Tzw. "sukcesja apostolska", w sensie nauki Kościoła Katolickiego, jest kolejnym niebiblijnym tworem, mającym utwierdzać wiernych, że biskupi są kontynuatorami misji apostołów."W sensie pochodnym, węższym o sukcesji apostolskiej mówi się w odniesieniu do misji, sprawowanej w Kościele przez biskupów, przekazywanej poprzez gest nałożenia rąk w nieprzerwanym ciągu następców"
Sukcesja Apostolska
W pierwszym chrześcijańskim zborze podobna sytuacja miała miejsce tylko jeden, jedyny raz, lecz miała swoje biblijne uzasadnienie. Chodziło o wybór apostoła zaliczanego do kręgu dwunasty, po tym, jak odszedł od nich zdrajca Judasz, który w następstwie swego czynu powiesił się. Wtedy to, pozostałych jedenastu zrozumiało, że należy działać.
Podstawą do takiego działania były proroctwa zapisane w Księdze Psalmów, zrozumiawszy, iż spełniły się na Judaszu;
Na te właśnie proroctwa zwrócił uwagę apostoł Piotr, kiedy powiedział;
Wypełnienie się proroctw było bezpośrednią przyczyną wybrania Macieja na dwunastego apostoła, w miejsce zdrajcy Judasza, i to nie ze względu na jego śmierć, lecz haniebną zdradę, na co wskazują słowa cytowane przez Piotra.Dzie 1;15-22 "W tych dniach Piotr stanął pośród zebranych braci (ogółem było tam około 120 osób) i rzekł: „Bracia, koniecznie musiały się spełnić prorocze słowa z Pism, jakie duch święty wypowiedział ustami Dawida. Dotyczyły one Judasza, który przyprowadził tych, co aresztowali Jezusa. A przecież był jednym z nas, została mu powierzona ta sama służba. (Gdy otrzymał zapłatę za nieprawy postępek, kupił pole. A potem spadł głową w dół i się roztrzaskał, tak iż wypłynęły wszystkie jego wnętrzności. Wieść o tym rozeszła się wśród wszystkich mieszkańców Jerozolimy i pole to nazwano w ich języku Akeldama, czyli Pole Krwi). W Księdze Psalmów napisano: ‚Niech jego dom opustoszeje, niech już nikt tam nie mieszka’ oraz ‚Jego urząd nadzorcy niech przejmie ktoś inny’. Jest więc konieczne, żeby wybrać jednego z mężczyzn, którzy nam towarzyszyli przez cały ten czas, gdy wśród nas działał Pan Jezus — począwszy od chwili, kiedy został ochrzczony przez Jana, aż do dnia, gdy został zabrany do nieba — by mógł razem z nami dawać świadectwo o jego zmartwychwstaniu”
Co poświadcza, że miał to być jednorazowy taki przypadek, kiedy po śmierci apostoła został wybrany następca? Odpowiedź znajduje się w Dziejach Apostolskich;
Po śmierci apostoła Jakuba, syna Zebedeusza, nie wybrano nikogo na jego miejsce, a wtedy istniały realne warunki, aby takiego wyboru dokonać. Tych warunków nie spełniał już w zasadzie nikt pod koniec I-go wieku. O jakie warunki chodzi?Dzie 12;1-3 "Mniej więcej w tym czasie król Herod zaczął prześladować niektórych członków zboru. Jakuba, brata Jana, kazał ściąć mieczem. Kiedy zobaczył, że to się podoba Żydom, postanowił też aresztować Piotra. (Było to podczas Święta Przaśników)"
Przyjrzyjmy się jeszcze raz słowom apostoła Piotra;
Wynika z tego, że następca apostoła musiał by żyć równolegle z Jezusem, być świadkiem Jego chrztu, śmierci i zabrania Go do nieba, a to wszystko, "by mógł razem z nami dawać świadectwo o jego zmartwychwstaniu". O czym mówią końcowe słowa wersetu ... "razem z nami" świadczyć. Czy ktoś żyjący pod koniec dni apostoła Jana mógłby sprostać tym wymaganiom? Hipotetycznie tak, aczkolwiek znając realia i zakres prześladowań, najgorliwsi spośród kandydatów mogli już dawno nie żyć.Dzie 1;21,22 "Jest więc konieczne, żeby wybrać jednego z mężczyzn, którzy nam towarzyszyli przez cały ten czas, gdy wśród nas działał Pan Jezus — począwszy od chwili, kiedy został ochrzczony przez Jana, aż do dnia, gdy został zabrany do nieba — by mógł razem z nami dawać świadectwo o jego zmartwychwstaniu"
A co powiedzieć o tych, którzy żyli 10, 30, 50 lat po śmierci apostoła Jana? Nie było już wtedy na ziemi nikogo, kto mógłby sprostać wymaganiom o których wspomniał apostoł Piotr!
Czy Jezus zaakceptował wybór Macieja na dwunastego apostoła? Tak! Mówi nam o tym doniesienie z Listu do Koryntian;
Tak więc, katolicka nauka o "sukcesji apostolskiej", czyli „przekonaniu o tym, że biskupi są następcami apostołów”, jest kolejną fałszywą zagrywką, manipulacją nie mającą żadnego umocowania w Biblii, a wręcz jest niemożliwa do spełnia z racji kryteriów, jakim musieli by sprostać kandydaci na następców czy kontynuatorów apostołów.1 Kor 15;4,5 "że został pochowany, a trzeciego dnia zgodnie z Pismami wskrzeszony i że ukazał się Kefasowi, a następnie Dwunastu"