Modlitwa do Jehowy - czy potrzebna jest zmiana ???

Porozmawiajmy o tym jak powinniśmy się modlić i czym jest dla nas modlitwa. Czy radzimy sobie z nią?

Moderatorzy: kansyheniek, Bobo, booris, Junior Admin, Moderatorzy

ODPOWIEDZ
Awatar użytkownika
George
Posty: 1727
Rejestracja: 02 paź 2014, 22:16

Modlitwa do Jehowy - czy potrzebna jest zmiana ???

Post autor: George »

MODLITWA DO JEHOWY

CZY NAPRAWDĘ POTRZEBNA JEST ZMIANA ???



Kto wypromował imię Jehowa?

http://www.jeszu.pl/2011/02/kto-wypromo ... ehowa.html

Dziś świadkowie Jehowy są najbardziej znaną grupą z używania imienia Jehowa. Jednak nie oni odkryli to słowo. Zaadoptowali je na własne potrzeby. Pierwszy prezes Towarzystwa Strażnica bez wątpienia był pod silnym wpływem pewnych tajnych stowarzyszeń masońskich. Niektórzy nawet twierdza, że był masonem 33 stopnia. Jest sporo dowodów poszlakowych, które silnie potwierdzają takie opinie. Nie mam jednak zamiaru zajmować się tym zagadnieniem w tym wpisie do dziennika.

Faktem jest, że są poważne wątpliwości, co do słowa Jehowa. Z obecnych słowników języka hebrajskiego wynika, że hovah znaczy coś złego. Świadkowie Jehowy twierdzą, że imię to opiera się na czasowniku havah (robić, stwarzać), ale świadkowie nie wspominają, że istnieje też w hebrajskim słowniku słowo hovah, które idealnie pasuje do angielskiej wersji tego imienia. Niestety te drugie słowo tłumaczy się na: burzyciel, mąciciel.

Jeśli więc wierzyć uczonym w piśmie hebrajskim to świadkowie nazywają Boga Mącicielem lub Burzycielem,
czyli dokładnie odwrotnie niż powinni. Faktycznie jednak nie wiadomo jak prawidłowo wymawiało się te słowa. Teoretycznie może być odwrotnie, czyli Jahwe może znaczyć JestemBurzycielem. Trzeba być świadomym, że naukowcy zgadują, jakie samogłoski dodać do spółgłosek. Robią przy tym minę jakby wiedzieli coś na pewno, ale to tylko mina, grymas bez ciężaru dowodowego.

Powyższy przykład powinien uzmysłowić świadkom, że zgadywanie jak powinno wymawiać się imię Boga jest niebezpieczne gdyż może doprowadzić do jego znieważenia. Przykłady z Biblii pokazują, że nawet zmiana 1 litery zmienia sens całego imienia (Rodzaju 17:5,15).

Najwyraźniej Bóg wycofał swoje święte imię by zrobić miejsce na wywyższenie imienia swego umiłowanego Syna Jeszu Pomazańca. W przeciwnym razie nie mogłyby spełnić się słowa z Filipian 2:9-11

(9) Dlatego też Bóg wyniósł go na wyższe stanowisko i Życzliwie dał mu imię, które przewyższa wszelkie inne imię, (10) żeby w imię Jeszu zgięło się wszelkie kolano tych w niebie i tych na ziemi, i tych pod ziemią (11) i żeby wszelki język otwarcie uznał, że Jeszu Pomazaniec jest Panem ku Chwale Boga, Ojca.

Innym powodem, dla którego należy podejrzliwie traktować imię Jehowa jest fakt, że w taki właśnie sposób nazywają swego Boga masoni.

Wolnomularstwo także i tutaj za wzorem żydowskim poszukuje „zgubionego słowa”. W symbolice masonerii szkockiej tak to wyglądało w XVIII w. według opisu ks. Barruela:
„Stopień („Wybranego”) ma dwie części; jedna stosuje się do zemsty Adonirama, który zwie się tutaj Hiramem; druga jest szukaniem słowa, albo raczej świętej nauki, którą ono wyraża, a która została zagubiona436. Tak samo i ryt Swedenborga poszukuje „zgubionego słowa”437. W stopniach różokrzyżowcowych masonerii szkockiej usiłowano przy pomocy tajemniczej, magicznej figury tzw. pentaculum również odnaleźć zgubione słowo. Po poszukiwaniach na wyższych stopniach wtajemniczenia okazywało się, że owo słowo zgubione — to Jehowa439. Już zresztą owa „Fama Fratemitatis”, od której wywodzą się różokrzyżowcy, kończyła się okrzykiem: „sub umbra alarum tuarum Jehova!” („pod twymi skrzydłami, Jehowa!”).

W książce - Masoneria (jej początki, organizacje, ceremoniał, zasady i działanie) – Józef S. Pelczar (pseud. S. J. Korczyński) pisze:

Twierdzą nawet, że w niektórych lożach wyższych, palladyjskimi zwanych, rozszerzył się kult szatana, jako przeciwnika Boga chrześcijańskiego, Adonai-Jehowa zwanego.


Czy tak się dzieje w istocie, trudno z pewnością powiedzieć.

W każdym razie jest to rzeczą uderzającą, że najgłośniejszy dzisiaj poeta włoski, a przy tym mason, Jozue Carducci, napisał w r. 1869 na cześć szatana "zwycięzcy Jehowy księży" bluźnierczy hymn, który w lożach stołowych włoskich nieraz się rozlega.

Nie ma, więc żadnego powodu by ufać zupełnie przypadkowemu imieniu Jehowa są za to poważne powody by podejrzewać, że to imię służy zniesławieniu Prawdziwego Boga lub czczeniu szatana pod tym imieniem.


_________________________

Słowa "Ojcze nasz" do zmiany.

Papież wyjaśnia powody

https://wpolityce.pl/m/kosciol/444867-s ... nia-powody

Papież Franciszek powiedział podczas środowej audiencji generalnej, że Bóg nie wodzi na pokuszenie.

„Ojciec nie zastawia pułapek na swoje dzieci” - tak tłumaczył swe przekonanie o konieczności zmiany słów w tłumaczeniu modlitwy „Ojcze nasz”.

Według papieża, odmawiając modlitwę „Ojcze nasz”, zamiast „nie wódź nas na pokuszenie” należy mówić „nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie”.

Uzasadniając tę zmianę, Franciszek tłumaczył tysiącom wiernych w czasie audiencji na placu świętego Piotra, że są trudności z dokładnym przekładem oryginalnego greckiego wyrażenia. Jak zauważył, wszystkie współczesne tłumaczenia są „nieco kulawe”.

Następnie papież podkreślił, że bez względu na to, jak rozumie się tekst, należy wykluczyć to, aby to Bóg był „protagonistą pokus stających na drodze człowieka”.

To tak, jakby Bóg czaił się, by zastawić na swoje dzieci pułapki i sidła. Taka interpretacja sprzeczna jest przede wszystkim z samym tekstem i daleka od obrazu Boga, jaki objawił nam Jezus - wyjaśniał Franciszek.

Zaznaczył dalej, że nie można zapominać o tym, że modlitwa zaczyna się od słowa „Ojcze”.

A ojciec nie zastawia pułapek na swoje dzieci. Chrześcijanie nie mają do czynienia z Bogiem zazdrosnym, konkurującym z człowiekiem albo bawiącym się nim, by poddać go próbie. To są obrazy wielu bożków pogańskich
— dodał papież.

Przywołał słowa z Listu świętego Jakuba Apostoła: „Kto doznaje pokusy, niech nie mówi, że Bóg go kusi. Bóg bowiem ani nie podlega pokusie ku złemu, ani też nikogo nie kusi”.

Jak zauważył papież, Jezus był kuszony przez szatana.

Obecny był tam szatan. Wiele osób mówi: po co mówić o diable? Przecież to coś dawnego. Diabeł nie istnieje. Ale popatrzcie, czego nas uczy Ewangelia: Jezus starł się z diabłem, był kuszony przez szatana

— dodał Franciszek w katechezie.
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go że został oszukany".
Mark Twain

Jachu
Posty: 10663
Rejestracja: 09 lis 2008, 20:55
Lokalizacja: Śląsk

Post autor: Jachu »

A jak ma na imię Bóg Muzułmanów ???
(36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz.

Awatar użytkownika
George
Posty: 1727
Rejestracja: 02 paź 2014, 22:16

Post autor: George »

Jachu pisze:A jak ma na imię Bóg Muzułmanów ???
Tak jak nazywali Boga uczniowie Chrystusa ;)

Ale tak naprawdę to wyznają oni dziś Boga Jakubcia, Józefcia, Salomona, Dawidcia ....
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go że został oszukany".
Mark Twain

Jachu
Posty: 10663
Rejestracja: 09 lis 2008, 20:55
Lokalizacja: Śląsk

Post autor: Jachu »

George pisze:Ale tak naprawdę to wyznają oni dziś Boga Jakubcia, Józefcia, Salomona, Dawidcia .
A Jezus Tytułował Go Bogiem i Ojcem
(36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz.

Awatar użytkownika
George
Posty: 1727
Rejestracja: 02 paź 2014, 22:16

Post autor: George »

Jachu pisze:
George pisze:Ale tak naprawdę to wyznają oni dziś Boga Jakubcia, Józefcia, Salomona, Dawidcia .
A Jezus Tytułował Go Bogiem i Ojcem
Bóg - Ojciec Jezusa to Bóg braterskiej miłości - przyjaźni, a gdzie ty widzisz teraz w Izraelu, u ich Boga miłość i przyjaźń ?

Czy słyszałeś kiedykolwiek o Bogu - WADD i o MINAEANS ?
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go że został oszukany".
Mark Twain

Jachu
Posty: 10663
Rejestracja: 09 lis 2008, 20:55
Lokalizacja: Śląsk

Post autor: Jachu »

Znajdziesz tu siebie???

1 Jan. 4:8-13
8. Kto nie miłuje, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością.
9. W tym objawiła się miłość Boga do nas, iż Syna swego jednorodzonego posłał Bóg na świat, abyśmy przezeń żyli.
10. Na tym polega miłość, że nie myśmy umiłowali Boga, lecz że On nas umiłował i posłał Syna swego jako ubłaganie za grzechy nasze.
11. Umiłowani, jeżeli Bóg nas tak umiłował, i myśmy powinni nawzajem się miłować.
12. Boga nikt nigdy nie widział; jeżeli nawzajem się miłujemy, Bóg mieszka w nas i miłość jego doszła w nas do doskonałości,
13. Po tym poznajemy, że w nim mieszkamy, a On w nas, że z Ducha swojego nam udzielił.

(BW)
(36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz.

Awatar użytkownika
George
Posty: 1727
Rejestracja: 02 paź 2014, 22:16

Post autor: George »

Jachu pisze:Znajdziesz tu siebie???

1 Jan. 4:8-13
8. Kto nie miłuje, nie zna Boga, gdyż Bóg jest miłością.
9. W tym objawiła się miłość Boga do nas, iż Syna swego jednorodzonego posłał Bóg na świat, abyśmy przezeń żyli.
10. Na tym polega miłość, że nie myśmy umiłowali Boga, lecz że On nas umiłował i posłał Syna swego jako ubłaganie za grzechy nasze.
11. Umiłowani, jeżeli Bóg nas tak umiłował, i myśmy powinni nawzajem się miłować.
12. Boga nikt nigdy nie widział; jeżeli nawzajem się miłujemy, Bóg mieszka w nas i miłość jego doszła w nas do doskonałości,
13. Po tym poznajemy, że w nim mieszkamy, a On w nas, że z Ducha swojego nam udzielił.

(BW)
No właśnie J, to jest Bóg Nazarejczyków, takich jak Chrystus i Jego umiłowany uczeń Jan.

Ale co ten miłosierny Bóg ma wspólnego z Bogiem Izraela - Jehową, którego znamy z Biblii jako tego który nakazuje swoim wyznawcą - Izraelitom, iść i mordować starców, dzieci i nawet niczemu niewinne zwierzęta, Bóg Izraela któremu miła jest ofiara z krwi i smród palonego mięsa ???

Przecież to nie może być ten sam Bóg o którym pisze Jan.
Błąd w Historii prowadzi do błędu w Doktrynie.

Kłamstwo może zmienić historię, ale tylko Prawda może zmienić Świat.

Łatwiej jest oszukać człowieka, niż przekonać go że został oszukany".
Mark Twain

Jachu
Posty: 10663
Rejestracja: 09 lis 2008, 20:55
Lokalizacja: Śląsk

Post autor: Jachu »

http://www.nastrazy.pl/archiwum/1968_3_02.htm

Taki jest przekaz na podstawie Biblii.
(36) Ale powiadam wam, iż z każdego słowa próżnego, które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny; (37) Albowiem z mów twoich będziesz usprawiedliwiony, i z mów twoich będziesz osądzony. Ew. Mat.12 rozdz.

Awatar użytkownika
semper-fi
Posty: 101
Rejestracja: 30 lip 2006, 18:51
Lokalizacja: Szczytno

Re: Modlitwa do Jehowy - czy potrzebna jest zmiana ???

Post autor: semper-fi »

George pisze:MODLITWA DO JEHOWY

CZY NAPRAWDĘ POTRZEBNA JEST ZMIANA ???



Kto wypromował imię Jehowa?

http://www.jeszu.pl/2011/02/kto-wypromo ... ehowa.html

Dziś świadkowie Jehowy są najbardziej znaną grupą z używania imienia Jehowa. Jednak nie oni odkryli to słowo. Zaadoptowali je na własne potrzeby. Pierwszy prezes Towarzystwa Strażnica bez wątpienia był pod silnym wpływem pewnych tajnych stowarzyszeń masońskich. Niektórzy nawet twierdza, że był masonem 33 stopnia. Jest sporo dowodów poszlakowych, które silnie potwierdzają takie opinie. Nie mam jednak zamiaru zajmować się tym zagadnieniem w tym wpisie do dziennika.

Faktem jest, że są poważne wątpliwości, co do słowa Jehowa. Z obecnych słowników języka hebrajskiego wynika, że hovah znaczy coś złego. Świadkowie Jehowy twierdzą, że imię to opiera się na czasowniku havah (robić, stwarzać), ale świadkowie nie wspominają, że istnieje też w hebrajskim słowniku słowo hovah, które idealnie pasuje do angielskiej wersji tego imienia. Niestety te drugie słowo tłumaczy się na: burzyciel, mąciciel.

Jeśli więc wierzyć uczonym w piśmie hebrajskim to świadkowie nazywają Boga Mącicielem lub Burzycielem,
czyli dokładnie odwrotnie niż powinni. Faktycznie jednak nie wiadomo jak prawidłowo wymawiało się te słowa. T
Celem wyjaśnienia stanowiska ŚJ zamieszczam cytat z broszury "Imię Boże"

Imię Boże — co oznacza ijak się je wymawia
JEDEN zpisarzy biblijnych pyta: „Kto zebrał wiatr wzagłębieniach obu dłoni? Kto zawinął wody wpłaszcz? Kto kazał się podnieść wszystkim krańcom ziemi? Jakie jest Jego imię ijakie jest imię Jego syna, czy wiesz?” (Przysłów 30:4). Skąd my możemy się dowiedzieć, jakie imię ma Bóg? To bardzo ważne pytanie. Dzieło stwórcze jest niepodważalnym dowodem istnienia Boga, ale nie wyjawia Jego imienia (Rzymian 1:20). Nigdy nie poznalibyśmy imienia Bożego, gdyby sam Stwórca go nam nie oznajmił. Uczynił to wswej własnej Księdze, wPiśmie Świętym.
Przy pewnej uroczystej okazji Bóg sam wymówił swoje imię ipowtórzył je kilkakrotnie wobecności Mojżesza. Sporządzony przez Mojżesza opis tego wydarzenia zachował się wBiblii do naszych czasów (Wyjścia [2Mojżeszowa] 34:5). Bóg nawet napisał swoje imię własnym „palcem”. Po ogłoszeniu Mojżeszowi „Dziesięciorga Przykazań” Bóg sam spisał je wcudowny sposób. Wsprawozdaniu czytamy: „Gdy tylko [Bóg] skończył znim mówić na górze Synaj, dał Mojżeszowi dwie tablice świadectwa, tablice kamienne zapisane palcem Bożym” (Wyjścia 31:18). Woryginalnym brzmieniu Dziesięciorga Przykazań imię Boże występuje ośmiokrotnie (Wyjścia 20:1-17). Azatem sam Bóg objawił swoje imię człowiekowi — zarówno ustnie, jak ipisemnie. Ajakie jest to imię?
W języku hebrajskim pisze się je יהוה. Te cztery litery zwane tetragramem czyta się po hebrajsku od strony prawej do lewej. Można je przetransponować wwielu językach współczesnych na YHWH lub JHVH. Imię Boże wypisane tymi czterema spółgłoskami występuje woryginale „Starego Testamentu”, czyli Pism Hebrajskich blisko 7000 razy.
Imię to jest jedną zform hebrajskiego czasownika hawahʹ (יהוה), „stać się”, iznaczy „On powoduje, że się staje”. Azatem imię Boże wskazuje, że Bóg stopniowo spełnia swoje obietnice iniezawodnie urzeczywistnia swoje zamierzenia. Tylko prawdziwy Bóg może nosić tak znamienne imię.
Czy pamiętasz, wjak różny sposób oddano imię Boże wPsalmie 83:18 (19) (strona 5)? Wdwóch przekładach imię Boże po prostu zastąpiono tytułami („Pan” i„Wieczny”). Wdwóch innych jednak, wJahwe iJehowa, można się doszukać liter wchodzących wskład imienia Bożego, tylko wymowa jest różna. Dlaczego?
Jak się wymawia Imię Boże?
Prawdę mówiąc, nikt nie wie na pewno, jak pierwotnie wymawiano imię Boże. Dlaczego? Dlatego, że pierwszą część Biblii spisano wjęzyku hebrajskim, wktórym były jedynie spółgłoski — bez samogłosek. Toteż kiedy natchnieni pisarze pisali Imię Boże, postępowali tak samo iużywali wyłącznie spółgłosek.
Gdy starożytny język hebrajski był jeszcze używany na co dzień, nie sprawiało to żadnych trudności. Izraelici dobrze wiedzieli, jak się wymawia imię Boże, igdy je ujrzeli na piśmie, automatycznie uzupełniali samogłoski (tak jak dla polskiego czytelnika skrót „zł” oznacza „złoty”, a„mgr” — magister).
Dwie rzeczy zmieniły tę sytuację. Po pierwsze, wśród Żydów pojawił się przesąd, że nie powinno się głośno wymawiać imienia Bożego. Kiedy więc napotykali je podczas czytania Biblii, wymawiali wzamian hebrajskie słowo Adonaj („Wszechwładny Pan”). Po drugie, zczasem starożytny język hebrajski przestał być językiem żywym iwten sposób oryginalna wymowa imienia Bożego wkońcu poszła wzapomnienie.
Chcąc nie dopuścić do zupełnego zapomnienia wymowy języka hebrajskiego, uczeni żydowscy wymyślili wdrugiej połowie pierwszego tysiąclecia naszej ery system znaków przedstawiających brakujące samogłoski idodali je wBiblii Hebrajskiej do spółgłosek. Wten sposób przez zapisanie samogłosek oraz spółgłosek utrwalono ówczesną wymowę.
Jeśli chodzi oimię Boże, to zamiast umieszczać przy nim odpowiednie znaki samogłoskowe, na ogół używali innych znaków samogłoskowych, aby przypomnieć czytelnikowi, że ma powiedzieć Adonaj. Stąd pochodzi forma Jehowa[h] jako przyjęty sposób wymawiania imienia Bożego wjęzyku polskim. Zachowuje ona podstawowe części składowe imienia Bożego zhebrajskiego oryginału.
Jak będziesz je wymawiać?
Skąd wobec tego wzięła się forma Jahwe? Zaproponowali ją dzisiejsi uczeni, którzy starają się dociec, jak pierwotnie wymawiano imię Boże. Niektórzy — choć nie wszyscy — uważają, że wokresie przed narodzeniem Jezusa Izraelici prawdopodobnie wymawiali imię Boże Jahwe. Nie ma jednak co do tego całkowitej pewności. Może je tak wymawiano, amożenie.
Niemniej wielu woli formę Jehowa. Dlaczego? Ponieważ jest bardziej rozpowszechniona iznana niż Jahwe. Czy jednak nie byłoby lepiej posługiwać się tym imieniem wbrzmieniu prawdopodobnie bliższym oryginalnemu? Niekoniecznie, bo nie ma takiego zwyczaju wodniesieniu do imion biblijnych.
Weźmy na przykład pod uwagę imię Jezus. Czy wiesz, jak wołali na niego przyjaciele ikrewni, gdy się wychowywał wNazarecie? Prawdę mówiąc nikt nie wie tego na pewno, chociaż mogło to brzmieć Jeszua (amoże Jehoszua), ale na pewno nie Jezus.
Kiedy jednak spisywano po grecku dzieje jego życia, natchnieni pisarze nie starali się zachować tej oryginalnej hebrajskiej wymowy. Pisali je raczej po grecku — Iesus. Dzisiaj oddaje się je różnie wzależności od tego, na jaki język przetłumaczona jest Biblia. Czytający Biblię po hiszpańsku znajdują wniej imię Jesús (wymawiane Chesus). Włosi piszą Gesù (aczytają Dżejzu), Niemcy natomiast Jesus (wymawiane Jejsus), zaś Anglicy — Jesus (wymawiają Dżiezes).
Czy mielibyśmy zaprzestać posługiwania się imieniem Jezus dlatego, że większość znas, jeśli nie wszyscy, nie wie naprawdę, jak pierwotnie je wymawiano? Jak dotąd żaden tłumacz czegoś takiego nie zaproponował. Lubimy się posługiwać tym imieniem, ponieważ utożsamia ono umiłowanego Syna Bożego, Jezusa Chrystusa, który przelał za nas krew. Czy usunięcie zBiblii jego imienia izastąpienie go jakimś tytułem, na przykład „Nauczyciel” lub „Pośrednik”, byłoby oznaką szacunku dla Jezusa? Wżadnym wypadku! Możemy dawać wyraz naszym uczuciom do Jezusa, wymawiając jego imię tak, jak się przyjęło wnaszym języku.
To samo można powiedzieć owszystkich innych imionach występujących wBiblii. Wymawiamy je wojczystym języku inie próbujemy naśladować oryginalnego brzmienia. Mówimy więc „Jeremiasz”, anie Jirmejahu. Mówimy też Izajasz, chociaż tego proroka za jego czasów nazywano prawdopodobnie Jeszaʽjahu. Nawet uczeni, którzy znają pierwotne brzmienie tych imion, posługują się ich formami współczesnymi, anie starożytnymi.
Podobnie jest zimieniem Jehowa. Choćby jego współczesna wymowa nie odpowiadała ściśle pierwotnej, wcale nie pomniejsza to znaczenia tego imienia. Wyróżnia Stwórcę, żywego Boga, Najwyższego, do którego Jezus powiedział: „Nasz Ojcze wniebiosach, niech imię Twoje będzie uświęcone” (Mateusza 6:9).
„Nie da się go wyrugować”
Co prawda wielu tłumaczy opowiada się za wymową Jahwe, niemniej New World Translation (Przekład Nowego Świata) jak również wiele innych przekładów nadal posługuje się formą Jehowa[h] zuwagi na to, że od wieków ludzie są do niej przyzwyczajeni. Ponadto tak jak inne formy zachowuje ona litery tetragramu: YHWH albo JHVH.
W ubiegłym stuleciu niemiecki profesor Gustav Friedrich Oehler powziął ztego samego powodu podobną decyzję. Po omówieniu różnych form imienia Bożego napisał: „Odtąd używamy słowa Jehowa, ponieważ nie ulega wątpliwości, że to imię tak się przyjęło wnaszym słownictwie inie da się go wyrugować” (Theologie des Alten Testaments [Teologia Starego Testamentu], wydanie drugie, 1882, s.143).
Podobnie wypowiada się uczony jezuita Paul Joüon wprzypisie do swojej Grammaire de l’hébreu biblique (Gramatyka hebrajszczyzny biblijnej, s.49): „Wnaszych przekładach zamiast (hipotetycznej) formy Yahweh posługujemy się formą Jéhovah (...), która jest bardziej rozpowszechnioną formą literacką powszechnie stosowaną wjęzyku francuskim” (wyd. 1923). Wwielu innych językach, jak otym świadczy zestawienie na stronie 8, tłumacze Biblii używają podobnej formy.
Czy wobec tego używanie formy Jahwe jest błędne? Nic podobnego. Chodzi jedynie oto, że najprawdopodobniej czytelnik prędzej zareaguje na formę Jehowa, gdyż zdobyła ona sobie prawo obywatelstwa wwiększości języków. Powinniśmy więc koniecznie posługiwać się tym imieniem iogłaszać je innym. „Jehowie składajcie dzięki! Wzywajcie Jego imienia. Obwieszczajcie wśród ludów Jego poczynania. Mówcie, że Jego imię jest nader wzniosłe” (Izajasza 12:4).

[Ramka na stronie 7]
Poszczególni uczeni mają różne zdania wsprawie pierwotnej wymowy imienia JHWH:
Wksiążce The Mysterious Name of Y.H.W.H., (Tajemnicze imię Y.H.W.H., 1957, s.74) drM. Reisel napisał, że „opatrzenie tetragramu znakami samogłoskowymi musiało pierwotnie wyglądać następująco: JeHūàH lub JaHūàH”.
Ks. drJózef Kruszyński, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, podaje wprzypisie do swego przekładu Księgi Wyjścia 3:14 na temat imienia Bożego: „Temu wyrazowi dano te same samogłoski, które posiada imię Boże Adonaj, stąd dokładna wymowa posiada brzmienie Jehowa. Na początku 19w. uczeni wprowadzili wymowę Jahwe, której się stale trzymamy” (Pięcioksiąg Mojżeszowy, Lublin 1937).
Kanonik D.D.Williams zCambridge twierdzi, że „wszystko wskazuje na to, anawet niemal dowodzi, iż Jāhwéh nie było poprawną wymową tetragramu (...) Imię to brzmiało prawdopodobnie JĀHÔH” (Zeitschrift für die alttestamentliche Wissenschaft [Zeszyty Wiedzy oStarym Testamencie], 1936, t.54, s.269).
Wglosariuszu francuskiego zrewidowanego przekładu Segond zamieszczono na stronie 9następujący komentarz: „Wniektórych nowszych przekładach używa się formy Yahvé, opartej na kilku świadectwach starożytnych, ale nie są one miarodajne. Jeśli wziąć pod uwagę imiona własne, których częścią składową jest imię Boże, np. hebrajskie imię proroka Eliasza (Eliyahou), to imię Boże równie dobrze można wymawiać Jaho lub Jahou”.
W1749 roku niemiecki biblista Teller wymienił kilka form imienia Bożego, zktórymi się zetknął: „Sanchuniathon pisał Jevo, Diodor Sycylijczyk, Macrobius, Klemens Aleksandryjski, święty Hieronim iOrygenes pisali Jao; Samarytanie, Epifaniusz, Teodor — Jahe lub Jave; Ludwig Cappel czytał je Javoh; Drusius — Jahve; Hottinger — Jehva; Mercerus — Jehovah; Castellio — Jovah; ale Clerc — Jawoh lub Javoh”.
Pierwotne brzmienie imienia Bożego jest więc nieznane. Zresztą nie jest to najważniejsze, gdyby bowiem tak było, Bóg postarałby się oto, żeby zostało dla nas zachowane. Ważne jest natomiast posługiwanie się imieniem Bożym zgodnie zjego zwyczajowym brzmieniem wnaszym języku.
[Ramka na stronie 8]
Formy imienia Bożego wróżnych językach, świadczące omiędzynarodowym uznawaniu brzmienia Jehowa
angielski — Jehovah
awabakal — Yehóa
bugotu — Jihova
duński — Jehova
efik — Jehovah
fidżijski — Jiova
fiński — Jehova
francuski — Jéhovah
futuna — Ihova
hiri motu — Iehova
hiszpański — Jehová
holenderski — Jehovah
igbo — Jehova
japoński — Ehoba
joruba — Jehofah
kantoneski — Yehwowah
maoryski — Ihowa
mwala-malu — Jihova
narrinyeri — Jehovah
nembe — Jihova
niemiecki — Jehova
petats — Jihouva
polski — Jehowa
portugalski — Jeová
rumuński — Iehova
samoański — Ieova
suahilijski — Yehova
suto — Jehova
szwedzki — Jehova
tagalski — Jehova
tahitański — Iehovah
tongan — Jihova
venda — Yehova
węgierski — Jehova
włoski — Geova
xosa — uYehova
zulu — uJehova
[Ramka na stronie 11]
Słowo „Jehowa” stało się szeroko znane jako imię Boże nawet wtekstach pozabiblijnych.
Franz Schubert skomponował muzykę do napisanego przez Johanna Ladislava Pyrkera poematu lirycznego zatytułowanego „Wszechmoc”. Imię Jehowa występuje tam dwukrotnie. Użyto go również wzakończeniu ostatniej sceny opery Verdiego „Nabucco” (Nabuchodonozor).
Ponadto imię Jehowa spotykamy między innymi wutworach poetyckich Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego iZygmunta Krasińskiego, asłynny francuski pisarz Victor Hugo zamieścił je wprzeszło 30 swoich dziełach. Zarówno on, jak iLamartine napisali wiersze pod tytułem „Jehowa”.
Wdwóch tomach Katalogu monet polskich zlat 1632-1696, wydanych wlatach 1982 i1984 wWarszawie, zamieszczono opis pochodzących ztego okresu 50 różnych monet, na których widnieje „wpromieniach [albo: wpromieniach ichmurach] hebrajski napis Jehowa”.
Wksiążce Deutsche Taler (Niemieckie talary) wydanej wroku 1967 przez Federalny Bank Niemiecki znajduje się fotografia jednej znajstarszych monet, na której widnieje imię „Jehowa”. Jest to Reichstaler bity wroku 1634 na terenie Księstwa Śląskiego. Orewersie tej monety powiedziano: „Pod promieniejącym imieniem JEHOWA wynurzającym się spośród obłoków widnieje ukoronowana tarcza zherbem Śląska”.
Zwiedzający muzeum wRudolstadt (NRD) mogą podziwiać na kołnierzu zbroi, którą nosił wXVII wieku GustawII Adolf, król Szwecji, napisane dużymi literami imię JEHOVA.
Tak więc od wieków forma Jehowa jest uznawanym przez różne narody sposobem wymawiania imienia Bożego. Ludzie, którzy ją słyszą, od razu wiedzą, okim mowa. Sprawa przedstawia się tak, jak powiedział profesor Oehler: „To imię tak się przyjęło wnaszym słownictwie inie da się go wyrugować” (Theologie des Alten Testaments [Teologia Starego Testamentu]).
istnieje wewnętrzny krajobraz:
z nietkniętymi równinami, z wąwozami
milczenia, z niedostępnymi górami,
z ukrytymi ogrodami. Antoine de Soint-Expery

Awatar użytkownika
Metanoia
Posty: 642
Rejestracja: 09 cze 2016, 17:54
Lokalizacja: Osobowość z Pogranicza

Post autor: Metanoia »

George pisze: No właśnie J, to jest Bóg Nazarejczyków, takich jak Chrystus i Jego umiłowany uczeń Jan.

Ale co ten miłosierny Bóg ma wspólnego z Bogiem Izraela - Jehową, którego znamy z Biblii jako tego który nakazuje swoim wyznawcą - Izraelitom, iść i mordować starców, dzieci i nawet niczemu niewinne zwierzęta, Bóg Izraela któremu miła jest ofiara z krwi i smród palonego mięsa ???

Przecież to nie może być ten sam Bóg o którym pisze Jan.
George, rozumiem Twoje męki i także jak Ty wiem, że Izraelici wybrali świadomie diabła za Boga.
Nie walcz z wiatrakami. Skoncentruj się na łasce i na dialogu ze sobą w Bogu Ojcu.
Ty już tam jesteś bo tylko od siebie wiesz to co wiesz.
Może tego nie wiesz ale już jesteś zbawiony bo skoro od samego siebie w niebie dostałeś swoje objawienia to znaczy, że George niebieski już jest w niebie i prowadzi do siebie George'a ziemskiego.

ODPOWIEDZ

Wróć do „Modlitwa”