Mój wiersz

[Ewangelik]

Jestem świadomy ułomności swojej, tą świadomością się nie upoję,
grzechy popełniam, to moja wina, czasami w czynach się zapominam
w Chrystusie nowy zakon przymierza, z Jezusem przez świat będę zmierzał,
i chociaż upadnę, potknę się w drodze, to Duch Święty mi zawsze wtedy pomoże!
Kocham cię Boże!

[ewa161op034]

Wiersz ten został zamieszczony w tomiku Nyskiej Grupy Literackiej, zatytułowanym "Kiedy Gwar miasta cichnie", wydanym w 2006r. Wiersz nosi tytuł " Zachód Słońca".


Zachód Słońca


W samotne i ciche wieczory
Spoglądam na szczyty gór
A słońca czerwone kolory
Pokładły je spać wśród chmur

Światła zmęczone promienie
Do snu kołyszą świat
A wiatru lekkie westchnienie
Przyniesie spokój i ład

Niech ciche nasze pragnienia
Ku niebu wzbiją się
A srebrny dotyk księżyca
Rozświetli mroku cień

Siądź z nami o późnej porze
Porozmawiajmy bez słów
Wielki i dobry Boże
Patronie naszych snów

ewa161op034

[tessa]

W samotne i ciche wieczory
Spoglądam na szczyty gór
A słońca czerwone kolory
Pokładły je spać wśród chmur

Świat jest piękny ewo,i wielu ludzi ma poczucie piękna.Opisuje je w wierszach albo uwiecznia na obrazie lub fotografii.Ja ostatnio byłam w lesie na jagodach i zachwycałam się śpiewem ptaków i smakiem jagód.Za to wszystko dziękowałam naszemu kochanemu Stwórcy.

Siedzę wśród jagód pod sosnami ,gdzie mech tak gęsty jak aksamit
W górze szum sosen ,błekit nieba ,więcej do szczęścia nic nie trzeba.