napisany: Pon Lip 12, 2010 (06:51)
Konkubina Karola Wojtyły
Irena Kinaszewska - zmarła 30 sierpnia 1990 roku. Pochowana na
cmentarzu Rakowickiem w Warszawie w grobowcu rodzinnym księdza
Andrzeja Bardeckiego, powiernika Karola Wojtyły. Przez ponad 15 lat
była wierną towarzyszką życia księdza, a potem biskupa Karola
Wojtyły z Wadowic. Ślady po Irenie Kinaszewskiej, konkubinie Karola
Wojtyły z pieczołowitą bezwzględnością zaciera kościelna, katolicka
hierarchia. Kochanka stała się bardzo niewygodna w momencie wyboru
Karola Wojtyły na papieża. Karol Wojtyła jak wynika z relacji
licznych żyjących jeszcze świadków długoletniego romansu poświęcił
życie rodzinne, a także spłodzonego syna dla kariery kościelnej, tak
jak to od wieków wielu księży i biskupów.
Z powodu nieudanego romansu Irena Kinaszewska popadła w alkoholizm.
Kuria krakowska przydzieliła jej osobistego nadzorcę i strażnika w
osobie księdza Andrzeja Bardeckiego, który czuwał nad tym aby Irena
Kinaszewska nie zdradziła publicznie sekretów intymnego życia,
miłości i faktu posiadania syna z Karolem Wojtyłą. Było
niebezpieczeństwo, że z powodu takich faktów, Karol Wojtyła stanie
się zakładnikiem bezpieki i narzędziem Moskwy w realizacji jej celów
politycznych w Watykanie. SB wiedziało jednak wszystko o romansie
Karola Wojtyły z Ireną Kinaszewską, a także o wcześniejszym jego
romansie z rosyjską sanitariuszką z czasów końca II wojny światowej.
Irena Kinaszewska mieszkała w Krakowie przy ulicy długiej. Razem z
oficjalnym mężem pracowała w krakowskiej Energetyce. Zmarła w 1990
roku, acz do końca lat 80-tych XX wieku była często zabierana do
Watykanu do swego ukochanego, który na jej nieszczęście został
papieżem. Kiedy stała się rzecz brzemienna w skutkach, czyli Karol
spłodził Irenie dziecko, została szybko i sprawnie przez aparat
kościelnej represji zmuszona do ślubu z niechcianym mężczyzną, z
którym była w małżeństwie przez pięć lat. Potem małżeństwo
zaaranżowane dla ukrycia wpadki pobożnej panny, nałożnicy młodego i
jurnego księdza Karola Wojtyły rozpadło się. Tym mężem był
krakowianin Zbigniew K., który choć oficjalnie ślubny małżonek
nałożnicy księdza Karola Wojtyły, to jednak był odsuwany od
narodzonego dziecka, Adama - syna Karola Wojtyły.
Syn Ireny Kinaszewskiej, Adam K. zmarł w niejasnych okolicznościach
w grudniu 2008 roku, krótko po tym jak zadeklarował publicznego
ujawnienie faktu ojcostwa Karola Wojtyły. Podobno przeprowadził w
tym celu badania genetyczne w renomowanej zachodniej klinice.
Zbiegło się to z zamrożeniem procesu beatyfikacji rzekomo świętego
Jana Pawła II. Kandydaci do świętości miewają swoje jakże mroczne i
jakże rozkoszne tajemnice, które czasem dopiero po wiekach wychodzą
na światło dzienne. Adam K., syn Karola Wojtyły rozwiódł się ze swą
pierwszą żoną, Grażyną, a powodem były rozmaite problemy z
powodowane groźbami ze strony kleru pod adresem rodziny Adama.
Kobieta nie wytrzymała presji i nacisków, gróźb i szantażów
kierowanych pod adresem jej męża i rodziny, celem zmuszenia do
wiecznego milczenia.
Ksiądz Andrzej Bardecki zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach w
2001 roku wiele tajemnic zabierając do grobu, jednak wiele z
dokumentacji na temat romansu Ireny Kinaszewskiej i Karola Wojtyły
zdołał tak dobrze ukryć, że nie została odnaleziona. Skopiował
wszystko, a także ukrył wiele autentycznych dokumentów, jak nagrania
ze wspólnych czułych i rozkosznych nocy, jakie Karol z Ireną ze sobą
spędzali. Ksiądz Andrzej Bardecki był przyjacielem Karola Wojtyły,
ale też znał dobrze historię i metody Kościoła, zatem wiedział jak
się zabezpieczyć, choć nie do końca skutecznie.
Irena Kinaszewska była gorącą miłością Karola Wojtyły, z którą przez
lata spędzał dosłownie każdą chwilę, nocował z Ireną w jej
mieszkaniu, współżyli ze sobą seksualnie, o czym Irena wspomina w
swoich pamiętnikach, które nie wpadły w łapy kościelnej cenzury. Nie
jest to nic dziwnego, bo robi tak zdecydowana większość
heteroseksualnych katolickich księży, posiadając konkubiny i często
nawet kilkoro dzieci, a nie tylko jedynego syna. Ksiądz Karol
Wojtyła każdą wigilię spędzał w Ireną swoją konkubiną i ze swym
synem Adamem. Bolało to oficjalnego męża Ireny,który się po pięciu
latach rozwiódł z Ireną nie mogąc ścierpieć tego, że to Karol
Wojtyła pełni rolę pana domu, męża i ojca dziecka.
Około 1950 roku Irena Kinaszewska z pomocą księdza Karola Wojtyły
otrzymała dobrze płatną pracę w Tygodniku Powszechnym. Syn Adam w
wieku lat 12 został ministrantem swego ojca Karola Wojtyły, który
był w tym czasie wykładowcą KUL. Adam aż do swej śmierci mieszkał w
Gdańsku. Jak mawiał - byle jak najdalej od Krakowa i krakowskiej
kurii, w której od jesieni 1978 roku zarówno on jak i jego matka
Irena stali się personami non-grata, osobami niebezpiecznymi dla
politycznych i moralnych interesów Kościoła katolickiego. Adam przed
śmiercią spisał swój Pamiętnik Syna Wielkiego Karola, który jest
czytany ukradkiem przez wybranych i zaufanych przyjaciół Adama oraz
wtajemniczonych w sprawę romansu.
Adam K. ostatni raz widział swojego ojca Karola Wojtyłę wieczorem 25
kwietnia 2004 roku będąc z wizytą w Watykanie. Dobry tatuś
poczęstował swojegospłodzonego synka kolacją, ugościł w watykańskich
apartamentach, a także sfinansował podróż do Rzymu, nie jedyną
zresztą. Oto na co idą datki na kościelną tacę. Jak wiadomo,
większość księży posiada konkubiny i dzieci, a parafianie muszą na
to łożyć ze swej kieszeni. Jaki Pan taki Kram - mówi stare ludowe
porzekadło. Prawdziwie "Święty Ojciec", który dobro własnej rodziny,
konkubiny i syna poświęcił dla kariery w katolickiej instytucji
zwanej Kościołem.
Czyszczeniem ostatniego lokum Ireny Kinaszewskiej po jej śmierci,
mieszkania przy ulicy Krowoderskiej w Krakowie zajmowali się
osobiście, ksiądz kardynał Macharski i kanclerz kurii Dyduch.
Pomagał znany ksiądz Stasiu, dziś najważniejsza persona krakowskiej
kurii. Cztery wielkie skrzynie pamiątek po zmarłej Irenie wywieziono
szybko i sprawnie do Watykanu, co organizował i zabezpieczał
osobiście sekretarz papieża Jana Pawła II. Sąsiedzi wszystko widzą,
pamiętają, wiedzą, a nawet spisują i powielają, tak, aby nie uległo
zapomnieniu.
Służba Bezpieczeństwa PRL namierzyła i zarejestrowała księdza Karola
Wojtyłę oraz Irenę Kinaszewską jako parę, a ściślej konkubinat
księdza z kochanką i synkiem już w 195o roku. Warto zajrzeć do
przepastnych archiwów SB, IPN i KGB. Karol Wojtyła był wtedy marnym
wikariuszem parafii św. Floriana w Krakowie. Mikrofony w ścianie
były dla SB nieocenionym skarbem i źródłem informacji o Kościele
oraz życiu intymnym wikarego, gdyż Karol spędzał u Ireny nieomal
każdą noc. Upojnie było.
W 1963 roku, gdy Karol Wojtyła został metropolitą, spotkania stały
się rzadsze, ale erotycznie bardziej upojne. Irena zaczęła popadać w
alkoholizm, po prostu upijała się z tęsknoty za swym ukochanym
Karolem.Jeszcze większe ograniczenie kontaktów nastąpiło w 1967
roku, gdy Karol Wojtyła został kardynałem. Będąc na topie Kościoła i
SB nie mógł już zachowywać się tak swobodnie jak by tego pragnął.
Spotkania z Ireną stały się sporadyczne, a jej wizyty w kurii były
nieprzyjemne i utrudniane przez aparat kościelny. Jako kardynał,
Karol Wojtyła widywał się z Irenką zaledwie kilka razy w roku.
Już cztery dni po konklawe w 1978 roku, Jan Paweł II wezwał Irenę
Kinaszewską razem z księdzem Andrzejem Bardeckim do Rzymu. Paszport
załatwiał departament IV Służby Bezpieczeństwa. To na polecenie IV
Departamentu Służby Bezpieczeństwa PRL, wydział paszportowy wydał
Irenie Kinaszewskiej i księdzu Andrzejowi Bardeckiemu paszporty w
kilka godzin, chociaż normalnie trwało to wiele miesięcy i często
kończyło się odmową. Jakie do układy zadziałały? Kto stał za
Karolem Wojtyłą, że bezpieka spełniała intymne w swej naturze
zachcianki nowo wybranego
