Dezerter pisze:IzajaszSobotnik pisze:Nie interesują mnie poglądy żydowskiej tzw. tradycji. Jezus walczył z ów tradycją i ja walczę, bez względu na jej pochodzenie. Sola Scriptura.
Śmieszą mnie takie teksty - miały by sens gdyby Nowy Testament nie był wynikiem ustaleń
tradycji tylko został przyniesiony przez Anioły z nieba w gotowej zapieczętowanej formie
W III wieku większość chrześcijaństwa nie znało bądź nie uznawało Apokalipsy za natchnioną, a w IV całkiem sporo chrześcijan (w tym kilku papieży ) uznawało Ewangelię Piotra za autentyczną i natchnioną.
Jak można odrzucać Tradycję, która dała nam Biblię?!?
To nie tradycja dała nam Pismo Święte, ale sam BÓG JHWH, który ŻYJE i dba, by odpowiednie księgi trafiły w nasze ręce.
Kanon syryjski
Syryjscy monofizyci i jakobici nie uznają w kanonie Nowego Testamentu tzw. listów powszechnych (2 list Piotra; 2 i 3 list Jana; List Judy) i Apokalipsy. Natomiast nestorianie (wschodni Syryjczycy) używali starego przekładu Peszitta zawierający wszystkie księgi Starego i Nowego Testamentu oprócz: Listu Jakuba, 2 Listu Piotra, 2 i 3 Listu Jana i Apokalipsy. U współczesnych nestorian rozpowszechnia się już nowy przekład Peszitta zawierający wszystkie księgi kanoniczne, tak Starego jak i Nowego Testamentu.
Kanon koptyjski
W Kościele koptyjskim nie ma listy ksiąg natchnionych. Za kanoniczne księgi Nowego Testamentu, prócz całego kanonu powszechnego, uznaje się także 1. i 2. list św. Klemensa Rzymskiego do Koryntian, 8 ksiąg Konstytucji Apostolskich również przypisywane św. Klemensowi, List Barnaby oraz dzieło Hermasa pt. Pasterz.
Kanon etiopski
W kanonie Nowego Testamentu podobnie jak w Kościele koptyjskim uznaje się za kanoniczne 27 ksiąg kanonu powszechnego oraz Listy św. Klemensa Rzymskiego, Konstytucje Apostolskie oraz Pasterza Hermasa.
Kanon ormiański
Mimo iż ormiańscy teologowie nie mają sprecyzowanych pojęć dotyczących natchnienia biblijnego i kanoniczności ksiąg św. do kanonu Nowego Testamentu zaliczają prócz 27 podstawowych także apokryficzny 3. List do Koryntian oraz dwa Listy Koryntian do św. Pawła.
Reformacja i protestantyzm
Niektórzy reformatorzy protestanccy w XVI wieku podważali kanoniczność niektórych ksiąg Nowego Testamentu. Marcin Luter przez pewien czas uznawał za deuterokanoniczne: List do Hebrajczyków, List Jakuba, List Judy oraz Apokalipsę świętego Jana. Huldrych Zwingli uważał za deuterokanoniczną samą Apokalipsę.
Poglądy poszczególnych reformatorów nie zostały jednak przyjęte przez Kościoły protestanckie. Wszystkie wyznania protestanckie uznały kanoniczność całości Nowego Testamentu. Za kanonem powszechnym opowiedzieli się również Karlstadt i Kalwin wśród reformatorów. Kanon powszechny potwierdziły ostatecznie protestanckie wyznania wiary: gallikańskie (1559), anglikańskie, belgijskie (1562) i helweckie II (1564). Kościoły poreformacyjne także uznały cały kanon NT w swoich wyznaniach wiary.
Wikipedia
Popatrz na te stare kościoły, w każdym z nich jest inny kanon, KRK, Prawosławni, Koptyjki, o jakim ty mówisz kanonie. Mówmy jednak o CAŁYM PIŚMIE, a nie tylko NT. Ładne mi tradycje.
Śmieszy mnie zawsze, gdy słyszę, że to jakiś kościół USTALIŁ kanon Biblii, tak jakby autora już nie było.