1 Papież Ignocenty III obłożył klątwą wszystkich krzyżowców za tą zbrodnie. Winna była Wenecja a nie papieżJerzy Marian pisze:Może by tak zostawić na chwię Katarów, i przyjrzeć się człowiekowi odpowiedzialnemu za tą zbrodnię na niewinnych i bezbronnych ludziach, odpowiedzialnemu za Holocaust z XIII wieku.
Kim był ten zbrodniarz którego dzisiejszy Rzymsko Katolicki Kościół uznaje za najpotężniejszego ze swych papieży?
Przypomnijmy sobie może, że po przeniesieniu stolicy Imperium Rzymskiego z Rzymu do Konstantynopola w 330 roku, Konstantynopol stał się nie tylko oficjalną stolicą całego Imperium Rzymskiego, ale i oficjalną stolicą Chrześcijaństwa.
W roku 380 Cesarz Teodozjusz Wielki, który był nie tylko zwierzchnikiem Imperium Rzymskiego ale też istniejących w nim religii, ustanowił nową państwową religię - Kościół Katolicki, z Patryjarchatem w Konstantynopolu, zabraniając w tym samym czasie wyznawania w Imperium Rzymskim jakichkolwiek innych religii.
Dwa lata później, przyjaciel Cesarza Teodozjusza, i biskup Rzymu - Damazy I, sprzeciwił się tej decyzji, i ustanowił nowy Kościół dla zachodniej części Imperium Rzymskiego - Kościół Rzymsko Katolicki, z ze stolicą w Rzymie. Damazy I zarządał też od Hieronima stworzenia nowej Biblii dla swojego nowego Kościoła - Biblii opartej na żydowskiej Masorze (dotychczasową Biblią Kościoła Chrześcijańskiego ze stolicą w Konstantynopolu byłą grecka Septuaginta).
Damazy I był też pierwszym biskupem Kościoła w Rzymie, który przyjął tytuł 'PAPIEŻA'.
W taki to sposób pod koniec IV wieku gmina żydowsko-chrześcijańska w Rzymie znów zaczęła zyskiwać na znaczeniu, o które zabiegali kolejni biskupi tego miasta (już papieże).
"Podczas synodu w Rzymie w 382 roku papież Damazy I ogłosił, że biskup Rzymu ma władzę jurysdykcji nad całym Kościołem. W tym samym kierunku poszli jego następcy, Syrycjusz i Innocenty I, a zwłaszcza Leon I Wielki, nazywany nieoficjalnym cesarzem zachodniorzymskim, który tłumaczył prawo Rzymu do dominacji na podstawie Ewangelii (Mt 16,18 i Łk 22,31 n). Argumentował on, że wszystko co odnosi się do Piotra Apostoła odnosi się także do papieża, jako jego następcy. Tak więc jak Piotr był pierwszy wśród apostołów, tak papież jest pierwszy pośród biskupów.
Leon I miał duże poparcie w społeczeństwie, zwłaszcza po tym, gdy – dzięki negocjacjom – zatrzymał najazd Attyli na Rzym. "
Ale podczas gdy Konstantynopol kwitł jako kulturalno - Chrześcijańskie centrum świata przez następne IX wieków, imperium Żydo-Chrześcijańskie ze stolicą w Rzymie, podbite przez Wizygotów a poźniej przez Wandali, popadało w totalną ruinę, okres znany nam jako CIEMNE WIEKI.
Wieki później, Żydowsko - Chrześcijański Papież - Innocenty (Niewinny) III, zarządzający Rzymem i zachodnią Europą w latach 1198 - 1216, jak na ironię przyjął imię 'Niewinnego', ponieważ był on jednym z największych (jeśli nie największym) zbrodniarzem z pierwszych dwóch tysięcy lat naszej ery.
Jego dodatek III (trzeci), możemy odnieść do trzech wypraw krzyżowych, w których jego żydowsko - chrześcijańska armia wymordowała miliony Chrześcijan.
Pierwsza wyprawa to Konstantynopol.
Obrazek
W 1204 roku żydowsko-chrześcijańscy bojownicy Papieża Niewinnego, udając że są w drodze do Jerozolimy kontrolowanej przez Machometów, podstępnie zaatakowali Konstantynopol, stolicę Imperium Rzymskiego i prawdziwego Chrześcijaństwa, i zrobili rzeź, jak piszą historycy, nie notowaną w historii ludzkości.
Największy historyk epoki Wypraw Krzyżowych, Sir Steven Runciman, pisał że podbój Konstantynopola przez Żydowsko-Chrześcijańskich żołnierzy papieża Niewinnego, był "nieporównywalny z niczym w historii", -
"There was never a greater crime against humanity than the Fourth Crusade." [ Nie było większej zbrodni przeciwko ludzkości niż IV Wyprawa Krzyżowa].
"Przez dziewięć wieków", pisze Rucinman, "to wielkie miasto było stolicą Chrześcijańskiej cywilizacji. Było ono wypełnione dziełami sztuki które przetrwały z antycznej Grecji, i dziełami sztuki swych wspaniałych artystów.
Venicjanie co tylko mogli, grabili i zabierali ze sobą. Ale, Frenchmen i Flemings byli wypełnieni chęcią zniszczenia:
pędząc rozwydrzonymi hordami poprzez ulice i domy, grabiąc cokolwiek się błyszczało i niszcząc wszystko czego nie mogli zabrać, zatrzymując się tylko aby mordować lub gwałcić, lub włamywać się do piwnic z winem.
Klasztory, kościoły, czy biblioteki nie były oszczędzone. W kościele Św. Zofii pijani grabierzcy byli widziani rozrywający jedwabne zasłony i zrywający srebrne ornamenty które łamali na kawałki, podczas gdy święte księgi i ikony były niszczone pod ich buciorami.
Podczas gdy pili z mszalnych-naczyń prostytutki śpiewały sprośne French piosenki na tronie Patriarchów. Zakonnice były uprowadzane i gwałcone w swoich celach.
Pałace i zwykłe domy były niszczone. Ranne kobiety i dzieci umierały leżąc na ulicach.
Przez trzy dni trwały te makabryczne sceny aż to ogromne, cudowne miasto zmieniło się w totalną ruinę.
Nawet po przywróceniu porządku, mieszkańcy nadal byli torturowani aby zdradzili gdzie ukryli swoje skarby. ..."
Obrazek
Poprzez następne pól wieku, Konstantynopol był siedliskiem Żydowsko - Chrześcijańskiego, Łacińskiego Cesarstwa Rzymu.
W 1347 roku Czarna Ospa wyniszczyła mieszkańców Konstantynopola.
W 1453 roku, kiedy oddziały Tureckie (za aprobatą Rzymu) zaatakowały Konstantynopol, miał on tylko ok. 50 tysięcy mieszkańców.
http://en.wikipedia.org/wiki/Constantinople#History
Tak na marginesie - Turcy to potomkowie Izraelitów wysiedlonych na Zakałkazie przez Assyryjczyków w 722 roku przed Chrystusem.
Następna wyprawa krzyżowa Niewinnego Papieża to krucjata przeciwko Katarom, Chrześcijanom którzy przywędrowali do Francji z Bizancjum.
Niewiele się o Katarach mówi, a jeszcze mniej prawdy.
Niewinny III ogłosił krucjatę przeciwko Katarom w 1209. Z ramienia kościoła krucjacie przewodził legat papieski Arnaud Amaury, opat z Cîteaux.
22 lipca 1209, kiedy to zdobyto Béziers, zamieszkane przez Katolików i Katarów, doszło do wyjątkowo drastycznych wydarzeń. W kościele św. Marii Magdaleny zabito 7000 ludzi, w tym kobiety i dzieci. Na ulicach miasta zabito i okaleczono dalsze kilka tysięcy.
Arnaud zdał papieżowi Innocentemu III następującą relację:
„Dzisiaj Wasza Świątobliwość, dwadzieścia tysięcy mieszkańców wydano mieczowi, niezależnie od posady, wieku czy płci”.
Zapytany jak atakujący mają odróżnić Katolików od Heretyków (Katarskich Chrześcijan) Amaury odpowiedział:
"Zabijajcie wszystkich, Bóg rozpozna swoich."
Ponad milion Chrześcijan zginęło w czasie tej Albigeńskiej wyprawy Krzyżowej 'Niewinnego' Papieża.
Następnym wyczynem Niewinnego, Żydowsko-Chrześcijańskiego Papieża była "Krucjata dziecięca – łączna nazwa nadawana dwóm wyprawom krzyżowym, które miały miejsce w roku 1212.
Ich uczestnikami były głównie dzieci francuskie i niemieckie które, zgodnie z planem organizatorów, przez samą czystość - niewinność serca miały oswobodzić Ziemię Świętą z rąk muzułmanów.
Wyprawy te zakończyły się klęską, żadna z nich nie dotarła do Ziemi Świętej, a ich uczestnicy, ok. 30000, większości zginęli lub stali się niewolnikami.
Rząd Żydowsko-Chrześcijańskiego Papieża Niewinnego III reprezentował szczyt Papieskiej władzy. Podczas jego inauguracji, odczytał on prorocznię Jeremiasza 1:10 którą odniósł do siebie:
"Zobacz, dziś wyznaczać cię ponad narody..."
On również pierwszy zaczął nauczać że Papież stoi pomiędzy Bogiem a człowiekiem jako mediator i wikariusz Chrystusa.
On to również zadbał o to aby zatwierdzić Żydowsko-Chrześcijańską doktrynę Transsubstancjacji, przeistoczenia – w teologii katolickiej oznacza rzeczywistą przemianę substancji podczas Eucharystii: chleba (hostii) w Ciało, a wina w Krew Jezusa Chrystusa. Termin ten został przyjęty podczas Soboru Laterańskiego IV w 1215 roku.
W połowie dwudziestego wieku, niktórzy RK teologowie interpretowali to jako symbolikę, a nie jako prawdziwą zamianę w krew i mięso Chrystusa, ponieważ spożywanie mięsa i krwi ludzkiej zakrawa na kanibalizm, jednak w 1965 roku, Żydowsko-Chrześcijański Papież, Paweł VI, zażądał zachowania oryginalnego dogmatu Papieża Niewinnego III.
To tyle na dziś
Pozdrawiam
Jerzy
2 Krucjat dziecięcych nie organizował papież
W maju 1212 roku król Francji Filip II August odprawiał sądy w Saint-Denis. Wtedy to zjawił się przed nim dwunastoletni pastuszek Stefan z Cloyes. Poinformował on króla, że Jezus Chrystus objawił się mu i wręczył mu list, w którym upoważnił go do zorganizowania krucjaty do Ziemi Świętej. Król nie potraktował chłopca poważnie i kazał mu wracać do domu. Jednak Stefan nie zrażony, zaczął wygłaszać kazania przed opactwem Saint-Denis. Głosił w nich, że na czele gromady niewinnych dzieci wyruszy do Jerozolimy i wyzwoli ją z rąk muzułmanów. Stefan okazał się dobrym mówcą, a tłumy dzieci zaczęły ściągać na jego wezwanie. Ośmielony tym sukcesem, rozpoczął wędrówkę po Francji, apelując do dzieci o udział w wyprawie. Wyznaczył miejscowość Vendôme, jako miejsce zbiórki i termin wyruszenia. Zapowiadał, że morza będą rozstępowały się przed nimi, tak że suchą nogą dojdą do Palestyny. Dzięki rzekomym cudom i objawieniom pozyskał szybko wielu słuchaczy[1].
Z chwilą, kiedy Stefan z Cloyes głosił swoje kazania we Francji, ich echa dotarły na ziemie niemieckie. W Kolonii, inny samozwańczy prorok – Mikołaj zaczął głosić, że dzieci lepiej niż dorośli spełnią dzieło Boże. W przeciwieństwie do Stefana, nie głosił, że Ziemię Świętą trzeba zająć siłą, lecz chciał go osiągnąć nawracając muzułmanów. Mikołaj oraz jego uczniowie głosili kazania po całej Nadrenii. W kilka tygodni zgromadzili całą armię dzieci gotowych wyruszać do Ziemi Świętej. Ich średnia wieku była wyższa niż w armii Stefana, więcej też było dziewczynek oraz dorosłych, wśród których zdarzali się jednak podejrzani włóczędzy i prostytutki[5].
Armia podzieliła się na dwie grupy. Pierwsza, dowodzona przez Mikołaja ruszyła do Italii przez zachodnią Szwajcarię. Druga grupa przez środkową[6].
Jak ktoś był tak głupi by im uwierzyć to trudno
III O Katarach zrobię temat w środę lub w czwartek