Szanuję pana Henryka, lecz nie zgadzam się ze wszystkimi jego wymysłami na przykład z tym , w którym próbuje wmówić ludziom że JHWH to znaczy Jah:
http://www.zbawienie.com/imie-Boga.htm
Bo to jest nieprawda.
Już wyjaśniam:
1.Poczytajmy co pisze Wikipedia (tylko proszę nie mówcie że Wikipedia ma mniejszą wiedzę od XXX) :
http://pl.wikipedia.org/wiki/Tetragram
"
Znaczenie
Chociaż określenie Boga mianem JHWH pojawia się już w 2. rozdziale Księgi Rodzaju i było używane przez patriarchów (np. Rdz 14,22) to według Biblii imię JHWH zostało objawione dopiero Mojżeszowi tuż przed opuszczeniem Egiptu.
Rozmowa Mojżesza z Bogiem przy gorejącym krzewie ukazuje Boga, który wyjaśnia znaczenie swojego imienia:
A Mojżesz rzekł do Boga: Gdy przyjdę do synów izraelskich i powiem im: Bóg ojców waszych posłał mnie do was, a oni mnie zapytają, jakie jest imię jego, to co im mam powiedzieć? A Bóg rzekł do Mojżesza: Jestem, który jestem (אֶהְיֶה אֲשֶׁר אֶהְיֶה). I dodał: Tak powiesz do synów izraelskich: Jahwe posłał mnie do was. I mówił dalej Bóg do Mojżesza: Tak powiesz synom izraelskim: Pan (יהוה), Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i tak mnie nazywać będą po wszystkie pokolenia. (Wj 3,13-15 BW)
Jak podaje Jacques Guillet, jako że JHWH było hebrajskim neologizmem, nawet sami Hebrajczycy nie rozumieli jego znaczenia. Powyższy fragment tłumaczy, iż powstało ono w oparciu o słowo היה = być, stać się. Jednakże יהוה [JHWH] nie jest 3. osobą liczby pojedynczej od היה, chociaż według Pięcioksięgu sens słowa był bliski znaczeniu [On] jest. Wydaje się więc, iż określenie "Bóg-JHWH" opisuje synteza trzech czasowników:
היה (gdzieniegdzie jako יהי) = był,
הוה (gdzieniegdzie jako היה) = jest,
יהיה = będzie.
JHWH jest kauzatywną (niedokonaną) formą hebrajskiego czasownika hawah i może być tłumaczone na "on powoduje że się staje" Można więc powiedzieć, iż imię JHWH oznacza [On] jest zawsze lub Istniejący. Nie ma ono formy rzeczownikowej lecz czasownikową, aby nie dać możliwości Izraelitom "oswoić" Boga, umieścić w swoim świecie jako kolejnego elementu. Bóg jako istniejący jest transcendentny wobec świata[1].
Sens staje się jeszcze bardziej oczywisty, gdy dalej w Księdze Wyjścia czytamy:
Ja objawiłem się Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi jako Bóg Wszechmocny, ale imienia mego, Jahwe, nie objawiłem im. (Wj 6,3 BT)[2].
Patriarchowie poznali Boga jako tego, dla którego nie ma rzeczy niemożliwych, ale nie poznali go jako Boga, który jest zawsze blisko nich, pragnie ich bliskości i wszędzie im towarzyszy. Ten przełom nastąpił z chwilą, gdy Bóg zstąpił do Izraelitów na górze Synaj i od tamtego czasu jego obecność cały czas im towarzyszyła. W ten sposób Izraelici poznali Boga jako Tego, który zawsze jest.
Powyższą interpretację znaczenia imienia JHWH potwierdza także fragment z Księgi Amosa. Prorok zapowiada klęskę, która spadnie na Izrael z powodu jego grzechów i mówi:
I pozostanie tylko krewny, aby wynieść zwłoki z domu. A gdy zapyta kogoś, kto jest w zakątku domu: Czy jest jeszcze kto z tobą? A tamten odpowie: Nie ma! To doda: Cicho! Gdyż nie wolno wspominać imienia Pana. (Am 6,10 BW)
Innymi słowy – Amos, posługując się silną ironią mówi, że Bóg, który zawsze był z Izraelem, opuści go (lud Izraela) z powodu jego grzechów i, chociaż dotychczas jego imię brzmiało [On] JEST, odtąd zamieni się ono na NIE MA [Go]."
" Sposób zapisywania
Zapis hebrajski
Składa się z czterech hebrajskich liter. Są to czytane od prawej do lewej spółgłoski jod, he, waw, he, które tworzą tak zwany tetragram (z gr. tetragrammaton – dosł. cztery litery). W języku polskim odpowiadają im spółgłoski: J, H, W, H. Nie są znane samogłoski, których używano do pierwotnej wymowy. Wersja Jahwe, jako wymowa tetragramu, nie jest do końca pewna, ale bardzo prawdopodobna[3]. W tekście hebrajskim Pisma Świętego (opublikowanym jako Biblia Hebraica przez Rudolfa Kittela) יהוה występuje 6828 razy[4][5]."
http://pl.wikipedia.org/wiki/Tetragram
Tym, którym nie wystarczają źródła biblijne tetragram JHWH
" Źródła pozabiblijne
Tetragram spotykany jest na różnych zabytkach archeologicznych, głównie w Palestynie (tabliczki, ostraki, napisy naskalne, fragmenty tekstów, manuskrypty)[31][32].
Najstarsza wzmianka o JHWH jako bóstwie czczonym przez wrogich Moabowi Izraelitów jest zamieszczona na Steli Meszy.(Stela została sporządzona w IX wieku p.n.e. w Dibonie):"
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/c ... _stele.jpg
W tejże steli także zapisano JHWH czyli tetragram a nie zapisano wyrazu Jahwe- który nie jest także użyty w Biblii. Zgadzam się z panem Henrykiem,że już wtedy istniały samogłoski, lecz
imię boże zapisano bez samogłosek specjalnie jako JHWH. !!!
Panie Henryku proszę nie wymyślać i nie dodawać do Biblii tego czego tam nie ma a nie ma tam samogłosek w wyrazie JHWH, bo jak pan doda samogłoski do tego wyrazu i tam gdzie pan chce to zaprawdę z wyrazu JHWH wyjdzie...ruina...
Zgadzam się że to imię zapisano jako neologizm:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Neologizm
" określenie "Bóg-JHWH" opisuje synteza trzech czasowników:
היה (gdzieniegdzie jako יהי) = był,
הוה (gdzieniegdzie jako היה) = jest,
יהיה = będzie.
JHWH jest kauzatywną (niedokonaną) formą hebrajskiego czasownika hawah i może być tłumaczone na "on powoduje że się staje" Można więc powiedzieć, iż imię JHWH oznacza [On] jest zawsze lub Istniejący. Nie ma ono formy rzeczownikowej lecz czasownikową, aby nie dać możliwości Izraelitom "oswoić" Boga, umieścić w swoim świecie jako kolejnego elementu. Bóg jako istniejący jest transcendentny wobec świata[1]."
I powyższa definicja słowa JHWH jest moim zdaniem prawidłowa.
Definicja jakże różna od nazwy egipskiego bożka księżyca - Jah.
" Chrześcijaństwo
W chrześcijańskim rozumieniu, imię JHWH znalazło swe wypełnienie w Jezusie Chrystusie. Jak zauważył J. Guillet, zgodnie z Listem do Filipian wiara chrześcijańska uznaje, że Bóg już nie objawia się już więcej poprzez swe Imię, lecz poprzez Tego, "który jest ponad wszelkie Imię" (Flp 2,9)[33].
"Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię,
aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią" (Flp 2,9)
(...)
W rozdz. 8 Ewangelii Janowej formuła ego eimi – ja jestem ściśle łączy się z mocą Jezusa wskrzeszania zmarłych:
Powiedziałem wam, że pomrzecie w grzechach swoich. Tak, jeżeli nie uwierzycie, że JA JESTEM, pomrzecie w grzechach swoich (8,24). «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ktoś zachowa moją naukę, nie zazna śmierci na wieki». Rzekli do Niego Żydzi: «Teraz wiemy, że jesteś opętany. Abraham umarł i prorocy - a ty mówisz: 'Jeśli kto zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki'. Czy Ty jesteś większy od ojca naszego, Abrahama, który przecież umarł? I prorocy pomarli. Kim Ty siebie czynisz?» (J 8,51-53)."
http://pl.wikipedia.org/wiki/Tetragram
Chwała tobie Panie Jezu, stwórco Nieba i Ziemi.
"Jam jest alfa i omega (początek i koniec), mówi Pan, Bóg, Ten, który jest i który był, i który ma przyjść, Wszechmogący." Ap 1.8
Amen