IMIĘ BOGA W NOWYM TESTAMENCIE - KOLEJNA POSZLAKA :-)

Dyskusje o Bogu i jego imionach

Moderatorzy: kansyheniek, Bobo, booris, Junior Admin, Moderatorzy

Rethel

IMIĘ BOGA W NOWYM TESTAMENCIE - KOLEJNA POSZLAKA :-)

Post autor: Rethel »

Dużo pewnie na tym forum na ten temat pisano.
A ja chciałbym zwrócić uwagę na to, na co natknąłem
się przed sekundą czytając list Jakuba w przekładzie
synodalnym. Tak samo pożyteczne jest czytanie
Biblii Słowiańskiej, bowiem oba przekłady, z reguły
zachowują hebrajskie i aramejskie słowa, które nie
zostały przetłumaczone na grekę i występują tam
w oryginalnej formie przetransliterowane.

Mamy cztery rodzaje dowodów wynikające z tekstu greckiego
Nowego Testamentu wskazujące na to że Imię Boże tam było:

1. Słowo Alleluja występujące w Objawieniu trzykrotnie (a w LXX nagminnie)
2. Imiona teoforyczne które w LXX i NT zostały wiernie przetransliterowane
3. Te wersety które mówią o Imieniu Boga wprost np. Jezus w Objawieniu mówi
że napisze na czole zbawionych Imię Ojca, Swoje Imię i Imię Nowego Jeruzalem;
ergo: Jehouah, Jehoszua i Jehuah-Szamma. Jeżeli Bóg nie miałby Imienia, to Jezus
nie miałby czego pisać :-)

4. Kolejny dowód to moje małe poranne odkrycie :-)
Mianowicie w Jakuba 5:4 (oraz w Rzymian 9:29)
w tekście greckim występuje zwrot Pan Sabaoth!!!
Jak wiemy z tekstu hebrajskiego jest to druga część
zwrotu Jehwih Sabaoth. W całej LXX Sabaoth jest
zawsze zachowany. To wskazuje na to, że czegoś
brakuje... W Rzymian to cytat z Izajasza 1:9 :-)

Porównajmy:

Gdyby Pan Sabaoth nie pozostawił nam potomstwa, stalibyśmy się podobni do Sodomy i zostalibyśmy upodobnieni do Gomory. (Rzymian 9:29)
Gdyby Jehwih Sabaoth nie pozostawił nam choć kilku ocalałych, stalibyśmy się podobni do Sodomy, przypominalibyśmy Gomorę (Izajasza 1:9)


JAKUBA 5;4
Oto zapłata należna pracownikom, którzy zebrali plony z waszych pól, zatrzymana
przez was, wciąż woła, a wołania żniwiarzy o pomoc doszły do uszu Pana Sabaoth
.

Skoro jest Sabaoth to musiało tez być coś przed, nieprawdaż?
Bo jakiż sens ma w grece zwrot Pan Sabaoth? Żaden.
Jako Imię złożone Iaoue/Ieoua Sabaoth ma już sens sensowny :-)

Inne:

Jest ktoś, kto nas wykupuje. Imię jego - Jehowa Zastępów, Święty Izraela. (Iz 47:4)
Bo nazwali się tymi, którzy są z miasta świętego, i oparli się na Bogu Izraela; imię jego - Jehowa Zastępów. (Iz 48:2)
Lecz ja, Jehowa, jestem twoim Bogiem, Tym, który wzburza morze, by huczały jego fale. Na imię mu Jehowa Zastępów. (Iz 51:15)
Bo twój Wielki Twórca jest twoim właścicielem, mężem, na imię ma Jehowa Zastępów; i Święty Izraela jest twoim Wykupicielem (Iz 54:5)
On bowiem jest Twórcą wszystkiego, a Izrael to laska jego dziedzictwa. Imię jego - Jehowa Zastępów. (Jeremiasza 10:16)
Ten, którego imię Jehowa Zastępów (Jeremiasza 31:35)
dla prawdziwego Boga, Wielkiego, Potężnego, którego imię Jehowa Zastępów (Jer 32:18)
Jako żyję - brzmi wypowiedź Króla, którego imię Jehowa Zastępów (Jer 46:18)
brzmi wypowiedź Króla, którego imię Jehowa Zastępów. (Jer 48:15)
Ich Wykupiciel jest silny, jego imię - Jehowa Zastępów (Jer 50:34)
Imię jego - Jehowa Zastępów (Jer 51:19)
brzmi wypowiedź Króla, którego imię Jehowa Zastępów. (Jer 51:54)

wiesia
Posty: 1896
Rejestracja: 01 sty 2009, 11:57

Post autor: wiesia »

W NBG jest wszędzie Pan Zastępów.
Co to za przekład słowiański? Pierwszy raz słyszę.Czy możesz jakieś bliższe dane /linki?/ podać? :prosze:

Rethel

Post autor: Rethel »

wiesia pisze:W NBG jest wszędzie Pan Zastępów.
Co to za przekład słowiański? Pierwszy raz słyszę.Czy możesz jakieś bliższe dane /linki?/ podać? :prosze:
Sprawdziłem w tekście greckim i jest tak samo.

Biblia Słowiańska - to tekst Pisma Świętego przetłumaczony z bizantyjskiej wersji LXX i NT po
naszymu w IX wieku przez Cyryla i Metodego. Ja mam wersję ruskiej redakcji z XVIII wieku
wydaną w 2001 - można ją kupić w Towarzystwie Biblijnym na Marszałkowskiej lub czytać tu:
http://церковно-славянская-библия.рф/frame.html

Z prawej strony proszę nacisnąć napis Vetchij Zawet.
Załączyłbym skan, ale nie można - czemu?

Alfabetem nie ma się co zrażać. Jako że jest to (zruszczony) język Mieszka I-go można
ten tekst czytać po polsku, uważając jedynie, gdzie należy wstawić ę i ą które w zapisie
redakcji ruskiej już niestety nie występują. Można też czytać tak jak jest napisane czyli
w zbliżonym brzmieniu (wraz z nosówkami) IX wiecznym z okolic Tessalonik, lub tak jak
sugeruje redakcja (czego nie polecam) ala ruski. Tekst biblijny jest w 95% zrozumiały
(po krótkim treningu) dla każdego Słowianina :-)

Awatar użytkownika
amiko
Posty: 3608
Rejestracja: 09 wrz 2006, 12:40

Post autor: amiko »

[center]Dlaczego Żydzi w ST uczynili wbrew prawdzie Boga z Syna Bożego?[/center]
Z wielu fragmentów NT wynika,że z Żydami w Starym Przymierzu przebywał Syn Boży,wieczny Chrystus,posłany i namaszczony Duchem Świętym.Tworzenie z niego Boga JHWH,JEHOWY,itd to są bajki.Jeśli On w NT nigdy nie mówił o sobie,że jest Bogiem,to tak samo nie mówił o sobie jako Bogu w ST.Dlaczego Żydzi w ST uczynili wbrew prawdzie Boga z Syna Bożego?
Syn Boży jest Pośrednikiem Starego i Nowego Przymierza,a jego misja jako Zbawiciela i Chrystusa nie ogranicza się jak sam mówił jedynie do Ziemi.
Bo ja nie wstydzę się ewangelii chrystusowej o obecnym w nas wszystkich Chrystusie,Słowie Bożym (Kol.1.24-28).Jest On bowiem mocą i Mądrością Bożą (1 Kor.1.24) ku zbawieniu dla każdego wierzącego, najpierw dla Żyda, potem dla Greka.

Awatar użytkownika
Anowi
Posty: 10038
Rejestracja: 02 wrz 2007, 14:28
Lokalizacja: Bóg wie

Post autor: Anowi »

i tu ratao się z Tobą zgodzę
nie jest bogaty ten, kto posiada wiele,
tylko ten, kto niewiele potrzebuje.

Awatar użytkownika
Talmid2Tes2,15
Posty: 782
Rejestracja: 31 sie 2011, 19:17

Post autor: Talmid2Tes2,15 »

Nibelung, w cytatach które podałeś występuje słowo PAN a nie JAHWE
w NT nie ma biblijnego Imienia
Biblia jest księgą, w której każdy, jakich chce prawd sobie szuka, i jakie chce, prawdy sobie znajduje.

Awatar użytkownika
Parmenides
Posty: 2011
Rejestracja: 10 sie 2011, 14:53
Kontakt:

Post autor: Parmenides »

Nibelung pisze:Jako że jest to (zruszczony) język Mieszka I-go można
ten tekst czytać po polsku, uważając jedynie, gdzie należy wstawić ę i ą które w zapisie
redakcji ruskiej już niestety nie występują.
Coś nie wydaje mi się, aby byl to język Mieszka I. Po polsku też to się nie daje czytać. Gdyby się dawało, to można by przyjąć, że przynajmniej w jakims sensie jest to pierwszy polski przekład, a nie jest nim Biblia Brzeska z połowy XVI wieku. To jest język tzw staro - cerkiewno - słowiański, niektóre litery nie odpowiadają ani rosyjskiemu współczesnemu alfabetowi ani tym bardziej łacińskiego. Usiłowałem kiedys czytać Nowyj Zawiet w oryginale (tekst identyczny jak na przedstawionej przez Ciebie stronie), to wiem. (mam taki z połowy XIX wieku, oprawiony w aksamit, cztery metalowe czasze na spodzie, trochę zniszczony).

Rethel

Post autor: Rethel »

Parmenides pisze:Coś nie wydaje mi się, aby byl to język Mieszka I. Po polsku też to się nie daje czytać. Gdyby się dawało, to można by przyjąć, że przynajmniej w jakims sensie jest to pierwszy polski przekład, a nie jest nim Biblia Brzeska z połowy XVI wieku. To jest język tzw staro - cerkiewno - słowiański, niektóre litery nie odpowiadają ani rosyjskiemu współczesnemu alfabetowi ani tym bardziej łacińskiego. Usiłowałem kiedys czytać Nowyj Zawiet w oryginale (tekst identyczny jak na przedstawionej przez Ciebie stronie), to wiem. (mam taki z połowy XIX wieku, oprawiony w aksamit, cztery metalowe czasze na spodzie, trochę zniszczony).
1. Staro-cerkiewno-słowiański jest to język zredagowany na podstawie dialektu
Tessaloniczan (Grecja) przez Cyryla i Metodego na potrzeby Państwa Morawskiego
(Czechy, Słowacja, południowa Polska), a potem był językiem literackim na Rusi.
2. Ergo oznacza to, że był zrozumiały na całym tym obszarze. A więc był to język Mieszka I.
Bolesław Chrobry nie miał żadnych problemów z porozumieniem się z Czechem lub Ruskim,
a do ok. XIV wieku nie ma żadnych wzmianek o tym by używano jakichkolwiek tłumaczy.

Wikipedia podaje:
Język s-c-s powstał na podłożu prasłowiańskiego dialektu sołuńskiego,
będącego częścią grupy bułgarsko-macedońskiej. Jak potwierdzają źródła język
ten był zrozumiały dla Słowian morawskich, czeskich, słowackich, panońskich, i
in., i wszędzie przyjmowany był jako język rodzimy, nazywany po prostu językъ
slověnьskъjь/slověnьskъjь językъ, taka bowiem nazwa obok Slověninъ, Slověne,
kъnigy slověnьskyję - "pismo słowiańskie, księgi słowiańskie", slověnьsky - "po
słowiańsku" występuje w Żywotach Konstantyna i Metodego. Język ten powstał
przed rozpadem jedności języka prasłowiańskiego, za którego początek uważa
się zamiany w zakresie półsamogłosek jerowych, tzn. ich zanik i wokalizację. Wg
Franciszka Sławskiego język ten nawiązuje ściśle do końcowego okresu języka
prasłowiańskiego, oddaje język wspólny wszystkim Słowianom, język prasłowiański,
podobną opinię wyrażał Leszek Moszyński przedłużający okres ps. do końca X w.,
dla Czesława Bartuli język ten ma charakter prasłowiański o podłożu dialektalnym
sołuńskim, podobne poglądy wyrażał Henryk Birnbaum. [5]


3. Ten język literacki różnił się zapewne nieznacznie od lokalnych slangów, ale jednak
znacznie mniej, niż urzędowy polski od np. łowickiego, kociewskiego czy góralskiego.
4. Przypadkiem dziś znalazłem ciekawy link http://bialarawska.blox.pl/2009/12/VI-P ... owszu.html
5. Gall Anonim co ciekawe, pisząc ok. 150 lat po Mieszku i 250 lat po Cyrylu i Metodym,
zaczyna swoją Kronikę opisując Słowiańszczyznę nadal jako jeden obszar, tyle że każdy
władca coś tam dla siebie wykroił. Świadomość była i wszyscy się rozumieli.
6. Język cerkiewnosłowiański jest wersją dostosowaną do sytuacji zaistniałej w XII
wieku kiedy to ostatecznie zanikły jery - czyli głoski ь i ъ. w redakcji z XV-XVII wieku.
7. Ta Biblia to redakcja ruska, dlatego nie ma tam ѫ i ѧ (ą i ę) ponieważ na całej
Słowiańszczyźnie te głoski (z wyjątkiem Polski :-) ) zanikły. Dlatego tekst na ogół
czyta się ala ruski - czyli jako "ja", "u" i "ju". Ale znając polski można to wyłapać.
8. Cerkiewno-słowiański jest zatem prawie taki jak język Mieszka I.
9. Cerkiewnosłowiański jest pisany oryginalną cyrylicą (zw. Klimentowicą) dlatego mamy
tam dźwięki, których nie oddaje transliteracja ruską grażdanką jako to: ę, ą, dz, th, ü, ѵ
oraz omega.
10. Sytuacja jest dokładnie taka sama jak z łaciną: w każdym kraju czyta się tyćkę
inaczej, po swojemu, choć zapis pozostaje ten sam. Dlatego można czytać tak jak
napisano, spolszczając lub zruszczając :-)
Link bezpośredni do tekstu cyrylickiego: http://www.ccel.org/contrib/ru/Sbible/slavpdf.htm

Przykład:

Sмiй же бѣ мудрѣйшiй всѣхъ sвѣрей сущихъ на земли, ихже сотвори Гдь Бгъ.

Powinno być przynajmniej:

Sмiн же бѣ мѫдрѣйшiй всѣхъ sвѣрей сѫщихъ на земли, ихже сотвори Гдь Бгъ

czytamy mniej więcej tak jak napisano:

Dzmij że bä mądräjszij wsächǔ dzwärej sąsztichǔ na zemli, ichże sotwori Gospodi Bogǔ.

Spolszczamy:

(d)Zmij że bie mądřejszyj wsiech (d)zwieřej sąszczych na ziemli ichże sotwořy Gospodź Bóg.

zruszczamy:

Zmij że bie mudriejszyj wsjech zwieriej suścich na zjemli ichże sotwori Gaspodz' Boh.

Jak się potrenuje i doczyta nieco gramatyki, a zna się Pismo Święte po polsku,
to słowo daję, idzie łatwo, zrozumiale i przyjemnie... :-)

Tu jak trzeba słownik: http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmeta ... ublication&

Dla porównania: :-)

Tu Biblia Królowej Zofii (XV wiek)
http://www.pbi.edu.pl/show.php?pub=40989

No i Kazania świętokrzyskie (XIV wiek) :-)
http://www.staropolska.pl/sredniowiecze ... yskie.html

Brzeska, Wujek i Gdańska to przy tym piskuś :-)

Język się zmienia, nie ma co ukrywać.
Tak samo było z Hebrajskim.
Słowa zmieniają znaczenia, nowe powstają, a stare zanikają.
Głoski znikają a na ich miejsce pojawiają się nowe.
Jak ktoś tego nie bierze pod uwagę, to potem tworzy pseudoteorie typu nam znanego :-)
albo spiera się zupełnie bezsensownie o jedyną poprawną wymowę która nie istnieje.
Jak ktoś tego nie zrozumiał, to niech przeczyta mój wywód raz jeszcze :-)

Na koniec Ojcze nasz w Językŭ slověnĭskŭ czyli staro-cerkiewno-słowiańskim z 863 roku :-)
(a więc oryginalnej formy tego o czym mówimy... http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C4%99zyk ... a%C5%84ski )

Obrazek

Transliteracja:

otьče naš, iže esi na nebesěchъ, da svętitъsę imę tvoe, da pridetъ cěsarьstvie tvoe, da bǫdetъ volě tvoě jako na nebesi, i na zemli. chlěbъ našь nasǫštьnъ daždь namъ dьnь sь. i otъpusti namъ dlъgi našę, jako i my otъpuštaemъ dlъžnikomъ našimъ. i ne vъvedi nasъ vъ napastь, nъ izbavi ny otъ lǫkavago. aminъ.

Proszę pamiętać że ъ czytamy jak krótkie "u", a ь jak krótkie zmiękczające "i".

Tu można porównać jak się pozmieniało przez 1000 lat:
http://pl.conlang.wikia.com/wiki/Modlit ... 4%99zykach

Awatar użytkownika
bartek212701
Posty: 9241
Rejestracja: 03 sty 2010, 21:54
Lokalizacja: Lublin

Post autor: bartek212701 »

Nibelung pisze:Staro-cerkiewno-słowiański
odejdź z tym ! ja to mam na uczelni :-( to straszne[uczę się tego przy zajęciach z Biblii] :-D niedługo będziemy "przerabiac" Biblię królowej Zofii
Izaj. 33:6-Mądrość i umiejętność będą utwierdzeniem czasów twoich, siłą i obfitem zbawieniem twem, a bojaźń Pańska skarbem twoim.

Rethel

Post autor: Rethel »

bartek212701 pisze:
Nibelung pisze:Staro-cerkiewno-słowiański
odejdź z tym ! ja to mam na uczelni :-( to straszne[uczę się tego przy zajęciach z Biblii] :-D niedługo będziemy "przerabiac" Biblię królowej Zofii
To zapytaj się kogoś gdzie można dostać oryginalną sołuńską staro-cerkiewną
bez rusycyzmów ze wszystkimi nosówkami, jerami i greckimi dźwiękami? :-)

din
Posty: 2284
Rejestracja: 17 kwie 2008, 22:42

Post autor: din »

W temacie "imię w NT", warto zauważyć że w listach Pawła na początku często jest
mowa "pana Jezu" (interlinia najlepiej to pokazuje)

uważam że imię Boga jest użyte w Nt raczej w cytatach ze starego testamentu i pewnie
w niektórych miejscach w odpowiednich kontekstach. możliwe.

Awatar użytkownika
amiko
Posty: 3608
Rejestracja: 09 wrz 2006, 12:40

Post autor: amiko »

din pisze:W temacie "imię w NT", warto zauważyć że w listach Pawła na początku często jest
mowa "pana Jezu" (interlinia najlepiej to pokazuje)

uważam że imię Boga jest użyte w Nt raczej w cytatach ze starego testamentu i pewnie
w niektórych miejscach w odpowiednich kontekstach. możliwe.
W wypowiedziach Chrystusa jest mowa o Bogu Ojcu,ale nie ma w nich imienia Boga Ojca.Dla mnie jest to zgodne z biblijną zasadą "nie rzuca się pereł przed wieprze".

Anowi
i tu ratao się z Tobą zgodzę
Bardzo się z tego cieszę. :-D
Bo ja nie wstydzę się ewangelii chrystusowej o obecnym w nas wszystkich Chrystusie,Słowie Bożym (Kol.1.24-28).Jest On bowiem mocą i Mądrością Bożą (1 Kor.1.24) ku zbawieniu dla każdego wierzącego, najpierw dla Żyda, potem dla Greka.

din
Posty: 2284
Rejestracja: 17 kwie 2008, 22:42

Post autor: din »

przyznam że ciekawie czyta się tekst przepisany na druk z interlinii. Widać że w wielu miejscach np w Tesaloniczan czy w Rzymian istnieją zwroty "Pana Jezu" "Pan Jezu"

Awatar użytkownika
amiko
Posty: 3608
Rejestracja: 09 wrz 2006, 12:40

Post autor: amiko »

din pisze:przyznam że ciekawie czyta się tekst przepisany na druk z interlinii. Widać że w wielu miejscach np w Tesaloniczan czy w Rzymian istnieją zwroty "Pana Jezu" "Pan Jezu"
Co widać,to widać,ale nie widać w NT imienia Boga.
Bo ja nie wstydzę się ewangelii chrystusowej o obecnym w nas wszystkich Chrystusie,Słowie Bożym (Kol.1.24-28).Jest On bowiem mocą i Mądrością Bożą (1 Kor.1.24) ku zbawieniu dla każdego wierzącego, najpierw dla Żyda, potem dla Greka.

kodak27
Posty: 1235
Rejestracja: 16 kwie 2012, 18:55

Post autor: kodak27 »

ratao pisze:
din pisze:przyznam że ciekawie czyta się tekst przepisany na druk z interlinii. Widać że w wielu miejscach np w Tesaloniczan czy w Rzymian istnieją zwroty "Pana Jezu" "Pan Jezu"
Co widać,to widać,ale nie widać w NT imienia Boga.

Pierwsi chrześcijanie używali imienia Bożego ·

TAK. Dowodzą tego odnalezione manuskrypty. Za czasów apostołów w I wieku n.e. w wielu krajach powstawały zbory chrześcijańskie. Ich członkowie regularnie spotykali się, by analizować święte Pisma. Międzynarodowym językiem była wówczas greka, dlatego wielu korzystało z Septuaginty, greckiego przekładu Pism Hebrajskich, ukończonego w II w. p.n.e. Czy w odpisach tekstu biblijnego widzieli imię Jehowa?
Niektórzy twierdzą, że już w pierwotnej wersji Septuaginty imię Boże we wszystkich miejscach zastąpiono tytułem Kyrios (Pan). Jednak przeczą temu fakty! Przedstawione tu fragmenty Septuaginty pochodzą z pierwszego wieku p.n.e. W greckim tekście wyraźnie widać imię Jehowa zapisane hebrajskimi literami יהוה (tetragram JHWH):


Fragmenty kolejno: Powtórzonego Prawa 18:5; 24:9 i 25:15 (z papirusu Fuad 266)

Profesor George Howard oświadczył, że dysponujemy „kopiami greckiej Septuaginty z czasów przedchrześcijańskich i ani razu tetragram nie jest tam przetłumaczony na kyrios lub w jakikolwiek inny sposób. Możemy teraz stwierdzić niemal z całkowitą pewnością, że przed powstaniem Nowego Testamentu, w trakcie jego powstawania, a nawet jeszcze później Żydzi mieli zwyczaj przepisywać imię Boże (...) wprost do greckiego tekstu Pisma Świętego” (Biblical Archaeology Review).
Czy apostołowie i uczniowie Jezusa używali imienia Jehowa w tekstach, które sami sporządzali pod natchnieniem Bożym? Profesor Howard nadmienia: „Tam, gdzie w Septuagincie — którą się posługiwał i którą przytaczał kościół nowotestamentowy — było imię Boże pisane po hebrajsku, pisarze Nowego Testamentu bez wątpienia umieszczali w cytatach tetragram” יהוה (JHWH).

List do Rzymian ·

Zwróćmy na przykład uwagę na wypowiedź apostoła Pawła zanotowaną w liście do Rzymian 10:13. Wg katolickiej Biblii Tysiąclecia czytamy tu: Albowiem każdy, kto wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony. W przypisie zaznaczono, że jest to cytat z Księgi Joela: „Każdy jednak, który wezwie imienia Jahwe, będzie zbawiony” (Joela 3:5, Biblia Tysiąclecia, wyd. II).
W hebrajskim Nowym Testamencie (Hebrew New Testament, Salkinson-Ginsburg) w Rzymian 10:13 znajdujemy imię Boże, zapisane jako יהוה (tekst od prawej do lewej):



Słusznie zatem w Przekładzie Nowego Świata, użyto w tym miejscu świętego imienia Bożego: „Każdy, kto wzywa imienia Jehowy, będzie wybawiony” (Rzymian 10:13, porównaj Dzieje 2:21). Jest to podstawowa nauka prawdziwego Chrystianizmu.

Dlaczego kościoły usuwają imię Boże z Biblii ?



Ze względu na tradycję żydowską czy nawet korzyści finansowe. Sprawdź jak w Twoim wydaniu Biblii oddano werset z Mateusza 22:44, w którym Pan Jezus cytuje fragment Psalmu 110. Czy Twój przekład w tym kontekście jest ścisły i zrozumiały?

Opracowanie: Biblia.org.pl ;-)

ODPOWIEDZ

Wróć do „Imię Boże”