Imię, dzięki któremu jest zbawienie.

[Jachu]

Hebr. 11:3
3. Przez wiarę poznajemy, że światy zostały ukształtowane słowem Boga, tak iż to, co widzialne, nie powstało ze świata zjawisk.
(BW)

[Henryk]

Wracamy do narzędzia Henryku.

bonhart

Wiesz co?
Już pokazałeś wystarczającą pogardę dla Syna Bożego i Jego dzieła odkupienia ludzkości.


Tak Wam podało CK i tak musisz tańczyć jak Tobie zagrają.
Nie widzę sensu dalszej dyskusji w tym temacie.

[bonhart]

Henryk

Wiesz co?
Już pokazałeś wystarczającą pogardę dla Syna Bożego i Jego dzieła odkupienia ludzkości.


Tak Wam podało CK i tak musisz tańczyć jak Tobie zagrają.
Nie widzę sensu dalszej dyskusji w tym temacie.

Chyba nie bardzo się zachowałeś Heniu, co?

Jeśli już, to może udowodnisz mój taniec?

Ukończyłem w prawdzie kurs tańca towarzyskiego i zaliczyłem 2 akademie pierwszomajowe w dawnym czasie PRL-u (wymuszonych pochodów)- ale takiej reakcji po tobie się nie spodziewałem.

Henryk spoko, jeszcze się nic nie dzieje.

Spójrz na temat wątku a zrozumiesz w czym sens. ,,Imię, dzięki któremu jest zbawienie."

bonhart

[Listek]

Imię Jehoszua oznacza: „Jehowa zbawieniem” i w tym właśnie imieniu jesteśmy zbawieni.

Masz rację.




W imieniu Jehoszua zawarte jest imię Boga Jehovah i oznacza Jehovah zbawieniem.

[EMET]

W imieniu Jehoszua zawarte jest imię Boga Jehovah i oznacza Jehovah zbawieniem.

EMET:
Imię własne ‘Jehoszua’ [m.in. pełna nazwa imienia ‘Jozue’] jest jednym z 17/18?/ [ew. 19/20?/] imion własnych zaczynających się na „Jeho”, o czym były już post/y/ na Forum. Zapis /...?/ daję dlatego, iż imię ‘Józefa’ mamy w Psalmie 81:5/6/ w ciekawym zapisie - ‘Jehosef’; chociaż etymologicznie imię ‘Józef’ - jako takie - jest wywodzone z pełnego zapisu per ‘Josifiasz’ [jak to mamy w przypisie objaśniającym do Rodz 30:24 – w najnowszym zrewidowanym wydaniu ‘PNŚ’; co też posiada przełożenie z rozpisu tekstu hebrajskiego /skąd się, mianowicie, bierze znaczenie imienia/]. O ile piszę "ew." [czyli: ewentualnie], to dlatego iż mamy podwójny zapis w przypadku ‘2.’ postaci [nawiasem: są to kobiety!].
W przypadku imienia ‘Jozue’, to ta postać jest też wspomniana w Ks. NP, mian.: Dz Ap 7:45; Hebr 4:8. Ciekawe, że hebr. wersje transl. dają w zapisie pełnym, czyli ‘Jehoszua’.
Należy też zaznaczyć, iż owe imiona - zaczynające się na „Jeho” - mamy bardzo często [nie zawsze, wszakże...] również w notacji krótszej, np. ‘Jehoszua – Jeszua’.

Stephanos, ps. EMET

[EMET]

W imieniu Jehoszua zawarte jest imię Boga Jehovah i oznacza Jehovah zbawieniem.

EMET:
Imię własne ‘Jehoszua’ [m.in. pełna nazwa imienia ‘Jozue’] jest jednym z 17/18?/ [ew. 19/20?/] imion własnych zaczynających się na „Jeho”, o czym były już post/y/ na Forum.

Stephanos, ps. EMET

EMET:
W uzupełnieniu i dla przypomnienia, podam kompleksowo ---
UWAGA: (1) zapis przez literę „w” -- w poz.: ‘3’, ‘8’, ‘9’, ‘16’ -- przeważnie mamy przez literę „b” // (2) zapis przez literę „ch” -- w poz.: ‘6’ -- mamy przeważnie przez literę „k” // (3) zapis przez literę „k” -- w poz.: ‘7’, ‘14’ -- w hebrajskim mamy dokładnie literę „q”. Pisząc „przeważnie”, mam na uwadze Przekłady biblijne; ponieważ osobiście stosuję taki zapis, który uważam za najpoprawniejszy.

(1) „Jehoachaz” [mamy też formę: „Joachaz”]; (2) „Jehoasz” [„Joasz”]; (3) „Jehozawad” [„Jozawad”]; (4) „Jehochanan” [„Jochanan”]; (5) „Jehojada” [„Jojada”]; (6) „Jehojachin” [„Jojachin”]; (7) „Jehojakim” [„Jojakim”]; (8) „Jehojariw” [„Jojariw”]; (9) „Jehonadaw” [„Jonadaw”]; (10) „Jehonatan” [„Jonatan”]; {(11) „Jehosef” [wyjątkowy zapis w Ps 81:5/6/; wyłącznym zapisem jest jednak, co wiadomo: „Josef”]}; (12) „Jehoadda”; (13) „Jehoaddin” [też: „Jehoaddan” - dotyczy tej samej kobiety]; (14) „Jehocadak” [„Jocadak”]; (15) „Jehoram” [„Joram”]; (16) „Jehoszewa” [też: „Jehoszawat” /ew. też: „Jehoszaweat”/ - dotyczy tej samej kobiety]; (17) „Jehoszua” [„Jeszua”]; (18) „Jehoszafat” [„Joszafat”].

Stephanos, ps. EMET

[Henryk]

Spójrz na temat wątku a zrozumiesz w czym sens. ,,Imię, dzięki któremu jest zbawienie."

To Imię to Jezus Chrystus.
Kiedy Jahwe został pomazańcem?

[eksplorator]

Tu jest proroczo zapowiedziane, ponad 700 lat wcześniej, że to Jehowa Bóg był inspiratorem wybawienia ludzkości i dlaczego,
za heroiczny akt poświęcenia, powinniśmy darzyć Jego Syna, Jezusa największym szacunkiem i wdzięcznością.

Za to oddanie swojemu Bogu, został obdarzony chwałą, której nie ma żadne inne stworzenie Boże;

1 Kto uwierzył w to, co od nas usłyszał?
I komu Jehowa objawił swoją moc?

2 Wyrośnie przed nim jak gałązka, będzie jak korzeń w spieczonej ziemi.
Nie będzie mieć okazałej postaci, nie będzie odznaczać się wspaniałością.
Gdy go zobaczymy, jego wygląd nie przyciągnie nas do niego.

3 Był kimś, kim ludzie gardzili i kogo unikali,
człowiekiem, który miał zaznać bólu i który poznał, co to choroba.
Był jak ktoś, od kogo ludzie odwracali twarz.
Pogardzano nim i mieliśmy go za nic.

4 Tak naprawdę on dźwigał nasze choroby
i wziął na siebie nasz ból,
a my myśleliśmy, że jest udręczony, że to Bóg go ugodził i uciska.

5 Ale on został przebity za nasze przewinienia,
zadano mu cierpienia za nasze winy.
Kara, którą wziął na siebie, przyniosła nam pokój
i dzięki jego ranom zostaliśmy uzdrowieni.

6 Wszyscy błąkaliśmy się jak owce,
każdy szedł swoją własną drogą.
A Jehowa sprawił, że wina nas wszystkich spadła na niego.

7 Był gnębiony i pozwalał się dręczyć,
ale nie otwierał swoich ust.
Prowadzono go jak owcę na rzeź.
Był jak owca, która milczy, gdy się ją strzyże,
i nie otwierał swoich ust.

8 Z powodu niesprawiedliwego wyroku odebrano mu życie.
Kogo będą obchodzić szczegóły jego pochodzenia?
Wyrwano go z krainy żyjących,
zadano mu cios za przewinienia mojego ludu.

9 Chociaż nie dopuścił się niczego złego
i nie powiedział nic zwodniczego,
otrzymał grób wśród niegodziwych
i gdy umarł, został pochowany z bogaczami.

10 Lecz wolą Jehowy było zmiażdżyć go cierpieniem.
Boże, jeżeli dasz jego życie jako ofiarę za przewinienie,
to ujrzy on swoje potomstwo, przedłuży swoje dni.
I za jego pośrednictwem spełni się pragnienie Jehowy.

11 Po udrękach, których doświadczył, będzie miał satysfakcję z tego, co zobaczy.
Dzięki swojej wiedzy ten mój prawy sługa
udostępni wielu ludziom stan prawości
i poniesie ich winy.

12 Dam mu dział razem z wieloma
i z mocarzami będzie dzielił łup,
ponieważ oddał swoje życie
i został zaliczony do przestępców.
Poniósł grzech wielu ludzi
i ujął się za tymi, którzy łamią prawo.

Izajasza 53 PNŚ-Z

[Henryk]

Iz 9:5 bp "Albowiem Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany. Na Jego barkach władza spoczywa. I nazwane będzie imieniem: Cudowny Doradca, Bóg mocny, Ojciec wieczności, Książę pokoju -"

1P 1:18-20 br "Wiecie przecież, że z waszego przewrotnego życia przekazanego wam przez ojców waszych zostaliście wykupieni i to nie jakimiś przemijającymi dobrami, jak srebro czy złoto, (19) ale najdroższą krwią Chrystusa, Baranka niepokalanego i bez żadnej skazy. (20) Był On co prawda ustanowiony [Odkupicielem] jeszcze przed stworzeniem świata, lecz ze względu na was objawił się dopiero w tych ostatnich czasach."
Logos "zarezerwował" sobie ten czyn, który zaspokoi Sprawiedliwość Bożą.

Słowo "inspiracja" raczej nie jest odpowiednim.
Prędzej aprobata.

[eksplorator]

Słowo "inspiracja" raczej nie jest odpowiednim.
Prędzej aprobata.

Oj tam, oj tam ... nie będziemy Henryku spierać się o techniczne określenia, ale tak gwoli ścisłości, dla mnie słowo "aprobata" świadczy o zatwierdzeniu czegoś, a więc jakiegoś planu, albo propozycji. Aprobujący musi zatem być osobą decyzyjną, kierowniczą. Może On zaaprobować czyjąś sugestię, np. chęci dokonania czegoś, albo z jego inicjatywy, albo inicjatywy przełożonego. Księga Rodzaju podaje, że jeszcze w Edenie Bóg zarządził, że zniszczy buntownika za pomocą „nasienia”, którym był Jezus wraz z namaszczonymi duchem „synami królestwa” (Rzym 5;14 BW Mat 13;38 BW ). Z tego jasno wynika, że to Stwórca "powołał do życia plan" (by nie używać słowa zainspirował, które Cię drażni), unicestwienia szatan i jego "nasienia".

Iz 42;6 PNŚ-Z "Ja, Jehowa, powołałem cię, kierując się prawością. Wziąłem cię za rękę. Będę cię strzegł i uczynię przymierzem dla ludzi i światłem dla narodów,

Jako że Logos brał udział w stworzeniu świata, będąc „wykonawcą” (Jan 1;3) Bożego planu, toteż Bóg mógł zaaprobować Jego chęć „naprawy” zepsutego świata, ponownie powierzając mu to zadanie. Takie przynajmniej wnioski można wyciągnąć z poniższego wersetu, gdzie jest mowa, iż Bóg „odpowiada” „słudze” (Iz 49;6), który miał stać się „światłem dla narodów”, by przywrócić ziemię do pierwotnego stanu, gdzie doskonali, bezgrzeszni ludzie ponownie zamieszkają w raju, doskonałym Bożym świecie (Obj 21;5);

Iz 49;8 PNŚ-Z "Jehowa mówi: „Odpowiedziałem ci, gdy nadszedł czas mojej przychylności, pomogłem ci w dniu wybawienia. Strzegłem cię, żeby cię uczynić przymierzem dla ludzi, żeby przywrócić tę ziemię do poprzedniego stanu i ponownie zasiedlić opustoszałe dziedzictwa.

[Henryk]

[ Aprobujący musi zatem być osobą decyzyjną, kierowniczą.

Tego nikt, nawet i ja nie neguję.
Stwórca, Przedwieczny, Jehowa, nade wszystko.
Nie raz i nie dwa o tym pisałem!

Boli mnie jak osoby uznające Pismo, piszą o Jezusie Chrystusie jako o "bezwolnym narzędziu".
Tylko tyle.

[eksplorator]

Boli mnie jak osoby uznające Pismo, piszą o Jezusie Chrystusie jako o "bezwolnym narzędziu".

Nie "bezwolnym" Henryku ... przeciwnie, z własnej, nieprzymuszonej woli! I to jest niebywały heroizm! Być u szczytu, potężnym Synem Bożym, Księciem Anielskim ... i nagle stać się "tylko" poniewieranym i poniżanym człowiekiem, gdzie najmniejszy w niebiosach, większy był od Niego (Łuk 7;28 )?

Fil 2;7,8 "Lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, Uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej"

To świadczy, że Jehowa wiedział kto będzie miał najlepsze predyspozycje aby wraz z Nim zasiadać na Jego tronie. Miał taką moc, że pomagał także innym aniołom, którzy sobie nie radzili (Dan 10;13), a mimo wszystko zrezygnował z tego, toteż został wielce wywyższony i jako pierwsze Boże stworzenie obdarzony "nieśmiertelnością", którą dotąd posiadał tylko Ojciec (1 Tym 6;14-16);

[Albertus]

Imię Jehoszua oznacza: „Jehowa zbawieniem” i w tym właśnie imieniu jesteśmy zbawieni.

Masz rację.
Obrazek

Obrazek

W imieniu Jehoszua zawarte jest imię Boga Jehovah i oznacza Jehovah zbawieniem.

To że tylko Imię Jezusa Chrystusa ( po hebrajsku Jehoszua(?) ) jest tym w którym możemy osiągnąć zbawienie nie wynika w ogóle z faktu jakie ma hebrajskie znaczenie.

W czasach Jezusa Jego imię (Jehoszua (?) ) było bardzo popularne. Tak miał na przykład na imię ojciec fałszywego proroka wymienionego w Dz13:6-12.

I oczywiście jego imię nie ma żadnej wartości zbawczej a Imię Jezusa Chrystusa ma pomimo tego że ich imiona znaczą dokładnie to samo!

Jak więc widzimy nie ma większego znaczenia jak brzmi, ani jakie ma znaczenie hebrajskie, słowo jakim wzywamy Jezusa Chrystusa tylko ma znaczenie to że to właśnie Jego wzywamy i czy to Jego naprawdę znamy i czy On nas zna i chce nas znać.

Bóg nie jest programem komputerowym do którego konieczne jest poprawne hasło bo inaczej nie ma dostępu i nie zadziała. Imię nie jest magicznym zaklęciem. Jezus Chrystus jest świadomą osobą i wie kiedy to właśnie Jego wzywamy i wie kto GO wzywa

[Henryk]

Imię nie jest magicznym zaklęciem. Jezus Chrystus jest świadomą osobą i wie kiedy to właśnie Jego wzywamy i wie kto GO wzywa

Masz racje.
Chyba nikt z nas nie uważa, że po wypowiedzeniu imienia „Jezus” uzyskujemy automatycznie zbawienie.
Wyrażenie „w Imieniu” rozumiemy jako: „poprzez nosiciela tego Imienia”, dzięki Osobie noszącej to Imię.

[Albertus]

Imię nie jest magicznym zaklęciem. Jezus Chrystus jest świadomą osobą i wie kiedy to właśnie Jego wzywamy i wie kto GO wzywa

Masz racje.
Chyba nikt z nas nie uważa, że po wypowiedzeniu imienia „Jezus” uzyskujemy automatycznie zbawienie.
Wyrażenie „w Imieniu” rozumiemy jako: „poprzez nosiciela tego Imienia”, dzięki Osobie noszącej to Imię.

Dobrze że ty tak nie uważasz. Jednak wiele wskazuje że niektórzy w ten sposób właśnie myślą. Dlaczego używają hebrajskiego imienia Jehoszua zamiast polskiej jego wersji?

Czy Jezus nie rozumie po polsku? A czy jak ktoś zawoła na przykład do Jezusa - "Chryste ratuj" To Jezus nie zrozumie i nie uratuje?

Albo skąd spory o dokładny sposób wymawiania Imienia pod jakim Bóg się objawił Mojżeszowi?