BIBLIA O OJCU, SYNU I DUCHU SWIETYM

Lukian · Post autor: **Lukian** » 07 mar 2016, 17:20

jest bardzo prawdopodobne , że termin szekina był juz znany w okresie między-testamentalnym

EMET · Post autor: **EMET** » 07 mar 2016, 18:24

Lukian pisze:jest bardzo prawdopodobne , że termin szekina był juz znany w okresie między-testamentalnym

EMET:
W tekście greckim NP mamy [!] wszak arameizmy, które [nawet] z ust Jezusa wyszły, to jednak, jak piszę: "szechina" - nie jest terminem pomieszczonym w tekście Biblii Hebrajskiej: a przecież mamy też fragmenty aramejskie w BH [!]: najobszerniejsze w Ks. Daniela [2:4b - 7:28], mniej obszerne w Ks. Ezdrasza. Nie wnikam w jeden [1] werset w Ks. Jeremiasza oraz jedną frazę w Ks. Rodzaju.

Stephanos, ps. EMET

David77 · Post autor: **David77** » 07 mar 2016, 19:55

Lukian,

Czym jest Szechina ?

EMET · Post autor: **EMET** » 07 mar 2016, 20:34

EMET:
Aramejski termin < šᵊkhînā(h) > /= < szᵊchînā(h) >/ [ew., w wersji uproszczonej: < szechina(h) > /lub krócej: „szechina”/], na bazie rdzenia < sz k j n h >.

Jako takie wyrażenie, w zapisie rdzennym, mamy w: Targum Onqelosa – Pnp 3:2 [w zapisie ze spójnikiem „v”]; 4 miejsca w Targum Neofiti – Gen 28:16; Exo 8:18; 15:17; Num 24:6. Można przeczytać, jak brzmi oddanie wg BH → Gen 28:16 oraz Exo15:17. W 'Targumie N.M. do Estery' - mamy 4 miejsca w 3 wersetach /'Targumu'/ – Num 24:6; Deut 32:10[2x]; Sędz 5:5. Poza Num 24:6 [jak wcześniej], ciekawie mamy też, gdy poczytamy transl. z 'BH' w Sędz 5:5. Ponadto w jeszcze innym 'Targumie', mamy znowu werset z Num 24:. W 'Targumie Pseudo-Jonathana', mamy w Deut 32:10 /werset wcześniej już zapodawany/. Zapis w Deut 32:10 - jest w tekstach z przyimkiem aramejskim „d”.
W 'Leksykonie do Talmudu Jastrowa' /dostępnym w sieci www/, na stronie 1573 [prawa kolumna], mamy nieco więcej objaśnień leksykalnych oraz podane pewne inne miejsca: czy to z 'Targumu', czy to z 'Talmudu'. Padają objaśnienia typu:”Boska obecność; święta inspiracja”. Miejsca z 'Talmudu' - podawałem już wcześniej na Forum.

Oto zapis owego wyrażenia aramejskiego – שְׁכִינָה -- w zapisie bezsamogłoskowym [tylko sam rdzeń] – שׁכינה.

Stephanos, ps. EMET

Jachu · Post autor: **Jachu** » 07 mar 2016, 21:26

CHWAŁA SZEKINAH

Hebrajskie słowo szekinah znaczy przebywanie i użyte jest na określenie reprezentacji chwały Boga, przebywającej na Ubłagalni między dwoma Cherubami (4 Moj. 7:89; 12:8; Psa. 99:1).

Arka Przymierza z jej zawartością przedstawia zupełnego Chrystusa. Ubłagalnia, Cheruby i światło promieniujące z reprezentacji Boga, przedstawiały cztery przymioty Boskiego charakteru..

W liście do Żydów apostoł Paweł omawia urządzenie Świątnicy Najświętszej:

"A nad skrzynią byli cheruby Chwały, którzy zacieniali ubłagalnię" (Żyd. 9:5).

Użyte określenie "cheruby Chwały" wskazuje na przymioty Miłości i Mocy, które szczególnie uwydatniają Boską Chwałę.

Cyt.
Z materiałów zborowych

http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... 054#388054

EMET · Post autor: **EMET** » 07 mar 2016, 23:21

EMET:
Jeśli już ktoś prze ku hebrajskim wyrażeniom, to mamy takie –
rdzeń < sz k n > = „q zatrzymać się; (za-)mieszkać; obozować; zabawić; mieć legowisko; być bezpiecznym; spoczywać; wylegiwać się; pi/hi pozwolić zamieszkać; rozbić namiot).” - 'Podręczny Słownik Piotra Briksa', Vocatio, ed. 1999r., str. 358, 5 hasło od dołu. Oznaczenia: q, pi, hi – to skróty określeń koniugacji hebrajskich.
Zapis < szākhēn > /= < szāchēn >/ = „masculinum mieszkaniec; sąsiad; sąsiedztwo; sąsiadujący naród /lud /miasto. – strona 358, tamże, 4 hasło od dołu.
Zapis < szᵊkhēnā(h) > /= < szᵊchēnā(h) >/ [zapis przez „e” 'średnie', bez obecności litery j[odh] /byłoby wtedy „e” 'długie' - < ê >/] = „femininum mieszkanka; sąsiadka.” - tamże, str. 358, 3 hasło od dołu.
Ten zapis hebrajski jest najbardziej zbliżony do aramejskiego „szechina(h)”; tym bardziej, iż w aramejskim też mamy w femininum.

Mamy 2 miejsca w aramejskich partiach 'BH' na bazie rdzenia < sz k n >: Ezdrasza 6:12; Daniela 4:18. Przy czym, rdzeń aramejski jest objaśniany: „pe mieszkać; pa uczynić mieszkanie. – tamże [cześć aramejska 'Słownika'], strona 417, 3 hasło od góry. pe oraz pa – oznaczenia koniugacji aramejskich.
Wg rdzenia -- jak wyżej -- w hebrajskich [czyli: w zdecydowanie przeważających] partiach 'BH' mamy ok. 150 miejsc występowania.
W tekście 'BH' nie znalazłem wyrażenia hebrajskiego „szechina(h)” po prostu dlatego, że jest to wyrażenie... aramejskie: w aramejskich partiach 'BH' – też brak! Proszę nie mylić wyrażeń hebrajskich oraz aramejskich. Owszem, zdarza się wspólny zapis – jak np. przy „ruach”; ale, jeno... zdarza się.

Niedawno ukazał się po polsku 'Podręcznik do aramejskiego biblijnego', ks. Parchema: polecam.

To, że w komentarzach po aramejsku, tudzież w 'Targumach', owe wyrażenie „szechina(h)” jest – nie dziwi. Rabini ukuli wszak ową terminologię dalszą-wynikajacą. Aramejski jest - ponadto - językiem 'Talmudu' oraz wielu enuncjacji [powiedzmy tak ogólnie] w naukowych środowiskach żydowskich. Ba, nawet mamy w nazwie '12 Ksiąg Proroków Mniejszych' [od Ozeasza do Malachiasza] po aramejsku [vide: edycja 'BHQ'].

Stephanos, ps. EMET

EMET · Post autor: **EMET** » 09 mar 2016, 18:42

EMET:
Rozwijając wnioski z poprzedniego mojego post/u/, pragnę dodać nadto –
Co się tyczy wspomnianej hebrajskiej formy rdzennej – < szᵊkhēnā(h) > /= < szᵊchēnā(h) >/ [rdzeń: < sz k n h >], oznaczającej: „mieszkanka; sąsiadka”, mamy w tekście 'BH' tylko dwa [2] miejsca od owej rdzennej formy: Exodus 3:22; Rut 4:17.

I tak, mamy:
Ex 3:22 --
„22 Każda kobieta poprosi swoją sąsiadkę i tego, kto mieszka u niej w domu, [...]” - fragment wersetu w tłumaczeniu wielotomowej Edycji Świętego Pawła, Tom II, tłum. ks. Janusz Lemański, ed. 2009r., str. 138, dz, cyt.
„A_wyprosi kobieta [w hebr.: < vᵊszā`ªlā(h) `ĭszszā(h) >] od_sąsiadki_swojej [w hebr.: < mĭszszᵊkhĕntāh > /= < mĭszszᵊchĕntāh >/], [...]” - 'Interlinia Vocatio', Tom PIĘCIOKSIĄG, tłum. Anna Kuśmirek [aktualnie dr hab.], ed. 2003r.

Rut 4:17 --
„17 Sąsiadki nadały mu imię. Mówiły: „Narodził się syn dla Noomi.”. Stąd nazwały go imieniem Obed. On to był ojcem Jessego, ojca Dawida.” – tłumaczenie pochodzi z /nie tak dawno/ wydanej pozycji „KSIĘGA SĘDZIÓW I KSIĘGA RUT”, Tom III-2, KUL-Pallottinum, Poznań 2015r., wielotomowa edycja „PISMO ŚWIĘTE STAREGO TESTAMENTU”, tłum. ks. prof. dr hab. Józef Błażej Łach; strona 435 i 437, dz. cyt.; tekst translacji - u góry. Zwraca naszą uwagę - rzadko stosowana [przez tłumaczy] forma zapisu imienia: „Noomi”, nie zaś „Naomi” czy ew. „Noemi”.
W układzie zapisu składni hebrajskiej, jak w 'BH': „4.17 A nadały mu sąsiadki imię, mówiąc: [...]” - 'Interlinia Vocatio', Tom PISMA, tłum. Anna Kuśmirek, ed. 2009r. „A_nadały mu [w hebr.: < văttĭqrĕ`nā lô >] sąsiadki [w hebr.: < hăszszᵊkhēnôth > /= < hăszszᵊchēnôth >/] imię [w hebr.: < szēm >]”.

Co się zaś tyczy rdzenia aramejskiego < sz k n >, to nowo wydane 'Opracowanie o aramejskim biblijnym' - tak krótko leksykalnie objaśnia: „שׁכן mieszkać; pa. spowodować, że ktoś zamieszka” – strona 521, dz. cyt.; część „Słownik” [strony: 499 – 523]. Pozycja pt. „ BIBLIJNY JĘZYK ARAMEJSKI // GRAMATYKA / KOMPLETNE PREPARACJE / SŁOWNIK”, Marek Parchem, „Bernardinum”, Pelpin 2016. Oznaczenie: pa. = koniugacja pael.

Jak już pisałem, mamy tylko 2 miejsca w partiach aramejskich 'BH”: Ezdrasza 6:12; Daniela 4:18/21/.
Oto, jak biblista Parchem przetłumaczył owe wersety:
(1) Ezdr 6:12: „A Bóg, który sprawił, że zamieszkało imię Jego tam, niech obali każdego króla i naród, który wyciągnie rękę swoją, aby zmienić (dekret), aby zburzyć ów dom Boga, który jest w Jerozolimie. Ja, Dariusz, wydałem rozkaz, dokładnie nich będzie wykonany.” [str. 474, dz. cyt.].
Objaśnienie z 'preparacji': „שַׁכִּן v. pael perf. 3 m.s. √ שׁכן mieszkać, tj. żyć; sprawić, aby zamieszkało (coś); umieścić” [str. 475, dz. cyt.].
'Int. Voc.', we fragmencie początkowym oddaje: „6.12 A_Bóg [po aramejsku: < vē`lāhā` >; poza innymi gram. form. aram., mamy od rdz. : < `ᵉlāh >], który umieścił [po aramejsku: < dî szăkkĭn >] imię_swoje tam [po aramejsku: < szᵊmēh tămmā(h) >], [...]” - Tom PISMA, ed. 2009r., tłum. Henryk Drawnel.

(2) Dan 4:18: „i listowie jego piękne, i owoc jego obfity, i pożywienie dla wszystkich było w nim, pod nim mieszkało zwierzę polne, i w gałęziach jego gnieździły się ptaki niebios:” [str. 324, dz. cyt.].
Objaśnienie z 'preparacji': „יִשְׁכְּנָן v. peal imperf. 3 f.pl. √ שׁכן mieszkać; żyć [str. 324, dz. cyt.].
'Int. Voc.' oddaje - we fragmencie nas interesującym - tak: „[…] a w gałęziach jego mieszkały ptaki niebieskie [po aramejsku: < jĭszkᵊnān cĭppªrê szᵊmăjjā` >], [...]” - Tom PISMA, tłum. Karol Madaj.

Stephanos, ps. EMET

Jachu · Post autor: **Jachu** » 09 mar 2016, 20:15

Szechina/szekina
Do " sztambucha",mówiąc kolokwialnie z najbardziej kompetentnego źródła informacje.

http://the614thcs.com/40.1038.0.0.1.0.phtml

EMET · Post autor: **EMET** » 09 mar 2016, 21:53

Jachu pisze:Szechina/szekina
Do " sztambucha",mówiąc kolokwialnie z najbardziej kompetentnego źródła informacje.

http://the614thcs.com/40.1038.0.0.1.0.phtml

EMET:
Ależ, 'Jachu'.
Przecież nietrudno dostrzec powinieneś Ty, który zapodałeś tę stronkę, iż mamy tam enuncjacje JUDAISTYCZNE oraz pojmowanie w 'Chrześcijaństwie'.
Tyle, że… (1) czy wykładnia judaistyczna jest tożsama z tym, co wynika z dokładnego zapisu w tekście 'Biblii Hebrajskiej'/?/; (2) czy powoływanie się na tzw. 'pogląd chrześcijański' dotyczy każdego Wyznania w obrębie - tak rozumianego - 'Chrześcijaństwa' czy jedynie tych większościowych 'Opcji': takich, jak Katolicyzm, Prawosławie, Protestantyzm czy podobnie wierzących w tych kwestiach?
Np. na Forum pisywał User 'Fedorowicz', który jawnie dawał do zrozumienia, że „najważniejsza jest nie tyle tzw. literalność odczytu i rozumienia tekstu 'BH', co wykładnia rabiniczna, tudzież tradycja judaistyczna [różne nurty, zresztą]”. Jak emocjonalnie reagował np., gdy powoływałem się na własne [dokładnie: pospołu z kilku innymi] tłumaczenie fragmentów jednego z Traktatów 'Talmudu Bawli'. Pamiętam, jaką wersję translacyjną tekstu Bereszith [Rodzaju] 2:7 lansował. Itp., itd.

Po prostu, 'Jachu', podaj mnie wreszcie te miejsce/a/ w tekście 'Biblii Hebrajskiej', gdzie mamy owe wyrażenie "szechina(h)”: po prostu - PODAJ /???/. Jak dotąd, to… nie podajesz żadnych konkretów, lecz jedynie zapodajesz KOMENTARZE 'zborowe' oraz... judaistyczne, właśnie.
Ja Tobie podaję <<jak na tacy>> - wraz z dokładnym objaśnieniem leksykalnym - miejsca w 'Targumach' i inne, a Ty…?
Powtarzam, po raz nie wiem który: wyrażenie „szechina(h)” [wg dokładnego zapisu: < szᵊkhînā(h) >; „h” końcowe jest niewymawialne/zanikowe w wymowie/] nie jest terminem hebrajskim, lecz… ARAMEJSKIM i - jako taki/e/ - nie występuje w tekście 'Biblii Hebraica': ani w przeważająco obszerniejszych fragmentach hebrajszczyzny biblijnej, ani w znacznie mniej obszernych fragmentach aramejszczyzny biblijnej Ks. Ks. Daniela oraz Ezdrasza [mamy ponadto jeszcze jeden [1] werset w Ks. Jeremiasza oraz jedną [1] frazę w Ks. Rodzaju]. Posiadam niejedną KONKORDANCJĘ [w tym i te w ramach programów komputerowych] do 'Biblii Hebrajskiej', lecz nie podano ani jednego miejsca z tym rzekomo [?] hebrajskim [jak Ty, 'Jachu', uporczywie imputujesz...] wyrażeniem. Owszem, mamy w 'Targumach'; tyle, że owe - to są PRZEKŁADY na język… ARAMEJSKI; nie zaś sama Biblia Hebrajska jako taka.

Zacznij być wreszcie SAMODZIELNY, Userze 'Jachu'; zacznij być wreszcie pozytywnie probiblijny: jak na badacza Pisma Świętego przystało. Niekoniecznie polegaj też na tzw. 'filtrze' chrześcijańsko-judaistycznym...

Stephanos, ps. EMET

Lukian · Post autor: **Lukian** » 10 mar 2016, 10:52

no dokonaliśmy wiwisekcji na szekinie...

ale co z tego wynika ano że Jezus jest "manifestacja" chwały Bożej na ziemii
1Kor 2:8 pau "Nie poznał jej żaden z władców tego świata, gdyby ją bowiem poznali, nie ukrzyżowaliby Pana chwały."

a chwałę otrzymuje się od Ducha:
Joh 16:13-14 bt4 "(13) Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. (14) On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi."

Lukian · Post autor: **Lukian** » 10 mar 2016, 10:53

p.s.
aramejski był językiem Jezusa

Jachu · Post autor: **Jachu** » 10 mar 2016, 12:02

EMET pisze:EMET:
Ależ, 'Jachu'.
Przecież nietrudno dostrzec powinieneś Ty, który zapodałeś tę stronkę, iż mamy tam enuncjacje JUDAISTYCZNE oraz pojmowanie w 'Chrześcijaństwie'.
Tyle, że… (1) czy wykładnia judaistyczna jest tożsama z tym, co wynika z dokładnego zapisu w tekście 'Biblii Hebrajskiej'/?/; (2) czy powoływanie się na tzw. 'pogląd chrześcijański' dotyczy każdego Wyznania w obrębie - tak rozumianego - 'Chrześcijaństwa' czy jedynie tych większościowych 'Opcji': takich, jak Katolicyzm, Prawosławie, Protestantyzm czy podobnie wierzących w tych kwestiach?

,- et cetera,et cetera

Przeciez doskonale wiesz,że oryginalne zapisy hebrajskie,-nie zachowały się,wiec Twoje powołanie się na

co wynika z dokładnego zapisu w tekście 'Biblii Hebrajskiej'/?/

jest równie "podejrzane'

Ja nieco orientuję się w interpretacji Świadków J. i mam swoje zdanie na różnice miedzy nimi,a innymi wyznaniami chrześcijańskimi. Na jakiej zatem podstawie SJ wywodzą swoje wykładnie ze St.T. skoro mają zastrzeżenia do Biblii Hebrajskiej ? Któż może lepiej znać Język hebrajski,niż sami Żydzi religijni. Przecież pieczołowitość starań o ich własne pisma religijne,wykładnie,jest wręcz modelowa. (ani jota,ani kreska),jak zapisano w N.T. Powiem wprost,bardziej ufam tłumaczeniom z hebrajskiego bezpośrednio,niż kompilacjom m.innymi i SJ.
Mam Konkordancje Biblijne,zwłaszcza Badaczy,a w jednej z nich pod hasłem "chwała",kilkadziesiąt miejsc w Biblii,gdzie owo sformułowanie występuje,od 1.Moj.24:26, do Mal.2:2 w St.T. Dalszych kilkadziesiąt w N.T.też jest.
Nie wszyscy są poliglotami,nie wszyscy uzdolnionymi,nie wszyscy są też głęboko wierzącymi,ale pisze też Ap. Paweł Żyd. 11:6
6. A bez wiary nie można podobać się Bogu; albowiem ten, co przystępuje do Boga, wierzyć musi, że jest Bóg, a że nagrodę daje tym, którzy go szukają.
(BG)
Nie walczę z Tobą,jak wiesz,ale swoje zdanie mam i często jest ono odmienne od Twojego i wykładni SJ. I tak zostanie do czasu,aż przyjdzie Ten,który obiecał i rozwiane zostaną sprzeczności.

EMET · Post autor: **EMET** » 10 mar 2016, 12:29

EMET:
Dla przypomnienia mój post o 'Szechinie' --
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ght=#67634

Stephanos, ps. EMET

Jachu · Post autor: **Jachu** » 10 mar 2016, 13:04

EMET pisze:EMET:
Dla przypomnienia mój post o 'Szechinie' --
http://biblia.webd.pl/forum/viewtopic.p ... ght=#67634

Stephanos, ps. EMET

Dzięki za przypomnienie postu i.... Agnes.

Takie małe opracowanko.

http://www.nastrazy.pl/archiwum/1987_1_11.htm

EMET · Post autor: **EMET** » 10 mar 2016, 13:38

Jachu pisze:
EMET pisze:EMET:
Ależ, 'Jachu'.
Przecież nietrudno dostrzec powinieneś Ty, który zapodałeś tę stronkę, iż mamy tam enuncjacje JUDAISTYCZNE oraz pojmowanie w 'Chrześcijaństwie'.
Tyle, że… (1) czy wykładnia judaistyczna jest tożsama z tym, co wynika z dokładnego zapisu w tekście 'Biblii Hebrajskiej'/?/; (2) czy powoływanie się na tzw. 'pogląd chrześcijański' dotyczy każdego Wyznania w obrębie - tak rozumianego - 'Chrześcijaństwa' czy jedynie tych większościowych 'Opcji': takich, jak Katolicyzm, Prawosławie, Protestantyzm czy podobnie wierzących w tych kwestiach?
,- et cetera,et cetera

Przeciez doskonale wiesz,że oryginalne zapisy hebrajskie,-nie zachowały się,wiec Twoje powołanie się na
co wynika z dokładnego zapisu w tekście 'Biblii Hebrajskiej'/?/
jest równie "podejrzane'
Ja nieco orientuję się w interpretacji Świadków J. i mam swoje zdanie na różnice miedzy nimi,a innymi wyznaniami chrześcijańskimi. Na jakiej zatem podstawie SJ wywodzą swoje wykładnie ze St.T. skoro mają zastrzeżenia do Biblii Hebrajskiej ? Któż może lepiej znać Język hebrajski,niż sami Żydzi religijni. Przecież pieczołowitość starań o ich własne pisma religijne,wykładnie,jest wręcz modelowa. (ani jota,ani kreska),jak zapisano w N.T. Powiem wprost,bardziej ufam tłumaczeniom z hebrajskiego bezpośrednio,niż kompilacjom m.innymi i SJ.
Mam Konkordancje Biblijne,zwłaszcza Badaczy,a w jednej z nich pod hasłem "chwała",kilkadziesiąt miejsc w Biblii,gdzie owo sformułowanie występuje,od 1.Moj.24:26, do Mal.2:2 w St.T. Dalszych kilkadziesiąt w N.T.też jest.

EMET:
Nie kto inny, niż Ty, 'Jachu', z „namaszczeniem” wręcz przedkładałeś [ i nieraz to czynisz aktualnie…] na Forum swoje upodobanie do tzw. 'numerologii'. Skoro zatem nie masz – Ty, Userze – dostępu do owych 'oryginalnych zapisów BH', to i ew. jakieś wyliczenia są obarczone dużą dozą niepewności; o ile nie są w ogóle chybione…

Nic do rzeczy nie ma interpretacja - czy to ŚJ, czy to Badaczy PŚ, czy jeszcze Innych - skoro mamy pisać o tym, „czy w tekście 'BH' jest wyrażenie < szekhina(h) >?”. Otóż nie ma: ani w partiach hebrajskich 'BH', ani w partiach aramejskich 'BH'. Gdyby nawet było /owe wyrażenie/, to raczej w partiach aramejskich 'BH', bowiem owe wyrażenie - jako takie - jest… aramejskim terminem, nie, zaś, hebrajskim! I w tym tkwi sedno sprawy...
Nie zaprzeczam, iż interpretacyjnie <<owe wyrażenie>> pobrzmiewa w komentarzach, ale… komentarze oraz przekłady targumiczne [po aramejsku!] - to nie to samo, co tekst 'Biblii Hebraica'. Gdyby jeszcze było - te wyrażenie - w aramejskich partiach 'BH', ale… nie ma!

Skoro koniecznie i Ty, 'Jachu' - jak to i można poczytać u Usera o nicku 'Lukian' – zaczynasz z kolei posiłkować się terminem „chwała”, to wiedz, iż w aramejszczyźnie 'BH' - też coś mamy. Otóż w Ks. Daniela [fragmenty aramejskie] mamy niewiele wyrażeń od rdzennej formy aram. < jᵊqār > [„chwała; honor” - Parchem, str. 333]. Mamy np. w końcówce wersetu Daniela 4:27: „[…] i dla chwały majestatu mojego?” [tłum. prof. Parchema]. Wyrażenie aramejskie na „majestat”, to < ḥªdhăr > /= < chªdhăr >/ = „majestat; dostojeństwo” [Parchem, str. 333, tamże].
O „szechina(h)” nic „nie słychać”…
Zaś w hebrajskim na oznaczenie „chwała”, mamy, znane skądinąd, wyrażenie < kābhôdh > /= < kāwôdh >/ [na bazie rdzenia < k b d >] = „ciężar; chwała; sława; cześć; szacunek; nagroda; duma; wspaniałość; bogactwo.” ['Podręczny Briksa', str. 160].

Dla przykładu takie dwa [2] wersety –
(1) „I obłok zaczął okrywać namiot spotkania, a chwała Jehowy [po hebrajsku: < ukhebhodh jehva(h) > / = < uchewodh jehva(h) >/] napełniła przybytek.” – Wyjścia 40:34, PNŚ.
(2) „1 Gdy tylko Salomon skończył się modlić, spadł z niebios ogień i strawił całopalenie oraz ofiary, i chwała Jehowy [po hebr. - jak wyżej] napełniła dom. 2 A kapłani nie mogli wejść do domu Jehowy, ponieważ chwała Jehowy [po hebr.: < khebhodh jehva(h) > /= < chewodh jehva(h) >/] napełniła dom Jehowy.” – 2 Kronik 7:1, 2; PNŚ. W 'Targumie Onqelosa' mamy w tych dwóch wersetach [2Kron 7:1, 2] pochodną gram. od „szechina(h)” [wg rdzenia < sz k j n h >].

Stephanos, ps. EMET