Nieziem pisze: ↑11 lip 2022, 14:16
Pan Jezus oddawał cześć Bogu Ojcu,
nie w świątyni ale w duchu i w prawdzie, tak jak czynią to jego naśladowcy.
Gdybyś napisał, że Pan Jezus
„oddaje teraz” Bogu Ojcu cześć w duchu i w prawdzie, zgodziłbym się z tym całkowicie. Potwierdzają to doniesienia biblijne, kiedy Jezus znalazł się ponownie w niebie. W 96 roku n.e., a więc 63 lata po zmartwychwstaniu ... już ponownie w dziedzinie niebiańskiej, Jezus mówi takie słowa:
"Sprawię, że zwyciężający będzie filarem w świątyni mojego Boga i nic już go stamtąd nie usunie. Napiszę na nim imię mojego Boga i imię miasta mojego Boga — Nowej Jerozolimy, która zstępuje z nieba od mojego Boga — oraz moje nowe imię" (Obj 3:12)
Tak jak wcześniej, tak i teraz, żaden z Synów Bożych nie może równać się z Jehową Bogiem. W tej materii nic się nie zmieniło:
"Bo kto w niebie może się równać z Jehową? Kto wśród synów Bożych jest jak Jehowa? W gronie świętych okazuje się Bogu podziw i respekt. Jest On wspaniały oraz wzbudza lęk i szacunek u wszystkich, którzy są wokół Niego. Jehowo, Boże Zastępów! Kto jest tak potężny jak Ty, Jah? Otacza Cię Twoja wierność" (Ps 89:6-8)
Jezus, będąc teraz w niebie, jak również przedtem, zanim narodził się na ziemi i ponownie wstąpił do nieba (
Przy 30:4), po 63 latach mówi o tym samym Bogu, stwierdzając, że jest Jego Bogiem i to czterokrotnie w jednym wersecie!
(
Obj 3:12)
Co do wersetu, który przytoczyłeś wcześniej, Jezus rozmawiając z Samarytanką mówił o pewnych wydarzeniach w czasie
„przyszłym”:
"Jezus odpowiedział: 'Wierz mi, że nadchodzi czas, gdy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcić Boga'" (Jan 4:21)
Za chwilę jeszcze raz użył podobnego zwrotu w czasie przyszłym:
"Ale nadchodzi czas (...) [gdy] będą Go czcić duchem i prawdą (...)" (Jan 4:23)
Ten czas nadszedł dopiero wtedy, kiedy Jezus
„zawisł na drzewie” (
Gal 3:13 BW) i unieważnił Zakon Prawa (
Kol 2:13,14). Do tego czasu przestrzegał Prawa z całą stanowczością, oddając cześć Bogu również w świątyni (
Jan 2:13,14,17 /
Mat 24:1 /
Mal 3:1 /
Łuk 19:47). Tam składał swoją ofiarę Bogu, czyli "owoc warg", nowy sposób wysławiania Jehowy Boga:
"Przez Jezusa zawsze składajmy Bogu ofiarę wysławiania, czyli owoc naszych warg, publicznie mówiąc o Jego imieniu" (Heb 13:15)
Tego nauczył swoich uczniów i tego od nich teraz oczekuje (
Mat 28:19,20):
"(...) W gruncie rzeczy 'ich świadectwo rozchodzi się po całej ziemi, ich orędzie dociera na krańce świata'" (Rzym 10:18)