Od czasu złożenia ofiary przebłagalnej za grzechy na Golgocie przez Chrystusa, Stare Przymierze zawarte na Synaju, zostało zastąpione przez Nowe Przymierze (Hebrajczyków 9:14-17). Prawo Mojżeszowe było zbiorem przykazań i przepisów (Efezjan 2:15). Większość tego prawa stanowiły przepisy zewnętrzne, jak o tym czytamy w Liście do Hebrajczyków 9:10:
"Są to tylko przepisy tyczące się ciała, nałożone do czasu naprawy, a /polegają/ jedynie na pokarmach, napojach i różnych obmyciach."
Natomiast Prawo Chrystusowe uwolniło wierzących od tych wszystkich przepisów dotyczących ciała, bowiem jest to prawo duchowe (2 Koryntian 3:6,17).
Chrzest jest jednym z pierwszych kroków, gdy człowiek staje się chrześcijaninem. Pismo Święte nie opisuje szczegółowo, jak był wykonywany chrzest, ograniczając się jedynie do krótkich wzmianek o nim. W kilku fragmentach Dziejów Apostolskich wspomina się o chrzcie.
Dzieje 2:38,41:
"Nawróćcie się - powiedział do nich Piotr - i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego (...) Ci więc, którzy przyjęli jego naukę, zostali ochrzczeni. I przyłączyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz."
Dzieje 8:16:
"Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa."
Dzieje 8:36-39:
"W czasie podróży przybyli nad jakąś wodę: Oto woda - powiedział dworzanin - cóż przeszkadza, abym został ochrzczony? Odpowiedział Filip: Można, jeśli wierzysz z całego serca. Odparł mu: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym. I kazał zatrzymać wóz, i obaj, Filip i dworzanin, zeszli do wody. I ochrzcił go. A kiedy wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i dworzanin już nigdy go nie widział. Jechał zaś z radością swoją drogą."
Dzieje 10:47,48:
"Wtedy odezwał się Piotr: Któż może odmówić chrztu tym, którzy otrzymali Ducha Świętego tak samo jak my? I rozkazał ochrzcić ich w imię Jezusa Chrystusa. Potem uprosili go, aby zabawił <u nich> jeszcze kilka dni."
Dzieje 16:15:
"Kiedy została ochrzczona razem ze swym domem, poprosiła nas: Jeżeli uważacie mnie za wierną Panu - powiedziała - to przyjdźcie do mego domu i zamieszkajcie w nim! I wymogła to na nas."
Dzieje 16:33:
"Tej samej godziny w nocy wziął ich z sobą, obmył rany i natychmiast przyjął chrzest wraz z całym swym domem."
Dzieje 19:3-5:
"Jaki więc chrzest przyjęliście? - zapytał. A oni odpowiedzieli: Chrzest Janowy. Jan udzielał chrztu nawrócenia, przemawiając do ludu, aby uwierzyli w Tego, który za nim idzie, to jest w Jezusa - powiedział Paweł. Gdy to usłyszeli, przyjęli chrzest w imię Pana Jezusa."
Żaden z apostołów nie opisał przebiegu chrztu, jedynie wypowiedzieli się o nim, używając zwrotów metaforycznych.
Wypowiedzi apostoła Pawła.
Rzymian 6:3,4:
"Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć? Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie - jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca."
Galacjan 3:27:
"Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa."
Efezjan 5:26:
"Aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą, któremu towarzyszy słowo."
Kolosan 2:12:
"Jako razem z Nim pogrzebani w chrzcie, w którym też razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go wskrzesił."
Tytusa 3:5:
"Nie ze względu na spórawiedliwe uczynki, jakie spełniliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym."
Hebrajczyków 10:22:
"Przystąpmy z sercem prawym, z wiarą pełną, oczyszczeni na duszy od wszelkiego zła świadomego i obmyci na ciele wodą czystą."
Wypowiedź apostoła Piotra.
1 Piotra 3:21:
"Teraz również zgodnie z tym wzorem ratuje was ona we chrzcie nie przez obmycie brudu cielesnego, ale przez zwróconą do Boga prośbę o dobre sumienie, dzięki zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa."
Podsumowując to wszystko widać, iż do chrztu, apostołowie przywiązywali jedynie znaczenie duchowe. Natomiast "Didache- Nauka Dwunastu Apostołów", najstarsze pismo chrześcijańskie po Nowym Testamencie, wchodzące w skład Tradycji Kościoła Katolickiego, opisuje chrzest od strony zewnętrznej.
"Chrzest" rozdz. 7:
"Co do chrztu, to udzielajcie go w taki oto sposób: Powtórzywszy najpierw wszystko powyższe, chrzcijcie w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego w wodzie żywej. Jeśli nie masz wody żywej, chrzcij w innej, jeśli nie możesz w zimnej, chrzcij w ciepłej. Jeśli brak ci jednej, i drugiej, polej głowę trzy razy wodą w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Przed chrztem powinni pościć i chrzczony, i udzielający chrztu, a także inni, jeśli mogą. Temu zaś, kto ma być chrzczony, przykaż, by pościł przez dzień lub dwa dni przedtem."
Przypomina to przepisy z Prawa Mojżeszowego dotyczące oczyszczenia.
4 Mojżesza 19:1-10:
"Mówił znów Pan do Mojżesza i Aarona: Oto rozporządzenie Prawa przepisanego przez Pana. Powiedz Izraelitom: Niech ci przyprowadzą czerwoną krowę bez skazy, na którą jeszcze nie wkładano jarzma. Oddacie ją kapłanowi Eleazarowi, który każe ją wyprowadzić poza obóz, i zabije się ją w jego obecności. Potem weźmie kapłan Eleazar nieco jej krwi na palec i pokropi siedem razy ową krwią od strony wejścia do Namiotu Spotkania. Wreszcie spali się krowę w jego obecności, zarówno skórę, jak mięso, krew i zawartość jelit. Teraz weźmie kapłan drzewo cedrowe, hizop oraz nitki karmazynowe i rzuci to na ogień, w którym płonie krowa. Następnie wypierze kapłan szaty swoje i obmyje ciało wodą; po spełnieniu tych czynności wejdzie do obozu, lecz pozostanie nieczystym aż do wieczora. Również ten, który palił krowę, wypierze w wodzie szaty swoje, obmyje ciało i pozostanie nieczystym aż do wieczora. Mąż czysty zbierze popiół krowy i złoży go na czystym miejscu poza obozem, aby dla społeczności Izraelitów był przechowany do przygotowania wody oczyszczenia; jest to ofiara za grzech. Ten, który zbierał popiół z krowy, winien wyprać szaty swoje i pozostanie nieczysty aż do wieczora. Będzie to ustawą wieczystą zarówno dla Izraelitów, jak i dla obcych, którzy się pośród was zatrzymują."
Trzeba przyznać, że większa część "Didache" zawiera podobne treści, nawiązując bardziej do formy nauczania przez ST, niż NT. Cały tekst "Didache":
http://apologetyka.katolik.net.pl/index ... Itemid=101
Powstaje pytanie, czy rzeczywiście jest to nauka apostolska, mając na uwadze, że obowiązywało już Prawo Chrystusowe, polegające na czczeniu Boga w duchu (Jana 4:23,24; Rzymian 7:6; Filipian 3:3).