miłość usuwa bojaźń, gdyż bojaźń drży przed karą; kto się więc boi, nie jest doskonały w miłości.
4:19Miłujmy więc, gdyż On nas przedtem umiłował.
4:20Jeśli kto mówi: Miłuję Boga, a nienawidzi brata swego, kłamcą jest; albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, nie może miłować Boga, którego nie widzi.
4:21A to przykazanie mamy od niego, aby ten, kto miłuje Boga, miłował i brata swego.