TRYNITARYZM SPRZECZNY Z PISMEM ŚWIĘTYM

Moderatorzy: kansyheniek, Bobo, booris, Junior Admin, Moderatorzy

Awatar użytkownika
tropiciel
Posty: 4957
Rejestracja: 11 kwie 2013, 17:39

Post autor: tropiciel »

trynitarni platonizujący teologowie czyli t.zw. ojcowie kościoła ( choć nazwa nie wskazuje jeszcze akurat na kościół katolicki ) argumentowali mniej więcej w taki sposób :

Bóg jest myślą, myślącą o samej sobie, gdyż poza Nim nie ma żadnego innego przedmiotu myślenia ( przed stworzeniem świata ). Nie ma nic bardziej godnego i doskonałego, tym bardziej że nic wtedy nie istniało poza samym Bogiem. To myślenie Myśli o samej sobie jest wyrażeniem jej istoty, jest jej odwzorowaniem czyli Logosem a więc Rozumem, Mądrością, a miłość do swego odbicia jest Duchem, który spaja Myśl z jej Odbiciem czyli Logosem.
Mamy więc odwiecznie istniejącego Ojca, Jego odbicie w Logosie będącego siedliskiem idei i Ducha. Następnie Logos - Mądrość jest odwieczny, bo nigdy nie było Ojca bez Mądrości i również Duch jest odwieczny, bo nigdy nie było Ojca i Mądrości bez Ducha.

I tak oto stworzono zarys doktryny trynitarnej wziętej po części z gnostycyzmu, a po części z filozofii Filona aleksandryjskiego i Platona. Ważne jest by wiedzieć, że dla takich teologów jak Orygenes czy Justyn Męczennik - Logos istniał zawsze. Dla Orygenesa jest nieodłącznie związany z Ojcem tak jak światło od słońca. Dla Justyna Logos jest tej samej ( ousia ) substancji jak Ojciec ( Πατρὸς οὐσίας ). Nie mogła ona zostać rozdzielona. Jezus jest zatem Panem Zastępów i Bogiem.

I tu już widać absurd takiego myślenia Justyna, gdyż Pan Zastępów, a dokładniej JEHOWAH Zastępów nigdy nie stał się Mesjaszem i jest Kimś odrębnym od niego choć pełnym miłości do niego. ( Justyn wzorując się na Platonie ( Timaios 28 b,c, Kratylos 400 d, Parmenides 142 a ) doszedł do błędnego wniosku, że Bóg jest bezimienny - w czym upewniał go tekst Septuaginty ( LXX ) gdzie Imię Boże zastąpiono tytułem Pan ).

Poza tym, gdyby Syn Boży był całą Mądrością Bożą, to przez trzy dni, gdy Jezus był w grobie, Bóg byłby bez Mądrości - a to jest absurd.


________________________________

Awatar użytkownika
karol210
Posty: 904
Rejestracja: 05 lut 2016, 8:53

Post autor: karol210 »

Duch Woda Krew

Tłumacz co Apostołowie tłumaczyli Osobość Bożą

Widzisz trzy a sam się składasz z ducha wody krwi A to najświętsze w Biblii i temu Zaprzeczysz?
Czy zaprzeczysz jeszcze Natchnieniu Bożemu?

Awatar użytkownika
tropiciel
Posty: 4957
Rejestracja: 11 kwie 2013, 17:39

Post autor: tropiciel »

woda i krew według idiotyzmu trynitarnej teologii - to osoby ! powinszować takiej logiki !

Awatar użytkownika
nesto
Posty: 4218
Rejestracja: 02 kwie 2012, 12:06
Lokalizacja: były katolik

Post autor: nesto »

karol210, ależ składa się jeszcze z białka oraz włosów.
Czy to również osoby?
Krowy będą się źrebili, kobyły cielili, owieczki prosili, chłop z chłopem spać będzie, baba z babą, wilki latać będą, bociany pływać, słońce wzejdzie na zachodzie, a zajdzie na wschodzie!

Efezjan
Posty: 164
Rejestracja: 20 lis 2016, 12:27

Post autor: Efezjan »

tropiciel pisze:woda i krew według idiotyzmu trynitarnej teologii - to osoby ! powinszować takiej logiki !
Kto twierdzi, że osoby? Jakieś nonsensy piszesz.
"Patrzcie, jak wielką miłością obdarzył nas Ojciec, że zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i jesteśmy [nimi]. A świat dlatego nas nie zna, ponieważ i jego nie poznał. Umiłowani już teraz jesteśmy dziećmi Bożymi, a jeszcze się nie okazało, czym będziemy. 1J 3, 1-2

Awatar użytkownika
karol210
Posty: 904
Rejestracja: 05 lut 2016, 8:53

Post autor: karol210 »

To nie osoby materialne... Innych nie pomiecie jak Biblii

Awatar użytkownika
tropiciel
Posty: 4957
Rejestracja: 11 kwie 2013, 17:39

Post autor: tropiciel »

Kto twierdzi, że osoby? Jakieś nonsensy piszesz.
poczytaj sobie idiotyzmy jakie wypisuje twój współwyznawca !

Awatar użytkownika
karol210
Posty: 904
Rejestracja: 05 lut 2016, 8:53

Post autor: karol210 »

Imie!!
(Mt 28,19): "Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego."

Awatar użytkownika
karol210
Posty: 904
Rejestracja: 05 lut 2016, 8:53

Post autor: karol210 »

Frazy o Duchu Świętym w Nowym Testamencie

Ewangelia Św. Mateusza
Ewangelia Św. Marka
Ewangelia Św. Łukasza
Ewangelia Św. Jana
Dzieje Apostolskie
List do Rzymian
Pierwszy List do Koryntian
Drugi List do Koryntian
List do Galatów
List do Efezjan
List do Filipian
List do Kolosan
Pierwszy List do Tesaloniczan
Drugi List do Tesaloniczan
Pierwszy List do Tymoteusza
Drugi List do Tymoteusza
List do Tytusa
List do Hebrajczyków
Pierwszy List Św. Piotra Apostoła
Drugi List Św. Piotra Apostoła
Pierwszy List Św. Jana Apostoła
List Św. Judy Apostoła
Apokalipsa Św. Jana
Ewangelia Św. Mateusza
(Mt 1,18): "...Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego."
(Mt 1,20): "...oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: „Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej małżonki: albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło."
(Mt 3,11): "...On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem."
(Mt 3,16): "A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego na Niego."
(Mt 4,1): " Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię..."
(Mt 10,20): "...gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Duch Ojca waszego będzie mówił przez was."
(Mt 12,28): "Lecz jeśli Ja mocą Ducha Bożego wyrzucam złe duchy..."
(Mt 12,31): "...ale bluźnierstwo przeciwko Duchowi nie będzie odpuszczone."
(Mt 12,32): "Jeśli ktoś powie słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone lecz jeśli powie przeciwko Duchowi Świętemu, nie będzie mu odpuszczone ani w tym wieku, ani w przyszłym."
(Mt 28,19): "Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego."
Ewangelia Św. Marka
(Mk 1,8): "Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym."
(Mk 1,10): "W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie. A z nieba odezwał się głos: „Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie”."
(Mk 1,12): "Zaraz też Duch wyprowadził Go na pustynię."
(Mk 3,28-29): "Zaprawdę, powiadam wam: wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego."
(Mk 12,36): "Wszak sam Dawid mówi w Duchu Świętym: Rzekł Pan do Pana mego: „Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół Twoich pod stopy Twoje”."
(Mk 13,11): " A gdy was poprowadzą, żeby was wydać, nie martwcie się przedtem, co macie mówić; ale mówcie to, co wam w owej chwili będzie dane. Bo nie wy będziecie mówić, ale Duch Święty."
Ewangelia Św. Łukasza
(Łk 1,15): "Będzie bowiem wielki w oczach Pana; wina i sycery pić nie będzie i już w łonie matki napełniony będzie Duchem Świętym."
(Łk 1,35): "Anioł Jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię."
(Łk 1,41): "Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę."
(Łk 1,67): "Wtedy ojciec jego, Zachariasz, został napełniony Duchem Świętym i prorokował..."
(Łk 2,25): "A żył w Jerozolimie człowiek imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim."
(Łk 2,26): "Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego."
(Łk 2,27): "Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni."
(Łk 3,16): "Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem."
(Łk 3,21-22): "Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił na Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a z nieba odezwał się głos: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie."
(Łk 4,1): "Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu i przebywał w Duchu Świętym na pustyni czterdzieści dni, gdzie był kuszony przez diabła."
(Łk 4,14): "Potem powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy."
(Łk 4,18): "Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ namaścił i posłał Mnie..."
(Łk 10,21): "W tej właśnie chwili Jezus rozradował się w Duchu Świętym i rzekł: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom."
(Łk 11,13): "...o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą."
(Łk 12,10): "Każdemu, kto mówi jakieś słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie przebaczone, lecz temu, kto bluźni przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie przebaczone."
(Łk 12,12): "...bo Duch Święty nauczy was w tej właśnie godzinie, co należy powiedzieć."
Ewangelia Św. Jana
(J 1,32): "Jan dał takie świadectwo: Ujrzałem Ducha, który jak gołębica zstępował z nieba i spoczął na Nim."
(J 1,33): "Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego na Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym."
(J 3,5): " Jezus odpowiedział: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego."
(J 3,6): "To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem."
(J 3,34): "Ten bowiem, kogo Bóg posłał, mówi słowa Boże: a z niezmierzonej obfitości udziela mu Ducha."
(J 4,23): "...będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i w prawdzie, a takich to czcicieli chce mieć Ojciec."
(J 4,24): "Bóg jest duchem; potrzeba więc, by czciciele Jego oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie."
(J 7,39): "A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony."
(J 14,17): "Ja zaś będę prosił Ojca a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze – Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna."
(J 14,26): "A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w Moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem."
(J 15,26): "Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie."
(J 16,13): "Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy."
(J 20,22): "Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego."
Dzieje Apostolskie
(Dz 1,2): "...aż do dnia, w którym udzielił przez Ducha Świętego poleceń Apostołom, których sobie wybrał..."
(Dz 1,5): "Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym."
(Dz 1,8): "...ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami..."
(Dz 1,16): "Bracia, musiało wypełnić się słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu."
(Dz 2,4): "I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić."
(Dz 2,17): "W ostatnich dniach – mówi Bóg – wyleję Ducha mojego na wszelkie ciało..."
(Dz 2,18): "Nawet na niewolników i niewolnice moje wyleję w owych dniach Ducha mego, i będą prorokowali."
(Dz 2,33): "Wyniesiony na prawicę Boga, otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i zesłał Go..."
(Dz 2,38): "...i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego."
(Dz 4,8): "Wtedy Piotr napełniony Duchem Świętym powiedział do nich..."
(Dz 4,25): "Tyś przez Ducha Świętego powiedział ustami sługi Twego Dawida: Dlaczego burzą się narody i ludy knują rzeczy próżne?"
(Dz 4,31): "...wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i głosili odważnie słowo Boże."
(Dz 5,3): "Ananiaszu – powiedział Piotr – dlaczego szatan zawładnął twym sercem , że skłamałeś Duchowi Świętemu i odłożyłeś sobie część zapłaty za ziemię?"
(Dz 5,9): "Dlaczego umówiliście się, aby wystawiać na próbę Ducha Świętego."
(Dz 5,32): "Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch Święty, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni."
(Dz 6,3): "Upatrzcież zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości."
(Dz 6,5): "Spodobały się te słowa wszystkim zebranym i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego..."
(Dz 6,10): "Nie mogli jednak sprostać mądrości i Duchowi, z którego natchnienia przemawiał."
(Dz 7,51): " ...Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak ojcowie wasi , tak i wy."
(Dz 7,55): "A on pełen Ducha Świętego patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga."
(Dz 8,15): "...wysłali do niej Piotra i Jana, którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego."
(Dz 8,17): "Wtedy więc wkładali Apostołowie na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego."
(Dz 8,18): "Kiedy Szymon ujrzał, że Apostołowie przez nakładanie rąk udzielali Ducha Świętego, przyniósł im pieniądze."
(Dz 8,19): "„Dajcie i mnie tę władzę – powiedział – aby każdy, na kogo nałożę ręce, otrzymał Ducha Świętego."
(Dz 8,29): "„Podejdź i przyłącz się do tego wozu!” – powiedział Duch do Filipa."
(Dz 8,39): "A kiedy wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i dworzanin już nigdy go nie widział."
(Dz 9,17): "...położył na nim ręce i powiedział: „Szawle, bracie, Pan Jezus, co ukazał ci się na drodze, którą szedłeś, przysłał mnie, abyś przejrzał i został napełniony Duchem Świętym."
(Dz 9,31): "A kościół cieszył się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijał się i żył bogobojnie, i napełniał się pociechą Ducha Świętego."
(Dz 10,19): "Kiedy Piotr rozmyślał jeszcze nad widzeniem, powiedział do niego Duch: „Poszukuje cię trzech ludzi."
(Dz 10,38): "Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą."
(Dz 10,44): "Kiedy Piotr jeszcze mówił o tym, Duch Święty zstąpił na wszystkich, którzy słuchali nauki."
(Dz 10,45): "I zdumieli się wierni pochodzenia żydowskiego, którzy przybyli z Piotrem, że dar Ducha Świętego wylany został także na pogan."
(Dz 10,47): "Wtedy odezwał się Piotr: „Któż może odmówić chrztu tym, którzy otrzymali Ducha Świętego tak samo jak i my."
(Dz 11,12): "Duch powiedział mi, abym bez wahania poszedł z nimi."
(Dz 11,15): "...Duch Święty zstąpił na nich, jak na nas na początku."
(Dz 11,16): "Przypomniałem sobie wtedy słowa, które wypowiedział Pan: „Jan chrzcił wodą, wy zaś ochrzczeni będziecie Duchem Świętym."
(Dz 11,24): "...był bowiem człowiekiem dobrym i pełnym Ducha Świętego."
(Dz 11,28): "Jeden z nich, imieniem Agabos, przepowiedział z natchnienia Ducha..."
(Dz 13,2): "Gdy odprawiali publiczne nabożeństwo i pościli, rzekł Duch Święty: „Wyznaczcie mi już Barnabę i Szawła do dzieła, do którego ich powołałem."
(Dz 13,4): "A oni wysłani przez Ducha Świętego zeszli do Seleucji..."
(Dz 13,9): "Ale Szaweł , który także zwie się Paweł, napełniony Duchem Świętym spojrzał na niego..."
(Dz 13,52): "...a uczniów napełniło wesele i Duch Święty."
(Dz 15,8): "Bóg, który zna serca, zaświadczył na ich korzyść, dając im Ducha Świętego..."
(Dz 15,28): "Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne."
(Dz 16,6): "Przeszli Frygię i krainę galacką, ponieważ Duch Święty zabronił im głosić słowo w Azji."
(Dz 16,7): "Przybywszy do Myzji, próbowali przejść do Bitynii, ale Duch Jezusa nie pozwolił im..."
(Dz 19,2): "Zapytał ich: „Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy przyjęliście wiarę?”. A oni do niego: „Nawet nie słyszeliśmy, że istnieje Duch Święty."
(Dz 19,6): "A kiedy Paweł włożył na nich ręce, Duch Święty wstąpił na nich."
(Dz 20,22): "A teraz przynaglany Duchem, udaję się do Jerozolimy..."
(Dz 20,23): "...czekają mnie więzy i utrapienia, o czym zapewnia mnie Duch Święty w każdym mieście."
(Dz 20,28): "Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym Duch Święty ustanowił was biskupami..."
(Dz 21,4): "...a oni pod wpływem Ducha odradzali Pawłowi podróż do Jerozolimy."
(Dz 21,11): "Przybył do nas, wziął pas Pawła, związał sobie ręce i nogi i powiedział: To mówi Duch Święty..."
(Dz 28,25): "...Wtedy Paweł powiedział to jedno: Trafnie rzekł Duch Święty do ojców waszych przez proroka Izajasza..."
List do Rzymian
(Rz 1,4): "...a ustanowionym według Ducha Świętości przez powstanie z martwych pełnym mocy Synem Bożym..."
(Rz 5,5): "A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany."
(Rz 8,2): "Albowiem prawo Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci."
(Rz 8,4): "...aby to, co nakazuje Prawo, wypełniło się w nas, o ile postępujemy nie według ciała, ale według Ducha."
(Rz 8,5): "Ci bowiem, którzy żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało; ci zaś, którzy żyją według Ducha – do tego, czego chce Duch."
(Rz 8,6): "Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci, dążność zaś Ducha – do życia i pokoju."
(Rz 8,9): "Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy."
(Rz 8,11): "A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa Jezusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha."
(Rz 8,13): "...Jeżeli zaś przy pomocy Ducha uśmiercać będziecie popędy ciała – będziecie żyli."
(Rz 8,14): "Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi."
(Rz 8,16): "Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi."
(Rz 8,23): "Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy, oczekując przybrania za synów – odkupienia naszego ciała."
(Rz 8,26): "Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami."
(Rz 8,27): "Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha..."
(Rz 9,1): "Prawdę mówię w Chrystusie, nie kłamię, potwierdza mi to moje sumienie w Duchu Świętym..."
(Rz 14,17): "Bo królestwo Boże to nie sprawa tego, co się je i pije, ale to sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym."
(Rz 15,13): "A Bóg, dawca nadziei, niech wam udzieli pełni radości i pokoju w wierze, abyście przez moc Ducha Świętego byli bogaci w nadzieję."
(Rz 15,16): "Dzięki niej jestem z urzędu sługą Chrystusa Jezusa wobec pogan, sprawującym świętą czynność głoszenia Ewangelii Bożej po to, by poganie stali się ofiarą Bogu przyjemną, uświęconą Duchem Świętym."
(Rz 15,19): "...mocą znaków i cudów, mocą Ducha Świętego..."
(Rz 15,30): "Proszę więc was, bracia, przez Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez miłość Ducha, abyście udzielili mi wsparcia modłami waszymi za mnie do Boga."
Pierwszy List do Koryntian
(1 Kor 2,10): "Nam zaś objawił to Bóg przez Ducha. Duch przenika wszystko, nawet głębokość Boga samego."
(1 Kor 2,11): "...Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży."
(1 Kor 2,12): "Otóż myśmy nie otrzymali ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania darów Bożych."
(1 Kor 2,13): "A głosimy to nie uczonymi słowami ludzkiej mądrości, lecz pouczeni przez Ducha, przekładając duchowe sprawy tym, którzy są z Ducha."
(1 Kor 2,14): "Człowiek zmysłowy bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha. Głupstwem mu się to wydaje i nie może tego poznać bo tylko duchem można to rozsądzić."
(1 Kor 3,16): "Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was?"
(1 Kor 6,11): "...Lecz zostaliście obmyci, uświęceni i usprawiedliwieni w imię Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez Ducha Boga naszego."
(1 Kor 6,19): "Czyż nie wiecie, że ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i że już nie należycie do samych siebie."
(1 Kor 7,40): "...A wydaje mi się, że ja też mam Ducha Bożego."
(1 Kor 12,3): "Otóż zapewniam was, że nikt, pozostając pod natchnieniem Ducha Bożego, nie może mówić: „Niech Jezus będzie przeklęty!” Nikt też nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: „Panem jest Jezus”"
(1 Kor 12,4): "Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch..."
(1 Kor 12,7): "Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra."
(1 Kor 12,8): "Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha..."
(1 Kor 12,9): "...innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania w jednym Duchu..."
(1 Kor 12,11): "Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce."
(1 Kor 12,13): "Wszyscy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, aby stanowić jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscyśmy też zostali napojeni jednym Duchem."
(1 Kor 14,2): "Ten bowiem, kto mówi językiem, nie ludziom mówi, lecz Bogu. Nikt go nie słyszy, a on pod wpływem Ducha mówi rzeczy tajemne."
Drugi List do Koryntian
(2 Kor 1,22): "On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił Ducha w sercach naszych."
(2 Kor 3,3): "...listem napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego..."
(2 Kor 3,6): "On też sprawił, żeśmy mogli stać się sługami Nowego Przymierza, przymierza nie litery, lecz Ducha: litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia."
(2 Kor 3,17): "Pan zaś jest Duchem, a gdzie jest Duch Pański - tam wolność."
(2 Kor 3,18): "My wszyscy z odsłoniętą twarzą wpatrujemy się w jasność Pańską jakby w zwierciadle; za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego obrazu."
(2 Kor 5,5): "A Bóg, który nas do tego przeznaczył, dał nam Ducha jako zadatek."
(2 Kor 6,6): "...przez czystość i umiejętność, przez wielkoduszność i łagodność, przez objawy Ducha Świętego i miłość nieobłudną..."
(2 Kor 13,13): "Łaska Pana Jezusa Chrystusa, miłość Boga i dar jedności w Duchu Świętym niech będą z wami wszystkimi!"
List do Galatów
(Gal 3,2): "...czy Ducha otrzymaliście na skutek wypełniania Prawa za pomocą uczynków, czy też z stąd, że daliście posłuch wierze?"
(Gal 3,5): "Czy Ten, który udziela wam Ducha i działa cuda wśród was, czyni to dlatego, że wypełniacie Prawo za pomocą uczynków, czy też dlatego, że dajecie posłuch wierze?"
(Gal 3,14): "...aby błogosławieństwo Abrahama stało się w Chrystusie Jezusie udziałem pogan i abyśmy przez wiarę otrzymali obiecanego Ducha."
(Gal 4,6): "Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: Abba, Ojcze!"
(Gal 5,5): "My zaś z pomocą Ducha, na zasadzie wiary wyczekujemy spodziewanej sprawiedliwości."
(Gal 5,25): "Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy."
(Gal 6,1): "Bracia, a gdy komu przydarzył się jaki upadek, wy, którzy pozostajecie pod działaniem Ducha, w duchu łagodności sprowadźcie takiego na właściwą drogę."
List do Efezjan
(Ef 1,13): "W Nim również uwierzyliście i zostaliście naznaczeni pieczęcią Ducha Świętego, który był obiecany."
(Ef 2,18): "...bo przez Niego jedni i drudzy w jednym Duchu mamy przystęp do Ojca."
(Ef 2,22): "...w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha."
(Ef 3,5): "Nie była ona oznajmiona synom ludzkim w poprzednich pokoleniach, tak jak teraz została objawiona przez Ducha świętym Jego apastołom i prorokom..."
(Ef 3,16): "...aby według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka."
(Ef 4,3): "Usiłujcie zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój."
(Ef 4,4): "Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie."
(Ef 4,30): "I nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym zostaliście opieczętowani na dzień odkupienia."
(Ef 5,18): "A nie upijajcie się winem, bo to jest przyczyną rozwiązłości, ale napełniajcie się Duchem."
(Ef 6,17): "Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże..."
(Ef 6,18): "...Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu!"
List do Filipian
(Flp 1,19): "Wiem bowiem, że to mi wyjdzie na zbawienie dzięki waszej modlitwie i pomocy, udzielanej przez Ducha Jezusa Chrystusa."
(Flp 2,1): "Jeśli więc jest jakieś napomnienie w Chrystusie, jeśli - jakaś moc przekonująca Miłości, jeśli jakiś udział w Duchu..."
(Flp 3,3): "My bowiem jesteśmy prawdziwie ludem obrzezanym - my, którzy sprawujemy kult w Duchu Bożym i chlubimy się w Chrystusie Jezusie, a nie pokładamy ufności w ciele."
List do Kolosan
(Kol 1,8): "...on też nam ukazał waszą miłość w Duchu."
Pierwszy List do Tesaloniczan
(1Tes 1,5): "...bo nasze głoszenie Ewangelii wśród was nie dokonało się przez samo tylko słowo, lecz przez moc Ducha Świętego, z wielką siłą przekonania."
(1Tes 1,6): "A wy, przyjmując słowo pośród wielkiego ucisku, z radością Ducha Świętego, staliście się naśladowcami naszymi i Pana..."
(1Tes 4,8): "A więc kto to odrzuca, nie człowieka odrzuca lecz Boga, który przecież daje wam swego Ducha Świętego."
(1Tes 5,19): "Ducha nie gaście..."
Drugi List do Tesaloniczan
(2Tes 2,13): "Lecz my zawsze winniśmy dziękować Bogu za was, bracia umiłowani przez Pana, że wybrał was Bóg do zbawienia jako pierwociny przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę."
Pierwszy List do Tymoteusza
(1Tym 3,16): "A bez wątpienia wielka jest tajemnica pobożności. Ten, który objawił się w ciele, usprawiedliwiony został w Duchu."
(1Tym 4,1): "Duch zaś otwarcie mówi, że w czasach ostatnich niektórzy odpadną od wiary, skłaniając się ku duchom zwodniczym i ku naukom demonów."
Drugi List do Tymoteusza
(2Tym 1,14): "Dobrego depozytu strzeż z pomocą Ducha Świętego, który w nas mieszka."
List do Tytusa
(Tt 3,5): "...lecz z miłosierdzia swego zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym."
List do Hebrajczyków
(Hbr 2,4): "Bóg zaś uwierzytelnił je cudami, znakami przedziwnymi, różnorakimi mocami i udzielaniem Ducha Świętego według swej woli."
(Hbr 3,7): "Dlatego postępujcie, jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie..."
(Hbr 6,4): "Niemożliwe jest bowiem tych – którzy raz zostali oświeceni, a nawet zakosztowali daru niebieskiego i stali się uczestnikami Ducha Świętego..."
(Hbr 9,8): "Przez to pokazuje Duch Święty, że jeszcze nie została otwarta droga do Miejsca Świętego, dopóki istnieje pierwszy przybytek."
(Hbr 9,14): "...to o ile bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienia z martwych uczynków, abyście służyć mogli Bogu żywemu."
(Hbr 10,15): "Daje nam świadectwo Duch Święty..."
(Hbr 10,29): "Pomyślcie, o ile surowszej kary stanie się winien ten, kto by podeptał Syna Bożego i zbezcześcił krew Przymierza, przez którą został uświęcony, i obelżywie zachował się wobec Ducha łaski."
Pierwszy List Św. Piotra Apostoła
(1P 1,2): "...którzy wybrani zostali według tego, co przewidział Bóg Ojciec, aby w Duchu zostali uświęceni, skłonili się do posłuszeństwa i pokropieni zostali krwią Jezusa Chrystusa..."
(1P 1,11): "Badali oni, kiedy i na jaką chwilę wskazywał Duch Chrystusa, który w nich był i przepowiadał cierpienia przeznaczone dla Chrystusa i mające potem nastąpić uwielbienie."
(1P 12): "...raczej wam miały służyć sprawy obwieszczone wam przez tych, którzy wam głosili Ewangelię mocą zesłanego z nieba Ducha Świętego..."
(1P 3,18): "Chrystus bowiem również raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia Duchem..."
(1P4,14): "Błogosławieni jesteście, jeżeli złorzeczą wam z powodu imienia Chrystusa, albowiem Duch chwały, Boży Duch na was spoczywa."
Drugi List Św. Piotra Apostoła
(2P 1,21): "Nie z woli bowiem ludzkiej zostało kiedyś przyniesione proroctwo, ale kierowani Duchem Świętym mówili od Boga święci ludzie."
Pierwszy List Św. Jana Apostoła
(1J 3,24): "Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, że On trwa w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał."
(1J 4,2): "Po tym poznajecie Ducha Bożego: każdy duch, który uznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, jest z Boga."
(1J 4,13): "Poznajemy, że my trwamy w Nim, a On w nas, bo udzielił nam ze swego Ducha."
(1J 5,6): "Jezus Chrystus jest tym, który przyszedł przez wodę i krew, i Ducha, nie tylko w wodzie, lecz w wodzie i we krwi. Duch daje świadectwo, bo Duch jest prawdą."
(1J 5,8): "Duch, woda i krew, a ci trzej w jedno się łączą."
List Św. Judy Apostoła
(Jud 19): "Oni to powodują podziały, a sami są cieleśni i Ducha nie mają."
(Jud 20): "Wy zaś, umiłowani, budując samych siebie, na fundamencie waszej najświętszej wiary, w Duchu Świętym się módlcie i w miłości Bożej strzeżcie samych siebie, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jezusa Chrystusa, które wiedzie ku życiu wiecznemu."
Apokalipsa Św. Jana
(Ap 2,7): "Kto ma uszy, niechaj posłyszy, co mówi Duch do Kościołów. Zwycięzcy dam spożyć owoc z drzewa życia, które jest w raju Boga."
(Ap 2,11): "Kto ma uszy, niech posłyszy, co mówi Duch do Kościołów. Zwycięzcy śmierć druga na pewno nie wyrządzi szkody."
(Ap 2,17): "Kto ma uszy, niech posłyszy, co mówi Duch do Kościołów. Zwycięzcy dam manny ukrytej i dam mu biały kamyk..."
(Ap 2,29): "Kto ma uszy, niech posłyszy, co mówi Duch do Kościołów."
(Ap 3,6): "Kto ma uszy, niech posłyszy, co mówi Duch do Kościołów."
(Ap 3,13): "Kto ma uszy, niech posłyszy, co mówi Duch do Kościołów."
(Ap 3,22): "Kto ma uszy, niech posłyszy, co mówi Duch do Kościołów."
(Ap 14,13): "...Zaiste, mówi Duch, niech odpoczną od swoich mozołów bo idą wraz z nimi ich czyny."
(Ap 22,17): "A Duch i Oblubienica mówią: Przyjdź!. A kto słyszy, niech powie: Przyjdź!. I kto odczuwa pragnienie, niech przyjdzie, kto chce, niech wody życia darmo zaczerpną
:shock:
,,KREW WODA DUCH"

:prosze: O tyle nas tj czlowieka Bóg ukochal ze w cierpieniu potrafimy go kochac a nie tylko szczesciu..
U Boga w szczesciu upadlali tez a o ilez CZLOWIEK bardziej pokocha w szczesciu nieba gdy potrafil w cierpieniu kochac?
Bóg szuka przyjaciół nic wiecej ...prawdziwych godnych gosci wesela

SZUKAJAC BOGA KOCHAJMY BLIŹNICH najslabszych najmocniej tak jak Bóg ukochal najslabsze.
Jezus mowil juz ze to co slabe stanie sie mocne bo z Bogiem :)
To co jest slabe w tlumaczeniy tzn Słowa Chrystusa
<<Żeby to co słabe było mocne>>

Awatar użytkownika
Bobo
Posty: 16710
Rejestracja: 03 mar 2007, 17:12

Post autor: Bobo »

karol210 pisze::prosze: O tyle nas tj czlowieka Bóg ukochal ze w cierpieniu potrafimy go kochac a nie tylko szczesciu..
U Boga w szczesciu upadlali tez a o ilez CZLOWIEK bardziej pokocha w szczesciu nieba gdy potrafil w cierpieniu kochac?
Bóg szuka przyjaciół nic wiecej ...prawdziwych godnych gosci wesela

SZUKAJAC BOGA KOCHAJMY BLIŹNICH najslabszych najmocniej tak jak Bóg ukochal najslabsze.
Jezus mowil juz ze to co slabe stanie sie mocne bo z Bogiem :)
To co jest slabe tzn Słowa Chrystusa
<<Żeby to co słabe było mocne>>
Sorry, ze tak napiszę, ale twój wpis to jakieś surrealistyczny image'. Trochę jak bełkot, trochę jak na 'haju' a wg. mnie (Bobo) to jakaś schiza. Mam nadzieję, że nie piszesz 'pod wpływem'... :-(
Oszołomstwu mówię NIE!

Awatar użytkownika
karol210
Posty: 904
Rejestracja: 05 lut 2016, 8:53

Post autor: karol210 »

Bobo pisze:
karol210 pisze::prosze: O tyle nas tj czlowieka Bóg ukochal ze w cierpieniu potrafimy go kochac a nie tylko szczesciu..
U Boga w szczesciu upadlali tez a o ilez CZLOWIEK bardziej pokocha w szczesciu nieba gdy potrafil w cierpieniu kochac?
Bóg szuka przyjaciół nic wiecej ...prawdziwych godnych gosci wesela

SZUKAJAC BOGA KOCHAJMY BLIŹNICH najslabszych najmocniej tak jak Bóg ukochal najslabsze.
Jezus mowil juz ze to co slabe stanie sie mocne bo z Bogiem :)
To co jest slabe tzn Słowa Chrystusa
<<Żeby to co słabe było mocne>>
Sorry, ze tak napiszę, ale twój wpis to jakieś surrealistyczny image'. Trochę jak bełkot, trochę jak na 'haju' a wg. mnie (Bobo) to jakaś schiza. Mam nadzieję, że nie piszesz 'pod wpływem'... :-(
Coś wytlumaczyc?
W tekscie odpowiedzi np,, upadli " tzn upadli aniolowie (ops sorry slownik dopisal upadlali.. :-x da rade jakos poprwic po 90minutach?

Czego nie rozumiesz jeszcze?

Awatar użytkownika
tropiciel
Posty: 4957
Rejestracja: 11 kwie 2013, 17:39

Post autor: tropiciel »

Geneza trynitaryzmu

Nie ma żadnych tajemnic w fundamentalnych doktrynach Biblii. Tak jak nie jest tajemnicą pochodzenie dogmatu trójcy - to właśnie on uznaje Ducha Świętego za trzecią osobę Bóstwa. W czwartym wieku naszej ery chrześcijaństwo stało się religią powszechną i upaństwowioną - 28 lutego 381 r. Teodozjusz Wielki cesarz rzymski ogłosił w Tesalonikach, iż kościół katolicki jest jedyną religią znajdującą się pod prawną ochroną państwa. Wraz z masami nowych wyznawców wchłonęło ono pogańskie idee i zwyczaje. Jasny obraz zmian daje krótki przegląd podejmowanych na kolejnych soborach uchwał.
Pierwszy Sobór Nicejski (325 r.) uznał, że Jezus jest : &#8222;Bogiem prawdziwym z Boga prawdziwego ... współistotny z Ojcem&#8221; (tzw. nicejski symbol wiary). Następny Sobór Konstantynopolitański (381 r.) stwierdził Boski charakter Ducha Świętego, który : &#8222; od Boga Ojca pochodzi&#8221; (tzw. symbol wiary nicejsko - konstantynopolitański). Oto co pisze o nim historyk Jan Wierusz Kowalski w swej książce &#8222;Chrześcijaństwo&#8221; :
&#8222;Przybyło około 150 biskupów, wyłącznie z prowincji wschodnich. Biskup rzymski nie został nawet zaproszony. Pod dyskretny naciskiem Teodozjusza uchwalono nowy symbol wiary, który stał się obowiązujący dla wszystkich prawowiernych chrześcijan. Nie będzie przesadą, jeżeli przyjmiemy, że na soborze konstantynopolitańskim 381 r. zrodziło się nowe pojęcie dogmatu. Wyraz ten dotychczas oznaczał w języku kościelnym wskazówkę etyczną, obecnie przyjął odcień prawny i wyznaczył to, w co trzeba wierzyć, co jest obowiązujące dla światopoglądu chrześcijańskiego. Dogmat był poparty autorytetem cesarskim, niemal narzucony w sposób dyscyplinarny&#8221; (str. 74, wydanie drugie, KAW ,Warszawa !988 r.).
W taki oto sposób rodziło się pojęcie &#8222;chrześcijańskiej trójcy&#8221;. Ostatecznie została ona zdefiniowana w tzw. Atanazjańskim symbolu wiary. Atanazy był duchownym, który poparł cesarza Konstantyna w czasie soboru Nicejskiego w 325 r. Symbol wiary noszący jego imię brzmi :
&#8222;Oddajemy cześć jedynemu Bogu w Trójcy ... Ojciec jest Bogiem, Syn jest Bogiem i Duch Święty jest Bogiem, a jednak nie ma trzech bogów, tylko jeden Bóg&#8221;. Ten dogmat był następnie przez szereg wieków poddawany licznym obróbkom, modyfikacjom, które doprowadziły ostatecznie do aktualnego jego brzmienia.

jednocześnie miało ono łączyć judaistyczny obraz Boga i pogańskie wielobóstwo. Trójce lub triady były bardzo powszechne w świecie pogańskim np. : egipskie triady - Amon Ra, Ramzes i Mut lub Ozyrys, Horus i Izyda, przykładem babilońskich trójcy mogą być : Anu, Enlil i Ea lub Isztar, Sin i Szamasz, przykładem staroindyjskiej trójcy jest : Brahma, Wisznu i Śiwa.
&#8222;Jakiekolwiek przekonanie żywili wtajemniczeni egipscy kapłani, bezsprzecznie trynitarne pojęcie bóstwa jest wspólne wielu teodyceom świata starożytnego. Jedynie objaśnienie się zmienia zależnie od tego, na jaki aspekt systemu kładziony jest akcent. W czasach, gdy chrześcijaństwo powstawało, najpopularniejsza triada egipskiego panteonu była złożona z Ozyrysa, jego małżonki Izydy i ich syna Horusa&#8221; - pisze Herve Masson w książce Słownik herezji w Kościele katolickim (wyd. pierwsze, str.15, &#8222;Książnica&#8221; Katowice 1993 r.)
Tak oto skomentował ten stan znany historyk Edward Gibbon w przedmowie swojej książki History of Christianity:
&#8222;Jeżeli się mówi, że poganizm uległ chrystianizmowi, to trzeba również przyznać, iż chrystianizm uległ skażeniu poganizmem. Czysty deizm pierwszych chrześcijan (...) Kościół Rzymski zamienił w niezrozumiały dogmat o trójcy. Wiele doktryn pogańskich wymyślonych przez Egipcjan i wyidealizowanych przez Platona zachowano jako coś zasługującego na wiarę&#8221;.

Zasady personifikacji

Charakterystycznym środkiem przekazu Biblii jest personifikacja, czyli nadanie cech osobowych pojęciom abstrakcyjnym. Mądrość, grzech czy śmierć itp. nie mogą istnieć w oderwaniu od człowieka, dlatego by podkreślić ich znaczenie użyto w Piśmie Świętym personifikacji. Niezrozumienie tego jest przyczyną wielu błędnych interpretacji. Nadanie osobowych cech &#8222;Duchowi Boga&#8221; czy &#8222;duchowi człowieka&#8221; (np. duch może być zasmucony, zaniepokojony itp.) nie oznacza, że jest on osobą. Duch Boga czy człowieka (lub innych istot żywych) jest ich życiem (&#8222;tchnieniem&#8221;), usposobieniem, jak i mocą, dzięki której realizują swoje zamierzenia. Dlatego &#8222;duch&#8221; nie może istnieć poza lub niezależnie od żywej istoty.

Oto przykłady personifikacji występujące Biblii :

Uosobienie mądrości
&#8222;Mądrość zbudowała swój dom, postawiła siedem swoich słupów, zabiła swoje bydło, zmieszała wino, zastawiła swój stół, wysłała swoje służebnice ...&#8221; (Prz.9;2-3).
Mądrość przedstawiono jako kobietę (czytaj kontekst wypowiedzi !). Nie oznacza to jednak, że mądrość się została shipostazowana i stała się osobą podobnie jak i Pani Głupota ( Przyp. 9 : 13 )

Uosobienie bogactwa
&#8222;Nikt nie może dwom panom służyć, gdyż albo jednego nienawidzić będzie, a drugiego miłować, albo jednego trzymać się będzie, a drugim pogardzi. Nie można Bogu służyć i mamonie&#8221; (Mt.6;24).
Bogactwo jest porównane do &#8222;pana&#8221; (człowieka). Pragnienie bogactwa sprawia, że ludzie stają się jego niewolnikami. Wartość dóbr materialnych jest określona przez człowieka, dlatego nie ma bogactwa tam, gdzie nie ma ludzi

Uosobienie grzechu
&#8222;Jezus im odpowiedział : Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, każdy, kto grzeszy jest niewolnikiem grzechu&#8221; (J.8;34),
&#8222;Żeby jak grzech panował przez śmierć, tak łaska panowała przez usprawiedliwienie&#8221; (Rz.5;21),
&#8222;Czy nie wiecie, że jeśli się oddajecie jako słudzy w posłuszeństwo, stajecie się sługami tego, komu jesteście posłuszni, czy to grzechu ku śmierci, czy też posłuszeństwa ku sprawiedliwości ?&#8221; (Rz.6;16).
Podobnie jak w przypadku bogactwa, grzech porównano do pana-władcy - grzesznicy są jego niewolnikami. Grzech nie istnieje poza człowiekiem, jego źródłem jest ludzka, upadła natura. Personifikacją jej jest diabeł (patrz opracowanie : &#8222;Szatan i diabeł w Biblii - analiza wybranych tekstów&#8221;).

Uosobienie ducha
&#8222;Lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi&#8221; (J.16;13).
Te słowa Chrystusa są zapowiedzią zesłania mocy Ducha Świętego - wypełnienie ich nastąpiło w dniu Pięćdziesiątnicy (Dz.2;3-4). Moc, którą zostali napełnieni uczniowie, miała uzdolnić ich do czynienia niezwykłych dzieł świadczących o prawdziwości nauki, którą głosili.

Uosobienie śmierci
&#8222;I widziałem, a oto siwy koń, a temu, który na nim siedział, było na imię Śmierć&#8221; (Ap.6;8).

Uosobienie Izraela
&#8222;Znowu cię odbuduję i będziesz odbudowana, panno izraelska, znowu przyozdobisz się w swoje bębenki&#8221; (Jer.31;4).
Z kontekstu wynika, że prorok nie mówi dosłownie do &#8222;panny izraelskiej&#8221; jako osoby, lecz do narodu izraelskiego.

Uosobienie wierzących w Chrystusa
&#8222;Wy zaś jesteście ciałem Chrystusowym, a z osobna członkami&#8221; (1Kor.12;27),
&#8222;Albowiem zaręczyłem was z jednym mężem, aby stawić przed Chrystusem dziewicę czystą&#8221; (2Kor.11;2).
Inne teksty : Ef.4;13, Ef.4;4, Ef.5;23, Kol.1;18,24, Ap.19;7.
Wszystkie te cytaty odwołują się do społeczności, którą tworzyli prawdziwie wierzący w Chrystusa. Jest ona nazwana : &#8222;dziewicą czystą&#8221;, &#8222;małżonką Chrystusa&#8221; oraz &#8222;Jego ciałem&#8221;.
[ Opracowano na podstawie : &#8222;Bible Basics&#8221; Duncan Heaster ]


&#8222;Bóg jest Duchem&#8221; (J.4;24)

Podsumowując : Duch Boży jest mocą (tchnieniem), za pomocą którego istota, charakter i zamierzenia Boga zostają objawione człowiekowi. W tym sensie &#8222;Bóg jest Duchem&#8221; (J.4;24), ponieważ Duch odzwierciedla to kim jest Bóg.

Biblia opisuje Boga w różny sposób :
&#8222;Bóg nasz jest ogniem trawiącym&#8221; (Hbr.12;29),
&#8222;Bóg jest światłością&#8221; (1J.1;5),
&#8222;Bóg jest miłością&#8221; (1J.4;8),
&#8222;Bogiem było słowo&#8221; (J.1;1) [słowo - greckie &#8222;logos&#8221; to : plan, cel, myśl, zamierzenie]
Tak więc w biblijnym opisie &#8222;Bóg jest ...&#8221; charakteryzującymi Go cechami. Bezpodstawnym jest np. utrzymywanie, że Bóg jest abstrakcyjną miłością, tylko dlatego, że czytamy : &#8222;Bóg jest miłością&#8221; (1J.4;8). Podobnie - miłość nie jest Bogiem. Ponieważ Duch jest mocą Boga, Bóg wysyła swego Ducha by osiągnąć zamierzony cel. Jahwe jest również opisany jako tworzący Ducha (Am.4;13 hebr. &#8222;ruach&#8221; tłumaczone jako &#8222;wiatr&#8221;).
Twierdzenie , że Bóg jest swoim Duchem w sensie dosłownym jest tautologią i przeczy istnieniu osobowego Boga.
Oto fragmenty Pisma, w których przedstawiono Boga jako kierującego swoim Duchem :
&#8222;Gdzież jest Ten, który włożył Ducha swego Świętego do ich serc ?&#8221; (Iz.63;11),
&#8222;Oto sługa mój, którego wybrałem, umiłowany mój, w którym moja dusza ma upodobanie. Złożę na niego Ducha mego, a On obwieści narodom sąd&#8221; (Mt.12;18),
&#8222;Jeśli więc wy, którzy jesteście źli, umiecie dobre dary dawać dzieciom swoim, o ileż bardziej Ojciec niebieski da Ducha Świętego tym, którzy go proszą&#8221; (Łk.11;13),
&#8222;Widziałem Ducha, zstępującego z nieba jakby gołębica; i spoczął na nim&#8221; (J.1;32),
&#8222;I stanie się w ostateczne dni, mówi Pan, że wyleję Ducha mego na wszelkie ciało ...&#8221;(Dz.2;17).
Sam zwrot &#8222;Duch Boga&#8221; (Duch - kogo ? - Boga) powinien być wystarczającym dowodem na to, że Duch nie jest trzecią osobą, lecz należy do Boga Wszechmocnego, którym jest wyłącznie JEHOWAH ponieważ Tetragram, którym zapisywano Święte Imię Boże odnosi się wyłącznie do Ojca Niebiańskiego i nigdy nie odnosi się do Syna Bożego.

informacje zaczerpnięte ze strony :

http://adelfos.republika.pl/katalog_nauka/duch.htm

[niektore dodatki i korekty z mojej strony]
____________________________________________

Awatar użytkownika
karol210
Posty: 904
Rejestracja: 05 lut 2016, 8:53

Post autor: karol210 »

Idzcie i chrzest w IMIĘ OJCA SYNA I DUCHA ŚWIĘTEGO

Amen

Czytaj ŚLEPCZE

Awatar użytkownika
Listek
Posty: 7838
Rejestracja: 31 mar 2013, 21:25
Lokalizacja: Gdynia

Post autor: Listek »

karol210 pisze:IMIĘ OJCA SYNA I DUCHA
Może przemawiasz z uwielbieniem, ale jeszcze nie przejrzałeś dopisków.

:-)
Twa sprawiedliwość to wieczna sprawiedliwość, a Tora Twoja jest prawdą Ps.119,142
"I będzie ci jako znak na ręce twojej i jako przypomnienie między oczyma twoimi, aby prawo Boga było zawsze w ustach twoich." Wj 13:9

Awatar użytkownika
tropiciel
Posty: 4957
Rejestracja: 11 kwie 2013, 17:39

Post autor: tropiciel »

Idzcie i chrzest w IMIĘ OJCA SYNA I DUCHA ŚWIĘTEGO

Amen

Czytaj ŚLEPCZE
Oby "WIDZĄCY" oświecił ludzi jakie jest to IMIĘ DUCHA ŚWIĘTEGO ! Bo jak do tej pory nikt takiego imienia w Biblii nie wskazał ! Co więcej z formuły "w IMIĘ OJCA SYNA I DUCHA ŚWIĘTEGO" wcale nie wynika, że wymieniony w tej formule OJCIEC, SYN I DUCH ŚWIĘTY są jednym Bogiem !

Natomiast każdy, który wnikliwie czyta Biblię i wszystko sprawdza może się z łatwością przekonać, że jedynym prawdziwym Bogiem jest JEHOWAH, które to Święte Imię zapisywane w formie Tetragramu odnosi się wyłącznie do Ojca Niebiańskiego, a nigdy nie odnosi się do Jego Syna. I w tym właśnie pogrzebana jest cała wydumana przez wieki trynitarna doktryna kościoła katolickiego. Stąd też nienawiść do Świętego Imienia Bożego i usiłowania wymazania tego Imienia z Biblii.



________________________________________

ODPOWIEDZ

Wróć do „Trójca Święta”