"NIEWYSŁOWIONE IMIĘ"
Moderatorzy: kansyheniek, Bobo, booris, Junior Admin, Moderatorzy
-
- Posty: 121
- Rejestracja: 08 cze 2012, 8:54
- Kontakt:
Jezus nie mówił o jakimś innym Bogu, mówił i nauczał o swoim Ojcu Jehowie, tym samym który stworzył świat dał nam życie, służyli Mu również inni wierni Izraelici.
"A czyż jest On tylko Bogiem Żydów? Czyż nie także ludzi z narodów? Tak, również ludzi z narodów,"( Rzymian 3:29)
Wyjścia 3:15: „Bóg (...) rzekł do Mojżesza: ‚Oto, co masz powiedzieć do synów Izraela: „Jehowa, Bóg waszych praojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba, posłał mnie do was”. To jest moje imię po czas niezmierzony i ono mnie upamiętnia na pokolenie za pokoleniem’”.
Ezech. 38:17, 23: „Tak rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: ‚(...) I się wywyższę, i uświęcę, i dam się poznać na oczach wielu narodów; i będą musieli poznać, że ja jestem Jehowa’”.
"Wtedy Jezus rzekł do niego: „Precz, Szatanie! Jest bowiem napisane: ‚Jehowę, twego Boga, masz czcić i tylko dla niego masz pełnić świętą służbę’" (Mateusza 4:10)
"A czyż jest On tylko Bogiem Żydów? Czyż nie także ludzi z narodów? Tak, również ludzi z narodów,"( Rzymian 3:29)
Wyjścia 3:15: „Bóg (...) rzekł do Mojżesza: ‚Oto, co masz powiedzieć do synów Izraela: „Jehowa, Bóg waszych praojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba, posłał mnie do was”. To jest moje imię po czas niezmierzony i ono mnie upamiętnia na pokolenie za pokoleniem’”.
Ezech. 38:17, 23: „Tak rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: ‚(...) I się wywyższę, i uświęcę, i dam się poznać na oczach wielu narodów; i będą musieli poznać, że ja jestem Jehowa’”.
"Wtedy Jezus rzekł do niego: „Precz, Szatanie! Jest bowiem napisane: ‚Jehowę, twego Boga, masz czcić i tylko dla niego masz pełnić świętą służbę’" (Mateusza 4:10)
- amiko
- Posty: 3608
- Rejestracja: 09 wrz 2006, 12:40
Kefaz
Nie podałeś żadnego przykładu z NT,który by potwierdził to co piszesz,że Jezus "mówił i nauczał o swoim Ojcu Jehowie".
To są słowa Pawła o Bogu,ale nie o Bogu Jehowie.Paweł to nie jest Jezus!Jezus nie mówił o jakimś innym Bogu, mówił i nauczał o swoim Ojcu Jehowie, tym samym który stworzył świat dał nam życie, służyli Mu również inni wierni Izraelici.
"A czyż jest On tylko Bogiem Żydów? Czyż nie także ludzi z narodów? Tak, również ludzi z narodów,"( Rzymian 3:29)
To są wersety ze ST,a nie z NT,o który mi chodziło.Wyjścia 3:15: „Bóg (...) rzekł do Mojżesza: ‚Oto, co masz powiedzieć do synów Izraela: „Jehowa, Bóg waszych praojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba, posłał mnie do was”. To jest moje imię po czas niezmierzony i ono mnie upamiętnia na pokolenie za pokoleniem’”.
Ezech. 38:17, 23: „Tak rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: ‚(...) I się wywyższę, i uświęcę, i dam się poznać na oczach wielu narodów; i będą musieli poznać, że ja jestem Jehowa’”.
Skąd się wzięło słowo "Jehowa" w PNŚ,z którego cytujesz? W oryginalnym tekście greckim i w innych przekładach nie występuje słowo "Jehowa"."Wtedy Jezus rzekł do niego: „Precz, Szatanie! Jest bowiem napisane: ‚Jehowę, twego Boga, masz czcić i tylko dla niego masz pełnić świętą służbę’" (Mateusza 4:10)
Nie podałeś żadnego przykładu z NT,który by potwierdził to co piszesz,że Jezus "mówił i nauczał o swoim Ojcu Jehowie".
Bo ja nie wstydzę się ewangelii chrystusowej o obecnym w nas wszystkich Chrystusie,Słowie Bożym (Kol.1.24-28).Jest On bowiem mocą i Mądrością Bożą (1 Kor.1.24) ku zbawieniu dla każdego wierzącego, najpierw dla Żyda, potem dla Greka.
-
- Posty: 11244
- Rejestracja: 04 wrz 2006, 17:31
EMET:
Podam teraz obszernie odnośnie jednego z wyłuszczonych miejsc...
Talmud Bawli, Traktat Berachot, R. IX, folio 54a; MISZNA [numeracja: Berachot 9:5]
[quote=""Studia Judaica""][Dawniej] na zakończenie błogosławieństwa w świątyni mówiono „Ze świata”. Kiedy heretycy zepsuli [wiarę] mówiąc, jest tylko jeden świat, [Rabini] nakazali by mówić „Ze świata aż do świata”. I nakazali, że człowiek ma witać bliźniego Imieniem, jako napisane jest, I oto sam Boaz przybył z Betlejem i pozdrowił żniwiarzy, mówiąc: Imię niech będzie z wami! A oni odpowiedzieli: Imię niech cię błogosławi! (Rut 2, 4) I mówi Imię jest z tobą, dzielny wojowniku (Sdz 6, 12). I mówi Nie zawstydzaj [jej] choć twoja matka jest już stara (Prz 23, 22). I mówi Czas by zadziałało Imię, złamali Twoje prawo (Ps 119, 126). Rabbi Natan mówi, Złamali Twoje prawo [bo] Czas by zadziałało Imię.[/quote] -- tłumaczenie ze ‘Studia Judaica’ 2(28)/2011; strona 364, tłum. Gwido Zlatkes; fragment Tr. Berachot, Miszna 9:5.
Przytoczono w całości tekst Rut 2:4, z Biblii Hebrajskiej; przy czym zamiast < j h v h >, mamy < 'h >. Tłumacz G. Z. rzetelnie użył terminu "Imię", gdyż w Traktacie nie ma Imienia JHVH jako takiego, lecz mamy tzw. zastępcze zapisy typu: < 'h >, < Haszem >, < Szem >. Przy cytowaniu z BH mamy - zamiast JHVH - < 'h >.
Nie będę zapodawał tekstu Talmudu, jak jest w zapisie; chyba, że Ktoś by sobie życzył...
Stephanos, ps. EMET
Podam teraz obszernie odnośnie jednego z wyłuszczonych miejsc...
Talmud Bawli, Traktat Berachot, R. IX, folio 54a; MISZNA [numeracja: Berachot 9:5]
[quote=""Studia Judaica""][Dawniej] na zakończenie błogosławieństwa w świątyni mówiono „Ze świata”. Kiedy heretycy zepsuli [wiarę] mówiąc, jest tylko jeden świat, [Rabini] nakazali by mówić „Ze świata aż do świata”. I nakazali, że człowiek ma witać bliźniego Imieniem, jako napisane jest, I oto sam Boaz przybył z Betlejem i pozdrowił żniwiarzy, mówiąc: Imię niech będzie z wami! A oni odpowiedzieli: Imię niech cię błogosławi! (Rut 2, 4) I mówi Imię jest z tobą, dzielny wojowniku (Sdz 6, 12). I mówi Nie zawstydzaj [jej] choć twoja matka jest już stara (Prz 23, 22). I mówi Czas by zadziałało Imię, złamali Twoje prawo (Ps 119, 126). Rabbi Natan mówi, Złamali Twoje prawo [bo] Czas by zadziałało Imię.[/quote] -- tłumaczenie ze ‘Studia Judaica’ 2(28)/2011; strona 364, tłum. Gwido Zlatkes; fragment Tr. Berachot, Miszna 9:5.
Przytoczono w całości tekst Rut 2:4, z Biblii Hebrajskiej; przy czym zamiast < j h v h >, mamy < 'h >. Tłumacz G. Z. rzetelnie użył terminu "Imię", gdyż w Traktacie nie ma Imienia JHVH jako takiego, lecz mamy tzw. zastępcze zapisy typu: < 'h >, < Haszem >, < Szem >. Przy cytowaniu z BH mamy - zamiast JHVH - < 'h >.
Nie będę zapodawał tekstu Talmudu, jak jest w zapisie; chyba, że Ktoś by sobie życzył...
Stephanos, ps. EMET
„Wielu będzie biegać tu i tam [po hebrajsku: < jᵊszōṭᵊṭû >], i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” -- Daniela 12:4b; ‘PNŚ-2018’, Przypis.
-
- Posty: 11244
- Rejestracja: 04 wrz 2006, 17:31
EMET:
Z 'Leksykonu ŚJ' przytaczałem taką notkę --
Oto stosowny fragment z Talmudu B. w translacji; ze wsparciem ang. tłumaczenia Epsteina.
Lokalizacja: Talmud Bawli, Traktat Sanhedrin, Rozdz. VII, /końcówka/ folio 55b oraz /dalej/ folio 56a, MISZNA
/folio 55b/ Rabbi Jozue [dokł. Jehoszua] ben Karha [dokł. Qarcha(h)] powiedział: /folio 56a/ Przez cały dzień [próby] świadkowie są przesłuchiwani i używali wtedy substytutu świętego Imienia, na sposób: 'niech Jose ukarze Jose' /patrz przypis/. Gdy próba zostanie zakończona, a główny oskarżony nie zostaje ukarany, usuwa się z sądu wszystkich świadków i pozostawia głównego świadka, który ma opowiedzieć 'dosłownie, co usłyszał'. Potem [używał świętego Imienia]. Wtedy sędziowie powstawali i rozdzierali swoje szaty. Drugi świadek orzekał: 'słyszałem podobnie' [lecz bez świętego Imienia], a trzeci /świadek/ mówił: 'słyszałem podobnie'.
PRZYPIS:
Świadkowie podczas przesłuchania stwierdzają, że oskarżony przy rzucaniu przekleństwa użył substytutu świętego Imienia (Jose), a nie Tetragrammatonu. ‘Jose’ wybrano jako substytut Tetragrammatonu, ponieważ zawiera cztery litery, podobnie jak Tetragrammaton. Bluźnierca musiał użyć prawdziwego Imienia, aby zostać ukarany. Ponadto, wartość liczbowa imienia 'Jose' odpowiada słowu 'Elohim'.
Można więc wnioskować, iż chodziło o przekleństwo i bluźnienie z użyciem wprost Imienia Bożego; nie zaś li tylko wypowiedzenie Imienia - jako takiego - w stosownym i nabożnym kontekście. Jeśli chodzi o określenie: "używali substytutu świętego Imienia", to mamy w Talmudzie użyte wyrażenie objaśnione w 'Leksykonie Jastrowa' na stronie 633, lewa kolumna, 1 hasło od dołu; gdzie mamy objaśnienia po ang.: "by-name; surname; attribute; substituded word".
Namiary na 'Leksykon' --
http://www.tyndalearchive.com/tabs/jastrow/
Oto zapis "Jose" jak w Talmudzie [bezsamogłoskowo] -- יוסי -- gdzie j[odh] = 10; v[av] = 6; s[amech] = 60; łącznie: 10 + 6 + 60 + 10 = 86.
Oto zapis "Elohim" [bezsamogloskowo] -- אלהים -- gdzie a[lef] = 1; l[amedh] = 30; h[e] = 5; j[odh] = 10; m[em] = 40; łącznie: 1 + 30 + 5 + 10 + 40 = 86.
Stephanos, ps. EMET
Z 'Leksykonu ŚJ' przytaczałem taką notkę --
-- Tom I, strona 909, prawa kolumna, ed. w języku polskim, 2006r.'Leksykon ŚJ' pisze:Jak donosi Sanhedrin 7:5, bluźniercy nie uznawano za winnego, ‛chyba że wymówił Imię’; podczas procesu o bluźnierstwo posługiwano się imieniem zastępczym, dopóki nie rozpatrzono wszystkich dowodów; następnie proszono głównego świadka, by na osobności ‛przytoczył dosłownie, co słyszał’ — wtedy przypuszczalnie wypowiadał imię Boże.
Oto stosowny fragment z Talmudu B. w translacji; ze wsparciem ang. tłumaczenia Epsteina.
Lokalizacja: Talmud Bawli, Traktat Sanhedrin, Rozdz. VII, /końcówka/ folio 55b oraz /dalej/ folio 56a, MISZNA
/folio 55b/ Rabbi Jozue [dokł. Jehoszua] ben Karha [dokł. Qarcha(h)] powiedział: /folio 56a/ Przez cały dzień [próby] świadkowie są przesłuchiwani i używali wtedy substytutu świętego Imienia, na sposób: 'niech Jose ukarze Jose' /patrz przypis/. Gdy próba zostanie zakończona, a główny oskarżony nie zostaje ukarany, usuwa się z sądu wszystkich świadków i pozostawia głównego świadka, który ma opowiedzieć 'dosłownie, co usłyszał'. Potem [używał świętego Imienia]. Wtedy sędziowie powstawali i rozdzierali swoje szaty. Drugi świadek orzekał: 'słyszałem podobnie' [lecz bez świętego Imienia], a trzeci /świadek/ mówił: 'słyszałem podobnie'.
PRZYPIS:
Świadkowie podczas przesłuchania stwierdzają, że oskarżony przy rzucaniu przekleństwa użył substytutu świętego Imienia (Jose), a nie Tetragrammatonu. ‘Jose’ wybrano jako substytut Tetragrammatonu, ponieważ zawiera cztery litery, podobnie jak Tetragrammaton. Bluźnierca musiał użyć prawdziwego Imienia, aby zostać ukarany. Ponadto, wartość liczbowa imienia 'Jose' odpowiada słowu 'Elohim'.
Można więc wnioskować, iż chodziło o przekleństwo i bluźnienie z użyciem wprost Imienia Bożego; nie zaś li tylko wypowiedzenie Imienia - jako takiego - w stosownym i nabożnym kontekście. Jeśli chodzi o określenie: "używali substytutu świętego Imienia", to mamy w Talmudzie użyte wyrażenie objaśnione w 'Leksykonie Jastrowa' na stronie 633, lewa kolumna, 1 hasło od dołu; gdzie mamy objaśnienia po ang.: "by-name; surname; attribute; substituded word".
Namiary na 'Leksykon' --
http://www.tyndalearchive.com/tabs/jastrow/
Oto zapis "Jose" jak w Talmudzie [bezsamogłoskowo] -- יוסי -- gdzie j[odh] = 10; v[av] = 6; s[amech] = 60; łącznie: 10 + 6 + 60 + 10 = 86.
Oto zapis "Elohim" [bezsamogloskowo] -- אלהים -- gdzie a[lef] = 1; l[amedh] = 30; h[e] = 5; j[odh] = 10; m[em] = 40; łącznie: 1 + 30 + 5 + 10 + 40 = 86.
Stephanos, ps. EMET
„Wielu będzie biegać tu i tam [po hebrajsku: < jᵊszōṭᵊṭû >], i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” -- Daniela 12:4b; ‘PNŚ-2018’, Przypis.
- Talmid2Tes2,15
- Posty: 782
- Rejestracja: 31 sie 2011, 19:17
- Parmenides
- Posty: 2011
- Rejestracja: 10 sie 2011, 14:53
- Kontakt:
Jestem zachwycony! Mam nadzieję, że częściej będziesz nam przytaczał gematryczną argumentację. Obiecuję, że nie pozostanę dłużny w tym temacie.EMET pisze:Oto zapis "Jose" jak w Talmudzie [bezsamogłoskowo] -- יוסי -- gdzie j[odh] = 10; v[av] = 6; s[amech] = 60; łącznie: 10 + 6 + 60 + 10 = 86.
Oto zapis "Elohim" [bezsamogloskowo] -- אלהים -- gdzie a[lef] = 1; l[amedh] = 30; h[e] = 5; j[odh] = 10; m[em] = 40; łącznie: 1 + 30 + 5 + 10 + 40 = 86.
Przedstawiona argumentacja jest praktycznie nie do obalenia. Znaczy obalić niby można, ale przy okazji trzeba też obalić całą matematykę na poziomie pierwszej klasy szkoły podstawowej.
- Talmid2Tes2,15
- Posty: 782
- Rejestracja: 31 sie 2011, 19:17
albo przypisać literom hebrajskim inne wartości liczboweParmenides pisze:Jestem zachwycony! Mam nadzieję, że częściej będziesz nam przytaczał gematryczną argumentację. Obiecuję, że nie pozostanę dłużny w tym temacie.EMET pisze:Oto zapis "Jose" jak w Talmudzie [bezsamogłoskowo] -- יוסי -- gdzie j[odh] = 10; v[av] = 6; s[amech] = 60; łącznie: 10 + 6 + 60 + 10 = 86.
Oto zapis "Elohim" [bezsamogloskowo] -- אלהים -- gdzie a[lef] = 1; l[amedh] = 30; h[e] = 5; j[odh] = 10; m[em] = 40; łącznie: 1 + 30 + 5 + 10 + 40 = 86.
Przedstawiona argumentacja jest praktycznie nie do obalenia. Znaczy obalić niby można, ale przy okazji trzeba też obalić całą matematykę na poziomie pierwszej klasy szkoły podstawowej.
Biblia jest księgą, w której każdy, jakich chce prawd sobie szuka, i jakie chce, prawdy sobie znajduje.
- Parmenides
- Posty: 2011
- Rejestracja: 10 sie 2011, 14:53
- Kontakt:
- Talmid2Tes2,15
- Posty: 782
- Rejestracja: 31 sie 2011, 19:17
nie stosuję ...dla mnie to biblijna alchemiaParmenides pisze:To niczego nie zmienia. A którą gematrię preferujesz?Talmid2Tes2,15 pisze:albo przypisać literom hebrajskim inne wartości liczbowe
a dlaczego nie ma mowy o tym w Biblii ?
Biblia jest księgą, w której każdy, jakich chce prawd sobie szuka, i jakie chce, prawdy sobie znajduje.
-
- Posty: 11244
- Rejestracja: 04 wrz 2006, 17:31
EMET:
Przytaczałem taką oto notkę --
Talmud Bawli, Traktat Sota, Rozdział VII, folio 37b oraz /początek/ folio 38a; MISZNA
Oto translacja w oparciu o ang. przekład Epsteina --
Jak kapłani wypowiadają błogosławieństwo? Na prowincji/przypis (1)/ wypowiadają trzy błogosławieństwa/przypis (2)/, natomiast w świątyni – jedno/przypis (3)/. W świątyni wymawiali Imię, tak jak napisano/przypis (4)/, /folio 38a/ natomiast na prowincjach używano zastępczego imienia/przypis (5)/...
Przypisy u Epsteina:
(1) To jest poza świątynią.
(2) Rozdzielali błogosławieństwo z Liczb 6:24 i następne, a każdą część zakańczano słowem Amen.
(3) Bez przerw, ponieważ w Świątyni nie wypowiadano 'Amen'.
(4) Tetragrammaton JHWH.
(5) Adonaj.
Dodam nadto...
"wymawiali Imię, tak jak napisano" - w tekście Talmudu literalnie: "wymawiali jako HASZEM". "używano zastępczego imienia" - w tekście TB: wyrażenie takie, jak w przypadku Sanhedrin 7:5 [o czym w poprzednim post].
Stephanos, ps. EMET
Przytaczałem taką oto notkę --
Oto lokalizacja tego miejsca w Talmudzie B. --COHEN pisze:Wydaje się, że w epoce biblijnej używano tego określenia na co dzień, bez jakichkolwiek skrupułów. Nawet po niewoli babilońskiej istniało mnóstwo imion własnych, zawierających element Jah lub Jahu, co świadczy o tym, że używanie tetragramu nie było w żadnym razie zakazane. Jednakże od najwcześniejszego okresu epoki rabinicznej wymawiano je jedynie podczas nabożeństwa w Świątyni. Ustanowiono zasadę: „W Sanktuarium Imię było wymawiane tak, jak się pisze, lecz poza jego obrębem używano Imienia zastępczego” (Sot. 7, 6).
Talmud Bawli, Traktat Sota, Rozdział VII, folio 37b oraz /początek/ folio 38a; MISZNA
Oto translacja w oparciu o ang. przekład Epsteina --
Jak kapłani wypowiadają błogosławieństwo? Na prowincji/przypis (1)/ wypowiadają trzy błogosławieństwa/przypis (2)/, natomiast w świątyni – jedno/przypis (3)/. W świątyni wymawiali Imię, tak jak napisano/przypis (4)/, /folio 38a/ natomiast na prowincjach używano zastępczego imienia/przypis (5)/...
Przypisy u Epsteina:
(1) To jest poza świątynią.
(2) Rozdzielali błogosławieństwo z Liczb 6:24 i następne, a każdą część zakańczano słowem Amen.
(3) Bez przerw, ponieważ w Świątyni nie wypowiadano 'Amen'.
(4) Tetragrammaton JHWH.
(5) Adonaj.
Dodam nadto...
"wymawiali Imię, tak jak napisano" - w tekście Talmudu literalnie: "wymawiali jako HASZEM". "używano zastępczego imienia" - w tekście TB: wyrażenie takie, jak w przypadku Sanhedrin 7:5 [o czym w poprzednim post].
Stephanos, ps. EMET
„Wielu będzie biegać tu i tam [po hebrajsku: < jᵊszōṭᵊṭû >], i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” -- Daniela 12:4b; ‘PNŚ-2018’, Przypis.
- Parmenides
- Posty: 2011
- Rejestracja: 10 sie 2011, 14:53
- Kontakt:
-
- Posty: 11244
- Rejestracja: 04 wrz 2006, 17:31
EMET:
Taka oto notka u Cohena --
Talmud Bawli, Traktat Qidduszin, Rozdział IV, folio 71a; GEMARA
Oto translacja w oparciu o tłumaczenie ang. Epsteina --
Rabbi b. Bar Hanah orzekł w imieniu Rabbiego Johanana: Wymowę czterech liter Boskiego Imienia, mędrcy przekazywali uczniom – w pewnych wypadkach raz na siedem lat, w innych – dwa razy na siedem lat. Powiedział Rabbi Nahman b. Isaac: Popieram pogląd, że raz na siedem lat, ponieważ to imię miało być na wieki [le'olam]/przypis 1/, co się pisze le'allem./przypis 2/ Rabbi wykładał tę myśl na publicznych zebraniach. Pewien starzec powiedział: „To się czyta, le'allem [trzymać w tajemnicy].
Przypisy:
(1) Wyjścia 3:15.
(2) Błędnie bez vav, co czyta się le'allem - „trzymać w tajemnicy”.
Dodam nadto...
"Wymowę czterech liter Boskiego Imienia" - w TB z aramejskiego mamy literalnie: "Imię z [według] Czterech Liter".
Tekst Wyjścia 3:15 -- przytoczony jedynie częściowo [fragment: "To_(jest)_imię_moje na_wieki" /'Int. Voc.'/].
Co się tyczy przypisu (2), to mamy zapis w TB, który jest jakby 'grą słów'; co można by ew. oddać literalnie: "trzymać w tajemnicy na wieki"...
Stephanos, ps. EMET
Taka oto notka u Cohena --
Oto lokalizacja tego miejsca w TB --COHEN pisze:Podczas nabożeństw synagogalnych zamiast JHWH czytano Adonaj, czyli „Panie mój”; istnieje wszakże tradycja, która utrzymuje, iż oryginalną wymowę mędrcy okresowo przekazywali uczniom — raz lub dwa razy na siedem lat (Kid. 71 a). Ale później nawet tego zaprzestano, a sposób wymawiania tetragramu nie jest już dokładnie znany.
Talmud Bawli, Traktat Qidduszin, Rozdział IV, folio 71a; GEMARA
Oto translacja w oparciu o tłumaczenie ang. Epsteina --
Rabbi b. Bar Hanah orzekł w imieniu Rabbiego Johanana: Wymowę czterech liter Boskiego Imienia, mędrcy przekazywali uczniom – w pewnych wypadkach raz na siedem lat, w innych – dwa razy na siedem lat. Powiedział Rabbi Nahman b. Isaac: Popieram pogląd, że raz na siedem lat, ponieważ to imię miało być na wieki [le'olam]/przypis 1/, co się pisze le'allem./przypis 2/ Rabbi wykładał tę myśl na publicznych zebraniach. Pewien starzec powiedział: „To się czyta, le'allem [trzymać w tajemnicy].
Przypisy:
(1) Wyjścia 3:15.
(2) Błędnie bez vav, co czyta się le'allem - „trzymać w tajemnicy”.
Dodam nadto...
"Wymowę czterech liter Boskiego Imienia" - w TB z aramejskiego mamy literalnie: "Imię z [według] Czterech Liter".
Tekst Wyjścia 3:15 -- przytoczony jedynie częściowo [fragment: "To_(jest)_imię_moje na_wieki" /'Int. Voc.'/].
Co się tyczy przypisu (2), to mamy zapis w TB, który jest jakby 'grą słów'; co można by ew. oddać literalnie: "trzymać w tajemnicy na wieki"...
Stephanos, ps. EMET
„Wielu będzie biegać tu i tam [po hebrajsku: < jᵊszōṭᵊṭû >], i nastanie obfitość prawdziwej wiedzy” -- Daniela 12:4b; ‘PNŚ-2018’, Przypis.
- Queza
- Posty: 6162
- Rejestracja: 30 mar 2012, 17:52
- Lokalizacja: Bieszczady
Talmid2Tes2,15 pisze:nie stosuję ...dla mnie to biblijna alchemiaParmenides pisze:To niczego nie zmienia. A którą gematrię preferujesz?Talmid2Tes2,15 pisze:albo przypisać literom hebrajskim inne wartości liczbowe
a dlaczego nie ma mowy o tym w Biblii ?
Gematria była bardzo rozpowszechniona za czasów Jana, zwłaszcza, a może nawet przede wszystkim wśród żydowskich kabalistów. Interpretację numerologiczną znali starożytni Grecy, pojawia się w literaturze hebrajskiej z czasów Drugiej Świątyni, była powszechnie stosowana w Talmudzie, midraszu, a w średniowieczu w spekulacjach niemieckich chasydów. Wszystko jest liczbą - twierdził genialny matematyk-kapłan Pitagoras.
Słowa Pańskie - to słowa szczere (Psalm 12:7)
- Queza
- Posty: 6162
- Rejestracja: 30 mar 2012, 17:52
- Lokalizacja: Bieszczady
Chyba jest o tym w Biblii skoro pisze: (...) i że nikt nie może kupić ni sprzedać, kto nie ma znamienia - imienia Bestii lub liczby jej imienia.Talmid2Tes2,15 pisze:a dlaczego nie ma mowy o tym w Biblii ?
Zarówno w hebrajskim, jak i greckim i wielu innych starożytnych alfabetach litery mają ustaloną wartość. Grecki był powszechnie używany w czasach Jana w całym basenie Morza Śródziemnego, Jan musiał go zatem wybrać, jeśli chciał, aby jego tekst przeczytało jak najwięcej ludzi, z drugiej strony w Apokalipsie aż się roi od nawiązań, odwołań i odniesień do tego, co powszechnie zwie się Starym Testamentem lub Torą, także autor jest Żydem, myśli i rozumuje w ojczystym języku: hebrajskim lub aramejskim, a pisze po grecku, ponadto Apokalipsa składa się z 22 rozdziałów - jest ich tyle ile liter w alfabecie hebrajskim.
Słowa Pańskie - to słowa szczere (Psalm 12:7)